john mayall feliciano enrico macias the union gap THE EQUALS De kinderen vertellen weer OnWeEr O'* Wie en waar? ZATERDAG 24 AUGUSTUS John Mayall's plaat „Diary of a band" la een nadere bestudering waard, het werk erop is zo buiten gewoon, dat om het te beschrijven meer don de halve pagina hiervan vol zou komen te staan. Zestig uur optreden heeft John op de gevoelige band gelegd, waarmee hij twee el pees heeft geselecteerd die in een casette voor de prijs van één worden verkocht. Mick Taylor verdient op de plaat speciale aandacht vanwege zijn sublieme boosterwerk, dat maar door weinigen wordt geëvenaard, laat staan verbeterd. Alleen Eric Clap ton zou deze man misschien kunnen overtreffen. Voor elk nummer de nummers zijn stuk voor stuk gewel dig en zijn al summier besproken heeft Mayall een reden en die willen we je niet onthouden. „Blood on the night" geschreven naar aanleiding van de aframmeling die Paul Williams voor een optreden kreeg. Het nummer werd in Newcast le, in de Club A gogo opgenomen. „Edmonton cooks ferry in" geeft weer hoe Paul Williams probeerde de groep uit een rotstemming te halen tydens een melig optreden. In Schie dam zijn twee nummers verwezen lijkt, te weten ,,I can't quiet you baby" en „Anzio Annie"; Mick Tay lor's snelle blues-ontwikkeling komt hierin goed tot uiting. „Snowy wood" werd opgenomen in Belfast; „The lesson" in Londen, alsmede het bere- goeie „My own fault". In Port Ste wart (Ierland) is „God save the queen", opgenomen, waar Mayall nooit meer wil optreden: This was the the first and the last time! De nummers van plaat twee worden op dezelfde manier besproken. Maar dat weet je zeker al je hebt hem toch al in huis? Twaalf Equals-hits op een plaat ls uiteraard een goeie zaak voor de liefhebber. Het begint al met „Giddy up a dingdong", niet het sterkste werk van deze groep, die zich van andere beatgroepen onderscheidt door betere muziek en vrij redelijke zang. De beat is sterk en intrigerend, telkens anders. „Give love a try" is stellig het sterkste nummer van de plaat; uitstekende zang en begelei ding. „Another sad and lonely night" rijst ook boven de beat-middelmaat uit. „Unequalled", de eerste Equals- elpee was slechter. Dat belooft een heleboel voor deze hardwerkende groep! Deze plaat, „Explosion", is kwalitatief een stuk vooruit gegaan. De muziek ls moderner en spreekt beter aan. Een weinig West Coast- sound is te bemerken en als de boos ter erbij zou komen bij een volgende plaat, is de groep klaar om niet meer van de hitlijsten af te worden gesla gen. „Leaving up is hard to do". Voor de Equals is het niet hard to do, in tegendeel, het bekende nummer wordt met verve gebracht. „Let her dance" idem. „You got too many boyfriends" is nog volgens het ouwe ruige werk, evenals „She reminds me of spring in the winter", werk dat doet denken aan The Scorpions, een old style groep, waarvan we helaas niet veel meer horen. Voor de liefhebbers van onvervalste beat is de plaat een bui tenkansje en kan derhalve niet in de kasten waarin de platen zich opho pen worden gemist! ON THE ROOF FIDDLER Zero Mostel ls de grote solist by de musical „Fiddler on the roof", die terecht al jaren (nou ja, één jaar) hoogty viert in Europa en The Sta tes natuurlijk. De nummers zijn eigenlijk niet zo be langrijk op deze plaat, het spel com bineert. Akteerspel. Maar de zang idem: de expressie is het grote punt op de plaat. OM HIER DE PUNTENTELLING TE REALISEREN, IS HET NODIG EEN ANDERE MAATSTAF AAN TE HOUDEN; IEDERE PLAAT WORDT NAAR GENRE BEOOR DEELD, DUS NIET NAAR DE GE MIDDELDE MENING EERDER IS DE MENING VAN DE LIEF HEBBER DOORSLAGGEVEND VOOR DE WAARDERING. States Quo in Hazerswoude De Engelse groep „Status Quo" de toestand waarin) gaat het dansseizoen van Het Zwaantje te Hazerswoude openen, samen met Groep 1850 uit Den Haag. Status Quo kreeg enige tijd geleden be kendheid door hun hit „Pictures of Matstick men". De groep bestaat uit: John Cöglan, drums - Rick Parfitt, orgel, piano - Alan Lancas ter, bas en koperblaaswerk - Fran cis Dominic en Michael Nicholas Rossi, sologitaar. Voor de liefhebbers van vakwerk! Op naar Hazerswoude! Ziehier de overgang naar het punten systeem ter waardering. José Felici ano (kortweg Feliciano genoemd) is sinds zijn teevee-optreden een jaar of twee geleden beroemd en gewild ge worden in Nederland. Zijn elpee „The fantastic Feliciano" vindt dan ook gretig aftrek. Het is. een geweldig stuk muziek dat deze blinde jongen (die altijd met zijn geleidehond op treedt) maakt. Zijn stem heeft de epressie van een Jim Reeves. Het ge heel is Spaans-Engels en de vertol kingen zijn raliseringen van Beatles- California dreaming: goed spel, fraaie zang: een acht. Light my fire: vol expressie, zeveneneenhalf. Don't let the song catch you crying: beregoed, droevig, acht. In my life: fraai, pretty good, zeven. And I love her: beter dan die der Beatles: achtenhalf. (Side two-. Nena Na Na: Spaans en goed: zeven. Always something there to remind me: no coment: NEGEN. Just a little bit of rain acht vanwege beregoeie zang. Sunny: beste van de plaat: TIEN, zeldzaam cijfer! Here, there and everywhere: grootse expressie, acht. (Instrummentaal-. The last thing on my mind: zevenenhalf, goede zang, best spel. Nli^M n»/A Myn mf'eder was naar da keuken, INI"U WG toea Inr,a /on P'uhnpje er af jluk- le en in haar neus stopte. Moeder O rjfl \l£* kwam net aan, zag 'net en haalde het w er vlug uit. Na een dag of drie was De mug mama alles vergiten. Een tevreden poes De vaas met katjeB stond op de De slang tafe1, vlak bÜ de box- Ik ëreep er De nachtegaalnaar en kon een lanSe tak pakken. De beer 111 rukte er ®en pluisje van af en Het varken stopte hem heel diep in mijn neus. De bij Ik kreeg het benauwd en begon te De koekoek schreeuwen. Mama zag de tak op Een klein hondje tafel u&een en begreep het dadelijk. Een hond die pijn heefl Ze Pakte me °P- maar kon de Pluls De oplossing sturen aan: Tante Jo, n'et Pallken- Zó diep. Wat nu? We Krantentuin, Leidse Courant, Pa- moesten naar de dokter. Toen Irma pengracht, Leiden. Een mooi boek naar school was. gingen we vlug. We wordt verloot. gingen lopend want moeder zei dat lopen gezonder was dan in de bus, Mary Eyck Toen we buiten stonden, stikte ik haast. Kan je voorstellen! Het was De leeuw en erg heet en dan die neus nog. Niet hol- 7f»hranaai-Hio om uit te houden. Ik liep gauw door, nel zeorapaaraje des te eerder was dat vervelende Er was eens een leeuw. Hij was din£ er ult- Bü da dokter moesten we erg groot, maar toch niet gevaarlijk. wachten. Eerst een jongetje, toen een Hij leefde in een oerwoud en had meisje met oorpijn en daarna waren het daar fijn. Hij hoefde niet bang WÜ aan de beurt. Ik moest op een te zijn voor jagers of stropers, want stoel gaan zitten en de dokter haalde die mochten er niet komen, dat was bet er vlug uit. Dat was een opluch- streng verboden. Er leefden nog ting. veel meer dierqp in, dgt oewQud, Ik was 5 jaar toen ik op de kleu- zoals zebrapaarden, gewone paarden, terschöol kwam. Na twee. jaar ging ik leeuwen en nog veel meer. naar ,.de eerste klas. Toen deed ik Op een dag was Carlancia, zo mijn eerste H. Communie. Ik was erg heette de leeuw, op zoek naar eten. blij. Een poosje later liep ik tegen Hij had wel trek in een jong hertje een fietser op. Ik viel en had veel of zo. Met zijn kop omlaag liep hij jiijn. Mijn moeder kwam naar benden te zoeken. Opeens hoorden hij roe- en dacht dat het aanstellerij was. Ze pen: „Help, een aanval." tilde me op, maar ik zakte gewoon De leeuw hief vlug zijn poot om- ln elkaar. Ik moest 6 weken in het hoog en daar had hij bijna een klein gips zitten. Daarna kwam ik in de zebrapaardje doodgedrukt. tweede klas en nu zit ik in de derde. „Arm beestje, neem me niet kwa- We leren daar heel veel. Ik vind het lijk hoor. Ik zag je niet. Je bent ook de fijnste klas die ik ooit gehad heb. zo klein. Heb je geen vrienden?" ook al is de juffrouw wel eens „Nee, ik ben te klein." streng, maar dan hebben we het „Dat is jammer. Ik wou dat ik verdiend, ook zo klein was." Daar hoorde hij opeens een stem: „Je wens is ver- Yvonne Wisse, Lelden vuld" en binnen enkele seconden was hij even klein als het zebra- Miin l<»VPntiP paardje. Ze gingen samen spelen en m,J" J stoeien en hadden reuze pret. lk ben in 1959 geboren. Op een ..Zeg hoe heet jij eigenlijk?" k«er lag ik in de box (ik was één „Ik heet Carlancie." Jaar) en zat te spehm met de blokjes. „Nou dan hebben we bijna de- "Ta' *a- ta' tu *u'" ze' lk- Ik be6°n zelfde naam. Ik heet Carlancia. Wil- me op te trekken aan de stangen van len we samen een huis bouwen?" van de box en dan maar flink kluiven Ze zochten stenen, takken en bla- aan de spijlen. Dat vond ik lekker, deren en het huLs was gauw klaar. maar het mocht niet. De stangen „Nu nog een bed om te slapen,werden helemaal kaal. Ik was twee zei' de leeuw. Jaar, toen ik wat leerde lopen. Mijn „Ik weet wat. Kom maar mee. Ik moeder zei dan: „Je bent al een grote weet heel zacht riet te staan." meld hoor!" Samen maakten ze een zacht bed Op een keer mocht ik in de kamer en ze sliepen die nacht heerlijk. ronddartelen, toen mijn moeder er bij De volgende dag liepen er een was, maar toen ze even wegging of meisje en een jongen door het bos, met de buurvrouw stond te praten, op zoek naar een klein beestje voor zag lk kans om op de pianokruk hun kleine zusje Annie, die 'n speel- te klimmen. Opeens dacht ik, als kameraadje nodig had. Toen ze de m'n vader op die witte dingen speelt i kleine diertjes zagen riep 't, meisje: komt er mooie muziek uit, lk zal „Dat is het!" en danste in 't rond eens laten zien dat ik dat ook kan. van plezier. Ze pakten de diertjes Ze zeggen altijd „kleine peuter", te- op en zetten ze in de auto en toen gen me, maar als ik ga spelen, zeg- vlug naar huis. gen ze vast „grote peuter" tegen me. Zodoende zette lk aarzelend één van Kieneke Barendsc mijn dikke vingertjes op een van de toetsen. Dat ging mooi. Ik trommel- Ivlljn leventje ae verder. Boem! Boem! ging het Ik was twee jaar, mijn broertje °P de piano. Moeder kwam geschrok- Wim 1 jaar en mijn zusje Irma 6 ken aanlopen. Daar zat ik parmantig jaar. toen mijn moeder een bos kat- te spelen, tenminste wat je spelen jes had gekocht. Je weet wel, die noemt op mijn leeftijd. Moeder keek takken met witte donzige pluimpjes, boos. Vond ze de muziek niet mooi „Stouterd, dat mag niet!" riep ze. „Mammae boes Dat betekende „mama boos?". „Ja, mama boos," en ik moest in de box terug. Ik huilde niet, want papa zegt altijd: grote meisjes huilen niet. Toen ik 4 jaar was, ging ik naar de kleuterschool. De eerste dag deed ik de blokjes in de bloembakken, maar ik leerde al gauw, dat dit niet mocht. Ik vond het erg leuk op de kleuter school. Ik groeide op tot een meisje van zes jaar. Ik ging voor het eerst op de lagere school. In het begin was alles vreemd, maar dat wende wel. Ik zat bij juffrouw Van Velzen, in de tweede klas bij juffrouw v.d. Krogt en nu zit lk in de derde klas bij juf frouw De Leeuw. Het is er erg ge zellig. De klas staat ook vol planten en er zitten twee parkieten in een kooi. Ik ga dinsdags naar de kerk om te vragen of O.L.- Heer me helpt met leren. Mijn leventje Ik ben geboren in 1959 en kreeg de naam Ronny. Toen werd ik groot. We gingen al gauw verhuizen naar een andere straat, de Sophiastraat. Het was daar fijn. Ik was twee jaar toen ik een step kreeg, een groene. We hadden al een rode step maar die zijn we kwijt geraakt. Er stond in de krant, dat er een rode step gevonden was, maar dat was 'm niet. Nu had den we maar één step. Al gauw Kreeg ik er een broertje bij, Dicky. Nu heb ik' al drie broertjes en zusjes. Met mijn vierde jaar ging ik naar de kleuterschool. Ik kwam bij juffr. frouw Fribel en later nog bij juffr. v. d. Berg en juffrouw Nachtegaal. Ik ging naar de grote school, naai de eerste klas. Mijn tante woonde bij ons aan de overkant. Daar ging ik wel eens naar toe. Mijn vader werkte aan het eind van de straat in een machinefabriek, daar maken ze grote ketels voor olie. Eens stond ik te kfl- ken, hoe zo'n grote ketel met een hijs kraan op een lange vrachtwagen ge zet werd. Bij de hoek van de straat viel hij er bijna af. Toen ik in de tweede klas zat, gin gen we verhuizen naar de Mulder straat. Het ls hier fijn en ik heb veel vriendjes. Ik ga wel eens zwemmen in de Vliet. Ik ben nu negen jaar en zit in de derde klas bij juffrouw De Leeuw. Ik leer er taal. rekenen, na tuurkunde, aardrijkskunde, geschie denis en lezen. We hebben twee par kietjes in de klas. Op het land wordt een sporthal gemaakt. Zaterdag heb ben we een hut gemaakt van planten. Een bij heeft me toen gestoken. Vandaag ls het zondag. We gingen naar de kerk en toen naar oma v. Giezen. Ik kreeg er koffie, limonade en een koekje. Op moederdag heb ik een vaas en een onderzetje gemaakt. Daar was mijn moeder blij mee. Ik heb ook in de metro gezeten. We waren bij mijn tante in Rozendaal geweest. We kwamen om elf uur thuis en moesten gelijk naar bed. Ik slaap met mtjn broertje op zolder. Dag kinderen, de andere vernaal- tjes krijgen ook nog een beurt. TANTE JO. Als je het op de een of andere manier kunt vermijden, moet je niet aan het gevaar blootstellenden buiten blijven, als het dondert en bliksemt. Ge lukkig komt het zeer zelden voor dat een mens door de bliksem getroffen wordt. Gebeurt het echter, dan zijn de overlevings kansen bijna gelijk aan nul. Wie zich ln de buurt van de plaats, waar de bliksem inslaat, bevindt, kan een schok krijgen, gevolgd door bewusteloosheid. In dit geval moet di rect kunstmatige ademhaling toegepast worden en een arts en ziekenwagen moeten gewaarschuwd worden. Ga by onweer niet onder hoge, eenzame bomen of lekkende dakgoten staan. Maak een grote boog om electriciteitsmasten, hoge schoorstenen, grote hooibergen en omheiningen, die zoals bekend een grote aantrekkings kracht op de bliksem uitoefenen. Open veld en breed strand zyn ook niet je van het. Verhoudingsgewys veilig is men in een auto of midden op een straat met elektrische leidingen aan beide zijden. Er is ook veel voor te zeggen om thuis te blijven als er onweer dreigt. Wordt je toch door de bliksem en donder verrast, als je buiten bent, moet je verstandig zyn en onnodig gevaar vermijden. Waar horen deze 5 mensen thuis? Als je liet niet direct weet, pak er dan de atlas by. Honden kunnen ook hooikoorts krijgen Het ls gebleken dat de beste vriend van de mens, de hond, ook aan hooi koorts en astma kan lijden. Als de lucht vol pollen (stuifmeel) van de verschillende grassoorten is hebben vele honden tranende ogen, niesbuien en als toegift een soort uitslag, die hen nog meer plaagt dan de hooi koorts zelf. In Chicago heeft men overgevoelige honden jarenlang ge observeerd, in de hoop genezings methoden te ontdekken die pier en mens kunnen helpen. OOM TOP 25 I. Men zou vegetariër moeten zijn! H. Planten zyn er overal. III. Maar ik hou alleen van insekten. IV. Maar die zyn veel moeilijker te vangen! DE LAFFE AANVAL OP IJSSELSTEIN -8- Korte inhoud van het voorafgaan de: Ridder Ewout van IJsselstein wordt door Keizer Karei ten strijde geroepen. Hy laat zijn gemalin, Vrou we Adelheid en zijn zoon Roderik met 10 soldaten op het kasteel achter. Roofridder Aarnout verovert het kas teel. Roderik weet te ontvluchten en waarschuwt zyn vader. Vrouwe Adel heid weet ook te ontsnapp. door zich als zigeunerin te verkleden en be geeft zich naar kasteel Aardenhoudt om van de burchtgraaf daar vervoer naar Aken te krygen waar Ridder Ewout en Roderik zyn. Onderweg wordt ze voor heks aangezien en in de kerker van kasteel Aerdenhout geworpen. Vrouwe Adelheid bonsde net zolang op de deur tot de wachter weer kwam. „Wat mot je nou weer, heks", zei hij kwaad. „Je moet direct de burchtgraaf roepen, anderszal het jë duur kómen te stdan". De wachter werd nil wel, bang en ging de burg graaf waarschuwen. Deze was erg nieuwsgierig naar „de heks" direct naar boven brengen. Toen hij „de heks" zag schrok hij vreseiyk. want hy herkende Vrouwe Adelheid on middellijk. Hij stamelde duizenden excuses en liet haar direct schone kleren en een maaltijd brengen. Op zyn vraag wat er gebeurd was ver telde Vrouwe Adelheid het hele ver haal. Hy leefde erg met haar mee en zei dat hij tot zijn spijt niet genoeg soldaten had om kasteel IJsselstein voor haar te veroveren. Wel bood hy aan haar een reiskoets en een escorte naai' Aken ter beschikking te stellen. Vrouwe Adelheid nam dit aanbod graag aan. Na een paar dagen uitgerust te hebben vertrok ze onder geleide van 50 soldaten naar Aken, gekleed in de mooiste kleren van Vrouwe Jeanette, de vrouw van de burggraaf, en met al haar juwelen om, die ze bij haar vlucht gelukkig had kunnen redden. Daar zagen ze Nymegen al en kas teel het Valkhof waar ze even zou den rusten en de paarden verwisseld zouden worden. Hier kreeg ze een nieuw escorte mee, want het oude moest teruggaan naar Aerdenhout, na van haar allemaal een zilveren, penning gekregen te hebben. Welgemoed ging het gezelschap op weg naar Aken dat nog maar 5 uur verder lag. Van de poortwachter van Aken hoorden ze dat Ridder Ewout en Ro derik in de herberg „De Vergulde Kroon" verbleven hadden, maar dat ze waarschynlijk mt de keizer mee waren, die een week op jacht was. Vrouwe Adelheid was zo doodmoe en diep teleurgesteld, dat ze haar man en zoon waarschynlijk niet direct kon zien, dat ze in de eerste de beste herberg een kamer nam en besloot de volgende dag maar op onderzoek uit te gaan. Hopelijk zou ze dan Ridder Ewout en Roderik vinden. ZEVEN MAART J.L. TRAD ENRI CO MACIAS OP. IN ONS LAND IS HIJ NOG NIET TE BEKEND, WEL KOMEN, DENKEN WIJ. DE RESULTATEN VAN HET OP TREDEN STAAN LIFE OP EEN PLAAT. „ENRICO MACIAS a L' OLYMPIA". „INTRODUCTION" IS HET EERSTE NUMMER. ZEER GOED, NEGEN! UN REFRAIN - ietwac alledaags, maar goed gebracht, zeven. QUAND ON A UN FRERE - sterke tekst, The village of St. Bernadette heette het oorspronkelijk, zeer leuk en origineel gebracht: acht. IE T'AIMER AI POUR DEUX - Sterk, heel fraai. NEGEN! AUX TALONS DE SES SOULIERS - geweldig spel, acht. LES GENS DU NORD - idem, acht. LA VIE DANS LA VIE - triest, gevoelig en stijlvol gebracht: 7ia. BBBB DES QUE ME REVEILLE - opzwepend, de kracht van Macias, acht. PRELUDE - gitaarsolo, geweldig: TIEN LE FEU DES GITANS - Virtuoos: TIEN LES MILLIONAIRES DU DIMANCHE - Spaans ritme, geen booster nodig! 8 YERUSHALA'IM SHEL ZAHAV - jiddisch, zigeuner-achtig, NEGEN POUR TOUT L'OR DU MONDE - Uitamyter, het einde, een ELLEF, oh nee, dat gaat niet, een TIEN Met hun eerste single „Woman Wo man" werd The Union Gap de cre ator van een geheel nieuwe souor die zo enorm goed aansloeg bij jong en oud dat ze in één klap op de Ameri kaanse Bestsellerlijst kwamen te staan en binnen 7 weken op de Top 10 stonden met als resultaat een gou den plaat voor een miljoen exempla ren. Hun tweede sensationele single Young Girl" bracht hen in Amerika een tweede gouden plaat. Ook, in Nederland is deze geweldige plaat reeds een groot succes. The Union Gap heeft nu ook twee LP's gemaakt: „Woman Woman" en „Young Girl", die ongetwijfeld hun succes nog meer zullen vergroten. Hun 3e single, „Lady Willpower" is nu reeds in de Top 10 in Amerika en tevens in de Nederbeatbill. The Union Gap bestaat uit 5 talent volle jonge musici: General Gary Puckett (zang. gitaar, orgel en piano). Sergeant Dwight Be- met (orgel, sax, plano en bas), Cor poral Kerry Chater (basgitaar en zang), Private Gary „Mutha" Wit- hem (sax, orgel, piano en zang) en Private Paul Wheatbread (drums). De groep kwam tot stand in San Diego, California, ongeveer een jaar geleden. „Woman" en „Young Girl" deden het weliswaar ln Nederland, maar nog meer sukses oogstte de groep met Juffrouw Wilskracht (alias: Lady Willpower). De zang van de vyf he ren Is geweldig. Ook het spel gaat ver boven de middelmaat uit. De achterkant van de plaat, „Daylight stranger", ls van hetzelfde kaliber, doch Iets meer RAW, waardoor w(j mlssertje!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 8