ERNST HAPPEL: „WAAROM IN KEULEN
NIET TEGEN VERHOUDING IN WINNEN?"
En toen verscheen invaller Jendrossek
FC KÖLN VIERDE DE SCHLEMIELIGE WINST
KEES AARTS: „DAT SCHOT VAN MIJ ZAT ERIN
Breuk tussen NAC
en Bouwmeester
Met
„sorry was
alles
in
orde geweest
Thie kreeg
twee schoten
en het tweede
was raak
LEP'
Liever met
1-0 achter
dan met
2-0 voor...
WOENSDAG 13 NOVEMBER 1968
DE LEIDSE COURANT/
PAGINA T'
Dit ia dan hel moment 10aarvan men
later in A.D.O.-kringen zei, dat de
hal achter de doellij" gestopt iverd.
Kees Aarts (niet zichtbaarheeft
ii geschoten. Tussen spartelende
Duitsers door rolde de bal over
de doellijn. Scheidorechter Maehin
DEN HAAG Paul Heyeres en Ton Thie,
twee doelmannen, de eerste van 1 FC
Köln, de tweede van ADO. De eerste met
alle geluk dat de voetbalwereld bijeen kan
brengen, de tweede met een bijna werke
loze avond. Vijf minuten voor het einde
kreeg Ton Thie het eerste werkelijke schot
te verwerken. Twee minuten later volgde
het tweede in deze gehele wedstrijd. Inval
ler Jürgen Jendrossek, zorgvuldig uit de
eigen rijen opgekweekt, vuurde van zeker
dertig meter. Ton Thie, verstijfd van de
kou, ging iets te langzaam naar de grond.
Hij raakte de bal nog wel met de vuist aan
maar via de paal sprong het leer tegen het
net. Het eerste duel van de tweede ronde
voor het Europa-Cuptoernooi voor beker
winnaars had voor ADO een bitter slot
gekregen. Er kon alleen winst gepuurd
worden uit de ongeloofwaardige inzet van
de Haagse formatie, uit het feit dat de
sterren in de Duitse ploeg alle foefjes en
slimme zetjes hadden geprobeerd maar
nimmer tot daden konden komen die de
defensie van ADO verontrustten en uit de
wetenschap dat er uitnemend partij was
gegeven. Meer nog, ADO had driekwart
van de wedstrijd een grote veldmeerder-
heid gehad. Er was ook geschoten, uit alle
denkbare standen. Maar de sterke Keulse
verdediging had een portie fortuin mee
gebracht waarvan geen enkele aanval
terug zou hebben. Er was altijd wel een
toevallig uitgestoken been, er was steeds
een lichaam dat Haags succes in de weg
stond-
Een A.D.O.-vlag voor Overath, een-Kolnwlmpel voor Heynen. Een vriendelijk
handje en een bemoedigende knik. „Ceremonie protocolaire" voor een
voetbalwedstrijd m«t een internationaal tintje.
(Van o
e sportredactie)
BREDA Een poging van het bestuur van NAC en trainer Leo Canjels om de
straf voor Frans Bouwmeester sr. tot een minimum te beperken, is gisteren mislukt.
i gesprek met voorzitter J. Raaymakers in de ochtenduren had Bouwmeester
later op de dag een onderhoud met Leo Canjels. Beiden werden het eens over de
gang van zaken zondag (Bouwmeester liep tegen Heracles kwaad uit het veld),
Bouwmeester die erkende dat zUn gedrag niet juist was geweest
weigerde om zijn verontschuldigingen te maken tegenover zijn medespelers. En
Leo Canjels. Het gesprek liep op dit punt „stuk" en Frans
Bouwmeester weigerde aan de training van gisteravond deel te r
Hjj vertrok.
NAC noch Leo Canjels zullen verdere
toenaderingspogingen doen. Voorzitter
Raaymakers: „We wachten maar af. Ons
bestuur legt zich neer bij de beslissingen
van Leo Canjels. Hij heeft de leiding en
wij staan achter hem".
De beslissing van Leo Canjels houdt Jn,
lat er van NAC-zijde geen enkele actie
wordt ondernomen om Bouwmeester te
bewegen terug te komen. Leo Canjels:
„Ik heb tegen Frans gezegd: als hij wil
voetballen moet hij maar naar mij komen
en ik niet naar hem".
„O.k.", antwoordde hij, „dat is af
gesproken". Met die woorden zijn we
uit elkaar gegaan. Voor mij was er geen
enkele reden meer tot praten toen Bouw-
ster weigerde tegenover de spelers
excuus te maken. De jongens zijn
zondag door hem in ernstige mate ge
dupeerd en vinden het feit dat hij uit
het veld liep een zeer kwalijke zaak"
„Uit een gesprek met aanvoerder Adri
Pelkmans heb ik begrepen, dat de spelei s
het gebeurde hoog opnemen. Ze staan vol
ledig achter mij. Toen Bouwmeester toe
gaf, dat zijn houding te bekritiseren was,
vond is het niet meer dan billijk, dat
hij zijn collega's zijn verontschuldigingen
zou- aanbieden. Met het woord „sorry'
was alles in orde geweest. Maar Frans
weigerde dat. Ik heb toegegeven dat ik
die krachtterm, waarover hij gebelgd
was, niet hhd mogen gebibiken. Ik deed
het wel binnensmonds, maar voor hem
toch nog hoorbaar. Ik had dat niet mogen
Piet Giesen, kletsnat onder de douche vandaan, zei het zo: „Als zc met .10
hadden verloren, hadden ze niets te vertellen gehad". Het woord „schlemielig" ten
opzichte van de nederlaag woe in de hete kleedkamer niet van de lucht. F.n dan
was er nog dat schot van Kees Aarts, tussen de negende en tiende hoekschop voor
ADO. Zo'n tien minuten voor het einde kreeg Aarts uit de negende hoekschop de
bal, draaide zich om en schoot in. „Ik stond er toch zeker vlakbij. Die keeper
schopte hem zo'n stuk achter de doellijn weg", en Aarts hield zijn handen zeker
een dertig centimeter van elkaar. „Hij schopte met zijn linkerbeen, zo goed heb
Ik het gezien." Lex Schoenmaker vulde aan: „Maar wat deden die lui. Lambert
Maassen en ik sprongen toe na die hoekschop en Kees schoot. Onmiddellijk lieten
drie Duitsers zioh in het doel vallen en toen kon de scheidsrechter ook niet meer
zien waar die bal bleef. Maar hü zat erin. zo zeker als wat".
opgedragen aan Biskup en Weber, enorm
sterk in kopballen, volgde als een scha
duw Lambert Maassen, die het ook van
die ballen moet hebben.
Het was een bleef nakaarten. De 1 FC
Köln had de uitwedstrijd met 10 ge
wonnen en het zal een nog sterker
spelend ADO moeten zijn dat de Duitsers
van de derde ronde kan afhouden. „We
hebben een kans. Als we zo spelen als
vandaag, zijn we niet kansloos", oor
deelde Maassen, die voor het eerst na
zijn knieblessure weer in de hoofdmacht
speelde.
ADO was teleurgesteld, natuurlijk,
maar het semiprofvoetbal heeft het team
wel zo gestaald dat het duivels goed
weet dat de doelpunten tellen. En die
kwamen er niet aan Haagse zijde, alle
verwoede pogingen ten spijt, alle steun
van het tweeëntwintigduizendkoppige
publiek ten spijt. Ze hadden er zin m
op de tribunes. Langzaam uithalend
klonk het „ADOooooo - ADOooooo" over
het veld, vuurpijlen doorkliefden de
lucht en tussen de petjes in de club
kleuren werd schaars met roodwitte
vlaggen gezwaaid. FC Köln had ook een
legioentje meegebracht,
Die mannen en enkele vrouwen
hieven vooralsnog geen spreekkoren aan
en zongen geen strijdliederen. Ze wisten
dat hun ploeg in de competitie nog geen
uitwedstrijd had gewonnen. En ze zagen
hoe ADO geladen was met cupfighters-
mentaliteit. Als een storm loeide de
teleurstelling over het veld bij een mis
lukte scoringspoglng van ADO. En die
pogingen werden steeds talrijker. De in
trainingsbroek gestoken Paul Heyeres
schroeide de vingers aan een schot van
Maassen, aan een inzet van Heijnen. Hij
zag schoten van De Zoete naast zijn,doel
vliegen en de stuipen vielen hem op het
lijf toen in een éénendertigste minuut
De Zoete keihard van de zijkant af tegen I
de lat schoot. De terugspringende bal
werd door Maassen op de juiste wijze
hoofd omlaag ingekopt. Toevallig was
er de knie van Werner Biskup die de
bal remde.
De Duitse trainer Hans Merkle had
een andere tactiek toegepast. ADO-
trainer Ernst Happel had vijf keer FC
Köln zien spelen en al die keren stond
Wolfgang Weber de rol van Ausputzer
te vertolken. Dat karwei was gisteravond
Problemen
Intussen stond Ton Thie onder de
Haagse lat te kleumen. Wat hij te doen
kreeg, was van geen belang: een paar
teruggespeelde ballen. Eenmaal had hij
zijn doel moeten verlaten toen Blusch,
getooid met nummer 3 maar in feite als
spits opererend, na een lange rush ge
vaarlijk dreigde te worden. Thie was hij
al voorbij maar er kwam hulp in de
vorm van Weimar opdagen. Blusch was
ook de man die na een fraaie combinatie
pal naast 't doel schoot. Verdere wapen
feiten konden de Duitsers in de eerste
helft niet aandragen, maar zij hadden
getoond wel degelijk te kunnen voet
ballen, ondanks de indruk dat zij zich
meer inspanden voor een gelijkspel dan
voor de volle winst. Zodra de ploeg tijd
ging rekken, op balbezit gingen spelen,
bleek de grotere klasse, die dan wel niet
bijster imponerend was, maar het ging
gemakkelijker dan bij ADO, dat het
wederom van onverzettelijkheid en inzet
moest hebben, en die waren er dan ook
in meer dan voldoende mate.
Daarom stoiul de defensie van
FC Köln zo dikwijls voor grote
problemen. Af en toe trad doelman
Heyeres zwak op maar dan was
er toch altijd weer een redder en
niet eens steeds „met de hersens
erbij", dikwijls met puur geluk.
Nog feller
Het is een afgezaagd excuus, dat
vijandelijke geluk, maar ditmaal was het
er wel degelijk aan Keulse zijde. De
indrukwekkende Haagse aanhang voerde
dan ook massaal na de rust de zilver
vloot binnen de omheining van het veld,
wetend dat dit ADO niet bij voorbaat
als uitgeschakeld behoefde te worden
beschouwd. En dan kan men er de tot
nationale voetbalhymne verheven ode
aan Piet Hein wel tegenaan gooien. Nog
feller ging ADO op de aanvul «pelen.
Onophoudelijk trokken de verdedigers
Van der Burch en Vos naar Voren. Ze
drongen door tot in het doelgebied en
schuwden het schieten niet. Maar het
had allemaal zo weinig zin.
Eens werd de bal tot viermaal toe
ingeschoten, met doelman Heyeres in
kansloze positie. Die benen en lichamen
waren er echter steeds. Nu eens kroop
Biskup kermend over de grond, dan weer
A.D.O. streed verbeten om in Den Haag in ieder geval voor treffers te zorgen, die perspectief zouden bieden
return. Piet de Zoete „beklimt" Kölndoelman Heyeres. Wolfgang Weber schermt het doel af.
Thielen, maar ze hadden, bU wijze van
spreken, hun leven over voor het voor
komen van een treffer. Onvervaard
wierpen ze zich voor de bal, voor de
De weinige keren dat FC Köln op
een hogere versnelling overging, warep
te tellen. Dan moest ADO weliswaar
terug muar nimmer ontstonden levens
gevaarlijke momenten voor het doel van
Thie. En steeds weer trok ADO het
initiatief tot zich. Drie hoekschoppen
achter elkaar moest FC Köln in barre
nood schenken. Doelman Heyeres gleed
op goed geluk tegen een bal aan die
Heijnen net wilde inschieten.
De zilvervloot was al afgemeerd, de
papieren petjes verscheurd. Men had het
ingezien: het was onbegonnen werk
voor ADO.
Injectiespuit
3'oen ve vschcen «TUrgen Jendrossek in
de plaats van de befaamde schutter
Hannes 'uNi'vaïé 'geen (Keulse) potten
had kunnen breken. Hij bracht weer pit
in de aanval want die was er door de
Haagse defensie wel nagenoeg uitge
haald. Flohe probeerde het soms met
minder olrbare middelen omdat hij in
Harry Vos, zeer tot zijn ongenoegen,
zijn meerdere moest erkennen. Eigenlijk
had FC Köln het ook al opgegeven. Die
OO was de Duitsers meer dan genoeg.
Jendrossek werkte als een injectie
spuit. Hij wilde nog wel. En nadat Kees
Aarts wel of niet over de doellijn had
gescholen, loste Hornig, die voor de rust
met listige bewegingen was opgevallen
maar daarna ook al niet meer tot grote
hoogte kwam, het eerste schot. Jendros
sek probeerde het ook.... en het was
raak.
Maassen: ..Als Ton warm is,
pakt hij die bal toch. Maar hij had
J de hele wedstrijd niets te doen
j gehad". Lex Schoenmaker reeo-
luut: ..Die bal zat erin". Nakaar
ten. De zware bassen hadden het
Duitse clublied al laten klinken en
ze waren elkaar dolblij om de
schouders gevallen. Maar dat het
een schlemielige winst was, is
buiten kijf. Op 27 november krijgt
ADO de tweede kans en men weet
dat het tevens de laatste is....
FRANS BOUWMEESTER
(Va
nze sportredac
DEN HAAG Terwijl de honderd-
twintig man van liet Dordtsc muziek
korps .lubal met enige forse „pedaal"-
trappen een einde maakten aan hun
frmidabele Zuidamerikaanse show en
en ruimte achter de omheining van
het Zuiderpark opzochten, keerde het
ADO-elftal in ongewijzigde opstelling
binnen de HJncn terug voor de tweede
helft. In ongewijzigde opstelling, dal
wil zefcgen mét Weimar en mèt Lam
bert Maassen, van wie trainer Ernst
Happel had gesuggereerd dat zü wel
licht maar één belli zouden meespelen.
He ADO-trainer volvoerde zijn voor
nemen dat hij misschien mede in
de openbaarheid had gebracht in hel
kader van de psychologische oorlog
voering rond Europa-Cupduels niet.
Er was trouwens geen enkele reden
toe. want Weimar en Maassen speel
den een beste wedstrijd (zoals ook de
Haagse burgemeester mr. Marijnrti
in de ereloge constateerde) en hadden
er blijk van gegeven van hun blessure
ge enlast meer te ondervinden en de
conditie te kunnen opbrengen de twee
de helft met volle inzet te kunnen
Niettemin: er was in het ADO-kamp
na afloop van onmiskenbare teleur-
steling sprake, teleurstelling als eerste
onder woorden gebracht door manager
Eddie Hartman: .,En nu kan iedereen
wel zeggen dat het een ongelukkige
nederlaag is en dat vind ik zelf
ook maar het blijft een nedeilaug"
Waarbij trainer Happel zich aansloot
„Natuurlijk ben ik teleurgesteld, want
we hebben verloren".
Maar de somberheid was niet zo groot
en de nederlaag zo klein dat er in de
Haagse Uleedkamc-r enige hoop bleet
gloren op een gunstig resultaat in de
uitwedstrijd op 'J7 november. Al was
het wellicht alleen maar om zichzelf
moed in te «preken. „Want", zo ver
klaarde Ernst Happel, „vandaag heb
ben we tegen de verhouding in ver
loren, waarom zouden we iq Keulen
niet tegen de verhouding ln kunnen
winnen. Vergeet nooit, meine Herren,
dat de bal rund 1st".
Voor de Haagse rechtsachter Theo van
der Burch was dat allang een beken
de zaak. In zijn zone was de aanval
ontstaan waaruit de Keulse invaller
Jondrossek het enige doelpunt scoorde
„Maar", liet ADO's rechtsback na af
loop weten, „toen die vent mij wilde
passeren maakte ik een sliding, waar
uit met bal en al over de outlijn
gleed. Die grensrechter had voor een
uitbal moeten vlaggen", en met een
wit van woede vertrokken gezicht
schudde hij woest het hoofd over zulk
Toelichting
Desondanks meende tralurr llappel
nog wel reëele perspectieven te on
derkennen voor de uitwedstrijd in bel
Müngersdorfstadion in Keulen: „Mcinr
Herren, na wat Ik vanavond van de
Duitsers gezien heb - en heus, hun
spel heeft mü echt niet overtuigd
sta Ik liever met 10 achter, dan inet
't0 voor". Een uitspraak die uiter
aard toelichting behoefde: „Kijk eens,
wij hebben eigenlijk maar weinig
meer te verliezen. We kunnen nu veel
rustiger spelen dan In de wedstrijd
van vanavond. Maar FC Köln zal zich
met die geringe voorsprong ongetwij
feld zenuwachtig tonen. Wellicht dal
wij daar gebruik van kunnen maken".
Waarbij daa bij ADO wanneer de
zaken zullen verlopen als Happel
hoopt de schutterij trefzekerder op
schot zal moeten zijn dan gisteravond
in het Zuiderpark. Trainer Happel:
„Door de consequente mandekking
van FC Köln hadden we vrij weinig
mogelijkheden. Vooral Weber meer
dan dertig maal internationaal en een
zeer geroutineerd speler gaf onze
Lambert Maassen bij kopduels weinig
kans. Men mag echter niet vergeten
dat het voor een achterspeler altijd
gemakkelijker Is zich in de lucht te
bewegen dan een voorhoedespeler
Toch hebben we nog genoeg kansen
gehad. Zolang het li0 bleef, konden
de Duitsers rustig blijven voetballen
Maar veronderstel nu eens dat we ei
eentjt hadden ingeschopt. dan had
hun zelfvertrouwen echt wel een deuk
ADO-suppoost als een Cerberus de
deui', die naar de kleedkamers leidt,
gesloten hield, had een dergelijk goed
tegenspel niet verwacht. „Ik hei) ADO
drie keer zien spelen. We speelden op
zekerheid. Op nul. En we hebben met
1—0 gewonnen. Wat kunnen we ons
Ik r
[ekrei
Ma:
slecht:
van ADO's trainer, zoals er ln het
/.uiderpark lil de eerste dagen nog wel
meer bomen zullen worden opgezet.
Ernst Happel keerde daarom liever in
de werkelijkheid terug: „MUn spelers
hebben (onvervalste Hollandse uit
drukking uit Oostenrijkse mond) hun
stinkende best gedaan. Wat mag Ik
Onvriendelijk
Zo teleurgesteld de Haagse spelers en
officials waren, zo tevreden was men
bij FC Köln. Trainer Hans Merkle, die
eerder voor de verzamelde pers in
de bres sprong toen een onvriendelijke
gen dut ADO mij Is meegevullci
Merkle, die met zijn „buldog"-gezich
eerder op een bokser dun
voetbaltrainer lijkt, was zo eerlijk
bekennen, dat zijn ploeg niet ov
geluk te klagen had ,.ADO had ze
veel kansen, maar ik had onze me:
sen in de verdediging al van tevori
gewaarschuwd dat ze het druk zoudi
krijgen. Alle lof voor Weber i
Biskup".
Voor de Franse scheidsrechter Maehin
waren er geen moeilijkheden geweest.
Ill) had daarom veelvuldig de voor-
deelregel kunnen toepassen, waardoor
het spel nog aan tempo won. ..Iedere
cupwedstrijd vergt een speciale in
stelling. liet was een goede en cor
recte wedstrijd, In „bon esprit" ge
speeld. ADO heeft gedomineerd. Tres
trlste dat het toch moest verliezen".
,,Had hij niet gezien dat de bal
bij het schot van Kees Aarts de
lijn was gepasseerd? Nee hoor,
wuifde hij weg, aboluut niet
Kólntrainer Hans Merkle hield het
up het bankje niet meer uit. HU
hurkte achter het heiligdom van zijn
doelman en volgde daar gespannen
de strijd.
