GUBBELS EN ZONEN GOED VOOR WERELDOMVATTEND ROOKGENOT R0ERM0NDSE FABRIEK MAAKT PER DAG 3600 PIJPEKOPPEN Half miljoen salarissen via bank -VERSTREKTE BETAALPASJES OP WEG NAAR HET MlUOEN NA DE OORLOG: Van 8 naar 100 werknemers ZATERDAG 24 MEI 1969 (Van een speciale verslaggeefster) ROERMOND Püpen maken is een bezigheid waarmee vooral de Engelsen faam verworven hebben. Toch wordt een wereldberoemde püp, de Big Ben, niet in Engeland gemaakt, maar in Roermond. „Er z\jn niet veel mensen die dat weten, nee", zegt de heer J. Gubbels. Hü is de oudste directeur van Gubbels „Fabriek van tabakspijpen en groothandel", Godsweerdcrsingel, Roer mond. Twee zonen zitten met hem in de directie, de een als ontwerper (van onder meer de bekende Pipopüp). de ander als zakelijk leider. De firma bestaat sinds 1870, maar tot en met de jaren van de Tweede Wereldoorlog hield men zich uitsluitend bezig met grossieren. „Daarna", zegt directeur Gubbels. „zijn we ze noodgedwongen zelf gaan maken. De kwestie was: we konden geen gereed produkt uit het buitenland betrekken op dat moment, wèl grondstoffen. En we hadden in de oorlog al genoeg op een houtje zitten bijten! Daarom haalden we een paar Franse vakmensen hierheen en met acht man begonnen we pijpen te ma ken. Nu werken hier honderd mensen- Samen maken we 25 gros dat wil zeggen: 3600 püpekoppcn per dag". Waar gaan al die pijpen naar toe? De heer Gubbels: „Onder diverse merk namen waarvan Big Ben de bekendste ls, exporteren we onze pijpen naar alle landen van West-Europa, naar Ameri ka, Canada, Australië en Zuid-Afrika. Ze gaan dus bijna de hele wereld rond. Het meest naar koudere klimaten, dus meer naar Scandinavië dan naar Spanje. Omdat 'n pijp bij warm weer niet smaakt. Vraagt u maar eens aan een echte pijproker. Bij frisse tempe ratuur geniet hij van zijn pijp, maar ls het echt warm dan grijpt men veel eerder naar een sigaret". groep mannen, die het roken van een pijp omgeven met een ritueel. Meestal zijn dat mannen, die ook een goed glas wijn, een goed boek. naar waarde we ten te schatten. Het zijn rustige man nen, in elk geval bezadigder dan de sigarettenroker. Het kiezen van tabak, het mengen van diverse soorten, het stoppen en roken van een pijp, is voor hem een heel ceremonieel. „Zelfs zijn stoel is bij wijze van spreken gebouwd op het roken van zijn pijp", zegt de heer Gubbels. Zijn er In Nederland veel van die mannen? „Niet zo veel als vroeger. Vóór de oorlog rookte eigenlijk iedereen wei een pijp. Nu is het accent verschoven. De ontwerper van Pipo beoordeelt pas klaargekomen pijpen op hun Stoel voor P'IP het zijn voornamelijk studenten, aca demici, mensen die hun hoofd gebrui ken. Zij roken ook niet „zomaar" een pijp, ze vragen een goede kwaliteit, en kiezen en roken hun pijp met zorg. Meestal hebben ze een hele collectie pijpen. Dat hoort er zo bij". Mooie houden we De fabriek van Gubbels is gevestigd in een nieuw gebouw, waar de gekleurde houtkrullen in het rond vliegen en waar een aantal vrouwen en meisjes de laatste hand legt aan de door man nen vervaardigde püpen. Het kantoor ligt een eindje verderop aan dezelfde straat, een oud herenhuis, met een pracht van een toonkamer waar de liefhebber z(jn hart kan ophalen. Er hangt een prettige, ouderwetse sfeer. Tientallen pijpen vragen er om be keken en in de hand genomen te wor den. De heer Gubbels zegt, dat hij van mooie exemplaren soms met weemoed afscheid neemt. „Je zou elke pijp even apart in de hand moeten nemen", vindt hij. „elke pijp is anders, ze wor den uit levend materiaal gemaakt dat nooit dezelfde structuur vertoont. Dat maakt dit vak zo boeiend, elke dag kan er uit de oogst van honderden pijpen ineens een juweel tevoorschijn komen. En de allermooiste, die houden we zelf, die verkopen we niet". Hij praat met dezelfde liefde en voldoening over het maken van pijpen, als de goede wijn handelaar over een mooie wijn, en de uitgever over een fraai boek. 20.000 koppen Zijn liefde voor de pijp wordt gedeeld door zijn medewerkers. Dat is duidelijk bij een bezoek aan de fabriek. Een buitenstaander heeft wel enige moeite om te begrijpeii wat daar allemaal ge beurt, maar de ljeer Gubbels geeft graag een lesje weg. „Pijpen worden gemaakt van heide- wortel. Die groeit in landen rond de Middellandse Zee. Albanië, Grieken land. Corsica. Als ze gekapt zijn, zijn Bij Gubbels in Roermond worden 3600 pijpekoppen per dag gema; (Van e redacteuren) besloten hebben deel te gaan nemen aan het betaal chequeverkeer. Het girale betalingsverkeer (het betalen zonder bankpapier en gemunt geld) wordt in niet ge ringe mate bevorderd door de bedrijven, die er steeds meer toe over gaan de lonen uit te be talen door stortingen op de salarisrekeningen bij de banken van hun personeelsleden. Het aantal salarisrekeningen heeft het half miljoen reeds overschreden. Ook het rijk zal er nog dit jaar toe over gaan gedekt. Ook dc Ned. Spoorwegen accepteren sinds enige tüd de betaalcheques van de banken. De PTT weigert de „groene" cheques nog steeds, al wordt de aanpassing aan de betalingswijze wel bestudeerd. Inmiddels zijn de circa een driekwart miljoen rekeninghouders van de postgirodienst in de ge legenheid gesteld in winkels te betalen met de blauwe girokaart. Veel winkeliers schijnen hier van echter terug te schrikken, omdat de giro kaarten niet gedekt worden als het saldo van de rekeninghouder onvoldoende zou zijn. Het misbruik, dat van de betaalcheques van de banken wordt gemaakt, is te verwaarlozen, aldus de stichting bevordering chequeverkeer, die er zelfs voor ijvert dat boetes bijvoorbeeld ver keersovertredingen j>er betaalcheque kunnen worden voldaan. AMSTERDAM „Wat doet die mjjnheer? Hü toont zün groene betaalpas en betaalt met een letaalcheque", zegt een schoolmeesterachtige stem in een bekende reclamespot, waarmee banken het grote publiek aansporen over te stappen op de moderne manier van „betalen zonder geld". Sinds de handelsbanken, verenigd in de stichting bevordering chequeverkeer, in november 1967 hun aoties voor de betaalcheque begonnen, zijn er in Nederland al tussen de 6 A 700.000 betaal- pasjes uitgereikt. Er zullen er ongetwijfeld nog meer volgen, nu ook de spaarbanken in principe de salarissen van de ambtenaren giraal te be talen, voor zover dit al niet facultatief gebeurt. Werknemers krijgen zodoende steeds minder cash in handen. Zij maken veelvuldig gebruik van de betaalcheques, die de bank waar zij een rekening hebben lopen hen kan ver strekken. Door de winkeliers is de voor Nederland nog vrü nieuwe betaalcheque over het algemeen vlot geaccepteerd. Er zit voor hen hjcgcnaamd geen risico aan, aangezien elke betaalcheque door de bank tot een bedrag van vUftig gulden wordt Sinds 1 mei kunnen houders van bctaalpasjes door middel van zogenaamde Eurocheques geld opnemen in alle westerse landen van Europa, alsook in Joego-Slavië. Men moet er evenwel rekening mee houden, dat een buitenlandse bank bq de verzilvering van een aangeboden betaal cheque provisie berekent en dat de Nederlandse bank, waarvan men de cheques betrokken heeft, vqftig cent in rekening brengt voor elke in hel buiieiUand ingewisselde cheque. Desondanks zijn de kosten van de Eurocheques vermoedelijk minder hoog dan de ln Amerika kosten, als men de jaarverslagen mag gelovei Toch heeft retail-banking, wat onder andei vestiging van gTote aantalien kleine postkantorei in buitenwijken noodzakelijk maakt, wel ziji voordelen op het gebied van klantenbindin door middel van -serviceverbetering. Daarbij klanten, die eenmaal de drempelvrees len aan zien van de banken die vroeger in pompeuze gebouwen met veel marmer kantoor hielden - overwonnen hebben, zullen op de duur aan dc bank meerdere geldzaken toevertrouwen. Boven dien, ook de banken moeten met de tijd meegaan. Heê deviei ktidfel ito bank ar na* to bank» hebben we iets op gevonden. Mijn zoon heeft een elektronische sorteermachine laten maken, naar eigen ontwerp. De blokjes lopen over een band. en wor den onfeilbaar op gelijke maat bij el kaar in bakken gegooid Die blokjes gaan langs een zaag. die zc schoon scheert, zoals dat in vaktaal heet Daar na wordt op een frees van een bepaald model de kop eraan gemaakt, en op een andere machine de steel. Met de •hand wordt de kop wat bijgevijld. Het lijkt heel eenvoudig maar we zijn er nog lang niet! De pijp moet worden fijngeslepen op schuurlinnen, eventuele gaatjes in het hout moeten worden ge stopt of gemasticeerd. zoals wij dat noemen, hij moet worden gepolijst en gebeitst. Het laatst komt de steel eraan en het merk erop. Enfin, als een pijp klaar is, heeft hij zo'n zestig verschil lende bewerkingen ondergaan. Hij is gemaakt door mannen en afgewerkt door vrouwen. Die hebben voor dat detailwerk veel meer aandacht en doen het bovendien stukken sneller De „bloem" in de pijp Het belangrükste komt als dc püp klaar is: dan wordt hü op kwaliteit beoordeeld. Bü een püp kun je na- mclü'k van tevoren nooit zeggen of hü mooi of middelmatig of zeer uit zonderlijk wordt. Heidewortel heeft een prachtige tekening, de „bloem" in vaktaal. Maar die komt pas na het polüsten aan de oppervlakte Welnu, hoe mooier de bloem, hoe duurder de pijp Het grappige is dus, dat ook voor ons tot het laatste ver borgen blijft of we iets fraais hebben gemaakt Wat uiteindelijk niet aan onze eisen voldoet, gaat weg, naar an dere fabrieken die goedkopere pro- dukten maken. Wij hebben met onze diverse merken diverse kwaliteits klassen en wat beneden onze kwali teit blijkt te zijn, wordt van de han<+ gedaan" Hoeveel verschillende pijpen maakt u? „We hebben in totaal 40 verschillende pijpekoppen, onderverdeeld in een stuk of 7 kwaliteiten, en aan de ene kon komt weer een ander mondstuk- dan aan de ander. Hoeveel verschil-" lende modellen we in totaal makei^. ik eigenlijk i Proces om Pipo Bij Gubbels worden ook pijpen ont worpen. De zoon. die de nieuwe mo dellen ontwerpt, brengt er per jaar twee uit. Zijn grootste vondst was de Pipo. het kleine handzame pijpje, dat over heel de wereld een bestseller is geworden. Pipo is een beschermd mo del en voor een pijo wil dat heel wat zeggen. Alleen volslagen nieuwe mo dellen komen ervoor in aanmerking. Wordt zo'n model als het niet is be schermd, gestolen? „O jee, ja", zegt de heer Gubbels, „ze hebben het ohs zelfs met Pipo eejapt. Z.o'n pamaakpijpje van infe rieure kwaliteit, werd dan voor 4.50 aangeboden onder onze naam. Dat hebben we niet op ons laten zitten. Het is een rechtszaak geworden die wij natuurlijk wonnen" dat enorme, ruwe knoesten, en die wor den ter plaatse fabrieksklaar gemaakt Eenvoudig is dat niet, het is een proces van twee tot drie jaar. Het hout wordt eerst in gestandaardiseerde maten in blokjes gesneden- Die blokjes moeten gekookt worden en daarna gedroogd. Uiteindelijk gaan ze in zakken naar pijpenfabrieken over heel de wereld. Wy krijgen hier dus vrachten kleine blokjes aan en die moeten, voor we er iets mee kunnen doen, op maat worden gezet. Onze machines worden namelijk op een bepaald model pijpekop afge steld, we maken er daar 20.000 van, en schakelen dan weer over naar een an der model. Het hangt van de grootte van zo'n blokje af, welke kop eruit ge maakt wordt, uit de kleine blokjes kleine modellen, uit de grotere blokken maken we ook de grotere koppen. Er moet zo min mogelijk afval zijn. Het sorteren is een hels karwei, maar daar Hoe rookt nieuwe pijp goed „Een houten pijp wordt om te begin nen maar half met tabak gevuld en moet dan helemaal leeg gerookt wor den. Na een keer of 30 is de pijp fijn. Een meerschuimen kop moet meteen helemaal vol gestopt worden, maai' wordt maar half leeggerookt en de rest; wordt weggegooid. Echte kenners „smokken" hun pijp, dat wil zeggen dat hij maar net brandend gehouden, moet worden. Snel trekkenzoals siga rettenrokers doen, is helemaal fout. Wie dat doet geniet niet van zijn pyp". gebruikelijke credit-cards. Bij aankoop van een artikel wordt het kennummer van deze pasjes afgedrukt op de factuur, die door de winkelier vervolgens ter voldoening wordt aangeboden aan de betreffende bank. De houder van de credit card krijgt eenmaal in de maand een afrekening van de bank, die hij pas na enkele weken hoefl te voldoen. De bank geeft dus de houder van een credit-card ongeveer twee maanden krediet maar berekent de winkelier daarvoor soms wei zes of zeven procent provisie. Veel winkeliers houden bij het vaststellen van de prijzen hier mee uiteraard rekening. Dit blijkt dan uit hel feit. dat zij contante betalers meestal een hoe korting geven. De Nederlandse banken wekken niet de indrul veel financieel profijt te hebben van de retail banking (het verzorgen van kleine transacties De baten wegen dikwijls nauwelyks op tegen d<

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 17