AANSLUITING MET TOP IS NIET VERLOREN GEGAAN SEIZOEN MOET VERSCHOVEN WORDEN ZATERDAG 11 JANUARI 1969 DEN HAAG Gezinshoofd J. H. Kruize heeft een verzekering afgesloten. Dat mag ook wel, want deze middag Mep zoon Ties weer met een hockey stick en een bal op straat te oefenen, in de stille Haagse wijk Marlot. En ook daar zijn ramen. „Er sneuvelt er Wel .eens een, maar we zijn ervoor verzekerd", zei Ties Kruize, 16 jaar, voor hét eerste seizoen in de topklasse van het vaderlandse hockey (bij HHIJC) en meteen al gevreesd om zijn schot. Hij zette zijn hockeystick in de «paraplubak, waarin er al ettelijke stonden. Elders in huize Kruize laat men er ook geen twijfel over bestaan dat men in een hockeyburcht is. Er liggen er hier en daar nog wel een paar en de jongste zoon aspirant je bij HHIJC had na het partijtje op woensdagmiddag zijn shirt maar aangehouden. Sinds kort is J. H. Kruize algemeen bekend als Roepie Kruize coach van het Nederlands hockeyteam. Maar in naam is Piet Bromberg het nóg steeds. Coach Kruize: „Formeel is Bromberg nog verantwoordelijk, maar de facto heeft hij het aan mij overgelaten. Eigenlijk een beetje vreemde situatie, maar hij is verantwoording schuldig aan de iedenveifgadering, dié in september of daaromtrent wordt gehouden. Hij zit wel in de elftalcommissie, met Schnitger en Ancion, welke laatste echter na Mexico zijn plaats ter be schikking heeft gesteld." Roepie Kruize heeft zijn sporen op het hockeyveld verdiend. In de jaren na wereldoorlog II speelde hij zevenentwintig interlands,'' waarin hij veertig maal scoorde. Meestal met ontstellend harde schoten, waarvan er een nimmer zal vervagen. Tegen België nam Kruize de bal. in de vlucht, op kniehoogte, meteen op de stick en hij sloeg zo ontzettend hard in dat de Belgische doelman van geluk mocht spreken dat hij niet i werd geraakt. Roepie Kruize maakte deel uit van het befaamde aanvals-. kwintet' Van Heel Boerstra - Bromberg Kruize Esser. Die namen, met die van spelers als Log-" gere, Derckx en Drijver, doen nog het water in de mond van hockey.- liefhebbers lopen. Was het hockeyin' die tijd inderdaad beter? Gehandhaafd Ooach Kruize ontleent het: „In mijn' tijd waren er in feite vier hockey- landen: India, Pakistan, Engeland en Nederland. Deze vier Zijn er nog,, maar er zijn landen als Australië, Oost- -en West-Duitsland, Nieuw- Zeeland, Kenia, Spanje bijgekomen. En dan mogen we Japan er ook wel bij rekenen. In plaats van vier zijn er nu dus een stuk of tien, elf. En van die tien, elf zijn wij in Mexico dan toch maar vijfde geworden. Vroeger, met vier, werden we een keer i tweede', en-een keer derde op de Olympische Spelen. Die derde plaats in 1948 was ëpht niet beter dan de vijfde van México. We staan ten minste op hetzelfde niveau. Men heeft gewoon vergeten dat we grote hockeylanden alsSpanje en Kenia groep, talentrijke jongeren die het reservoir moeten vormen voor de kernploeg van a- en b-hockeyers. Fiolet zet daarmee de taak voort die Kruize vóór hem behartigde. Fiolet zoekt': vooral naar jongeren die be halve talent ook de juiste mentale instelling hebben, de mentaliteit van de volhouder. Hjj heeft het oog ge richt op mentaal harde knapen en daarmee vaart hy precies in het schuitje van eoach Kruize. Roepie Kruize heeft zijn sporen op het hockeyveld verdiend. In de jaren na wereldoorlog II speelde hij 27 interlands, waarin hij 40 maal scoorde. Zoals, geheel links, tegen Denemarken. Nederland. Als je op de lagere school een uurtje per wéék gymnastiek hebt, hoe wil je dan atleetjes maken? In Australië is de sport een soort reli gie. Daar heeft men bovendien alles mee, het is er twaalf maanden mooi weer. Ze hoeven daar niet te stop pen omdat het slecht weer is". Zo bezien doen we het met onze, pak weg, zes maanden hockey, zeker niet slecht. Roepie Kruize is niettemin sterk weet wèl dat er in het Duitse veld- hockeyteam vrijwel geen enkele zaal- hockey-international zit. Maar voor de conditie is het goed". Of het verleggen van het seizoen eventueel zou worden geaccepteerd, is een andere zaak. „De hockeybond is puur democratisch, dus met andere competitietijden moeten de verenigin gen akkoord gaan. Ongetwijfeld zul len er tegen zijn. Ik neem alleen maar de verenigingen die cricket NIEUWE HOCKEYCOACH ROEPIE KRUIZE: achter ons hebben gelaten. Tk het wel, na zilver en brons zegt waar blij Ven. die hockeyers nou. Dan lijkt zoto vijfde plaats teleurstellend maar. hij is het niet, zeker niet. De enige die. de boot heeft gemist, is Engeland. Wij hebben ons gehand haafd, de aansluiting met de top is niet verloren gegaan". Voor de hand liggende taak van coach (na dit seizoen officieel, in werkelijkheid thans reeds in fnnctie) Kruize: dat peil ten minste hand haven, zo mogelijk opvoeren. Hij kan daarbij op hulp rekenen. Oud-inter national Frans Fiolet bemoeit zich intensief met een zogenaamde c- Die middag liep zoon Ties (links) weer met een hockeystick en een bal op straat te oefenen, in de stille Haagse wijk Marlot. „Er sneuvelt wel eens een raam, maar we zijn ervoor verze kerd", zegt Ties Kruize, 16 jaar, voor het eerste seizoen in de topklasse van het va derlandse tophockey (bij toen wel eens een wedstrijd gespeeld die veel harder was dan al hetgeen we in Mexico hebben gezien". Coach Kruize, in Mexico aanwezig bij. de Spelen, bestrijdt bedachtzaam sprekend, maar met stelligheid dat een landals bijvoorbeeld Australië conditioneel bóven het Oranjeteam uitstak. „Onze lichame lijke conditie was gelijkwaardig aan die van de Australiërs. Het grote verschil zat in de lichamelijke vaar digheid. De Australiërs waren stuk voor stuk atleten, onze spelers niet. Ze waren vaardiger, meer wendbaar. Wij zouden ook wel op dat Austra lisch niveau willen komen, maar dan raak je de lichamelijke opvoeding in voorstander van het verschuiven van het hockeyseizoen. Hij denkt dan aan een periode zonder veldhockey van november tot maart en de maanden april, mei en juni erbij. Dan blijven juli en augustus over als de (echte) zomermaanden zonder hockey. „Het gaat niet alleen om de top. Het lijkt me als gewoon plezierhockeyer ook leuker om op droge velden te spelen in een aangenamer klimaat. Natuur lijk heeft dat ook zijn weerslag op de top. Er wordt gezegd dat hockey een wintersport is. Waarom? Dat is histo risch gegroeid omdat het toevallig altijd in de slechte maanden is ge speeld. Ik zou dan ook willen wijzen op de enorme kosten die verbonden zijn aan het afgelasten van wedstrij den, aan de kosterf om een sfcukge- speeld terrein weer in orde te brengen". In goede richting Als hockeycoach Kruize praat over de maanden april, mei en juni erby, richt h(j zich op Duitsland. „Van de eerste acht landen in Mexico waren er zes die onder uitstekende klima tologische omstandigheden spelen, Duitsland en Nederland niet. En van die twee, die in de beroerde winter spelen, kent Duitsland al de versohui- ving. Daar ligt het hockey al stil van november tot maart. Als wij dat hier ook zouden kunnen bereiken; kom je al een eind in de goede richting. Er zijn natuurlijk ook problemen aan verbonden. Normaal zijn de hockeyers, van wie er velen studeren, eind maart klaar en kun nen ze zich-voorbereiden op examens. Als je later gaat spelen, zitten ze er midden in. Dait kan dus een prak tisch bezwaar zijn. Men zegt ook wel dat het clubleven wordt geschaad als je de zaak stil legt. Maar dan moet je de zaal in of andere activiteiten ontplooien. In Duitsland is een zaal- hockeycompetitie. f Maar daar zijn dan ook zalen. Ik heb in West-Ber- lijn tweeëntwintig sporthallen ge zien en in veertien daarvan werd zaalhockey gespeeld en dan wil ik erbuiten blijven of zaalhockey nu wel of niet goed is. Daarover zijn de geleerden het ook nog niet eens. spelen. Maar in redelijk overleg moet een oplossing te vinden zjjn. Je zou bijvoorbeeld óp zaterdag kunnen hockeyen en op zondag het veld voor cricket kunnen gebruiken". Meer veldgoals Dat alles wyst erop dat de nieuwe hockeycoach pertinente ideeën heeft, die hij niet zo maar omver zal laten duwen. Dat ligt ook niet in zijn aard. Hij liet zich vroeger, in zijn actieve tijd, ook niet opzzij duwen- Velen zien in zoon Ties, derde klas Neder lands lyceum, de opvolger van zijn vader. Vurige wens van Ties Kruize: „Ik hoop in het Oranje te komen- Maar ik hoop ook meer veldgoals te ZOON TIES HOOPT (NU AL) OP ORANJE Vader Kruize: „Ik maakte meer doel punten in het spel. Dat zal Ties ook moeten gaan doen. Ik kan nu nog niet zien in hoeverre hij talent heeft". En dat wijst dan weer op reële kijk op de zaken door de nieuwe hockey coach, die zich over een verdere ont plooiing van zoon Ties geen zorgen maakt. „Als Fiolet hem in de c-selec- tie zou kiezen, sta ik daarbuiten. Als hij over een x-aantal jaren kans maakt op selectie voor het Neder lands elftal, beslissen bovendien an deren- Maar als het een grensgeval is, zeg ik nee, absoluut En dan gaat bij mij de school nog altijd voor"- Geen kijkspel Ties Kruize heeft ook nog de tijd, met zijn helemaal zestien jaren. Hij mag in elk geval nu al gerekend worden tot een van de openbaringen van dit seizoen. Doelpuntenmakers zijn schaars in het hockey. Coach Kruize ziet er meer: „Hockey is moeilijk, om te spelen en om. naar te kijken. Dat is bij voetbal anders. Als je een stuk of vier spelregels kent, kun je het spel volgen. Bij hockey niet. Boven- die is hockey geen kijkspel. Het zal ook nooit de populariteit vein voetbal bereiken. Bij het publiek wel te ver staan. Als sport wordt hockey steeds meer populair- In mijn tijd telde de bond twintigduizend leden, nu zijn er vijfenveertigduizend". Maar hockey- zal altijd de sport voor een selecte groep blijven, ook al omdat het moeilijk is. Tegen een bal schoppen is simpeler dan hem met een stick voortbewegen. Uitspraak van Roepie Kruize: „Voor mij hoeft hockey geen sport voor iedereen te worden. Vergeet niet dat je ze een stuk hout in hun handen geeft". Met andere woorden: je dient zelf beheersing en sportfatsoen te be zitten om geen fatale ongelukken te maken. Vurige wens va Kruize: „Ik hoop Oranje te komen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 13