ENCYCLIEK INTREKKEN OF AFTREDEN
Paus Paulus stelt grenzen
aan liturgievernieuwing
,Vrij en onverveerd'
DAALDEROP
Prof. Delfgaauw ziet voor Paus maar twee mogelijkheden:
Hoogleraar acht
actie bisschoppen
noodzakelijk
Ontslag dreigt
voor vader
Mia Versluis
Misdaad door te veel
aan chromosomen?
Par ij zenaar
tot 7 jaar
veroordeeld
Alain Delons
„dubbel
vermoord
Brandje in
gestrande
tankauto
Romeinse
traditie
blijft basis
DINSDAG 15 OKTOBER 1968
DE LEIDSE COURANT;
PAGINA 5
BAARN „De encycliek Humanae Vitae kan
alleen beslissende betekenis hebben, wanneer
zij tot een fundamentele crisis leidt. In deze
orisls zal duidelijk moeten worden, wat de
taak van het kerkelijk gezag is en waar de
grenzen van dit gezag liggen." Aldus de Gro
ningse hoogleraar Bernard Delfgaauw in een
zojuist verschenen pocket, die als titel draagt:
„Seksualiteit, pauselijk gezag, geweten". Het
boek ontleedt de crisis, die door de encycliek
aan het licht is gebracht en tracht de weg
te wijzen, die nu door bisschoppen, priesters en
leken gegaan zal moeten worden.
Delfgaauw vindt, dat het conflict moet worden
uitgevochten. Hij ziet daarbij een hoofdrol
toebedeeld aan de bisschoppen. Als zij zich
niet uitdrukkelijk van de encycliek distan-
ciëren, zal hun gezag evenzeer worden uit
gehold als het Pauselijk gezag naar zijn oor
deel nu reeds is. Er zijn voor hen slechts twee
mogelijkheden. Ofwel „het wereldepiscopaat
geeft duidelijk te kennen deze encycliek, als
buiten de bisschoppen om geschreven, niet te
erkennen", ofwel „het wereldepiscopaat maakt
de Paus duidelijk, dat hij moet aftreden". Het
klinkt radicaal maar zonder radicale maat
regelen kan de situatie niet gered worden,
meent Delfgaauw.
Waarschijnlijk zullen veel bisschoppen pro
beren deze radicale weg te vermeden en een
compromis te vinden bijvoorbeeld door te
verklaren, dat de gelovigen zich in laatste
instantie door hun geweten moeten laten
leiden en vervolgens door de encycliek dood
te zwijgen. Volgens Delfgaauw zou dit ramp
zalig zijn. „Wordt de uitspraak van de Paus
niet heroepen, dan zullen tallozen openlijk de
Kerk de rug toekeren of zich zelfs helemaal
niet de moeite geven dit openlijk te doen, zy
zullen de Kerk gewoon terzijde laten liggen.
Vele anderen zullen ondanks alles lid willen
blijven, maar zonder verder enige waarde te
hechten aan Pauselijke uitspraken".
Delfgaauw licht zijn standpunt als volgt toe.
Als de bisschoppen de weg van het compromis
volgen, geven zij geen werkelijke leiding, zij
laten de gelovigen in de kou staan. Zij redden
niet het gezag van de Paus, dat toch al ver
loren is, maar verliezen daarenboven hun eigen
gezag. Zij maken zichzelf medeverantwoor
delijk voor de catastrofe van de bevolkings
explosie en voor het te gronde gaan van talloze
huwelijken. Zij plegen verraad aan het con
cilie, waarmee de encycliek zowel materieel
als formeel in strijd ia.
„Wanneer de Paus denkt", aldus Delfgaauw.
„een zo belangrijke zaak als de huwelijksleer
alléén te kunnen decreteren, dan bevestigt dit
het vermoeden, dat in de grond collegialiteit
voor hem een leeg woord is, omdat de theorie
der pauselijke autocratie voor hem belang-
Delfgaauw twijfelt niet aan de integriteit van
de Paus. Hij constateert alleen, dat hij in een
frontale botsing met het college van bis
schoppen is geraakt. „Wordt de botsing er
kend, dan ontstaat een van de meest ge
spannen situaties in de kerkgeschiedenis,
alleen te vergelijken met het verzet van
Paulus tegen Petrus. Wordt de botsing niet
erkend, dan is het menselijkerwijze met de
Kerk afgelopen. De gelovigen zullen ieder
vertrouwen in de leiding van de Kerk ver
liezen. Zij zullen ofwel uittreden ofwel
schouderophalend zelfs deze moeite niet
nemen: de Kerk is als factor van verlossing
in de wereld afgeschreven".
Nader ingaand op de bezwaren, die tegen de
inhoud van de encycliek Humanae Vitae
kunnen worden ingebracht, stelt Delfgaauw,
dat er twee fundamentele problemen zijn, die
de Paus niet heeft opgelost: het gezag en de
seksualiteit. Hij verwart het juridische gezag,
dat hem in staat stelt verordeningen te maken
en de naleving daarvan af te dwingen, met
het morele gezag, dat alleen maar kan bestaan
in het stellen en aanvaardbaar maken van
idealen.
Volgens Delfgaauw beeft de encycliek Humanae
Vitae geen moreel gezag: „Zij wijst geen
wegen, maar gooit deuren dicht en Iaat de
mensen in de duisternis. Sterker nog, de en
cycliek wil hen, die hun weg hebben gevonden,
terugdringen in het niet-weten, in de duister
nis" Een dergelijke lacune volt men niet op
door te verwijzen naar de büstand van de
Heilige Geest: deze maakt zich namelijk ken
baar in verhelderende argumenten en bevrij
dende perspectieven en dat is het nu Juist wat
in deze encycliek ontbreekt.
Het tweede probleem, waar de Paus niet
uitgekomen is, is het probleem van de sek
sualiteit. „De Paus kan zich", aldus Delfgaauw.
„niet losmaken van een vroegere situatie in
de geschiedenis van de mensheid, waarin
omwille van het voortbestaan de voortplanting
boven alles gesteld moest worden. Hij blijft
het seksuele als zodanig als een taboe zien,
dat alleen in de gerichtheid op de voort
planting mag worden doorbroken". Hij is
.slachtoffer van het geestelijk klimaat van de
Kerk van zijn land en van zjjn slechts theolo
gische en wijsgerige opleiding".
Delfgaauw besluit zijn boek met een oproep
aan de bisschoppen, tegen de encycliek verzet
aan te tekenen. Net als Paulus indertijd tegen
Petrus gedaan heeft. „Men moet God meer
gehoorzamen dan de mensen".
Delfgaauws boekje is ongetwijfeld het lezen
waard. Zijn kritiek op de inhoud van de
encycliek gaat dieper dan de kritieken, die we
tot nu toe gehad hebben: bijzonder waar hij
onderscheid maakt tussen recht, ethiek en
moraal en waar hij de verschillende vormen
van gezag ontleedt
Op twee punten zouden we vraagtekens willen
plaatsen. Ten eerste: la het zo aeker, dat er
gesproken kan worden van een frontale bot
sing tussen de Paus en „het" wereldepiscopaat;
of is het wereldepiscopaat in xichzelf verdeeld,
half voor en half tegen de encycliek? Ten
prof. delfgaauw
zifn kritiek gaat dieper da» andere
kritieken
tweede: Is de uitweg die Delfgaauw wUsl
(intrekken van encycliek of aftreden) de enige
uitweg? Zou er niet gepraat kunnen worden?
Zou er geen nieuw concilie kunnen worden
bijeengeroepen of althans een bisschoppen
synode? Dat lijkt ons vooralsnog een meer
haalbare en dus ook betere kaart.
dr. alfred van de weijer
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN. De vader van Mia
Versluis, het meisje dat al ruin» twee
jaar bewusteloos is na een operatie aan
een hiel, wordt met ontslag bedreigd.
De heer W. J. Verslui*, die verkoop
leider is van de suikerwerkfabrlek
Frlsia te llarlingen. verblijft al een
poosje overspannen thuis in Lunteren.
waar hij woont sinds zijn dochter In
het streekziekenhuis te Bennekom wordt
verpleegd.
Zowel de overspannenheid als het
ontslag hebben te maken met de Juri
dische procedures van de heer Versluis
die, na het mislukken van de operatie,
meteen probeerde de verantwoordelijk
heid vastgesteld te krijgen voor de fout.
Zoals bekend is deze affaire nog steeds
in onderzoek. In juni vroeg dc directie
van Frisia de heer Versluis ontslag te
nemen, in verband met zijn gezins
omstandigheden en de daaruit voort
vloeiende moeilijkheden. De verkoop
leider ging op dit verzoek niet in. Daarna
deelde do Frisialeiding hem schriftelijk
mee, dat het dienstverband zou worden
beëindigd, zodra hij genezen is.
De heer Versluis deelde inmiddels mee,
na zijn herstel gewoon weer aan de slag
te gaan. Hij kondigde tevens een proces
aan indien het ontslag inderdaad van
kracht wordt.
(ADVERTENTIE)
(Van
j correspondent L. Kleijn)
PARIJS. Voor een juryrechtbank
van Parijs is gisteren eur.i proces gevoerd
dat ook ver buiten de grenzen
Franrük grote belangstelling zal trekken.
Deskundigen, zowel psychiaters als
dici, staan voor een nieuwe tak van
lenschap waar zü nog geen raad
weten. De vraag is namelijk of iemand
met een chromosoom teveel voorbestemd
is tot misdaad ja of nee. Is hij ziek of
niet ziek? Moet hij in geval van misdaad
worden vrijgesproken omdat het teveel
aan chromosomen niet zijnschuld is,
moet hij naar de gevangenis of naar een
psychiatrische inrichting worden ver
wezen? De juryleden van de Scinerecht-
ba»<k verkeerden in de grootste verlegen
heid. Zij veroordeelden de beklaagde met
een chromosoom teveel tot zeven jaar
gevangenis, maar dit vonnis bevredigt
niemand.
De misdaad op zichzelf is banaal. Da
niel Hugot, een man van 31 jaar heeft
in september 1965 een protituee van
Montmartre vermoord. De jongen heeft,
uit ean gezin van zeven kinderen, een
abnormale jeugd gehad. Op zijn dertiende
jaar werd hem door een homosexueel ge
weld aangedaan. Op de jongen heeft dat
zulk een funeste uitwerking gehad, dat
hij zich tegenover meisjes abnormaal ge
droeg. Hij zonderde zich af met een oude
en verminkte prostituee, had de bewuste
nacht geen enkele verhouding met haar,
maai w urgde haar de volgande ochtend
toen de vrouw om haar geld vroeg.
In de bank der beklaagden vei*telde hij
dat hij zich de misdaad nog precies her
innerde, maar dat hij er als het ware
buiten stond. Hij keek er naar als naar
een film in een bioscoop.
Pas drie maanden na de misdaad meld
de hij zich vrijwillig bij de politie aan,
die het onderzoek al beëindigd had, aan
gezien er geen schuldige was te vfcnden.
Daniel zei toen dat de moord hem als een
nachtmerrie vervolgde. Hij probeerde
zich te bedrinken, maar bij iedere slok
alcohol werd de angst groter Enigszins
mystiek voegde hij eraan toe dat hij in
de gevangenis zijn nachtmerrie kwijt was
geraakt, omdat hij tot de overtuiging was
gekomen dat zijn slachtoffer hem de mis
daad had vergeven.
Indrukwekkend was de verklaring
van de getuige-deskundige prof. Lejeune,
die een internationale vermaardheid
heeft. H\j probeerde antwoord te geven
op de vraag of een mens in zijn bloed
elementen heeft, die onvermijdelijk van
hem een misdadiger maken. Daniel
heeft, zei de hoogleraar, in zijn bloed
47 chromosomen, in plaats van 46.
Chromosomen bepalen niet alleen het
geslacht, maar ook het karakter, het
temperament en de natuur. Van de
chromosomen komen er 23 van de vader
en 23 van de moeder.
De wetenschap is nog niet zover om
uit te maken wat de gevolgen kunnen
zijn van een chromosoom te veel. Er
zijn drie combinaties van chromosomen.
Vrouwen bezitten twee chromosomen:
x en x. Mannen hebben als chromosomen
x en y. Daniel heeft als definitie x yy.
Op de een of andere manier is
beklaagde dus abnormaal en ziek. Ale
regel zijn deze typen abnormaal lang,
abnormaal vroeg kaal en abnormaal
bijziende. Al deze verschijnselen vertoont
beklaagde Daniel.
Maar hoe van zulke abnormale mensen
precies het gedrag is, kan de psychiatrie
nog niet met zekerheid zeggen. Men is
nog niet veel verder gekomen dan het
stadium van de statistiek. In Engeland
waar het onderzoek het verst is
gevorderd, is men tot de conclusie
gekomen, dat bij gedetineerden detze
abnormaliteit twintig tot dertig keer
groter is dan bij niet-gedetlneerden. Dat
is alles wat wij op dit ogenblik weten en
meer kunnen wfl niet zeggen. Pas
wanneer wij deze chemische reacties
kennen, kunnen wjj vroeg of laat naar
geneesmiddelen zoeken. Tot dusver staan
wij er machteloos tegenover. Met
zekerheid valt niet te zeggen of een
mens met chromosomische afwijkingen
tot misdaad is voorbestemd.
In zgn requisitoir zei de advoeaat-
c«neraal dat hü beefde bü de gedachte
op de stoel tc moeten zitten van de rech
ter. Volgens de psychiaters is beklaagde
niet, maar volgens de medici wel dege
lijk ziek. Door psychiatrische inrichtin
gen wordt hü geweigerd. Laat men be
klaagde in vrijheid, zoals in Australië
gebeurd is met een soortgelük geval, dan
kan hü morgen een nieuwe misdaad be
gaan. Ik geef een straf in overweging
van tussen de vüf en tien jaar.
De rechter, na over!
juryleden, maakte er zeve
Maar dat deze zeven jaar
zijn, gelooft niemand.
j met de
n oplossing
Monarchistische jongeren
doen een boekje open
KONINGIN
SYMBOOL
VAN EENHEID
VAN VOLK
(Van onze parlementaire redactie)
DEN IIAAG „De koningin en de
andere leden van ons koninklük huis
sijn mensen, die echt bij het Neder
landse volk horen, die daarin een taak
hebben en die taak zo goed mogelijk
verrichten. Ik kan dan ook niet anders
zeggen dan dat Ik de grootste bewon
dering voor hen heb".
Dit zegt de sportleraar Anton Gee-
sink. beter bekend als 's werelds groot
ste judokampioen, in zijn bijdrage tot
het boekje „Vrij en onverveerd". dat
door het monarchistisch democratisch
jongerencontact (M.D.J.C) werd uitge
geven bij het 20-jarig regeringsjubi
leum van koningin Juliana.
Andere bijdragen daarin zijn van de
hand van onder meer de minister van
Staat dr. W. Drees en mr. E. N. van
Kleffens. oud-burgemeester van Den
Haag mr. H. A. M. T. Kolfschoten,
V.V.D.-fractieleider mr. E. Toxopeus
en revuester Willy Walden
Oud-premier en thans minister van
Staat dr. W. Drees zegt in zijn bij
drage onder meer: „Een republiek zo
wel als een monarchie kan autocra
tisch zijn, zelfs afschuwelijk dictato-
riaal, zoals de Duitse „republiek" on
der Hitier, de Russische onder Stalin.
De constitutionele, parlementair-demo
cratische monarchie daarentegen kan,
evenzeer als een republiek als Zwit
serland, een rechtsstaat zijn van een
zuiver democratisch karakter, waarin
een vrij volk eigen verantwoordelij-
heid draagt".
Dr. Drees voegt hieraan toe: ..Mo
narchieën van deze aard zün in het
algemeen zowel soepel als sterk ge
bleken. bestand tegen de stormen van
crisis cn oorlog. In het samenspel tus
sen staatshoofd, ministers en parlement
vertegenwoordigt de vorst of vorstin
allereerst het besef der volkseenheid,
dat, bij alle tegenstellingen in belan-
genn en inzichten, .juist lin moeilijke
omstandigheden van zo groot belang
kan zijn".
Dr. Drees geeft voorts aan. dat in
Nederland het stamhuis der Oranjes
bij uitnemendheid verbonden is met de
vrijheidsgedachte, doordat de Oranjes
leiding gaven bij de vestiging van de
Nederlandse staat. De houding van
koningin Wilhelmina. prinses Juliana
en prins Bernhard heeft in de oorlogs
jaren deze traditie van verbondenheid
in de strijd voor de vrijheid versterkt.
Dat neeft volgens dr. Drees tevens ge
leid tot een directer en nauwer contact
van het vorstenhuis met alle groepen
van ons volk. „Met een diep besef
van de waarde der grootse traditie
gaat bij koningin Julihna gepaard een
grote openheid tegenover de moderne
otwikkeling", aldus dr. W. Drees
Het M.D.J.C. omvat jonge mensen
van verschillende politieke richting tus
sen 18 en 35 jaar en beoogt jongeren
modern te leren denken over de plaats
van Oranje in ons nationaal bestel
Dat wil zeggen met kennis van zaken,
kritisch en eerlijk, maar ook met oog
zoor de gunstige invloed van het con
stitutionele koningsschap op het per
definitie labiele democratisch even
wicht".
cn Daalderop elektrische ra
diator is geweldig om grote ver
trekken in de winter bij-te-ver-
warmen en keuken, kinder-,
studeer- en slaapkamer geheel
te verwarmen- Zo'n radiator is
doelbewust niet met water of
olie gevuld. Daardoor verwarmt
hjj ook eerder, sneller, vlugger.
Denk niet dat hier sprake is van
1 radiator. Daalderop maakt
maar liefst 10 typen voor u om
uit te kiezen.
Verplaatsbare en muurradiato
ren. Hoge en lage modellen.
Van 500-2000 Watt. Met of
zonder regelschakclaar. Desge
wenst door 'n thermostaat te
bedienen. Mogelijkheden genoeg
zoals u ziet. En de prijzen?
Verrassend laag: van ƒ54.- tot
ƒ159.- 't Is eigenlijk geen geld
voor zo'n degelijke Daalderop
Radiator
(Van onze correspondent)
PARIJS De Franse politie heeft In
hei weekeinde de toneel- en fllmspeler
Alain üelon en zün vrouw Nathalie zes
tien uur ondervraagd in verband met de
dood van een voormalige „dubbel" van
Delon, de Zuld-Slaviër Stephan Markov,
wiens lük twee weken geleden in een
zak op e«-n vuilnisbelt bulten Parü* werd
gevonden. Markovic woonde bü de
Delons, mei wie hü bevriend was. De
politie ondervraagt ook Zuid-Slavische
«-nde" VQVIC.
Van onze correspondent
MAASTRICHT In een met 10.000-cn
liters propylecngas geladen Franse tank-
autr is gisteren in Maastricht een begin
van brand ontstaan. Dc as van een der
wielen was warm gelopen. De rookwol
ken sloegen ervan af.
De chauffeur stopte de wagen langs
de weg en zette de straal van een brand-
blusapparaat op de rokende as. Met een
hogedrukstraal werd de as door de brand
weer afgekoeld. De chauffeur van de
wagen wilde daarna zijn weg voortzet
ten. De Maastrichtse gemeentepolitie
in overleg met de brandweer stak
hiervoor echter een stokje De chauffeur
kreeg de boodschap, dat hij met deze
wagen niet verder mocht rijden voor
dat de as is gerepareerd.
ROME (KNP) Paus Paulus heelt
gisteren vrij onverwacht, in duidelijke
bewoordingen de grenzen getrokken, die
aan de liturgievernieuwing in de Kerk
behoren te worden gesteld. Hij beeft dit
gedaan in een toespraak tol de leden van
de liturgisehe raad. die te Rome bijeen
geweest zijn voor dr herziening van de
misorde. het brevier, de riten der sacra-
mentcn cn de speciale bisschoppelijke1 Discipline
plechtigheden. Volgens welingelichte
kringen zal de liturgische raad voor de
ze moeilijke arbeid nog anderhalf a twee
jaar nodig hebben, waarna zijn taak als
afgelopen kan worden beschouwd.
eigentijdse liturgie voorstaan. De li- ming schaden. Voorzichtige waakzaam-
turgische vernieuwing, zo zei hij, mag
niet het heilig erfgoed uit het verleden
verwaarlozen en zich in nieuwigheden
verliezen. Hij beriep zich daarbij op de
wens van de concilievaders, dat de li
turgische vernieuwingen in overeen
stemming moeten zijn met de wijze
overlevering.
Paus Paulus onderstreepte v ervolgens,
dat wil men tot en goede hervorming
komen iedereen verplicht is zich te
houden aan de ecclediale en hiërarchi
sche aard van de liturgie. Dit betekent,
zo verklaarde hij. dat de riten, de litur
gische formules van gebeden niet mo
gen worden beschouwd als een privé-
aangelegenheid of als symbolen van een
parchochie. van een diocees of van een
land. maai als iets dat behoort tot de
universele Kerk Het is ncmand toege
staan die formules te veranderen of
nieuwe in te voeren of ze door andere
De Paus zei lot de zes kardinalen en
28 bisschoppen, die de besprekingen had
den meegemaakt, dat de liturgie het
middelpunt en de ziel van het christe
lijk leven is. Maar dan moeten de voor
geschreven gebeden ook in overeenstem
ming zijn met hetgeen tvordt geloofd, en
bovendien ook in overeenstemming met
de traditie en met het kerkelijk recht.
De Paus toonde zich zeer gereser
veerd tegenover sommige stromingen die
De Paus
rmeed het om bij zijn
woorden in het vage te blijven. Hij
noemde allereerst het verschijnsel, dat
velen maar heel moeilijk voorschriften
van het kerkelijk gezag of van de wet
tige autoriteit aanvaarden. Ook komt het
voor, aldus de Paus, dat bepaalde bis
schoppenconferenties in liturische zaken
op eigen houtje verder gaan dan passend
is. Ook zien we gebeuren, aldus de Paus
dat op eigen initiatief experimenten wor
den genomen of riten worden ingevoerd,
die apart indruisen tegen de normen,
die in de Kerk zijn vastgesteld. Het is
duidelijk, dat zij die handelen niet al
leen het geweten van de gelovigen ern
stig schade toebrengen, maar ook de
uitvoering van de liturgische hervor-
De Paus keerde zich ook tegen dege
nen, die menen dat de liturgische ere
dienst los moet komen van het sacrale
karakter en tegen allen die ten onrech
te menen dat men geen gewijde voor
werpen moet gebruiken, maar normale
gebruiksvoorwerpen. En Sommigen gaan
in hun brutaliteit zovei dat zij zelfs de
kerk, de gewijde plaats voor de vierin
gen. aan de kan! zetten. Men moet
zeggen, dat deze lieden niet alleen de
liturgie wezenlijk op haar kop zetten,
maar er ook blijk v an geven, dat zij
niel de minste notie hebben van hetgeen
de katholieke godsdienst werkelijk is.
Strikt noodzakelijk
Tegenover de v .*le verzoeken, die Ro
me hebben bereikt en waarin gepleit
wordt voor grote vrijheid inzake de li
turgische aanpassing, stelde de Paus als
zijn opvatting het volgende De leden
van de liturgische raad mogen bij hun
arbeid niet verder gaan dan het strikt
noodzakelijke. Dit geldt zowel voor de
vorm der plechtigheden, voor de gebruik
te teksten, gebeden en liederen, als voor
de liturgische handelingen. De Paus on-
derstreeepte, dat hij grote waarde hecht
aan de symboliek van voorwerpen, teke
nen en handelingen. Paus Paulus vatte
zijn mening tenslotte samen in de vol
gende punten: Men moet uit de litur
gische riten alles schrappen wat de schijn
van overbodigheid heeft, of ouderwets
en zinloos lijkt. 2 Afgestapt dienen te
worden alle zinloze uiterlijkheden en de
coratieve franje. Het uiterlijke moet
tot zijn juiste proporties worden terug
gebracht. Wat overblijft moet er hele
maal op gericht zijn het christenvolk
mee te voeren naar de mysterievolle
werkelijkheid, die achter de uiterlijke
tekenen schuil gaat. Elke liturgische
vernieuwing moet geleidelijk gebeuren.
4 De basis van de liturgie moet blijven
de Romeinse traditie, waaraan de Latijn
se liturgie ontsproten is, waaruit zij
zich ontwikkeld heeft en waaraan deze
Latijnse liturgie haar schoonheid en eer
biedwaardigheid tc danken heeft
Raad voor dc
jeugdvorming
geïnstalleerd
DEN HAAG (ANP) De minister an
Cultuur. Recreatie en Maatschappelijk
Werk, mej dr. M A m. Klntnpt Im
gistermiddag op haar departement de
Raad voor dr Jeugdvorming in zijn nieu
we samenstelling geïnstalleerd
De raad is thans als volgt samenge
steld prof. dr J. A. Stalpers te Tilburg,
lid en voorzitter; mr. P J. Arend*
Maastricht, mevrouw mr. M. B. E G.
Brenninkmeijer-Rutten te Nijmegen, me
vrouw drs. H. Dre*den-Coenders te Zeist.
J. van Duinen te Utrecht, L. M. J. J.
van Erp te Kaatsheuvel, M. van Haa
ien te Rotterdam, mevrouw N. A. O.
van der Hoeven-Wegener Sleeswijk te
Leiderdorp, C. Kleisterlee te Rotterdam.
J. J. H. Kraaykamp te Barendrecht, ds
J. A. Plug te Huis ter Heide, N. Toren-
stra te Amsterdam, drs. J. J. Voogd te l
Haarlem, Duco van Weerlee te Amster- j
dam, prof. dr. R. Wentholt te Rotter-1
dam, leden, ds. S. Kranenburg, «ecreta-
