hoog
van het Qrand Gala
IJSSELSTEIN
zweedse groep
op nederiandse top-tien
DE STERREN
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1968
HET IS DE HEP STARS GELUKT Héél goed gelukt om in de Neder
lands top-tien te komen. Nog maar kort geleden, hooguit 3 maanden
geleden schreven sommige bladen, dat The Hep Stars het hier
waarschijnlijk wegens hun ouderwets aandoende sound nooit zou
lukken om door te dringen. Nu is het zó, dat ouderwetse muziekjes
„in" zijn, dus was het voor The Hep Stars helemaal niet moeilijk
om de zo felbegeerde top-tien te halen Hun „Sunny Girl" is héél
snel geklommen hier in Nederland.
Enkele maanden geleden waren de
Hep Stars in ons land om hun platen
te „promoten". Ze zijn hier dus niet
voor niets geweest. „Sunny girl" werd
niet pas geleden uitgebracht, nee,
reeds in maart was de plaat te krij
gen. Ook een LP, kortweg „The Hep
Stars", is verkrijgbaar.
Er zit een klein kansje in dat we
de groep in de wintermaanden nog
eens hier „life" kunnen zien optreden.
Want zegt de zanger. Sven: „In de
winter kunnen we in Zweden niet
optreden omdat de wegen dan prak
tisch onbegaanbaar zijn. Die tijd zou
den wij dus kunnen benutten om bui
tenlandse toernees te maken".
The Hep Stars werden in het voor
jaar van 1965 in Stockholm opge
richt. Vijf muzikale jongens zouden
het gaan presteren om de grootste
en snelste carrière te maken in de
Zweedse popwereld. Na twee jaar
was het eerste miljoen binnen. De
Hep Stars waren een begrip. In hun
beginperiode waren ze alleen de ido
len van tieners, maar nu is hun pu
bliek uitgebreid en hebben ze be
wonderaars in alle leeftijdsgroepen,
zelfs zestigers! In Zweden worden
van hen meer platen verkocht dan
van The Beatles en The Rolling Sto
nes samen en dat zegt toch wel iets!
Vier gouden platen hebben ze ge
kregen en het ziet er naar uit dat ze
er binnenkort nog twee bij zullen
krijgen, o.a. voor Sunny girl".
De Hep Stars zjjn zuinige jongens.
Ze hebben hun geld in platenzaken,
Allemaal zonder uitzondering zijn het
zakenlui van het zuiverste water.
De meeste nummers uit het Hep
Stars-repertoire worden door de jon
gens zelf geschreven en gekompo-
neerd, meestal door organist Benny
Anderson. De Hep Stars zijn popu
lair in Zweden, maar ook daarbuiten
willen ze bekend worden, reden waar
om o.a. in Nederland hun platen wor
den uitgebracht.
Tot slot: Wie vormen The Hep
Stars? Wel, daar is eerst Sven Hed-
lund, voor zijn fans gewoon Svenne.
Hij is 22 jaar en de zanger van de
groep en ook maakte hij enkele hits.
Zijn populariteit is te vergelijken met
Mick Jagger in Engeland; Svenne
kan dan ook bijna niet over straat
Organist is Benny Anderson. Hij
schrijft de teksten en de muziek van
vele hits van de Hep Stars. Benny,
21 jaar, hoopt nog eens een eigen mu
ziekuitgeverij te beginnen en zich
dan terug te trekken in een villa
ergens langs de Middellandse Zee.
Sologitarist is de 23-jarige Jan
Frisk, kortweg „Janne" genoemd.
Houdt van lekker eten en koken.
Janne heeft een huis in Torremolinos,
dat hij ombouwde tot Indonesisch
restaurant. Zijn liefste wens is om
nog eens een specifiek Zweeds res
taurant te openen in Londen.
Lennart „Lelie" Ilegland, 25 jaar,
is de bassist en de grootste zaken
man van de Hep Stars. Hij is eige
naar van een platenwinkel en een
populaire boetiek in Stockholm. De
Hep Stars N.V. behoeven zich géén
zorgen te maken over geldzaken.
dóór zorgt een accountantsbureau
Drummer is Christer „Krille" Pct-
terson, 25 jaar. Krille wordt „rub-
berface" genoemd, omdat hij achter
zQn drums op een heel gekke manier
bekende personen kan imiteren. Hij
haat auto's en is dan ook de enige
van de groep, die geen auto heeft.
Christer fietst liever en heeft zich
dan ook zoveel geld bespaard met
fietsen, dat hjj zich de aankoop van
een flinke lap Bahama-eilanden kan
veroorloven.
De vakantie is weer voorbij. De
meeste kinderen zitten alweer op
school en doen hun best goede cijfers
te krijgen. Is de vakantie fijn ge
weest Lekker gezwommen in zee
of in 't zwembad? Heerlijk gewan
deld in de bossen of liever gerend
over de bospaden want kinderen hou
den niet zo erg van wandelen. Mis
schien hebben er wel een paar van
jullie een hoge berg beklommen? Of
anders gewoon een weekje gelogeerd
bij oma of tante? 't Was toch alle
maal even fijn. Denk er eens aan
terug en probeer dan een verhaal
tje te maken over de belevennissen
in de vakantie, 't Wordt vast wat
goeds en't komt in de krant.
Uit de stapel verhaaltjes komen er
vandaag ook een paar in onze Krant-
tentuin
Anita Bierman, Noordwyk vertelt
de kindervertellen weer-de kinderen vertell
rvertellenweer-d< iren vertellen weer
"dekindervertellen |J£ dekinderenvertell"
rvertellenweer-d< irenvertellenweer
dekindervertellen weer-de kinderen vertell
rvertellenw i/iisnrnrn tellenweer
de kinder vt KINDEREN erenvertell
rvertellenv tellenweer
de kinder vertellen weer-de kinderen vertell
rvertellei wrnTFI I FM !Henweer
dekinder y|'lï|F3 Ltil dekinder
rvertellei w fcs% 1 tlenweer
de kinder vertellen weer-de kinderen vertell
dekindervertel lairrn wertellenweer
rvertellenweer VWfcfcK dnderenvertell
rvertellenweer ivertellenweer
de kinder vertellen weer-de kinderen vertell
Het is alweer bijna veertien jaar ge-
den dat op een zangconcours in Detroit
vier jonge vokalisten als eerste prijs een
engagement kregen in de Ebony Lounge,
Ohio. Voor vijftig dollar per dag maak
ten toen de Four Tops hun bühne-debuui.
Drie jaar daarvoor hadden ze elkaar op
school leren kennen en het gezamenlijke
besluit genomen 'n zanggroep te vormen.
Er werd hard gestudeerd op vierstem
mige harmonieën en aan een persoonlijk
geluid gewerkt dat het van de vele an
dere met succes gelanceerde close-har-
monygroepen zou moeten winnen. Do
start was veelbelovend. Er kwam zelfs
een platencontract met Chess, maar het
geluk zat hen niet mee. Het zou tien
jaar duren voor zij hun naam waar w is
ten te maken.
In 1964 tekenden de Tops een platen
contract met Tamla-Motown, Abdul
„Duke" Fakir, Lawrence Payton, Re-
naldo Benson en Levi Stubbs, vrienden
voor het leven, gingen een nieuwe toe
komst tegemoet. „Baby I need your lo
ving" werd hun eerste hit en tevens een
een Bilboard Award als meest verkochte
single van het jaar. Naast de produktie
van deze hits zprgde Motown er tevens
voor dat de Four Tops als blihne-act hun
mannetje zouden staan. Onder leiding
van choreograaf Charlie Atkins werkten
Abdul, Larry, Renaldo en Levi aan een
eerste klas presentatie waarmee de
groep zich in alle vermaarde uitgaans
gelegenheden van Amerika kon laten
zien. Tournees met Billy Eckstine, de
Motown Revue en regelmatige TV-uit-
zendingen consolideerden hun plaat-
populariteit en de enige naam die in
feite nog gemaakt diende te worden was
die op internationaal terrein. Maar ook
dit kwam voor elkaar. Met de toepasse
lijke song „Reach out, I'll be there" ver
overden de Tops in 1966 eerste plaatsen
op zowel de Amerikaanse als Europese
hitlijsten. Het werd hun derde gouden
plaat. Daarna kwam de stroom succes
sen pas goed op gang: „It's the same old
song", „Standing in the shadows of
love", „Bernadette", „Seven rooms of
gloom", „You keep running away",
„Walk away Renée",, stuk voor stuk
voltreffers.
The Four Tops vormen zo'n hechte
groep, zijn met recht zulke Soulbrothers,
dat zij mede dankzij hun jarenlange er
varing ongetwijfeld nog lang van zich
zullen doen spreken. Hun repertoire is
trouwens tè veelzijdig om snel uit de
running te raken. De Tops kunnen alle
kanten op, hun songboeken bevatten
naast Rhythm and Blues stukken, ook
andere top-tunes, ook C W-mater laai,
ook muziek van Broad\yay en Beverley
Op het op 8 maart gehouden Grand
Gala du Disque heeft heel TV-kijkend
Nederland kannen konstateren dat de
Four Tops inderdaad een der meest
dynamische en muzikale groepen uit
de Amerikaanse muziekwereld vormen.
Dat zij niet alleen op de plaat maar
juist ook op het podium tot die handvol
attracties behoren die van hun optreden
een ware belevenis maken.
De koe
In Friesland woont een boer op een
boerderij. Hij heeft paarden, scha
pen, hanen en kippen, die elkaar tel
kens lopen te pikken. Ook heeft hij
varkens en biggen, die de ganse dag
in de modder liggen. Verder loopt er
nog een koe, maar een ontevreden
koe. Die koe heette Klaartje en op
een dag, dat was me wat, wilde ze
weg van de boerderij. Ze ging met
de trein van Amsterdam naar Rot
terdam, van Groningen naar Gori-
chem en telkens kwam ze op een an
dere boerderij, maar het was haar
nergens naar de zin. Dan ging ze
weer in de trein en reisde terug tot
ze weer op haar eigen boerderij te
rug was. Wat was ze blij, maar ook
wat een gesnater. De varkens knor
den, de kippen tokten en alle diereu
riepen door elkaar: „dag Klaartje"!
En Klaartje? Wel die riep het aller
hardst: „Ik ben blij weer bij jullie te
zijn, ik ga nooit meer weg".
Doricn Lamboo
Margootje
maakt een
sneeuwpop
Het is woensdag. Alle kinderen van
de eerste klas zijn druk aan het werk
Ze tekenen een sneeuwpop. Ze heb
ben een zwart vel papier van de juf
frouw gehad. Ook Margootje zit in
de bank Ijverig te tekenen en naast
haar zit een meisje, dat is haar
vriendinnetje. De juffrouw loopt te
kijken Ze kijkt uit de ramen en
daar ziet ze wat. Het sneeuwt. Mar
gootje is klaar met de sneeuwpop en
wil hem aan de juffrouw laten zien.
Ze gaat rechtop zitten en roept dan
opeens: „het sneeuwt, het sneeuwt!"
De juffrouw begint te lachen. De
kindereu mogen even voor de ra
men gaan kijken maar dan zegt de
juffrouw, dat ze weer op hun plaats
moeten gaan zitten. Om twaalf uur
gaan de kinderen naar huis. Mar
gootje denkt, had ik maar iemand
om mee te glijden en dan opeens ziet
ze moeder staan, moeder met de
slee. „Kijk eens, wat ik gemaakt
heb"! roept Margootje. Moeder vindt
de sneeuwpop prachtig. „Ik zal hem
in mijn tas doen", zegt ze. „Wil je
glijden of op de slee zitten?" vraagt
moeder. Op de slee zitten", zegt ze
blij. En zo rijdt Margootje naar huis.
's Middags heeft Margootje nog 'n
echte sneeuwpop gemaakt.
Helén Hillenaar, Hoogmade gaat In
gedachten een heleboel jaren terug
in de geschiedenis, tot wel 100 jaren
vóór Christus en ze vertelt ons, hoe
ze dan in ons land zou leven.
We lopen allemaal in dierenvellen
en we wonen in grotten, waar het
koud en donker is. De meeste tijd
van de dag zijn we buiten aan het
spelen. De grote jongens oefenen zich
in het gebruiken van pijl en boog. We
zwemmen heel veel. Er is in ons land
veel water. Mijn vader is op jacht,,
omdat mijn dierenvel zo slecht is.
Mijn moeder maakt er een kleding
stuk van. Met een scherp geslepen
steen snijdt ze het vel aan stukken
en als draad gebruikt ze de darmen
van de dieren. Haar naald is ook van
steen. Het is nog vroeg in de mor
gen, m'n broertje van twee jaar
slaapt nog. We wonen met een hele
boel mensen bij elkaar. Omdat het zo
donker is in de grotten, gebruiken
we in de lamp het vet van dieren. Zo
hebben we toch nog wat licht. Ter
wijl ik dit vertel is het al een poosje
later geworden. Daar komt vader aan
met nog een paar mannen. Ze dra
gen een dood hert. Ze leggen het
dier op de grond en gaan het villen.
Daarna wordt het vel schoonge-
krabd. Voordat ik het kan dragen
moet het eerst nog drogen. Het vlees
wordt onder dc mannen verdeeld. Ze
gaan nu het vlees roosteren boven
een vuurtje en dan kunnen we het
eten. Zo leven we 100 jaar vóór
Christus in ons land. Ons volk noem
de men toen de Batavieren.
Monique v_d. Westen
Verdwaald op
de hei
Marieke zit bonen af te halen. Ze
vindt het vreselijk, maar dat laat ze
niet merken. „Waarom zucht je zo?"
vraagt oma. „verveelt het je?" „O
nee" zegt Marieke. „Ga maar wat
spelen", zegt oma. „Mag ik naar
Reintje?" „Ja, maar over een uurtje
thuis komen hoor!" Reintjes moeder
heeft het druk met de was. Daar
komt Reintje. „Gaan jullie maar naar
de boerderij", zegt Reintjes moeder.
„Ja, naar Hannes en Bertus", zegt
Reintje. „De jongens zijn er niet",
zegt de boerin. Marieke en Reintje
gaan naar de hei. Daar is de beek.
Wat gaat het water van de beek
hard. Marieke wil weten, waar de
beek eindigt. Daar staan koeien.
„Wat moeten die kleine meisjes
hier"? denken de koelen. Maar Ma
rieke trekt er zich niets van aan en
ze lopen verder. „Ik wil naar huis",
zegt Reintje „Ik niet", zegt Marie
ke en ze loopt alleen verder tot ze
verdwaalt. Het wordt donker. Ze
wordt bang. Ze klimt op een heuvel.
In de verte ziet ze een lichtje.
„Oooooomaaaaa!" roept ze. Geluk
kig, daar komen Bertus, Hannes, de
boer en Reintjes vader al aan. Ze
nemen haar mee. Oma doet pleisters
op haar schrammen. Die heeft ze ge
kregen, toen te telkens viel. De vol
gende morgen spelen Marieke en
Reintje weer fijn op de boerderij,
maar ze lopen nu niet meer weg.
De avonturen
van Hokus en
Pokus
In een dorp woonde twee kleine
jongens. Ze waren even groot als een
liniaal. Ze heetten Hokus en Pokus.
Hun vader en moeder waren gestor
ven en daarom woonden ze bij hun
grootmoeder. Die grootmoeder werd
al ouder en ouder en op een dag
stierf ze. Toen waren de jongens
weer alleen. „We gaan maar naar
een ander dorp" zeiden ze tegen el
kaar. Ze vonden het allebei goed Ze
pakten nu een paar spulletjes bij el
kaar, niet te veel natuurlijk, anders
werd het te zwaar. Na een tijd ge
lopen te hebben, kwamen ze bij een
groot plein. Het was juist kermis. Er
waren daar een heleboel mensen,
maar iedereen stond verwonderd te
kijken naar die twee kleine jongetjes.
Toen kwam er een dikke agent aan
„Waar gaan jullie naar toe?" vroeg
hij. „Wij gaan nergens naar toe wanl
we hebben geen vader en moeder,
geen oma en opa en ook geen oom
en tante". „O!" zei de agent, „dan
moet ik de burgemeester gaan ha
len. Daar kwam de burgemeester al
aan. Hij bekeek ze een poosje en op
eens klopte iemand hem op de schou
der. Het was een man van de kermis
tent. „Ik wil die jongens wel heb
ben," zei hij. „Zul je dan heel goed
voor ze zorgen?" wou de burgemees
ter weten De circusman beloofde
dit. De burgemeester nam ze mee
naar het stadhuis waar alles werd
opgeschreven. Hokus en Pokus moes
ten veel kunsten oefenen. Dat von
den ze in het begin niets leuk, maat
later gingen ze er aan wennen. Zo
hadden ze weer een goede vader ge-
Dag kinders, volgende week weer
TANTE JO.
Cuby and Blizzards
nieuwste LP
Trippin'
thru' a midnight
blues
DE LAFFE
AANVAL OP
Korte inhoud van 't voorafgaande: Ridder Ewout van IJsselstein wordt door
Keizer Karei ten strflde geroepen. Hij laat zyn gemalin, Vrouwe Adelheld en
zyn zoon Roderik met 10 soldaten op het kasteel achter. De roofridder Aar-
nout omsingelt het kasteel en de bewoners moeten zich door de honger ge
dreven overgeven, behalve Roderik, die door de geheime gang vlucht om
zijn vader te gaan waarschuwen. Vrouwe Adelheid probeert ook te ont
snappen, door zich te verkldeen als een zigeunerin en zo met een troep
zigeuners weg te vluchten.
Om 7 uur vertrok de troep zigeuners naar Haarlem. Vrouwe Adelheid zat op
een ossenwagen, die vooraan de troep reed. Ze was bijna gegrepen bij de
poort, maar gelukkig kon de zigeunerkoning haar op 't nippertje redden.
Na een tijdje gereden te hebben sprong Vrouwe Adelheid van de wagen. Ze
wilde nu proberen alleen verder te komen. Ze gaf de moeder van het kind
twee goudstukken uit de geldbuidel, die ze mee had kunnen nemen bij haar
vlucht. Daarna verdween ze vlug tussen de bosjes van een groot woud. Ze
wilde naar een kasteel lopen van een bevriend edelman. Het kasteel heette
„Aerdenhoudt".
Inmiddels was op kasteel IJsselstein de ontsnapping van Vrouwe Adelheid
door ridder Aarnout ontdekt. Hij liet meteen de ruiters uitrijden. De voet
knechten doorzochten het hele kasteel, maar ze vonden natuurlijk niemand.
Vrouwe Adelheid had ondertussen flink doorgestapt. Ze hoefde nog maar drie
uur te lopen. Maar opeens kwamen er 10 ruiters op het pad waar ze liep.
Ze had gelukkig nog de zigeunerkleding aan. De ruiters herkenden haar niet.
Ze reden met een boog om haar heen. Het kon wel eens een heks zijn. Dit
gevaar was ze gelukkig ontlopen.
Na een uurtje kreeg Vrouwe Adelheid opeens, zonder dat ze' iets gemerkt
had, een klap op haar hoofd en ze viel in zwijm. Toen ze bijkwam lag ze in
in een donkere kerker, die slechts spaarzaam verlicht werd door een klein
raampje, hoog in de muur. Hiervoor zaten dikke tralies. Vrouwe Adelheid
bonsde keihard op de deur. Langzaam hoorde ze stappen naderen in de holle
gang. De wacht riep: „Wat is dat voor een lawaai?"
„Ik wil eruit, eruit, wat ls dat voor een manier om een gravin neer te slaan?"
„Ha, ha, een gravin, moet je dat horen, dat zal lk aan de burchtgraaf ver
tellen."
„Hoe heet dit kasteel?" „Aerdenhout, gravin", zei de wachter lachend.
Nog lang schaterde zijn lachen door de gang. Vrouwe Adelheid streek eens
verdrietig door haar haren. Moedeloos keek ze naar de muur. Was die roof
ridder maar niet gekomen, dan was de hele ellende niet gebeurd.
Zou ze terechtgesteld worden als een heks?
B 26-68
ZOEK DE INBREKER
innen is het, en zijn signalement luidt:
1. Hij draagt zwarte schoenen,
2. Hij heeft een snor
3. Hij is blootshoofds,
4. HIJ draagt een das,
5. Hij draagt een bril.
•ftj ojsaapuo op uj s}i|oaj
apooMj 3Q :Xu|sso|do
Ai een tyd niets meer gehoord, van
„d'n Fer uit Antwerpen". Waar
zou Ie zitten? MauM le nog wel
platen? Ja, zeker! Van het voor
Ferre toch wel succesvolle Phi
lips-label vertrok de langharige
gebrilde Sklflle-zanger inuir hel
Franse Barclay. En sindsdien heb
ben we erg weinig meer van hein
gehoord. Twee Nhigle* heeft hij
voor zijn nieuwe platenmerk ge
maakt. maar dat werden geen hit*.
„Drunken sailor" was zijn groot
ste hit, óók hier In Nederland
Maar nu, wat nu? Ferre schynt
weinig meer in België te zitten
Hij zoekt zyn heil tegenwoordig
In I'ary* of In Zuid-Frankrijk.
Nou, ja, daar is het ook wel uit
te houden. Ferre leeft daar zeker
weer als beatnik, net zoals eer
paar Jaar geleden in Amerika
Maar hel I* hekend dat ook een
popster niel van de wind kan le
ven. Ferre „schnabbelt" hier ei
daar maar wat. Speelt wat langs
de straat, samen met zyn groep
Toch wel Jammer, dat w-y tegen
woordig zo weinig meer van hem
horen. Hy Is overigens daarin niet
de enige.
WAAR IS
FERRE GRIGNARD?
Onder deze titel kwamen Cuby -j-
Bllzzards met hun nieuwste LP. De
plaat is gestoken in een zeer fraaie
hoes, een z.g. klap-hoes met daarin
een tien pagina's dik fotoalbum. Op
de plaat staan negen nieuwe num
mers die in uitstekende samenwer
king met producer Tony Vos zijn
opgenomen. Voor het eerst op een
C-\-B-plaat spelen nu drie blazers
mee; een trompet, tenorsax en een
alt-sax. Hier en daar neigt de mu
ziek wat naar die van John Mayall
en zijn Bluesbreakers, zoals Chek-
in' on my baby" en „Feelin' so down".
Vijf eigen composities staan er op,
waaronder de fantastisch swingen
de titelsong, werk van pianist Her
man Brood. Sjonge, wat een pianist
is dat!
Hat is ook dc eerste LP van de
huidige bezetting van C-\-B: Harry
Muskee (zang), Eelco Gelling (solo
git aarHerman Brood (piano en
orgel), Jaap van Eik (basgitaar) en
Dick Beekman (drums). Waar de
groep een jarenlange strijd voor
heeft moeten leveren om erkenning
te krijgen (want zij weigerde conse
quent httpurade-mueiek te maken),
mag het thans verschenen album be-
Hchouwd worden als een kroon op hel
werk. Niet alleen is „Thrippin' thru
a midnight blues" een verzameling
knap uitgevoerde bluesnummers; de
verkoopcijfers van dc eerste weken
na de release geven boi'ctidien duide
lijk te verstaan dat de waardering
voor het werk van Cuby -f Blizzards
niet gering is.
(Advertentie)
gitarist en pianist
voor R Sl B-group FREE SPIRIT
Europaplantsoen 57 - Hoogmad®
Telefoon 01712—532
