Volmaakt voorbeeld van discriminatie NOORD-IERLAND EXPLOSIEF Mens in ziekenhuis heeft óók rechten Ik geloof dat interesse voor veel Nederlanders Indonesië hebben 100 GOLDEN Mr. Scheltema van Bagdad naar Djakarta Vrouw beroofd van gouden CRISIS IN FRANSE C.P. Gescjiillen in Hanoi over akkoord ring DINSDAG 22 OKTOBER 1968 DE LEIDSE COURANT '(Van ome correspondent Ben Bies) LONDEN In een officiële uitgave van het Central Office of Information, het Engelse equivalent van de Nederlandse rijksvoorlich tingsdienst, komt de volgende verklaring voor: „De procedure voor plaatselijke verkiezingen in Noord-Ierland is neergelegd in de kieswet (Noord-Ierland) 1962 en de onder die wet uitgevaardigde voorschriften van het ministerie van Binnenlandse Zaken voor Noord-Ierland. Deze voorschriften komen in het algemeen overeen met die in Groot-Brittannië, hoewel ze op sommige punten afwijken; bijvoorbeeld: men kan niet per post stemmen en alleen militairen in actieve dienst kunnen anderen machtigen om voor hun te stemmen." Deze grof misleidende mededeling wordt gedaan in „Britain, au official handbook 1968". Ook andere informaties over Noord-Ierland in ddt overigens zeer volledige en consciëntieus accurate naslagwerk is tendentieus. Zo ver zwijgt ze over de politiemacht in Noord-Ier land, dat de drieduizend politiemannen en de tienduizend vijfhonderd man sterke polifcie- reserve daar als enige korps op de Britse eilanden zijn uitgerust met vuurwapens. Dit zijn belangrijke punten. Openlijke zwendel elk ander woord is een eufemisme bij plaatselijke verkiezingen, vrijwel onbeperkte politiebevoegdheden en bruut politieoptreden behoren tot de onont- kenbare feiten, die de situatie in Noord-Ier land kenmerken als een donkere smet op de Britse democratie. Op geen enkel amder punt heb ik tijdens vijftien jaar als Londens correspondent Engelse officiële woordvoerders kunnen betrappen op pertinente onwaarheden en opzettelijke on volledigheden, zoals het officiële handboek die met betrekking tot Noord-Ierland probeert te verkopen. De conclusie is duidelijk; de Britten zijn zich het Noordierse schandaal goed bewust. Hoe kan het ook anders? Rechtse en linkse Britse bladen hebben het vraagstuk vele malen op niets verbloemende wijze uiiit de doeken ge daan. Het is een van de wedniige punten, waar op zij het onderling eens zijn. Naar aanleiding van de recente ongeregeldheden in London derry schreef de serieuze „Observer" onder meer: „De toestand is niet langer houdbaar. Als het parlement zich gaat beraden op de toekomstige positie van Schotland en Wales, zou het volkomen gerechtvaardigd zijn als de toekomstige positie van Ulster eveneens onder de loep wordt genomen. Een koninklijke com missie is overbodig: over de feiten kan immers niet worden getwist Het punt is: als Belfast niet bereid is de nodige wettelijke hervor mingen tot stand te brengen om de burgers van Ulster dezelfde democratische rechten te geven als de mensen in de rest van het Ver enigd Koninkrijk, heeft Westminster zowel het juridische recht als de morele plicht om het te doen." Bedrog en geweld Het socialistische weekblad New Statesmen verklaarde, dat men dn Noord-Ierland een volmaakt voorbeeld had van het onthouden van elementaire burgerrechten aan een be langrijke minderheid door middel van bedirog en geweld. Het blad vroeg zich af, wat minister president Harold Wilson de Rhodesisohe re bellenleider Ian Smith te leren heeft, zo lang hij geen initiatief neemt om de situatie in Noord-lei la nd te normaliseren. In hetzelfde blad verscheen een week later een artikel, dat als volgt eindigde: „De al vijftig jaar durende tragedie van Noord-Ier land schuilt dn het feit, dat het land wordt geregeerd dooi" unionistische politici met geen schijn van eerbied voor het yolk, voor het gewone fatsoen van een democratische maat schappij of voor de instituten van het Britse Na de storm van protesten over het wangedrag van de politie in Londonderry heeft Harold Wilson de Nooedierse premier Captain O'Neill heeft hU laten weten. De ontmoeting betekent nog niets. Zelfs als Wilson als eerste minister president zou besluiten iets te doen aan het uitgenodigd voor een gesprek. En als h\j in de nabije toekomst tijd heeft, zal Captain O'Neill even op Downingstreet 10 langsgaan, probleem, zou er veel moeite en nog meer tijd mee gemoeid zijn. Het vraagstuk Noord-Ierland is een explosief mengsel van politieke, godsdienstige en sociale aspecten, voortdurend op het kookpunt ge houden door eindeloze historische bitterheid en fel nationalisme. Want het vraagstuk Noord-Ierland is een deel en een erfenis van de Ierse kwestie, die wat de betrokken par tijen betreft meer menselijke en sociale pro blemen-met zich heeft gebracht dan de Spaanse burgeroorlog- Twee conflicten oorspronkelijke Ulster vallen niet samen met die van het huidige grondgebied) bestaat uit de zes graafschappen, die onder de zogenaamde parti t i enegeling onder Brits bewind leven, terwijl Zuid-Ierland zich ontwikkelde tot een onafhankelijke republiek. Geheel tegen de persoonlijke beloften van de toenmalige Britse minister-president in, kreeg de tijdelijke rege ling een definitief karakter. Hertgeen inhoudt, dart vrijwel volledig katholieke streken tegen wil en dank deel uitmaken van het door en door protestantse Noord-Ierland. Nu spelen twee conflicten langs en door elkaar. Aan de ene karnt hebben de echte Ierse natóo- nlafliisten nooit het partirtire-èdee aanvaard. Zij blijven streven naar het ene verenigde Iteriand. De druk varn de politieke, miifldtadire en 60oiaile realiteit heeft de actieve anti-partiitriebeweging gereduceerd tot een handjevol fanatieke idea listen. Maar hert tweede conflict leeft juist nu weer op; het betreft de officiële en openlijke dis criminatie tegen de katholieke minderheid (altijd nog ruim 30 procent) in Noord-Ieriand. In Noord-Iertand. Zuid-Ierland en ook in Westminster groeit de actie voor elementaire burgerrechten voor die katholieke minderheid aan tot een orkaan. In Noord-Ierland bestraat nu een oml-rtghtsbeweging, net als in Amerika en met evenveel reden. Men spreek ook over de „blanke negers" van Noord-Iertamd, over „blanke ghetto's" en de leus is „One man, one En net als in de Verenigde Starten krijgt de Noordierse crivdl-rightsbewoging wel steun van liberale elementen uit hert andere kamp, maar de tegenpartij dn haar geheel verzet rich met snel toenemende hevigheid. En net als in de Verenigde Starten is ook dn Noord-Ierland vrees de onderliggende oorzaak van het verzet- Men vreest namelijk, dat emancipatie der katholieken ook de grenskwestie weer aan de orde zal stellen en de protestanse meerder heid in Noord-Ierland zal nog liever generaties lang man voor man omkomen dan één centi meter grond aan de republiek te overhandigen. Over hereniging kan niemand zelfs maar fluisteren. „Wij verdedigen het grootste recht van de mens", zei de voormalige premier van Noord-Ierland, lord Brookëborough, „wij ver dedigen de vrijheid en ter wille van drie vrij- kiesdistricten gejongleerd om gemeenteraden met een beslissende protestanse meerderheid te verzekeren. Zo heeft Londonderry een plaatselijke katholieke meerderheid VUn bijna 80 procent, maar de protestanten produceren een onaantastbar.- meerderheid in de raad. Waar /tet stemrecht veelal te m iken heeft met huizen, ontwikkeling en positie, onderwinden de katholieken bovendien een genadeloze dis criminatie op de terreinen van woningtoewij zing, onderwijs en benoemingen. Om maar weer bij Londonderry te blijven: op een be volking van net 60-000 riolen komen daar nriot minder dan 2000 katholieken zonder woning voor. Zij kunnen ook geen enkele hoop koeete ren, omdat de protestantse gemeentebestuur ders nriet van plan zijn hen ooiit een perma nente woning en daarmee de mogelijkheid van stemrecht te geven. Zo verblijven hele gezinnen in heit wouikbouse, een Victoriaans fcoort gesticht, terwijl vrij gezel lenmeisj es een heel huis -toegewezen krijgen. Waar dan bo vendien sprake Is van chronische werkloos heid (10 tot 25 procent), maken katholieke arbeiders al heel weinig kans op sociale recht vaardigheid en sociale ontwikkeling. De socialistische volksvertegenwoordiger Gerry Fltt, die bij de ciril-rightsdemonstraties in Ixmdonderry door de politie werd neerge- knuppeld, drukte bet zo uit: ,.W(J wensen op j de allereerste plaats een onderzoek naar de speciale volmachten die de Noordierse regering zichzelf heeft gegeven, omdat ze in strijd i(Jn i met tenminste 22 artikelen van de UNO-ver- j klaring van de rechten van de mens" (ADVERTENTIE) kaas uit het vuistje dc g van goed idee b'j de tv Captain O'Neill hedd zijn wij bereid de allergrootste offers te Stemrecht Terwiille van drie vrijheid wordt ook de vrij heid van de 'katholieke minderheid stelselmatig beknot. Het sabamdfeial van de plaatselijke verkiezingen, bijvooit>eéld, bestaat hierin, dat men weigert univeroeell stemrecht te verlenen. Het stemrecht is afhankelijk van eigendom, positie in de zakenwereld of in universitaire kringen. De in alle oprichten achtergebleven katholieken (nationalisten) maken dan uiter aard weinig kans. Niet minder dam 25 procent van hen hebben eenvoudig geen stemrecht. Aan de andere kant beschikken veilige protestantse (unionistische voormannen op grond van veler lei kwalificaties over 20 tot 40 stemmen ieder. Daar zelfs deze ingebouwde voorsprong niet voldoende blijkt, wordt met de grenzen van Interne aangelegenheden Westminster behoudt de uiteindelijke souve- roimitedit over Noord-Ierland, dttt een deel van hot Verenigd Koninkrijk on. Sinds de porta tde- rogoimg in de twdntiger jaren is echter hert constitutionele gebruik gegroeid, waarbij de Britse (regering en hert Britst: parlement rich nooit rechtstreeks mengen in de interne aan gelegenheden van Noord-Ierland. Hot lijkt een aannemelijk gebruik, maar waar menselijke rechten letterlijk en figuurlijk met laarzen worden getreden komt de zelfbepericing r an onbetwiste souvereriniteit neer op schuldige lafheid. Tot dusver heeft geen enkele Britse regering de voor de hond liggende concfarie durven trekken. Toch geldt in Ierland hetzelfde uls in de Verenigde Stoten: het onthouden van ele mentaire burgerrechten aan een belsmgrijke minderheid ondermijnt de samenleving en Iran op den duur slechts tot gerwold en bloedver gieten leiden. Dr. Thiadens (Werkgroep 2000): (Van een onzer verslaggevers) OOSTERHOUT „Zijn zieken ei zonden eigenlijk wel gelijk berechtigd? Bezitten zieken eigenlijk wel een beslis singsrecht? Op wie kunnen zij een be roep doen, wie komt op voor hun rech ten? In hoeverre zijn de verpleegkundi gen. hoofd en sub-hoofden van de af delingen opgeleid tot werkelijke begelei ding van zieken? Wil de zieke juist niet bij het sterven begeleid worden, als een persoon behandeld worden en niet „gestorven worden", onopvallend temid den van vreemden, vaak ook in volle dige eenzaamheid"?, aldus dr. A. Thia dens, staflid van de werkgroep 2000, gis teren in een teospraak bij de herope ning van het St. Jozefsziekenhuis te Oos terhout. Als de zieke opgenomen wordt in eer ziekenhuis, aldus dr. Thiadens krijgt hij een extra belasting te verwerken. Zijn vrijheid wordt nog meer ingeperkt door het ziekenhuisreglement. Het kenhuis draagt nu eenmaal het aspect van een bedrijf. In hoeverre heeft men oog voor het feit dat het ziekenhuis de mens psychisch ziek maakt? In hoever- (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Mr. H. Schelteina, de llenwe Nederlandse ambassadeur in idonei is blij met zijn benoeming, a Ik ga met meer dan gewoon plezier y aar Djakarta. Ik geloof dat mij een aeiende periode wacht", zegt hij op en zonnige achternamiddag in Den laag. Hij is even over uit Bagdad. 1' 'aar hij tot eind oktober nog ambassa- eur is, heeft intussen al enkele bezoe- en afgelegd en vliegt nog deze week te- at ig naar het Midden-Oosten om af- :heid te nemen van Irak. van Saoedl- 61 rabi en van Koeweit, drie landen in - et Midden-Oosten, die bij de post van r' e Nederlandse ambassadeur in Bagdad 1 ehoren. Daarna gaat dc reis naar In- nt|onesi. Ik zie het na 12 jaar terug '"friet hoop ik, al mijn persoonlijk vrien- en, die ik tussen juni 1955 en no- ember 1956 heb kunnen maken, ondanks o problemen, ondanks de moeilijkbe en van die jaren". De opvolger van mr. E. Schiff, die Bdl kort terug is in Ned eiland als sc- het ministerie van Buitenlandse Zaken, beseft goed, dat hem heel wat werk te wachten staat. Maar mr. Scheltema staat enorm kend, dat hij niet bang is de zaken stevig aan te pakken. Hij heeft nog geen afgerond overzicht van wat hem alle maal te doen staat, wat reeds opge bouwd is en wat wacht op een verdere uitbouw. „Maar ik heb intussen al de indruk, dat heel wat Nederlanders bij zonder veel belang in Indonesi stellen en dat heel wat Nederlanders er graag naar toe willen. „Er zijn nu nog niet zoveel Nederlanders in Djakarta. Ik schat zon 350 zegt hij. „Maar ik heb het idee. dat dit aantal binnen niet al te lange tijd groter wordt. Veel be drijven, handelsfirma's en maatschappij en tonen grote interesse". Verder gaat het om de uitbreiding van de culturele contacten. Mr. Schiff heeft daaraan al veel gedaan. Mr. Scheltema gaat ermee verder, met evenveel animo als zijn voor ganger. Gasten ontvangen De nieuwe ambassadeur verheugt zich vooral over zijn ambtswoning met grote tuin. „Ik heb gehoord, dat het een fraaie ambtswoning is met een nog fraaiere tuin. Dat zwembad in de tuin zal Ik graag en vaak gebruiken. En de tuin lijkt me bijzonder aantrekkelijk om mijn gasten te ontvangen. U weet, dat dit een belangrijk onderdeel van het werk is: gasten te ontvangen, ik doe het altijd graag". Het is geen frase, want het am bassadeursechtpaar Schel tema-Helling- man ie bijzonder feetvrij. Dat weten re houdt men daar rekening mee bij de bouw van nieuwe ziekenhuizen en in hoeverre wordt de patiënt bij de op name inderdaad begeleid? Als de zie ken dan gelijk berechtigd zijn, net zo als de gezonde mensen, hebben zij dan ook niet, zelfs in een ziekenhuis, recht op privacy, recht op communicatie, ja ook op recht om ingelicht te worden over hun toestand? Moeten wij er ge zamenlijk niet toe komen, de rechten van de zieke mens in onze maatschap pij althans nu te waarborgen? De heer Thiadens zag hier mogelijkheden voor het samenstellen van een „patiën- tenraad": de zusters van opname, de hoofden van de afdeling en een vertegen- woorder van de ziekenhuisstaf. De raad zou moeten worden voorge zeten door de geneesheer-directeur. Naar mate de zelfbeschikking van de patiënt actueel afneemt en het gevaar van voogding ernstig toeneemt, dient de pa tiënten-raad enerzijds, de belangen van de patiënt existentieel te behartigen en anderzijds het gevaar van bevoog ding te signaleren. Als een van de moge lijkheden om onze zorg voor de ze medemens in de toekomst gestalte te geven noemde dr. Thiadens: doelbewust kiezen voor een andere functie van een ziekenhuis in zijn regio Het zal niet lan ger mogehjk zijn om in elk ziekenhuis alle specialisaties aanwezig te laten zijn. Dat vraagt een grote regionale en zelfs landelijke coördinatie en voor de pa tiënt betekent het, dat hij zelf het zie kenhuis dat zijn voorkeur heeft, kan kie zen. De extra opgave van de arts zal zijn, ondanks het teamwork, waardoor de afstand van de patiënt nog vergroot wordt, deze toch te blijven beschouwen «•en zieke medemens, besloot dr. Thiadens zijn reden. (ADVERTENTIE) Belastingvrije spaarpremie van 20% voor deelnemers aan het Premie Spaarplan tot een maximum van f 100,- per echt paar of f 50,- per persoon per jaar. Spaarvormen (evt. te combineren) hypotheekaflossingen spaarbewijzen effectenbewijzen levensverzekeringen spaarkasinschrijvingen garantiekredietafiossingen Nadere Inlichtingen bij Spaarbanken, Boerenleenbanken. Haillolsenbanken. Postkantoren. Banken, Borgc-tollings- fondsen. Hypotheekbanken, Bouwfond sen, Spaarkasaon. Levensverzekering maatschappijen. assurantie-tussenper sonen en de Soclalo Verzekeringsbank. Of vraag pee briefkaart aan Prèmio Spaarplan. Postbus 51. Den Haag, vrij blijvend de brochure over dit nationale plan. Postzegels. Een postzegelhandelaar heeft te New York 380.000 dollar betaald een enveloppe met twee oranje one penny postzegels van Mauritius. Nog nooit •or een enkele enveloppe zo n hoge prijs betaald. (Van onze correspondent I. j. klrijn) PARIJS De crisis in de Franse communistische partij, dntstaan door de Russische bezetting van Tsjecho-Slowa- klje, is gisteren tot een uitbarsting ge komen. Zondag en maandag vergader de het partijbestuur achter gesloten deu ren in de l'arijsc voorstad Vltry. Als regel wordt van partijbestuursvergade ringen de agenda tevoren bekend ge maakt. maar ditmaal bleef dat uit. Voor de hand lag dal Praag de hoofdschotel van de besprekingen zou vormen die al 'n maand eerder gehouden hadden moe ten worden, maar telkens werden uit gesteld om dr crisis binnenskamers te houden. Dat Is niet gclufrf. Over Praag was de partij van de uan- ang af verdeeld. Nauwelijks hadden de Russische troepen de Tsjecho-Slowaakse hoofdstad bezet of het partij-bestuur sprak er zijn afkeuring over uit Latei- werd die afkeuring aanzienlijk afge zwakt en werd het dictaat van Moskou Piaag „een positieve overeenkomst" genoemd. Daartegen kwamen twee prominente partij-leden In verzet. In de eerste plaats Roger Garaudy, directeur van het we tenschappelijk partij-bureau. Hij werd zijn kritiek op Moskou gevold door Loujs Ajagon. in de Lettre Fraogalse. Aragon werd beschouwd als het intel lect numero 1 van de Franse communis tische partij. In 'n communiqué na de vergadering wordt gezegd dat mevrouw Vermeersch, de echtgenote van wijlen Maurice Tho- rez, haar ontslag uit het partijbestuur heeft genomen n dat Roger Garaudy voor de derde maal een blaam heeft ge kregen Tevergeefs heeft dus de partlj- secretans Waldeck Rochet het midden proberen te houden tussen twee uiters- Mevrouw Vcrm.-ersch heeft dc houding van Moskou inzake Praag goedgekeurd en dreigde reeds een maand geleden met ontslag. Daarentegen blijft Roger Garaudy lid van het partij-bestuur. De conservatieven In de Franse com munistische partij, de onvoorwaardelij ke aanhangers van Moskou, hebben het dus verloren, wat de partij in grote moei lijkheden zal brengen met Moskou. PARIJS (AP) Enkele geallieerde diplomaten hebben cl. veronderstelling geuit dat een geschil tussen de pro- Chinese en de pro-Russische partijen In Hanoi de oorzaak sou kunnen z(jn voor het uitstel van een antwoord op het laatste Amerikaanse voorstel van een stopzetting van de bombardementen op Noord-Vietnam. Zij wezen er onder andere op dat Le Due Tho, die* een speciale adviseur is van de Noord v iet name:ambassadeur Xuan Thuv. op het ogenblik overleg pleegt met de leiders van Noordvietn.imcse com munistische partij In Hanoi. Hij is thans in Hanoi. (Vat r correspondei veel Nederlanders, die hem tijdens, toen hij nog bij de Nederlandse permanen te vertegenwoordiging voor de NAVO in Parijs werkzaam was, herhaaldelijk ontmoet hebben. Kansen in Midden-Oosten En het Midden-Oosten?" In de ruim twee jaar, die ik er geweest hen, is ij één ding duidelijk geworden: er lig gen daar voor de Nederlanders meer knn- dat tot nu toe benut zijn. Ik heb wel eens gedacht wanneer ik zoveel bui tenlandse missies ontmoelto; waarom zijn daar zo weinig Nederlanders bij. Iets eens aandacht aan te besteden, ge loof ik". LIMMEN Enkele onbekende man nen hebben bU dr 43-jarige mevrouw He V. uit Amsterdam een wit gouden ring met ern grote briljant \an haar ingers getrokken. Met dit kostbare sieraad, dat een waarde van 40.000 gul den heeft. z(jn z(J er in een auto vandoor De roofoverval vund plaats aan de pro vinciale weg Limmen-Castricum. De vrouw zat alleen in een auto, omdat de bestuurder wegens een noodzakelijke behoefte even de wagen had verlaten, Op dat moment naderde een auto. Er sprongen enkele mannen uit, die een raam zouden heben stuk geslagen en daarna de kostbare ring (verzekerd voor de helft van de waarde) van de verschrikte en gillende mevrouw zou den hebben gerukt. De bestuurder, die inmiddels weer in aantocht was, kreeg van de beeevwe nog een stomp 1b rijn Het onderzoek in de moord op de 78-Jarige .Amsterdamse winketter R. Royé heeft nog weinig of geen niruwc gezichts punten opgeleverd. De sectie op bet stoffelijk overschot heeft alleen uitgewezen, dat de man gedood i% met een swenr voorwerp. Verondersteld wordt, dat de buit duizenden guldens bedroeg. Do toto toont bet moment, waarop bet stoffelijk overschot wordt wegge bracht

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 5