HERMAN VAN VEEN:
Suzanne is als
godsgeschenk
uit de hemel
komen vallen"
„Ik wil als het effe kan een
ongrijpbare jongen blijven''
VIIFENTWINTIG KLASSIEKE
EDISONS TOEGEKEND
Uitreiking
3 oktober in
Amsterdam
Dichter
Jan Hanlo
overleden
de figuur
Zacht vibrerend onder zijn li
rijewpetje dwaalt hij over het
„Ik moet het
theater ruiken
voor ik los
kan branden
DINSDAG 17 JUNI 1969
DE LEIDSE COURANT
Als de hoofden bruiner
worden, de zakken patat
kleiner, de kleren schaar
ser, de frisdranken lau
wer, de fricadellen vet
ter, de brillen donkerder,
de buiken bloter; als het
aantal kwallen in het
Luxe Bad groter Is dan
in zee. als de zijkamer
tjes en de zoldervertrek-
ken opeens weer „zim-
mcr" heten, als elke kuil
tussen Cadzand en Hoek
van Holland weer tot aan
de rand gevuld is met
het gestolde vet van een
blindganger uit het Ruhr-
gebied, als ouderlingen
voorzichtig hun broeks
pijpen oprollen in de
hoop, dat de Heer hen
niet ziet. als het bij
strandpaal zeventien on
ophoudelijk liefde op het
eerste ontvelde gezicht
is, als vaders stug vol
houden. dat ze helemaal
niet naar die meid ke
ken, als steeds meer re
ferendarissen verdacht
bruin van een dienstreis
terugkeren, als in het
Congresgebouw tijdens
een uitvoering van het
Zwanenmeer het zand
hoorbaar tussen de tenen
van de prima ballerina
schuurt, ja dan zit het er
dik in, dat het weer
zomer wordt. Je pakt je
emmertje en je schopje
en Je spoedt Je naar de
boorden van de Noordzee
om de meegebrachte eet
waren te nuttigen en met
Heinrich de „Reine Luft"
tot je te nemen. Dit is
ook het uitgelezen ogen
blik om ZAND, ZEE.
ZOMER uit de winter
slaap te wekken. In de
komende maanden zal
deze rubriek uw dage
lijkse gids zijn in het
toeristisch randgebied
van onze overvolle sa
menleving. Vanaf van
daag dus voor u een
exclusieve logeplaats met
uitzicht op een zee van
vrije tijd.
DE oogst op deze handwarme juni-avond valt alles mee: drie-
honderdenvier betalende bezoekers en vijf introducées, die
dus bij voorbaat al voldoende redenen hadden om ongeremd
te genieten. Weliswaar is de temperatuur in het Paviljoen
theater vóór de pauze reeds opgelopen tot waarden, die alleen ge
accepteerd worden door vaste saunabezoekers, maar de gevolgen
daarvan blijven toch beperkt tot een gros klamme handen en lang
zaam uitdijende vochtplekken op de bloemetjesjaponnen.
„die Suzanne kw
al die televisie-ellende compleet
ZAND
ZOMER
Tussen de roodverbrande
koppen, die het Scheve-
ningse strand panklaar
produceert, steekt het Bio-
vakantieoordwit van Har-
lekein Herman van Veen
schrijnend af. Een reden te
meer om hem in de zo
merse enclave aan de
atJajs een 0pvaiien.
te ontmaskeren,
isch paarse Noe-
ers Deynootplein,
in stille contemplatie slurpt hij in de donkere smidse
van Gretna Green zijn uiensoep. Incognito lijkt hij
op een verwaaide vogel, die met vleugelaverij tussen
de blote dagjesmensen is geland. Maar om kwart
over acht slaat hij hard terug, dan springt hij vitaal
en uitdagend op het toneel van het Paviljoentheater,
een eigentijdse nar in een zacht rose pak, die in een
adembenemende one-man-show zijn fans avondvul
lend zijn bizarre humor en puntgave chansons in
pepert. Nog twee avonden heeft u de kans om dit
uniek theatergebeuren aan den schuddenden lijve
mee te maken. U zult althans van deze reis naar
Scheveningen achteraf geen spijt krijgen.
Wat Herman van Veen betreft: hij is
gewend om zich in het zweet te werken
en werpt zijn one-man-show dan ook
nu weer met de tomeloze drift van een
standwerker over ,het voetlicht. Om
kwart over acht is hij met de veer
krachtige tred van een geroutineerde
rattenvanger het toneel opgekomen en
daarna heeft hij sohijnbaar moeiteloos
zijn avondvullend snoer van liedjes en
conferences geregen. Hij heeft viool ge
speeld en het ivoor van dc zwarte vleugel
vakkundig gebeukt, hij heeft gezongen
over de ouwe, bruine cafés met hun
lage zoldering en over even oude echt
paren, die na een leven vol kleine pes
terijen tot de troostende ontdekking ko
men. dat ze ergens toch van elkaar heb
ben gehouden.
En natuurlijk heeft hij ook gezongen
over Suzanne, goeie Suzanne, "die niet.
alleen ai zijn gedachten in haar hand
houdt, maar ook nog de blozende appel
roor een geweldige nadorst. Met de vi
tale zelfverzekerdheid van de geëmanci
peerde vrouw heeft ze hem geïntrodu
ceerd in het exclusieve reservaat van
de Top Tien. waar hij nu alweer negen
weken als een verdwaalde eend tussen
de swingende popgroepen zijn schijfjes
telt. Ruim 30.000 exemplaren van Su
zanne zijn tot nog toé door de fans
afgenomen en nog steeds wast de
stroom. Het langste applaus is dan ook
op deze avond weer voor haar gereser-
GODSGESCHENK
„Suzanne", zegt hij na afloop in de
kleedkamer, „isvoor bij als.een gods
geschenk uit de hemel komen vallen. Ik
had net een paar flinke opdonders ge
had door mijn twee televisieshows, die
compleet de mist in zeilden. Ik weet.
wat je zeggen wilt. Natuurlijk was het
mijn eigen schuld, ik had moeten zeg
gen: „dit kan niet, dit mag niet worden
uitgezonden". Ik had trouwens een heel
ander programma in mijn kop. maar
tijdens de besprekingen viel driekwart
van de nummers onder tafel. Het ene
kon niet vanwege de poen. het andere
was technisch niet te realiseren. Ik heb
het allemaal over mijn kant laten gaan.
ik moest waarschijnlijk zo nodig met
mijn kop op de buis. Fout. akkoord Je
hoeft me niks te vertellen.
Mijn eerste reactie was: ik houd er
mee op. Ik zag het domweg niet meer.
Ik had met het bloed in mijn handen
naar de televisie zitten kijken. Ik
schaamde me rot. Er kwamen mensen
naar mijn vader, die verontwaardigd
riepen: „Maar dat is Herman niet." Die
man kreeg op zijn beurt ook nog eens
een portie ellende te verwerken.
GROOT LEF
Nou moet ik er bij vertelden, dat ik
vanaf het began bewust risico's heb wil
len lopen. Ik heb gewoon in het open
baar uitgezooht. wat mijn zwakke en
sterke kanten zijn. Een ander sluit zich
twee jaar in een zolderkamertje op en.
komt daarna voor de draad met een
uitgebalanceerde act, maar dat kan lk
niet. ik moet mensen om me heen
hebben, ik moet het theater ruiken,
voordat ik los kan branden. Daarmee
loop je het levensgrote gevaar, dat je
voortdurend voor Joker staat
Die televisie is daar een gaaf voorbeeld
van. Ik dacht werkelijk: „dat varkentje
wassen we wel even", maar in de prak
tijk pakte het Iets anders uit. Hetzelfde
ls gebeurd met die film. waar ik opeens
de hoofdrol in speelde. Op een gegeven
moment denk je. dat je alles kunt. Je
springt met groot lef voor de camera,
je maakt opnamen in Venetië en in
Engeland en als Je dan achteraf de re
sultaten ziet. dan schrik Je Je rot. Man.
ik ben er gewoon ingestonken. Wist ik
veel van film. Technisch zit ie perfect
ln elkaar, maai- het verhaal lijkt op
niks. Kop noch staart weet je wel. De
enige hoop, die ik nu nog heb, ls, dat.
hij niet eens de Nederlandse bioscopen
haalt. Het zou me echt tegenvallen van
de inkopers, ails ze dat prul pikken. Ik
moet er niet aan denken, wat er ge
beurt. als hij wal in roulatie wordt ge-
Nou komt het vreemde. Je denkt zelf:
„Die televisie is een doodklap ge
weest", maar in werkelijkheid hebben
die paar uitzendingen voor nieuw pu
bliek gezorgd. Vüftig procent van de
mensen, die nu in het theater naar me
komen kijken, had tot vorig jaar nog
nooit van Herman van Veen gehoord.
In zoverre ben ik er dus geen buil
aan gevallen.
ZOEF
Na die mislukte televisieshows heb lk
me als een bezetene op het theater ge
gooid. Je mag rustig weten, lik heb me
de kleren gewerkt, ik wilde zo vlug mo
gelijk die laffe smaak uit mijn bek
spoelen. Ik voelde me net een uitgekne
pen spons, die weer in het water wordt
gegooid. Opeens veerde ik weer- op, woep
zei ie. Ik kocht platen, ik begon te
schrijven. Korte liedjes, zoef. Ik zag het
weer helemaal zitten.
Op een gegeven moment hoorde ik een
liedje van de Sand Pipers. Een krank
zinnig fijne melodie, dat merk je gelijk.
Het snijdt dwars door je 'hart. Ik denk:
„hap. dat is het". Het ging over een
geweldige vrouw, die even een stukje
met je oploopt en dan weer uit Je leven
verdwijnt. Iedere vent maakt zo n situ
atie wel eens mee. Je denkt „dat is het
helemaal, daar zou ik mee verder wil
len". maar tussen droom en daad staan
altijd bergen bezwaren. Op het moment,
dat. je er aan begint, weet je al, dat
het einde ln zioht is.
Crispijn heeft gelijk een vertaling ge
maakt en binnen twee weken was die
plaat op de markt. Crispijn is een ge
weldige vogel, die stuurde me op een
gegeven moment wat teksten, waar ik
niks mee kon doen. maar je merkte wel.
dat hij het helemaal had. Die tekst van
Suzanne heeft hij subliem gemaakt. Dat
ls een compleet gedicht. Toch heeft die
plaat de eerste weken bijna niks ge
daan. Vierhonderd exemplaren met al
lebei je handjes. Toen vroeg Mies Bouw
man. of ik wat wilde doen in die tele
visieshow voor de Monseigneur Bekkers-
stichting. Dat heeft de grote knauw ge
geven Vanaf dat moment ging het met
honderden tegelijk.
OUWE KNAR
Ik zing Suzanne ook in het theater en
elke keer opnieuw is het voor mij een
enorme opgave. Ik geloof, dat ik gewoon
een slechte vakman ben. ik kruip te
veel in mijn onderwerpen. Als ik dat
liedje van Brell zing. over die ouwe man
en die ouwe vrouw, die aarzelend be
kennen, dat ze elkaar nog zo nodig
hebben, dan ben ik een knar van tach
tig. Een uiterst vermoeiende zaak, neem
dat maar van mij aan. Juist die stille,
ingehouden liedjes bezorgen me in de
show de moedlijkste momenten. Ze moe
ten volkomen in balans zijn, je kunt
geen komma te veel brengen, want dan
wordt het gelijk vals.
Vind Je het overigens geen geweldige
zaak. dat een uitgesproken fijn liedje
als Suzanne negen weken achter elkaar
op de top tien kan staan? Dat is voor
mij een openbaring. Tk merk het ook in
de zaal: de mensen, die me maar half
kennen verwachten een uitgelaten jon
gen, die de nar uithangt. En dan ineens
zing je met een geknepen lichtje „is
dit een grap of om te huilen". Van dat
soort contrasten houd ik. Je moet je
publiek voortdurend in het ongewisse
laten over je indentiteit. Je smijt ze
van links naar rechits, je springt van de
hak öp de bak. Als ze dat nou maar van
me pikken, dan voel ik me happy, ik
wil als het effe kan een ongrijpbare fi
guur blijven.
Je merkt het ook weer, alls je mijn twee
de langspeelplaat draait. Daar zitten
gave stampers op, maar ook liedjes, die
Suzanne royaal overtreffen. We hebben
er meer dan een half jaar aan gewerict
en toen ie klaar was. heb ik de band
mee naar huis genomen om hem op
mijn dooie gemak bij te schaven. We
hadden de keuze uit 50 chansons en uit
eindelijk zijn er 12 overgebleven.
LIGGENDE AKKOORDEN
Ik geloof, dat het een geweldige plaat
is geworden. Moet je je voorstellen: de
muziek wordt gespeeld door twee strijk
kwartetten van het Belgisch Symfonie
orkest. Op een gegeven moment zaten
er vier concertmeesters te fiedelen. Dat
is voor een artiest, meesterlijk werken.
Er hebben ook vijf arrangeurs aan die
plaat meegewerkt, onder wie Jack Say.
die een meester is in de liggende accoor-
den. Die man legt. ze zo mooi neer. dat
je spontaan de tranen in je ogen krijgt.
Die plaat beschouw ik als de logische
afsluiting van mijn eerste periode Ik
heb nu twee jaar geëxperimenteerd en
ben met schade en schande wij6 gewor
den. Ik weet nu bij voorbeeld, dat ik
voorlopig van de televisie af moet blij
ven. Misschien één uitzending van mijn
show. dat kan nog net. Daarnaast werk
ik heel rustig door aan mijn carrière in
liet. buitenfland. Het klinkt misschien wat
voorbarig, maar ik zie het toch wel
Tussen i||n formidabele one-man-
shows in het broeiwarme Scheve-
ningsc Paviljoentheater dwaalt
Herman van Veen ontspannen kij
kend onder zijn paarse petje langs
de terrasjes. Een poffertje uit het
vuistje bij Speyer op het Gevers
Deynootplein, een tonicje bij de
branding. En dan maar weer in het
rose pak voor het hooggeëerd
publiek.
„Ik heb vanaf
begin bewust
risico's
gelopen
helemaal voor me Misschien ga lk
straks ln Amerika compleet de mist ln.
maar ik ga er naar toe Is het niet.
vandaag, dan is het morgen. Ik moet
gewoon één keer op een Amerikaanse
plank hebben gestaan. Het is net als
bij Ajax. Het was aJlemaal niet nodig,
dat ze in Madrid wonnen, het was al
mooi genoeg, dat ze in de finale zaten.
EFTELING
Dat betekent niet. dat ik de rest ven
mijn leven ln Amerika wil slijten. God
bewaar me. dat is het laatste, wat ik
ambieer. Ik ben er net geweest, ik wilde
wat sfeer opsnuiven, maar na tien
dagen ben ik gewoon gevlucht. Ik be
ken het eerlijk: ik ben me rot ge
schrokken. ik ben compleet overdon
derd.
Ik kan er ook wejnlg over vertellen.
Goed. ik heb Broadway gezien, ik vond
het een uit zijn krachten gegroeide Ef-
teiing. En overal stoot je op diezelfde
keiharde mentaliteit. In elk restaurant
wordt het eten pp je bord gesmeten
Boem. De aardappelen, boem. de groen
ten. Voordat je weet. sta je alweer bij
de kassa.
Ik heb me in Amerika wezenloos ge
zocht naar een beetje romantiek, een
handjevol sentiment. Daar heb je als
Europeaan op een gegeven moment
dringende behoefte aan. Maar het lijkt,
alsof ze het hart consequent uit hun
samenleving hebben gesneden. Het eni
ge menselijke moment, dat ik heb be
leefd was in Central Park, waar een
arme vogel op één been stond te bede
len. Die man nam tenminste nog de
moeite om naar de hemel te kijken. Ik
dacht: „Herman, dit is geen klimaat
voor jou. Je moet m> gauw mogelijk
pleite".
LIEF LAND
En dan dat terugkomen, man. dat ls
een feest. Dan besef je pas. dat Neder
land een ongelooflijk lief land Ls. ik
mei-fcte het al meteen op Schiphol. Ik
keek naar de startbaan en zag, hoe fris
die er bij lag
Ik voelde me gelijk weer thuis".
AMSTERDAM (ANP) Uit het klas
sieke platenrepertoire. dat in de periode
1 mei 196815 mei 1969 is verschenen,
rijn 25 platen respectievelijk plaatcasset
tes met Edisoris bekroond. De jury be
stond uit de heren R. N. Degens. D. S.
van der Meer. K. A. Posthuma, E. Ver
meulen en C. van Zwol. De Edisons klas
siek 1969 zullen worden uitgereikt tijdens
een feestelijke bijeenkomst in de kleine
*aal van het Concertgebouw te Amster
dam op vrijdagochtend 3 oktober. Dan
«1 het Grand Gala du Disque Classique
worden gehouden.
Drs. Snels provinciaal
redemptoristen
AMSTERDAM (KNP) Het provin
ciaal kapittel van de redemptoristen in
Nederland heeft tot provinciaal gekozen
drs. W. Snels. Als provinciaal is hij voor
zitter van het bestuurscollege van de Ne
derlandse provincie.
Isserstedt voor de „Symfonieën nrs 6 en
8" van Beethoven met de Wiener Phil-
harmoniker; Herbert von Kara jan voor
de „Symfonieën nrs 6 en 7" van Sibelius
met de Berliner Philharmoniker en Lorin
Maazel voor „Don Quichotte" van R.
Strauss met de Wiener Philharmoniker.
Concerten: Daniel Barenboim voor de
vijf pianoconcerten van Beethoven met
hel New Philharmonia Orchestra o.l.v.
Otto Klemperer; Yvonne Loroid voor
werken van Messiaen met de Tsjechische
Filharmonie o.l.v. Vaclav Neumann;
Frans Brüggen voor „Recorder concer
tos" met Concentus Musicus o.l-v. Niko-
laus Harnoncourt en Frans Brüggen.
Muziek voor kamerorkest: Neville
Mariner voor de „Serenade voor strij- j
kers" en „Souvenir de Florence" van
Tsjaikovski met The Academy of St. Mar-
tin-in-the-Fields; Raymond Leppard voor j
de „Concerti a due cori" van Handel met I
het English Chamber Orchestra en Edo j
de Waard voor werken van Dvorak,
Gounod en Schubert met het Nederlands
Blazersensemble.
Kamermuziek Jean-Pierre Rampal
voor werken van Debussy, Bartok, Pro- i
kovjev en Poulenc; het Amadeus Kwar
tet voor de complete kamermuziek van
Brahms en Gustav Leonhardl voor „Das
wohltemperierte Klavier" van Bach.
Opera: Robert Heger voor zijn directie
van „Martha" van Flotow; Edith Mathis
als vertegenwoordigster van de totale
bezetting van „Le nozze di Figaro" van
Mozart o.l.v. Karl Böhm en Peter Pears
voor de titelrol in „Billy Budd" van
Britten.
Operette: Willy Mattes voor zijn direc
tie van „Der Zarewitsch" van Lehar.
Koorwerken: Wolfgang Sawallisch voor
„Elias" van Mendelssohn met o.a. Elly
Ameling en Theo Adam en het Gewand-
hausorchester Leipzig.
Zangrecitals: Max van Egmond voor
„Lieder des Baroek" met het Leonhardt-
Consort en Raimund Gilvan voor „Songs
of travel" en „On wedlock edge" van
Vaughan Williams met het Kalafusz
Strijkkwartet.
Middeleeuwen en renaissance: Kees
Otten voor „Lebendige Musik des Mitlel-
alters und Renaissance" met Syn
tagma Musicum en John Beckett voor j
„Musik aus der Zeil Christoph Colum
bus" met Musica Reservatu.
Hedendaagse muziek: Luciano Berlo
voor zijn „Sinfonia" met de Swingle j
Singers en de New York Philharmonic;
Seiji Ozawa voor „November steps" van i
Takemitsu en de „Turangalila symfonie"
van Messiaen met het Toronto Sympho
ny Orchestra en Karlheinz Stockhausen
voor zijn „Gruppen" en „Carré".
Volksmuziek en niet-westerse «kunst
muziek: de producer van de plaat „Tur
kije - deel 2" uit de serie .,A musical
anthology of the orient" (Unesco-collec-
tionl.
Muziekconcours
in Beneluxverbancl
EINDHOVEN IA.N.P I. In 1970 zal
in Eindhoven het eerste muziekconcours
worden gehouden in Benehixverband
Dr. ir. Th. Tromp heeft bij gelegenheid
van zijn aftreden als vice-president van
N.V. Philips aan de gemeente Eindhoven
reeds 150.000 geschonken ter stimu
lering van het muziekleven en overeen
komstig de suggestie van de heer Tromp
mede ter bestemming van een driejaar
lijks Benelux Muziekconcours in Eind
hoven, te organiseren voor leerlingen
afgestudeerden van conservatoria
muziekscholen. De winnaars zullen t
geldprijs ontvangen en in de gelegenheid dense Royal Festival Hall oogstte zij. te Constantijn, prins Charles
Griekse prinses gal eoneert
LONDEN (Reuter) De 26-jarige I Bach" dubbelconcert voor piano,
prinses Irene van Griekenland heeft gis- i
teravond met succes haar debuut ge- In de volle zaal zaten o.a. de Griekse
maakt als concertpianiste. In de Lon- koningin-moeder Frederika, koning
Enge-
ERASMUSPRIJS 1969
Gabriël Marcel en
Von Weizsacker
onderscheiden
DEN HAAG (ANP) In het jaar.
dat de vijfhonderdste geboortedag van
Erasmus wordt herdacht, Is de Erasmus
prijs toegekend aan twee vertegenwoor
digers van het Europese filosofische
denken: de Fransman Gabriel Marcel en
de Duitse professor dr. Carl-Friedrich
von Weizsacker. Zijne Koninklijke Hoog
heid de Prins der Nederlanden, regent
van de stichting Praemium Erasmianum,
zal de prijs op maandag 27 oktober
uitreiken in de St.-Laurenskerk te Rot
terdam. waar die ochtend ook het inter
nationale Erasmuscongres zal worden
geopend.
Gabriel Marcel, rooms-katholiek filo
soof en schrijver, geboren in 1889 in
Parijs, wordt beschouwd ais de grond
legger en verdediger van het christelijk
existentialisme in Frankrijk, al zegt hij
zelf geen existentialist te zijn. Zijn filo
sofisch werk omvat onder meer 27
toneelstukken en 12 delen met essays,
voordrachten en notities. Centraal staan
bij Marcel de menselijke relaties en de
naastenliefde, die de weg bereidt tot
God.
Carl-Friedrlch von Weizsacker werd in
1912 te Kiel geboren. Als kernfysicus en
astrofygicu s heeft hij een belangrijk
aandeel gehad in het Duitse atoom-
kernonderzoek en de studie van kern
fusies in sterren. Sinds 1957 is hij hoog
leraar in de filosofie te Hamburg, waar
hij als protestants geleerde het denken
over enige van de grootste problemen
waarvoor de mensheid zich thans gesteld
ziet, met name over het vraagstuk van
oorlog en vrede, in sterke mate heeft
ontwikkeld. Hij heeft daarbij een funda
menteel afwijzend standpunt bepaald
tegen het gebruik van kernwapens.
MAASTRICHT In het ziekenhuis
St.-Annadal in Maastricht is gisteren de
dichter Jan Hanlo overleden. Jan Hanlo
werd zaterdag met zijn motor tijdens
een hevige onweersbui in Berg en Ter
Blijt gegrepen door een landbouwtrek
ker.
Met been- en bekkenfracturen werd hij
overgebracht naar het ziekenhuis. Jan
Hanlo is 57 jaar geworden. Zijn experi
mentele oeuvre is in twee delen versche
nen. In 1959 ontving Jan Hanlo de poëzie
prijs van de stad Amsterdam.
Staatshoofd maakt
eigen speelfilm
TOKIO Prins Norodom Sihanoek
van Cambodja speelt de rol van een
Japanse kolonel in een film welke de
Japanners voorstelt als de bevrijder van
Cambodja in 1945. Het Cambodjaanse
staatshoofd schreef ook het scenario en
heeft de regie van de film „Rosé of
Boker", waarin zijn tegenspeelster zU"
echtgenote, prinses Monik, is.
Zij stelt een Cambodjaans meisje voor
die verliefd op de kolonel wordt. Een
familieproduktie dus met autobiogra
fische inslag.
In 1945 heeft het Japanse leger het
Franse bestuur in Indo-China ten val
gebracht en onder Japanse druk heeft
Sihanoek, toen de 22 jaar oude koning
van Cambodja, de onafhankelijkheid van
zijn land uitgeroepen.
„Rose of Boker" is de achtste film van
de prins. Zijn vierde film „Kleine Prins"
kreeg het vorig jaar november de grote
prijs op het eerste internationale film
festival in Phnom Penh.
