HANS VAN Z. ONBEWOGEN VOOR RECHTER
Moord op Elly Hagers eerste punt van dagvaarding
Vrouw nu een en al berouw
Sovjetmaarschalk
Iwan Jakoebovski
naar Oost-Berlijn
President
denkt niet
aan lunch
pauze
Kerkdrielse moordzaak grote tragedie
Sympathie voor
onbevoegde genezers
DPR Rotterdam voor
voortzetten dialoog
DINSDAG 11 FEBRUARI 1969
DE LEHDSE COURANT
Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT. Vanmorgen om
tien uur is de president van de
Utrechtse arrondissementsrecht
bank, mr. D. van Zeben, begonnen
niet de behandeling van de meest
gruwelijke moordzaak sinds men
senheugenis in de criminele his
torie van Nederland. Even tevoren
was Hans van Z. binnengebracht.
De 27-jarige jongeman, die ervan
wordt verdacht, twee mannen en
twee vrouwen met voorbedachte
rade, in koele bloede te hebben
afgemaakt. Deze hele dinsdag is
gereserveerd om de eerste misdaad
die hij bekend heeft te hebben
gepleegdde moord op de geschei
den Rotterdamse lerares Elly
Hagers, zijn 26-jarige minnares,
te behandelen.
Vier politieagenten en een haag van
dranghekken zorgen ervoor, dat Hans
van Z. niets kan gebeuren op zijn weg
naar het rechtszaaltje, dat met 66 ver
slaggevers en evenveel belangstellenden
meer dan vol is. Als hij onder het blitz-
vuur van de fotografen binnenkomt en
hem de boeien worden afgedaan, trekt
hij zenuwachtig met de rechterhelft van
zijn gezicht. Hij draagt een donker
streepjespak met een stemmige stropdas.
De bril, die men kent van de foto's, ont-
Terwijl de officier van justitie, mr. A.
Somerwil, de dagvaarding voorleest
de onstellende details in nuchtere juri
dische termen vertaalt luistert hij
met gekruiste armen onbewogen toe. Zijn
stem is vast als hij president mr. Van
Zeben zijn personalia opgeeft.
De voorlezing van de dagvaarding
vergt zeventien minuten. Hij wemelt van
i woorden als loden pijp en broodmes met
gegolfde snede, kalm beraad en opzette-'
lijke geweldadigheid. Mr. Somerwil
dreunt het zonder enige stemvariatie op.
De litanie van subsidiaire tenlasteleg
gingen maken het tot een dor stuk zon
der dramatiek.
Om half elf begint president Van
Zeben het verhoor van de 18 opgeroepen
getuigen. De introductie en beëdiging
duurt bijna een uur. Alweer een saaie
opsomming, ditmaal van de talloze, in
gewikkeld genummerde processen-ver-
baal, die er in de loop van het onderzoek
zijn opgemaakt. De spanning, waarmee
de zaal geladen was toen Hans van Z.
binnenkwam, verslapt. De aanwezigen
voeren fluisterende gesprekken of speu
ren op het bleke gezicht van de ver
dachte, dat, onder het slordig gekamde,
lange haar een ietwat verlopen indruk
maakt alsof hij vannacht aan de
boemel is geweest naar sporen van
emotie. Dit laatste doet vooral de dichter
Simon Vinkenoog, die in exotische kle
ding namens Elseviers Weekblad het
proces volgt.
Elly Hagers
Het eigenlijke verhoor vangt aan met
de Rotterdamse hoofdagent van politie
H. van de Driessche, die op 23 april 1964
(Van een onzer verslaggevers)
DEN BOSCH Bleek, vermagerd, huilend, nog
alttfd met een trouwring aan de vinger, stond
gisteren Trees K.-V. (29) voor het Bossche ge
rechtshof. Als medeplichtige van de moord op
haar man Johan en haar vriendin Nelly. Z\j is
de exponent van de ellende in de Kerkdrielse
moordzaak. In tegenstelling tot de zitting van de
rechtbank, acht maanden geleden, is ze nu hele
maal niet weerspannig meer. Een hoopje ellende,
dat haar zakdoek tegen de mond drukt als de
president van het hof, mr. W. van Roosendaal,
zegt, dat haar man Johan goudeerlijk was.
„Ik wou, dat ik hem terug kon halen", huilt Trees.
Er is in de acht maanden tussen het vonnis van de
rechtbank, die haar veroordeelde tot tien jaar,
terwijl de officier van justitie slechts zes jaar had
geëist, en de behandeling van haar hoger beroep
voor het hof veel veranderd in Trees. Ze „tucht
hard", zoals dat in gerechtelijke termen heet.
Voor de rechtbank probeerde ze nog overeind te
blijven, ze bekende, maar niet helemaal en over
het optreden van de politie tijdens de verhoren
was ze gebelgd. Ze wist zich niet alles te
herinneren, enz. Maar gisteren gaf ze alles
ruiterlijk toe. En met zichtbaar berouw. Mr. J.
Booster (41), officier van justitie, die ook nu als
getuige was opgeroepen, zei aangedaan: „Ik heb
alle brieven die Trees aan haar familie schrijft,
gelezen. Vijf per week. Ik ben er nooit van onder
de indruk, dat een vastzittende verdachte naar
huis schrijft, dat hij of zij berouw heeft. Maar
Trees schrijft al een jaar achtereen brieven vol
berouw. Ik geloof van haar ook, dat ze berouw
heeft, ontzaggelijk veel. En oprecht, dat moet ik
eerlijk zeggen. Ze heeft een jaar lang één
verlangen gehad: straf te krijgen voor haar daad
en de rest van haar leven te zorgen voor haar
vader van tweeënzeventig, haar achterlijke broei
en haar vijfjarig zoontje Gerard. Vooral om
Gerardje zit Trees erg zwaar", aldus getuige
mr. Booster.
De procureur-generaal jhr. mr. N. Witsen Elias
haakte in zijn requisitoir hierop in. „Er zijn nogal
wat gronden voor verzachtende omstandigheden",
zo zei de procureur-generaal. „De belangrijkste is
haar kind. Iedere week komt het jongetje een
kwartier op bezoek in het huis van bewaring. Hij
denkt dat zijn moeder in een ziekenhuis ligt. Hij
gaat straks naar school. De kinderen zullen hem
vertellen, waar zijn moeder werkelijk is. dan
zullen hem de schellen van de ogen vallen. Het
zal dan moeilijk zijn het kind te laten blijven
komen. Maar we moeten in de eerste plaats
denken aan de Trees V. van voor de fatale avond
en minder aan het hoopje ellende van nu", zo
keerde mr. Witsen Elias terug naar de ernst van
de zaak. „Zij heeft met haar beslissing naar de
Vrouwenbond te gaan, twee doodvonnissen
getekend. Als zij met haar minnaar Jan en diens
vrouw en met haar eigen man meegegaan was in
de auto, dan zou het verdrinkingsdrama niet zijn
gebeurd". Trees ging niet mee. Ze liet Jan al dan
niet opzettelijk zijn auto in het
Zuid Willemsvaart rijden. Johan e
konden zwemmen, verdronken.
„De strafmaat kost mij' veel hoofdbrekens zei
mr Witsen Elias voordat hij acht jaar eiste tegen
Trees. Naar hij zei, komt het niet zo vaak voor,
dat het vonnis hoger uitvalt dan de eis. Tegen
Trees werd zes jaar geëist. Het vonnis luidde:
tien jaar. „Dat maakt er de positie van het
openbaar ministerie niet gemakkelijker op.
Verdachte Jan H., hoofddader, waartegen de
procureur-generaal twintig jaar heeft geëist, heeft
zijn straf ten volle verdiend. De gedachtengang
van de rechtbank zal zijn geweest, dat als Trees
als mededader is aan te merken, het onbillijk
tegenover H. zou zijn als er zo'n groot verschil in
vonnis zou zitten", zei de procureur-generaal, die
daarna een reeks verzachtende omstandigheden
opnoemde.
Waarom had de nu zo berouwvolle Trees Jan H.
verlokt tot de dubbele moord? Trees: „Ik heb
altijd gedacht, dat hij niet zou durven". De
president: „Maar die langdurige gesprekken over
de toekomst en die gesprekken over hoe jullie
het best van Johan en Nelly zouden kunnen
afkomen?" Trees: „Ik heb er niet aan gedacht,
dat het allemaal echt kon". President: „Op de
fatale avond waren Jans laatste woorden: „Dan
kan het nu mooi gebeuren". U ging ondertussen
naar de Vrouwenbond, waar een filmvoorstelling
was. U vroeg Jan alleen of u nog koffie moest
zetten als hij terug kwam. Dit is toch ontstellend
hard?" Trees: „Ik kan het nog niet onder woorden
brengen, wat en hoe ik toen heb gedacht. Ik heb
als in een roes geleefd".
Hier sprak een andere Trees. Niet de femme fatale,
die bikkelhard vier maanden lang politieverhoren
trotseerde. „Zij heeft zich in de peilloze diepte
van het kwaad gestort", zei de procureur-generaal.
„Het lijkt wel of alle remmen losgeslagen waren,
of haar geweten niet meer functioneerde. Het
begrip moord boezemde haar geen schrik in".
Naar zijn mening is het bewijs geleverd van de
opzettelijke uitlokking tot meervoudige moord, al
zou Jan H. meer dan eens de gedachte geopperd
hebben Johan te vergiftigen of dood te rijden en
Nelly te verdrinken. Trees' verdediger mr. B.
Bitter M. de Sevaux uit Den Bosch was van
mening, dat Trees niets had uitgelokt: „Trees
heeft geleefd in een roekeloze wereld, een
fantasiewereld, waar ze was met de prins van
haar dromen. Die twee mensen op dat
zolderkamertje, die daags voor de moord over de
„toekomst" zaten te praten waren geen „killers".
Arrest van beide zaken wellicht op 19 februari.
Dra. DEN UYLi
Kamercommissie
voor wandaden
in Ned. Indië
(Van onze parlementaire redactie
DEN HAAG Drs. J. den Uyl. voor-
j zitter van de socialistische Tweede-Ka
merfractie, wil een bijzonder Kamer
commissie laten samenstellen, die een
I oordeel moet geven over alle gegevens
rond de militaire wandaden in Indonesië
tussen 1945 en 1950. Deze bijzondere
Kamercommissie moet tevens adviezen
geven over de publikatie van deze ge-
Drs. Den Uyl vindt het noodzakelijk,
dat alle gegevens openbaar gemaakt
worden, omdat anders volgens hem geen
oordeel gevormd kan worden over de
militaire en politieke verantwoordelijk
heden voor de eventueel gepleegde wan-
De socialistische fractievoorzitter heeft
dit schriftelijk aan de Tweede Kamer
voorgesteld. Hij meent, dat met dit on
derzoek haast geboden is, omdat velen
anders ten onrechte beschuldigd blijven
worden. Daarom hoopt hij, dat de com
missie, wanneer deze inderdaad inge
steld wordt, uiterlijk op 31 mei a.s. ver
slag aan de Tweede Kamer moet doen
over haar bevindingen.
Zo lang het onderzoek naar de be
schikbare gegevens nog geen resultaat
opgeleverd heeft, wil drs. Den Uyl nog
geen oordeel geven over de eventuele
wenselijkheid van een parlementaire
enquêtecommissie.
In het Stedelijk Museum te Amsterdam
wordt van 14 februari tot en met 23
maart een tentoonstelling gehouden van
constructies, oojecten en projecties
van Arie Jansma.
in haar woning aan de IJsclubdwars-
straat het lijk van Elly Hagers vond,
nadat een telefonische melding was bin
nengekomen. De woorden, waarmei
het tafereel schildert, dat hij daar in de
woon-slaapkamer van het slachtoffer op
de tweede etage aantrof, zijn sober, maar
die foto's, die rechtbankpresident
Van Zeben hem toont, zeggen genoeg. Hij
verklaart, dat hij de voordeur geopend
vond, met daarnaast een ingeslagen glas-
in-loodruitje, waarlangs de voordeur ge
opend kon zijn.
Boven gekomen vond hij Elly Hagers
toegedekt met een groene deken. Aan
de rechterzijde van haar hals had zij
een verschrikkelijke snij wond. Het bed-
degoed was doordrenkt met bloed en or
het hoofdkussen lag een pluk haar. On
der de linkerarm van de half naakte
vrouw lag een broodmes met de bebloede
punt naar haar oksel gekeerd. De kamer
maakte een indruk van wanorde alsof
er-gevochten was. Een bijzettafel bleek
beschadigd, doordat er iets zwaars tegen
aan gekomen was. Rechtbankpresident
mr. Van Zeben laat op dit moment van
het verhoor een transistorradio voor zich
op hpt groene .laken zettep, Hans van Z.
moet naar voren komen. Hij blijkt; tijdens
een van de verhoren gesproken te heb
ben over een transistorradio met twee
knoppen, die in de kamer van de vrouw
stond en bevestigt, dat het inderdaad
hetzelfde toestel is.
De president laat de verdachte ver
volgens twee brillen zien en vraagt of
deze hem iets zeggen. Hans van Z. ver
klaart een politiefoto van Elly Hagers
gezien te hebben, waarop ze een bril
van dat type droeg. President: „Kunt u
Elly Hagers met een van die brillen
voorstellen?"
Hans van Z.: „Ik zou me er u ook
mee kunnen voorstellen".
President: „Dat bedoel ik niet. Hebt u
Elly Hagers ooit met. deze bril gezien?"
Hans van Z.: „Neen".
Ketting
Het blijkt, dat hoofdagent Van de
Driessche beide brillen in de kamer var
de vrouw heeft aangetroffen. De presi
dent toont hem vervolgens een kettinkje
en vraagt of het van hem is. Hans van
Z. zegt wel een halskettinkje gedragen
te hebben, maar niet met zulke fijne
In vele delen van Duitsland en in het zuiden van ons land begint men
v carnavalsroes te komen. In het Duitse stadje Mindelheim
Driekoningen tot Aswoensdag carnavalstijd. Gedurende die tijd
regeren de heksen(verklede mannen) in de straten. In Geisingen gaat het
weer anders: daar nemen de mannen enige tijd de huishoudelijke plichten
waar. Dat doen ze met enige ophef zoals de over de straten gespannen
waslijnen overduidelijk laten zien.
schakels. Het blijkt, tezamen met enkele
niet geïdentificeerde overhemdknoopjes
in de kamer van het slachtoffer op de
vloer gevonden te zijn.
Als hoofdagent Van de Driessche zijn
verklaring vervolgt zegt hij, dat de
vrouw in een houding lag, alsof z
het moment van de moord gemeenschap
had. Onder haar lag een manchetknoop.
Hans van Z. verklaart, door de president
ondervraagd, dat hij in die tijd mogelijk
dergelijke manchetknopen heeft gedra
gen, maar dat hij het voorwerp niet
positief kan identificeren.
Hij spreekt de president op bitse toon
aan bijna kapittelend. Mr. Van Zeben,
die met engelengeduld elk detail uitdiept,
laat het over zijn kant gaan.
Gegil
Een vrouw, die in het belendende per
ceel logeerde, aldus de verklaring van
Van de Driessche verder, had in de nacht
van de moord een angstig gegil gehoord,
gevolgd door vreselijk bonken, alsof er
met stoelen werd gegooid. Vervolgens
was het stil geworden en had ze
pendule twee uur horen slaan. Het on
derzoek leverde ook de wetenschap op;
dat Elly Hagers, nadat zij bij haar man
was weggegaan, verhoudingen heeft ge
had met twee getrouwde en een onge
trouwde man. „Maar met nummer drie
heb ik weer de pech, dat hij verloofd is",
had ze geklaagd. Deze laatste is de
avond van de moord om tien uur bij
Elly Hagers op bezoek geweest, is met
haar naar bed geweest en om kwart over
een weggegaan althans, dat heeft hij
verklaard, toen hij indertijd door de
rechter-commissaris werd verhoord in
verband met de moord op zijn minnares.
Toen hij wegging, wuifde Elly hem vanaf
het balkon na. Hij knipperde terug met
zijn lichten, waarbij hij een man i
straat zag lopen, die omkeek. Hij had
geen aandacht aan geschonken, aldus nog
steeds zijn verklaringen uit 1964.
Het onderzoek heeft uitgewezen,
blijkt op dit moment ter zitting, dat
behalve deze man en Hans van Z. nog
iemand anders in het leven van Elly
Hagers geweest moet zijn. Zij hebben
beide bloedgroep O, maar een ontdek
king in de wasmand in de kamer heeft
uitgewezen, dat er ook een man
bloedgroep A in het huis moet hebben
verkeerd. De identiteit van deze myste
rieuze minnaar is nooit vastgesteld.
De volgende getuige, die president Van
Zeben verhoort, i6 de patholoog-anatoom
dr. Makkink. Hij heeft indertijd sectie
op het lijk verricht. Hij verklaart geen
typische kwetsuren te hebben aange
troffen, die wezen op een val tegen een
tafeltje, wel een verwonding aan het
voorhoofd, die zou kunnen duiden op
een onzachte aanraking met een kokos
mat. De hals vertoonde, behalve de ga
pende wond, veroorzaakt door minstens
twee snijbewegingen, sporen van wur
ging. De rest van het lichaam vertoonde
kneuzingen door slompen of slaan. Er
waren geen sporen van geslachtsgemeen
schap. De doodsoorzaak was embolie,
veroorzaakt door de lucht, die via de
wond in de bloedbaan was gekomen. Het
is inmiddels kwart voor een geworden,
rechtbankpresident mr. Van Zeben J
denkt niet aan een lunchpauze en gaat
een adem door met het verhoor van
ex-echtgenoot van het slachtoffer, j
H. Hagers uit Lekkerkerk. Maar eerst j
wordt een korte sanitaire stop voor Hans
van Z. ingelast.
Kledingstukkeu
Na de korte pauze krijgt de 34-jai ige j
Hagers een anthracietkleurige mantel
met zwarte kraag voorgehouden, die hij
niet als eigendom van zijn weggelopen j
vrouw herkent. Hij acht het niet uitge
sloten. dat ze een groene deux-pieces
heeft bezeten. Hij beschrijft haar als een
Spaans type donker van haar en huid
maar met Europese gelaatstrekken. Er
volgen vragen over nog meer kleding
stukken van Elly Hagers, onder meer
cognackleurige schoenen met hoge hak
ken, witte truitjes en andere bezitingen.
Onder meer een groene portefeuille van
Marokkaans leer en een foliomap van
hetzelfde materiaal. Hans van Z. moet
op dit moment naast de man van zijn
vermoedelijke slachtoffer gaan staan. Hij
herhaalt, dat hij tijdens zijn bekentenis
heeft gezegd, dat hij zich een degelijke
groene map herinnert. Hij beschrijft de
map nauwkeurig en Hagert zegt, dat het
klopt. De zin van dit vraag- en ant
woordspel, dat door president en ver
dachte op ware pietluttige wijze wordt
gevoerd, is vooralsnog niet duidelijk. Aan
het slot van het verhoor zegt Hagers,
op een vraag van mr. F. van Ravens-
waay, de raadsman van Hans van Z., dat
zijn vrouw de naam van verdachte bij
zijn weten niet kende.
(De zitting duurt voort)
zijn bewakers op weg naar de rechtszaal.
(Van onze correspondent)
UTRECHT Twaalf procent van de bevolking van eenentwintig tot vijfenzestig
jaar van de stad Utrecht is wel eens naar een onbevoegde genezer geweest. Dit
blijkt uit het onderzoek dat het Nederlands instituut voor praeventieve geneeskunde
TNO eind 1967 heeft ingesteld. Het onderzoek is gehouden onder driehonderd
personen die via een steekproef waren geselecteerd.
Als het gevonden percentage representatief geacht mag worden voor het gehele
land, betekent dit volgens drs. E. Th. Cassee, wetenschappelijk medewerker van
het instituut, dat vele honderdduizenden Nederlanders wel eens door een kruiden
dokter of magnetiseur zijn behandeld. Uit het onderzoek is gebleken, dat van
degenen die nog nooit naar een onbevoegd genezer zijn gestapt, ongeveer dertig
procent zich kan voorstellen ooit eens naar zo iemand toe te zullen gaan. De
ondervraagden stonden iets vaker positief dan negatief tegenover onbevoegde
genezers. Ongeveer de helft vond het goed dat er kruidendokters en magnetiseurs
zijn. Minder dan de helft meende, dat men zoveel mogelijk moet proberen de mensen
tegen te houden als ze naar zo'n genezer willen gaan. Het instituut concludeert, dat.
hoewel de meningen niet eensluidend waren, er nogal wat sympathisanten voor
de onbevoegde genezers zijn. Het onderzoek heeft duidelijk gemaakt, dat degenen
die zich voor adviezen tot kruidendokters wenden, niet méér sympathie hebben
voor deze genezers dan degenen die er niet heengaan. Sympathisanten en „ge
bruikers" vormen dus verschillende groepen.
Prediking gehuwde priesters
Pater J. v. Well
gekozen tot
voorzitter
(Van
verslagget
Studentenactie
tegen Nixon
aangekondigd
I vinden ook, dat „het Amerikaanse im-
I perialisme" een van de grootste vijan-
den van de mensheid is. In Westberlijnse
studentenkringen is gezegd, dat men
j van plan is zoveel mogelijk Westduitse
studenten naar West-Berlijn te laten
i komen met het oog op het bezoek van
Akkoord VS en
Cuba over kopen
van vliegtuigen
HAVANNA (Reuter) De V.S. en
BERLIJN (A.F.P. - D.P.A.). De
opperbevelhebber van de strijdkrachten
van het Pact van Warschau. De Rus
sische maarschalk Iwan Jakoebovski. is
iu Oost-Berlljn aangekomen, waar hij
onder meer werd verwelkomd door de
Oostduitse minister van Defensie, gene
raal Hoffman en maarschalk Kosjevoi.
opperbevelhebber van de Russische
troepen in Oost-Duitsland. Het doel van
Jakoebovski's bezoek ls niet bekend- i t uba hebben een overeenkomst geslo-
gemaakt. j l«n om de terugkeer naar de V.S. van
passagiers van gekaapte vliegtuigen
Reizigers die uit West-Duitsland in te vergemakkelijken, zo heeft oen
West-Berlijn zijn aangekomen, hebben woordvoerder van de Zwitserse umbas-
gezegd dat de Oostduitse grensposten I sade in Havanna meegedeeld,
icherpe controle op de identiteit
Het akkoord is maandag van kracht
geworden. Alle passaigers, met uitzon
dering van de man die het toestel kaap
te, zijn toen met de DC-8, die eerder op
de dag naar Cuba vloog, naar de V.S.
teruggekeerd. Tot maandag vlogen de
gekaapte vliegtuigen alleen met hun
bemanning terug. De passagiers werden
naar Varadero op 140 km ten oosten van
Havanna gebracht. Het vliegveld van
Varadero heeft een langere startbaan.
De Amerikaanse regering en de betrok
ken luchtvaartmaatschappijen zijn nu
verantwoordelijk voor de passagiers en
het vliegtuig en voor het opstijgen op
de kortere startbaan van Havanna,
de reizigers uitvoeren. Reizigers moesten
uit hun auto's stappen opdat verge
lijking met hun foto's in de paspoorten
onder felle schijnwerpers voor de Oost
duitsers mogelijk werd. De beperkende
maatregelen voor militairen en leden
van de Bondsdag gaan. als gemeld, 15
februari in.
Linkse studenten in West-Berlijn heb
ben met protestacties gedreigd tegen het
bezoek van president Nixon aan West-
Berlijn, dat voor 27 februari is vast
gesteld. In een resolutie noemen de
studenten Nixon „een soepel werktuig
van de meest reactionaire vleugel van
Amerika's burgerlijke gemeenschap". Zij
DELFT De Diocesane Pastorale
Raad van het bisdom Rotterdam heeft
tüdens de tweede vergadering in nieuwe
samenstelling, die gisteravond in de
Adelbertkerk te Delft werd gehouden,
zich besluitvaardiger getoond in het kie
zen van een nieuwe bestuur dan in het
opstellen van een advies inzake de kwes
tie celibaat en priesterschap. Kwam men
in het eerste vrjj snel tot aanwijzing van
pater J. A. A. van Well O.S.Cr., studen
tenpastor te Leiden, als voorzitter, in het
tweede geval kwam het tot een sortering
van niet minder dan drie uitspraken, die
alle weliswaar met meerderheid van
stemmen werden aanvaard, maar zeker
niet tot evenredige tevredenheid.
De kwestie van ontkoppeling van celi
baat en priesterschap werd aan de orde
gesteld door een aantal leden uit Leiden
en de afvaardiging van het Westland.
Het had heel wat voeten in de aarde eer
men tot een uitspraak kwam. Sommigen
meenden, dat men de voorstellen, die pas
ter vergadering ter tafel kwamen, eerst
diepgaand moest bestuderen, anderen
daarentegen meenden, dat de zaak lang
genoeg speelde om een gefundeerd oor
deel te kunnen hebben. Een complicatie
te meer was een motie uit de dekensver
gadering betreffende de prediking, die
enkelen per se in de discussie wilden
betrekken en tenslotte werd de beraad
slaging nog onder grote druk gezet dooi
de tijdnood waarin men kwam te ver
keren.
Driemaal uitspraak
Uiteindelijk kwam men door stemming
toch tot het besluit, dat men een uit
spraak diende te doen. Het kwam zelfs
tot een uitspraak over drie formulerin
gen die tijdens de discussie naar voren
waren gekomen: 1. de D.P.R. spreekt zich
uit vóór de principëlei ontkoppeling van
celibaat en priesterschap (19 voor, 2 te
gen, 4 onthoudingen). 2. De D.P.R. ver
zoekt mgr. Jansen al het mogelijke te
doen om priesters die gehuwd zijn of
willen huwen toe te laten tot de verkon
diging (15 voor, 6 tegen, 4 onthoudingen)
en 3. De D.P.R. spreekt zijn vertrouwen
uit, dat men de dialoog over het predi
ken door gehuwde priesters zo lang mo
gelijk openhoudt (22 voor, 1 tegen, 1 ont
houding). In de volgende vergadering zal
men een on ander breder bespreken,
maar nu al bleek, dat deze gang van
ïrdeelde instem
ming had.
Tevoren had de raad een punt afge
daan, dat in de vorige vergadering was
blijven liggen: de eis van een aantal
jongeren tot een uitgebreidere jonge-
renvertegenwoordiging in de zitting van
het pastoraal concilie. De raad besloot
bij de samenstelling van een nieuwe de
legatie van het bisdom Rotterdam reke
ning te houden met deze wens. Maar dat
niet alleen. De raad zou er bovendien
op aandringen dat de bestaande dele
gatie overeenkomstig deze wens wordt
aangepast of aangevuld en zou de hui
dige delegatie vragen daartoe de nodige
stappen te ondernemen.
Bestuur
Bij de bestuursverkiezing werden nog
vier bestuursleden aangewezen, name
lijk kapelaan J. G. M. Zuidgeest uit Rot
terdam, mej. E. J. H. van Brussel uit
Leiden, mr. H. J. G. Davids uit Voorburg
en H. J. Hoogenboom uit Woubrugge. De
raad wees voorts uit zijn midden twee
priesters aan voor het kapittel: kapelaan
dr. A. G. Simonis uit Den Haag en kape
laan J. Zuidgeest uit Rotterdam. De
dekensvergadering had eerder uit haar
midden deken drs. Th. J. Geraets uit
Den Haag en deken J. G. Sul uit Delft
als zodanig aangewezen.
Mgr. Zwartkruis
verbaasd over
Romeins advies
aan Jos Vrijburg
LONDEN (KNP) Mgr. Th. Zwart
kruis van Haarlem overweegt stappen te
ondernemen in Rome tegen degene, die
Jos Vrijburg geadviseerd zou hebben in
concubinaat te gaan leven om zo zU"
priesterlijke functies te kunnen blijven
uitoefenen.
In een programma van de Britse com
merciële tv-maatschappij ITV reageerde
de bisschop op verschillende vragen over
de Kerk van Nederland. Geheel onver
wachts werd zijn reactie gevraagd op de
mededeling van de heer Vrijburg, dat
iemand in Rome hem tijdens een recent
bezoek zou hebben geadviseerd maar met
zijn verloofde samen te gaan leven in
plaats van te proberen na zijn huwelijk
als priester werkzaam te blijven.
„Of het is een sensatieverhaal, of jullie
hebben^ Vrijburg niet helemaal goed be
grepen", zo reageerde mgr. Zwartkruis.
„Als het waar is, wil ik graag de naam
van deze Romeinse autoriteit weten en
zal ik ervoor zorgen, dat hij eruit gegooid
wordt".
