ook
SAN HARTWIJK
VOOR
]OU
Voor onze jongste lezers
en lezeressen
a
vant
gar
dis
me
SPHINX
GRAPPEN
MAKERS
Het kleine
klim pietje
Grapjes in het straatbeeli
De geschiedenis van het schip
DE
MARS
MAN
NETJES
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1968
Oplossing van
de vorige
raadsels
1 De meeste vis zit tussen kop
en staart.
2 Alle twee even zwaar
3 gerookte haring
4 de twintigste eeuw
5 als je durft
het moeilijk hebben
ziek zijn aan het hart
Deze keer gaat het mooie boek
naar Els Olierook Dorpsstraat 147
Hazerwoude.
Goede oplossingen kregen we
ook van: Wilma en Theo Olierook.
Hazerswoude; Anneke van Velzen
Kees Kerkvliet, José Bontje. R.A.-
veen; Rosalien v. d. Poel, Wilma
Bakker, Zoeterwoude; Charles v.
Haastregt, Ineke Koppers, Gé
Peterae, Agnes Lodder, Jolanda
Witkamp, Marcel Fluitsma, Ge
rard Turk, René Wenars, José
Ammerlaan, Jan Paauw, Tineke
Lamboo, Tonnie Kallenberg, Ka
lina de Gouw, Yvonne v. d. Meel,
Berco de Heiden, José Zandvliet,
Rudie de Romein, Edwin Koree,
Yvonne Timmers, Ronald Dick-
liof, Karin van Cleef, Wim Ba-
rendse, Edward Neuteboom, Mar
jan Brocaar, Jos v. Schagen, Die-
derik de Bruin, Guus v. Buren,
Maritska Kluivers, Leo Kuiters,
Ernst-Jan Groenendijk, Dicky v.
Giezen, Marga v. Bergen, Willie
Steenbergen, Bertje Bavelaar,
Bennie v. Dijk, George te Mar-
velde, Carla v. d. Berg, Silvia
Jansen, Trudeke Wessendorp.
St.-Nicolaas
opgave
Aan het huis van de familie
Zwart werd op 5 december een
grote doos bezorgd. Wat daar al
lemaal in zat moeten jullie maar
eens uitzoeken.
Onder de goede inzendingen ver
loten we 3 boeken,
voor vader: nnndche
-h.
n: 1r
r Mieke een: ooouud—s
-r—d—b.
r Jan een: oo-*-m1rb
De oplossingen op een brief
kaart sturen aan: Tante Jo, Kran-
tentuin, Leidse Courant, Papen
gracht. Leiden.
Waarom plagen de 2 jongens
de appelverkoper? Op de onderste
tekening zie je, waarom
maar de buit hebben ze ook wel
verdiend!
Sinterklaasverhaal door tante Jo:
In de televisie hebben we ge
zien hoe de klim-Pieten op hoge
daken masten en torens klommen,
't Was soms angstig om te zien
Maar we hebben St. Nicolaas ook
horen zeggen: We hoeven niet
bang te zijn, die klim-Pieten zijn
zo geoefend, er gebeurt niets.
Toch is er het vorig jaar iets met
een klim-Piet gebeurd. Hij was
pas 15 jaar, maar mocht toch al
met de boot mee naar Nederland.
De reis duurde toen drie weken
en ons Pietje heeft elke dag in
zijn vrije tijd goed de Nederland
se taal geleerd. Dat moest wel,
want hij moest de briefjes van de
kinderen kunnen lezen en naar
hun versjes luisteren.
't Was dan ook begin december
dat ons klim-Piet je boven op het
dak van een heel oud huis aan
de schoorsteen stond te luisteren
of de kinderen heel lief waren en
of er schoentjes bij de schoor
steen stonden. In een boekje te
kende hij alles op en klom verder
naar het volgende huis. Maar wat
gebeurde er De goot van het
huis was zo versleten, dat hij
plotseling afbrak, juist toen Piet
erop stapte en met een vaart dui
kelde hij omlaag op de straat.
Huilend van de pijn lag hij daar
op de stoep in de doodstille straat
't Was nacht iedereen sliep. Hij
probeerde op te staan, maar dat
ging niet. Gelukkig kwam" er een
taxi langs. De chauffeur zag daar
iets op straat liggen en stopte.
,.Ik pijn hebbe, ik klim-Piet van
Sinterklaas, ik naar de boot wil
len". zo huilde hij.
De chauffeur pakte hem voor
zichtig op, legde hem op de ach
terbank cn reed naar het zieken
huis. Daar werd hij onderzocht
door een dokter, en ja hoor, onze
klim-Piet had zijn been gebroken
en moest in het gips met z'n been.
Hij zou zeker een paar weken in
het ziekenhuis moeten blijven. De
zuster, die de dokter geholpen
had, had al voor andere klerea
gezorgd, want met z'n fluwelen
pakje kon hij toch niet in bed.
De mooie muts met lange veer
zat ook vol modder.
„Dokter, bij ons op de kinderzaal
is nog een bed leeg, mag hij bij
ons op de afdeling liggen?" vroeg
de zuster, die Pietje al zo aardig
vond. De dokter vond het best
en samen brachten ze hem op de
kinderzaal naar het lege bed. De
kinderen sliepen en niemand had
iets bemerkt.
De volgende morgen toen de zus
ter de kinderen wakker maakte
om gewassen te worden, riep ze
vrolijk: „Weten jullie wel, wie er
vannacht hier is binnen gekomen?
Nee, niemand wist het. Ze zagen
alleen een zwart been in de hoogte
aan een katrol hangen, om ge
rekt te worden. Maar Alex, een
jongetje uit Suriname, had ook
zwarte benen en die lag in de
hoek van de zaal. Alle kinderen
keken naar het nieuwe zwarte
mannetje in een pyama. „Ik zal
jullie even helpen", zei de zuster
en ze liet de mooie muts met
lange veer en het fluwelen pakje
zien. „O. dat is van zwarte Piet!"
zeiden de kinderen. Ze hadden
goed geraden, ,,'t Is een klim
Piet", zei de zuster, „hij is van
oen hoog dak gevallen en heeft
zijn been gebroken". Mieke en
Gerard lagen vlak bij hem, die
konden hem dus het beste zien.
Twee zusters begonnen de kin
deren te wassen. Toosje die altijd
huilde, omdat ze bang was voor
zeep in de ogen, kikte vandaag
helemaal niet. Gerda liet haar
krullen, die altijd in de war zaten,
heel lief uitkammen en Joop, die
altijd gilde als de zuster vlak bij
de pleister kwam, hield z'n mond
stevig dicht. Wat was het rustig
op de zaal. De zusters waren zo
klaar. Zo ging het ook met het
ontbijt. Als de zuster met het
bordje pap kwam, begon Mieke
al te zeuren: „ik wil geen pap",
maar vandaag hapte ze alles net
jes op. en de klim Piet lag maar
tegen haar te lachen. Joop, die
altijd knoeide met zijn beker melk
dronk zonder morsen z'n melk op.
Zo ging het ook met alle andere
kinderen. Na het eten werden de
spelletjes uitgedeeld en 't bleef
rustig, geen gegooi met blokken
geen geruzie en de kinderen die
gen kleurtjes en dat allemaal om
dat ze nu hun eten zo gehoorzaam
opaten, 't Was Intussen 5 decem
ber geworden en St.-Nicolaas
kwam zelf z'n zieke knechtje op
zoeken. De dokter en de zuster
waren heel tevreden, onze klim-
Piet deed precies wat ze zeiden,
toch zou hij nog een paar weken
in het ziekenhuis moeten blijven.
De Sint beloofde hem nog eens
op te zoeken voor hij naar Spanje
terugging.
„Ik hier blijven graag, kinderen
lief", zei de zieke Piet. Wat vond
St.-Nicolaas dat fijn. Alle kinde
ren mochten de Sint nu een hand
je geven en ook meteen een ka-
dootje vragen. Op 6 december
werd er een groot pak op de
kinderzaal bezorgd, waarin een
verrassing voor ieder kind. Wat
hebben ze toen gezongen. Na een
paar dagen kwam St.-Nicolaas
z'n klim Pietje nog eens opzoeken
voor hjj naar Spanje vertrok. Ook
kreeg Pietje een biljet voor het
vliegtuig naar Spanje, waar hij
over 4 weken weer heen zou mo
gen gaan. Dat gebeurde, Maar
al die bleven de kinderen op de
zaal nog even gehoorzaam en
lief.
George te Marvel de:
St.-Nicolaasfeest
't Was bjjna 5 december. De vier
jongens Guus, Gé, Ernst-Jan en
George waren samen pakjes aan
het inpakken voor hun familie.
,,'t Is vandaag 28 november",
Op een dag waren er veel zwar
te Pieten in Spanje. Ze hadden
de hele zomer liggen luieren, maar
In de herfst deden ze inkopen. Ze
kochten cadeautjes voor de kin
deren in Nederland en ook koch
ten ze eten voor op de stoomboot.
Op een dag gingen ze naar de
boot, alle kisten werden netjes
in het ruim opgestapeld. Toen al
les klaar was, ging er een grote
toeter, toeéééét en de boot voer
weg naar Nederland. De zwarte
Pieten klommen in de mast, om
zich te oefenen in het klimmen.
Na twee weken kwamen ze in
een stadje in Nederland aan. De
burgemeester verwelkomde de
goede Sint, de Pieten deden leuke
kunstjes om de kinderen te laten
lachen, maar 's avonds, als alle
kinderen in huis waren, klommen
de Pieten op de daken om aan de
schoorstenen te luisteren naar de
versjes van de kinderen. Sinter
klaas kon niet mee, hij was erg
verkouden. Als de Pieten de vers
jes mooi vonden, strooiden ze pe-
peronten, alleen bij het huis van
stoute Jopie gooiden ze niks door
de schoorsteen want hij zong.
Sinterklaas is jarig, zet hem op
de pot. Foei wat was dat lelijk.
Op 5 december kreeg Jopie een
grote zak met een roe. Geen speel
goed en geen lekkers. Na twee
dagen vertrok de Sint met z'n
Pieten naar Spanje.
„Zo, dat was een leuk verhaal
Ernst-Jan, je mag lid worden van
Je zult wel gauw zien, dat de tekenaar veel grapjes getekend he
als je de tekening goed bekijkt. Het zijn er 9.
MSMUOp st uoz 3d '.jsium Iinds uaajs.iooqas ap luftl
ubb sia uaa i.jaaq uaSuof aa :uaoqos uaa noo isjui Cih kiapnoquad u;
lin ixooj aaSuB3iaoA aa iM-roil uaa laui iSaaA ubui aa luajsuaA
uba lUBjj apjaaijaaA ap ubb }Subi| uftpjoS aua jaH :3juiaA\ ai v
uaa uaau .lappci aa jodjjaA uftz jsuu jappqas aa 'DNISSOIdO
Willie van Dijk, Voorhout:
St.-Nicolaasfeest
De Sint zou om 2 uur in Voor
hout aankomen. Met mijn vrien
dinnetjes ging ik kijken. Toen we
bij de schoenmaker waren zag
we Sint-Nicolaas in de auto rijd
Het was een witte auto versie
met gele bloemen. Toen hij voi
bij kwam zwaaide hij naar o
Er waren 4 zwarte pieten bij h<
De optocht liep door 21 strati
Op het eind hield de Sint een t(
spraak bij het Gemeentehuis. L I
ter kregen we allemaal een s
culaaspop. 's Avonds mocht
mijn schoen zetten en de volger
morgen vond ik er een taai-ta
pop in. Dat vond ik heerlijk.
Marga van Bergen
Sinterklaas
Elke winter komen St.-Nicok
en zijn zwarte Pieten naar
land, helemaal uit Spanje, dat
een heel eind. De Pieten gaan c
luisteren aan de schoorstenen
de kinderen mooie liedjes zing
en als ze dan zo doorgaan, gooi
ze pepernoten in de kamer,
dat heb ik wel eens meegemai
Ik zat met mijn broertje en zu
te zingen, toen ik opeens niet w
wat er gebeurde. Ik schrok er\
Daar ging de deur open en
werden handen vol pepernoten
strooid. We raapten gauw de ni
jes op. Ze waren heel lekker,
iets is toch wel heel leuk. O
kwam de Sint en twee
Pieten bij ons op bezoek. M
zusje was bang, maar ze was o
nog zo klein. Zwarte Piet g
haar een hand en zei: dag Joh
da. Mijn zusje zei: dag zwa
Piet. Toen vroeg mijn moeder
we even bij de Sint op schi
mochten zitten. Nou dat moi
po#
mochten lopen, liepen warempel
op hun tenen om toch vooral maar
stil te zijn. Toen de dokter dan
ook op de zaal kwam. was hij
verbaasd zo lief ze waren. Hij
knikte eens tegen het klim-pietje
maar liep meteen door naar Kees
die een prik moest hebben. En
wat denken jullie wel dat hij gil
de? Geen kik!! Zo had de dokter
het nog nooit meegemaakt.
Lachend ging de dokter weg. Och
't zal morgen wel weer anders
zijn, dacht hij. Maar niets hoor,
't bleef zo. De magere kindertjes
groeiden, dc bleke gezichtjes kre-
zegt George, „over twee dagen
ben ik jarig".
Op mijn verjaardag komt zwarte
Piet soms strooien. „Zeg Guus
wat had jij in je schoen?" „Een
taaipop", „Ik ook" zei Gé. „En
Ernst-Jan wat had jij?" „Een
heleboel pepernoten". „Ik had een
bouwplaat van een vliegtuig",
zegt George. Kom we zqn klaar,
we gaan wat oefenen in het hard
lopen. Zeg Ern6t-Jan we hebben
een hardloopclub. Hij heet: „In
volle vaart". Als je ook lid wil
worden moet je een Sinterklaas
verhaal vertellen".
King b«
staan. De Sint bleef nog
je en ging toen weer na
kinderen. Ik had een mooie rt
gekregen met een truitje en
lange broek aan. Ik heb nog tv
poppen en als ik jarig ben, kon
Willie en Maritska bij me met
poppen spelen.
disc-jockey
De 24-jarige Leidse disc-jockey San (afkorting van
Franciscus) A. Hartwijk „treedt" vanavond „op" in
het Amsterdamse Lido, op verzoek van de Amster
damse Hockey Bandy Club, via tennisver. Vestina.
,,Het moet een echt spektakelstuk zijn," zegt San,
„alles is groots opgezet en de zaal zal wel hard-
stikke vol lopen."
„Drieënhalf jaar geleden ben il
begonnen in jeugdsociëteit D-
Roskam. Ik had daar wat vrienden
in het bestuur en die zaten op een
bepaald moment verlegen om ie
mand die de te draaien platen tij
dens de dansavonden aan wilde
kondigen. Via en met De Roskam
kwam ik in de Roomburgkantine
terecht, waar ik tevens verdere
kontakten kreeg met Siseo, Zuid-
wijk, badmintonvereniging Smash,
Racketeers enzovoort. Ook kreeg
ik toen scnoolavonden te verzor
gen.
Later heb ik ook programma's
gedaan voor de ziekenomroep met
de LMC. de Leidse Muziek Cen
trale. Dit is een uitleencentrale
van bandopnamen.
Bij het ene feest deed ik relaties
op voor het andere.
Ja, natuurlijk vind ik het leuk
in Amsterdam te werken: ed is
daar veel meer te doen. Hier is
bijvoorbeeld nauwelijks gelegen
heid tot dansen'".
De 24-jarige San. die overigens
louter en alleen uit liefhebberij als
disk-jockey optreedt, heeft een
meubelzaak op de Hogewoerd. Hij
ontvangt weliswaar geld voor zijn
werkzaamheden, maar dat heeft
hij dubbel en dwars nodig voorhet
bestrijden van zijn onkosten, waar
onder bjjv ook het kopen van pla
ten vall San moet nl. zelf voor
de muziek zorgen, die natuurlijk
Over het algemeen worden de
tophits gedraaid. ,,En daar is ook
wel eens Heintje bij; dat hangt
van het publiek af. Als je die bij
een ander publiek zou draaien,
fluiten ze je de zaal uit Dat Is de
moeilijkheid, je moet direkt reage
ren op de stemming die er heerst.
Dat is bij de radio anders: de men
sen die dat doen hebben geen last
dat ze met rot fruit bekogeld woi -
den. Hooguit bestaat de kans, dat
ze boze brieven ontvangen.
Ik heb overigens ook wel eons
wat gedaan voor radio Veronica,
reclamespots gemaakt, voor te
Leidato. Iiets in de geest van: dit
mag u niet missen, grammofoon
platen en de allernieuwste afspeel-
apparaten van radio. zeg maar
Verkering heeft San niet. Dat is
volgens hem nu nog te lastig. Be-
hnlve de vrije uren die hij besteedt
aan zijn liefhebberij, sport nij:
badminton. En anders luistert hij
naar radio Veronica, naar de disk-
jockey's daarvan. „De beste vind
ik Jan van Veen. die Is onpersoon
lijk en kletst niet zoveel bij het
draaien van
Big Brither and the Holding Com
pany brengen de underground, ünea
recta afgeleid van het avantgardlsme
van The Mothers of Invention, In hun
elpee Cheap Trills tot grote hoogte.
Een andere groep waarmee hun ge-
Blue Cheer.
Het elektronische geluid doet sterk
denken aan Blue Cheer, de teksten
aan The Mothers en het geheel aan
Traffic, maar het is Iets anders, het
„Combination of the two" wordt
niet gezongen door de vaste vocaliste
Janis Joplin, maar door Sam Hous
ton. Voor de rest het schrille, maar
aantrekkelijke keelgeluid van Janis.
De hoes is een verrukking: strip
verhaal met satirische evenementen!
man to love" en de bewerking van
Gershwins ..Summertime".
„Piece of my heart" is lekker op-
B-side vermeldt „Turtle blues" een
fraai gespeeld nummer met veel boos-
ter-effekten.
„Oh, sweet Mary" is een geweldig
hit! Bluesy wordt „Ball and chain"
gebracht. Kortom: een hoogtepunt
in de underground, die nu opkomt. De
Gurly. sologitaar: Roy Segal, gitaar,
Sam Houston Andrew, gitaar en bas:
Dave Getz, drums en Pete St. Albin,
bas en gitaar.
Reeds in de oertijd probeerde de mens op de golven te rijden. De
eerste poging werd zeer waarschijnlijk met behulp van een boomstam
gedaan. De handen dienden als roeispanen. Later kwam men op het
idee, de boomstammen aan elkaar te binden en een vlot te bouwen.
Of men holde een boomstam uit en maakte zo een primitieve kano.
Tegelijkertijd verving men de peddelende handen door riemen uit een
vlak stuk hout.
Euwenlang heeft de mens alle mogelijke materialen voor het bouwen
van boten uitgeprobeerd. Leerstof, hout, ijzer en staal zijn wel de
meest gebruikelijke. De Noord-Amerikaanse Indianen bouwen bijvoor
beeld kleine, lichte kano's uit berkenbast, terwijl de Eskimo's in de
Poolgebieden zeehondenvellen voor hun uitstekende kajaks gebruiken.
De Phoeniciërs, Grieken en Romeinen, evenals de Vikingen bouwden
zeevaardige vaartuigen, die gedeeltelijk door wind-, gedeeltelijk door
handkracht voortbewogen werden. Vaak had zo'n vaartuig 100 riemen,
die allemaal bediend moesten worden en meestal waren het de slaven,
die deze harde arbeid moesten verrichten.
Later liet men het helemaal aan de wind over. De schepen weiden
steeds groter cn menselijke spierkracht kon niet veel meer uitrichten.
In de laatste anderhalve eeuw hebben de machines deze taak over
genomen. De driemaster werd langzamerhand door stoomschepen
verdrongen, die nu zo goed als helemaal door schepen met dieselmo
toren vervangen zijn. Tenslotte is de stoomkracht begonnen om zich
op de 7 zeeën te laten gelden. Atoomonderzeeërs zijn al vanzelfspre
kend en enige door atoomkracht aangedreven vrachtschepen zijn in de
laatste jaren van stapel gelopen.
In de natuur komt het no£
dikwijls voor dat totaal versch
lende dieren een verbond, dat vo
hen allebei nuttig is, sluiten. E
voorbeeld: De Egyptische krolt
dillenwachter (een vogeltje)
de krokodel kunnen niet zont
elkaar. Als de krokodil zijn ma
tijd beëindigd heeft, gaat hij
de oever liggen en spert zijn m
open. Dat betekent voor de ki
kodillenwachter. dat de maalti
opgediend is. Licht en eleg:
springt hij rond in de muil van
krokodil en bedient zich van
verschillende etensresten tusst
de tanden van het reptiel. Een z<
praktische overeenkomst
krokodillemvachter heeft een k
tenloos maal en de krokodil 1;
zijn tanten poetsen.
Leiden wordt dit weekend voor de
I eerste maal door SPHINX aange
daan. Deze Amsterdamse pop
groep. op vele plaatsen In Neder-
j land succesvol door hun zangwerk,
speelt zaterdag- en zondagavond
in 't Achtje. Zaterdagmiddag zijn
ze te horen in het VARA-radio-
programma „Uitlaat".
Voor de gebruikelijke maliné.e
op zondagmiddag heeft 't Achtje
SPHINX eveneens gekontrakteerri
Speciaal dan: SPHINX Sikk-
Show-Modern A Amusant'
I SPHINX: Hans Malgrida: vo
cals, gitaar, has-effects; Herman
Boelsma: vocals, percussion: Jan
Slot: tenorsax, bass, vocals; Nico
van Lier: vocals, gitaar, bass;
I Ronald Kahl: elek. plano, orgeL
Korte inhoud van het vooraf
gaande: Jan en Piet zijn tijdens
een wandeling over de hei mee
genomen in een vliegende schotel.
Hun vader, die politie-agent is,
heeft de hele hei afgezocht en
niets gevonden. Grote paniek in
het dorp.
De volgende morgen trommel
de vader alle politieagenten van
het dorp bij elkaar en samen trok
ken ze de hei op met de hond
Fikkie. De hond bracht hen re
gelrecht naar dc ondiepe kuil waar
Vader de vorige middag ingeval
len was. Daar bleef hij jankend
staan. De mannen bleven aarze
lend staan en wisten niet wat ze
er van denken moesten en gingen
tenslotte maar verder de hei op.
Na een lange'tijd zoeken kwamen
ze bij de hut van Fooi, de zwer
ver die op c|e hei woonde. Vader
vroeg aan Fooi of hij wat gezien
had. „Jan, Piet, vreemde mannen
namen hen mee in een soort scho
tel. Vuur kwam er onder uit.
Mannen hadden groene staarten
en glaze bol op hoofd, 2 glim
mende sprieten staken eruit met
een bolletje erboven op. „Jan.
en Piet in schotel, lawaai, vuur uit
schotel, weg - de lucht in. Meer
zei hij niet, ook niet toen ze hem
uitgebreid gingen ondervragen.
„Wat moeten we daar nu van
geloven, die Fooi is toch echt wel
niet goed wijs. Als we hem moes
ten geloven zijn Jan en Piet in
een vliegende schotel gestapt en
toen zou de schotel opgestegen
en in de lucht verdwenen zijn.
Het klinkt niet erg geloofwaar
dig/', zei vader. „Laten we nog
maar eens naar die kuil gaan
kijken, waar Fikkie ons naartoe
voerde. Het is tenslotte ons enige
aanknopingspunt". Daar waren
ze het allen over eens en somber
gingen ze op weg. Na nauwkeu
rig ondezroek van de kuil viel het
hun op dat de grasprletjes langs
de rand verschroeid waren. „Hé,
kom eens gauw kijken", riep één
van de mannen uit. Hij hield e
zilverkleurige spriet omhoog
wel iets op dc antenne van
autoradio leek. „Zou Fool to
iets waars gezegd hebben"" I
lijkt wel op dé voelsprieten wa
hij het over had. Er zit zelfs
bolletje bovenop, zoals hij v
telde. „Ja", zei één van de an
ren. „Het zal wel moeten, w
voor de rest hebben we geen sp
van de 2 jongens gevonden en
kunnen toch niet romaar spoorlt
verdwijnen. Mi s hien worden
wel vc;li-: teruggcbi a'ht. Er
niets anders op dan de gebeui
ten". De andere waren het d
mee eens cn gingen naar 1;
om het vreemde geval iri het d
te vertellen.
ordt
rvo'gd
