I
jonge wolven verdringen
oude gangsterdynastieën
enorme
oorlogen
aan franse
zuidkust
Antoine Guérinl op het toppunt van zijn macht.
Een wagen stopt voor een garage.
Vrjf gewapende in politieuniform
verklede gangsters springen uit de
wagen en dringen de garage bin
nen. Enkele ogenblikken later
I knettert het machinegeweer. Kalm
stappen de agenten weer in hun
wagen en verdwijnen.
Wanneer even later een „echte po-
litiewagen" op het toneel ver-
I schijnt, vindt men zeven met ko
gels doorzeefde lichamen. Een van
de mannen leeft nog, geraakt door
niet minder dan 14 kogels. Als
de politieofficier hem vraagt wie
de moordenaars zijn, antwoordt de
man, de wet van het milieu ge
trouw: „Niemand heeft op mfl ge
schoten".
Op datzelfde ogenblik bevindt Al
Capone zich ergens in Miami in
belangrijk gesprek met de distrlct-
I atterney (procureur-generaal).
Nochtans waren het zijn mannen
die in zijn opdracht de bloedige
afrekening hadden gepleegd. En
kele uren later lag gans Chicago
de voeten van Capone.
De zwaargebouwde Al Capone,
met het litteken op zijn linker-
Wang, steeds gekleed in een smo
king en rfldend in een drie ton
wegende kogelvrije Cadillac, was
heer en meester van Chicago en
meteen de grootste gangster van
Capone werd geboren op 16 janu-
1895 in de omgeving van
Rome. In 1896 besloot zijn familie
Amerika uit te wijken. In
New York kende de jonge Capone
een armoedig bestaan. Tot zijn
veertiende jaar ging hij naar
school, waarna hij alle mogelijke
jobs uitoefende. In 1917 is h(j
beenhouwersgast in Atlantic City.
Langzamerhand raakt hij inge
burgerd bij de straatbendes tot
hij wordt opgenomen door de
jeugdgang ,,Five Points", die
Brooklyn terroriseert. Al vlug"
maakt hij opgang in de gangster
wereld, tot hij in 1920 door John
ny Torrio, de baas van het fameus
„Crime Syndicate", naar Chicago
wordt geroepen.
In het begin moet hij alle vuile
karweitjes opknappen. Hij is
slechts een kleine vreemdeling, die
en wegens zijn groot litteken op
linkerwang „Scarface" noemt.
Maar al vlug, dank zij de vuur
stoten van zijn mitraillette, klimt
hij tot de hoogste sporten van het
gangsterdom.
In 1924 wordt hij heer en meester
van Cicero, een rijke stad van
50.000 inwoners, waar hrj door zijn
schietpartijen angst en paniek
zaait. Een zijner vrienden wordt er
door hem aan de politieke macht
gebracht. Op 1 november van dat
jaar wordt Capones voornaamste
tegenstander O'Bannon, chef van
,,joods-Ierse"-gang, op klaar
lichte dag neergekogeld.
In 1925 wordt Capones baas en
vennoot Torrio op zijn beurt door
een rivaliserende bende neerge
knald. Capone stuurt zijn mannen
op St.-Valentijnsdag erop uit om
Torrio te wreken en meteen wordt
„Scarface" de machtigste man
van Chicago. Niemand durft'zijn
meesterschap nog te betwisten.
Vas pas na lange tijd dat de
DE VREEMDE WERELD VAN DE GANGSTERS, DIE BUITEN ONZE NORMALE
GEMEENSCHAP LEVEN, MET HUN EIGEN WETTEN, PRINCIPES EN RECHTERS, IS
BIJ ONS NAUWELIJKS BEKEND. IN DEZE GEMEENSCHAP BESTAAN ER GEEN KRUI
WAGENS, GEEN RELATIES, GEEN BESCHERMING. MEN MOET ER OP EIGEN KRACH
TEN KOMEN. MEN SCHENKT NOOIT VERTROUWEN AAN DE JONGEREN. DEZEN
MOETEN EERST HUN SPOREN HEBBEN VERDIEND.
HET IS DOOR DIT WANTROUWEN TUSSEN DE OUDE EN DE NIEUWE GENE
RATIE DAT DE VROEGERE ONINNEEMBARE VESTING VAN HET GANGSTERDOM
LANGZAAM BEGINT AF TE BROKKELEN. DE CAÏDS, DE ECHTE GANGSTERS VAN
HET ZUIDEN, WORDEN VERDRONGEN DOOR DE JONGE WOLVEN.
F.B.I. Capone kon inrekenen. Het
was de beroemde Elliot Ness die er
in slaagde bewijsmateriaal tegen
Capone te verzamelen waardoor
deze in 1931 tot 11 jaar gevange
nisstraf veroordeeld werd. Dit be
tekende het einde voor één der
grootste gangsters van de geschie
denis.
De man die eigenhandig 60 moor
den had gepleegd en er 400 had la
ten uitvoeren, beschikte over 'n for
tuin van 20 miljoen dollar, stond
aan het hoofd van 700 mannen
waaronder 2 burgemeesters (Chi
cago en Cicero), 4 district-attor
neys, 3 politieofficieren en tien
tallen politiemannen.
Op 25 januari 1947 stierf hij op
52-jarige leeftijd. Van alle hoeken
van Amerika stuurde men bloe
men en kransen.
Niet alleen Amerika heeft zijn
„gangs", ook Europa en bijzonder
Frankrijk heeft zijn onderwereld.
Ook hier gaat het meestal om im
migranten. Marseille, het keizer
rijk van het gangsterdom, heeft
zijn Italiaanse, Franse, Slcillaan-
se, Algerijnse, maar vooral zijn
Corsicaanse bendes.. Een der be
kendste gangsters was Paul Ven
ture Carbon e.
Geboren in Corsica vestigde hij
zich met zijn familie in Marseille.
Zijn eerste Job was dagbladver
slaggever, daarna schrijver. Zijn
reizen stelden hem in de gelegen
heid smokkelaar te worden. Al
vlug beschikte hi) over een uitge
breid net voor smokkel in verdo
vende middelen.
Regelmatig is hij betrokken in
dramatische gebeurtenissen. In
1930 heeft hij de bokssport onder
z(jn controle en verliest Al Brown
zijn wereldtitel in Marseille door
een getruqueerde match.
In de politiek steunt hfl Simon
Sabiani door kiezers onder druk
te zettten, het ontvoeren van de
voorzitter der kiesbureaus en om
koping. De wereldsmokkel van
verdovende middelen is in handen
van Carbone. Parijs is het belang
rijkste verbruikscentrum van co
caïne, morfine en heroïne. Van
daaruit worden via Brussel Duits
land en Engeland bevoorraad.
Carbones gang is heer en mees
ter in Parijs waar hij door ver
dovende middelen en afpersing de
hoge wereld in handen heeft. Vele
politici, ministers, volksvertegen
woordigers, advocaten en hogere
officieren zijn verslaafd aan zijn
goedje. Zijn klanten zijn vermeld
in een kaartsysteem, dat dagelijks
wordt bijgehouden. Men kan
niets beginnen tegen de onge
kroonde keizer.
In 1937 wordt Carbone samen met
zijn luitenant aangehouden, ver
dacht van de moord op een ge
meenteraadslid Prince. Daags na
dien kan men op alle muren van
arseille het volgende bericht
lezen: „Carbone en Spirito zijn
mijn vrienden, ik sta niet toe dat
men één enkele haar van hun
hoofd krenkt. Getekend: Simon
Sabiani, burgemeester van Mar
seille". Baron de Lussatz komt ge
tuigen dat de dag van het drama-
Prince beide verdachten rich bij
hem in Monaco bevonden. Dit alibi
is onaanvechtbaar en beide gang-i
sters worden onmiddellijk vrijge-
\di(
Mi
Het meisje van de overmoedige
Claude Montdroyant bezoekt de
plaats waar haar geliefde de in
braak in de Guérinlvilla met de
dood moest bekopen.
Tijdens de oorlog staan Sabiani
en Carbone aan de zijde van de
bezetter. Bij het einde van de oor
log sterven beiden een mysterieuze
dood.
aanbevolen, was de geduchte
gangster Renucchi. Antoine was
een moedige jongen. Niet dom
en voorzichtig. Al vlug was h(J
vertrouwd met de onderwereld en
bleek hy een goed schutter te zijn.
Vijf jaar na zijn aankomst in de
havenstad, is Antoine eigenaar van
een bekende nachtclub „Les Colo
nies", een pleisterplaats van de
meeste gangsters uit Marseille.
De gebroeders Renucchi willen
van hun beschermeling een grote
meneer maken. Zij stellen hem
voor aan politici, want in Mar
seille heeft elke politicus een orde
dienst, een lijfwacht en spionnen
nodig, om aldus te weten wat zijn
politieke tegenstanders in het
schild voeren.
De Renucchis zfln de agenten van
Buisson, Carbone en Spirito ten
dienste van Sabiani (fascist), de
Guérinis worden agenten van Pi-
sani (socialist). De Guérinis, want
Antoine heeft inmiddels zijn vijf
broeders uit Corsica laten over
komen, worden dank zij de relatie
van Plsani, belangrijke persona
ges.
In 1934 breekt een oorlog uit tus
sen de clan Guérinl en de gang
Ventura. Op een avond vindt de
fameuze schietpartij van de die
rentuin plaats. De Guérinis treden
als grote overwinnaars uit het
strijdperk. Heel Marseille spreekt
over hen met respect. Tijdens de
oorlog duiken de gebroeders Gué-
rini onder. Al wat voor de politici
uit het verzet onmogelijk was,
brachten Guérini en zijn mannen
tot een goed einde: aanslagen, sa
botage, bevrijden van gevangenen;
dank zij de Guérinis beschikte Pi-
sani over 'n uitgebreide inlichtin
gendienst. Na de oorlog worden de
Guérinis beloond met het oorlogs-
kruis en het ereteken van het ver
zet.
In 1949 trad Antoine Guérini in
het huwelijk en werd een echte
huisvader, de notaris-vrederechter
van het milieu. Gedurende de Al
gerijnse oorlog was het Antoine
Guérini die de officiële guerrilla's
van Gaston Deferre leverde, die
voortdurend door de O.A.S. wer
den geterroriseerd. Enige tijd later
ontscheepten de zware jongens
van Bab-L-oued (les Pieds Noirs)
zich.
Z(J hadden het spel van de O.A.S.
gespeeld en Installeerden zich toen
aan de Azurenkust waar zij al
vlug terreur zaalden en Nice tot de
hoofdstad van de „gangs" uit
riepen.
De Guérinis namen dit niet. Zij be
gaven zich voltallig en zwaarge
wapend naar Nice, en behaalden
een verpletterende overwinning.
Doch de beste luitenanten van de
Guériniclan lieten er het leven.
Terwijl de legende Guérinl ogen
schijnlijk nog onaangetast was, be-
gon toch het Corsicaanse rijk te
wankelen. De helden waren ver
moeid. Inmiddels begon een zekere
opstandige jeugd zich te roeren.
Deze „nouvelle-vague"-«angsters.
vagebonden en blousons noirs,
droomden er van een staata-
jroep in het gangsterdom te
realiseren.
23 juni 1967
Op 23 Juni 1967, verliet Antoine
Guérini, hoofd en stichter van de
clan, zijn pompeuze villa „La Ca-
lenzana" in rijn Mercedes (ko
gelvrij) 250 SE. Hij was ver
gezeld van zijn zoon Félix (stu
dent in de rechten). Op het ogen
blik dat Antoine zijn wagen stil
hield bij een benzinestation, kwam
er een motorrijwiel aangereden en
hield stil ter hoogte van de Mer
cedes. Op de motor zaten twee jonge
kerels met donkere bril. Toen An
toine de vensterruit van zijn wagen
naar beneden draaide om de pomp
bediende te betalen, haalde de jonge
duopassagier 'n enorme revolver te
voorschijn. Antoine trachtte zich
onder het dashbord te verstoppen,
terwijl de pompbediende ijlings
op de vlucht sloeg.
Doch ijzig kalm stapte de Jonge
moordenaar van de motor, richt
te zijn revolver door het open
portierraam van de Mercedes en
schoot hem leeg op Guérini. Daar
na wipte hij weer op de motor
en verdwenen ze in volle vaart
in het stadscentrum. De aanslag
duurde meer dan vier minuten.
Voor Antoine was het de eerste en
ook de laatste tragedie.
De moord was het werk van be-
roepsdoders, waarschijnlijk van
Mafialeden. Sinds jaren werd
Antoine door een eigen lijfwacht
beschermd. Zijn auto was kogel
vrij, zö11 "rtUa dag en nacht be
waakt door gewapende mannen en
zes gevaarlijke waakhonden. De
ingangspoort van zijn versterkt
kasteel „La Calenzana" was voor
zien van een elektronisch systeem
dat hem toeliet met zijn wagen
tegen 120 km per uur zijn domein
binnen te rijden. De stalen poorten
openden zich automatisch op en
kele meters van zijn wagen en
sloten zich onmiddellijk erachter.
Doch al deze vernuftige veilig
heidsmaatregelen hebben het leven
van de gangster niet kunnen ver
lengen.
De drie daaropvolgende dagen
was „La Calenzana de verza
melplaats van de Guérinis en al
hun vrienden en relaties. Men
overlegde en trachtte te vernemen
door wie en waarom Antoine werd
vermoord. Was het het werk van
de nieuwe politie, de antl-gangbri-
gade of een afrekening van de Al
gerijnse gangsters „Pieds Noirs"
of waren het de Jonge wolven uit
de onderwereld die hun deel van
de „taak" wilden, of was het mis
schien een wraakmaatregel voor
de terechtstelling van gewezen po
litiecommissaris Robert Blément.
die gangster was geworden doch
door Guérini werd uitgeschakeld?
Allen waren het eens dat de eer
der Guérinis moest worden gewro
ken door een bloedige afrekening.
Het Btoffeiyk overschot van An
toine werd met een Caravelle
naar Corsica overgebracht waar
een grootse uitvaart plaatsvond.
Tijdens de afwezigheid van de
clan werd de villa Calenzana ge
plunderd. Men ontvreemdde er voor
14 miljoen aan Juwelen. Men ver
nielde er de kristallen koets, ge
trokken door zes kristallen paar
den die de enorme muur van An
toine» salon versierde. Ook de
kristallen zetel met de Initialen
A.G. waarin Antoine aan tafel
placht plaats te nemen, werd ver
brijzeld. De naam Guérini werd
voor de tweede maal bezoedeld.
Het duurde niet lang of de daders
van de diefstal werden ontmas
kerd. Een Jonge gangster, een ze
kere Claude Montdroyant van
Besancon, wilde een gedeelte van
de gestolen Juwelen verhandelen.
Toen de heler deze herkende als
zijnde afkomstig van „Villa Calen
zana" riep hij verschrikt uit: „Dat
is dynamiet, dat koop ik niet,
breng het vlug terug waar Je het
gestolen hebt".
Mondroyant volgde deze raad op
en bezorgde rijn gedeelte van de
buit terug aan de weduwe Guérinl.
Doch voor Mémé Guérini was de
zaak hiermee niet afgedaan. Mon
droyant werd door Mémé uitgeno
digd en door hem en zijn luite
nants meegevoerd naar de woeste
krijtstreek „La Clota". Daar werd
de dief doodgemarteld.
slachting
les guérinis
benzinestation werd hij met kogelt
Wanneer men deze naam in Mar
seille uitspreekt, luistert iedereen
aandachtig. Men denkt onmiddel
lijk aan verdovende middelen,
prostitutie, hold-ups en politiek.
Iedereen is op de hoogte maar nie
mand spreekt erover. De angst
voor de Corsic&an heeft hen steeds
beheerst. Ofschoon heel de be
volking de Guérinis kent, weet
niemand iets over hen te vertel
len. of beter gezegd, hoedt ieder
een er zich voor ook maar één
woord over hem te reppen. Door
dit stilzwijgen, het gefluister en de
gebeurtenissen, werd de mythe-
Guérlnl geboren.
Antoine, het brein; Barthélémy
(Mémé), de halsbreker van de
stam; Francois, de doder; Lucien
en Pierre, de vechters.
Maar de Guérinis van vandaag rijn
nog slechts de schaduw van de
Guérinis uit vroegere jaren. De
machtige Corsicaanse clan van
Marseille werd onthoofd door de
dood van Antoine, die op 23 Juni
1967 door een revolverlading werd
vermoord.
De opgang van de Guérinis is de
zelfde als die van de grote gang
sters uit Chicago. Dezelfde perio
de, zelfde zeden en sociale toe
stand. Antoine was 15 Jaar oud
toen hy in 1917 te Marseille aan
wal 6tapte. Zoals iedere Corsicaac
was hy in het bezit van een aan-
bevellngsbriefje voor een In Mar
seille gevestigde en „gearriveerde"
Coreicaari.
De man, aan wie Antoine werd Politie ondervraagt het personeel
het benzinestation
i de moord op Guérinl.
In de daaropvolgende dagen werd
Marseille en omgeving het toneel
van een barbaarse slachting. Klei
ne en grote gangsters werden
neergeschoten of -«'•token. Ande
ren werden met hun auto ln een
driehonderd meter diep ravijn ge
stort. Weer anderen werden met.
een zwaar betonnen blok aan de
hals ln een waterput, geworpen.
Niemand voelde zich nog veilig In
Marseille. Iedereen wantrouwde
iedereen.
Toen achtte de Frunze antl-gang-
brlgade het ogenblik gekomen om
in te «rijpen. De onderlinge stryd
en afrekening tussen de verschil
lende gangs stelden hen In staat de
meest gekende gangsters achter
slot en grendel te zetten. In de
Baumettegevangenls, waar het
grootste gedeelte van de Zuid
franse onderwereld werd onderge
bracht, werden de veiligheidsmaat
regelen verdubbeld. Het gangster
rijk wankelde op zyn grondvesten.
De Guérinis hebben inmiddels ds
grootste advocaten aangeworven.
Doch voor Mémé Guérinl zal het
bijzonder moeilijk zyn ditmaal tus-
aen de mazen van het net door te
glippen. In 1966 werd hy tot drie
jaar voorwaardelijk veroordeeld,
toen hy er in Farys op be
trapt was ln zyn auto een heel
wapenarsenaal te vervoeren. Hy
betaalde toen niet minder dan twee
miljoen aan één der meest be-
jcmde Paryse advocaten om hem
te verdedigen en een voorwaarde-
deiyke straf te krygen. Of zyn
oneeriyk verdiend fortuin hem
ditmaal zal helpen valt nog te be-
