john mayall
feliciano
enrico macias
the
union
gap
THE EQUALS
De kinderen vertellen weer
OnWeEr
O'*
Wie en waar?
ZATERDAG 24 AUGUSTUS
John Mayall's plaat „Diary of a
band" la een nadere bestudering
waard, het werk erop is zo buiten
gewoon, dat om het te beschrijven
meer don de halve pagina hiervan
vol zou komen te staan. Zestig uur
optreden heeft John op de gevoelige
band gelegd, waarmee hij twee el
pees heeft geselecteerd die in een
casette voor de prijs van één worden
verkocht. Mick Taylor verdient op de
plaat speciale aandacht vanwege zijn
sublieme boosterwerk, dat maar door
weinigen wordt geëvenaard, laat
staan verbeterd. Alleen Eric Clap
ton zou deze man misschien kunnen
overtreffen. Voor elk nummer de
nummers zijn stuk voor stuk gewel
dig en zijn al summier besproken
heeft Mayall een reden en die willen
we je niet onthouden.
„Blood on the night" geschreven
naar aanleiding van de aframmeling
die Paul Williams voor een optreden
kreeg. Het nummer werd in Newcast
le, in de Club A gogo opgenomen.
„Edmonton cooks ferry in" geeft
weer hoe Paul Williams probeerde de
groep uit een rotstemming te halen
tydens een melig optreden. In Schie
dam zijn twee nummers verwezen
lijkt, te weten ,,I can't quiet you
baby" en „Anzio Annie"; Mick Tay
lor's snelle blues-ontwikkeling komt
hierin goed tot uiting. „Snowy wood"
werd opgenomen in Belfast; „The
lesson" in Londen, alsmede het bere-
goeie „My own fault". In Port Ste
wart (Ierland) is „God save the
queen", opgenomen, waar Mayall
nooit meer wil optreden: This was
the the first and the last time!
De nummers van plaat twee worden
op dezelfde manier besproken. Maar
dat weet je zeker al je hebt hem
toch al in huis?
Twaalf Equals-hits op een plaat ls
uiteraard een goeie zaak voor de
liefhebber. Het begint al met „Giddy
up a dingdong", niet het sterkste
werk van deze groep, die zich van
andere beatgroepen onderscheidt
door betere muziek en vrij redelijke
zang. De beat is sterk en intrigerend,
telkens anders. „Give love a try" is
stellig het sterkste nummer van de
plaat; uitstekende zang en begelei
ding. „Another sad and lonely night"
rijst ook boven de beat-middelmaat
uit. „Unequalled", de eerste Equals-
elpee was slechter. Dat belooft een
heleboel voor deze hardwerkende
groep! Deze plaat, „Explosion", is
kwalitatief een stuk vooruit gegaan.
De muziek ls moderner en spreekt
beter aan. Een weinig West Coast-
sound is te bemerken en als de boos
ter erbij zou komen bij een volgende
plaat, is de groep klaar om niet meer
van de hitlijsten af te worden gesla
gen. „Leaving up is hard to do". Voor
de Equals is het niet hard to do, in
tegendeel, het bekende nummer wordt
met verve gebracht. „Let her dance"
idem. „You got too many boyfriends"
is nog volgens het ouwe ruige werk,
evenals „She reminds me of spring in
the winter", werk dat doet denken
aan The Scorpions, een old style
groep, waarvan we helaas niet veel
meer horen. Voor de liefhebbers van
onvervalste beat is de plaat een bui
tenkansje en kan derhalve niet in de
kasten waarin de platen zich opho
pen worden gemist!
ON THE ROOF
FIDDLER
Zero Mostel ls de grote solist by de
musical „Fiddler on the roof", die
terecht al jaren (nou ja, één jaar)
hoogty viert in Europa en The Sta
tes natuurlijk.
De nummers zijn eigenlijk niet zo be
langrijk op deze plaat, het spel com
bineert. Akteerspel. Maar de zang
idem: de expressie is het grote punt
op de plaat.
OM HIER DE PUNTENTELLING
TE REALISEREN, IS HET NODIG
EEN ANDERE MAATSTAF AAN
TE HOUDEN; IEDERE PLAAT
WORDT NAAR GENRE BEOOR
DEELD, DUS NIET NAAR DE GE
MIDDELDE MENING EERDER
IS DE MENING VAN DE LIEF
HEBBER DOORSLAGGEVEND
VOOR DE WAARDERING.
States Quo
in Hazerswoude
De Engelse groep „Status Quo"
de toestand waarin) gaat het
dansseizoen van Het Zwaantje te
Hazerswoude openen, samen met
Groep 1850 uit Den Haag. Status
Quo kreeg enige tijd geleden be
kendheid door hun hit „Pictures of
Matstick men". De groep bestaat
uit: John Cöglan, drums - Rick
Parfitt, orgel, piano - Alan Lancas
ter, bas en koperblaaswerk - Fran
cis Dominic en Michael Nicholas
Rossi, sologitaar.
Voor de liefhebbers van vakwerk!
Op naar Hazerswoude!
Ziehier de overgang naar het punten
systeem ter waardering. José Felici
ano (kortweg Feliciano genoemd) is
sinds zijn teevee-optreden een jaar of
twee geleden beroemd en gewild ge
worden in Nederland. Zijn elpee „The
fantastic Feliciano" vindt dan ook
gretig aftrek. Het is. een geweldig
stuk muziek dat deze blinde jongen
(die altijd met zijn geleidehond op
treedt) maakt. Zijn stem heeft de
epressie van een Jim Reeves. Het ge
heel is Spaans-Engels en de vertol
kingen zijn raliseringen van Beatles-
California dreaming: goed spel, fraaie zang: een acht.
Light my fire: vol expressie, zeveneneenhalf.
Don't let the song catch you crying: beregoed, droevig, acht.
In my life: fraai, pretty good, zeven.
And I love her: beter dan die der Beatles: achtenhalf.
(Side two-.
Nena Na Na: Spaans en goed: zeven.
Always something there to remind me: no coment: NEGEN.
Just a little bit of rain acht vanwege beregoeie zang.
Sunny: beste van de plaat: TIEN, zeldzaam cijfer!
Here, there and everywhere: grootse expressie, acht. (Instrummentaal-.
The last thing on my mind: zevenenhalf, goede zang, best spel.
Nli^M n»/A Myn mf'eder was naar da keuken,
INI"U WG toea Inr,a /on P'uhnpje er af jluk-
le en in haar neus stopte. Moeder
O rjfl \l£* kwam net aan, zag 'net en haalde het
w er vlug uit. Na een dag of drie was
De mug mama alles vergiten.
Een tevreden poes De vaas met katjeB stond op de
De slang tafe1, vlak bÜ de box- Ik ëreep er
De nachtegaalnaar en kon een lanSe tak pakken.
De beer 111 rukte er ®en pluisje van af en
Het varken stopte hem heel diep in mijn neus.
De bij Ik kreeg het benauwd en begon te
De koekoek schreeuwen. Mama zag de tak op
Een klein hondje tafel u&een en begreep het dadelijk.
Een hond die pijn heefl Ze Pakte me °P- maar kon de Pluls
De oplossing sturen aan: Tante Jo, n'et Pallken- Zó diep. Wat nu? We
Krantentuin, Leidse Courant, Pa- moesten naar de dokter. Toen Irma
pengracht, Leiden. Een mooi boek naar school was. gingen we vlug. We
wordt verloot. gingen lopend want moeder zei dat
lopen gezonder was dan in de bus,
Mary Eyck Toen we buiten stonden, stikte ik
haast. Kan je voorstellen! Het was
De leeuw en erg heet en dan die neus nog. Niet
hol- 7f»hranaai-Hio om uit te houden. Ik liep gauw door,
nel zeorapaaraje des te eerder was dat vervelende
Er was eens een leeuw. Hij was din£ er ult- Bü da dokter moesten we
erg groot, maar toch niet gevaarlijk. wachten. Eerst een jongetje, toen een
Hij leefde in een oerwoud en had meisje met oorpijn en daarna waren
het daar fijn. Hij hoefde niet bang WÜ aan de beurt. Ik moest op een
te zijn voor jagers of stropers, want stoel gaan zitten en de dokter haalde
die mochten er niet komen, dat was bet er vlug uit. Dat was een opluch-
streng verboden. Er leefden nog ting.
veel meer dierqp in, dgt oewQud, Ik was 5 jaar toen ik op de kleu-
zoals zebrapaarden, gewone paarden, terschöol kwam. Na twee. jaar ging ik
leeuwen en nog veel meer. naar ,.de eerste klas. Toen deed ik
Op een dag was Carlancia, zo mijn eerste H. Communie. Ik was erg
heette de leeuw, op zoek naar eten. blij. Een poosje later liep ik tegen
Hij had wel trek in een jong hertje een fietser op. Ik viel en had veel
of zo. Met zijn kop omlaag liep hij jiijn. Mijn moeder kwam naar benden
te zoeken. Opeens hoorden hij roe- en dacht dat het aanstellerij was. Ze
pen: „Help, een aanval." tilde me op, maar ik zakte gewoon
De leeuw hief vlug zijn poot om- ln elkaar. Ik moest 6 weken in het
hoog en daar had hij bijna een klein gips zitten. Daarna kwam ik in de
zebrapaardje doodgedrukt. tweede klas en nu zit ik in de derde.
„Arm beestje, neem me niet kwa- We leren daar heel veel. Ik vind het
lijk hoor. Ik zag je niet. Je bent ook de fijnste klas die ik ooit gehad heb.
zo klein. Heb je geen vrienden?" ook al is de juffrouw wel eens
„Nee, ik ben te klein." streng, maar dan hebben we het
„Dat is jammer. Ik wou dat ik verdiend,
ook zo klein was." Daar hoorde hij
opeens een stem: „Je wens is ver- Yvonne Wisse, Lelden
vuld" en binnen enkele seconden
was hij even klein als het zebra- Miin l<»VPntiP
paardje. Ze gingen samen spelen en m,J" J
stoeien en hadden reuze pret. lk ben in 1959 geboren. Op een
..Zeg hoe heet jij eigenlijk?" k«er lag ik in de box (ik was één
„Ik heet Carlancie." Jaar) en zat te spehm met de blokjes.
„Nou dan hebben we bijna de- "Ta' *a- ta' tu *u'" ze' lk- Ik be6°n
zelfde naam. Ik heet Carlancia. Wil- me op te trekken aan de stangen van
len we samen een huis bouwen?" van de box en dan maar flink kluiven
Ze zochten stenen, takken en bla- aan de spijlen. Dat vond ik lekker,
deren en het huLs was gauw klaar. maar het mocht niet. De stangen
„Nu nog een bed om te slapen,werden helemaal kaal. Ik was twee
zei' de leeuw. Jaar, toen ik wat leerde lopen. Mijn
„Ik weet wat. Kom maar mee. Ik moeder zei dan: „Je bent al een grote
weet heel zacht riet te staan." meld hoor!"
Samen maakten ze een zacht bed Op een keer mocht ik in de kamer
en ze sliepen die nacht heerlijk. ronddartelen, toen mijn moeder er bij
De volgende dag liepen er een was, maar toen ze even wegging of
meisje en een jongen door het bos, met de buurvrouw stond te praten,
op zoek naar een klein beestje voor zag lk kans om op de pianokruk
hun kleine zusje Annie, die 'n speel- te klimmen. Opeens dacht ik, als
kameraadje nodig had. Toen ze de m'n vader op die witte dingen speelt
i kleine diertjes zagen riep 't, meisje: komt er mooie muziek uit, lk zal
„Dat is het!" en danste in 't rond eens laten zien dat ik dat ook kan.
van plezier. Ze pakten de diertjes Ze zeggen altijd „kleine peuter", te-
op en zetten ze in de auto en toen gen me, maar als ik ga spelen, zeg-
vlug naar huis. gen ze vast „grote peuter" tegen me.
Zodoende zette lk aarzelend één van
Kieneke Barendsc mijn dikke vingertjes op een van de
toetsen. Dat ging mooi. Ik trommel-
Ivlljn leventje ae verder. Boem! Boem! ging het
Ik was twee jaar, mijn broertje °P de piano. Moeder kwam geschrok-
Wim 1 jaar en mijn zusje Irma 6 ken aanlopen. Daar zat ik parmantig
jaar. toen mijn moeder een bos kat- te spelen, tenminste wat je spelen
jes had gekocht. Je weet wel, die noemt op mijn leeftijd. Moeder keek
takken met witte donzige pluimpjes, boos. Vond ze de muziek niet mooi
„Stouterd, dat mag niet!" riep ze.
„Mammae boes Dat betekende
„mama boos?".
„Ja, mama boos," en ik moest in
de box terug. Ik huilde niet, want
papa zegt altijd: grote meisjes huilen
niet.
Toen ik 4 jaar was, ging ik naar de
kleuterschool. De eerste dag deed ik
de blokjes in de bloembakken, maar
ik leerde al gauw, dat dit niet mocht.
Ik vond het erg leuk op de kleuter
school. Ik groeide op tot een meisje
van zes jaar. Ik ging voor het eerst
op de lagere school. In het begin was
alles vreemd, maar dat wende wel.
Ik zat bij juffrouw Van Velzen, in de
tweede klas bij juffrouw v.d. Krogt
en nu zit lk in de derde klas bij juf
frouw De Leeuw. Het is er erg ge
zellig. De klas staat ook vol planten
en er zitten twee parkieten in een
kooi. Ik ga dinsdags naar de kerk
om te vragen of O.L.- Heer me helpt
met leren.
Mijn leventje
Ik ben geboren in 1959 en kreeg
de naam Ronny. Toen werd ik groot.
We gingen al gauw verhuizen naar
een andere straat, de Sophiastraat.
Het was daar fijn. Ik was twee jaar
toen ik een step kreeg, een groene.
We hadden al een rode step maar die
zijn we kwijt geraakt. Er stond in de
krant, dat er een rode step gevonden
was, maar dat was 'm niet. Nu had
den we maar één step. Al gauw
Kreeg ik er een broertje bij, Dicky.
Nu heb ik' al drie broertjes en zusjes.
Met mijn vierde jaar ging ik naar
de kleuterschool. Ik kwam bij juffr.
frouw Fribel en later nog bij juffr.
v. d. Berg en juffrouw Nachtegaal.
Ik ging naar de grote school, naai
de eerste klas. Mijn tante woonde bij
ons aan de overkant. Daar ging ik
wel eens naar toe. Mijn vader werkte
aan het eind van de straat in een
machinefabriek, daar maken ze grote
ketels voor olie. Eens stond ik te kfl-
ken, hoe zo'n grote ketel met een hijs
kraan op een lange vrachtwagen ge
zet werd. Bij de hoek van de straat
viel hij er bijna af.
Toen ik in de tweede klas zat, gin
gen we verhuizen naar de Mulder
straat. Het ls hier fijn en ik heb veel
vriendjes. Ik ga wel eens zwemmen
in de Vliet. Ik ben nu negen jaar en
zit in de derde klas bij juffrouw De
Leeuw. Ik leer er taal. rekenen, na
tuurkunde, aardrijkskunde, geschie
denis en lezen. We hebben twee par
kietjes in de klas. Op het land wordt
een sporthal gemaakt. Zaterdag heb
ben we een hut gemaakt van planten.
Een bij heeft me toen gestoken.
Vandaag ls het zondag. We gingen
naar de kerk en toen naar oma v.
Giezen. Ik kreeg er koffie, limonade
en een koekje.
Op moederdag heb ik een vaas en
een onderzetje gemaakt. Daar was
mijn moeder blij mee.
Ik heb ook in de metro gezeten.
We waren bij mijn tante in Rozendaal
geweest. We kwamen om elf uur
thuis en moesten gelijk naar bed. Ik
slaap met mtjn broertje op zolder.
Dag kinderen, de andere vernaal-
tjes krijgen ook nog een beurt.
TANTE JO.
Als je het op de een of andere manier kunt vermijden, moet je niet aan
het gevaar blootstellenden buiten blijven, als het dondert en bliksemt. Ge
lukkig komt het zeer zelden voor dat een mens door de bliksem getroffen
wordt. Gebeurt het echter, dan zijn de overlevings kansen bijna gelijk aan
nul. Wie zich ln de buurt van de plaats, waar de bliksem inslaat, bevindt,
kan een schok krijgen, gevolgd door bewusteloosheid. In dit geval moet di
rect kunstmatige ademhaling toegepast worden en een arts en ziekenwagen
moeten gewaarschuwd worden.
Ga by onweer niet onder hoge, eenzame bomen of lekkende dakgoten
staan. Maak een grote boog om electriciteitsmasten, hoge schoorstenen,
grote hooibergen en omheiningen, die zoals bekend een grote aantrekkings
kracht op de bliksem uitoefenen. Open veld en breed strand zyn ook niet
je van het.
Verhoudingsgewys veilig is men in een auto of midden op een straat
met elektrische leidingen aan beide zijden.
Er is ook veel voor te zeggen om thuis te blijven als er onweer dreigt.
Wordt je toch door de bliksem en donder verrast, als je buiten bent, moet
je verstandig zyn en onnodig gevaar vermijden.
Waar horen deze 5 mensen thuis?
Als je liet niet direct weet, pak er
dan de atlas by.
Honden kunnen ook
hooikoorts krijgen
Het ls gebleken dat de beste vriend
van de mens, de hond, ook aan hooi
koorts en astma kan lijden. Als de
lucht vol pollen (stuifmeel) van de
verschillende grassoorten is hebben
vele honden tranende ogen, niesbuien
en als toegift een soort uitslag, die
hen nog meer plaagt dan de hooi
koorts zelf. In Chicago heeft men
overgevoelige honden jarenlang ge
observeerd, in de hoop genezings
methoden te ontdekken die pier en
mens kunnen helpen.
OOM TOP
25
I. Men zou vegetariër moeten zijn!
H. Planten zyn er overal.
III. Maar ik hou alleen van insekten.
IV. Maar die zyn veel moeilijker te vangen!
DE LAFFE
AANVAL OP
IJSSELSTEIN -8-
Korte inhoud van het voorafgaan
de: Ridder Ewout van IJsselstein
wordt door Keizer Karei ten strijde
geroepen. Hy laat zijn gemalin, Vrou
we Adelheid en zijn zoon Roderik met
10 soldaten op het kasteel achter.
Roofridder Aarnout verovert het kas
teel. Roderik weet te ontvluchten en
waarschuwt zyn vader. Vrouwe Adel
heid weet ook te ontsnapp. door zich
als zigeunerin te verkleden en be
geeft zich naar kasteel Aardenhoudt
om van de burchtgraaf daar vervoer
naar Aken te krygen waar Ridder
Ewout en Roderik zyn. Onderweg
wordt ze voor heks aangezien en in
de kerker van kasteel Aerdenhout
geworpen.
Vrouwe Adelheid bonsde net zolang
op de deur tot de wachter weer
kwam. „Wat mot je nou weer, heks",
zei hij kwaad. „Je moet direct de
burchtgraaf roepen, anderszal het
jë duur kómen te stdan". De wachter
werd nil wel, bang en ging de burg
graaf waarschuwen. Deze was erg
nieuwsgierig naar „de heks" direct
naar boven brengen. Toen hij „de
heks" zag schrok hij vreseiyk. want
hy herkende Vrouwe Adelheid on
middellijk. Hij stamelde duizenden
excuses en liet haar direct schone
kleren en een maaltijd brengen. Op
zyn vraag wat er gebeurd was ver
telde Vrouwe Adelheid het hele ver
haal. Hy leefde erg met haar mee en
zei dat hij tot zijn spijt niet genoeg
soldaten had om kasteel IJsselstein
voor haar te veroveren. Wel bood hy
aan haar een reiskoets en een escorte
naai' Aken ter beschikking te stellen.
Vrouwe Adelheid nam dit aanbod
graag aan.
Na een paar dagen uitgerust te
hebben vertrok ze onder geleide van
50 soldaten naar Aken, gekleed in de
mooiste kleren van Vrouwe Jeanette,
de vrouw van de burggraaf, en met
al haar juwelen om, die ze bij haar
vlucht gelukkig had kunnen redden.
Daar zagen ze Nymegen al en kas
teel het Valkhof waar ze even zou
den rusten en de paarden verwisseld
zouden worden. Hier kreeg ze een
nieuw escorte mee, want het oude
moest teruggaan naar Aerdenhout,
na van haar allemaal een zilveren,
penning gekregen te hebben.
Welgemoed ging het gezelschap
op weg naar Aken dat nog maar 5
uur verder lag.
Van de poortwachter van Aken
hoorden ze dat Ridder Ewout en Ro
derik in de herberg „De Vergulde
Kroon" verbleven hadden, maar dat
ze waarschynlijk mt de keizer mee
waren, die een week op jacht was.
Vrouwe Adelheid was zo doodmoe
en diep teleurgesteld, dat ze haar man
en zoon waarschynlijk niet direct kon
zien, dat ze in de eerste de beste
herberg een kamer nam en besloot de
volgende dag maar op onderzoek uit
te gaan. Hopelijk zou ze dan Ridder
Ewout en Roderik vinden.
ZEVEN MAART J.L. TRAD ENRI
CO MACIAS OP. IN ONS LAND IS
HIJ NOG NIET TE BEKEND,
WEL KOMEN, DENKEN WIJ.
DE RESULTATEN VAN HET OP
TREDEN STAAN LIFE OP EEN
PLAAT. „ENRICO MACIAS a L'
OLYMPIA". „INTRODUCTION" IS
HET EERSTE NUMMER. ZEER
GOED, NEGEN!
UN REFRAIN - ietwac alledaags, maar goed gebracht, zeven.
QUAND ON A UN FRERE - sterke tekst, The village of St. Bernadette
heette het oorspronkelijk, zeer leuk en origineel gebracht: acht.
IE T'AIMER AI POUR DEUX - Sterk, heel fraai. NEGEN!
AUX TALONS DE SES SOULIERS - geweldig spel, acht.
LES GENS DU NORD - idem, acht.
LA VIE DANS LA VIE - triest, gevoelig en stijlvol gebracht: 7ia.
BBBB
DES QUE ME REVEILLE - opzwepend, de kracht van Macias, acht.
PRELUDE - gitaarsolo, geweldig: TIEN
LE FEU DES GITANS - Virtuoos: TIEN
LES MILLIONAIRES DU DIMANCHE - Spaans ritme, geen booster nodig! 8
YERUSHALA'IM SHEL ZAHAV - jiddisch, zigeuner-achtig, NEGEN
POUR TOUT L'OR DU MONDE - Uitamyter, het einde, een ELLEF,
oh nee, dat gaat niet, een TIEN
Met hun eerste single „Woman Wo
man" werd The Union Gap de cre
ator van een geheel nieuwe souor die
zo enorm goed aansloeg bij jong en
oud dat ze in één klap op de Ameri
kaanse Bestsellerlijst kwamen te
staan en binnen 7 weken op de Top
10 stonden met als resultaat een gou
den plaat voor een miljoen exempla
ren. Hun tweede sensationele single
Young Girl" bracht hen in Amerika
een tweede gouden plaat.
Ook, in Nederland is deze geweldige
plaat reeds een groot succes. The
Union Gap heeft nu ook twee LP's
gemaakt: „Woman Woman" en
„Young Girl", die ongetwijfeld hun
succes nog meer zullen vergroten.
Hun 3e single, „Lady Willpower" is
nu reeds in de Top 10 in Amerika en
tevens in de Nederbeatbill.
The Union Gap bestaat uit 5 talent
volle jonge musici:
General Gary Puckett (zang. gitaar,
orgel en piano). Sergeant Dwight Be-
met (orgel, sax, plano en bas), Cor
poral Kerry Chater (basgitaar en
zang), Private Gary „Mutha" Wit-
hem (sax, orgel, piano en zang) en
Private Paul Wheatbread (drums).
De groep kwam tot stand in San
Diego, California, ongeveer een jaar
geleden.
„Woman" en „Young Girl" deden het
weliswaar ln Nederland, maar nog
meer sukses oogstte de groep met
Juffrouw Wilskracht (alias: Lady
Willpower). De zang van de vyf he
ren Is geweldig. Ook het spel gaat
ver boven de middelmaat uit. De
achterkant van de plaat, „Daylight
stranger", ls van hetzelfde kaliber,
doch Iets meer RAW, waardoor w(j
mlssertje!