„Ik hou niet van keihard trappen,
noem mijn werk maar rustig tam'
Chefarine „4" doet
wonderen bij pijn of griep!
Collegiaal bestuur
bisdom Rotterdam
RAADSELEN ROND
SPOORLOOS GEZIN
IN GRIEKENLAND
Kloos speelt eerst de man dan de bal
mensen
wat een.
mensen
CARTOONIST EMIL VAN BEEST
Ingrijpende reorganisatie'
Vr
ees voor
„harde
behandeling
Van inkomen kleine man weten we alles af
WOENSDAG 20 NOVEMBER 1968
Ook in Goor draait de 588e
Staatsloterij op volle toeren.
Ook aan de Rozenstraat 28 is
geen lot meer te krijgen. Het
bekende groene bakje aan de
gevel van het keurige eenvou
dige woninkje wijst erop dat
men hier moet zijn, wil men
eens zijn geluk beproeven. Wat
velen niet weten is echter dat
achter deze gevel in alle rust
en stilte in vroege ochtenden
en in nachtelijke uren een
kunstenaar werkt, wiens faam
tot over de landsgrenzen is
doorgedrongen. Een man die
van tijd tot tijd velen verlokt
tot een stille glimlach, een har
telijk geschater. Geen cabare
tier, al bezit hij wel die image
door zijn geestige terzijdes,
evenzovele understatements in
ons gesprek, zijn langs zijn ge
prononceerde neus wat losweg
gestrooide bonmots, die zijn al
te grote bescheidenheid en stel
lig ook aangeboren verlegen
heid moeten camoufleren. Geen
cabaretier, maar wel verzot op
dit kunstgenre is de 33-jarige
cartoonist J. E. van Beest.
„Dat Jacob heb ik al vroeg laten
vallen. Ik heb me altijd Emil
genoemd. Op het postkantoor heb
ik e
i last r
Emil dus. Zeer kort, bijna
gemillimeterd haar, zeer donker,
donkerbruine ogen, zeer strak
"gesneden gezicht, waarbij zijn
neus grappig en wijs omhoog wipt.
Hij beseft dit. Heeft dit
lichaamsdeel even fors over
gebracht in zijn mannetjes. Andere
kenmerken zijn hun grappig-dwaze
kruloren, hun schonkige voeten,
die bijna van Yhrra konden zijn.
Hij is uiteraard geen navolger,
daarvoor is Van Beests talent veel
te oorspronkelijk, maar beiden
hebben toch wel typische overeen
komsten in stijl. Harry (Yhrra)
Lammertink maakt ook die
strakke gestileerde figuren. Die
van de Gorenaar zijn echter min
der rondborstig, ze zijn Cleaner,
zuiverder in alle opzichten. Yhrra
schokt en choqueert. Hij is uit op
extremiteiten, zwarte humor. Van
Beest mijdt juist dit genre. Zijn
fantasie bezit meer een kinderlijke
onbevangenheid. Dit is wel de
voornaamste eigenschap, opvallend
naast de grote technische vaardig
heid waardoor zijn scheppingen
uitblinken. Daarbij moet dan
worden gevoegd de simpelheid en
eenvoud, die z'n getekende grapjes
kenmerken. Juist daardoor des 1c
meer overtuigend.
Keurig en strak van lijn lijken
zijn tekeningen als langs een
liniaal getrokken. „Dit is mijn
materiaal", zegt hij bij. het al-
scheid: een sober ingericht werk
kamertje, uitziende op een stille
tuin. Een klein potje Oostindische
inkt en een pen. „Vooral geen
nieuwe, maar een slechte, veel ge
bruikte. Daar teken ik het beste
mee. Maar een liniaal, nee, die
gebruik ik niet. Ik zet een schets
op in potlood en trek de lijnen
dan met de pen over". De Goorse
cartoonist moet wel over een zeer
vaste, trillings vrije hand be
schikken. Krullen in de oren, krul
lige haren, veel krullige golfjes
tot om de dominee die een bad
neemt in de preekstoel toe
maar ook weer geen krulletje te
veel zal men bij Van Beest kunnen
aanwijzen.
Vanwaar toch steeds weer die
treinen?
„Ik tekende altijd al treinen. Dat
zit in de familie. Dat wil zeggen
mijn opa stond op de locomotief.
Nee, vader niet, die was vroeger
kapper in Goor. Is ook wel dertig
jaar collecteur of debutant heet
dat geloof ik, van de Staatsloterij".
Een geluk is, dat zijn moeder,
mevrouw G. van Beest-Eppinga.
na ons met thee te hebben gelaafd,
niet de kamer uit gaat. Zij vult
de lacunes aan die Emils aan
geboren bescheiuenheid in het ge
sprek graag ongevuld lant. „Mijn
mans broer is musicus. In Am
sterdam. Emil was toen nog op
de bewaarschool. We waren een
dagje naar Artis geweest. Emil
had een struisvogel getekend. Zijn
oom kreeg hem. Liet de tekening
later aan Eppo Doeve zien. Die
kon niet geloven dat een kind
zoiets had gemaakt. En later op de
lagere school zei de juffrouw van
Emils tekeningen soms: „Dat be
staat niet. Dat hebben jullie ge
tekend". Dat vertelt hij u niet. Hij
is veel te bescheiden. Ik praat hier
in Goor wel eens met mevrouw
Haanstra, de moeder van Bert, de
filmer en dan zegt ze: ..We mogen
best trots zijn op onze zoons".
Moeder Van Beest is het. Ze w.:l
het weten ook. Zij het niet op een
Emil Beest: „Ik ben een Goorling."
vervelende, uitbundige manier.
Na de Goorse u.l.o. „bij meetkunde
zag ik altijd maar vliegtuigen en
treinen") geslaagd met een tien
voor tekenen „de leraar zei het
is veel te weinig, maar ik mag niet
meer geven", vertelt mevrouw Van
Beest ging Emil naar de AKI
te Enschede.
„Reclamepubliciteit noemen ze dat
tegenwoordig met een goed Neder
lands woord", grinnikt Emil met
zijn distantiërende lachje.
Een gebogen figuur met zijn hoofd
in de handen zit zwaar piekerend
in de vensterbank. Aan de wand
hangen een litho, enkele aquarellen
in gouacheverf gestreken, een
prachtig masker van krante
papier „ik vind het een rotding"
herinneringen aan de Ensche-
dese leerjai-en. „Allerlei overblijf
selen, maar dat lag me niet, ik ben
meer lijntjesachtig", meent Emil.
Mevrouw Van Beest komt nog
even terug op zijn jeugd. ,.Ik heb
vroeger ook veel getekend. We
hebben samen ook wel wat ge
maakt. Op een dag kwam-ie thuis:
„Mama, ik wil schilder worden. Ik
zei nou jongen, dan ga je maar bij
Petsholt in de leer. Dat was onze
buurman, een schilder. De tranen
sprongen in Emils ogen. Nee,
mama, kunstschilder. Toen ik hem
zei, dat-ie dan geen kleren zou
kunnen kopen, zei-ie: „Dan maar
zonder broek aan, maar schilderen
wil ik".
En ook gaat ze nog even terug naai
de ulo: „Daar hangen nog zijn
tekeningen. Daar kijkt men nog
met bewondering naar". Emil op
zijn cabaretachtig toontje langs
zijn neus weg: „Ze weten wel niel
van wie die tekeningen zijn, maar
ze hangen er nog wel". Het kon
een zin van Wim Kan zijn.
In 1957 zag een van de leraren
van de AKI, Johan Haanstra, een
broer van Bert, een aantal van
Emils spoorwegengrapjes. Stuur
ze in naar de N.S., ried Haanstra
aan. Ze werden geaccepteerd. Het
was een eerste aanloop voor een
jarenlange medewerking aan „Tus
sen de rails".
„Ik had toen nog nooit van car
toons gehoord. Die eerste waren
erg primitief. Na de AKI afgelopen
te hebben, kwam ik op een
reclamebureau in Amsterdam. Al
spoedig had ik eigen klanten, die
mij tenslotte op het bureau kwa
men opzoeken om contracten te
tekenen. Dat werd natuurlijk wel
te gek".
Om een lang verhaal kort te
maken: medio 1963 had Emil van
Beest een reputatie opgebouwd
door zijn medewerking aan allerlei
binnenlandse bladen en tijd
schriften dat hij dag met het
handje kon zwaaien naar de „ge
richte publiciteit". „Het lag me
toch al niet zo al dat geplak met
lettertjes en fotootjes. Ik werd het
beu". Hij vertrok voor een
half jaar vakantie naar Grieken
land. Ik had wat cartoons mee
genomen. Werk, dat een beetje
sexy was. Dat raakte je toen hier
nog niet kwijt. Daar vlogen ze
eropaf". Hij kreeg zelfs aan
biedingen van Griekse dagbladen
om er vast te komen werken. Car
toonist Van Beest voelde er weinig
ivfeeiMlt&i
Een van Beests spaorgrollen.
heen maakte hij zowel reclame
boodschappen in humor verpakt
als zijn geestige cartoons voor tal
van week- en maandbladen. „Op
het ogenblik zit ik meer in, op en
om de boerderij. En hij laat mij
zijn tekeningen in het weekblad
van dezelfde naam zien. „Reac
ties? O ja, je krijgt ook als car
toonist fanmail". Hij spreekt het
woord een beetje geaffecteerd-
overdreven uit. Omdat hij moet
lachen om al die anglikaanse in
sluipsels in onze taal. „Soms boze
brieven. Boeren zijn gevoelig voor
een bepaald soort humor. Laatst
had ik een boer op een paard ge
tekend. Het paard had een been
in verband en de boer een p
ik bedoel óók een been. Hij had
een kruk onder zijn arm. Die hu
mor sloeg niet aan. Het was
spotten of zo". Emil van Beest is
zelf protestant. Hij dolt en stoeit
graag wat met allerlei status
symbolen, maar echt spotten, nee,
dat kan hij niet. Daar is hij te
ironisch voor. Zijn bundel „Beest
achtig" getuigt ervan. De dominee
en de Kerk worden hier op de
hak genomen. Maar steeds op een
wijze waaraan geen vrouwmens
zich zal stoten. Zijn grapjes over
het optreden van de duivel in en
buiten het bedehuis zijn ronduit
meesterlijk. „Ik geloof dat ik in
een boekje over de r.-k. geeste
lijken veel verder zou kunnen
gaan. Dat is minder moeilijk. Daar
is meer vrijheid op dit gebied.
Meer gevoel voor humor". Ik moet
me sterk vergissen als dat bun
deltje in de toekomst niet zal ver
schijnen. Voorlopig is er echter
werk genoeg. Hij zou meer poli
tieke prenten moeten gaan tekenen.
Zijn koppen zijn erg goed en zeer
natuurgetrouw. De illustraties van
Kikkert en „de freule" in „Oude
wijn en oude zakken" van Rob
Vermaas en Rob van Dijk bewijzen
het.
„Nee. ik ben niet geporteerd voor
dat crue werk. Noem mijn teke
ningen tam, dan heb ik daar vrede
mee. Ik hou niet van dat kei
harde trappen. Ik heb geen be
hoefte de mensen te kwetsen. Ja,
wat is dat eigenlijk? Er wordt
veel over gepraat. Kwetsen en
kletsen liggen dicht naast elkaar.
Men is in dit land vaak wel gauw
gekwetst, maar ik doe er voors
hands niet aan mee. Ik ben wel een
Goorling, zoals ik in het westen
zeg als ze naar mijn geboorte
plaats vragen, maar daar blijft het
dan bij. Hier boven heb ik nog wel
duizend cartoons liggen. Er zijn er
die speciaal voor een boekje gaan
werken. Om eensklaps veel te ver
dienen en dan een half jaar niks
te doen. Dat kan ik niet. Ik moet
regelmatig aan het werk blijven.
Dat doe ik 's ochtends en 's avonds
als Goor naar bed is. Dan is het
lekker rustig. De markt voor car
toons is nog steeds groeiende".
Zijn hobby's zijn wel drummen
(„Het stel staat boven. Ik heb een
tijdje in Amsterdam in een bandje
gespeeld, het mag geen naam
hebben") en auto rijden. Hij heeft
zijn moeder al heel wat van het
buitenland laten zien, terwijl papa
't ontharingsproces van de Goorse
ingezetenen op gang hielp.
„Goor is lekker rustig om te
werken. Ik had in Griekenland
kunnen blijven. Werkte daar
voor een tijdschrift. Zo lijkt
het me beter. Natuurlijk ga ik
regelmatig naar Amsterdam.
Anders groei je dicht. Daar
heb ik mijn vrienden".
(ADVERTENTIE)
Vier middelen in één tablet - waaronder het betrouwbare
maagmiddel Chefarox helpen snel en... doen wonderen l
De vier middelen, verenigd in Chefarine
„4" - elk afzonderlijk al beroemd - wer
ken tezamen nog beter en helpen vaak
ook dan wanneer andere middelen falen.
De combinatie is ideaal om pijn of griep
snel en doeltreffend te bestrijden.
Beleid van één
lid is beleid
van hele college
Van een onzer redacteuren)
ROTTERDAM Mgr. M. A. Jansen
heeft besloten de top van zijn bisdom in
grijpend te reorganiseren. Met ingang
van 1 januari 1969 komt de leiding van
het diocees in handen te liggen van een
college van vier personen op gelijk be
stuurlijk niveau, dat de laatste verant
woordelijkheid zal dragen voor het be
leid. Het zal bestaan uit de bisschop,
twee vicarissen-generaal en een econoom.
Als vicarissen-generaal zfjn benoemd dr.
C. G. F. Braun MSC en drs. W. M. I.
van den Ende. De econoom zal later
worden aangesteld.
Een en ander is vrucht van een inten
sief overleg, dat in het laatste jaar is
gevoerd. De bisschop wil zijn plaats zien
temidden van de gelovigen en zoveel
mogelijk de gelegenheid scheppen, dat
bestaande vragen en wensen worden ge
hoord en in het kerkelijk leven worden
betrokken.
In het college zal een zo groot moge
lijke openheid van overleg en een zo in
tens mogelijke samenwerking worden
bevorderd. Het beleid van één lid zal
als het beleid van het hele college wor
den beschouwd. Gestreefd wordt naar
een werkverdeling overeenkomstig ieders
deskundigheid.
De eerste taak van het college is het
houden van een breed overleg met alle
diocesanen, opdat aller vertrouwen wordt
gewonnen en aller inbreng verzekerd.
Tevens moet het college streven naar
•en nauwe samenwerking met de andere
Nederlandse bisdommen, met de wereld
kerk en met andere Kerken, dit allés ge
zien als een dienst aan de hele samen
leving. Ten dienste van het college komt
een centraal secretariaat te staan onder
leiding van de heer A. H. P. A. Wiege-
rinck. De heer dr. C. van Bockxmeer,
thans secretaris, wordt persoonlijk assis
tent van de bisschop. De heer dr. A. E.
A. Zijlmans, thans tweede secretaris,
wordt verbonden aan het officialaat.
Pater Braun, vroeger docent in de
wijsbegeerte te Tilburg en later direc
teur van Una Sancta in Rotterdam, is
reeds sinds 1 januari 1967 bisschoppelijk
gedelegeerde voar de oecumene. Hij is
de eerste reguliere vicaris-generaal in
ons land.
Drs. Van den Ende, socioloog van de
economische hogeschool in Tilburg, was
tot nog toe belast met de planning en
de financiering van de kerkebouw in
het bisdom. Rector Wiegerinck vervulde
tot nog toe de functie van visitator van
de broeders- en zustercongregaties in
het bisdom.
Man pleegt met
jongens ontuclit
NIJMEGEN (ANP) In Nijmegen
is een 36-jarige alleenwonende man aan
gehouden, die kans heeft gezien om vijf
jaar lang ontuchtige handelingen te ple
gen met zeker twintig bij hem in de
buurt wonende jongens. Hij lokte de jon
gens, die in leeftijd varieerden van 7
tot 16 jaar, zijn huis binnen door te ver
tellen dat hij leuke spelletjes kende.
Met kleine geldbedragen of grove be
dreigingen legde hij hen later het zwij
gen op. Pas na vijf jaar-heeft een van
de jongens thuis iets over de spelletjes
van buurman verteld en heeft de politie
kunnen ingrijpen.
President Keita
(Mali) afgezet
ABIDJAN (Reuter) De president
van de Westafrikaanse republiek Mali,
modibo Keita, is gisteren volgens radio-
Mali door militairen afgezet. Een „mili
tair bevrijdingscommité" met aan het
hoofd luitenant Moussatraore heeft de
macht overgenomen en vrije verkiezin
gen in het vooruitzicht gesteld.
Over het lot van de president, zijn
ministers en de leiders van de regerende
„Soedanese Unie" is niets bekend. Er is
geen melding gemaakt van bloedvergie
ten. De berichten over de staatgreep zijn
uiterst summier. Radio-Mali zendt hoofd
zakelijk volksmuziek uit, van tijd tot
tijd onderbroken door voorlezing vah de
twee korte communiqués waarin de om
verwerping van het Keitabewind wordt
gemeld.
Waarnemers menen dat de staats
greep het werk is van jonge officieren
liet van de legerleiding. Keita was
behalve president ook premier, en be
heerde tevens de portefeuilles van de
fensie en buitenlandse zaken. In janu-
/an dit jaar ontbond hij het parle
ment en benoemde hij een raadgevende
vergadering van 28 leden. Mali heeft
behoord tot Frans Soedan en is sinds 2?
september 1960 onafhankelijk.
Keita, een lange atletisch gebouwde
man, is 53 jaar en mohammedaan. Hij
begon zijn loopbaan als onderwijzer en
begaf Zich in 1946 in de politiek. Hij
vertegenwoordigde zijn land in de Fran
se nationale vergadering, waarin hij in
1956 werd gekozen, en maakte deel uit
van twee Franse kabinetten. Toen zijn
land onafhankelijkheid werd verleend,
werd hij president. Als zodanig werd hij
op 12 mei 1964 herkozen. Onder zijn be
wind is op het binnenlandse vlak een po
litiek gevolg van „Malinees socialisme",
op het buitenlandse van de actief anti
kolonialisme. Mali, waar de befaamde
handelspost Tlmboektoe ligt, heeft ca
vijf miljoen in'
De afgezette Modibo
WIJK AAN ZEE Het gezin Becker
uit WUk aan Zee had volgens zijn reis
plan op 12 oktober van een vakantie naar
Griekenland In Nederland moeten terug
keren. Dat is echter niet gebeurd. Man
(hoteleigenaar), vrouw en hun kinderen
Nanette (12). Maya (8) en William (6)
hebben sedert 12 oktober niets meer van
zich laten horen. De moeder van de heer
Becker, mevrouw W. Becker uit Haar
lem, heeft een laatste brief, gedateerd
12 oktober, gekregen van haar klein
dochter Nanette. Hierin stonden geen
verontrustende dingen. Mevrouw Becker
heeft vorige week van de Haarlemse po
litie de raad gekregen zich In verbinding
te stellen met de ambassadeur van Ne
derland in Griekenland. Zij heeft dat
niet gedaan.
Wel heeft ze de ANWB te hulp geroe
pen. De ANWB heeft toegezegd naar het
gezin Becker te informeren. De heer
Becker heeft zijn reis bij de ANWB la
ten uitstippelen. Zijn reisdoel was het
eiland Korfoe.
Uit een briefwisseling tussen mevrouw
Becker en mevrouw Spier, echtgenote
van de zaakwaarnemer, blijkt dat de
heer Becker, kort na zijn aankomst op
Korfoe, betrokken is geweest bij een
(Van ome pariei
■edactie)
DEN HAAG Het Eerste-Kamerdebat over de
ininimumloonwel gaf gisteren aanleiding tol een wat
pijnlijk persoonlijk treffen tussen P.v-d.A.-senator
Kloos (de NVV-voorzitter) en minister Roolvink (Soc.
Zaken), waarbij laatstgenoemde A.R.-senator pror.
De Gaay Fortman aan zijn zijde kreeg.
Aanleiding was het centraal in de discussie staande
meningsverschil of minister Roolvink er niet beter
aan had gedaan het minimumloon te koppelen aan
de zgn. loonindex in plaats van aan de gemengde
index van lonen en prijzen. De heer Kloos verkoos de
loonindex en het meningsverschil hierover bracht
hem ertoe aan het slot van zijn betoog een „gewe
tensvraag" aan minister Roolvink te stellen. De heer
Kloos vroeg: :„Meent u met uw inkomen, dat 12
maal zo hoog is al* dat van da minimumloontrekkera
en dat wel aan de loonindex gekoppeld Is, het recht
te hebben om aan de minimumloontrekkers een scha
mel stukje welvaart te mogen onthouden?"
Nog voor minister Roolvink hierop kon antwoorden,
ging prof. De Gaay Fortman, die ook voor de C-H.U
het woord voerde, hierop in. „Ik betreur deze vraag
van de heer Kloos bijzonder. Wij moeten op voor
namere wijze met elkaar discussiëren en niet eerst
op de man en dan op de bal spelen". Hij noemde dit
werken langs de goedkope weg van de demagogie
Hij werd hierin even later bijgevallen door de
P.S.P.'er Boetes: „De heer Kioos ging over de schreef
door persoon en functie niet van elkaar te scheiden"
Minister Roolvink zei liever niet op de zaak in te
gaan, omdat hij hoopte, dat de heer Kloos in de
tweede ronde van het debat zelf wel op zijn opmer
kingen zou terugkomen. „Zand erover", zei minister
Roolvink-
De heer Kloos kwam bij de replieken Inderdaad op
de xaak terug, maar ander* den velen gedacht had
den. De heer Kloos „Ik heb vreemd opgekeken van
deze reacties. De heer Roolvink is persoonlijk ver
antwoordelijk voor zijn wetsvoorstel en politiek be
drijven is een zaak van het geweten. Daarom mag
ik best deze gewetensvraag stellen, ook al vindt men
dat niet „voornaam".
De heer Kloos zei, dat er in Nederland een vreemde
moraal bestaat als men over inkomens praat. „Van
het inkomen van de kleine man weten we alles, maar
van de hoge inkomens weten we bijzonder weinig.
Ik wou dat er op dit gebied hier evenveel openheid
bestond als in de Ver. Staten", aldus de heer Kloos.
Prof. De Gaay Fortman repliceerde, dat ieder politiek
bedrijft op basis van het persoonlijk geweten. Hij
wees erop, dat juist het persoonlijk inkomen van
ministers een volledig openbare zaak is in Neder
land. Hij herhaalde, dat het hem „bijzonder leed"
zou doen als de heer Kloos inderdaad namens zijn
gehele fractie zijn gewraakte opmerkingen gemaakt
had.
auto-ongeval. De heer Becker zou als
gevolg daarvan een paar weken moeten
blijven, tot het proces is afgelopen.
Deze lezing komt overeen met het
telexbericht, dat een vriend ran de heer
Becker, de heer A. Vooren te Beverwijk,
tijdens de vakantie van het gezin Becker
heeft gehad: „Ongeluk met auto. Stuur
1000 gulden", De heer Van Vooren heeft
het bedrag overgemaukt, maar geen be
richt van ontvangst gekregen.
Eerder zijn in Nederland berichten
ontvangen over de „harde behandeling"
van Nederlanders, die in Griekenland bij
auto-ongevallen betrokken waren. Het
is niet uitgesloten, dat de heer Becker
momenteel dezelfde moeilijkheden onder
vindt, Mevrouw Becker in Haarlem zou
met opzet buiten de moeilijkheden ge
houden kunnen zijn. De jonge mevrouw
Becker schreef weken geleden in leder
geval aan mevrouw Spier: „Zorg, dat
mama niels te weten komt".
De met een Griek gehuwde Vughtse
mevrouw Tsatsa die dezer dagen uit
Griekenland terugkeerde, wist te vertel
len, dat de familie Becker het goed
maakt. Het gezin vermaakte zich zo goed
op Korfoe, dat het van plan was tot
Kerstmis te blijven, Omdat het hotel op
Korfoe aan het eind van het seizoen
sloot, betrok de familie Beckers elders
logies.
Kosygin bezorgd
over Amerikaans
machtsstreven
MOSKOU (AFP-Reuter) Premier Ko
sygin van de Sovjet-Unie heeft tot
twee Amerikaanse senatoren gezegd dat
de Sovjet-Unie nog steeds graag met
Amerika wil samenwerken in de rich
ting van ontspanning een vreedzaam
naast elkaar bestaan, maar dat een po
litieke ontspanning moeilijk te bewerk
stelligen Is als het ene land sterker
wil zijn dan het andere.
De beide democratische senatoren Go
re en Peil hebben dinsdag 140 minuten
op het Kremlin doorgebracht. Er is
voornamelijk over ontwapening gespro
ken. De Amerikanen hadden om het ge
sprek gevraagd.
Senator Gore zei later op een pers
conferentie dat hij Kosygin gevraagd
had hoe naar zijn mening een botsing
van de 2 wereldsystemen voorkomen
zou kunnen worden.
De russische premier had hierop kort
en krachtig geantwoord: ten eerste door
vreedzame coëxistentie, ten tweede door
ontspanning en ten derde door niet te
streven naar een machtsporitio. Dit
laatste sloeg dan op de VS en de Sovjet
unie. Senator Peil verklaarde dat
Kosygin persoonlijk zeer bezorgd scheen
over de loop van de gebeurtenissen in
Tsjecho-Slowakl j e.
