DIRECTIEWISSELING BIJ CENTRUM
VAKOPLEIDING VOOR VOLWASSENEN
Vele honderden bewaren goede
herinnering aan G. Kottelaar
PROGRAMMA
INDE
VIJF MEI-HAL
LFC-met-vijf-invallers
zwicht voor Quick-Boys
ALS DE VLOER INDE VEEMARKT/
SPORTHAL OOK ZO WORDT
MOGENDE KOEIEN NIET KLAGEN
BEROOFDE
WILDENIET
BETALEN
Pad van bloemenexporteur
gaat niet steeds over rozen
HARD VAK MET
MOORDENDE CONCURRENTLE
DONDERDAG 26 SEPTEMBER 1968 £:'3
DE LEIDSE COURANT
1950. Er waren toen 218 cursisten in
de veel te kleine werkplaats aai
le Looierstraat Het was voor hem dan
ook een grote voldoening, dait de mi
nister van Sociale Zaken S uurhof in
1957 het nieuwe, moderne en royale
gebouwencomplex aan de Roosevelt-
stiraat kon openen. Maar niet minder
voldoening schonk hem ook de steeds
weerkerende gesprekken met enthou
siaste oud-cursisten die waren geslaagd
als vakman. Zijn niet altijd even ge
makkelijke taak, heeft hij altijd met
j opgewektheid verricht. Zijn werk boei-
j de hem en nooit zag hij tegen de dag
'op. In Heerlen wordt hij directeur
van één der grootste van de 25 C.V.V.'s
die Nederland telt. Volgend jaar hoopt
hij de opening van het in aanbouw
zijnde nieuwe centrum van Heerlen
te kunnen meemaken.
Dinsdag werd in het nieuwe cen
trum voor Vakopleiding te Rotterdam
afscheid genomen door de directeuren
van de G.A.B.S en de collega's direc
teuren van Zuid-Holland. In hartelijke
bewoordingen werd de heer Kottelaar
toegesproken door de hoofd-inspecteur-
directeur voor de Arbeidsvoorziening,
rnr. Leeuwin en door collega-directeur
Boevink uit Den Haag. De laatste bood
hierbij een exclusieve bureaulamp
aan. Op 25 oktober hoopt de heer Kot
telaar afscheid te nemen van de com
missie van advies tijdens een verga
dering van deze
Voldoening
De heer Kottel^ar kwam als direc
teur naar de toen geheten Rijkswerk
plaats voor Vakopleiding te Leiden in
Opvolger
De opvolger van de heer Kottelaar
is de heer P. A. Eek van der Sluys, die
zijn loopbaan bij de Rijkswerkplaats
Utrecht begon als instructeur. In 1956
kwam hij als plv. directeur naar het
inmiddels herdoopte Centrum voor
Vakopleiding van Volwassenen te Lei
den. In 1962 ging hij als ontwerper
naar het Bureau Metaal van de Cen
trale Dienst in Den Haag. Op 1 sep
tember j.I. volgde zijn terugkeer naar
het Centrum Leiden, waar hij dus geen
onbekende is. De heer Eek van der
Sluys is sedert 1956 in Leiden woon
achtig.
By de foto
De nieuwe (links) en de scheidende
directeur (rechts) van het Centrum Vak
opleiding voor volwassenen.
Gisteren vond op het Centrum voor Vakopleiding van Volwassenen op de Roose-
veltstraat het afscheid plaats van de directeur, de heer G. H. Kottelaar l.v.m.
diens benoeming als directeur van het Centrum. Heerlen (In onze stadseditie
maakten wij gisteren daarvan reeds melding). Met de heer Kottelaar Is uit Lei
den iemand vertrokken, aan wie honderden in Leiden, Bollen-, Kust- en Rynstreek
goede en dankbare herinneringen zullen bewaren. Als directeur had hy niet alleen
de leiding van hun technische scholing of omscholing tot- metaalbewerker of
bouwvakker, maar de sociale begeleiding, zeker even belangrijk, lag hem ook
zeer na aan het hart. In het byzonder moeten hierby genoemd worden de vele
gehandicapten, die mede dank zij de cursus aan het Centrum weer een volwaar
dige plaats als vakman in het arbeidsproces konden innemen. In de 18 jaar, dat
de heer Kottelaar directeur te Leiden was, volgden circa 2500 man een cursus
waarmee een eerste stap werd afgelegd op de weg naar het vakmanschap. Hierby
waren er ruim 1300 voor de metaal- en haast 1200 voor de bouwsector.
2500Mensen legden bij hem
basis voor nieuwe toekomst
van zijn bureau, de directeur van het
l Consultatiebureau der TBC-bestrijding,
VGQI waardering dr. De Ruyter met enkele verpleeg-
bij afscheid
Gistermorgen had eerst een afscheids
bijeenkomst plaats met personeel en
oud-personeel w.o. ook de gepensio
neerden. Hierbij werd de scheidende
directeur toegesproken door de heren
Kwestroo, plaatsvervangend directeur,
en P. A. Eek van der Sluys, de nieuwe
directeur. De eerste dankte voor de
goede samenwerking en leiding gedu
rende een lange reeks van jaren en
deed als blijk van waardering namens
het personeel een elektrische boortól
cadeau.
Voor de lunchpauze was er voor de
cursisten en oud-cursisten gelegenheid
afscheid te nemen. Er waren 20 oud
cursisten aanwezig i.v.m. de voorbe
reiding voor het examen van de Stich
ting Vakopleiding Bouwbedrijf die op
7 oktober a.s. wordt afgenomen. Na
mens de cursisten sprak de heer F.
Zaalberg uit Leiden en namens de
oud-cursisten de heer F. v.d Horst uit
Voorschoten. Beiden lieten hun waar
derende woorden vergezeld gaan van
gereedschap voor houtbewerking.
Namidldags werd afsehekl genjomen
van de heer Kottelaar door een aantal
mensen, buiten de kring van zijn di
recte medewerkers, die vaak met hem
te maken hadden uit hoofde van hun
functie. Hierbij waren o.a. de directeur
van het G.A.B.-Leiden, mr. M. G. van
Rijswijk met een aantal bemiddelaars
Ook voor vanavond staan er in
Leidens nieuwe sporthal weer
aantrekkelijke sportevenementen
op het programma. Er wordt be
gonnen met een demonstratie
zaalvoetbal tussen een Haags en
Leids team.
De opstelling van de Leidse ploeg
is als volgt: Mat Keereweer en
Hennie de Klerk van Roodenburg
Hennie Bekering en Huub de
Goey van ASC, Leo Redel en H.
v. d. Starp van Lugdunum en
Hennie Plezier en Bart Lardè van
uvs.
Daarna volgt een schermdemon-
stratie door de leden van de
Leidse Politie Sport Vereniging.
De hoofdschotel wordt gevormd
door een korfbalwedstrijd tussen
de kampioen van Nederland 1967
en 1968 respectievelijk Ons Ei
bernest en Blaauw Wit. De muzi
kale omiysting wordt weer ver
zorgd door K G.
Zeehospitium voer wel bij duel
Gisteravond vond op het LFC-terrein
in de Boshuizerkade een vrlcndschap-
peiyke wedstryd plaats tussen LFC en
Quick Boys, waarvan, de baten bestemd
n voor het Zeehospllium in Kat-
wyk. Jammer genoeg kon LFC niet met
het volledige elftal aantreden en zagen
wij invallers voor Leo de Jong, H. Sira,
Aat Heymans, H. Dreef en doelman Van
wen, omdat al deze spelers nog ge-
bleseerd waren. Quick Boys begon de
wedstrijd met een groot offensief.
De LFC-achterhoede wist echter kra
nig stand te houden. Het duurde toch
nog ruim een kwartier eer Quick Boys
icoren kwam. C. v. Duyvebode wist
een vrije trap 0-1 achter doelman
Kuyk te plaatsen. LFC kreeg daarna
veel werk te verzetten, vooral de ach
terhoede, doordat Quick Boys lont had
geroken door het ontbreken van enige
achterhoede-spelers, maar erg trefzeker
ren hun schoten toch niet
het bleef bij een pogen. De jeugdige
LFC-speler Van Weerlee kreeg in de 35e
minuut de kans om door te breken,
maar werd door doelman Vooys
gehouden. Scheidsrechtev .Schalks uit
Leiden oordeelde een strafschop die door
Gubler goed werd benut en de stand
was gelijk: 1-1. Nauwelijks was de
vreugde weggeebt, of v.d. Linden gaf
een pass naar Van Laarhoven die LFC
aan een 2-1 voorsprong hielp. En met
deze stand werd er ook gerust.
Het duurde tot 15 minuten in de twee
de helft eer Quick Boys de stand weer
in evenwicht kon brengen. Haasnoot
scoorde de gelijkmaker uit een pass
van Pluymgraaf: 2-2. Daarna kwam er
periode van geljjk opgaande strijd,
maar in de 30e minuut was het toch
Quick Boys dat uitliep naar 2-3 en weer
was het Pluymgraaf die de grondlegger
was, door een pas af te geven aan W.
v.d. Plas. Veel antwoord kon LFC daar
op niet meer geven, mede ook doordat
de ploeg gehavend was, maar Quick
Boys heeft verdiend gewonnen. Echter
nog belangrijker was de opbrengst v^n
deze wedstrijd. Voorzitter H. Holswil-
der van LFC dankte de vele genodig
den, w.o. de directie van het Zeehospi
tium en de spelers, maar in het bijzon
der scheidsrechter Schalks. Daarna
maakte hij het bedrag bekend van de
ontvangsten van die avond. Aan re
cettes was die 825,50, maar er werd
ook nog gecollecteerd en dit bracht nog
het mooie bedrag van 261,op, zodat
het eindbedrag werd 1.086,50, hy over
handigde aan zuster De Rijke, van het
Zeehospitium die (het bedrag onder gro
te dank aanvaarde. Men stelde na dit
ceremoniële gedeelte voor dit nog een
keer te herhalen en in de zomer van
1969, hetgeen in principe door beide
vereniging werd -aangenomen en weer
met muzikale medewerking van het mu
ziekgezelschap ,,Den Burcht", doch het
volgend jaar te doen spelen te Katwijk.
BIJ
DE
FESTIVITEITEN
RONDOM
DE
VIJF MEI-HAL
RICHARD KASTEN
„Wat is dat toch voor een pu
bliek, dat Leidse publiek ver
zuchtte de heer I. van Egmond,
een van de bestuursleden van de
Leidse Sportstichting. „Breng je
me daar een top-programma, waar
iedere andere stad haar vingers
voor af zou likken en hier blijven
ze er even lauw als altijd onder.
Totaal geen reacties. Niks geen
enthousiasme".
Inderdaad, de belangstelling voor
de Vijf Mei-hal is tot nu toe niet
bepaald overweldigend. Toen de
voorzitter van de Leidse Sport
stichting, de heer I. P. v. d. Rey-
den, gisteravond met een wel
komstwoordje het programma in
luidde en ter gelegenheid van het
pas geboren prinsekind het Wil
helmus liet spelen, waren de (te-
lescopische) tribunes nog aardig
bezet, maar toen het eigenlijke
klapstuk van de avond een
mixed-dubbel tussen Astrid Suur-
beek-Loek Sanders en ludlth Sa-
lomé-Richard Kasten om onge
veer half tien op het punt stond
te beginnen, toonde nog maar
betrekkelijk weinig pubkek be
langstelling.
Het juniorenkorps van K. en G.
startte de avond met een muzi
kale show, waarna door dames
van de Rotterdamse dames gym
nastiekvereniging ,,A8pa8ia" rit
mische oefeningen werden uitge
voerd. De toptafeltennl88ers Ge
rard Bakker en Bert v. d. Helm
gaven daarna een demonstratie.
Een echte demonstratie met alle
show en poespas, die er bljhoort.
I Om de beurt lieten Bakker en
v. d. Helm zich in de verdediging
drukken en verbaasden het pu
bliek hoe zij steeds weer diep
In de verdediging en meters ach
ter de tafel staand er in slaag
den het balletje terug te slaan
naar de tafel. Oo het laatst maak
ten ze re wel een potje van. Gin
gen om de tafel lopen en stonden
zelfs op een gegeven moment op
de tafel. Toch werden de punten
nog geteld. Bert v. d. Helm won
in drie sets.
Gerard Bakker over de 2
„Prachtig natuurlijk, maar voor
ons niet zo geschikt. Er Is te
weinig direct scherp licht op de
tafel. In het neonlicht zit te wei
nig kleur, waardoor het In de
wedstrijd voorkwam, dat Bert en
ik het balletje op een gegeven
moment gewoon niet meer zagen.
Dat komt misschien ook, omdat er
nog al veel witte lijnen in de zaal
Met de lijnen hadden de tennis
sers en tennissters later ook last.
En daarmee niet alleen. De zaal
is, zo bleek, enorm snel. In het
begin werd er dan ook geen bal
goed geslagen. Aan echt serveren
deden de spelers en speelsters
dan ook maar niet, anders dan
vlogen de ballen hun els kogels
om de oren.
Judith Saloméi
„De vloer is erg glad. Na de
wedstrijd was niet te zien met
welke ballen er geapeeld was.
Ze waren nog als nieuw. De ach
tergrond is ook te licht. Er zit
weinig diepte in de hal. Al die
lichte houten spijlties. Voor ten
nis zou het mooiste zijn als er
b.v. een donker groene achter
grond kwam. Toch zou ik wel in
een hal als deze willen trainen,
le krijgt een enorme reactie-ver
mogen. Je leert goed toelopen
Het zou een goede training zijn
voor je op gras zou gaan spelen.
De lijnen zie Ie nauwelijks. Ik
stond een paar keer aan de ver
keerde lijnen te serveren".
Richard «astern
„Als de vloer In de veemarkt
sporthal ook zo wordt, mogen de
koelen niet mopperen
Een bewoner van de Huie ter Duin-
straal te Noordwyk zag in de nacht van
zondag op maandag, dat een man uit
een auto werd gegooid en daarna min
of meer versuft op de weg bleef liggen.
Daarop reed de auto snel weg. De be
woner dacht aan beroving en waar
schuwde de politie. Een patrouille bracht
de man naar het politiebureau. Het bleek
een 45-jarige oud-Leidenaar te zyn, die
al jarenlang in Frankryk woonde. Hy
had dezer dagen zyn geboortestad weer
eena opgezocht en had daar de avond
in een café doorgebracht. Min of meer
onder invloed van de drank was hij
vervolgens in gezelschap van een kel
ner en een andere cafébezoeker in diens
Mercedes naar Noordwyk'gereden. Daar
zouden de beide mannen hem tegen de
grond hebben geslagen en zyn porte-
monn&ie hebben meegenomen. De re
cherche stelde in samenwerking met de
Leidse politie een onderzoek in en daar-
by kwam men weldra op het spoor van
de kelner en de eigenaar van de auto.
Het bleek een te Katwyk woonachtige
barkeeper te zijn en een 43-jarlge teke
naar uit Leiden. By hun verhoor ont
kenden zy de Fransman te hebben be
roofd. Volgens hen wus er ruzie ont
staan, toen de buitenlandse passagier
weigerde de benzinekosten van de rit
naar de badplaats te betalen. Daarop
hadden zy zelf het hun toekomende be
drag geïnd en de man uit de auto gezel.
Iedere exporteur heeft zo z*n plaatsje
op de veiling.
Kwaliteit en
verscheiden
heid
het voornaamst
Een van de pellers, waarop een vel
ling als „E.H.M." te Roelofarends-
veen drijft is de exporteur. Met de
kweker en hnndelskweker houdt hy
zich intensief met het bloemenver-
keer gaande en zyn interesse en be
langen strekken zich uit tot ver over
de nationale grenzen. In gesprekken
met enige vertegenwoordigers van
deze veilingsector hebben wy kun
nen constateren, dat de bloemexport
niet weggelegd is voor hen, die er
een „luizenleventje" aan denken to
hebben. Het dagelijks 'pad van deze
exporteur mag dan in feite „over
rozen" gaan, in overdrachteiyke zin
zyn het niet zelden de doornen, waar
voor hy steeds op zijn qui vive moet
zyn. Met andere woorden: het Is een
vak voor uitgeslapen lieden. Men kan
er een prima bestaan mee opbou
wen, maar nog gemakkeiyker kan
men zich eraan prikken. Een hard
vak, hoorden wij menigmaal opmer
ken.
Van de bloemenexport kunnen
vele aspecten genoemd worden.
Maar allereerst en voornameiyk
komen de mogeiykheden voor
de beginnende exporteur naar
voren. Men kan het pessimis
tisch bekijken en zeggen, dat
van de honderd jonge exporteurs
die een vergunning krygen er
maar een paar het hoofd boven
water kunnen houden, maar an
derszins is er by een solide aan
pak een goede kans, dat men
het redt.
Roeiend avontuur
Om wat te gaan doen ls doorgaans
een beginkapitaal van zo'n halve ton
nodig. Er worden dergelijke kredie
ten verleend op een vordering van
een ton In het buitenland per maand.
Daarmee moet dan worden gewerkt.
Je op de export van bloemen werpen
ls een avontuur, riskant soms, on
berekenbaar ook, maar onmisken
baar boeiend voor degene, die er een
goede neus voor heeft, zyn ogen open
houdt en van aanpakken weet.
„Voor de kweker en de exporteur is
het moeilijk te beginnen", zei een
Jonge exporteur die overigens de
indruk maakte, er wel achterheen te
zitten ons. ..Maar de kweker heeft
by een mislukking altyd nog zijn
grond, tie exporteur bezit helemaal
niets." Vooral bij een beginner spe
len de financiële problemen 'n grote
rol: het volgend jaar komt daarbij de
BTW 0111 de hoek kijken en sommi
gen dreigen er nu al mee in de
knoop te raken, omdat in de wette
lijke regeling de bloemen uit de agra
rische sector zyn gehouden en on
der de sierteelt vallen, wat een extra
belasting betekent.
Terreinen braak
Aan de andere kant zijn er nog veel
terreinen voor de exporteur te ont
ginnen. Vooral in Z.-Duitsland, waar
hele streken zyn met een groot ge
brek aan bloemen, in de wintermaan
den speciaal. De aanschaf van deze
produkten is te duur om zelf 't kwe
ken ter hand te nemen, maar toch
komen de Duitse kwekers ook op en
worden zy meer (bloemen)mans. Al
laat de kwaliteit tot enige vreugde
van de Nederlandse vakman daar
Toch Is de buitenlandse
tie niet zonder gevaar. Het Is op
passen geblazen. De wedloop met
Italië, Spanje en Zuid-Frankrijk
wordt steeds moeliykcr. Om het
hoofd te kunnen bieden aan de con
currentie in het buitenland gelden
als de belangrykste wapens: kwali
teit en verscheidenheid van produk
ten, vooral In de wintertyd.
De exporteurs schrikken niet gauw
voor een moeilijkheid tertig, maar
de concurrentie noemen ze „moor
dend". „Wy zyn altyd afhankeiyk
van de dagpry.s, die de ene dag 30
cent en dan weer 20 cent kan zyn.
De afnemers hebben er een handje
van ons. exporteurs uit te benen.
De marge in de bloemenexport ls te
klein om goede service aan de klant
te geven. Men kent elkaar hooguit
van telefonische gesprekken; "n be
zoek van tweemaal per Jaar komt
sporadisch voor."
Elke dag verrassing
Elke dag wordt de exporteur gecon
fronteerd met verrassingen, 's Avonds
is het afwachten: hoe zal de winst
marge morgen zitten? Wie zal er
kopen? Een element handel, dat
buitengewoon afwisselend ls. 't Le
ven van de exporteur ls ook enorm
gebonden. Hy werkt in een continu-
bedryf van 's morgens vroeg tot des
avonds laat (wat hy met de kweker
gemeen heeft), ook zaterdags. „De
moeiiykheld ls", aldus een exporteur,
„dat je niet vanuit een bepaald aan
bod voor een vaste prys kunt put
ten." De prys ls afhankeiyk van het
aanbod, ook by deze exporteurs, wier
gedachten alleen gevestigd zyn op
kwaliteit en niet op een nieuw soort
produkt. „Teelttechnisch zyn wy niet
erg geïnteresseerd."
Vóór twaalven elke morgen zyn de
veilingbesognes voor de. exporteur
achter do rug. Vaak doet men niet
z'n tweeën het werki de een doet de
inkopen en verdient aan de klok, de
ander zorgt, dat de vracht weg komt.
Het Is een jachtige race om op tijd
te zyn: inpakken in dozen, soort b(j
soort, facturen maken (In acht vond)
met de nodige certificaten, de ge
nummerde dozen Inladen en dan weg
wezen. Naar het vliegtuig, de trein
of met de vrachtwagen Duitsland,
ADVERTENTIE
België, Frankryk, Oostenryk of Ita
lië In. En dan kan het vlotten of te
genzitten.
Overspannen
„Het gebeurt, dat Je op de plaats van
bestemming een nacht kunt overbiy-
ven", vertelde een Jonge exporteur,
die op de weg zit. „Maar bij druk
werk moet Je meteen naar huls te
rug. Om het kwartier wissel Je dan
af met je byryder. Je valt om van
de slaap. Er wordt met te weinig man
gewerki. Op hoogtydagen wordt
iedereen overspannen, 's Nachts tus
sen 2 en half 5 zyn we vaak thuis.
Om zes uur komen we dan weer het
bed uil. en gaan naar de veiling om
opnieuw te beginnen."
Dit ls een niet zeldzame passage
uit het „logboek" van een kleine ex
porteur. „Veel jongens proberen het
en ze vragen zich dan wel eens af:
doe Ik het goed? Pas later, soms
veel later, kan hy zeggen: zó moet
het."
Als i
In i
café bij een velling
vracht ryders onbekommerd ziet bil
jarten, dan kunnen het exportryders
zyn. Denk dan niet meteen: die Jon
gens hangen de bink uit... Het Is
goed mogeiyk, dat ze drie nachten
het bed niet hebben gezien en nu
aan wat anders willen denken.
Tot zover ln enkele trekken het beeld
van de bloemen-exporteur, die vol
doende stof te bieden heeft voor een
ballade.
Beter selecteren
O ja, dan was er nog die tip ten be
hoeve van de kweken over een be
tere voorlichting rond de sortering.
Ook met het oog op de opdringende
concurrentie. Het komt voor, dat by
het sorteren le en 2e soort door el
kaar heen gebonden worden. „Laat
men toch nauwkeurig selecteren. De
exporteur kon door toedoen van de
kweker het vertrouwen by de klant
kwytraken. Als er eerste kwaliteit
verkocht wordt, moet het ook eerste
kwaliteit zyn. Nederland (en de Veen)
mag hier niet zyn gezicht verlle-
DAMESBEURS
BOUW ZELF met PLASTIC
STENEN, die IEDEREEN
KAN HANTEREN t/m 1 okt.
HOUTRUST DEN HAAQ
Een goede voorlichting op dit punt
aan de kweker kan van groot nut
E .M .M .-service
De exporteurs tenslotte, die In
Roelofarendsvnen hun domicilie ko
zen nlei alleen vanwege de centrale
ligging tussen de andere veilingen
(ze completeren hun inkoop toch In
het Westlund, Alsmeer of elders),
maar ook om hun goede relatie*, de
len met bcNlintheld In de feest vreug
de rond de gouden E.M.M. Hun waar
dering voor de Veense veiling Is wer-
keiyk geen formaliteit. Wie wU ook
spraken, men kwam er meteen spon
taan nwe voor de dag: de E.M.M.
geeft een geweldige service. In het
byzonder aan lien, die met de ex
port willen beginnen (zeiden de Jon
geren). E.M.M. en service zyn Iden
tiek.- de persooniykheld Is hier In
tegenstelling tot sommige undera
veilingen nog sterk aanwezig, ver
telden meer „gesettelden". Iedereen
krygt hier zyn kans om ©en positie
op te houwen. Ken getuigenis, die de
Jnbllaress© best als een gemeende
gelukwens mag opvatten.
