PAKISTANI GAVEN NEDERLAND HOCKEYLES
I
OPENINGSLITURGIE
VERLIEP FEILLOOS
'i
„Ze waren
klassen
beter
dan wij..."
Nederland trok de
riemen 'n fors eind
de goede kant op
Hockey ploeg leed grootste nederlaag 6-0sinds jaren
PIET BROMBERG:
Tilly v. d. Made
(ziek) start
i niet op 400 m
Gaston Roelants
alleen in marathon
GEEN ENKELE
BELAGER Y00R
JAN WIENESE
MAANDAG 14 OKTOBER 1968
SPORTBIJLAGE VAN „DE LEIDSE COURANT
MEXICO CITY Het Nederlandse hockeyelftal is in zijn
eerste wedstrijd van het olympisch toernooi met 60 roem
loos ten onder gegaan tegen een fameus spelend Pakistan, de
olympische kampioen 1960 van Rome en in 1964 te Tokio
winnaar van de zilveren medaille. De jonge Pakistaanse ploeg
was van de beginbully af oppermachtig en heeft onze land
genoten geen moment de illusie gegeven op een eervol resul
taat, laat staan de overwinning. Heel stil droop de Nederlandse
ploeg af. Elk woord was toch verspillingen waren er
eigenlijk wel woorden te vinden voor deze nederlaag, de
grootste die onze nationale ploeg in jaren heeft geleden
MXICO CITY De hockeyplocg zat
na de kapitale afstraffing ineengedoken
op de stoeltjes naast het „Centre
Court", waarop de belangrijkste wed
strijden worden gespeeld. De ploeg zal
de volgende dagen wel op bijvelden moe
ten tivakkeren. Na enige minuten ston
den ze op en stapten lachend op prins
Bernhard af. die met prinses Irene en
Carlos „met dichtgeknepen tenen" had
gezien hoe het oranjeteam naar een de
bacle werd gespeeld.
Coach Piet Bromberg had ook al geen
woorden. „Wat moet ik hierop zeggen?
Ik had niet verwacht dat ze zo sterk
zouden zijn. We waren benauwd voor
un middenvoor en die was er niet eens
I bij. Ze speelden zo ontzettend goed dat
ik durf te zeggen dat geen ploeg van Pa-
I kistan wint. Ze waren drie klassen beter
dan wij". En daarmee tikte Piet Brom
berg de spijker precies midden op-de
kop. Pakistan speelde inderdaad ver
bluffend goed, stukken beterook dan
India in de eerste wedstrijd tegen
Nieuw-Zeeland. Maar daarbij kwam dat
Nederland eenvoudig niet in staat was
verweer te bieden. In snelheid daarin
vooral in sticktechniek, in combinatie-
- .rmogen, kortom in alles was Pakistan
de grote meester die de leerling, in de
mening verkerend een „aardige kans"
te hebben, gevoelig de les las.
Prins Bernhard wachtte de spelers op
na de match. De Nederlandse kolonie
in Mexico City, versterkt door atleten,
die op dat moment niets om handen had-
s stil.
Patcistan mocht dan veel beter zijn,
die 6- sprak boekdelen. Hylkema, die
vrijwel geen bal had aangeraakt, toonde
prins Bernhard een zere rechterduim en
wreef pijnlijk over zijn rechterdij. „Het
beste hoor" zei de prins. Wat kon hij
anders zeggen? Aanvoerder Jan Piet
Fokker: „Bedankt hoogheid voor uw be
langstelling. We hopen nog terug te ko
men". Een hoop, die In aller (bange)
harten leeft, want deze paniekerig spe-
■r>
lende ploeg toonde te weinig vechtlust,
bleek ook conditioneel niet tegen Pakis
tan opgewassen. De uit den treure ge
repeteerde strafcorner leverde een af
gekeurd doelpunt (van Fokker) op, voor
de -est niets. Ook op dit punt kon Ne
derland van Pakistan leren, dat zes
strafcomers kreeg te nemen en uit twee
ervan een doelpunt distilleerde, feilloos,
ard als een kanonschot
Piet Bromberg was bang .or de mid
denvoor. Welnu, Pakistan had een an
dere, Abdul Rashid, die na de rust, toen
er -ïiets meer leek te gaan gebeuren,
tweemaal achtereen „droog" scoorde.
De debacle was toen compleet. Tanvir
Dar (8e minuut), Asad Malik (13e) en
Mohammad Ashfaq (15e) haddi de
de ruststand op 30 bepaald. In de
tweede helft scoorden Rahid (twee
maal) en Dar, de strafcornerspecialist.
Niets, helemaal niets voor Neder
land. Slechts twee reële kansen: voor
de rust van Thole die tegen de voet van
de doelman schoot en na de rust van
Arie de Keyzer die doorbrak maar zo
weinig controle toonde dat hij naast
Enige minuten slechts had Nederland
nodig om zich van de klap te herstellen.
Toen stapten de spelers breed lachend
het veld af. Amateurs(Meer hockey-
nleuws vindt u op pagina 3 van de sport-
tribune).
MEXICO-CITY Tilly van der Made
is vandaag niet gestart in de eerste serie
van de vierhonderd meter. Op advies van
dokter De Jongste heeft zij zich moeten
terugtrekken. De Leimuidense, die zich
zaterdag al niet fit voelde, reeg zondag
avond een acute griepaanval, gepaard
gande met hevige koorts. Zij moet het
bel houden. Het is niet zeker of Tilly van
der Made donderdag zal lopen in de
series 800 meter. De artsen pogen mo
menteel met penicilinetabletten de korts-
aanval terug te dringen.
Duidelijk wordt op deze foto ge
demonstreerd, dat de Pakistani de
tegenstanders letterlijk en figuurlijk
naar een fikse nederlaag dirigeerden-
MEXICO CITY De Belg Gaston
Roelants, die in 1964 op de 3000 meter
steeple chase de gouden medaille ver
overde, zal door een knieblessure mor
gen zijn titel niet kunnen verdedigen.
Roelants, die ook moest afzien van uit
komen op de 10.000 meter, zal nu alleen
starten in de marathon. De Belg z.i
wanhopig te zijn over zijn gedwongen af
tocht uit de 10.000 m. „Ik was werke
lijk in goede vorm. Al mijn proeflopen
gaven hoopvolle resultaten te zien en nu
is het afgelopen.
(Va» onze speciale verslaggever)
MEXICO CITY Herman Suselbeek streed een moeilijke strijd tot 200
meter van de finish. Vrijdagavond had de Lagaroeier, samen met wereld
kampioen Hadriaan van Nes een van de favoriete ploegen voor een olym
pische medaille bij de gestuurde tweeën, zijn eerste koortsaanval gekregen.
Zaterdag hield hij met een temperatuur van 38,5 het bed. Toen bleek, dat
enkele uren voordat op de baan van Xochimilco de roeiregatta begon, de
koorts tot 37,7 was gezakt, kreeg Suselbeek toestemming te starten. „Hij
moet maar zien hoe het gaat", zei chef d'équipe Van Wimersma Greidanus,
„we mikken alleen maar op een plaats in de herkansingen".
Suselbeek heeft het gevecht niet ge
meden. Tot na de 1700 meterlijn lag üt
Laga-twee gelijk met de boten van Oost-
Duitsland en de Italiaanse Europese kam
pioenen Baran en Sambo. Toer. kwam
de vraag of het tempo omhoog kon
de tweede positie, die goed was I
een plaats in de halve finale, veilig te
stellen. Het „neen" dat al in de begin-
faze van het duel was verwacht kwam
daarop over Suselbeeks lippen. Een
voortzetting van de krachtmeting met
de Duitsers en de Italianen zou
gevaarlijk als zinloos zijn geweest. „Nu
kwam Suselbeek tenminste in redelijke
conditie aan de finish" zei coach Ba
zuin, toen de ploeg de boot in de loods
had opgeborgen, „anders had het dagen
gekost voordat hij de gevolgen te bo
ven was gekomen". Ondanks de omstan
digheid, dat de Laga-twee via de
herkansingen de halve finales zal moe
ten trachten te bereiken („in onze serie
zaten zeker vier potentiële ploegen voor
de eindstrijd", stelde stuurman Rijnders
vast) heerste er ook ten aanzien
de gestuurde twee optimisme in het Ne
derlandse kamp. Met een auto werd
Suselbeek ijlings naar het Olympisch
dorp gebracht waar het bed wachtte.
De openingsdag van de Olympische
roeiwedstrijden was goed voor Neder-
(Van onze speciale verslaggever
Herman van B er gem)
MEXICO CITY De meester schilderde met atle
ten. Zijn palet vertoonde alle kleuren, die h(j groe
peerde op het gladgeschoren gazon van het stadion
Ciudad Univcrsitaria, het Olympisch Stadion. Op
zijn groene doek penseelde hij met zwierige hand
en h(j kwam ruimte te kort. Naast het groene doek
penseelde hjj met zwierige hand en kwam ruimte
te kort. Naast het groen moest ook een deel van het
indrukwekkende legioen plaats nemen. Kolonel
Ignacio Enriquez Stafford, verantwoordelijk voor
de opstelling, bckeejr zün werkstuk en was tevreden
De besten van 's werelds jeugdige sportbeoefenaars
stonden aangetreden, gereed om in eerlijke strijd
hun aandeel te leveren in het welslagen van de
Olympische Spelen 1968, waarvoor Mexico zich zo
veel heeft moeten getroosten. Er moest worden
gestreden tegen de twijfel die heerste in de wereld;
er moest in de laatste weken bovendien een som?
voelbare spanning worden weggeslikt Maar in dit
„land van het nippertje", waar eenieder sceptisch
tegenover het prestatievermogen stond en waai
blijkt dot alles toch nog precies op tijd wordt ge
regeld, is de triomf over twijfel en eigen moeilijk
heden op de openingsdag van de Spelen een feit
geworden. Het werd geen star protocollair evene
ment, maar een volksfeest waarin het applaus, het
gejuich en het gezang van de tachtigduizend, door
de Spelen gegrepen aanwezigen op de tribunes het
legertje van „oproerkraaiers" wegvaagde.
Loodzware angst
De ang9t voor een eventueel incident hing nog
even loodzwaar tussen het beton maar eensklaps
brak het verlossende gezang los en werd het volks
lied fanatiek meegezongen. Trotse Mexicanen, die
als eersten van de Latijns-Amerikaanse landen de
Spelen binnen hun veste hebben, scandeerden luid
keels „Mexico-Mexico" en raakten in opperste op
gewondenheid toen hun eigen équipe de rij van
landen sloot. De angst was niet nodig geweest. Alle
aanwezigen waren er „op invitatie" en er was geen
kaart verkocht. Mexico wenste voor het oog van de
wereld elke mogelijke provocatie uit te sluiten. Geen
macht schijnt deze Spelen nog in de war te kunnen
sturen. Mexico heeft duidelijk gekozen voor de
Juegos de la XIX Olimpiada.
Tegen het decor van het scorebord, waarop de
woorden van de stichter van de moderne olympische
spelen, Pierre de Coubertin beginnend met „niet
het winnen is belangrijk maar het deelnemen"
traden de deelnemers aan.
Vreugdevol orgel
Er bazuinde een orgel vol vreugdeklanken van de
tribunes. Als tegen de muren van een machtige
kathedraal weerkaatsend, klonk de ovatie vooi
Tsjecho-Slowakije. Het was d.an wel niet geheel en
al in de geest van de Spelen maar men wenste
duidelijk zijn sympathie met de Tsjechen te uiten
De heren konden de hoed geen moment op het hoofd
houden en in de voorhoede werd door de dames af
en toe zo onopvallend mogelijk met zakdoekjes ge
manoeuvreerd. Het gonsde door het stadion toen
de Russische ploeg uit de poort te voorschijn trad
Er klonk hier en daar gefluit maar het applau?
overheerste voor de enthousiast zwaaiende Russen
achter gewichtheffer Shabotinski die als enige de
vlag met gestrekte arm door het stadion droeg.
„Spaanse" Brundage
Ook tijdens de plechtige momenten bleef het vro
lijke, zuidelijke temperament overheersen. Tijdens
de toespraak van de voorzitter van het organisatie
comité, Pedro Ramirez Vazquez, tijdens het met een
afschuwélijk Amerikaans accent doorspekte Spaans
van de voorzitter van het I.O.C., de bejaarde Avery
Brundage, «elft tijden* de korte, traditionele woor
den waarmee Mexico's president, Gustavo Diaz
Ordaz de negentiende Olympische Spelen voor ge
opend verklaarde. Met applaus voor, zoais het werd
gezegd, „onze grondwettelijke president", maakten
de Mexico vertegenwoordigende invit's duidelijk dat
in de eerstvolgende veertien dagen de Spelen over
heersen,
Slappe vlag
Voor de poort, waardoor de atleten waren binnen
gekomen, had een atleet in witte pantalon en oranje
blazer plaats genomen, de filmcamera in de aanslag.
Het was roeier Jan Wienese, die echter al was ver
wijderd eer de fakkel draagster het stadion had be
treden. Hij kon van zijn plaats af trachten de Olym
pische vlag te filmen, die slap neerhing omdat ei
iets mis was gegaan bij bet hijsen. De lucht, die
door de mast werd geblazen, won het en toen zes
meisjes in Mexicaanse klederdracht van zes Japanse
meisjes de uit 1920 (O. S. Antwerpen) daterend»
officiële vlag hadden overgenomen, woeien de vijl
ringen op de kunstmatige wind
Zesduizend duiveu
Er gingen veertigduizend veelkleurige balonnen d»
lucht in, die deels werden „gevangen" in een licht
mast en daaruit ijlings door ijverige werkers werden
weggeduwd. De Olympische eed had weerklonken
en om tien minuten voor één zweefde de Mexicaans»
atlete Enriquete Basilio Sotele lichtvoetig de
negentig treden tellende trap op om het Olympische
vuur met haar fakkel te ontsteken. Nog nlmmei
was dit door een vrouwelijke atleet geschied. Mexico
klapte er zich de handen voor stuk en dat geluid
werd nog versterkt door de zesduizend klapwie
kende duiven, het symbool van ook deze Spelen
vrede. Alle twijfel was weggenomen. Precies twee
uur later was de plechtigheid, die een volksfeest
werd, ten einde.
Mexico had d* vuurproef doorstaan voor de ogen
van de gehele wereld.
land. Achtereenvolgens bereikten de
Triton-vier met stuurman, de ongestuur
de Ncreus-twee Stokvis-Lu Ij nenburg en
de dubbeltwee 'Droog-Van Dis van Pro
teus-Willem-3 en skiffeur Jan Wienese
de halve finales, die voor donderdag op
het programma staan. Overtuigend was
vooral de wijze, waarop de combinantie
Stokvis-Luynenburg en Jan Wienese
hun series wonnen. Ruud Stokvis was
geheel hersteld van zijn rugblessure en
bouwde met Luynenburg een voorsprong
op, die uitgroeide tot drie lengtes. De
Nederlanders waren vijf seconden snel
ler Jan de Amerikanen Lawrence Hough
en Johnson, de Europese kampioenen
van Vichy (1967) en winnaars van de
tweede serie.
Wienese buiten gevaar
Ook bij Jan Wienese, wiens voorbe
reiding op de Olympische Spelen veelvul
dig is bekritiseerd, is de plaats in de
halve eindstrijden geen moment In ge
vaar geweest. De Amstel-skltfeur roei
de een imponerende race. Hij leidde
van start tot finish en was er halver
wege de wedstrijd In feite al zeker van,
dat hij dinsdag, als de herkansingen wor
den verwerkt, als toeschouwer naar
Xochimilco kan gaan. Achim Hill volg
de na 1500 meter op 21/» lengte en de
33-jarige veteraan uit Oost-Berlljn, hou
der van de Europese titel, won In het
zicht van de tribunes eeen enkele se
conde terug. Ver achter Wienese en Hill
volgden de Amerikaan met de Neder
landse naam van Blom, de Brit Ken
Dawn en de arme Belg Dehomdreux. In
zijn land is de laatste stellig een skif-
feur van formaat. Bij de groten telt hij
echter in het geheel niet mee. Meer
dan een halve minuut na Wienese deed
de Belg zijn laatste haal.
Geen zenuwen voor Triton
De Triton-vier had in do serie (van
de 13 ploegen gaan er maar liefst twaalf
over naar de volgende ronde..) voldoen
de aan een derde plaats om de halve
Indstrijden te breiken. De Utrechters,
die om even over negen als eerste Ne
derlanders aan het Olympische avontuur
begonnen, hebben evenmin veel van de
zenuwen van het kleine groepje Neder
landers op de tribunes gevergd. „Het
leek tot op 1500 meter alsof het hier
veel lichter roeit dan In Nederland",
zei Berend Brummelman na afloop, maar
de laatste 250 meter waren vreselijk
zwaar. Het was de eerste maal, dat we
de 2000 meter hier op volle kracht roei
den". De voorsprpng, die de Utrechters
in dt eerste kilometer op de Argentijnen.
Russen en kansloze Mexicanen hadden
opgebouwd, was voldoende om In de laat
ste moeilijke honderden meters de twee
de positie te behouden.
Volgende ronde!
Dat de acht van Nereus tenslotte de
j race. waarmee het programma van de
eerste wedstrijddag werd besloten, niet
kon winnen, stond al bij voorbaat vast
De ploeg van Wartena heeft echter tot
op de laatste meters fel gestreden. Hot
verrassende Nieuw-Zeeland, de sterke
Oostduitsers un de Russische formatie
waren te sterk voor de Ar--terdamse stu
denten. De Nederlanders gingen echter
voor de Amerikanen en Britten over de
streep. Evenals Luynenburg-Suselbeek
krijgen ze morgen 'n nieuwe kans de vol
gende ronde te bereiken.
Het olympische vuur op weg naar
zijn voorlopige bestemming. De
Mexicaanse atlete Enriqueta Baallo
door een groot aantal collega's met
voorslchtlgheld la behandeld
