IK HEB BALEN VAN DAT HELE KANAAL 'rof. Lenz vraagt Softenonouders Ie mogen spreken D '66 voelt niets voor overleg over concentratie Zware zee en maagkrampen vellen Haagse reus: "SUPS 'er Spiegel voorspelt vrijspraak Tankauto lotste tegen irsonenwagen TAPTOE v\ DELFT se r" EERST OP PLAATSELIJK NIVEAU Protestmars in Zuid-Afrika afgelast SDAG 20 AUGUSTUS 1968 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5 ►VER In het Kanaal, maan- gmiddag. Na een nieester- :e race van 4 uur delft Kanaal- emmer Jan van Scheijndel igenhandig het zeemansgraf zijn illusies. Het is een •ama voor een nietige, van pijn •impende man, die tussen de itsen van Dover en Kaap Gris ez worstelt met zijn onmacht, waarnemers en journalisten de stampende volgboot „Keri- or" zien hem steeds trager door huizenhoge golven snijden, jn malende armen, waarmee hij gzaggend over de volle zee ;eft geklauwd 76 slagen per inuut telde official Benjamin unster van uur tot uur op zijn opwatch komen nauwelijks ieer boven zijn hoofd uit. maandagmiddag, tien over half n, de wind heeft het water op dat oment al opgeklopt tot een schuim- d, dat kolkend over de voorsteven in de „Keridor" slaat, kapitein Heys iet zich telkens met zijn volle ge- cht tegen het stuurwiel drukken om n koers te houden, maar ook hij kan verhinderen, dat het kreunend lokschip stoom en oliewolken bra- als een dronkaard zijn weg naar eindeloos verre horizon zoekt. Elke golf, die het stuurhuis van op- bespringt en dikke krokodillentranen ïkt tegen de beslagen ruiten, jaagt het vooronder de blikken fluitketel het gascomfoor en kegelt het itwerk in 'n meesterlijke worp naar donkere hoek. Wat 's morgens om minuten over 10 op Shakespeare- ich bij Dover is begonnen als een endelijke sightseeing bij windkracht ontaardt nu onafwendbaar in een levaart met de storm als fluitende van het noodlot. Grauw van el- de staren de supporters naar het liscule buitengebeuren, dat de doorpekelde faam van Neder- id opnieuw moet bevestigen. Na Willemsen en Mary Kok is het beurt aan Hagenaar Van Scheijndel het vaderland een nieuwe Kanaal- d te bezorgen. Vastgenageld aan railing zien we hem voortploegen ue Jan, de ronde ogen van zijn dui- sbril geven hem dt allure van een it, die snuivend en zwoegend de or- onzichtbaar brein opvolgt, heeft allemaal iets absurds, die ingevette drenkeling, zwaaiend de stewards op de voorbij 9luiven- llerryboten, thee drinkend uit een bruine doktersfles, die hij watertrappe lend boven zijn hoofd houdt. Een aan stormende vrachtboot wordt door ka pitein Heys genadeloos met lichtsigna len uit zijn koers gedreven, want in dit uur van de waarheid moet alles wij ken voor de Homo Sapiens, die wors telt en om 4 uur op het goeie moment weer boven is gekomen. De Seinlamp verspert de Weg voor alle tienduizend tonners punt-streep, punt-streep. punt- streep. Attentie, attentie, attentie. Voor een kanaalzwemmer is morse nu eenmaal ongelimiteerd toegestaan. Zweetdruppels spatten van het gezicht van Heys als hij zijn zoeklicht tegen de ruit van zijn pieremegoggel drukt. Het duurt steeds martelende seconden voordat hij naar achteren schreeuwt: ..Oké boys. hij heeft hel begrepen, zeg .Jan, dat hij door kan zwemmen. Tien over half een. In het vochtige wedstrijdformulier van Benjamin Dun- ster staan de voedingstijden van Jan in keurig volschrift genotuleerd. Om vijf over elf heeft hij thee gehad, om 12 uur drie stukjes warme kip en opnieuw thee. Op het moment dat coach Jan Schouten met zijn pannetje zee kiest, is Dunster juist even in het vooronder om met een droog kaakje 'n opkomen de oprisping in te dammen, Hij ziet de kleine roeiboot wegdeinen en roept verrast: „Wat heeft hij bij zich? Wat gaat hij brengen?" Kouwe kreeft en wat kaviaar", roept een gepijnigde passa gier terug. Heeft u dat genoteerd? Een dunne glimlach valt van de lippen van Dunster. Het is kip nietwaar? vraagt hij hoopvol, ik heb een duidelijke kip- lucht geroken. Hij heeft gelijk, van daar waarschijnlijk dat droge kaakje dat hij nu nuttigt, want alleen de pure zeelucht kan de opvarenden van het rampschip nog uitstel van de totale ontreddering geven. Goeie Dunster: Hij is aan boord van de „Keridor" een bejaarde engely dei- wrake, die de race van alle ongerech tigheden moet zuiveren. Hij doet dal in naam van de „Chanel Swim Associa tion" die bij alle races over het kanaal het eerste en laatste woord heeft, Op Shakespearebeach gaf hij Van Scheijn del verlof om in de golven te duiken en sindsdien is hij voortdurend actief ge weest met de metingen van de tempe ratuur en de voederlijsten van Van Scheijndel. Hij heeft het met deze ne derige bezigheden zo druk als een klein baasje. Hij is dan ook naar schatting 1,60 meter van kalende kruin tot uit geslagen sandalen. Als Schouten voor de derde keer van het waterfront terugkeert, draagt hij het onheil reeds van verre op zijn goedmoedige bulldoggengezicht. Het is mis, roept hij naar de railing, Jan heeft kramp in zijn maag hij wil er uit. Dr' uil. schreeuwt kapitein Heys, stuurwiel spontaan schieten en stelt zie»' in zijn element. Jij dwaze Hollander, nooit. Zwemmen zeg ik. Hij laat het wijdbeens op de achterplecht op. Ka perkapitein Roodbaard is nu pas goed buldert ie, zwemmen zeg ik. Hoor je me, je gaat door totdat we in Frank rijk zijn. Ik zeg, dat je het kunt. Lum mel dat je d'r bent, grote lummel. Jan van Scheijndel schudt zijn hoofd. Ik heb echt geen - inzinking kapitein, huilt hij, maar ik sterf van de pijn, ik vind het niet meer verantwoord tegen over mezelf. Zwemmen, schreeuwt Heys hem toe, ik laat je toch niet aan boord komen. Je weet dus wat je nu kunt doen, door zwemmen naar Frankrijk of terug- zwemmen naar Engeland, je kunt ook verzuipen, begrepen? Coach Schouten sluit terzijde zijn ogen en pulkt zenuwachtig aan zijn kingsize pruillip. „Hij heeft echt pijn in zijn maag", mompelt ie. „U moet die jon gen geloven kapitein". „Dat ken ik", schreeuwt Heys, „dat zeggen ze allemaal. Ze hebben allemaal pijn, maar Jan gaat dooi-. Vooruit zwemmen. Wat lig je daar nou te sla pen, vooruit zeg ik. Van Scheijndel drukt zijn bril weer op zijn uitgebeten ogen. Zijn wangen zijn strak gespannen en diepe voren lopen verticaal langs zijn samengeknepen lip pen. Langzaam beginnen zijn armen weer te malen. „Geweldig", gilt Heys, „dat is het, niks te mieren". Hij wankelt de stuur hut binnen en brengt de grommende motoren weer op gang. Over drie kwartier is het laag water, zegt hij in tens voldaan, dan wordt Jan vanzelf naar Frankrijk gedreven. Vijf voor twee zet Van Schijndel opnieuw het meerstemmig requiem in. „Jongens ik stop. Ik kan niet meer, ik heb om de drie minuten een krampaanval". „Koffie", schreeuwt Heys, „by the heil, breng die Hollander koffie met cognac". Als een geslagen hond verdwijnt coach Schouten in het vooronder om water op te zetten. Maar het is uitstel van de executie: als hij vijf minuten later van zijn vertwijfelde missie naar zijn over- Het moment waarop Jan ran Soheytulel door hope zeeën en maagkrampen gedwongen de strijd staakt. Een drama op vijftien nu film zees gebiedsdeel terugkeert heft hij zijn handen wanhopig naar de grijze hemel en zegt „Hij komt er uit jon gens. Dit kan echt niet meer". Van Scheijndel heeft op dat moment meer dan de helft van zijn solorace achter de rug. Het record dat op 10 uur 32 minuten staat, kan hij nu theore- llsch met tenminste een uur verbete- Dat is wereldnieuws, hijgt Hyes, vertel die Hollander dat ie internationaal bekend wordt als hij doorzwemt. Vertel hem, dat ie door moet zwemmen, ver tel hem dat Ik ontzettend kwaad op hem ben. Hij draalt zich om en grin nikt. Zo moet je die jongens aanpak ken, zegt hij, ie moet tegelijk een va der zijn en een beul. Kwart over twee: Jan van Scheijndel is al vijf keer vlak bij de railing opgedo ken, maar telkens is ie terug geblazen door een wanhopig spreekkoor: „Niet doen Jan, ga door, denk aan de race. Denk aan Frankrijk. Je kunt het al zien liggen. Zie het het liggen Jan"? „Ik sterf", zegt Jan van Scheijndel. „sorry jongens ik kan er niks aan Waarnemer Dunster pakt zijn formu lier en buigt zich diep over de railing. Men neemt al aan dat de oprispingen bij hem definitief aan de winnende hand zijn, maar Dunster heeft andere oogmerken. Hij zet zijn bril op en wacht af. Een seconde, twee seconden. Jan, roept Iemand, Jan. Op dat moment tikt Van Scheijndel aan. This is the finish, zegt hij. Sor ry kapitein, ik kon er niets aan doen. Dunster pakt zijn ballpoint en roept „the race is over". Met Ingehouden sjiek vouwt hij vervolgens het formu lier dicht. Oké Jan, zegt Heys zavht, het ligt niet aan jou, dat het mislukt is. Het weer heeft je de genadeklap gegeven, alleen het weer. In september kom je terug en dan krijg je mijn boot gratis. Dan slaap je bij mij thuis en dan gaan wc in een ruk door. Drie records, naar Frankrijk, naar Engeland en heen en terug, afgesproken? Jan haalt zijn schouders op. Jan ziet het niet meer. „Ik heb balen van dat hele kanaal", '.egt ie. l.angzaam draait de „Keridor" zijn steven. De krijtrotsen van Dover blij ken opeens angstig dicht bij. Niemand protesteert als Heys een uur later mededeelt, dat zijn motor droog is gelopen en dat de thuishaven Dover voorlopig een fata morgana zal blijven. In het drijvende sterfhuis staat de tijd op dat moment al uren stil. LEO THURING. Van onze correspondent) 1DORF „In dit proces staat zo- e op het spel, dat ik van mijn amb- swijgplicht ontheven zou willen n. Ik heb mij afgevraagd of een ethisch goed dit zelfs niet ver- verschillende kranten heb ik ge- 1 plannen bestaan om Conter- veer in de handel te brengen, om- n succesvol medicament bij ikthandeling van melaatsheid zou zijn. lenden moeders hebben tijdens hun erschap Contergan gebruikt en ■mde kinderen ter wereld ge- ij zien in Contergan de oorzaak ongeluk. In de kranten wordt voorgesteld, dat het meer dan achtlg is of dit slaapmiddel wel woordelijk kan worden gesteld. ECHTPAAR GEDOOD to VERENBEEK (ANP) Maan- nd zijn bij een botsing tussen een to en een personenauto, ter hoog de uitgang van het Leeuwenpark weg tussen Tilburg en Hilvarcn- wee personen om het leven geko- cen kindje min of meer ernstig lestuurder van de met ruwe olie tankauto, die voor een stil- voertuig moest remmen, kon door bekende oorzaak zijn wagen niet tot stilstand brengen en kwam remmen op de linkerweghelft te- vaarop een frontale botsing met moetkomende personenauto volg- beatuurder van de personenauto, Rotterdammer, kwam daarbij leven, alsmede de eveneens in gezeten echtgenote. Hun drie- oontje werd in het ziekenhuis nen. [deel van de lading van de tank- wam op het wegdek terecht en oor de brandweer weggespoten. Mocht dit proces daarover geen ophel dering verschaffen, dan zullen vele ouders zich vertwijfeld blijven afvragen of de oorzaak bij henzelf gezocht moet worden. Alsde ware oorzaak voor deze golf van misvormingen onbekend blijft, dan zal zij als een wezenlijk gevaar over ons hoofd blijven zweven. Tienduizenden zwangere moeders zullen zich jaarlijks bedreigd voelen door de kwellende on zekerheid dat haar kind mogelijk mis vormd geboren wordt. Over de Duitse pharmaceutische in dustrie tenslotte is een schaduw geval len. Zij moet van deze blaam gezuiverd worden. Daarom acht ik het nodig de volle waarheid aan het licht te bren gen. Vorige week heb ik mij beroepen op mijn ambtelijke zwijgplicht, thans richt ik mij via de kranten tot de meer dan 900 Contergan-gevallen, die slechts onder initialen in mijn getuigenrapport vermeld staan, zich schriftelijk tot mij te wenden en mij in het belang van het recht en de wetenschap van mijn plicht tot zwijgen te ontheffen". Deze dramatische oproep deed prof. dr. Widukind Lenz, docent in de genea logie aan de universiteit van Mlinster, gisteren op de dertigste dag van het Contergan-Softenonproces te Alsdorf, Prof. Lenz is de specialist die Chemie Grünenthal op 15 november 1961 tele fonisch waarschuwde dat het slaapmid del Contergan weieens oorzaak zou kun nen zijn van het verontrustend aantal geboorten van misvormde kinderen. Als geleerde ging de professor voorzichtig te werk. Hij wist dat zijn reputatie op het spel stond, daarom alarmeerde hij niet de pers, maar greep waarschuwend de telefoon. Op een wetenschappelijk congres in datzelfde jaar noemde hij het slaapmiddel niet eens met name. Pas in de zeer kleine kring van vier colle ga's liet hij voor het eerst het woord „Contergan" vallen. „Ik wilde de zware verantwoordelijkheid van mijn ontdek king niet alleen dragen. Ik heb bij vier chef-artsen van universlteits-kinderkli- nieken wetenschappelijke bevestiging van mijn vermoeden verzocht", zei hij gisteren.* Ridder Eenmaal van zijn wetenschappelijk Standpunt zeker, trok de professor in gedocumenteerd boek tegen Conter- j gan te velde. Toenaderingspogingen van j de zijde van de Chemie Grtinentha! wim- pelde hij steeds af. Hij toonde een man J met moed te zijn en geldt sindsdien voor j de ouders der Contergan-kinderen als j een ridder zonder vrees of blaam. In proceskringen is het bekend, dat een aantal verdedigers hem bij voor baat als gertuige-deskundige had willen wippen. Deze poging i6 niet gelukt en ook gisteren doorstond de professor kalm en beheerst de felle aanvallen van de verdediger dr. Damasiotis. Op aller lei manieren trachtte deze verdediger het belangrijkste professorale argument, de paralelle curven van Contergan ge bruik en misvormde kinderen, te onder graven. Prof. Lenz liet zich niet van de wijs brengen. Atoom straten Ondervraagd door rechtbankvoorzit ter dr. P. Weber antwoordde hij zonder aarzelen, dat Contergan schadelijk werkt op het embryo. Op vragen van de officier van justitie J. Havertz sloot hij chemische wasmiddelen, röntgenstra len, televisie kijken en ook radioactieve neerslag als oorzaak van deze misvor- migen uit. „Contergan veroorzaakte typische symmetrische misvormingen aan de ledematen. Zelfs in Hiroshima en Nagasaki waar de atoombom viel, deden zich deze misvormingen niet voor". Hij gaf toe dal in een aantal geval len ondanks Contergangebruik toch ge zonde kinderen werden geboren. „Dal is nauwelijks een tegenargument. Een slaapmiddel waarvan 2 procent der ge bruikers toch wakker blijft liggen, is des ondanks voor 98 procent der mensen een uitstekend slaapmiddel". In de loop der debatten moest echter ook deze pro fessor bekennei> wat diverse voorgan gers in dit proces reeds hadden toe ge geven: „In de medisch wetenschap kan helaas niet ieder detail gecontroleerd worden. Men moet ook op mededelin gen van de patiënten afgaan". Dit as pect nu is het vooral dat de afloop van dit proces zo twijfelcahtlg maakt. HET invloedrijke weekblad „Der Spiegel" schreef bijvoorbeeld in zijn aflevering van gisteren: „Men moet er rekening mee houden dat het in dit proces niet tot een veroordeling komt, ook al kan men niet bestrijden dat Contergan mis vormingen veroorzaakt heeft. Wanneer men hel wettig en overtuigd bewijs niet kan leveren, komt immers /alles op los se schroeven te staan". Na een vrijspraak zal Chemie Grünen thal zich nochthans gesteld zien tegen over een dwingend verzoek om hulp. Een verzoek dat door publiek uit een gedeelte van de Duitse pers onverbidde lijk en onophoudelijk weer naar voren gebracht zal worden. Hulp, waardoor tenminste iets van de nood der over levende kinderen wordt goed gemaakt, aldus „Der Spiegel", Maar wat valt er veel goed te maken, wanneer men geen armen en benen heeft? /ADVERTENTIE) 29 augustus t/m 7 september gi J (behalve zondag 1 september) X aanvang 21.00 uur. (Mui..«nut3un Kaarten bij de V.V.V. s te Delft, Den Haag, r Rotterdam, Schiedam, Utrecht en via de V.V.V.-Theaterbespreekbureaus. Prijzen der plaatsen f 12.50, f9.-, f7.-, f5.50, f4.50, f3.50 en f2. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG D'66 voelt dc eerste Jaren nog niets voor een landelijk over leg over een progressieve concentra tie. Dit blijkt uit een ontwerp resolu tie. die het partijbestuur op 13 septem ber aan het partijcongres in Lelden sa! voorleggen. De leden hebben lot nu toe nog geen behoefte aan deze concentratie, zoals het hoofdbestuur ge bleken Is. In de resolutie slaat nadrukkelijk: 1. In dit stadium wordt voorshands niel deelgenomen aan de eventuele lan delijke onderhandelingen over een pro gressieve concentratie. 2. De partij zal voor de kamerver kiezingen van 1971 haar standpunt hier over bepalen in een buitengewoon con gres. Bij een eventuele kabinetscrisis voor 1971 zal D'66 onder alle omstan digheden nieuwe verkiezingen eisen. 8. Het standpunt over een mogelijke samenwerking hangt af van de ont wikkeling van de parlijvernieuwing in andere partijen. 4. De partij zal plaatselijke gesprek ken over een vooruitstrevende concen tratie wel sterk aanmoedigen. „In en buiten de partij", zoals mr. H. van Mierlo gistermiddag in Den Haag na der toelichtte. D'66 gaat op landelijk niveau dus niet eerder praten met de Partij van de Arbeid, de P.P.R., de P.S.P. of met welke partij ook, voordat de mo gelijkheden op gemeentelijk niveau af getast zijn. Niet wij maar de leden moeien hier over beslissen, zij hebben de politiek ie bepalen die wil landeliik en ln het parlement moeten voeren aldus mr. Van Mierlo. „Eerst moet de partijver■- I nleuwing in Nederland bi 1 alle partijen werkelijkheid geworden zijn. Dit is bet allerbelangrijkste". Bij haar inspanningen voor de par tijvernieuwing wil D'66 alle mogelijke groeperingen en organisaties inschake len, ook buiten de eigen partij. Men denkt aan gezamenlijk met andere par- 1 Uien te vormen werkgroepen aan de voet, aan de universiteiten, vakcen- tralen en dergelijke. „Het gaat ons om de kernvraag waar wij tenslotte terecht komen, wat onze politiek te betekenen heeft en wat de burger er van denkt", aldus opnieuw mr. H. van Mierlo, die de politieke maatschap pij op het ogenblik veel zieker vindt dan hij bij het begin van D'fl6 ooit heeft kunnen denken. „Er worden steeds meer beslissingen genomen door steeds minder mensen". Het partijcongres, dat op 13, 14 en 15 september in Leiden gehouden wordt, moet over deze resoluties die van groot gewicht Is voor de samen spraak over een vooruitstrevende sa menwerking, nog beslissen. Gebleken is namelijk, dal een meerderheid van D'66 bij de verkiezingen de eigen Iden titeit van de partij per se wil bewa ren. Zoals dit ook al uitgesproken is door de Partij van de Arbeid, de P.P R., en de P.S.P. voor hun partij. Van een behoefte aan een progres sieve concentratie bij de leden is het hoofdbestuur nog niets gebleken. Het spreekt daarom uitsluitend over oen mogelijke samenwerking of een moge lijk stembusakkoord bij de verkiezin gen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen hangt dit volgens de partijleden af van de plaatselijke situaties. Daarom moeten de afdelingen hierover zelf kunnen beslissen. Landelijk kon dit volgens de voorstanders van een stem busakkoord alleen wanneer een over eenstemming bestaat over de hoofd punten van het staatsrechtprogram zo als D'66 nastreeft. JOHANNESBURG (AFP Rtr) Een protestmars, die studenten van de uni versiteit van Witwatersrand in'Johannes burg gisteren hadden willen houden, Is afgelast nadat het gemeentebestuur op het laatste moment van premier Vors- ter opdracht had gekregen de betoging tc voorkomen. Gemeentelijke functiona rissen deelden aan de studenten mee, dat de premier gedreigd had met „snelle en doeltreffende actie", indien de demon stratie door sou gaan. De studenten wilden protesteren te gen de weigering van de regering om een neger, Archie Majefe, te benoemen tot lector ln de sociale anthropologic in Kaapstad. De universiteit was met de benoeming akkoord gegaan. De regering motiveerde de weigering met te zeggen dat «en dergelijke benoeming „tegen de traditie ingaat", dat wil zeggen tegen de apartheidswetten. Toen de studenten hoorden dat de mars niet door ging verzamelden zij zich voor de universiteit in Johannes burg, waar politie was samengetrokken Groepen studenten bekogelden elkaar met eieren. Drie studenten vertrokken neer Pretoria om aan Vorster een pro test over de kwestie-Majefe te overhan digen. Ook ln andere steden werd gede monstreerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 5