meiüüjj
Leg het hoofd op het
juiste kussen
Katholieke vrouwen
moeten hun
stem laten horen
NEDERLANDSE
CONSUMENT
is
TER^
IJDE
onvoldoende schoenbewust
Kanker eiste
in 1967 ruim
vierduizend
slachtoffers
PAGINA 16
DE LEIDSE COURANT
VRIJDAG 30 AUGUSTUS Ut
Voor de een
FANFARE
voor de ander
SWEET DREAMS
Waarop legt ti 's avonds bet moede
hoofd neer? Op een kussen. Is het een
luchtig opgeschud kussen dat een zach
te bedding maakt waarin de vermoeid
heid wegzinkt? Of een kussen dat nooit
wordt opgeschud omdat het terugveert?
Een kussen dat wel licht indeukt om
het hoofd te steunen maar de afmat
ting eerder wegkaatst dan opslorpt?
De huisvrouw weet waarmee haar kus
sens zijn gevuld. De overige slapers
weten het niet. Ze slapen lekker, ma
tig of slecht, ln het laatste geval woe
len ze de dekens los, vechten met het
kussen en wijten de schuld van het
slechte slapen aan hun zenuwen, de
moeilijkheden op kantoor, dë slechte
proefwerken of het ongeluk in de lief
de. Ze hebben gelijk. De vulling van
een kussen kan de muizenissen niet uit
het hoofd verjagen. Maar wel kan de
ellende van het matig of slecht slapen,
verlicht worden door een kussen dat de
wakende slaper (en slapende woeler)
aangenaam ligt.
"Wij kennen van één fabrikant negen
verschillende soorten vullingen voor
kussens. En van al die soorten onder
scheiden wij 5 verschillende eigenschap
pen, aangevuld met diverse bijzonder
heden, en vragend om even zoveel be
handelingen.
Genoeg om een lijvig boekwerk over
samen te stellen. Menig fabrikant kan
al deze negen vullingen leveren. Hij
biedt ze aan onder fantasienamen, dat
verkoopt zoveel gezelliger.
Voor wie denkt u dat de kussenvul
lingen Fanfare en Polonaise zijn be
doeld? Afgaand op hun fantasienamen
zouden wij zeggen: Voor de maffers,
de ronkers en snurkers die met geen
wekker op glasplaat zijn wakker te
krijgen.
Voor wie Ballerina en Reverence? Voor
hen die chaotisch leven en snakken
naar welgeordende, gemakkelijk vloei
ende gedachten. Wat denkt u van Ro-
BJJzondeilieden: Ietwat log
worden bijgevuld.
Behandeling: Niet kloppen
inbeperkt op te schudden,
orm; behaaglijk warr
teleend houdbaar.
Blijft zeer lang soepel
tegelmatig opschudden.
UFDONS: Langzas
mance en Première? Droom erover en
praat er niet van.
Prince moet bestemd zijn voor al wie
prinses zou willen wezen
Balance zouden wij speciaal aanbe
velen voor curcusartisten en voor hen
die zich voortdurend moeten inspannen
het evenwicht te bewaren.
De namen met hoofdletters zeggen
niets. Die met kleine lettertjes daaren
tegen alles.
Wij onderscheiden: Javakapok, bed-
veren, eendeveren, halfdons, zuiver
dons, acryl-vezel, polyester fiberfill,
schuimrubber, soft-polyether. De vijf
eigenschappen beschrijven: terugve-
ring, stevigheid, vormvastheid, reactie
op vocht en houdbaarheid.
Wie van. de winter het hoofd eens an
ders wil laten uitrusten kan er nut
van hebben, onderstaande lijst te be
studeren:
1 bezwaar.
/rij 1
,'oelt- altijd droog
beperkt houdbaar.
Het is alleen maar jammer dat de be
studering een droge en theoretische
zaak is. Een nacht op zo'n kussen sla
pen geeft het beste antwoord op de
vraag naar comfort. Maar we hebben
nog nooit gehoord dat hoofdkussens op
proef gebruikt kunnen worden. Schaf
er dus slechts eentje aan en ondervind
dat u nu juist Sweet Dreams moet heb
ben in de plaats van Fanfare!
er v':
als
het
kan
ook
voor
Woorden als modebewust en prijsbe
wust liggen ons voor op de tong. We
komen ze immers dagelijks tegen in
uitgekiende advertenties die ons in de
kranten worden voorgeschoteld. Om
nog maar niet te spreken van de radio-
en t.v.-reciame.
Nu is aan die reeks van „bewuste"
woorden een nieuw toegevoegd: schoen
bewust. Schoenbewust moet de Neder
landse vrouw en de Nederlandse man
zijn. En dat zijn ze nu juist niet! Ten
minste als men het werkcomité Schoen
Marketing Plan mag geloven. Uiter
aard houdt dit comité ook nauwkeurig
de commerciële kant van de zaak in
het oog. En het heeft haar ernstig ver
ontrust dat de Nederlandse consument
minder belangstelling voor de schoen
bleek te hebben Uit de cijfers van het
Bureau voor de Statistiek kwam vast
te staan dat de hoeveelheidsindex van
alle duurzame gebruiksgoederen (een
berekening dus naar aantallen) van
1963 tot 1967 steeg van 100 tot 131. Voor
de schoenen kwam het cijfer niet ho
ger dan 111. En. zo zegt het comité, al
even duidelijk Is de geringe belangstel
ling voor schoenen af te lezen uit de
cijfers, die aangeven hoe de consument
zijn geld besteedt. In 1960 gaf de Ne
derlandse consument nog 1.85 procent
van zijn consumptiegeld voor schoenen
uit, in 1967 daalde dit percentage lot
1.63 procent Opmerkelijk is het dus wel.
Of het nu echter uitsluitend een kwes
tie van belangstelling is?
Zorgen
Iedereen weet dat in de tijd van de
naaldhakken, om hel zo maar eens te
zeggen, de belangstelling van de kant
van de vrouwen voor de schoen bijzon
der groot was Daarbij kwam dat een
schoen met een naaldhak minder
sterk was. dus minder lang meeging
dan die stevige en soms meer dan
dat blokhakken van tegenwoordig.
Ze was dus wel genoodzaakt om, wilde
zij er redelijk gekleed uitzien, de nodi
ge aandacht aan haar schoenen te be
steden. Dat die puntneuzen en wiebeli
ge hakjes niet altijd gezond waren, is
een vaststaand feit. En dat het comité
zich zorgen maakt over die toestand
is niet overbodig.
Een schoen mag er heus leuk, sportief
of elegant uitzien. Maar laten we ook
bedenken dat schoenen moeten funge
ren als beschermers van onze voeten.
En die voeten, daarmee moet een mens
zijn leven lang doen. Zaak is het dus,
zuinig te zijn op die onderdanen.
Er is weliswaar veel verbeterd met de
intrede van de bredere leest, maar nog
lang niet voldoende.
De meeste mensen, aldus het comité,
hebben van de functie van een schoen
nog geen flauw benul. Evenmin kennen
zij voldoende de verschillende typen en
weten zij iéts van de tijden waarop die
schoenen gedragen worden. Met open
hielschoentjes trotseert men dan ook
plensbuien. Ook op straat ziet men da
gelijks dat vrouwen op schoentjes van
de fijnste calfs en chevreau soorten
lopen. En heus na het winkelen is het
fijne er van die schoenen wel af. Voor
een stevige wandeling door het winkel
centrum zijn een paar schoenen met
meer „body" beslist veel beter en bo
vendien aangenamer.
Het is geen luxe om meer malen per
dag van schoenen te verwisselen. Daar
mee wordt tevens voorkomen, dat een
beetje vochtig geworden schoenen te
veel uitrekken. Bovendien is het beter
voor de voeten en schoenen die tegen
elkaar worden gedragen gaan langer
mee dan een paar dat in één run wordt
afgesloft.
Eenzijdig
Wat zegt nu een vakman van de
schoenenmode zoals die er op dit mo
ment is. We vroegen het aan schoen-
ontwerper Wim Hornman, een van de
bekendste in Nederland en mode-expert
bij uitstek.
„De schoen van nu is eenzijdig; er is
een hiaat in de geklede schoen, maar
er groeit een geklede mode". Deze me
ning zal vooral niet meer zo piepjonge
Wim Hornman is dan oog vastbesloten
aan de wensen van de vrouw tegemoet
te komen. Hij verklapte ons al een paar
van zijn ideeën voor de schoenmode
van 1969. Volgens hem zal de schoen
een eivormige neus'hebben en een hak
van minstens zes centimeter, maar met
een slank uiterlijk, geaccentueerd dooi
een hoge frontlijn.
Daarnaast ziet Wim Hornman nog een
semi-sportief model. Een geklede, spor
tieve schoen dus, waarbij echter het
accent, volgens de ontwerper, meer op
het geklede dan op het sportieve zal
liggen. De schoenen zullen geëigende
versieringen hebben, maar met de
„bitjes" (zoals men de metalen
„streepjes" en kettinkjes noemt) zal
het volgens hem definitief afgelopen
zijn.
Ervaring
En Wim Hornman is een man die er
we) kijk op heeft. Hij is niet alleen een
succesvol ontwerper, hij heeft boven
dien enorm veel Ervaring. Van jongs
af aan zit hij al ln het vak. „Ik kom
uit een familie die sinds 1700 in schoe
nen en leer zit. Mijn vader was leer
handelaar", zegt hij zelf.
Nadat, hij als jongen wat rondgezwor
ven had en aan de kunstacademie
Scihoeneninode 1969. Enkele sug
gesties, zoals ontwerper Wim
Hornman die geeft. De belijning
is simpeler en zeer expressief. De
leesten zijn korter, doch dunner
en lichter opgewerkt en missen
het sportieve uiterlijk. Een
nieuw element is kopermontering
van alles en nog wat had gedaan, ont
moette hij op zijn eenentwintigste een
Weense schoenontwerper in de fabriek
van zijn grootvader. Deze vertelde
Wim Hornman dat hij f7,50 per model
verdiende. Een heel bedrag voor die
tijd.
Hornman dacht bij zichzelf dal zou ik
ook wel kunnen en thuis zei zijn vader:
„Nou, probeer het". Zo begon Wim
Hprnman voor zijn plezier schoenen te
ontwerpen. Ze werden gemaakt in de
fabriek van zijn grootvader en goed
verkocht. Daarna kwam hij in de fa
briek. Zijn vader vond dat hij, als hij
ontwerper wilde worden, het vak van
begin af aan moest leren. Deze loop
baan was bijzonder voorspoedig en la
ter werkte Hornman nog in Zweden,
Denemarken en Engeland. Vorig jaar
vestigde hij zich definitief als free
lance ontwerper.
maar meer een kwestie is van men
taliteit.
„Ik geloof dat' we in het algemeen ge
sproken een rustige, beheerste mode
tegemoet gaan met uitgebalanceerde
vormen. De troep verdwijnt en de mo
de zal mooi zijn van lijn en simpel.
Wél is de grote vraag van dit ogen
blik: „Wét gaat de jeugd doen? Bologna
heeft er geen antwoord op gegeven en
Parijs ook niet".
Frankrijk
Wie zal de toon aangeven in de toe
komst? Wim Hornman aarzelt geen se
conde: „Frankrijk. Frankrijk blijft hart
en ziel van de mode".
En Engeland? „Engeland niet. Die
aanval is trouwens al afgeslagen".
En Italië? „Als Italië geroepen zou
zijn, dan hebben ze kansen genoeg ge
had". Frankrijk is het helemaal voor
deze ontwerper. Dat blijkt vooral als
ook de naaldhak even ter sprake komt
in een gesprek of de dikkere hak nu
eleganter is of de naaldhak.
Wim Hornman: „Ach voor ieder die
gevoel heeft voor schoonheid is alle
overdrijving lelijk. Dat is altijd zo. De
laat gothiek was lelijker dan de begin
gothiek". Maar verder. „Hier zag je
de hele dag vrouwen met wiebelende
hakken. Zoiets (het komt er met een
klemtoon uit) komt in Parijs niet voor.
De Franse vrouw heeft 's mórgens
thuis pantoffels aan. Hier worden ze
niet verkocht. Als ze dan boodschappen
gaat doen heeft ze schoenen aan met
een platte hak. 's Middags gaat ze de
straat op met een schoentje met mid-
daghakie en die wisselt ze pas 's avonds
in tegen een gekleeed schoentje met-
hoge hak".
Waar zit dat" verschil nu in? „Dat
mag ik nou eigenlijk niet zeggen",
grijnst Wim Hornman breed: „Ge
brek aan cultuur".
Humanae Vitae,
resultaat van
vrijwillig isolement
luchten ln
:eer vervormbaar;
:an warm zijn (ligt aan hoeveelheid vul
ing): vrijwel onbeperkt houdbaar,
lijzonderheden: Gebruiken met peluw of
leliandellng: Opschudden.
tretakelljk vort
kan samentrokken; wel warm doch niet
broeierig; goed houdbaar.
Bijzonderheden: Kan Iets dunner worden
doch blijft zacht.
Behandeling: Samenhang In vezelpakket
moet behouden blijven, niet ruw behan-
ER is deze enkele weken al zoveel commentaar geleverd op Humanae
Vitae, dat men aarzelt er nog één woord aan toe te voegen. Als ik het toch
niet laten kan, is dat om de volgende redenen: In alle reacties die ik
achteraf, na onze vakantie gelezen heb, mis ik bijna geheel de stem
der lekën, van de gehuwden in dit geval, en nog wat pijnlijker enig
geluid uit de wereld der vrouwen.
/elnlg vervormbaar, wordt Iets
naraer; neemt geen vocht op, ventileert
wel; geen vochtige warmte, zeer goed
houdbaar.
Bijzonderheden: Vliesvulling, opgebouwd ln
SCHUIMRUBBER: veert zeer levendig terug,
laat zich bij grote druk ver indrukken;
niet vervormbaar, springt altijd terug ln
Bijzonderheden: hygiënisch, vrij zwaar;
door veerkracht niet te vergelijken met
andere kussens.
Behandeling: Geen direct zonlicht, oppas
sen met chemicaliën. Indien vochtig goed
laten drogen.
r kans op voch-
Bljzonderheden: Op den duur langzamer
verend, blijft echter donsachtig,
"ehandellng:
Er zijn wel wat Ingezonden brieven
schrijvers en -schrijfsters geweest:
maar ik doel nu op commentaar van
de min of meer officiële instanties op
dit gebied, die geacht mogen worden
weer te kunnen geven wat er onder hun
leden leeft, die juist door geformuleer
de verklaringen leiding plegen te geven
aan het denken van hun mensen, of die
pogingen doen helder tot uitdrukking
te brengen wat meer diffuus en onze
ker onder hun leden leeft.
Ik realiseer me, dat dit moeilijker
wordt als men van landelijke naar we
reldorganisaties overspringt. Maar ik
zou het over beide willen hebben.
In oktober van het vorig jaar is in Ro
me het christelijk wereldcongres ge
houden. Daar is een resolutie aange
nomen, waarvan het tweede deel luidt:
Gesteld voor het beangstigende pro
bleem van de bevolkingsgroei herinne
ren zij
aan de plicht van de staten om
een politiek te bedrijven, die van wer
kelijkheidszin getuigt en die het
menselijk karakter van het probleem
respecteert, vooral de verantwoordelij
ke vrijheid van het echtpaar, (zonder
dat deze politiek een verontschuldiging
wordt om de ontwikkeling te vertra
gen, noch in de plaats treedt van de in
spanningen om de ontwikkeling ten uit
voer te brengen en zonder dat de
grondpolitiek van de grote machten
er zich in gaat mengen,
aan de maatschappelijke verplich
ting van de echtgenoten om de voort
planting weloverwogen te doen ge
schieden,
aan de verplichting van de christe
nen om deel te nemen aan de inspan
ningen om tot een allesomvattende op
voeding te komen,
aan het zeer levendige bewustzijn
dat de christelijke leken hebben van de
noodzaak, dat het leergezag van de
Kerk tot een duidelijk standpunt moet
komen, die zich bezig moet houden
met de diepste zedelijke en spirituele
waarden, waarbij de keuze van de we
tenschappelijke of technische middelen
om een verantwoord ouderschap te
verwezenlijken aan de ouders moet
worden overgelaten, die overeenkom
stig hun christelijk geloof en op basis
van medisch en wetenschappelijk ad
vies handelen.
Deze resolutie is met een royale
meerderheid aangenomen en heeft on
middellijk daarna al deining verwekt.
Nu, na Humanae Vitae, blijkt, dat een
dergelijk stuk, zorgvuldig geformuleerd
door waarachtig niet onnozele delega
ties op een wereldcongres van christe
lijke leken, bij wie het uitgangspunt
geweest is een gelovige duiding en in
terpretatie van het menselijk bestaan,
geen enkel gewicht in de schaal legt
als het erom gaat hun christelijke ge-
loofs- en levenservaring door 't leer
gezag te laten begeleiden.
Nog onwaarschijnlijker wordt de Ro
meinse wijze van gezagsuitoefening,
wanneer men zich realiseert, dat ook
de meerderheid van de destijds door de
Paus zelf uitgebreide 'commissie inza
ke de geboortenregeling gepasseerd is;
terwijl het geheel dan volkomen onge-
loofwaardig wordt als de Paus zich
nog eens vrijwillig (en zich er over
beklagend) in volstrekt isolement gaat
terugtrekken.
Wat is de eigenlijke lacune in deze si
tuatie? Dat dit internationaal leken
congres niet een snel werkend en rea
gerend geheel is (s.q. kan zijn), dat op
momenten als deze kan herinneren.aan
de geformuleerde consensus en resolu
ties en daarmee de stem der leken
laat horen in dit verband herinner
ik aan een andere resolutie waarin on
der andere staat
van het laïcaat op alle niveaus in de
wereld zal versnellen.
Hoever Is men in Rome met de
ze uitbreiding en democratische verkie
zing? In hoeverre is de lekenraad een
eigenstandig en mondig orgaan?
Om misverstand te voorkomen: ik
ben helemaal niet zo gebrand op de te
genstelling leken-hiërarchie; voor mij
getuigt dit van een niet meer boeiend
en verouderd kerkbegrip. We zijn op
weg naar 'n verantwoordelijke kerkge
meenschap van allen, waarbinnen de
gaven en diensten van ieder functione
ren, met dus ruimte voor leiding en ge-
hem herinneren aan dit alles, niet in
minst aan het feit, dat de betreffend
passage is opgenomen in de contes
van de ontwikkelingshulp.
Vervolgens: Waar blijft de meningsul
ting van de Unie der Katholieke Vrou
wenbeweging? Die én de tolk van haj
eigen leden zou moeten zijn én inspin
trice voor de Union Mondial des Org<
nisations Féminins Catholiques. Lalt:
we toch het beeld dat de Paus van d
vrouw heeft, en dat een soort „féminin
mystique" dreigt te zijn, doorbreke
vanuit ons eigen midden en hem ve;
zekeren dat overleg over contraceptiv
en gedragspatronen in onze huwelijkt
beleving van ons, vrouwen, geen obje
maakt (zie Humanae Vit^e, par, li
maar ons juist medesubject doet wot
den. Hoe kan men van de Paus, eer
zaam als hij zich maakt, eisen, dat fci
ons vrouwen en onze meer persona)
huwelijksbeleving en grotere ontplooi;
ing werkelijk leert kennen als hij nit
de zeer genuanceerde geluiden uit v
dat dit congres de H. Vader eer
biedig vraagt de samenstelling van de
lekenraad op democratische wijze
i uit te breiden, dat hij werkelijk re
presentatief zal worden voor de veel
voudige culturen, organisaties en vor
men van lekenaposlolaat in alle delen
van de wereld, daarbij rekening hou
dend met een juiste geografische ver
tegenwoordiging,
zag, maar ook voor profetisme en in
gebrachte levenservaring. Echter, zo
lang dit blijkbaar in de wereldkerk
niet te realiseren is moeten de gelui
den uit de lekenwereld klinken en moe
ten de gehuwden zorgen dat hun in
breng au serieux genomén wordt.
Maar wie schept dit snel en gevoelig
reagerend orgaan?
Terug naar Nederland.
Ook hier over het algemeen in eerste
instantie reacties van de beleidsmen
sen en de theologen. Uitstekend en snel.
Gelukkig hebben we in Nederland dan
nu de structuur van een pastoraal con
cilie, waardoor al enkele delegaties
zich geuit hebben: én kunnen enkele
studiecommissies worden ingeschakeld
om met de bisschoppen mee te den
ken.
Twee vragen blijven over: kan vanuit
de leiding der Nederlandse lekendele-
gatie naar Rome (d.i. de Horstink) niet
een snelle communicatie tot stand ge
bracht worden met de delegatiehoofden
van andere landen om met hen op
nieuw te onderstrepen wat zo kort
geleden door hen is uitgesproken, zowel
aan het adres van de Paus als van de
lekenraad. Deze leiding heeft destijds
steeds snel en slagvaardig gereageerd
wanneer de regels van het spel in Ro
me niet werden nagekomen. Maar ik
acht het van eindeloos méér belang als
juist nu het ene Rome weer herinnerd
wordt aan het bestaan van het andere
Bovendien is het nu urgenter dan ooit
en zou de Nederlandse delegatie een
aantal Zuidamerikaanse delegaties
moeten aanschrijven om hen nog eens
op de gezamenlijk resolutie te wijzen.
Als de Paus dan tóch naar Bogota komt
kan een aantal bezorgde katholieken
landen hoort. Dit is eenvoudig de niei
we zware plicht van ons, mannen i
vrouwen, wanneer we steeds me
de nadruk gaan leggen op onze hooi
geroemde mondigheid: we zullen dan
óók steeds duidelijker, aan onze t
schoppen (tot en met de bisschop
Rome) onze geloofsbeleving en levens
ervaring vertolken moeten en zo hun
steun zijn, naast deskundigen uit
lerlei disciplies, om gezamenlijk en
beraad tot handelen te komen.
Bemoedigend
Zijn inzichten in de mode zijn zeker
voor de niet meer zo jonge vrouw nog
al bemoedigend, want voor deze groep
die zich momenteel nogal verwaar
loosd voelt ziet Wim Hornman een
nieuwe mode ontstaan: een aparte
jeugdmode en een mode voor de wat
rijpere vrouw. Een nieuwe mode die
niet begint bij een bepaalde leeftijd,
Debat ui er encycliek
De oppervlakkigheid, die de K.R.O. bij
zijn uitzending aangaande het huwelijks
gedrag heeft ten toon gespreid, is ver
bijsterend. Op de eerste plaats om de
cijfers van enkele opniepeilingen als ab
soluut te nemen, spreekt al voor zich.
In de middeleeuwen keek men naar
de sterren of in koffiedik, tegenwoordig
kijkt men naar een opiniepeiling als
naar het laatste woord. Wanneer in de
wereld een verregaande verruwing van
zeden wordt geconstateerd, dan vergeet
men meestal ook het huwelijksgedrag
daarbij te betrekken; maar als men dat
doet, zegt zelfs een bisschop, dat men
aohter loopt. Reeds jaren lang is men be
zig het volk in een bepaalde richting te
Indoctrineren, en 't is niet moeilijk om
de algemene opinie te rijgen, daar, waar
het gemak de mens dient.
Een arts van Organon heeft en pas
sant een berekening gemaakt over het
aantal kinderen, die er zullen zijn, als
de enkele procenten katholieken, die de
uil afwijzen, op hun stuk blijven staan.
Een men kan de gevoelens raden, die
een employé van een fabriek bezielt,
als hij produktle ziet verloren gaan. Het
is maar goed, dat de pil vijftig jaar ge
leden niet bestond, hij had waarschijn
lijk niet eens geleefd, en geen kans- ge
had op een eeuwig leven. Natuurlijk had
deze arts het voor de betere leefbaar
heid van wereld over gehad, om er niet
Maar goed, als deze paar katholieken
toch het doorzettingsvermogen blijven to
nen om de pil af te wijzen, dan zal dank
zij hen er over een halve eeuw tenminste
nog Uvee miljoen Nederlanders zijn. Mis
schien dat men dén de encycliek „Hu
manae Vitae", meer waardeert. Maar
men behoeft nu niet al te veel vertrou
wen in de uitspraak van een fabrieks-
arts te hebben; immers het softenonpro-
ces toont aan, dat zelfs enige tiendui
zenden misvormde kinderen nog geen
voldoende wetenschappelijk bewijs voor
de wet vormen. Overigens alle respect
voor de betreffende arts. Tenslotte, als
professor Haarsma zegt, dat het een
vaag teken is, als er zoveel katholieken
zijn, die een andere mening hebben dan
de Paus, dan ligt dit niet aan die ka
tholieken, maar dan ligt 't onder ande
re ook aan professor Haarsma, die met
zoveel anderen, dag in dag uit, bezig
zijn om de katholieken tegen de Paus in
Ie nemen, met het air, alsof zij de hoe
ders van de gelovigen zijn, en de on
feilbaarheid in pacht hebben. Als de
Paus gesproken heeft over een kwestie
van geloof of zeden, en als de bisschop
pen zich collegiallteitsbewust waren, dan
hadden de bisschoppen in dit omstreden
punt, waar geen overeenstemming be
stond, het gezag van de Paus, die wel
de moed had om in het voetspoor van
Christus het kruis op te nemen, tenmins
te moeten steunen.
Al met al duidt dit erop, dat zo lang
zamerhand Nederland berucht aan het
worden is, maar allesbehalve beroemd.
Maar daar is moed voor nodig, en die
vindt men alleen nog maar in de com
munistische landen, zoals Tsjecho-Slowa-
kije.
Voor deze mensen zal men standbeel
den moeten oprichten, en in de kerken
plaatsen, opdat onze geestelijkheid er een
voorbeeld aan kan nemen.
H. A M. R. Den Haag.
MINISTER ROOLVINK
DEN HAAG (ANP) Minister Rooi
vink van Sociale Zaken en Volksgezond
heid heeft gisteravond in een toespraat
voor de televisie opnieuw gewezen
op de verontrustende stijging
het aantal slachtoffers van longkanker.
Minister Roolvink noemde voor li
ruim 4.600 sterfgevallen. Bepaalde v
men van kanker kunnen met de n
dernste middelen worden genezen, mi
toch, aldus de bewindsman, zijn tal i
factoren, die kanker veroorzaken, noj
onvoldoende bekend. Daardoor wordt hei
vinden van doeltreffende methoden 1
behandeling bemoeilijkt.
Verwijzend naar het uitgebreide
tenschappelijke onderzoek naar oorzaken
en bestrijdingen van kanker in de la
boratoria en klinieken deelde de minis
ter mee. dat thans ook onderzoekingen
worden gedaan naar een mogelijke s
menhang tussen persoonlijkheidsstruc
tuur en kanker. Door nauwkeurige
gistratie van ziektegevallen en 't verloop
daarvan brengt men dtudiemateriaal bij
een ten behoeve van het voorkomen
en bestrijden van kanker.
Het broodnodige wetenschappelijke on
derzoek volgens de minister een
uiterst moeizame arbeid vindt ruim
begrip bij onze bevolking. In 1967 werd
4,5 miljoen door het Koningin Wilhel-
mina fonds aan kankerinstituten en kan
kercentra geschonken. Daardoor kon
voor onderzoek en behandeling erg kost
bare apparatuur worden aangeschaft
Bovendien kregen enkele mannen v
wetenschap beurzen om zich te specia
liseren in verder onderzoek op het ge
bied van kanker. Met deze toespraak
leidde minister Roolvink de jaarlijks»
landelijke campagne van 't Kon. Wil-
helminafonds in.
