Nol heeft geen profijt van woorden van Caroline
SCHUIMBEKKENDE HANS VAN Z. DE ZAAL UIT
MR. SIMON IN CONFLICT MET HANS VAN Z.
Speld
voor
raads
man
Oude Nol
Begrafenis kinderen Fourquet
Vrouwen wilden moeder lynchen
Nadere studie van
abortus nodig
Zware straffen
tegen man en
zijn vriendin
Man doodde
jonge vriendin
op verzoek
lONDBRDAG 20 FEBRUARI 1980 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5
(Van onte verMaffgever piet snoeren)
JTRECHT Een schuimbekkende Hans van Z. is vanmorgen
loor zes parketwachters van de Utrechtse rechtbank naar buiten
edragen. De woedende Hans van Z., die na een aanval op mr.
iimon, de raadsman van Oude Nol, door de president gezegd
isrd de zaal te verlaten en dit weigerde, ging schoppend en
taand de zaal uit. Hans woede ontstond tijdens het verhoor van
lens minnares Caroline Gigli, toen mr. Simon haar vroeg of een
nan, die tijdens de nacht, waarin de aanslag op de weduwe
Ifoortmeijer gebeurde, in het bed van Hans van Z. lag een homo-
eksueel type was.
Met de handen voor het hoofd geslagen
omt Caroline GlgiL de 46-jarige minna
res van Hans van Z de rechtszaal bin-
en. Ze huilt. Door het schreeuwerig aan-
ringen van Oude Nol moet ze getuigen.
Een getuigenis, die voor officier van justi-
Sommerwil niet nodig was geweest,
'oor hem mocht ze thuisblijven. Hij wilde
aar persoonlijk leed besparen. Nol heeft
reinig plezier van haar woorden voor de
itrecht.se rechtbank gehad. Zijn bewering,
at Caroline bang voor Hans van Z. was,
toen hij eens gebaren maakte van het
afsnijden van de keel boet aan kracht ln
door een ontkenning van Caroline. Zij
weet niets van die gebaren. Ze is ook
nooit bang geweest van Hans.
Rechtbank en officier hebben geen vra-
in aan Caroline. Wel mr. Simon, de
van Oude Nod. De melodieuze
Hans minnares maakt kreu-
geluiden.
Jloe kwaim Hans aan de koet?" wR-mr.
weten. Vja een tolk laat Caroline
dat ze geld bij «ioh had van haar
en ze naar Nederland kwam. Ge-
van te leven. Hans werkte in een
Ze heeft nooit geld van Hans ge-
ire man
„Kent u Oude Nol", vraagt mr. Simon,
Caroline: „Ik heb hem tweemaal ontmoet.
Ik vond het maar een rare man. Hij
praatt e, alsof hij pruimtabak in zijn mond
had. Maar ik deed alsof ik hem verstond
om hem een beetje gelukkig te maken,"
„Ik wist verder niets van hem af",
«egt ze. „Wel is het waar, dat ik in
nachtjapon naar hem toegegaan ben,
toen ik rusle met Hans had". Ze alt,
onder een suede hoedje, helemaal weg
gedoken in de bontkraag van haar mo
dieuze jas.
„Ik ben niet intelligent genoeg" zegt ze.
,,om iets te verzinnen" ais ze wordt on
dervraagd over de juistheid van de ver
klaringen, die ze vroeger heeft afgelegd.
Nol en at] spraken in gebarentaal. „De
heb seksueel nooit iets met hem gehad".
Ze ontkent ooit aan Ouwe Nol te hebben
willen duidelijk maken, dat haar minnaar
gebaren maakte van het afsnijden van de
keel alleen, dat ze bang voor hem <wms
-Wel verdomme", roept Nol opverend Ze
vervolgt: „HU heeft me die dag op bed
gelegd en is naar Hens gegaan om hem te
galmeren".
Mr. Simon: „Wanneer heeft Kot bij
lans gelogeerd?"
Caroline: „In de laatste maanden voor
de arrestatie twee of drie keer omdat
hU alek was".
Inbraken
Ze barst op dit moment in snikken uit.
)e herinnering wordt haar te machtig.
Ir. Simon: „Weet zij er iets van, dat
lans een t.v.-toeatel aan Nol verkocht
leeft Weet «ij dat Hans zich met inbra-
;en bezig hield?"
Caroline: „Ik wist het niet, maar ik
vermoedde het wel, want hij kocht plot-
leling een auto en nieuwe kleren. Hij
vertelde me daar fantastische verhalen
Mr. Simon: „Heeft u tegen Nol verteld,
dat Hans ln ztyn woonkamer planken had
weggesaagd en er een kuil had gegraven
en dat n bang was dat er In sou komen
te liggen?"
„Hebt u nog vragen", zegt de president
Oude Nol. „Ik heb niks gehoord",
agt Nol, opeens weer doof. Mr. Simon
erhaalt de vragen en antwoorden.
„Wat heeft het allemaal met de zaak
maken?" vraagt de president.
„In de nacht voor de aanslag op de
Weduwe Woortmeljer lag er in Hans z'n
">*d een naakte blonde man", zegt mr.
Simon. „Ik wil van getuige weten, wie
Ut was".
Caroline: „Ik heb die man nooit gezien,
t moest toen ik thuis kwam van Hans
r de keuken, maar de deur stond open
I iemand in bed liggen".
paniek
i Z. valt weer de raadsman
Hij moet de zaal uit van de presi-
Hans weigert. Drie parketwachters
1 hom. Ook aaoberéhettM uit da ge
tuigenbank springen toe. Hans schopt ze.
Er ontstaat paniek. Door vijf, zes man
wordt de spartelende, schuimbekkende
Van Z. naar buiten gedragen.
Alsof er niets gebeurd is, hervat mr.
Van Zeben het verhoor van Caroline. Mr.
Simon herhaalt de vraag, die Van Z. over
stuur maakte: „Of die man een homo
seksueel type was".
Caroline bevestigt het en mag gaan. De
president gaat over tot het doornemen
van verklaringen van getuigen, die niet
verschenen zijn.
De acht parketwachters co rechercheurs,
die de ijzersterke Hans van Z. in de houd
greep hebben weggevoerd, komen weer
binnen. Ze zijn lijkbleek. Rechercheur
Groenen, die de schoen van Hans in zijn
gezicht heeft gekregen, houdt de hand
aan de kaak.
Misklappen
Nol gaat zijn makker in het kwaad
verhoren. Met priemende vinger zegt
hij: „U ging met mij naar huis om naar
een wagen te kijken".
Jan6e: „Je zit er naast Nol. Ha, ha, je
maakt misklappen, ik heb geeneens een
rijbewijs".
„Ik had "van een zeer nette man, die
Kees heet, een horloge gekocht. Ik heb
het in „het pierement" voor 100 gulden
verkocht aan een ander persoon. Die
man moet gehoord worden", zegt Nol
emotioneel. Hij wil Janse te lijf gaan.
Dan ga je voor de bijl", schreeuwt hij.
Hans van Z., ergert zich aan de ma
nier, waarop de raadsman van Nol, mr.
Simon getuige Janse aanpakt. Hij inter
rumpeert: „Dinsdag heeft mr. Simon
van mij het beeld opgehangen van
iemand, die kelen afsnijdt en toch kan
lachen", zegt hij. „Het is mijn recht
nu een beeld van mr. Simon op te han
gen. Ik zie hem als een man met een bos
kleurige ballonnen. Ik wil hem een spéld
overhandigen, dan kan hij ze zelf door-
Inderdaad staat hl] op en raikt mr.
Simon een speld aan. „Wat een Imper
tinentie", briest de raadsman. „Ik wens
door de president in bescherming geno
men te worden tegen dit soort beledi-
Getuige Janse roept: „Dan wens ik
bescherming tegen Oude Nol". Tumult
alom, dat door mr. Van Zeben zeer be
kwaam gesust wordt.
.Ouwe Nol"
Voordat Caroline door mr. Simon werd
verhoord begon president van Zeben
met het verhoor van de 33-jarige
H. Janse, bouwvakker van beroep,
die de verdachte in het huis van
bewaring te Utrecht heeft leren kennen.
Nol had hem verteld, dat hij ergens een
boer mét veel poen wist te zitten. Toen
ze samen weer vrij waren, hebben ze
bij Nol thuis gedatallleerd over een plan
om de landbouwer te beroven gesproken.
(Van omt correspondent Luca» Klagn)
PAKIJS De twea kinderen van de boer André
Fourquet atJa gisteren op het kerkhof ten noorden
van Bordeaux ter aarde besteld, maar de trieste
plechtigheid Is niet zonder Incidenten verlopen.
Het eerste Incident begon na de kerkdienst. In
de kerk self werd do dienst niet verstoord en dat
werd ook niet verwacht, want de gendarmerie
kwam niet binnen de kerkdeuren. De moeder van
de beide kinderen, Micheline, sat met haar Busier
en met haar moeder op de eerste rU- De drie r(Jen
erachter waren leeg, want niemand wilde In de
buurt van dit drietal op een stoel gaan zitten.
De dienst werd bijgewoond door de plaatselijke
pastoor van het dorp Cestas, de abbé Tameran, die
tijdens do aanval op de boerderij in zijn uniform
van luitenant van de brandweer naast de com
mandant van de gendarmerie had gestaan en de
gebeden der stervenden had gebeden. Ook de
burgemeester van het dorp was aanwezig. Om
incidenten to vermijden was Micheline door een
zijdeur de kerk binnengekomen. Na afloop van de
dienst wilde Micheline in een auto naar het kerk
hof rijden, maar vrouwen drongen op en be
dreigden de wagen. Dit eerste incident kon worden
vermeden, doordat de chauffeur gas gaf en snel
wegreed.
Men achtte het toen maar beter, dat Micheline
zich tijdens de teraardebestelling niet op het kerk
hof liet zien. Toen alles achter de rug was en de
menigte de dodenakker had verlaten, meende
Micheline ongezien naar het graf van haar kinde
ren te kunnen gaan. Maar oen groep van ongeveer
dertig vrouwen zag haar, keerde terug en nam
een dreigende houding aan, die zulke vormen aan
nam, dat Micheline het huis van een der dood
gravers binnenvluchtte. De groep wouwen drong
op en sloeg onder kreten van „zulk een onwaar
dige moeder moet worden gelyncht" een paar
ruiten in en probeerde de hekken te forceren. De
politie had dat zien aankomen en drie commis
sarissen, twaalf inspecteurs en politie in overval
wagens maakten aan het incident een einde. Of
schoon de toegang tot het kerkhof voor iedereen
vrij is, werden twee redacteuren van een Parijs
boulevardblad, die een fotoreportage maakten,
door de politie zeer hardhandig van het kerkhof
verwijderd, waartegen de Parijse dagbladpers
scherp protesteert.
Beklag
Micheline beklaagt zich bitter over de houding
van het publiek. „Ben ik het", zegt ze, „die mijn
twee kinderen heeft doodgeschoten? André is de
werkelijke moordenaar, maar ik ben het die als
misdadigster wordt beschouwd. Als Ik op straat
loop draaien vrouwen hun hoofd om en willen
mij niet meer zien. Toch heb ik Franeis en Aline
goed opgevoed. Ik bracht ben naar school en naar
de katechismus."
Het zal voor alle partijen in djt drama hoogst
wenselijk zijn, dat van hogerhand de nodige op
heldering wordt verschaft. Men oordeelt thans
naar eigen impulsen en gevoelens, zonder dat men
precies weet wat er in het verleden is gebeurd.
Waarom zijn André en Micheline van elkaar ge
scheiden? Waarom werden bij de scheiding de kin
deren aan de moeder toegewezen? Waarom werd
tijdens de belegering van de boerderij de macht
van de moeder over haar kinderen ingetrokken?
Was dat alleen maar om de boer tot overgave te
bewegen, of waren t. inderdaad ernstige redenen
aanwezig om de opvoeding niet verder over te
laten aan Micheline, die op het punt staat een
nieuw huwelijk aan te gaan? Niemand buiten de
magistratuur weet dat precies en zo lang dit stil
zwijgen voortduurt matigt iedereen zich een eigen
oordeel aan.
Stilzwijgen
Ook zou het in hoge mate gewenst zijn, dat op
heldering werd verschaft wie het sein heeft ge
geven om de boerderij van André Fourquet te
bestormen. Over wat er in Bordeaux gebeurde is
gisteren gepraat tussen de ministers onderling na
afloop van de ministerraad, toen De Gaulle weg
was. Na afloop stelden de buiten wachtende jour
nalisten de voor de hand liggende vraag, maar de
minister van Voorlichting gaf er geen antwoord
op. Verslaggevers hebben in Bordeaux alle deuren
plat gelopen van het paleis van justitie, maar
overal kregen zij te horen dat noch de procureur-
generaal, noch de procureur van de republiek,
noch de rechter van onderzoek aanwezig waren.
De prefect van het departement van de Gironde
die zondag aanwezig was in een vergadering van
magistraten van Bordeaux, waar gewacht werd op
Francis tijdens de kerk-
het groene licht van Parijs, verschool zich achter
de dooddoener dat hij er was als waarnemer. Uit
Parijs is blijkbaar de opdracht gekomen, dat
niemand meer iets mag zeggen.
„Onder afleggen versta ik de gunsti
ge manier om toe te slaan", zegt Jan
se. „Nol heeft over een mes gesproken
en over een klap op zijn kop, maar niet
te hard. Ik was erg geschrokken van
dat gesprek". De president is kennelijk
opgelucht met deze getuige, die einde
lijk praten wil.
„Ook heeft Nol die avond gezegd", ai-
dus Janse", „dat er in de Utrechtse
Havenstraat nog een oude vlam van
hem woonde, de weduwe Woortmeijer.
Ook die moest ik van Oude Nol neer
slaan. Zowel bij de moord op Reijer de
Bruin als bij de aanslag op de weduwe
Woortmeijer zei ik meteen, daar zit
Oude Nol achter. Het is juist, dat ik met
Nol het huis van de weduwe heb be
studeerd".
De plannen, die ze samen beraamden,
waren gevarieerd. „Nol had het ook
over bedwelmen met chloroform".
De president: „zou u de buit samen
gedeeld hebben??"
Janse: „dat vind ik een gekke vraag".
Hij zegt: „Ik heb het altijd voor mezelf
gehouden. Maar toen ik op de televisie
het verslag van de aanslag op de wedu
we zag, zei lk meteen: daar zit Nol
achter. Ik ben de volgende dag naar de
politie gegaan".
Er wordt gesproken over een handeltje
im smokkelsigaretten tussen Nol, Baa® en
Van Veltum. „Ja", zegt Nol, „ik ben wel
oud, maar nog ndet dood. Ik zit vol
leven".
Nol begint met lo
verhallen. „Zullen we hem er uitzetten",
overlegt de president. „Nou, nog maar
Nol: „Kijk me eens aan edelachtbare
heren. Ik ben tooh een eerlijk mens. Ik
zit onschuldig vast, door al die gemene
kerels".
Van Z.
Om twaalf uur besluit de president
dat Van Z., diie volgens de parketwach
ters weer gekalmeerd is, weer binnen
mag komen. Zijn verzorgster uit de
psychiatrische kliniek, die het hele pro-
oes door in de zaal i6, heeft hem in zijn
oei tot rust gebracht. Bij zijn entree
maakt Hans weer een beheerste, ietwat
schuldige indruk.
J. I
Utrecht gedetineerd alt,
heeft een schriftelijke verklaring afge
legd, die de president voorleest. Hij
zegt: „Ik ben eens met Oude Nol en
Hans van Z. m een huurauto naar Breda
gereden. Ik vroeg toen, wat Van Z. voor
een vent was. Nol antwoordde: dat is
die jongen voor dat gevalletje in de Ha-
verstraat voor de weduwe Woort
meijer. Dit krabbelt tenminste niet
Meineed
Oude Nol wil, dat Baas in persoon
géhoord wordt. „Ik zal bewijzen, dat
hier meineed gepleegd wordt", brult hij,
als een wildeman om zich heen wijzend.
„Ik mag mijn verdediging toch wel
De president: „Wilt u soms ook naar
buiten toe?"
Nol: „U doet maar".
President: „Houd uw mond".
Nol: „Natuurlijk".
Vervolgens leest de president
schriftelijke getuigenis voor van
Utrechtse opkoper Joop van Valium, de
benedenbuur van de weduwe Woort
meijer. Hij kende Oude Nol al 25 jaar.
Ze waren bevriend. Nol kwam twee
keer por week op bezoek om te hande
len in gouden ringen en horloges. „Ik
was ei" voorzichtig mee", zegt hij, „want
Nol rommelde hem te veel. Nol leefde nog
helemaal in de tijd dot hij een grote
kraker was. Hij had het altijd over roof
overvallen en aanslagen op bankrovers.
Hij zei, dat hij een mannetje had, dat
karweitjes voor hem opknapte. In de
zomer van 1967 heb ik gezien, dat Nol
bosjes bankbiljetten had van honderd
gulden. Hij gokte en verfoor zwaar, maar
geld was voor hem opeens geen pro
bleem".
KERKDRIELSE MOORDZAAK
(Van e
1 onzer verslaggevers)
s-HERTOGENBOSCH Het gerechts
hof te 's Hertogenbosch heeft de 35-jari-
ge vrachtautochauffcur J. H. uit Kerk-
driel ln overeenstemming met het von
nis van de rechtbank te 's Hertogenbosch
en de eis van de advocaat-generaal ver
oordeeld tot twintig jaar gevangenis
straf met aftrek van voorarrest.
Het hof heeft hem schuldig bevonden
aan moord op zijn echtgenote en op de
echtgenoot van zijn vriendin, de 29-jarige
Trees K. door hen beide op 25 augustus
1966 met zijn auto onder Den Dungen
in de Zuidwillemsvaart te rijden. Het
hof heeft Trees K. wegens het aanzet
ten van H. tot deze moord veroordeeld
tot zeven jaar en «es maanden gevan
genisstraf met aftrek van voorarrest.
Zij waa door de rechtbank veroordeeld
tot tien jaar gevangenisstraf meg aftrak
aoht jaar met aftrek van voorarrest
Jarige Johanna Snijders komt het ver
haal van baar man bevestigen. Maar ze
heeft Oude Nol pas om elf uur gezien,
omdat ze later was gekomen. Volgens
haar man sat Nol al om half seven in
„Het Pierement". Ook volgens mevrouw
Snijders heeft Nol een fles cognac uit
het café meegenomen en heeft hj) thuis
gesellig met haar gedanst. De president:
„Vergist u zloh niet een jaar?" „M. Smee
ding, metselaar, 32 jaar, is ook op het
feestje geweest", zegt hö met twee vin
gers in de luoht.
Hij verklaart, dat Nol in „Het Piere
ment" zat, toen hij om negen uur aan
kwam. Hij ontmoet bij de rechtbank de
zelfde scepsis. „Ik heb thuis een Duitse
plaat opgezet", roept Nol er onduidelijk
bussendoor.
Hiermee ia het getuigenverhoor in de
zaak Oude Nol ten einde. „De vraag is,
of u morgen kunt requireren", vraagt de
president de officier van justitie. Mr.
Somerwil zegt van wel. De beide raads
lieden zeggen, dat ze maandag klaar
zullen zijn voor hun pleidooien.
Graafmachine
onthoofdt man
PERTH (AP) Een jonge Austra
lische student in de geologie, de lfl-jari
ge Ronald Steven Jounson, die in Perth
(Australië) grondproeven aan het nemen
was, is onder een laag klei die aan het
schuiven is gegaan, bedolven. Een grote
graafmachine werd ingezet om hem te
bevrijden. Bij die poging werd hij ont
hoofd, maar het slachtoffer was vermoe
delijk al overleden, toen het door de
graafmachine geraakt werd.
DRIE JAAR GEVANGENIS
BREMEN (DPA) De 44-jarige
Nederlander W. K.. die in maart 1968
een liefdesverhouding met de 15-jarige
leerlinge Ingrld Radtke bëindigdc door
haar op haar veraoek met een geweer
dood te achieten, Is woensdag door de
rechtbank in Bremen veroordeeld tot
drie jaar gevangenisstraf. De eis van de
officier van justitie, de Nederlander in
een inrichting te plaatsen, werd door de
rechter niet ingewilligd.
Uit het onderzoek is gebleken dat het
paar op 22 maart vorig jaar in de
woning van de Nederlander samenkwam
om gezamenlijk de dood in te gaan.
Hoewel de ouders van het meisje voort
durend getracht hadden aan de verhou
ding een eind te maken, gebeurde dat
niet. Na een mislukte zelfmoordpoging
met slaaptabletten viel tenslotte het
Tijdens het proces, dat 3 dagen heeft
geduurd, heeft de man steeds verklaard
dat hij het meisje slechts heeft gekust
en geen intiemere verhouding heeft
gehad. Nadat hij het meisje had gedood
wilde hij zich van het leven beroven,
maar het geweer weigerde. Een politie
man heeft hem daarna in zijn woning
ontwapend en gearresteerd-
Van Veltura is hat, die Oude Nol
teld heeft, dat de weduwe Woortmeijer
„8600 gulden in haar knip bad". Nol
kwam daar steeds maar op terug. Uit
eindelijk kreeg Van Veltum door, dat
Nol van plan was de weduwe te beroven.
„Hij wees steeds met zijn vinger
het plafond en zei sst. Ik begreep
der meer, dat hij het wijfje boven wilde
pakken. Na de aanélag begreep ik, dat
hij een mannetje had gevonden, on
op te knappen".
Dezelfde dag van de aanslag kwam
Oude Nol 'e avonds bij Ven Veltum
horloge kopen. „Ik zei tegen hem: weet
jij let» af van wat hierboven gebeurd ls,
maar hij zei van niet".
Verjaardag
De 33-jarige Marinus Snijders, mon
teur van beroep, komt op verzoek van
Oude Nol voor het hekje. Het gaat over
de avond van de dag, waarop de aan
slag plaatsvond op Reijer de Bruin. Nol
stelt er erg prijs op, dat vast komt te
staan, hoe hij die avond in café „Het
Pierement" zijn verjaardag vierde; zo
dat hij niet met Hans van Z. de buit
kan hebben gedeeld.
Tot dusver is er geen getuige ge
weest, die dit kon bevestigen. Snijders
heeft vannacht de raadsman opgebeld
om te zeggen, dat hij zich het k.. ;je
herinnert, eerst in „Het Pierement" en
later bij Nol bhuis. De president vdndt
het merkwaardig, dat de getuige zo laat
met zijn verklaring komt.
Het woord meineed valt weer. De 36-
.3 -
Frans referendum
op 27 april
PARIJS (AP) Premier Maurice
Couve de Murville heeft in het Franse
kabinet gezegd dat hij als datum voor
het Franse referendum over decentrali
satie van de regering en de hervorming
van de Senaat 27 april zou voorstellen.
De uiteindelijke tekst van de voorstellen
moet donderdag in de kabinetsvergade
ring worden goedgekeurd
Confessionelen
contra niet-
confessionelen
(Van o
e parlementaire redactie)
DEN HAAG Bij de behandrli
van de begroting voor Volksgezondheid
in de Tweede Kamer stonden de con
fessionelen en nlet-eonfescionelen giste
ren tegenover elkaar. Dat gebeurde bij
de behandeling van bet centrale punt:
de abortus provocatus. De vraag was
of de hierop betrekking hebbende artike
len In het wetboek van strafrecht moe
ten gewijzigd worden, zodat een veel soe
peler beleid in deze zal worden gevoerd.
Staatssecretaris Kruistnga (Volksge
zondheid) constateerde, dat deze zaak
volop in discussie ia, met name in de
kringen van artsen en juristen. We i
ten de discussie in medische kring af
wachten, zei de staatssecretaris. De ont
wikkeling gaat voor „links" niet snel
genoeg, zei dr. Lamberts (PvdA). Maar
staatssecretaris Kruisinga wilde niet
verder gaan dan toe te zeggen het
vraagstuk door een commissie van de ge
zondheidsraad, bestaande uit medici en
juristen, te laten bestudereo.
De staatssecretaris had er ai op gewe
zen, dat een oommissie van deskundigen
in 1966 had geadviseerd de betrokken
wetsartikelen niet te wijzigen. Abortus
op medieohe Indicatie ls voor de wet
geen probleem. Legitimatie van de abor
tus leidt blijkens buitenlandse ervarin
gen ndet tot vermindering van de illega
le abortus. Het aantal gevallen van abor
tus provocatus neemt overigens af en
zou ln da laatste vijf jaar zijn gehal
veerd. Daardoor zou in ons land het
aantal gevallen relatief kleiner rijn dan
op enig ander tijdstip van deze eeuw.
De PvdA, VVD, PSP, CPN an D *66
drongen aan op het schrappen van wets
artikelen, die het plegen van abortus
strafbaar stellen. Dr. Lamberts zei: „Het
zwaard van het openbaar ministerie
moet boven de hoofden van de artsen
worden weggehaald". Volgens hem is het
aantal illegale gevallen van abortus in
ons land bijzonder hoog: van 20.000 tot
60.000 gevallen per jaar. Het afbreken
van de zwangerschap moet naar zijn
mening een normale medische handeling
als elite andere worden. De wet zou zo
moeten worden gewijzigd, dat abortus
provocatus op indicatie van twee artsen
in een erkend ziekenhuis wordt toege
staan, als de zwangerschap niet verder
is dan drie maanden. Wanneer de zwan
gerschap verder ls, zou een commissie
van drie artsen moeten- beslissen. Er
zouden rayonbureaus moeten komen,
waar voorlichting wordt gegeven en
waar artsen beschikbaar zijn ter ver
vanging van de huisarts. De „pil" zou in
het ziekenfondspakket moeten komen en
verder zouden de anticonceptiemiddelen
onder een „warenwet" moeten vallen.
De confessionele zijde in de Kamer
toonde zich veel voorzichtiger. In ccn
doortimmerd betoog zei mr. De Vreeze
(KVP), dat bet plegen van abortus in
werkelijke noodsituaties geen enkele ju-
ridsche moeilijkheid moet opleveren. Er
wordt wel erg gemakkelijk geconclu
deerd tot wijziging van de wetgeving.
Voor mr. De Vreeze was het wel duide
lijk dat de spelregels voor de medische
abortus in de medische wetgeving
moeten worden vastgelegd.
De arts Tilanus (CHU) stelde, dat het
WJ abortus steeds om twee levende we
zens gaat. Alleen in ziektegevallen zou
mogen worden ingegrepen Mej. Van
Leeuwen (AR) meende, dat illegale
abortus kan worden bestreden door via
voorlichting en sociale begeleiding de
oorzaken weg te werken en de sociale
omstandigheden te berbeteren. Ruime
steun is nodig voor de Instellingen, die
zich met huwelijks- en gezmevraagstuk
ken bezighouden.
