FEEST NIET GEMANGELD DOOR AJAX EN PLUVIUS LEIDENAAR DEED HET WEER TRADITIONEEL BEST OP DIT FEEST VAN TRADITIES vA Van Snwc'kscbrift tot Handvest' Vier eeuwen dronken 'n glaasje bij Minerva toe slechts acht minuten korter dan vorige jaren „Dan moet je m n zuster zien Veel publiek p j bij concours van orgels en eiskes, pierementen VRIJDAG 4 OKTOBER 1968 VRIJDAG 4 OKTOBER 1968 De 394ste herdenkingsdag van Leidens Ontzet is niet, zoals pessimisten het gewaagd hadden te voorspellen, getackeld en gemangeld door Ajax en Pluvius. Het bleef, ondanks dreigende wolken, droog en de kermisexploitanten, die uit ervaring weten dat het goed huilen kan zijn op het Schut tersveld, hebben vannacht tevreden hun handel ingepakt en de winst geteld. Want de Leidenaar deed het weer traditioneel best op dit feest van tradities. Zelfs Cruyffie legde het loodje tegen de diepgewortelde traditie. Het was tijdens de Taptoe nauwelijks merkbaar, dat er op „de buis" iets bijzonders aan de hand was. In drommen stonden ze woensdagavond langs de route, de duizenden Leidenaars, in drommen stonden ze ook gistermorgen vroeg op hun haring en witte brood te wachten in het Waaggebouw en in me nigten verdrongen zij zich voor het wagenspel van Up-Klkt Tante Ela, op het kermisterrein en overal waar Iets aan de hand was. Met enthouiasme aten zij zich door tonnen hutspot, maakten karre- vrachten paling en oliebollen soldaat. (De naweeën zijn vandaag begonnen bij de artsen, die zich per traditie door een piek van galklachten wer ken.) Wat dit jaar ontbrak was het militair ver toon. Een flinke parade - geen mini-dingetjes, anders hoeft het niet, hadden de Leidse autori teiten gezegd. Een tegenvaller dus voor degenen, die ieder jaar trouw met hun „Feestwijzer" in de hand naar de parade stapten. De Doelenkarzerne bleef dicht, geen receptie bij de kolonel en daarom konden velen wel bitter huilen. Maar de minister, die zuinig wilde zijn, had een beste dag. Hij kon zelfs de kleintjes in zijn zak houden. De algemene Leidse pret die we hieronder nog eens in volgorde nagaan, kon dat evenwel niet drukken. GOUDEN UTTDEELS1 EK 1700 hele broden (800 gram) lagen (er uitdeling in hel Waaggebouw aan de Aalmarkt; dat was voldoende voor 8400 personen. Hel vroege uur kon de mensen en verkopers(sters) niet weer houden reeds een eerste hap broods en harings te halen. resp. geven. Voor mevrouw L. Wijling was hel de 50ste keer, dal zij haar haring om niet aan de man braeht op 3 oktober. In 1914 stond zij als meisje reeds met hetzelfde doel: een feestgave verstrek ken op een historische dag. Helaas kon burgemeester G. C. van der Willigen I haar niet als eerste feliciteren met haar jubileum. Hij werd gekweld door griep. Maar in diens plaats sprak de commissaris van Toezicht en C'ontrole (omgeving Waag), de heer M. Weima, haar lovende woorden toe. Waarna hy de eerste haring in het keelgat liet glijden. Dat was de start voor de nu tot een menigte aange groeide belangstellenden en „hongeri- gen", en voor de verkopers(sters) hun waren aan de man of vrouw te bren gen. Ook de leden van diverse com missies (gekleed in zwart pak, hoge hoed) aten vrolijk mee. „Mot je nog haring? Nee, kinderen beneden zes jaar krijgen geen vis; de arreme zieltjes mogen toch geen buikpijn overhouden? Ja, jy krijgt er twee. Wittebrood mot je daar halen". m BROMTOEREN By een historische optocht Is het tegen woordig niet gemakkeiyk meer het be gin van een stoet te herkennen. De haargroei van vele jongeren vertoont namelijk grote overeenkomst niet die van de edelen uit het heroïsche verleden en van landvoogden die niet hun weel derige haargroei ook gistermiddag weer tot leven kwamen. In feite ls er dus maar weinig veranderd in die vier eeu wen geschiedenis, die de 3-oktoberver- eenlging met de hulp van vele organisa ties en manschappen doorworstelde. I wy zagen de optocht „Van Smeek schrift tot Handvest" op de Breestraat, ken als een rode lap werkte ap een stier. Philips stuurde Al va, die een waar slachtveld aanrichtte. In hun sombere, hooggesloten kleding herleefden de Span jaarden gistermiddag weer om gedu rende drie uur door Leidens straten te marcheren. Daarna ging het eeuw in eeuw uit, waarbij de muziekkorpsen voor de bijpassende muziek zorgden. („Oranje Boven"). De ontwikkelingen in vier eeuwen, de dichters, schilders en Hugo de Groot, die staande in zyn boekenkist zyn ontsnap ping vierde .Het Rode Kruis en de Twee- idoorlog met de daarop vol- Je zal maar met je huis-, tuin- en keu kenbromfletsje waarmee je normaal naar werk en school gaat en dan alleen maar recht-toe-recht-aan rydt, voor een lnge- wikkeld parcours komen te staan. Maar ja, wanneer je als 'n echte, in I de hele buurt als fameuze bromnozem bekend staat, dan laat je Je niet op Je kop zitten en schrijf Je in. Zeventig „dapperen" gingen gistermor gen over het parcours, dal op het Le vendaal was uitgelegd. Zo snel mogelijk optrekken, meteen weer afremmen, bochten draaien, „ach ten" en „zessen" nemen, over wippen heen gaan, voorzichtig of roekeloos al naar gelang je aard om de paaltjes ir manouvreren en daarbij zorgen dat Je bi niet bulten de witte lijnen komt. Dat is O' hele opgaaf. f Aan tijd waren «ie deelnemers niet gebonden. Men mocht er zo lang en zo j kort over doen als men zelf wilde Wtide men voor een prijs In aanmerking komen, dan moest men er alleen voor zorgen geen of althans zo weinig mogeiyk straf- punten op te lopen. De „iacera" waren dus eigenlijk al b(J voorbaat kansloos. Het aantal deelnemers was enigszins onder de verwachtingen van de organi satoren gebleven. De behendigheids- wedstiyden waren dan ook een half uur voor a«- geplande tyd afgelopen. De eerste drie plaatsen leverden ecu beker op en daar gingen de heren Zwet sloot, Koolmees en Van Haasteren mep- naar huls, terwijl do heren Gubler, Van der Krogt, Van Zeggelen, Delmeer, Huis man er Van Leeuwen met een zilveren ntdalile op hun borst de verdere 3-okto- g in konden gaan. V oor de was een vaantje de (troost prijs. Ajax heeft de Taptoe 1968, die woensdagavond de traditionele route volgde, maar weinig kleiner kunnen krijgen. Er waren nogal wat poten tiële deelnemers, die aan het tv-toe- stel gekluisterd bleve acht minuten vergeleken bij het vorig jaar - maar de kilometerslange stoet die overbleef heeft de vele duizenden niet teleurgesteld. Vooral aan het be gin van de route waren het vele dui zenden, die de Taptoe gadesloegen. Na achten werd de animo kennelijk iets kleiner, maar de echte volhouders hebben toch niet veel van het cup duel behoeven te missen. Het vrouwelijk element in de optocht was groot en de mannen bleven tot het algemeen beperkt tot de junioren van de verschillende verenigingen. Docos kwam er eerlijk voor uit. De dames gingen hier fier met de eer strijken, blijkens het spandoek: „Docos dames lopen mee - mannen kijken (leren van) tee vee". Ook Victorie was in de Taptoe een indrukwekkende ver zameling van vrouwelijke gymnasten. Wie verstek lieten gaan waren - wel begrijpelijk, maar jammer - de voetbal trawanten. De costumering was vaak kostelijk en goed verzorgd. De Vereniging Leer lingen Instrumentmakers School had weer veel werk van de entourage ge maakt; een vaarwel aan de "Karei Door man, die als „occasion" werd meege voerd. NSG oogste succes met een hangbrug (naar de toekomst). Een typisch tijdsbeeld vonden wij de jonge lui met parapluies. Vroeger liet de jeugd zich gewoon nat regenen. Er viel overigens geen druppel. I een piccologezelschap kwamen tot i groter aantal dan vroeger: twaalf stuks. Hieronder bevonden zich de Paulus- en Franciscus-bands en de St. Jansdrumband uit Zoeterwoude. Pièce de resistance was het 40-jarige K. G., dat als trotse kampioenen de show stal en^ overal veel applaus ontmoette. REVEILLE EN '„VLAGGEN UIT" Gistermorgen 07.00 uur was het zo ver (beter gezegd: zo vroeg); vanaf het bordes van het stadhuis klonken de eerste tonen van het Wilhelmus, an net iv-toe- g.ebracht ^oor Het Leidsch Politie- - het scheelde fIilthnysen Ondanks hel niel zo erE stralende weer (het was droog en daar is alles mee gezegd) waren er nog behoorlijk veel mensen op de been, om te luisteren en na deze muzi kale ontnuchtering enige half-wakkere schreden te zetten in de richting van het Waaggebouw op de Aalmarkt. Het muzikale ochtejidprogramma van de politie vermeldde voorts „Psalm 89", „All in the April evening", „Andante in G" van Batiste, „Judex" en „Castell Coch". De oproep uit het programma „Stad genoten! Vergeet niet te vlaggen, er hangen reeds tientallen; dit moeten honderdtallen worden" had gehoor gekregen - en voldoende om omringd door vaderlangds driekleur een vader- Muziekgezelschap, o.l.v. de heer A. lands feest te vieren. 55 werd grote knaller in Stadsgehoorzaal LACHSALVO'S TOE der traditiegetrouw voor "t nodige j gende bevrydlng. Een groep Canadese leven gezorgd werd door de studenten uitbevrijders ontving een warm applaus als .Minerva". waardering voor hetgeen zjj en hun De vlaggendragers te paard negeer- i landgenoten destyds hebben bewerk- den de opmerkingen. Minzaam glimlach- stelligd. Een rookbom sloot, wat de end hobbelden zij voorbij de toeschou-1 Breestraat-kykers betreft, dit feest- Misschien was het de onzekerheid onderdeel, dat als een der weinige eve- om wat hen nog te wachten stond. Even nementen geen concurrentie ondervond, voor hen was nameiyk de eerste rook- Noch van Ajax, noch van ADO, noch van bom ontbrand en het gevaar dat Lei- j Plnvlus. nieuwe bezetting boven het hoofd hing leek even niet ondenkbeeldig. I Vanzelfsprekend stroomde de sherry praalwagens hele flessen belandden.! weer overvloedig t in Minerva. Sherry I ook voor ruiters, terwijl in sommige De ruiters moesten er nogal wat voor hebben om hun glaasje te ledigen. De paarden, die kenneiyk nuchter aan de finish wilden komen of nu eenmaal uil principe een afschuw van drank hebben, I sprongen ontsteld richting toeschouwers. Voor de ruiter zelf bleven er nog juist - enige druppeltjes over. De humor was er i dus ook nu weer volop, alhoewel, met alle waardering voor de vele uren en kostbare attributen, een optocht in de trant van de „Leidse lachpiegel", zoals vorig jaar, lijkt toch meer in de smaak 0 te vallen. Met zyn balletje, zijn toeter De komleche schet, De Boekhouder i (ee,mu„le" de ,tem. (die w(j liever niet hebben ala vertrou-l te Uchen wAnaman ovpr onze een en) was een Epn teleurstelling was het even.wel j knaller. Het was opmerkelijk hoevpel bier de hoofdrolspeler in dat stuk achter elkaar en k la één teug opkon. Niet erg :het behoorde tot de script Bewezen werd in elk geval dat bier be halve niet met snelverkeer ook niet met rekenen kan samengaan. Jossy en Company hielden daarna een muzikale reis om de wereld In tien minuten). Aangedaan werden Mexico, Griekenland en nog een paar landen waar het vanwege de warmte goed toe ven is. Don Williams liet de volle Stadsge hoorzaal huiveren van zijn kunnen, ge tuige de uitlatingen in de trant van „Als 'ie direkt nou maar niet van die tafel Het grote sukscs van het cabaret gis teravond, tn de Stadsgehoorzaal, was ongetwijfeld de knappe zuster van Rla Valk, voorgeschoteld door het schone lied „Dan moet je myn zuster zien". Maar ook de rest van liet programma be vatte de noodzakelijke lach vitaminen die we zo eens per jaar nodig hebben. Na de opening door Eddy Valk kwa men de riintstones in prehistorische muziekkorpsen uit stad I kledij opmarcheren. Tëttèèè en sjlng- en omgeving en de drumbands plus boem en liet programma was begonnen. valt". Goochelliefhebbers werden ook niet te leurgesteld; Peter Oran zorgde voor magie van de bovenste plank! Maar het grote klapstuk was wel Ria Valk. de troubadoure van de geëvolu-1 eerde smartlap. Springend en schreeu- wend „verbleef" ze in de buurt van de mikrofoon, door haar spontane dwang op de zaal tot meezingen weer op haar beurt gedwongen tot twee „open-doek-1 je»". „Ja, ik ben wel knap. maar DAN MOET JE M'N ZUSTER ZIEN" werd de knaller van de avond die ook de pauze met gemummel-nft vulde: het neuriën van een levenslied. niet. Geenszins. K AG, dat in de voor ste gelederen opereerde, deed schitterend werk en evenals Werkmans Wilskracht aan het slot zorgde z(j voor afwisseling, improvisatie en dat anders-dan anders slaat altijd best bij de mensen in. „Van Smeekschrift tot Handvest" liet de mens zien in zijn strijd voor vrijheid en rechten gedurende vier eeuwen. Nadat K G over een breed front was opgerukt verschenen de edelen met het smeekschrift, dat in 1566 aangeboden werd aan Margaretha van Parma, ten einde de Spaanse leiding er toe te be wegen de straffe handelingen jegens het Nederlandse volk achterwege te laten. Een verzoek dat naar later zou biy- Burgemeester mr. G. C. van der Willigen, die vandaag overigens weer aan het werk gegaan is, heeft volgens 3 Oktober-kenners éen „historische" griep gehad. Nog nimmer, zo beweert men, ls het in de geschiedenis van de fees ten voorgekomen, dat een burge meester verstek moest laten gaan. De Leidse eerste burger vond het zelf heel erg, maar zijn dokter had hem verboden het huis uit te gaan. „Uit myn kamer had ik nog naar de Optocht willen kyken, maar toen lk de routebeschryving eens goed ging bekijken merkte ik tot mijn teleurstelling, dat de stoet niet over.de Witte Singel ging". Voor loco-burgemeester S. Men ken liep dit feest heel Aders dan hij verwacht had. „We hadden al een rustig programmaatje ge maakt, 's morgens gezellig thuis koffie drinken enzo, maar daar is nu natuuriyk niets van terecht gekomen. Woensdagmorgen werd ik van de griep van de burge meester op de hoogte gesteld en dat hield in, dat ik gisteren om zes uur op moest en dat ik er vannacht om 1 uur doodmoe weer inwaggelde. Overigens is het een byzondere ervaring voor my ge weest het feest als „burgemeester" mee te maken, 'n Byzondere bele venis. Verheugend was het ook om te zien, dat het in deze tyd nog mogeiyk is feest te vieren zonder wanklanken met onoverzienbare aantallen mensen". KORAALMUZIEK Mensen die vroeg uit de veren waren i zich (als ze geen auto als vervoer middel gebruikten) snel in de stad begaven, konden vanaf 8.00 uur koraal- muziek beluisteren in het Van der De ndlenden als eascadeur» (gooi- en innen). Zij gooiden elkaar „speels rond". „De Vrijgezel" werd nog KINDER GESCHATER Up-Kiki en Tante Els (de heer Weber en echtgenote, afkomstig uit Haarlem) waren inmiddels begonnen op het Bevrijdingsplein met het amu seren van een eerste schare kinderen. „Goedemorgen jongens allemaal goed geslapen' kwart voor half zeven - oh nee. mun klok doet hel niet goed meer; even opwinden." Het geschater van de kinderen ver telde de volwassenen die erbij waren (een official en de respektievelijke ouders) genoeg: ze amuseerden zich ten volle. Niet alleen het Bevrijdingsplein was uitverkoren door de heer Up-Kiki; tevens werd een programma gebracht op de Lage Morsweg, op de rolséhaats- baan van de Pieter Bothstraat en op de Zeemanlaan. Voor de kleine Leide naars was de dag tevens gestaagd be gonnen! uuzlek narkl v orgels gereserveerde terrein. Alleen de afstand van toehoorders tot orgels liet te wensen over. „Ik had graag wat wil len horen, maar hoorde nu en dan slechts flarden muziek", was een klacht die wy enkele malen opvingen. Niettemin was de ten gehore gebrachte folklore van een hoog gehalte. De jury had het zoals het elgeniyk ook moet verrs van gemakkeiyk. De kwaliteit van de deelnemende orgels laggaven, de orgels Cementmolen uit Rot- op eeu hoog niveau. Er waren vanzelf-terdam en De Waterlander i Broek In spiekend uitspringers. Volgens de jury- Waterlandals de winnaars bij de pie- beoordeling waren dit bij de afdeling i reinenten aan. Twee tweede prijzen gin- draalorgels vooral de Cementmolen, een gen naar De Klok (een Internationaal plezierig Instrument met byzonderej bereisd orgel uit Amsterdam) met 171 klankachakeringen. en De Waterbinder, punten Het Hummeltje uit Busaum die twee eerste prijzen kreeg, reap, met dat 173 punten vergaarde. De twee dcr- 181 en 176 punten. Bij de Waterlander de prijzen waren voor de Kleine Wellers- waa het een Jongetje, dat zijn moeder haus idle ook in Leiden een bekende fl- kwijt was en die hei concours met tal- guur Is) met 159 punten en de Blauwe rijke waterlanders luister bijzette. Mr Trom uit Amsterdam met 141 punten. Romke de Waard, die namens de Kring Van «Ie grote, op auto-onderstellen go rs. dat om half van Draaiorgelvrienden de orgels in- monteerde concertoigels. mng de Inipu- publieke beh.ng- leidde bij het feestvierend publiek, trach- santé, In het vak vergrijsde Umonalre gehad. Ettelijke te de moeder te bewegen, haar zoon uj. uit Luik met de eerste prijs naar België te komen halen. De afloop is ons niet terug :190 punten. De tweede pry.s was bekend; de affaire verdween In de mist, In casu de marsen en serenades die lver de Kaasmarkt in flarden uitwaaiden. Werf park. De muziek, onder de ba- zielende leiding van Herman Sten/., werd verzorgd door de Chr. Muziek vereniging „Concordia", (dir. de heer A. Hilkhuyscn). De krans, die door de heer J. Siera namens de zangers aan wethouder S. Menken In funktic als loco-burge meester, werd overhandigd, werd ln het Van der Werfraonument gehesen onder de tonen van „Op een bededag". Wethouder Menken was even eerder gearriveerd in gezelschap van mevr. Van der Willigen, mr. Ph. de Ruijter de Wildt en prof. D. C. den Haan, in een open landauer met bloemen ver sierd. Uitgevoerd werden verder: „God zij met ons". „Bede voor het Vaderland". Nationaal loflied". „De Xederlandsche Vlag". „Oranjeboom", „Hymne" en het uan Marnix van St. Aldegonde toege schreven „Wilhelmus". BUIKLANDINGEN li.- '.l ii'enaar kykt altyd liever even di kat uu ui boom alvorens zich op lets v te wagen. Dat „vivnnds" was glstir.iotgen de trampoline, die voor i.et ,,'bnuw van het Gewestelijk Arbeids bureau was opgesteld. De keurploeg (3 «Ennes tirle heren) -an het luO-jurig Kon Ned. Gymnastiek Verbond gaf en kele demonstraties ten beste, die btj het g m i oj akomsa publiek nog niet direct „oho's" en „ahu's" ontlokten. Maar toen 7c gemakkeiyk leken van de lardse kampioenen na te doen, r bijna niernund toe bere'd. n eenmaal een paar voor „g«'k" r. gestaan, durfden cr al gauw de K nas- iule piere- Het concours werd opgeluisterd met de aanwezigheid van loco-burgemeester wethouder S. Menken in het gezelschap van mevrouw van der Wllllgen-Reddln- gius, de wethouders mevrouw N. A. den Haan-Groen en de heer C. J. Plena met echtgenote en leden van het Drie Octo- berbestuur. Ds jurering wees. soele wij reeds aan- Do Waterpoorter uit 8chle«lam 182 punten) en de derde plaats was toe bedeeld aan de Grote Wellershaus, die goed was voor 168 punten. Het concours werd afgesloten met een orgeldraalwedstrljd voor amateurs onder de toeschouwers. Een zwaar karwei, dat geklaard werd door mej. R. Griffioen, die by de dames eerste werd, gevolgd door mevroum A. A. Pieters-v. d. Staak (2e). Eerste b|J de voor deze gelegenheid moeizaam draaiende heren werd O. M. Geerllngs sn tweede M. Plet. Wat gnf het ook. Het is tenslotte man i I ial por Jaar 3 oktober. Hou liikl gelach steeg telkens op als weer een of andere leek een sprong op zyn bulk be ëindigde l.p.v. op zyn voeten. Het springen eist een grote llcheams- beheersing. De grote moeliykheid Is nn- meiyk dal men gauw hoger springt dan men zelf wil. De kunst is niet hoog te springen, maar laag te springen. Daar hadden heei wat overmoedigen last mee en vele sprongen eindigden dan ook anders, dan de bedoeling was. Een enkeling deed hel heel aardig, maar daar was dun ook wei aan te zien, dat hy of zy het hI meer hadden gedaan. In leder gevsl haalde niemand het (be- grypeiyk) by de fantastische sprongen die Nederlands kampioen Rlen de Rui ter uitvoerde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 9