PEUTERS EN KLEUTERS PIONIER JOEL KALTENECKER MAAKT KINDEREN VRIEND VAN HET WATER VERWAARLOOSDE GROEP BIJ HET ZWEMONDERWIJS NOTEER BIJ DE RADIO (Van onze zwemmedewerker) DEN HAAG Iedere dag opnieuw treft men ze weer in de dagbladen aan; kleine berichten met als kop: KLEUTER VERDRONKEN. Al spelende zijn ze te dicht bij de waterrand gekomen. Eén onvoorzichtige beweging en het water heeft weer een slachtoffer geëist. Per jaar verdrinken in Nederland ruim vierhonderd personen. Bijna de helft van de verdrinkingsgevallen betreft jonge kinderen. In 1965 ging het bij 193 van de 371 verdrin kingsgevallen (50,6 procent) om kinderen onder de 10 jaar. Voor 1966 en 1967 liggen die percentages nauwelijks gunstiger. Toen verdronken resp. 210 (48,3 procent) en 204 (47,2 procent) kleuters. Het dieptepunt ligt daarbij in de groep van 2 tot 4 jaar. Het trieste van deze sombere cijfer reeks is, datdit allies had kunnen, worden voorkomen ails de kinderen hadden kunnen zwemmen. Ondanks de aandacht, die in Nederland aan zwem onderricht wordt geschonken, is de situatie nog steeds onrustbarend. ZATERDAG 9 NOVEMBER 1963 Een groot deel van die onrust wordt door het schoolzwemmen weggenomen, maar nog altijd kan 47 procent van de leerlingen, die in 1966 het lager onderwijs verlieten, niet zwemmen, zoals bleek uit een eind 1967 gepubli ceerde enquête van de Vereniging van Leraren in de Lichamelijke Opvoeding. Voor Den Haag en omstreken gaven de enquètecijfers een iets rooskleuriger beeld. Dertig van de honderd kinderen konden niet zwemmen, veertig hadden daarentegen twee zwemdiploma's, vol gens deskundigen de minimumeis om de veiligheid van het kind onder nor male omstandigheden te kunnen waar borgen. In het afgelopen jaar is die situatie nauwelijks verbeterd, ook al kon voor -ie eerste twee diploma's een stijging van rond 20 procent worden genoteerd. Maar nog altijd hadden 10.000 van de in totaal 26.000 schoolzwemleerlipgen geen enkel zwemdiploma na afloop van het schooljaar 1967/1968. Obstakel verwijderd In totaal werden in 1967 ln Den Haag 31.674 diploma's a en b uitgereikt- Daarbij waren de zwemverenigingen naast het schoolzwemmen met 9871 diploma's de voornaamste leve ranciers. Al deze getallen versluieren de kern van de zaak echter enigszins. Schoolzwemmen wordt alleen aan de drie hoogste klassen van de lagere school gegeven. Aan kinderen dus tus sen de 9 en 11 jaar. Bovendien was het tot 1 okbober bij ministerieel be sluit niet toegestaan kinderen jonger dan 6 jaar het eerste diploma (de zweniproef) te Laten zwemmen en kin deren jonger dan 8 jaar het tweede diploma (geoefend Dat betekent, dat peuters en kleuters een volkomen verwaarloosde groep zijn b(j het zwemonderwijsen juist hier vallen de grootste klappen. De statistieken wUzen het uit. Het is dan ook een helt' opluchting, dat per 1 oktobo; de leeftijdslimieten zijn vervallen, want draarmee is het officieel obstakel op het pad naar een geheel nieuwe ontwikkeling verwij- Niet iedere kleuter is zo ge lukkig een moeder te hebben, die al snel voor de eerste zwemlessen zorgt. Maar die moeder hoeft ook weer niet per se van het kaliber van ex-zwemcraek Dawn Fraser (foto) te zijn om haar kind voor het water veilig te willen stellen. Welke moeder wil dat niet nieuwe ontwikkeling eist andere koers derd: het kleuterzwemonderricht. Ook in Den Haag is sinds kort ge lukkig een voorzichtig begin ge maakt met kleuter-zwemlessen. Diverse Haagse zwemverenigingen hebben wat ruimte vrij kunnen maken voor kleine kleutergroepjes. Veel meer kunnen zo niet doen. De kleutei vergt een indivi duele en speels.? aanpak en als gevolg daarvan veel ruimte en een grote in- hructiestaf. Desondanks gaat er heel wal tijd inzitten om een kicutei zw m- men te leren. Kleuterzwemmen is dan ook een bij grotere aantallen (nog) financieel moeilijk haalbare zaak. Al leen omdat de verenigingen een beroep kunnen doen op instructeurs uit eigen kring, drie geheel op vrijwillige (en kosteloze) basis hun zo nut'ie werk doeh, kunnen de clubs hun begrotingen sluitend 'houden. Het zou natuurlijk aantrekkelijk zijn als de kinderen schoolzwemmen kunnen krijgen zodra zo op de kleuterschool komen. In Zuid-Afrika gebeurt dat al- Als een kind daar op vijfjarige leeftijd op school komt. begint men onmid dellijk met zwemlessen te geven. Wel willen, niet kunnen Vooralsnog lijkt deze situatie ln ons land niet te verwezenlijken. Ned eiland kampt met een schreeuwend gebrek aan zwembaden. Daardoor kunnen in het gunstigste geval alleen de drie hoogste kLrssen van het lager onderwijs in het schoolzwemmen wor den betrokken. Voor het kleuterzwem men is overdag eenvoudrig geen ruimte. Voorlopig blijft men daarom nog aan gewezen op de zwemverenigingen, die hun eigen uren hebben. Zij willen er ook wed meer aan doen, maar kunnen niet De financiële lasten zijn zwaar De post zwemgelden voimt het leeuwe deal van de driverae 'begrotingen. Vele trienduizenden guldens worden daaraan per jaar gespendeerd. Andere koers Die druk wordt steeds sterker, want de afgelopen jaren zijn de badpiijzen van de p ilriculriere baden in Den Ha.ig met ruim honderd procent toegenomen. De gemcervtbaden staken daarbij nog gunstig af, main ook dat gaait ver anderen. Onlangs bereikte de Haagse raad een voorstel van B. en W. om de badpiijzen drastisch te verhogen, een rogelrcchte anti-propaganda vain het werk van de verenigingen. Gelukkig gaat de verhoving van de kinderprijzen in zwembad Morgenstond nriet door. De zwemverenigingen zitten echter nog steeds met de aanzienlijke verhoging voor de InsU-uobiebaden aan de Es- camplaan en in Duindorp. En juist hier wordt zo veel zwemonderricht ge- De gemeente zal dan ook duidelijk een andere koens moeten inslaan. Dat hoeft niet een verlaging van de badprijzen te zijn. Wethouder Dankeknan voerde bij de behandeling van de vooratellen terecht de ooncurremtle met de par ticuliere baden aan. De gemeente zal het daarom in een aangepaste sub sidieregeling moeien gaan zoeken, zo als ook de KNZB drie al kent. De bij de KNZB aangesloten verenigingen ontvangen voor dik eerste diplom.i, uitgereikt aan leden onder de 15 jaar, het goedbedoelde, maar in wezen ri dicule bedrag van een gulden. TI" T- i (Van unedewerker) ALPHEN AAN DEN RIJN Pionier in ons land op het terrein van het kleuterzwenv onderricht is Joel Kaltenecker, hoofdinstruc teur van het zwembad De Hoorn in Alphen aan den Rijn. In 1963 begon hij als eerste in Nederland aan zwemonderricht, speciaal voor kleuters. Van Amerikaanse initiatieven op dit gebied had hij nog nooit gehoord. Het ont stond allemaal bij toeval. „In 1963 hadden we bij onze leerlingen een stuk of zeven kleintjes. Al snel bleek dat het niet ging; ze bleven ver achter bij de rest van de groep. We zijn ze toen maar apart les gaan geven. Dat werd zo'n succes, dat we het jaar daarop meer aanmeldingen kregen. Gaandeweg is dal aantal gegroeid en deze zomer hadden we in totaal vijfhonderd peuters en kleuters tussen de twee en vijf jaar onder onze hoede. Niet dat die leeftijd voor ons zoveel uitmaakt. We gaan toch uit van de capaciteiten van het Het eerste begin is altijd de kinderen vrij in het water te maken. Ze moeten zich volkomen op hun gemak voelen in het water. Alleen dan zijn ze ge heel ontspannen. Dan beginnen we ze langzaam één van de vermoeiendste dingen van ons werk is het voortdu rend herhalen de schoolslag te leren. Eerst met bandje, vleugeltjes en plank Je weet wel van die drijfkussentjes die om de armen worden geschoven, en naarmate het beter gaat, moeten ze het meer op eigen kracht doen. Eerst gaat de plank weg, daarna het bandje en tenslotte de vleugeltes. Wij leren het Jong geleerd, oud gedaan. Zwemcoach Rob Kerkhoven bezig met drie leden van de vaderlandse top. „Mooi hoor, die prestaties, maar in wezen sijn ze voor ons bijzaak", zegt instructeur-uit-roeping Joel Kaltenecker. ze komen zelfs uit amsterdam naar alphen aan den rijn onze kinderen met deze zogenaamde drijfmiddelen omdat het doodgewoon de snelste methode is". Op deze manier krijgen de kinderen tijdens hel seizoen iedere dag een kwartier les. „Als het langer duurt, gaan ze zich maar vervelen". Dat zijn werkwijze goed is, blijkt wel uit de schitterende resultaten die Kaltenecker en zijn vijf assistentes telkenmale boeken. Geitje is daarvan een spectaculair voorbeeld. Drie jaar oud in december wordt hij vier kwam Gertje deze zomer voor het eerst in contact met het water. Hij was al snel over zijn natuurlijke schroom heen en aan het eind van het seizoen was hij niet meer uit het water weg te slaan. Volgens zijn instructeur zou hij met gemak de eerste twee zwemdiploma's kunnen halen. Hij illus treert dat met het volgende voorbeeld „Aan het eind van de zomermaanden organiseren we altijd een prestatie tocht voor onze leerlingetjes. Gertje mocht daarbij 300 meter zwemmen (bedenk wel, drie jaar oud). Toen we hem na die afstand uit het water wilden halen, was meneer diep ver ontwaardigd. Hij wilde doorgaan. Zijn zusje van vijf mocht 500 meter zwem men en dat wilde hij ook: dat kon hij best! We hebben hem er toch uit gehaald. En brullen". Een andere minici-ack is de vijfjarige Anja. Tijdens een van de zomer ge houden demonstratie dook ze dood gemoedereerd van de hoge springplank. Iets waar menige volwassene niet aan zou beginnen. Daarnaast zwemt ze en passant 50 meter borst- en 50 meter rugcrawl. Natuurlijk zijn dit uitschie ters, maar Kaltenecker kan ook pres taties „in de breedte" tonen. „Voordat de kinderen b(j ons naar het diepe bassin overgaan, moeten ae een proef afleggen: 40 meter achter elkaar in diep water zwemmen. Van onze vijfhonderd kleuters hebben er ruim driehonderd deze zomer de proef afge legd". Gezien deze resultaten is het onbe grijpelijk dat de commissie elementair zwemmen van de K.N.Z.B. afwijzend staat tegenover het vervallen van de leeftijdlimiet van 6 jaar voor het eerste diploma. Behalve de psychische be zwaren is deze commissie van mening dat het rendement hoger ligt als de kinderen op de lagere-schoolleeftijd zijn. Zoiets als het zich laten uitbrei den van een brand omdat hij dan ge makkelijker te blussen zou zijn. Niet eens Instructeur-uit-roeping Kaltenecker is het volstrekt niet met de zienswijze van de commissie eens. Hij verdedigt zijn werk-hobby-hartstocht met het vuur van de ware liefhebber. „Als ze motorische bezwaren aanvoeren, dan zeg ik oké, ze hebben gelijk. Als de kinderen in zes maanden niet gezwom men hebben, zijn ze er echt wel uit. maar in twee a drie dagen is dat weei helemaal bij. Maar we dringen er bij de ouders dan ook sterk op aan dooi te gaan met de lessen. Eén enkel diploma is volgens ons ook een onvol doende waarborg". Aan psychische bezwaren tilt Kaltenecker niet zo zwaar. De commissie formuleert hel in de Zwemkroniek, het officiële or gaan van de K.N.Z.B., aldus: de kleu ter is zeer gebonden aan zijn eigen vertrouwde omgeving cn situatie; ver andering hiervan geeft angst en rem mingen. Kaltenecker zegt: „Vele ouders kwa men met enthousiaste verhalen van vakantie terug. Zonder een spoortje „remming" waren hun Jantje, Pietje. Klaasje in het Comomeer, het Lagu Maggiore. enfin noem maar óp. ge doken. Eén van de ouders vertelde, dat ze op een steiger bij het Brasemer- meer stonden te wachten. Hun zoontje struikelde en viel met al zijn kleren in het water. Paniek? Welnee. Hij zwom doodkalm naar een trapje en klom met druipende kleren uit het water. Ik kan me wel voorstellen dat de K.N.Z.B. gelijk heeft bij kinderen, die in zo'n speciaal instructiebadje zwemmen hebben geleerd. De kleuters wennen daar aan een rustige omge ving. Bij ons krijgen de kinderen les in een altijd lawaaiig zwembad. Die wennen wel aan drukte". Commissie welkom Kaltenecker onderstreept zijn woorden met een treffend voorbeeld. „Wim van vijf had vier dagen tevoren onze zwem- proef afgelegd en mocht in het diepe Op een gegeven moment is hij, onge zien, van de plank gesprongen en dwars door het drukke diepe bassin naar de uiterste hoek van het bad gezwommen. En denk nou maar niet, dat de lieve zwemjeugd in een boogje om zo'n jochie heen gaat. Natuurlijk hebben we hem een standje gegeven, maar we waren toch wel een beetje trots op hem". Kaltenecker zit te gnuiven bij deze woorden. Uit alles wat hij zegt, blijkt de liefde voor zijn HU zou dan ook het liefst willen dat de leden van de commissie elementair zwemmen eens op bezoek kwamen. „Laten ze eerst eens komen k(Jken hoe wc het hier doen. Misschien ver anderen ze dan van mening. Ze zijn van harte welkom". Aan kop zeuren De liefde voor de zwemsport stuat centraal in Alphen. „Al die prestaties zijn wel mooi, hoor, maar in wezen is het voor ons bijzaak. Wat wij willen is de kleintjes „vriend van het water" maken. Ze moeten graag naar het zwembad komen. Daarom geven we ook maar een kwartier les, net vol doende, zodat ze zich niet gaan ver velen. Het moet zo zijn, dat ze hun ouders de kop gek zeuren als die geen zin hebben om naar het zwembad te gaan". Het gesprek wordt op dat moment afgebroken door een vader, die voor zijn dochtertje (Rita, ruim drie Jaar) wat drop komt kopen. „Ja", zegt hij, „als het aan mij gelegen had, waren we niet naar het zwembad gegaan (het was die ochtend guur, regenachtig weer). Maar Rita bleef mij aan de kop Kaltenecker kijkt glimlachend toe, een sprekender bewijs van zijn woorden lijkt niet mogelijk. „Hel mooie is, dat het enthousiasme van de kinderen de ouders meetrekt. Ze kunnen niet ach terblijven bij hun kinderen en gaan ook zwemles nemen". De vader van Rita belangstellend meeluisterend knikt beamend: „Ik moest er ook wel aan geloven. Vopr mijn prestige, hè". Kaltenecker haakt onmiddellijk ln: „Hele gezinnen hebben we bij ons op zwemles. Dat is ons Ideaal". Hij komt nog even terug op de eerder te berde gebrachte bezwaren tegen het kleuterzwemmen. „We hebben de kinderen van praktisch alle artsen in Alphen. Die hebben geen bezwarenEven zwijgt hij en ver volgt dan: „Het liefst zouden we hele maal Reen lesgeld rekenen, maar de Nederlander is een raar type. Als hij iets gratis krijgt, denkt hij onmiddellijk dat het wel niet veel zaaks zal zijn. Vandaar dat we drie gulden per seizoen (aprilseptember) aan lesgeld vragen. Voor het zwemmen zelf betalen de kinderen acht gulden voor die zes maanden. Al die baden, die er meer voor rekenen, doen het voor de centen In andere steden wordt ook wel zwemonderricht aan kinderen ge- Keven, maar men is nog niet zo ver als in Alphen, waar peuters en kleuters vertrouwd worden ge maakt met het vooral voor die leeftijd gevaarlijke water. en dat is voor dit vak een geheel ver keerd uitgangspunt. Je moet er zelf helemaal achter staan". I)at men zUn inzet apprecieert, bljfkt uit dc locrlingcnlUst. lilt Rotterdam. Den Haag. Zoetenneer, Woerden, Bos koop. uit de gehele w(jdc omtrek van Alphen komen de mennen iedere dag trouw met hun kinderen. „Een Amster damse moeder atapt Iedere ochtend om zeven uur met haar kroont in de trein om hen zwemmen te laten leren. Maar ze heeft het er graag voor over. Dc veiligheid van haar kleuters gaal haar boven alles". TOTOWEDSTRIJDEN ElinkwUkVitesse RC'HHelmond Sport Sparta—SVV NACfleracien HeerenveenExcelsior I.imburgiaVolendam DWS—Go Ahead DFCFeUcnoord Leeds U.Tottcnh. Hotnp. LiverpoolChelsea SunderlandManchester U. Eintracht Br.—Bor. Mönch. Schalke '04—Hamburger 8V

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 15