Kerstverhaal
1. „Help yourself" Tom Jones.
Gloednieuwe elpee van de meest ge
liefde Engelse balladevertolker, die
ook dit jaar weer nummer één werd
in de populariteitspoll van New Mu
sical Express. Behalve de titelsong
brengt Tom op deze zwarte schyf
een keur van zijn repertoiresongs. „1
can't break the news to myself" heeft
een vry zwak intro, maar roept gaan
deweg herinneringen op aan hel ener
verende „You can't stop love" te vin-
bed" is een gevoelige hallade, die
Toms machtige stemgeluid volledig
tot ontplooiing brengt; „Isadora" is
qua intro vrij zwak (een euvel waar
aan vele songs op deze elpee lijden),
maar daarna heerlijk om naar te
luisteren; „Set me free" is een cover
niet zo geslaagd van het al
oude Joe Texsucces; „I got carried
away" vermag uauwelyks te impone
ren; „This house" is evenals „The
bed" zeer gevoelig gezongen; „So
afraid" is weer een lekkere ballade,
terwijl „If I promise" eerlijk geleend
werd Aan John Walker. „If you go
away" is intrigerend, maart duurt te
lang. Zulks in tegenstelling tot „My
girl Maria" een van de topsongs
van deze elpee dat makkelijker iets
langer had gekund. „All I can say is
goodbye" is een goed uitgewerkte
compositie, die het peil van deze
■loneselpee meehelpt hoog te houden.
Al met al een elpee, die minder impo
neert dan „Delilah", maar de ge
noemde restricties in ogenschouw ge
nomen op een muzikaal zeer hoog
peil staat.
2. „We can help you" The Alan
Bown. Pretentieloos plaatje van de
groep, die eens furore trachtte te
maken met soul. Ten behoeve van
de commercialiteit zwichtte men voor
de hitverlokkingen. Vocaal niet sterk,
instrumentaal zeker voldoende.
„Roiy' Raymond Froggatt. Vro
lijke meezinger van de man, die eens
vriend en vijand verbaasde met „Cal-
low-la-vita". Wij zijn benieuwd wan
neer de Dave Clark Five met een
cover op de proppen komt.
4 „You don't love me" Linda van
Dyck. Instrumentaal zeer sterke
plaat; vocaal weinig interessant, aan
gezien Linda het qua stemgeluid nu
eenmaal niet kan opnemen tegen
een echte zangeres.
5. „Take the fast train" The Mo
tions. Undergroundachtige opname,
die een rommelige indruk maakt. Een
orkaan aan instrumentale kracht
verdringt het vocale geluid van Rudy
Bennett. Jammer, maar je moet er
wat voor over hebben om een groep
als Blue Cheer te kunnen imiteren.
Het was twee dagen voor Kerstmis.
Na schooltijd mocht Mieke moeder
helpen de dozen met kerstspullen,
die steeds op zolder bewaard werden,
naar beneden te dragen. De kerst
boom stond al in- de kamer, was juist
vanmiddag gebracht en die zou vader
met hulp van Jan vanavond na het
eten optuigen.
„Voorzichtig Mieke, niet te hard neer
zetten", zei moeder telkens. De ver
sierselen voor de kerstboom zijn im
mers zo teer. Mieke wist precies wat
in de dozen zat. het stond er aan de
bovenkant opgeschreven. Ze zette de
de doos met de beeldjes voor de stal
even in de keuken. Alles moet
schoon opgepoetst worden. Kijk, daar
kwam moeder al met de stal aan
dragen.
„Zeker maar weer op een tafeltje bij
de boom neerzetten hè Mieke?"
Mieke hoorde het al niet meer. ze
was begonnen met het afwassen van
de beeldjes. Heel voorzichtig hoor.
Het zou jammer zijn als er een stukje
afbrak; het oortje van de ezel was
al eens gelijmd. Met een hoogrode
kleur op de wangen kwam Mieke
met de schone beeldjes in de doos
binnen. Moeder stond de stal te stof
fen.
„Hé mam, wat zit er in die lange
smalle doos?"
„Mieke niet aankomen. Ik zal je wel
laten zien wat er in zit".
Nou daar was ze nieuwsgierig naar.
Moeder deed de doos open en daar
lag tussen houtwol een engel met
een trompet aan de mond, heel mooi
beschilderd. De trompet was verguld
en schitterde in het lamplicht.
„Is dat beeldje echt zo oud?" wou
Mieke weten.
„Ja, heel oud en kostbaar. Het is
van hout en gesneden door een beeld
houwer. een kunstenaar".
„Waarom heeft u het nooit bij de
stal gezet? Het is juist zo mooi".
„Ik ben er zuinig op geweest, maar
nu jullie allebei groot en voorzichtig
zijn, komt het dit jaar voor het eerst
by de stal. Ik heb het beeldje gekre
gen van mijn grootmoeder. In het
kort vertel ik je haar geschiedenis.
Toen mijn grootmoeder een jong
meisje was, was ze gouvernante (kin
derjuffrouw) op een kasteel in Frank
rijk. Ze wilde daar de franse taal
goed leren. De gravin van dat kasteel
had de zorg over de kinderen bijna
geheel aan de gouvernante toever
trouwd. Mijn grootmoeder vond het
daar heel prettig, de kinderen hielden
veel van haar en de baby werd ge
heel door haar verzorgd, want de
graaf en de gravin moesten heel
dikwijls uit. Zo leek het er ook op
of ze eens met Kerstmis met de kin
deren alleen zou zyn, want de ou-
op I
Dat
reizen ging honderd jaar geleden niet
zo vlug. Er waren geen auto's, bus
sen en vliegtuigen. De reis ging per
rijtuig of koets, maar dat ging ook
nog langzaam, immers de paarden
moesten op tijd rusten of verwisseld
De boswachter van het kasteel had
voor een mooie kerstboom gezorgd,
de bedienden hadden hem èersierd, de
stal klaargezet en het huis met
dennengroen verfraaid. Natuurlijk
overal kaarsen. Elektrische lampen
waren er toen ook nog niet. dus )in
de boom kleine kaarsjes. Mijn groot
vader was naar de nachtmis geweest,
terwyi een dienstbode op de kinderen
paste, 's Middags had ze spelletjes
met de kinderen gespeeld maar het
mooiste begon pas. toen het donker
was en de kaarsjes in de boom en bij
de stal werden aangestoken. De
kerstliedjes klonken door de zaal.
het houtvuur in de open haard zorgde
voor een behaaglijke warmte. Met
Kerstkindje in het kribje, Maria en
Jozef en de herders leken wel te le
ven in het flikkerende licht van de
kaarsjes. Het was wondermooi! En
toen gebeurde het verschrikkelijke.
Een kandelaar met brandende kaar
sen viel om, het strooien dak van de
stal vatte vlam en in een oogwenk
stond de boel in brand. Natuurhjk
werden de kinderen eerst in veilig
heid gebracht. Mijn grootmoeder
nam de baby in haar armen, de
houten kerstgroep was één vlammen
zee, alleen deze engel die wat op zij
stond, was nog ongeschonden. Met
de baby in de ene arm en de engel in
de andere hand, zo vluchtte ze naar
een andere vleugel van het kasteel,
waar ze veilig waren. Kijk Mieke, aan
de vleugels van de engel zie je nog
schroeiplekjes".
Ja, Mieke zag het goed.
„Toen de kinderen groot genoeg wa
ren, ging grootmoeder naar Neder
land. Ze mocht het geredde beeldje
meenemen, want het had, na die vre-
selyke brand op haar kamer ge
staan. Toen grootmoeder ernstig ziek
was, gaf ze mij het beeldje en zo
is het hier in huis terecht gekomen en
komt het met kerstmis bij de stal te
Voi bewondering stond Mieke met de
engel in haar hand.
„He mam, mag het tot Kerstmis op
mijn kamertje staan? Ik zal er
heus voorzichtig mee zyn".
Vol afwachting keek ze moeder aan.
Ja! Het mocht! Toen Mieke die
avond in haar bed stapte, stond het
beeldje al te pronken op haar ka
mertje. Met haar hoofd op het kus
sen kon ze juist de gouden trompet
zien schitteren in een lichtsraal van
de maan, die door een kier van het
gordijn naar binnen straalde.
„Tuuuut, tuuuuuut" klonk het door
de stille kamer.
„Kun je fluiten?" vroeg Mieke ver
wonderd aan de engel, want die was
„Ja, ik kan praten ook".
„Dan ben jij een toverengel. Dan
Mieke ging rechtop in bed zitten.
„Zeg, hoe oud ben je eigenlijk?".
„O. wel tweehonderd jaar".
„Dat is heel oud. Ben je altijd in dat
kasteel geweest?"
„Nee, niet altijd. Ik kom uit Zwit
serland, daar heeft een beeldhouwer
me gesneden uit een stuk hout en la
ter beschilderd".
„Is dat het land met die hoge sneeuw
bergen Op de televisie heb ik dat
wel eens gezien".
„Het is een prachtig land, vooral met
Kerstmis, dan staat er in iedere
kerk een prachtige kribbe. En dan
die echte sneeuw rondom en op de
„Wat zal dat mooi zijn", zuchtte Mie
ke, „dat zou ik ook wel eens zien".
Zullen we vannacht er even heen
gaan? Ik kan ook vliegen. Ik neem
„Hoe kan dat nou? Ik ben veel te
„Ik maak je klein. Kom vlug, doe je
vestje en je pantoffels aan, klim op
mijn rug en door een kier van het
raam vliegen we weg".
„Zijn we morgenochtend weer terug,
want ik heb morgen kerstfeest op
school", vroeg Mieke toch wel een
beetje angstig.
„Dat kan best, maar nu vlug". Mieke
voelde zich klein worden. Ze klom
op de rug van de engel en zoef, daar
suisden ze door de lucht. Eerst boven
de daken van de huizen, maar toen
hoger en hoger. De maan ging achter
de wolken en het was donker, heel
donker.
„Zeg engel, ik heb het koud", rilde
Mieke. De engel floot op zijn trompet
en dadelijk kwam er een ster naar
omlaag.
„Ik zal jullie licht en warmte geven
onderweg", zei de ster.
„Gos, die ster kan ook al praten",
dacht Mieke. Ze werd heerlijk warm.
Ze begon een praatje met de ster.
„Woon jy daar altyd hoog in de
„Al miljoenen jaren, maar één keer
ben ik vlak bij de aarde geweest,
dat was toen het kindje Jezus in
Bethlehem geboren was. Toen was
ik bij de engel die aan de herders op
het veld de boodschap kwam bren
gen dat Jezus geboren was".
„Heb je het kindje toen gezien?"
„Maria toonde haar kindje aan de
herders bij de stal en toen straalde
ik myn licht op hen neer"
..Toen was je zeker wel blij".
Wat had die ster veel moois gezien.
Mieke raakte opgetogen van vreugde.
Ze vergat dat ze op de rug van de
engel zat en strekte haar handjes
van bewondering omhoog. Dat had
ze niet moeten doen. Met een plof
rolde ze naar omlaag.
„Boem!" klonk het door het stille
Klaar wakker zat Mieke nu op de
grond. Moeder kwam haastig toegelo
pen. Ze was geschrokken die harde
slag.
„Mieke. was is er gebeurd Zeker
naar gedroomd".
„Nee, mam, juist mooi".
„Vertel het morgen maar. Nu gauw
gaan slapen". En ze dekte haar
dochtertje lekker toe.
Nog even keek Mieke naar de gou
den engel en weldra sliep ze als een
Correspondentie 3|
Er zijn nog enige goede oplossingen
binnengekomen van Jan Wijsman.
Alphen; José Berk, Annemieke van
Nierop, Zoeterwoude; Dorien v. d. §$j|
Broek, Roelofarendsveen. Ze kwamen
te laat binnen en hebben dus niet 'jjl
meegeloot. dgf
Frank Witte, Leiden, stuurde nog een
aardig verhaal over: Sint en Pedro
over de daken. Ik bewaar het tot vol- //M
gend jaar, want we zitten alweer mid- vW/fr,
den in de Kersttyd.
Corrie v. d. Voort, Hilversum: ijgöj
Het kerstfeest nadert
Het Kerstfeest van 1968 nadert al
met rasse schreden. Nauwelijks is het ?ϧS
Sinterklaas geweest of Kerstmis
breekt aan. Overal worden in de hui-
zen de adventssterren opgehangen sjfc
en ontstoken. Tegenwoordig gebeurt
dat met elektrisch licht en dat is ;«''"i
ook mooi. In de winkels zijn de eta- flM
lages versierd met kerstballen en slin- II
gers. Op de markt en op de hoeken \l.'
van straten worden kerstbomen te gjfö
koop aangeboden. Ook in de winkels in
staan kerstbomen met glinsterende
ballen en lichtjes. Dit jaar Is er weer
wat nieuws verschenen, kerstballen
met zes hoeken. Heel mooi. Zo ligt
alles te wachten op. het mooie feest
van Kerstmis als Jezus op aarde
komt en in zijn kribje ligt. De enge-
len zingen dan: Gloria in exelsis Deo.
jullie en je ouders een
Zalig Kerstfeest.
Tante Jo en tante Annemarie.
Gevlochten mandje voor
de kerstpost
Het mandje - fig. 5 - moet je uit kartonnen of papieren stroken vlechten,
die 4 cm breed zijn. Voor de bodem en de zijkanten heb je 8 koningsblauwe
stroken nodig die ieder 48 cm lang zijn. Vlecht ze zo in elkaar, dat je een
vierkante bodem krygt, zoals je op fig. 1 ziet. Let er wel op dat het vlecht
werk precies in het midden van de stroken zit. Buig dan alle stroken omhoog,
zoals op fig. 2 getekend is.
Knip nu 2 felrode stroken uit, die 72 cm lang en 4 cm breed moeten zijn.
Zet de stroken van de zijkant recht overeind, ziè fig. 3, vlecht dan de rode
strook, over een blauwe, onder de volgende over de derde, enz. totdat je rond
bent. Knip de rode strook niet af als je weer by de beginhoek aankomt, maar
vlecht nog over de 2 volgende blauwe stroken heen, zodat die kant ook vastzit.
Buig de rode strook by de hoeken scherp om.
Lym dan het begin en het einde van de rode strook aan een van de verticale
stroken vast.
Vlecht de tweede rode strook er zo in dat de twee rode vlakken niet boven
elkaar zitten.
Buig de overblyvende stukken van de blauwe stroken scherp om naar de
binnenkant van het mandje: zie fig. 4. Lym de stroken daar vast.
Knip dan 2 stroken uit die 45 cm lang en 4 cm breed zyn. Plak ze met de
achterkant aan elkaar en lijm ze als hengsel aan het mandje. De uiteinden
rusten op de bodem van het mandje.
Leg een stuk karton op de bodem als je deze steviger wil maken.
Je kunt hem bekleden met een rode papieren servet of een stuk aluminium
folie.
Als je het mandje niet voor kerstkaarten wil gebruiken, kun je hem als
schaaltje voor snoepjes op tafel zetten.
zweefden, maar gewoon konden lo
pen, zoals op de aarde. Ze moesten
ook een soort plastichelm opzetten.
Toen begon de man op een papiertje
tekenlngtjes te maken. Eerst een
soort vliegende schotel waar drie
poppetjes in zaten. Hij wees naar de
poppetjes en toen naar Jan, Piet
en hemzelf. Toen een bol waarbo
ven een vliegende schotel zweefde
met een pijltje naar boven. Daarna
2 poppetjes die op een matras lagen.
Op het volgende tekeningetje stond
weer een vliegende schotel, maar
die was nu aan hel landen. Toen
De
marsmannetjes
Korte inhoud van het voorafgaande:
Jan en Piet zagen tijdens een
wandeling op de hei een vliegende
schotel landen. Op uitnodiging van
een vreemd uitziend wezen gingen
ze de schotel binnen. Ze kregen di
rect een prik en vielen in slaap.
Toen ze wakker werden zagen ze
de aarde als een voetbal voor hun
raam zweven. Geschrokken beslo
ten ze eens op verkenning te gaan
en belandden in de besturingskamer
van de vliegende schotel.
Het mannetje dat hun de instru
menten had laten zien, zag er nog
vreemder uit dan de anderen. Hij
had een klein hoofdje, met een gro
te bos blond haar. Zijn gezicht was
donkerbruin. Maar het raarste wa
ren nog zijn oren: ze waren enorm
groot en hij kon er mee klapperen
zoals een olifant doet. Hij had als
enige een goudkleurig glanzend pak
aan. Zijn staart had allemaal korte
groene haartjes en aan het einde
zat een yzeren bolletje. Als hy daar
mee op de grond sloeg, hielden alle
mannetjes hun mond om naar hem
te luisteren. „Volgens mij is dat hun
leider", zei Piet. Jan was het direct
met hem eens. Plotseling wenkte
het mannetje hen en bracht hun
naar een ander vertrek, waar twee
groenig glanzende pakken op han
gers hingen. Met gebaren beduidde
hij hen, hun kleren uit te trekken
en deze pakken aan te trekken. Jan
en Piet gehoorzaamden aarzelend.
Zodra ze aangekleed waren, merk
ten ze dat ze helemaal niet meer
Langzame
Immediate
Zoals gevvooniyit heeft „Ook a
jou" ook nu weer wat nieuws van het
liumediatefront, heet van de Engelse
popnaald. Chris Farlowe heeft een
nieuwe single gemaakt: twee folk-
aehtige ballades, die doordat ze té
langzaan) zijn weinig hitkansen be- i
zitten. De a-kant „Dawn" gaat over I
een jongeman, die niet tegen het och
tendgloren kan. De produktie werd
gemaakt door ene Staff, de eerste
producer die erin slaagde het stem
geluid van Chris enigszins te veran
deren. De b-kant „April was the
month" is een produktie van Farlowe
zelf, waarop we de oude Chris weer
herkennen. Een sterke ballade, die
met gevoel vertolkt wordt door de
meest ondergewaardeerde zanger
van Engeland.
Sinds enige weken heeft Immediate
de wereldrechten gekregen voor een
nieuw label: „Instant". De eigenaars
van dit label willen (aanvankeiyk op
kleine schaal) muziek gaan versprei-
den, die niet dagelijks via de radio te
horen is. Experimentele opnames dus,
die weinig verkoopkracht zullen heb
ben. De eerste drie exemplaren zyn
uit: „Sitting in the park" (een gemo
derniseerde uitvoering van de befaam
de Billy Stewarteompositie) en „You
ve got it" van Owen Grey en Maxi
mum Breed; de „Ob-la-di, Ob-la-da-
story" (part 1 en 2) van Alullo en
Doh. Twee eigenzinnige opvattingen
van het thans meest gedraaide liedje
van de nieuwe Beatle-elpee. Bluessy
met een sterk jazzeffect. Een goede
produktie van David Hadfield; en „It
en „Happy Miranda", twee vrolijke
pretentieloze melodietjes, die echter
nauwelyks op de popmarkt zullen
imponeren.
Het is. dachten wij, een goed stre
ven ook eens wat aandacht te beste
den aan en zeker om ook eens een
kans te geven aan produkties, die
niet zo hitgevoelig zijn als kapriolen
van gerennommeerde hitmakers als
Beatles. Stones en Small Faces. Het
initiatief van Instant Records kunnen
we dan ook alleen maar toejuichen.
Of er in Nederland echter een distri
butiemaatschappij voor deze platen te
vinden zal zijn, is te bezien. Want
het lijkt ons sterk dat Bovema
waar Immediate ondergebracht is
er voor op de bres gaat staan.
Leidse
top-10
2. Lea
The Cats
3. Just a little bit of piece in
my heart
Golden Earrings
4. Jerushala'im
Rika Zarai
5. Battle hymn of the repu
blic
Zen
7. Red, red wine
Peter Tetteroo
8. White room
The Cream
9. Chewy chewy
Ohio Express
10. Going up the country
Canned Heat
Wij maken een kijkdoos
649-tS
STERREN ALS KERSTVERSIERING
Deze sterren zien er 't leukst uit tegen een bonten achtergrond.
Maak ze vast aan de muur of aan de deur met een punaise of kleine
spijker, die je door hun middelpunt prikt. Ze worden gemaakt uit
wasknijpers, cocktailprikkers en tandenstokers en daarby nog een
beetje lijm en gekleurd karton.
Voor figuur 1 begin je met een stuk karton met een doorsnede van
34 cm. Haal 4 wasknijpers zo uit elkaar dat je de houten gedeelten
losmaakt van het metalen klemmetje, lijm de houten gedeelten dan
met de acht buitenkanten aan elkaar. Lijm de vier „stroken" op het
«stuk karton. Plak dan twee cocktailprikkers en een tandenstoker in
leder van de vier stukken tussen de wasknypers. Voor fig. 2 heb je
met een doorsnede vna zes cm. nodig lym eerst de „stralen" uit de
acht wasknijpers vaat en plak dan acht cocktailprikkers tussen de was
knypers.
Het materiaal hiervóór kan iedereen makkelijk te pakken krijgen:
n schoenendoos, een stuk gekleurd cellofaan en een tube lijm. Boor
klein gaatje in een zijkant van de schoenendoos (zie fig. 1). Uit
de deksel snij je een groot vierkant en plak daar het stuk cellofaan overheen;
rood geeft het leukste effect Natuuriyk kun je ook een andere kleur kiezen
(zie fig. 2). In de strips uit tydschriften vindt je vast wel een paar cowboys
en idianen. Zoek er de leukste uit, plak ze op karton en knip ze uit zoals je
op afbeelding 3 ziet. Vergeet niet het stukje onder de stippellijn wat nodig is
om hem op de bodem van de doos vast te ïymen. Jè lijmt de figuren dan op
een stuk karton, dat even groot is als de bodem van de doos (fig. 4) lym er
ook een paar bomen en struiken op die je zelf kunt tekenen of ook uit een
tijdschrift knipt. Zet dan het stuk karton in de doos en doe de deksel erop
fig. 5Als je nu in de kijkdoos wil kijken, kun je hem het beste onder een
lamp houden, zodat het licht door het cellofaan heenvalt. Het ziet er echt
spannend uit als Cassidy op zijn paard voorbij galloppeert, niet vermoedend,
dat de indianen hoofdman, de Zwarte Adelaar met gespannen boog in de bos
jes verscholen zit. Je kunt ook zelf allerlei scene's verzinnen; er zyn ontel
bare mogeiykheden.
