StefickAócSoma/itt
Veelzijdig volbloedmuzikant
weet niet van ophouden
„ONDERSCHEIDEN GOLFLENGTEN
BIJ VON KARAJAN EN JOCHUM
EPISCOPAAT NIET
TEVREDEN OVER
NIEUW BREVIER
Nico Verhoeff vijfenzeventig jaar
PAGINA 2
DE LEIDSE COURANT
VRIJDAG 2 MEI 1969
Jelle hoopt
het te zien
Bank heeft gelezen, stelt misschien
ons de vraag: „Zou Zijlstra, wanneer hij
nu eens geen bankpresident maar
premier of minister van Financiën was,
zou hij dan precies hetzelfde geschreven
hebben? Of zou hij, om de inflatiespiraal
te remmen en geldontwaarding tegen te
gaan, niet alleen gezegd hebben dat
overheid en bedrijfsleven in gezamenlijk
overleg de dringende oplossing voor het
prijsstijgingsvraagstuk hebben
gegeven, maar bijvoorbeeld als over
heid het goede voorbeeld hebben ge
geven door het regeringsbeleid in te
stellen op de koers die economisch
gewenst is?
Nu valt op, dat de president-directeur
van de Nederlandse Bank na zijr
boeiende analyse van de toestand vol
staat met slechts algemene adviezen te
geven: Nederland moet niet gaan kib
belen over de vraag wie de meeste schuild
heeft, maar onmiddellijk overleg be
ginnen om in 1970 de ontwikkeling in
betere banen te leiden. De teneur is be
paald niet Jelle zal wel zien", maar
evenmin „Jelle zegt hoe het moet";
veeleer leidt het jongste jaarverslag van
de Nederlandse Bank tot een adagium:
„Jelle hoopt te zien dat iedereen het
verder goed doet!"
Hoe? Wat dit betreft maakt dr. Zijlstra
bekwaam gebruik van zijn onpartijdige
functie als technisch topadviseur; de
president van de Nederlandse Bank kiest
geen partij, maar spreekt in overigens
verstandige algemeenheden.
AAN het adres van de regering gericht
ds (natuurlijk wel het advies in
Zijlstra's uitspraak dat het overheids
budget in 1970 gefinancierd zal moeten
worden zonder verdere vergroting van
de belastingdruk, maar dr. Zijlstra kent
het regeringsspel te goed dan dat hij
niet zou weten, hoe het kabinet-De Jong
volgend jaar weer voor uitgavenstijgin
gen zal komen te staan.
Is zijn advies dan ergens toch een
verkapt advies aan de regering om, als
ze voor haar budget in 1970 naar meer
middelen moet zoeken, dan toch nog
maar eens te overwegen of de belasting
verlaging in de directe sfeer toch niet
verder uitgesteld moet worden, om
daardoor verdere verhoging van de
B.T.W. met haar druk op de lonen
minder noodzakelijk te doen zijn?
Dr. Zijlstra presenteert zichzelf het
liefst als een economisch derkundige.
Maar ondanks zijn eigen relativeringen
is hij wel zo'n knap politicus dat hij
weet hoe stopzetten van de spiraal on
mogelijk is, wanneer de werknemers
alleen maar gevraagd wordt de lonen
wat rustiger te houden en de onderne
mers om hun prijzen op het oude niveau
te houden.
Voor zover de heer De Jong en zijn
ministers het nog niet wisten, hebben ze
au uit dr. Zijlstra's suggesties kun
nen begrijpen: in de begroting die op
prinsjesdag a.s. loskomt, ligt tevens op
gesloten de grootte van de kans op goed
overleg tussen overheid en bedrijfsleven
m het kritieke jaar 1970.
WOOR het bedrijfsleven heeft Zijlstra
dan nog een boeiend vraagstuk ter
oplossing overgelaten. „Hoe kan in 1970
een reële loonstijging mogelijk worden,
zonder dat ze leidt tot zodanige loon
stijgingen dat daarmee nieuwe prijs
stijgingen worden uitgelokt?".
Jammer genoeg geeft Jelle" op dit
punt zelfs geen aanzet voor een oplos
sing. Hij laat alleen doorschemeren niet
te geloven in de doeltreffendheid van
het middel dat sommigen aanbevelen
opvoering van het spaarloon. Hij gaat er
van uit, dat in een gespannen conjunc
tuur het touwtrekken oni invoering of
verhoging van spaarloon dezelfde infla
toire gevaren met zich meebrengt als
gewone loonstijgingen.
Op dit punt werkt de president va
Nederlandse Bank natuurlijk slechts met
een veronderstelling; een weliswaar
deskundige veronderstelling, maar
veronderstelling waarbij de deskundig
heid in casu nog niet de steekhoudend
heid garandeedt.
Eigenlijk hadden wij op dit punt
„Jelle" graag iets meer positiefs willen
horen. Hij geeft de wijze raad niet te
kibbelen, dringt op serieus overleg aan
hoopt dat het komend jaar nu wel
:ns goed afloopt.
Om het goed te laten aflopen zou deze
president van onze nationale bank mo
gelijk beter iets meer concreet kunnen
zijn. Want zelfs degenen die verklaren
zijn autoriteit niet de hoogste wijsheid
te vinden, erkennen Zijlstra's bekwaam
heid en gezag.
we hebben altijd nog een beetje de
idee, dat. Zijlstra, als het moet, bereid is
vakcentrales noch Witteveen, of De Jong
noch Den Uyl te sparen.
Biesheuvels bedroefdheid niet helemaal logisch
WAAROM is mr. Biesheuvel zo be
droefd over dr. Vondelings adhesie
voor de socialisten die de breuk KVP
PvdA bestendig willen maken?
De anti-revolutionaire fractieleider
zegt, dat daardoor ook van samenwer
king tussen anti's en socialisten in een
progressieve regering niets kan komen,
nu dr. Vondeling ook de ARP wenst te
verketteren, zolang zij niet breekt met
de KVP.
Wé vinden deze bédtoefdh'éid terfr rhr.
Biesheuvel niet helemaal logisch. Want
het is de tweeslachtige houding van
sommige anti-revolutionaire kopstukken
die bij een aantal socialistische leiders
de verwachting heeft gewekt, dat de
KVP nog wel eens in een isolements
positie gedreven zal kunnen worden.
Eén symptoom van die houding is de
soms op een campagne lijkende behoefte
in de ARP om restricties te maken op
het werk van de groep van „achttien".
Natuurlijk is waar. dat de ARP trou
wens ook de CHU en KVP zich nog
nergens aan geboden hebben. Maar mr.
Biesheuvel zal wel weten dat een aantal
van zijn politieke vrienden de AR-
radicalen er niets voor voelt dat hun
partij zich bindt, zelfs wanneer de resul
taten van het werkin de groep vani
„achttien" geheel of grotendeels bevre
digend uitvallen.
Deze houding van mr. Biesheuvel is
het die speculaties wekt bij anderen; en
wanneer die dan niet handelen zoals mr.
Biesheuvel graag zou hebben, moet hij
maar niet al te bedroefd zijn.
Het onwaarschijnlijke geval
coalitie reeds bij de eerstvolgende Ka
merverkiezingen, heeft bij „geestverwan
te partijen en groepen" geënquêteerd
naar hun mening omtrent vorm en in-,
houd van de beoogde samenwerking. Tot
de verwante partijen behoren P.v.d.A.,
P.S.P., D '66 en P.P.R.; tot de verwante
groepen in elk geval de radicale A.R.P.-
Over de enquête in haar geheel willen
we het nu niet hebben; er staan vragen
in. die in elk geval op sommige punten
duidelijkheid kunnen scheppen. Het Pro
gressief Akkoord hoopt natuurlijk op
duidelijkheid in positieve zin, hoewel niet
uitgesloten is dat op sommige punten
vanuit sommige groepen duidelijkheid in
negatieve zin blijken zal.
Ditmaal vragen we echter bijzonder de
aandacht voor één onderdeel van de en
quête: wat er naar de mening van ge
adresseerden zou moeten gebeuren „in het
onwaarschijnlijke geval" dat de samen
gebundelde krachten bij de Kamerver
kiezingen geen regeringsmeerderheid zou
den halen.
Dit „onwaarschijnlijke geval" wordt
door menigeen ook in progressieve
kringen allerminst zo onwaarschijn
lijk geacht als de werkgroep voorwendt.
Immers, nu de P.v.d.A.-top nieuwe stijl
de K.V.P. uitsluiten wil en het spel zo
speelt, dat het gros van de aanhangers
der Anti-Revolutionaire Partij allerminst
er iets voor voelt voor het karretje van
Vondeling, Van der Louw en Jurgens te
worden gespannen, nu bovendien D 66
op alle manieren laat blijken dat de mees
te van haar leiders veel liever eerst de
kat uit de boom kijken, moet er in Ne
derland tussen nu en 1971 heel wat ge
beuren vóór een meerderheid voor het
Progressief Akkoord in zijn huidige op
zet zeker is.
De werkgroep had misschien beter kun
nen stellen: „In het onwaarschijnlijke ge
val dat onze samenbundeling lukt, wat
zullen we dan moeten doen om de part
ners bij elkaar te houden
Leuk klinkt zo iets niet, maar het ligt
misschien dichter bij de waarheid dan
de nu gekozen vraagstelling.
Dag en nacht
woekerde hij met
zijn talenten
Nico Verhoeff bereikt 4 mei
staande de pensioengerechtigde leeftijd:
gepaste aanleiding deze volbloed n
kant eens even in het nieuws te brengen.
Volbloed muzikant: reeds van zijn ze
vende jaar af, toen hij o.l.v. Jac. van
Veen in het koor van de paters redemp
toristen van zijn geboortestad, Rotter
dam, zong.
Jac. van Veen, die Nico Verhoeff
trouwd zou maken met de schoonheden
van de kerkmuziek, bij wie hij de eerste
beginselen van het orgel, het grego
riaans, de harmonie, het contrapunt leer
de. Al heel spoedig gebeurde zulks: in
de periode, dat hij nog de handels-h.b.s.
bezocht. Waarna hij verder aan het
conservatorium te Rotterdam ging stu-
Docenten van goede naam en faam
ontmoette hij daar: Willem Landré voor
harmonie en contrapunt, Jan K.eizer
voor pedagogiek, alsmede de in het wes
ten des lands bekende pianist Bernard
Tabbernal.
En toen hij in 1927 zijn einddiploma
behaald had, werd hij reeds het jaar
daarop aan datzelfde conservatorium te
Rotterdam als leraar benoemd, een func
tie, die hij tot 1946 bekleed heeft.
De entree in de wereld der muziek
was voor hem een uiterst gemakkelijke;
vooral als pianist oogstte hij in deze
faze van zijn carrière opvallende suc
cessen, speciaal als begeleider van no
toire grootheden van die tijd: Maart je
Offers, Gerard Zalsman, Sam Swaap,
Betsy Mak van Waay.zeker was dat
de reden, dat hij les ging nemen bij
Robert Casadesus te Parijs.
Maar ook de directie in haar vele
vormen bleef hem intrigeren, waarom
hij zich als leerling aanmeldde bij Ber
nard Diamant (koorleiding), Eduard
Flipse (orkestleiding).
Vooral dit laatste contact was voor
hem uiterst belangrijk, mede gezien het
feit, dat hij toen drie a vier jaren alle
repetities van de Rotterdamse Philhar
monic bijwoonde, waardoor hij het
oeuvre van hen, die destijds modern wa
ren, grondig leerde kennen: Pijper, Van
Lier, Orthel, Van Hemel.
Is het wonder, dat door deze preoccu
paties de eens zo geliefde piano op de
achtergrond raakte, verdrongen als
werd door zijn overheersende ambitie
voor het dirigeervak?
In 1928 was hij reeds leider
kerkkoor van de St.-Hippolytuskerk ge
worden, welke functie hij thans nog
vult. Doch zijn belangstelling richtte
zich ook naar de wereldlijke muziek: hij
stichtte het „Gemengd Koor" te Rotter
dam, waarmee hij tot aan de tweede
wereldoorlog tal van werken met orkest
en bekende solisten tot uitvoering
bracht; het bombardement van de stad
in de meidagen 1940 maakte aan deze
verrichtingen helaas een einde. En
1938 volgde hij Eduard Flipse als diri
gent van het mannenkoor Apollo op.
Doch ook in andere steden deed hij
zich gelden: zo te Delft, waar, dank
zij Verhoeffs bemoeienissen, „Die Deut
sche Sanghers", een ensemble van 21
zéér goede mannelijke vocalisten gebo
ren werd, zo te 's-Gravenhage.
In de laatste stad werd in 1936 het
Residentiekoor, aanvankelijk uit 370 da
mes en heren opgericht. Op Verhoeffs
artistiek credit staan hier verschillende
merkwaardige muzikale prestaties. Om
onstot1 •enige te beperken: alle
van Bruckner, bcflevens diens Requiem,
composities van Debussy. Boulangers,
Franck. Voorts Bachs Johannes-Passion,
door hem tien maal gedirigeerd. Ook
schonk hu de nodige aandacht
oeuvre van landgenoten, van Andries
sen, van Monnikendam.
Wat heeft Nico Verhoeff na 1940 ge
daan?
De bezetters stelden onmiddellijk de
Koninklijke Militaire Kapel op non
activiteit. Geen nood: de leden trans
formeerden zich in een „burgerorkest",
dat in die gedaante, aangevuld door
strijkers van het Koninklijk Conserva
torium, in het westen de« lands onder
zijn leiding tal van concerten heeft ge
geventot de eisen van de Kultuur
kamer een liquidatie van dit jonge ge
zelschap tot gevolg hadden.
Het was de Kultuurkamer, die ook
andere activiteiten van dirigent Ver
hoeff stil legden. Andere, doch niet alle.
Want „Die Delftsche Sanghers" werk-
Het Zuidhollandse Centrum voor Ama
teurtoneel organiseert op 15 mei aan
staande een toneeldag in de aula van
het Stanislascollege, Westplantsoen 71,
Delft. De dag begint om 10.30 uur en
de kosten bedragen f 5 inclusief lunch.
Guus de Ruiter exposeert van 3 tot en
met 26 mei zijn schilderijen en aqarel-
len in de expositiezaal van „De Doe
len", Kruisplein 40, Rotterdam.
Op alle toeren
klinkt muziek
Von Kara jan en Eugen Jochum,
twee dirigenten van wereldrepu
tatie, maar tevens twee dirigen
ten die artistiek om zo te zeggen
via „onderscheiden golflengten"
uitzenden. Eugen Jochum moet
men niet bij voorkeur horen in
muziek met theatraal karakter
en Herbert von Karajan is bij
zijn grote genialiteit nu toch
weer niet de ideale Bruckner-
vertolker.
De „Deutsche Grammophon Gesell-
schaft" heeft dit jaar van Von Karajan
en Jochum een nieuwe plaat uitge
bracht, waarop zij zich wel met hun
sterkste wapens presenteren.
Jochum leidt de opname van drie
vocale stukken van Bruckner: het Te
Deum, het Gloria uit de f-moll mis en
Psalm 150 voor sopraan, gemengd koor
en orkest. Het zijn drie grandioze ver
tolkingen geworden met naar onze
smaak het „Te Deum" als allermooiste
stuk. Jochum beschikt hier over de
Berliner Philharmoniker en het koor
van de Berlijnse Opera: echt solistisch
werk vraagt Bruckner in zijn koor
composities maar zelden; niettemin is
ook dit onderdeel op de DGG-plaat
(139399) met onder meer Maria Stader
en Ernst Haefliger uitstekend verzorgd.
Tsjaikovski's „Ouverture 1812" ei
grote balletsuite „Romeo und Julia",
zulke muziek is een kolfje naar Von
Karajans hand. Op DGG 139029 leeft
hij zijn grandioze visie op Tsjaikovski'
romantiek volledig uit. Met een orkest
als de Berliner Philharmoniker kan
Von Karajan dan alles bereiken wat
hij wil; vooral „Romeo und Julia" is
op deze plaat een waar muzikaal fes
tijn. De „Ouverture 1812" thier uitge
voerd mét de Don Kozakken als assis
terend koor, klokken en kanonnen) en
EUGEN JOCHUM
de „Slavische mars opus 31" zijn van
minder echt muzikale allure; maar
welke dirigent kan in deze muziek
nog zo'n indruk maken als juist Von
Karajan?
Tsjechisch
Het label Supraphon bracht weer een
paar goedkope langspeelplaten
van Tsjechische origine. Akoestisch
noch interpretatief het beste wat er
op de markt is, maar zeker gelei
op de prijs van redelijke kwaliteit.
Op de eerste plaat (SUA 50515) leid!
de bekende Praagse dirigent Karei
Ancerl het Tsjechisch Philharmonisch
Orkest in Bartoks mooiste werk „Het
concert voor orkest" met de ontroe
rende elegie en het imponerende slot
deel als hoogtepunten. Ancerl brengt
een mooi klankkoloriet, maar ritmisch
schiet hij wel eens te kort.
Hel Praags Symphonie Orkest bege
leidt Ï>P Supraphon twee pianisten in
concerten: Eva Bex-nathova in het con
cert voor beide handen van Ravel en
Dagmar Baloghova in het eerste con
cert voor piano en orkest van Bartok.
Baloghova maakt de beste indruk; hij
komt stilistisch in Bartoks concert ten
minste dichter bij de waarheid dan
Eva Bernathova in Ravel.
Varia
Korte aanbevelingen nog voor enkele
opmerkelijke platen. Hans Hotter en
Birgit Nisson excelleren in enige duet
ten uit Wagnera „Vliegende Hollander"
en „Walküre" met het Philharmonia
Orchestra o.l.v. Leopold Ludwig. Voor-
ten als kerkkoor door, die de uitvoe
ringen van de Missen in Die Festo voor
bereidde.
Met dit ensemble, in samenwerking
met de zangers van de St.-Hippolytus
kerk en het koor „Deo Sacrum" (dir.
Adriaan Venderbos) werden tot heden
niet minder dan negen uitvoeringen van
dit monumentale werk gegeven: in ver
schillende kerken van Delft, 's-Graven
hage. Wassenaar, Amsterdam, Pjjn-
Na 1945 hervatte hij zijn artistieke
activiteiten in het publiek. Gouda kwam
er bij met zijn Toonkunstafdeling en in
Delft werd onlangs een honderdkoppig
damaskoor opgericht. Voegen we hieraan
toe, dat Nico Verhoeff talloze malen als
jurylid fungeex-de, dat hij docent en lei
der van het koor in het Stanislascollege
te Delft is, tevens leraar aan het Tho
mas Morecollege te Oudenbosch, dan
mogen we concluderen, dat de muzikant
van zijn zevende jaar af tot de pen
sioengerechtigde leeftijd toe dag en
nacht met zijn talenten gewoekerd heeft.
En hij is nog niet van plan er mede
uit te scheiden
NEDERLAND I
STER
(Reclameuitzcndingen o
18.56, 19.03, 19.56
20.16 uur)
NTS
#18.50 uur:
De fabeltjeskrant
19.00 uur:
Nieuws in het kort
AVRO
#19.07 uur:
Doebidoe,
tienerpi-ogramma
NTS
20.00 uur:
20.20 uur:
Televizier,
actualiteitenrubriek
20.50 uur:
Vakantietips
21.30 uur:
Voor de vuist weg
door Willem Duys
NTS
22.40 uur:
Tweede journaal
23.00 uur:
En France ovec
Nicolas (Teleac)
NEDERLAND II
STER
(Reclameuitzendingen om
18.56, 19.56 en 20.16 uur)
NTS
#18.50 uur:
De fabeltjeskrant
19.00 uur:
Nieuws in het kort
19.03 uur:
Scala, magazine
NCRV
19.30 uur:
Tweekamp, quiz
NTS
20.00 uur:
Joui'naal
NCRV
20.20 uur:
Spaanse burgeroorlog,
documentaire
22.00 uur:
Farce majeure,
cabaret
22.20 uur:
Café-chantanl 't Win
keltje
22.40 uur:
Feike Asma speelt,
orgelmuziek
NTS
22.45 uur:
Tweede journaal
Televisie morgen
NEDERLAND i
TELEAC
10.00 uur:
Levende wiskunde
10.30 uur:
Filmkunde
11.00 uur:
En France a vee Nicolas
NTS
15.15 uur:
Lentepai-ade 1969
16.00 uur:
Nieuws in het kort
KRO
#16.02 uur:
Daktari, t.v.-serie
16.50 uur:
Oebele, klnderpret-
prógramma
De met aangegeven programma's zijn kleurentelevisieprogramma's
RADIO
PROGRAMMA
Een uitzending
DEN HAAG (KNP). De verbeterin
gen, die de Raad voor de Liturgie in
Rome wil aanbrengen in het brevierge
bed, zijn naar de mening van de Neder
landse bisschoppen niet voldoende om
het breviergebed weer levensvatbaar te
maken voor de priesters, laat staan voor
de leken. Aldus het antwoord dat zij
de Raad hebben gegeven op de voor
stellen die voor een uiteindelijk fiat aan
het wereldepiscopaat zijn voorgelegd.
Volgens het concept zouden de schrift
lezingen worden uitgebreid: ieder jaar
het hele nieuwe testament, iedere twee
een overzicht van de heilsgeschiede-
uit het Oude Testament. Verder is
alles geschrapt wat in strijd is met de
historie en met een gezonde religieuze
beleving.
De sti'ikte juridische verplichting is
verzacht en blijft alleen gehandhaafd
het ochtend- en avondgebed (Lau-
en Vespers). Wel wordt het ver-
van een regelmatige schriftlezing
als een ernstige natlatigheid beschouwd.
De priester heeft grote vrijheid om het
gebed van de dag door een ander, meer
aangepast gebed te vervangen.
De Nederlandse bisschoppen menen
dat de verdeling van het brevier in vijf
gebedstijden voor de priester, die privé
bidt, onmogelijk is aan te houden. Het
beginsel, dat ook het volk in het getijden
gebed betrokken moet worden, onder
steunen de bisschoppen van harte maar
den geen kans dit men enig succes
de Nederlandse katholieken voor te
houden. Verder menen zij dat met be
hulp van pastoraal-theologen, psycholo-
?n socialogen, liturgisten en exegeten
goede inleiding over het brevier
gebed moet worden geschreven.
HERBERT VON KARAJAN
al Hollers creatie als Wolan in de
„Walküre" brengt eerste klas Wagner-
t ijl (EMI, SREG 2068).
Het „hoorntrio" en „klarinettentrio"
van Brahms worden betrekkelijk wei
nig in de Nederlandse concertzalen
uitgevoerd. En toch behoren ze tot de
beste kamermuziek die Brahms schiep.
De Deutsche Grammophon Gesellschaft
(139398) heeft beide trio's op een kos
telijke langspeelplaat vastgelegd. Niet
alleen stilistisch is deze plaat een
juweel, maar de hoornist Gerd Seifert
de klarinettist Karl Leister blijken
meesterlijk* musici.
Zeven produkties
op repertoire NRT
ROTTERDAM (ANP) Het Nieuw
Rotterdams Toneel zal in hel seizoen
19691970 zeven produkties op het re
pertoire nemen, onder regie van Jules
Koyaards (twee). John van de Rest
(twee). Karl Guttman. Pim Dekkers en
Rob de Vries.
John van de Rest sinds vorig jaar
aan het NRT verbonden regisseert
..De duivels'" van John Whiting met in
de hoofdrollen Eric Schneider en Annet
Nieuwenhuyzen, en „De ruling class"
\an Peter Barnes met in de hoofdrol
Henk van Ulsen.
Jules Royaards verzorgt de regie van
„Mijnheer gaat op jacht" van George
Feydeau en een vrij onbekend stuk van
Goldoni ..Bettina of het fatsoenlijke
meisje" Karl Guttmann brengt „De
eenzame weg" van Arthur Schnitzler en
Rob de Vries „Koning Jan" van
Friedrich Dürrenmatt. Voor het stuk
onder regie van Pim Dekkers zal nog
en keuze gemaakt worden.
Het NRT heeft tenslotte Hugo Claus
uitgenodigd een vertaling-bewerking ie
maken van Seneca's „Oedipus". Dit
stuk zal wellicht m het volgende
Zij hebben de Raad laten weten, dat
het voorgestelde project met dient te
worden geurgeerd als „het" gebed van
de Kerk, hoogstens als een van de mo
gelijke vormen. Zij wijzen er verder op,
dat men hier en daar de vrijheid heeft
genomen, om niet uitsluitend uit de Ro
meinse traditie te putten maar ook uit die
van orthodoxie, reformatie en jodendom.
Wil het gebed verstaanbaar en levens
echt zijn, aldus de bisschoppen dan is
het nodig, dat nieuwe gebedsvormen
groeien. Zo kan er een gezonde plurifor
miteit binnen de Kerk ontstaan. Daarbij
verwacht men wel van de Kerk, die alle
tradities omvat, een handreiking en een
begeleiding maar geen verplichting. Men
pakt geen gebedenboek, omdat het offi
cieel is, maar omdat het goed is. Aldus
de bisschoppen.
Journaalredacteur
gewond bij
remproef van NS
HILVERSUM Journaaldirecteur
M. Huizing werd gisterochtend licht
gewond bij de filmopnamen welke wer
den gemaakt van snelremproeven. die
de Nederlandse Spoorwegen verrichtten
op het baanvak Eindhoven-Venlo. De
ze remtesten werden ter hoogte van
Horst gemaakt met een door een loco
motief getrokken wagon met meetappa
ratuur. De bedoeling is de rem van de
getrokken wagon te beproeven indien
de locomotief losraakt en alleen zijn
weg vervolgt.
Tijdens de eerste proef stond de came
raman naast de spoox-baan de ontkop
peling te filmen. Daarop kwam de loco
motief teruggereden om de verloren
wagon op te halen. Bij deze manoeuvre
botste de locomotief met een snelheid
van circa 30 km tegen de stilstaande
wagon. Huizen, die op het balcon stond
viel door de krachtige botsing tegen een
stang en werd aan het hoofd gewond.
Een van de N.S.-employees, die in de
wagon de meetapparatuur bediende,
moest in het ziekenhuis van Horst wor
den opgenomen. Dc meetinstrumenten
en de wagon werden licht beschadigd.
G.vX» aoan op het repertoire worden genomen.
Onderscheiding voor
hoofd filmzaken NTS
(Van onze omroepcorrespondent)
HILVERSUM Tijdens de van 16 tot
25 april in Milaan gehouden internatio
nale film- en televisiebeurs (Unifed) is
de chef van de hoofdafd. filmzaken van
de NTS. de heer Th. F. J. van der Hoe
ven onderscheiden met een gouden me
daille.
Deze ondexscheiding werd hem toege
kend voor zijn constante streven om
van de beurs die qua organisatie en
outillage haar weerga nergens ter we
reld vindt een internationaal tref
punt te maken voor personen werkzaam
in de film. *o televisiewereld.
De VARA heeft de goede gewoonte om
de eerste mei telkens met een speciaal
programma te komen dat is afgestemd
op de Dag van de Arbeid. Dat is pas
send voor een socialistische omroep cn
aan die programma's wordt veelal een
zorg besteed die ervoor zorgt dat men
niet speciaal van socialistische huize
hoeft te komen om ze te kunnen waar
deren. Dat was gisteren bepaald het ge
val met Willy van Hemerts t.v.-spel
De pioniers van Tolpuddle.
Van Hemert baseerde zich op een ver
haal van Meyer Sluyser die zijn gege
vens weer ontleende aan een werkelijk
plaats gehad hebbende gebeurtenis in
het Engeland van 1834, een werksta
king ruim vóór Marx' Das Kapital. Van
Hemert maakte er goede t.v.-stof van
met als voornaamste verdienste dat hij
elke patetiek, iets waar het gegeven
zich zeker toe leende, onderdrukte. Het
werd een eenvoudig relaas van eerlijke
mensen die op eerlijke gronden tot hun
verzet kwamen en daarmee pioniers
van de moderne arbeidsbeweging wer-
Die eenvoud wist Van Hemert ook in
zijn spelregie te bewaren. Met name
de rollen van Bas ten Batenburg en
Ina van der Molen bleven er vrij van
en dat pleit behalve voor beider pres
taties ook voor de regisseur die zich
nergens onnodig liet gaan. Eigenlijk
ook niet in de „tegenpartij", de land
eigenaar die door Lo van Hensbergen
kleurig werd neergezet mèt een duide
lijke patetiek die echter door een „his
torische geestesbeschadiging" verklaard
werd Bovendien werd tegenwicht gebo
den in de persoon van zijn broer, een
rol met Lensinkse nuancering.
Goed was Ton Kuyl als de dx-aaierige
dominee. De hele bezetting mocht ex-
trouwens zijn, zij het dat Peter van
der Linden als de stroper Legg meer
een typering dan een karakter werd.
Van Hemerts cameraregie was van het
gestalte als we van deze knappe vak
man mochten verwachten.
Achter hel Nieuws wijdde aandacht aan
een zeer ten onrecht „vergeten groep":
de jonge werknemers die, willen aij
aan een goede toekomst bouwen, ver
plicht zijn overdag hun arbeidspresta
ties te leveren en 's avonds zich nog
urenlang aan hun scholing moeten wij
den. Zij zijn slechter af dan de van stu
diebeurzen voorziene jongelui die hun
dagen verdelen met college lopen en
uit te maken hoe die colleges moeten
verlopen. Het is anno '69 nog gek ver
deeld...
Frans Masereels. de beroemde Belgi
sche houtsnijder die dit jaar tachtig
wordt, is altijd een sterk sociaal bewo
gen man geweest en daarom was een
door de Belgische t.v. over hem ge
maakte film passend op deze 1 mei.
Een goede film? In de beelden viel de
nadruk wat teveel op recent werk, niet
op Masereels beste jaren. Het gesprek
met hem ging vooral over niet-artis-
tieke zaken. Dat betreuren wij. Niet
omdat deze kunstenaar niet over vele
dingen 'n zinnige mening had, maar
we horen een kunstenaar liever over
zijn kunst. A-propos: de begeleidende
muziek was zo a-Masereel als men aiah
maar denken kon.
