Nu! Moccona Roodmerk inoud-hollandse stopflesjes Lekker-pittige Moccona van Douwe Egberts Peter van Goudzwaard steekt vrijdag schilderij in brand i Vlammend protest van Haagse kunst schilder WEXl G. LOOS DEN HAAG Ofschoon het nog geen vrijdagmiddag drie uur is, staat het klamme zweet toch reeds overvloedig in de handpalmen van de Haagse schil der Pieter van Goudzwaard. ,,Je moet niet denken, dat het een geintje van me is", zegt hij, .jongen, dit besluit is hard en verschrikkelijk, ik heb het gevoel, alsof ik bezig ben een stuk uit mijn eigen vlees te snijden". Wat die vochtige handen betreft: hij zit er net aan te denken, dat het ook best van de drank kan komen. Het is de laatste dagen weer feestelijk uit de hand gelopen- Allemaal zenuwen. Reken er op, dat hij er moeite mee heeft. Dat het hem echt niet in de koude kleren is gaan zitten. En dan nog die warme handen erbij. Oké, hij wil het best bekennen. Het is de drank. Het schilderij, waar het in deze eerste junidagen om gaat, heeft hij een ere plaats gegeven in zijn atelier, vooraan onder het brakke licht, dat uit een bovenraam dreint. Hij heeft het in 1965 gemaakt een vruchtbare periode, herinnert hij zich haarscherp hij heeft het nagemeten, het is ruim 2Vs bij 1% meter, louter kostelijk linnen, gespannen op een spieraam. Er zit wat vegetatie in en als je goed kijkt, kun je er ook nog wat mensen in her kennen. Juist, die bloedrode slierten, dat zijn ze. Mijn God. het afscheid zal verschrikkelijk zijn". Hij pulkt een rode zakdoek uit zijn rechterbroekzak en begint zijn hand palmen te betten. Dan doet hij een stap achterwaarts en kijkt naar het schilderij. Het heeft indertijd op de Scheveningse pier gehangen en een hele fijne pers gehad. De critici prezen het koloriet en de krachtige compositie. Hij had het doek „geboorte" genoemd, later heeft hij er „Oorsprong" van ge maakt, maar wat doet er er op di moment nog toe? „Ik vind het eei schilderij", zegt hij, „maar het gebeuren. Ik moet die daad stellen Daarom vermijd is ook elk contact collega's, want ik ben bang, dat ze me zullen ompraten. Dat zullen ze zeggen: Pieter, je bent een aardige jongen, maar wat doe je nou?" Ik ben lid van de vereniging van beeldende kunste naars, ik ben een erkend schilder, ik moet heel voorzichtig zijn. Ik heb al een briefje gehad van een kennis, die het zonde vond van het schilderij. Van de week heb ik er ook nog in de sociëteit van Pulchri over gepraat met een collega. Het was diep in de nacht en we waren geloof ik niet zo fris meer. Hij had geen commentaar, zei ie, hij zat net een dobbelsteentje te In de hens Het idee heeft hij ontleend aan de zelfverbranding van boedhistische mon niken in Vietnam. „Die gebeurtenissen hebben me geweldig aangegrepen", zegt hij, „maar ik zie het mezelf toch niet gauw doen. Dat moet je je voorstellen. Dat je op een zondagochtend met een blik petroleum en een doos lucifers naar het Lange Voorhout gaat en je zelf in de hens steekt. Het houdt me al jaren bezig, ik zal en moet een daad stellen, maar de vraag was alleen hoe. Langzamerhand ben ik toen op dat idee gekomen om mijn lievelingschilderij in het openbaar te verbranden. Het voor deel is, dat je het zelf overleeft en toch een dierbaar stuk van jezelf prijs geeft. Daarom moet het ook per se een groot werk zijn. Als ik een klein doekje in de fik steek, dan zegt iedereen: „Pieter doet ook wat voor het goeie doel". Dat wil ik koste wat het kost ver mijden. Ik wil ook best zeggen, dat ik een tijd geaarzeld heb, dat ik me af vroeg: „zou ik het nou wel doen. Wat zegt het publiek, hoe reageert de Een schande Toen zag ik op die zondagavond dat afschuwelijke brok film over de Haagse schildersbuurt. Een kwestie van stom toeval. We hebben thuis geen televisie, je kunt me trouwens ook niet bellen. Ik was net even bij mijn zuster en daar gebeurde het. Een schande, dat zoiets nog kan voor komen in een welvaarts staat. Er wordt aan de lopende band afgebroken, ze lopen zwanger van de plannen, maar nog steeds creperen er mensen in Nederland. Die film jongen, die film was de druppel, die mijn emmertje deed over lopen. Het was een schockeffect, ik wist op dat moment zeker, dat ik een daad moest stellen. Tegen bierkaai Wat ik nou ga doen, is een nieuw voor beeld van provocatie. Je hoeft me niks te vertellen. Je bent een erkend kunste naar en je steekt dus moedwillig een cultureel werk in brand. Je laat een kostbaar werk zo maar verdwijnen. Ga nou niet zeggen: „dat ding staat al vier jaar tegen een muur van je atelier en er is geen hond, die er belangstel ling voor heeft, want dat hebben alle kunstenaars. Een handjevol verkoopt lekker, omdat ze toevallig net goed in de markt liggen, omdat er een gek is, die er een goede belegging voor later in ziet. Maar de rest, die honderden anderen moeten het hebben van de contraprestatie. Ik heb net weer voor 2000 gulden aan het rijk verkocht en die doeken worden gebruikt voor stad huizen en openbare nutsgebouwen. Ik heb zelf nooit één schilderij kunnen terugvinden, maar ik hoorde van vrienden, dat er wat van me hangt in Delft. Ik vind dat best, want het is in dit land toch vechten tegen de bierkaai. Ze hebben wel allemaal een ijskast je en een autootje, maar de cultuur wordt verwaarloosd. Wat doen ze op de scholen aan cultuur? Geen fluit, zeg ik jé. Misschien is dat ook één van de redenen, waarom ik dat schilderij ga verbranden. Allereerst protesteer ik er mee tegen de woontoestanden in vele Nederlandse steden. Het stikt van de krotten. Daarnaast wil ik met die cul turele wanklank het geweten wakker schudden. Als erkend kunstenaar protesteer ik op die manier tegen de culturele verkrotting". Pappen en nathouden Wat het protest zelf betreft: Pieter van Goudzwaard heeft daar het plantsoen tje vóór het Haags gemeentearchief voor uitgekozen. Hij pikt dan gelijk de krachtige verkeersstroom over het Rijs- wijkseplein mee en heeft daarnaast de brandweerkazerne onder handbereik. Mocht hij dus onverhoopt zijn eigen broek in brand steken, dan hoopt hij od de snelle komst van enig simpel blus- materiaal. Gewoon een kwestie dus van pappen en nat houden. Pieter van Goudzwaard stelt zich voor om tegen half drie met „de geboorte", ook wel genoemd „de opstanding" een stille, laatste tocht te maken vanaf zijn atelier in de Hofwijckstraat naar het Rijswijkseplein. Daar zal hij het werk voor korte tijd tegen een boom expose ren alvorens het rijkelijk te overgieten met petroleum. De kosten voor de brandstof vormen een uitgave, die nog eens extra zullen drukken op het ver lies van zijn schilderij. Ook dat accep teert hij. Wie A zegt moet ook B zeg- In stukken Nu hij er zo rustig over zit te vertellen, vraagt hij zich toch af, of vodr een dergelijk vlammend protest geen politievergunning moet worden aange vraagd. Hij pakt snel zijn zakdoek, bet zijn handpalmen, slaat ze krachtig tegen elkaar en zegt: ,,In brand steken is natuurlijk het geweldigste, dan heb je echt het idee, of je jezelf in de fik steekt. Het is trouwens ook de snelste methode, tien, twintig seconden, langer duurt het niet en dan is de pijn voor bij. Ik kan ook dat doek in repen snijden, maar dat is het niet.- Dat voel ik aan. Mijn God, je gaat toch niet je eigen kind in het openbaar in stukken hakken. Ik heb ook nog even gedacht aan het binnenplaatsje van de brandweer kazerne. Daar hebben ze een bak, die ze soms met benzine vullen voor een oefening. Ik kan dus naar de com- candant stappen en hem vragen, of hij mijn schilderij in zijn bak wil zetten. Dan is het gebaar gemaakt, maar je voelt het zelf: het is niet af. Zoiets moet je als het even kan zonder hulp van de overheid doen. Maar hoe het ook zal gebeuren: vreten blijft het aan je. Daarom heb ik ook dat luchtdrukpistool in mijn atelier. Als ik voel, dat het niet meer gaat, dan zet ik een stuk karton neer en begin ik te paffen. Ik heb dat ding gekocht, om dat ik in een boek las, dat het prima was om te rieleksen. Dat is natuurlijk flauwekul. Als ik flink de zenuwen heb, gaat het echt niet over met een pistooltje. Het enige, wat ik er van kan zeggen is: het houdt je bezig, het haalt je even uit de zorg. Soms, als ik tot diep in de nacht heb gewerkt, dan schiet ik de kaars uit. Je hebt een paar glaasjes op en je wilt gewoon een waardig slot aan de welbestede avond. De pest is alleen, dat je geen vaste hand meer hebt. Je mist dus een aantal keren, maar dat geeft niet. Je hebt de tijd Als het donker is in mijn atelier, ik, dat het raak is geweest. Ik trek dan de deur achter me dicht en ga naar huis". Consumentenbond neemt het op voor fietsende vakantiegangers DEN HAAG Aangezien de Spoor wegen nog slechts van 44 stations fiet sen met speciale treinen vervoer daar het lang niet overal mogelijk is fietsen te huren, mag verwacht worden, dat velen voor het vervoer naar e hun vakantie-adres een bestelauto gaan De kosten daarvan (bij een afstand van 150 kilometer tussen woning vakantieplaats zijn lager dan het t voer per N.S. De vakantdedrukte op de toch al volle wegen zal daardoor nog groter worden. De Consumentenbond heeft minister Bakker gevraagd oplossing te zoeken voor de moeilijk heden, die vakantiegangers ondervin den, wanneer zij hu infiets met de trein willen laten vervoeren. De Consumentenbond waardeert het, dat de Spoorwegen diensten stroom lijnen en aanpassen aan de wensen vele reizigers. De bond aanvaardt niet, dat dit ten koste van eveneens vele Ne derlanders gaat, die hun fiets e van hun gezinsleden willen meenemen naar hun vaknatieadres. Fietsen huren in de vakantieplaats, als dat al gelijk is, komt een gezin va nvier per sonen voor veertien dagen op tenmin ste honderd gulden. cal I Waar komt het sprookje van daan dat een vrouw allengs haar goede figuur verliest? En die vele vrouwen dan, die ondanks het klimmen der ja ren haar charmante lijn en jeugdig uiterlijk behouden. Zij zijn het die het geheim kennen van WEX, de heer lijke, bruisende ochtenddrank met de wonderlijke werking. Talloze vrouwen prijzen de dag dat zij het geheim van Wex ontdekten. Ontdek het ook; haal nog vandaag Wex. U zult er geen spijt van hebben. Dat bruisend glas WEX dagelijks na het opstaan maakt en houdt u slank. Grote flacon f3.35 jgpjT het gezonde en natuurlijke middel Vanaf heden verkopen wij een groot assortiment kamerplanten, plantenbakken en ook vakkundig ver zorgd bruids- en graf- werk. Zuideinde 29 A Roelofarendsveen Telefoon 01713-2570 KASTEN-KEUKENS Elke keer als uw Moccona Roodmerk op is, heeft u er nu een gezellig oud-hollands stopflesje bij. Voor alles wat in keuken, kast of kamer wordt bewaard. Van kruiden tot koekjes. En... de nieuwe goudglanzende stop sluit luchtdicht af en verzegelt zo de smaak van lekker-pittige Moccona. Moccona Roodmerk. Nu in oud-hollandse stopflesjes voor de verlaagde prijs. (Ook in coffeïne-vrij). 50 gram 1,92 100 gram 3,64 200gram 7,05

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 6