Merckx verstoorde dag der knechten
Roger Pingeon sliep in
grote bed van de rust
Janssen:
Je moet er
doorheen,
dat is de
our, dat is
iet metier'5
Geminiani: „Zij koliek,
maar ik de buikpijn'
TOURRAPPORT
„GIMONDI RIEP TWINTIG
KEER OM ZIIN MOEDER"
Schande van
Giro jaagt
duivelse
Belg elke
dag op
JDAG 11 JULI 1969
DE LETOSE COURANT
ro
iCTAGNE De twee Nederlandse
horrenners die het meest de aan-
dicht trekken, Jan Janssen omdat hjj'
onverwacht beneden de verwachtin-
ta bleef en Rini Wagtmans die
vooraan in het klassement kwam,
toonden zich in Aubagne gematigd.
Jan Janssen is nog steeds niet hele
maal hersteld van de ziekte waardoor
hij alle kansen op een dragelijk resul
taat verspeelde- Gisteren voelde hij
zich overigens al een stuk beter en
het spurtje van de groep waarin
ook Wagtmans zat.
Janssen: „Ach, ik deed mee omdat
het mijn gewoonte is en ik het niet
kan hebben zo maar stil te blijven zit
ten. Veel te betekenen had het na
tuurlijk niet- Als je voor de zestiende
plaats moet fietsen kun je moeilijk
eggen dat dat interessant is. Ik voel
ne met die hele situatie natuurlijk
•erre van gelukkig, maar wat doe je
t aan? De slechte dagen zoals ik die
tad door mijn ziekte krijgt op een ge
geven moment iedereen. Het hangt er
dan alleen van af hoe beroerd je je
voelt en bij mij was dat heel erg. Je
kunt niet geloven wat ie deze week
heb afgezien. Maar ja, je moet er
door heen, dat is de Tour.
Tegenvallen doet zoiets altijd. Je
verwacht alles van zo'n Ronde en
dan maak je dit mee. Onze hele ploeg
heeft trouwens weinig geluk gehad.
We zijn nu nog maar met vijf man en
een enorm vreemde
gewaarwording als je aan het ontbijt
zit. Ik ben de omstandigheden zoals
die nu liggen eigenlijk de laatste tijd
nooit meer tegenkomen".
Rini Wagtmans. in het algemeen klas
sement een plaats verspeeld (aan
Gandaria): ,.Ik kon echt niet mee
komen, het ontbrak me aan de kracht.
Erg vind ik het niet, want wat maakt
het uit of ik zesde, zevende of achtste
het klassement. Als jk maar bij
de eerste tien kom. Dat is mijn doel,
dat alleen telt voor mij. Daarom ook
heb ik in de afdaling van de col d'Es-
pigoulier geen enkel risico genomen.
De weg liep lastig naar beneden en
ik realiseerde me dat ik op dit par
cours gemakkelijk kon vallen. Dan
zou ik achter het peloton binnengeko-
zijn. Daar had ik natuurlijk geen
n en, nogmaals, voor het alge
meen klassement was het van geen
enkel belang. Ik voel me overigens al
stuk fitter dan woensdag.
Ik ga vol vertrouwen de komende da-
ik ben ervan overtuigd dat
ik nog wel wat kan laten zien".
Aohtervolgingsk ampioensch ap
Keetie Haage
verlengde titel
AMSTERDAM Keetie Haage uit St -
Maartenszee heeft gisteravond op de
'aan van het Olympisch Stadion in Am-
terdam haar nationale titel bij de ach-
ervolging dames geprolongeerd. De 19-
arige wereldkampioene op de weg ver-
'oeg in de finale over 3.000 meter Nel
'n Dijk (Nuenen) in 4.13.1. De tijd van
el van Dijk was 4.23,7
De uitslagen zijn: halve finales: Kee-
e Haage (St.-Maartenszee) verslaat
iefje Helder (De Woude) (4.13,5—4.29,2)
ld van Dijk (Nuenen) verslaat Truus
Smelders (Gerwen) (4.26,9—4.29,8). Om
de derde plaats: Eefje Helder verslaat
Tnius Smulders (4.28,2—4.30,5) Finale:
keetie Haa^e verslaat Nel van Dijk
14.13,14,23.b>
AUBAGNE Een onschuldig sprintje, zoals dat dagelijks gebeurt omdat de ijs
fabriek Miko er dure centen aan geellt, werd Roger Pingeon, als een van de
weinigen die nog enigszins met Meickx mee kan, fataal. Ruim honderd kilometer
lang had de bleke coureur met de haviksneus het peloton bekwaam in slaap ge
sust. Geassisteerd door zijn ploeggenoten drukte hij constant het tempo aan de
kop en daarbij hielpen ook de mannen van Eddy Merckx een handje. Zoetjes
wiegde de kleurige karavaan in slaap. De zon scheen, voor het eerst na dagen
stonden er weer veel toeristen langs de rouste, want de weg voerde naar het zuiden
en per slot van rekening had ook de Tourdirectie v/einig verwachtingen. In het
draaiboek stond immers als richtlijn voor de hoogste snelheid een moyenne van
36 kilometer. Waarom dan gehaast? In een sukkelgang schoof het peloton over het
gloeiende asfalt en er werd wel voor gezorgd dat die opvallende rust gehandhaafd
bleef. „Zoiets", zei Rini Wagtmans eerder in deze Tour, „is vreselijk bedriegelijk,
want ze doen hét om je op een dwaalspoor te brengen. Als je helemaal suf bent
van het niets doen, dan slaan ze ineens toe, pots." Gisteren werd de man die deze
truc wilde uithalen er zelf de dupe van: Roger Pingeon. Hij ging zo op i
met de kleintjes, dat hij totaal afwezig was toen Eddy Merckx zich vi
veelste keer in deze Ronde ging onderscheiden. Roger Pingeon „sliep"
grote bed van de rust lag ook Raymond Poulidor.
het spel
>r de zo-
AUBAGNE De Luxemburger Roger
Gilson is door zijn ploegleider Jean
Stablinsky met enkele kernachtige
ivoorden gewezen op de consequenties
van de beroepswielrennerij. Toen
Gilson namelijk uitviel, wachtte hij
verlaten in de hal van het hotel op
Stablinsky. „Wat doe jij hier?", vroeg
Stablinsky. „Ik wil graag naar het
station gebracht worden en mijn
treinkaartje hebben", zei Gilson
timide. „Knap dat werk zelf maar
op", repliceerde zijn ploegleider
Gilson, pas twee maanden prof:
„Maar bij de amateurs werd
dat allemaal geregeldStablinsky:
„Knoop voor eens en voor altijd in je
oren, dat je geen kleine jongen meer
bent, maar een flinke kerel. Bij de
beroepsrenners moet je jezelf weten
te redden en niet zo hulpeloos doen-
Tot ziens". De jonge Gilson wandelde
weg met gebogen hoofd.
Volgend jaar komt er een „vrienden
club van Tour-burgemeesters". Voor
dit elitegezelschap komen, zo men zal
begrijpen, de burgemeesters van de
aankomstplaatsen in aanmerking. Het
idee is van de burgemeester van Auf-
fargis, die weliswaar de Ronde niet
binnen de piepkleine grenzen kon
krijgen, maarhij heet Felix Levi-
tan. De co-directeur van de Tour
meende op die manier een aardige
bijdrage tot goodwill voor zijn Ronde
onder de collega's te kunnen leveren.
Lucien Aimar wijt zqn grote terugval
in de laatste dagen aan een fikse
griep. „Ik voelde me helemaal niet
lekker", zei de vroegere Tour-win
naar gisteren. „Ik heb het gevoel dat
het nu weer wat beter zal gaan, maar
het is te Iaat om nog mee te kunnen
doen in de kop van het klassement.
Die kans is hopeloos verkeken".
Louis Caput zegt diep teleurgesteld te
zijn in het rijden van de Brit Derk
Harrison die hij verwijt dat hij te
lang afwacht of het koersverloop zich
zo gunstig ontwikkelt, dat hij zonder
krachtsinspanning bij kan blijven.
„Op hem", aldus Caput, „bouwde ik
als het ware een huis, maar het blijkt
op drijfzand geplaatst. Al mijn ver
trouwen schonk ik hem, maar het zal
nog wel even duren voor ik dat een
tweede keer aan een Engelsman geef'
En daar kan Derk het voorlopig mee
BIC-ploegleider Raphael Geminani
over de tegenvallende prestaties van
Janssen en Aimar: „Zij hebben de
koliek, maar ik krijg er buikpijn
Hel gebaar waarmee Gerben Karstens
in Digne als eerste van de ver achter
gebleven groep binnenkwam, stond
gisteren als vierkoloms foto in het
-streekblad „Le Provence". De armen
wijd opgeheven, met een brede glim
lach op het gezicht, prijkte Karstens
in het hart van de pagina. De grap
was goed geslaagd. Dat vond Karstens
zelf ook want hij kocht onmiddellijk
een krant toen hij van het feit hoor
de en rende er mee naar zijn ploeg
leider Plaud. „Ze zeggen wel dat ik
nooit publiciteit maak, maar kijk hier
eens. Is dat even reclame, of niet?".
De verzorgers en mecaniciens van
Faema vinden dat ze te beklagen zijn.
„Al onze collega's", zeggen ze. „heb
ben het lekker gemakkelijk. In iedere
ploeg zijn uitvallers en dat scheelt
natuurlijk stukken bij het werk.
Alleen wjj hebben nog steeds tien
renners in de wedstrijd. We kunnen
nooit eens rustig op een terrasje zit
ten zoals de andere verzorgers en me
caniciens".
Raphael Geminiani gekscherend aan
de start in Digne: „Ik denk dat ik de
echtgenotes van mijn renners eens
laat overkomen. Ik heb het idee dat
die hun mannen met enkele woorden
wel tot grote prestaties kunnen aan
sporen". Gevraagd hoe het dan moet
met de vrijgezellen zegt hij: „Daar
trommel ik dan de moeders voor op".
Twaalfde etappe
De uitslag van de twaalfde etappe, een rit
van Digne naar Aubagne over 172 km is:
1. Glmondi at., Pezzi) 165.5 km in 4 uur
23 min. 15 sec. tmet bon. 4.22.55); 2. Gan-
darlas (Sp., Langarica) z.t. (met bon. 4.23.05:
3. Merckx (Belg., Driessensj z.t. (met bon.
4.23.10); 4. Van Schil (Belg., Driessens) z.t.;
5. Abrahamlan (Fr., Stablinski) 4.24.38; 6.
De Boever (Belg., Schotte); 7. Poulidor (Fr.,
Magne); 8. Agostinho (Port., Saput); 9. Van
Impe (Belg., Stablinski); 10. Van Springel
(Belg., Cools); 11. Schutz (Lux., Albanl); 12.
Galdos (Sp., Langarica); 13. Castello (Sj.,
Langarica); 14. Pingeon (Fr., Plaud); 15.
Panlzza (It., Pezzi) allen z.t. als Abraha
mlan 4.24.38; 16. Janssen (Ned., Geminiani)
4.25.10; 17. Dancelll (It.. Albanl): 18. Riotte
(Fr.. Magne); 19. Wagtmans (Ned., Vissers):
20. Zandegu (It.. Pezzi); 21. Lopez-Rodriguez
(Sp.. Machaln); 22. Sweerts (Belg., Driessens);
23. Aimar (Fr., Geminiani); 24. Lazcano (Sp..
Langarica); 25. Letort (Fr., Plaud); 26. Beu
gels (Ned„ Magne) allen z.t. als Janssen
4.25.10; 36. Dolman <Ned„ Vissers) 4.25.56; 63.
(Ned.. Plaud) 4.30%^ 73. Ottenbros "(Ned*
vissers) z.t.; 74. Van der Flaas (Ned„ Vissers)
Algemeen klassement
7. Vianelli (It.. Albani) op 1
(Sp.. Machaln) od 21.21:
(Belg Cools) op 2
12. Paruzza (It Pezzi) op 27.0t
op 1.37.22 62. Van
Doorkomsten
De doorkomsten op de bergen, t
iet bergklassement, waren:
Cote du Poteau-de-Thelle (4e
Bergklassement
de etappe is:
andarias (Sp.), Glmondi (It.) 44 pnt.; 6
lascaro (Sp.) 43 pnt.
Ploegenklassement
Het dagploegenklassement is:
1. Driessens (Merckx, Van Schil, Sweerts)
1.11.40; 2. Langarica 13.12.31; 3. Pezzi 13.13.03;
Magne 13.1458; 5. Stablinski 13.15.12; 12.
Algemeen ploegenklassement
i ploegenklassemer
Puntenklassement
Hoewel Eddy Merckx veruit 1
Abrahamlan et
5 8. Eddy Beugel:
/oor de grootsti
Eddy Merckx heeft het klassement Chamol
l'Oisans gewonnen. Dit klassement goli
ior de Alpencol. De uitslag ls: 1
AUBAGNE Hoopvol hadden ze 's ochtends aan de
start in. Digne gestaan, waar het al bloedheet was.
Dolman, Beugels en Karstens vertrouwden erop, dat
het eindelijk een dag voor de gregario's, de knechten
zou worden. Een dag waarop de groten, moegestreden
door de jachten die de duivelse Merckx altijd maar
weer ontketende, genoegen zouden nemen met een
plaats in het peloton. Dolman vertelde: „Ik zal er
vandaag bij zijn". En zijn ploegleider Vissers merkte
tot zijn voldoening op, dat Dolman erg nerveus was. Hij
reed bij de start telkens op en neer. „Kijk Dolman eens
warm rijden, dat doet hij altijd als hij iets van plan is",
zei Vissers. En dan was er Karstens, die vertelde: „Als
ik een beetje goed over die laatste bult kom, ben ik
gevaarlijk. Want ze zeggen wel dat Wagtmans zo goed
kan dalen, maar als het moet kan ik het nog beter." De
laatste twintig kilometer naar de finish in Aubagne
liepen immers stijl naar beneden. Het parcours van de
rit was wel niet vlak, maar toch zodanig dat men geen
al te grote moeilijkheden tegenkwam. Daarmee rekende
ook Eddy Beugels niet. Hij hoopte eveneens zich ein
delijk te kunnen onderscheiden. In die stemming gingen
de gregario's, de knechten, die in deze rol vervallen
zijn omdat ze nu eenmaal op de cols de vedetten niet
kunnen volgen, op weg naar Aubagne. In het begin zag
het er ook zo uit, dat het een wandelrit zou worden.
De 95 overgebleven renners hielden er een matig
tempo op na en er werd, nm de stemming erin te
houden, gezongen.
Felice Gimondi, alleszins voldaan over de finish van de twaalfde etappe H?
heeft zich zojuist de sterkste getoond m de sprint van een groepje van vier,
waarm ook Eddy Merckx was vertegenwoordigd. Een prestigeoverwvnnvng
dus. Of zou Merckx
Het was weer Rini Wagtmans die
voor clown speelde. Zoals vroeger zijn
neef Woutje het peloton met grote stro
hoeden en een sigaar in de mond placht
te vermaken, zo vindt ook Rini, een ge
neratie later, altijd wel iets om op de
lachspieren te werken. Wat deed Wagt
mans? Toen het tempo niet al te hoog
lag sprong hij midden in de groep van
zijn fiets en rende lopend met de rest
mee. Felice Gimondi fietste vlak achter
hem. Gimondi riep om Jan Janssen.
„Jan, zijn er bij jullie in Nederland
geen klinieken?". En hij wees naar zijn
voorhoofd en ook naar de sprintende
Wagtmans.
Maar Janssen had niet veel te mis
sen. Hij is nog altijd niet de oude. En
zo werd het grapje van Wagtmans snel
vergeten, want de eerste col (van der
de categorie) naderde en het werd
weer ernst. Nadat de top gepasseerd
was en men op een vlak gedeelte van
het parcours kwam, konden de knech
ten nog altijd hoop koesteren. Dolman
was al eens meegeweest met een mis
lukte vluchtpoging.
Maar de etappe naderde toch nog on
verwachts een ontknoping. Voor een
micro-klassement wordt dagelijks een
sprint verreden en daarvoor hadden Beu
gels en Riotte een plan in elkaar gezet.
Beugels: „Ik trok voor Riotte de sprint
aan, maar hij werd verslagen. Wij wa
ren echter wel met nog een paar an
deren een goede honderd meter los van
't peloton. Ik keek om en toen zag ik tot
mi jn grote verbazing dat Merckx en Gi-
Niet gegund
Ook Gerben Karstens was erbij. De
vluchtgroep won snel 40 seconden. Zou
Karstens zijn belofte waar kunnen ma
ken.? Nee. dat was hem niet gegund.
Want achter de kopgroep had Pingeon
al zijn rijders geformeerd om de jacht
te openen en zijn ploegleider, Gaston
Plaud, kwam naast Karstens rijden en
gaf hem opdracht zich onmiddellijk te
rug te laten zakken naar het peloton.
„Pingeon heeft dringend je hulp nodig"
schreeuwde Plaud.
Karstens bleef toen niets anders over
dan zijn kopman op te wachten. Hij was
zeer teleurgesteld. ,,Die Fransen be
grijpen ook niets van de koers", liet hij
zich ontvallen. Zo restte dus Eddy Beu
gels als enige Nederlander in hef groep
je Gimondi-Merckx. Tot in de klim van
de laatste col, de 730 meter hoge col de
l'Espigoulier, kon Beugels het tempo
Merckx volgen. Hij deed geen kop-
werk, dat kon en mocht hij niet omdat
ook zijn kopman Poulidor de slag ge
had. Beugels:,,Ik voelde dat ik
langer mee zou kunnen gaan, want
die Merckx is het grootste fenoneem dat
ik ooit gezien heb.
Het gemak waarmee hij tegen een
berg op rijdt is ongelovelijk. Gimondi
zat aan zijn wiel en ik reed achter hem.
Ik geloof dat ook Gimondi wel twintig
keer moeder heeft geroepen, zo hard ging
het".
Door onze speciale
verslaggevers
JEAN NELISSEN en
PETER HEERKENS
duivelse Merckx die van geen ophouden
weet. Hij haalde gisteren een stunt uit
waarvoor men toch diep respect moet
koesteren. Niemand van de vedetten,
behalve dan Gimondi die altijd in zijn
wiel rijdt, had ook maar een geringste
vermoeden dat Merckx die dag als die
naar Aubagne zou benutten voor zijn
zoveelste aanval. Het parcours was
immers, in vergelijking met voorgaande
dagen, vrij gemakkelijk, en ook Merckx
zou zich einde toch wel eens een dagje
rust gunnen, dacht men.
Maar het is alsof de Belg er een sa
distisch genoegen in schept zijn tegen
standers te laten afzien, ze te pijnigen.
Het is alsof hij elke dag weer opge
jaagd door de gedachte dat hij de schan
de van de Giro moet uitwissen. Op een
andere wijze kan men zijn optreden niet
verklaren. In de Giro was Merckx
veel rustiger. Daar ging hij slechts op
bepaalde dagen in de aanval. Maar in
deze Tour heeft hij tot nog toe vrijwel
elke dag de tegenstanders min of meer
gebroken aan de eindstreep gebracht.
Felice Gimondi, die, zoals bekend, in
Digne uiterst verontwaardigd was over
een door Merckx gebroken belofte dat
hij zou mogen winnen (Merckx ontkende
dit), probeerde op weg naar Aubagne de
zaak weer bij te leggen. „Laten we het
vergeten, Eddy", zei hij tegen Merckx.
En wat zei Merckx? Hij: „Ik heb niet
eens geantwoord, ik ben onmiddellijk op
kop gaan rijden zo hard ik kon. Ik hou
niet van de toneeltjes die de Italianen
maken. Men moet de waarheid spre
ken en anders praat ik liever niet niet
Fout in rekenwerk
In Aubagne, dus dan toch nog een fout
in het imposante rekenwerk waar
Merckx zich van bedient, want Felice
Gimondi won er en dat was tegen de
bedoeling in. De beurt zou vandaag aan
Vik van Schil zijn, maar die bracht hef
niet verder dan een vierde plaats bij het
opkomen van de kleine sintelbaan een
zelfde positie bij het overschrijden van
de finishlijn. De overwinning ging, ein
delijk dan, naar Felice Gimondi, die
sterk kop had genomen en in de laatste
ronde meters wegreed van Gandarias
en Eddy Merckx.
De Tour had er een volgende repre
sentatieve etappewinnaar bij, want
naast het gemis aan werkelijke tegen
stand voor Merckx vallen de namen van
degenen die een rit op hun naam schrij
ven op. Stuk voor stuk zijn ze accepta
bel. Een van Springel, Basso, Pingeon,
Agostinho, Dancelli en al die anderen
van de afgelopen dagen.
Het is een merkwaardig trekje in
deze Tour, die door Eddy Merckx
van alle kanten opgewreven wordt
tot een blinkend evenement.
