IN HARFSEN
BINNENKORT
GEEN MUIS
MEER VEILIG
Stichting
wil kattendorp voor zwerfdieren beginnen
IN AMSTERDAM
WORDEN
WAPENS TEGEN
P00LK0UDE
„GESMEED"
GEHOLPEN"
POEZEN
EN KATERS
OP 5 HA
ZANDGROND
Bouwt mee aan een
nationaal tehuis
voor awerfkatten.
Wordt medewerker
oi donateur vai^-de
Stichting
Kattendorp
j. van der Waalsstr.. 69, Amsterdam-oost
Postgiro 13.47.00
Infichiitigen en propaganda artikelen
verkrijgbaar alhier
HARFSEN-AMSTERDAM „Het zwerfkattenprobleem in de
grote steden heeft een ontstellende omvang aangenomen. Als
men er niets aan doet, wordt dat in de toekomst nog erger. Er
komen er steeds meer." Dat zegt de 46-jarige Amsterdammer
Hans R. IJzerdraat, in vroeger jaren jazzmusicus bij de van
grammofoonplaten bekende Western Jazz Group en sinds een
drietal jaren secretaris van de Stichting Kattendorp. Deze wil
het zwerfkattenprobleem nog dit jaar gaan aanpakken. Op een
ongeveer vijf hectare groot terrein in Harfsen (gemeente
Gorssel) gaat de door kattevrienden in het leven geroepen
stichting een uniek project beginnen: het exploiteren van een
kattendorp.
In Den Haag wordt ook druk
gewerkt aan een project, zoals
de heer IJzerdraat voor ogen
heeft: de stichting „Kat in
Nood" beijvert zich al jaren
voor de oprichting van „Kat-
tenstad". De uitvoering van
die plannen verkeert echter
in een aanzienlijk minder
vergevorderd stadium. De
voorzitster van de stichting,
mevrouw C. J. Post.
zegt: „Wij willen voor alles
eerst een gezonde financiële
basis hebben om met ons
project te beginnen. Op dit
moment Is het echter nog niet
zo ver. In mei zullen we de
maquette tonen van katten-
stad, die ook een toeristische
attractie moet worden".
De stichting Kat in Nood
hoopt de benodigde gelden
o.m. bijeen te brengen uit de
winst van een groothandel in
kattenvoer. „Deze groothandel
floreert nu", aldus mevrouw
Post. „Het is de vraag echter
of we binnen afzienbare tijd
genoeg geld bijeen hebben om
met de realisering van Katten-
stad te beginnen". Mevrouw
Post blijft echter optimistisch:
„Kattenstad komt er", zegt
ze met overtuiging.
Hans IJzerdraat
groot landeljjk opvangcentrum
or poezen en katers zonder baas of
zin. Op enkele hectares zandgrond
lllen honderden katten naar hartelust
de vr(je natuur kunnen grommen en
innen, slechts door een met schrik-
aad omgeven afrastering van de om-
[gende boerenerven gescheiden. Het
:uwe kattendorp dat verrijst op
t landbouwbedrijf van boer W. Ph.
llgrum aan de Kapelweg zal tevens
gericht worden als algemeen good-
i informatiecentrum ten gunste
i de kat als huisdier. De stichting
momenteel al zo'n slordige 1100
I vijftien maanden intensief zoeken
[allerlei moeilijkheden op het ambte-
t vlak, zoals hij zelf schrijft in het
r hem geredigeerde „Kattenblad",
i uitgave van de stichting, kreeg
ferdraat een unieke kans. De stich-
n deel van de bij een boer-
behorende grond kopen, door
ferdraat voor zijn sympatisanten be
ls „een prachtig terrein op
|>ge zandgrond in de Gelderse IJssel-
;ek, bijzonder mooi gelegen tegen
i bosrand".
het echter zover was heeft de
ihting nogal wat problemen moeten
anen. In zijn huis aan de Johan-
1 der Waalsstraat in Amsterdam
telt IJzerdraat de voorgeschiedenis
het op te richten kattendorp. Hij
t publikaties zien over de behande-
g en de handel in zwerfkatten,
der meer een uitspraak van mr. A.
n Turnhout uit maart 1965, die na
ii onderzoek concludeert „dat de
ooiste en hoogst modern ingerichte
Iels tot de slechtste bleken te beho-
d In de zin van de behandeling van
'erfdieren. In verschillende aslels
urden geen katten opgenomen in an-
re worden ze afgemaakt!"
terdraat: „Katten schijnen groten
els buiten de dierenbescherming te
Hen. Dat is de moeilijkheid waar wat
n gedaan moet worden".
atten in nood
oktober 1965 komt IJzerdraat
•n van de al in 1941 gefusilleerde
zetsheld Bernardus IJzerdraat
het nieuws. In een open brief aan
college van B. en W. van Den Haag
fer het zwerfkattenprobleem schrijft
I voor elke zwerfkat één gulden meer
i betalen dan de Duitse dierenhande-
»r Heinz Vieten. Hij komt in contact
kt talloze met het lot van de zwerf-
>t begane dierenvrienden, die het op-
ngen van deze dieren in de publici-
1 aanhangig maken. Op 15 februari
Ordt bij de notaris de stichtingsakte
gemaakt van de „Stichting Katten-
rp-,
eerste instantie sympathiseerde IJzer-
lat met mevrouw C. J. Post uit Den
lag, voorzitster van de Stichting Kat
Nood. Een samenwerking die slechts
m korte duur was en waarover men
liefst zwijgt. „Het blijkt in Neder-
"d met zijn verscheidenheid van die-
ibeschermingsorganisaties moeilijk te
|n iets op poten te zetten. Men zegt
gauw: dat kan niet, dit is ons ter-
In. Het is gewoon jalouzie de métier,
rsoonlijk zou ik het toejuichen als er
an kattendorpen kwamen, maar an-
fen willen het monopolie", is zijn
nmentaar op de zaak met i
njnentroep
inig waarderend laat IJzerdraat zich
>ver de vele conflicten die zich
nen de organisaties voor verzachting
bet dierenleed afspelen, met name
vereniging voor dierenbescherming
tie Nederlandse Bond tot Bestrijding
*n de Vivisectie. In december 1967
'rd hij zelf geroyeerd als lid van de
lsterdamse afdeling der dierenbe-
(Öierming, samen met de heer J. L.
PJb Vliet, nu zijn rechterhand in het
phtingsbestuur. Het royement was
pmamelijk een gevolg van IJzer-
pats kritiek over de verzorging van
^zwerfkatten in de aslels. „Het is
Srote zwijnentroep. Bij een aantal
lelingen is het prima, maar de afde-
8 Amsterdam verleent totaal geen
«werking. Als je met kritiek komt,
:men ze het laster. Op dierendag
keren zij bij het gemeentebestuur
voorbeeld te bewerkstelligen dat wij
op straat met een stalletje mogen
Het is een soort operette waarin
iedereen elkaar een hak wil zetten. Het
is net iets als de Hoekse en Kabeljauw
se twisten!"
Weinig aandacht
Hij noemt ook gemeenten op die de ver
zorging van de zwerfkatten in asiels
wel goed voor elkaar hebben. Deson
danks krijgt de zwerfkat in het alge
meen te weinig aandacht, de goede af
delingen niet te na gesproken, zegt hij.
De Stichting Kattendorp heeft thans
na grootscheepse propaganda-acties,
kranteartikelen en inzamelingen onge
veer 1100 contribuanten. In het okto
bernummer van het eenmaal per kwar
taal verschijnende hulsorgaan Het
Kattenblad, waarin staat dat de stich
ting ook lucifers in bijzondere ge
schenkdozen, lepeltjes en zakdoekjes
met diermotieven, stukjes zeep, foto
speldjes en fotokaarten ten bate van
het „grote doel" verkoopt, is ook een
lange lijst met namen opgenomen van
de leden van het comité van aanbeve
ling. Onder de comitéleden treft men
namen als die van de hoofdredacteur
van het weekblad De Haagse Post, "W.
L. Brugsma, de romanschrijfsters Willy
Corsari en Clare Lennart, de pianiste
Elda Nolthenius, acteurs en actrices als
Paul Deen, Huib Orizand en Fe Scia-
rone, alsmede tal van dierenartsen en
hoogleraren. Namen van mensen die in
eigen kring of tegenover instanties en
autoriteiten vertrouwen en instemming
voor de actie-Kattendorp moeten wek-
Kat en recreatie
Dat de stichting onder meer ten aan
zien van sommige autoriteiten dat ver
trouwen nog niet bezat, heeft IJzer
draat ondervonden bij pogingen om het
project in andere gemeenten te reali
seren. Hij probeerde het onder meer op
de grens van de gemeenten Epe en
Apeldoorn in de buurt van Vaassen.
„Het terrein dat we op het oog hadden
lag bijzonder mooi, maar de ptfovincie
had bezwaren, voornamelijk uit pla
nologisch oorgpunt. De gemeente Epe
wilde wel meewerken, maar Apeldoorn
niet". De directeur van de provinciale
planologische dienst in Gelderland, ir.
R. A. Tjalkes, liet het stichtingsbestuur
weten dat het project binnen wat
hij noemde het Veluwemassief niet
getoloreerd kon worden.
IJzerdraat: „Men wil van de Veluwe
een nationaal recreatiegebied maken en
men vond dat het kattendorp daar niet
in paste. Om voor ons onbegrijpelijke
argumenten niet. Je moet eens naar de
flatgebouwen aan de Zuid-Veluwezoom
kijken en dan het leeuwenpark bij Arn
hem. Als het voor grote katten kan,
voor kleine niet?"
1.10 de meter
Certificaat Na X34
Grondaankoop war
KATTENDORP
Het stichtingsbestuur van STICHTING KATTENDORP verklaart dat
de heer mevrouw/me juffrouw J ,de Wie
wonende Hcokaelaen 48
te ROTTHRHAH
aan de grondaankoop voor Kattendorp heeft bijgedragen het aantal van
«TIHN- VIERKANTE METERS
door storting van 1,10 per vierkante meter op postgiro 13.4?00 of
door betaling op andere wijze. Deze grond aal overeenkomstig doel-
stelling en stichtingsakte van Stichting Kattendorp tijn bestemd voor
het onderbrengen en verzorgen van huislozezwervend aangetroffen
of anderszins in nood verkerende katten, alsmede voor huiskatten die
door omstandigheden niet langer in hun oude omgeving kunnen blijven.
Voor het aticbtlngsbeatuur
stichting had een terrein van de heer
Van Leeuwen in Wilp op het oog, maar
burgemeester en wethouders vonden
dat het complex te dicht bij de dorps
kern lag. Na zeker vijftig objecten be
zocht te hebben slaagde het'stichtings
bestuur in Harfsen. Uiterlijk 1 juni
vindt de definitieve overdracht van de
5.2 hectare grond en de boerderij plaats.
De totale koopsom bedraagt 103.000.
Daarvan is tot op heden volgens IJzer
draat 55.000 betaald. De resterende
48.000 moet nog bij op stapel staande
acties bijeen worden gebracht. De stich
ting is nu ook begonnen met de uit
gifte van grondcertificaten. Wie finan
cieel in het project wil bijdragen kan
symbolisch voor een bepaald bedrag
vierkante meters grond kopen. De prijs
bedraagt 1.10 per meter. Kattendorp-
secretaris IJzerdraat is evenwel opti
mistisch gestemd. Een deel van het
reeds gestorte geld heeft hij zelf bijge
past, vertelt hij. Hij heeft ook al 'n voor
lopige begroting gemaakt. Als de stich
ting naar verloop van tijd 900 tot 1000
katten in het dorp gaat onderhouden,
komt dat op ongeveer 170.000 aan
kosten te staan, 150 gulden per jaar
per kat, dokterskosten inbegrepen. Men
hoopt dan wel ongeveer 5000 contribu
anten te hebben. De exploitatie wil men
verder dekken uit de opbrengst van
rondleidingen, bezoekers, vergoedingen
pensiondieren, revenu- en kattenkerk-
hofje en het beheer van een terrasje
waar de bezoekers wat kunnen gebrui
ken. Want de initiatiefnemers hopen
dat het kattendorp ook een toeristische
attractie wordt. „Halen we het beno
digde bedrag niet, dan zullen het wat
minder katten worden. Maar wel een
stuk of 600. Lopen doet de zaak altijd",
meent IJzerdraat, die verklaart in zijn
hart ook zonder meer tegen Iedere vorm
van vivisectie te zijn, al geeft hij toe
dat hij als niet-deskundige niet kan
beoordelen of voor sommige dieren niet
onvermijdelijk vivisectie moet worden
toegepast. „Er zal wel iets wezen dat
het moeilijk anders kan, maar er wor
den veel proeven gedaan die best ge
mist kunnen worden en commerciële
vivisectie zou zonder meer verboden
moeten worden!"
Alle poezen in „kattendorp" zullen ge
steriliseerd worden en alle katers ge
castreerd. „Wanneer je ze maar aan
laat fokken los je niets op. Ik begrijp
ook niet dat mensen die van jongge
boren poesjes af willen, deze niet door
een spuitje van de dierenarts laten in
slapen. Dat gaat heel gemakkelijk en
pijnloos. Daar is uit dierenbescher
mingsoogpunt ook helemaal geen be
zwaar tegen" vindt hij.
Nog dit jaar wil de stichting een be
scheiden begin maken, zodat men nog
voor de winter wat dieren op kan
nemen. Bij de boerderij komt een
quarantaine- en pensionafdeling. De
gezonde dieren kunnen op het grote
afgerasterde terrein, waarop huisjes In
miniformaat worden gebouwd als het
benodigde geld tenminste op tijd bijeen
is, want ook de afrastering vergt nog
een slordige 20.000. Daar staat tegen
over dat men de dieren niet met kat-
tebakken behoeft na te lopen. Het com
plex komt namelijk op losse zandgrond.
De stichting heeft officieel nog geen
vergunning van de gemeente Gorssel
voor het exploiteren van een dieren
tehuis, maar van die kant verwacht
men geen moeilijkheden. De gemeente
heeft althans geen veto opgelegd.
Hoe men straks aan de honderden
zwerfkatten komt? „Daar hebben we al
contacten over met plaatselijke op
vangcentra. En er zijn natuurlijk ook
particuliere asiels. Van hen noemt de
secretaris van Kattendorp die straks
waarschijnlijk ook de beheerder wordt
(„wie anders, ik zou niemand weten
die het voor nauwelijks enige vergoe
ding wil doen") de dames Gundlach
in Amsterdam. Hij is graag bereid ons
te vergezellen naar hun woning aan de
Admiraal de Ruyterweg, waar de beide
dierenvriendinnen zo'n slordige 65
poezen en katers verzorgen, allemaal
ex-zwerfdieren. „Als buren of kinde
ren voor de deur staan met een gevon
den kat kunnen ze hem niet weigeren.
En ze betalen het allemaal uit eigen
zak", vertelt onze begeleider.
IJzerdraat: „Wie Iets voor dieren wil
doen. wordt voor halfgek versleten. Be
halve als je er geld aan wil verdienen.
Voor geld mag alles".
j. van mittenburq
Nederlandse slaapzakken
in de Himalaja
(Van een onzer verslaggevers
MIDDEN-BEEMSTER/AMSTERDAM U wilt
met alle geweld naar de noordpool U wenst
uw vakantie nu eens niet door te brengen aan
de Middellandse Zee of in Loenen op de Véluwe,
maar op de toppen van de Himalaja Of woelt
u zich 's nachts steeds bloot met het gevolg dat
uw rug aanvoelt als een gletsjer en wenst u 'n
superslaapzak aan te schaffen die u dit ongeriel
kan 1
De Stichting Kattendorp is om de benodigde gelden bijeen te brengen
een actie begonnen om grondcertificaten aan de man te brengen. Voor 1.10
per vierkante meter kan men symbolisch eigenaar worden van een
perceel grond in het Kattendorp.
Luidt uw antwoord in alle gevallen bevestigend, g.
dan voor u de huisdeur achter u sluit eerst eve'
langs bij Herman Albert Demmenie (35) in Middei
Beemster. Hij is directeur van het enige atelier ii
West-Europa, dat uitsluitend poolkleding maakt. D.
meeste expedities, die zich vanuit ons gematig<
klimaat gaan storten in de barre temperaturen vai
het noorden (of zuiden), zijn gewapend met slaap
zakken, tenten en kleding waarop staat: „Demmenie
Amsterdam". In de hoofdstedelijke Marnixstraa
worden bij een behaaglijk snorrende kachel de wa
pens gesmeed waarmee de poolvorsers de thermo
meterstanden te lijf gaan. Grondstoffen voor dez
„wapens" komen van alle kanten van de aardbol
ganzedons uit Singapore, ritssluitingen uit Japai
en lichtgewichtstoffen uit Frankrijk.
Demmenie biedt ai jaren zijn lichtgewichtoplossing
voor het koudeprobleem. Aanvankelijk produceerde
hij ook nog damesmantels, maar sinds twee jaar ligt
de produktie hiervan stil en heeft hij zich uitsluitend
op de poolkleding geworpen. En enige weken geleden
kon hij met recht zeggen, dat zijn handel In poolkou,
sneeuwstormen en ijzige vlakten goed liep. De orders
stroomden binnen; binnenlandse zowel als buiten
landse. Demmenie heeft de hele Westeuropese markt
veroverd. Belgische, Duitse en Franse expedities gaan
voor zij de de kou intrekken, eerst een pelgrimstocht
maken naar Midden-Beemster. En ook de Zuid
afrikanen met reisplannen voor de zuidpool wippen
eerst even bij Demmenie aan.
Himalaja op
Tien jaar geleden (toen Demmenie nog helemaal in
de mantels zat) vertrok de Amsterdamse hoogleraar
in de geologie, prof. dr. C. Egeler, met drie man naar
de Himalaja (o.a. met dr. Tom de Booy en de be
roemde bergbeklimmer Leonel Terry f).
Van kennissen hadhij gehoord dat ene Demmenie
zulke goede slaapzakken maakte. De kleermaker
produceerde deze slaapzakken toen alleen voor vrien
den. Prof. Egeler bestelde er een stuk of wat. Ze
bevielen uitstekend. Toen hij in 1962 andermaal naar
het Himalajamassief trok, kwamen él zijn slaap
zakken van Demmenie. Bij de beklimming was het
materiaal van Demmenie het meest populair. Men
besloot, dat degenen die het koudste (d.i. het hoogste)
moesten slapen een „Demmenie" mochten gebruiken.
Van bovenaf de berg kwam vaak de noodkreet van
een buitenlands expeditielid: „Hé, hebben jullie nog
zo'n Hollandse slaapzak over?"
Ijsberen tellen
Vanaf dat moment was het pleit beslecht. Praktisch
alle Nederlandse wetenschappelijke expedities kwa
men eerst naar de Beemster. Maar niet alleen de
Nederlanders. Ook o.a. de Canadezen, die de beruchte
K-2 in het Himalajagebergte probeerden te be
dwingen.
Op dit moment overwintert in Spitsbergen de Neder
landse expeditie, die daar ijsberen aan het tellen is.
Deze groep staat onder leiding van dr. Van Wijn
gaarden. De poolkleding is uiteraard duur. Een jekker
kost een dikke honderd gulden. Voor een poolslaap-
zak bent u ruim driehonderd gulden kwijt. Maar
buitenlanders vinden dat allemaal erg goedkoop. Deze
winter wil Demmenie zich speciaal op de binnen
landse markt concentreren. Toeristen, die de bergen
in willen, kunnen bij hem voor even honderd gulden
een echte ganzedonsslaapzak kopen. De kwaliteit
wordt o.m. verkregen doordat alle vakken van tus-
senwandjes worden voorzien (en niet doorgestikt,
zoals bij fabrieksslaapzakken). Ook tropische expe
dities komen bij hem. Een goed isolerende slaap
zak is in Afrika van het grootste belang.
In zwanedons
Zo gekleed hindert het niets of de termometer
32 graden onder nul aanwijst
Herman Demmenie woont nu al een paar jaar in
Midden-Beemster: erg naar zijn sin. Alleen met de
gemeente ligt h|j al drie jaar in de clinch over een
stukje achtertuin. „Als ze praatjes hebben", grinnikt
de geboren Amsterdammer, „dan pak ik ze allemr/t|
in ganzedons en stuur ze aangetekend naar Spits
bergen: kunnen ze ijsberen tellen in plaats van grond
„ult"meten!"
herman meddevs
