Ina van Kooten Franse luchtmacht wordt ingezet tegen bosbranden Lifter: „Alleen de automobilist loopt risico RACET IN AUTO'S UIT PUUR PLEZIER Vrouwen kunnen keihard vechten Jaarlijks gaan vele kilometers bos verloren Maastrichtse Netteke bijna gewurgd Door rood licht en te snel Rijkspolitie en ANWB zien grote gevaren Schade voor rekening bestuurder EXECUTIE VAN AAP IN JEMEN 4000 dronken rijders in 1967 Mogelijk maatregel minimum prijzen voor brood J. H. Matla overleden WOENSDAG 24 JUII1968 DB LEIDSE COURANT (Van een onaer redacteuren HAARLEM De 37-jarige Ina van Kooten. dochter van de vooroorlogse motorrenner J. J van Kooten, rookt stevig Engelse sigaretten met de snelheid van een Idnd dat snoepjes in de mond steekt en toch verkondigt ie dat je als autocoureur op je uithoudingsvermogen moet letten. Een typische karaktertrek van deze ongehuwde, hleper-slanke en oharmane Haarlemse die als enige vrouw in Nederland de autorensport beoefent en wel voornamelijk op het bochtige circuit van Zandvoort. Pure lief hebberij brengt Ina van Kooten ertoe zich tussen de brullende motoren te begeven en haar krachten te meten met tijd en snelheid in een opgevoerde Glas, type 1304 TS, een wagen uit de showroom van haar vader. In het hartje van de Bavostad, aan het Houtplein, zit Ina van Kooten in haar kantoortje na te genieten van het koffle- halfuurtje met haar monteurs. De Haarlemse geeft leiding aan een team monteurs in de werkplaat® van haar vader. Ondanks die functie is haar de met olie en vet besmeurde overall vreemd: ze kruipt nooit onder de wagen. „Dat is geen werk voor een vrouw". Haar leiding in de werkplaats wordt wonderwel bijzonder geappre cieerd door de jonge en reeds ver gevorderde monteurs. Ina van Kooten. cheffin werk plaats en autocoureur in de tourklasse 1300 cc.: ..Ik zou nog eens verdraaid gTaag in een Alfa Romeo willen rijden. Maar welke fa briek wil nu een vrouw achter het stuur". Ze glimlacht wat. Eigenlijk verwacht ze een ge fundeerd antwoord van haar bezoeker, maar, goed van de tongriem gesneden als ze is, zegt ze: „Er zou eigenlijk een damesklasse moeten worden Ingesteld In de autosport. Vrouwen kunnen keihard vechten. Ja, keihard", zegt ze. Nuchter Ze behoort zelf niet tot het slag dat coüte que coüte tot de bejubelde top van de autosport moet èn zal behoren. Ina van Kooten is wat dat betreft een nuchtere dame, die haar voor liefde voor de techniek wel prettig vindt, er ook plezierig gebruik van maakt, haar hobby van top tot teen beleeft, maar daarmee is het ook af gelopen. „Ik vind het heerlijk telkens weer tegen dat geweld van die mannen te boksen. Be jubeld worden laat me koud. Het Is weil alsof er een ijs koude doek in je gezicht wordt geslingerd, wanneer je maan dag na een rit op Zandvoort. waar je als zesde bent geëin digd, de jonge monteurs tegen je vertellen, dat ze eens graag op dat brelstoeltje in die Glas zouden willen zitten. W&firom vraag je dan. Och, zeggen ze, ik zou er wat meer uit slepen. in haar kantoor Alsof liet xo gemakkelijk is op dat bochtige circuit". Ina van Kooten kan die kritiek begrijpen. „Ik weet wat ik wil. En de jongens bedoelen het niet zo slecht". Haar krachtmeting met de voortr&cende klok ls haar van jongsaf aan met de paplepel ingegoten. Vader Van Kooten was in de Jaren 19201930 een befaamd motorrenner. Ais kind huppelde Ina van Kooten al tussen de loeiende motoren van haar vader, ze groeide op met de techniek. Zegt Ina van Kooten: „Papa vond het wel fijn toen ik stie kem met een oude wagen ging racen. De motor was trouwens voor mij ook een fijn ding. Het ging in het begin wat piete peuterig. Stiekem rijden want vader mocht het niet zien. Het einde van het liedje was, dat papa er nooit op tegen zou zijn geweest indien ik had ge vraagd ook het vak te leren. Nu is hij mijn beste vriend en helper op het circuit. Mijn trainer Bert Jonker uit Amers foort leert me heel veel. Ik rijd in. de zomer zo'n acht wed strijden. Niet veel. Het is mijn hobby". Toen Ina van Kooten een teenager was, wilde ze archi tect worden of doctor. „Leek me enig. Ik nam balletlessen. Balletjuffrouw ls niets voor Je, zeiden ze tegen me. Nu zit ik hier als cheffin werkplaats koffie te drinken. Ik leid een fijn leven. We hebben een fijne zaak (Bia beheert samen met haar zusje en haar zwager het autobedrijf, tevens agent van Glas). Ik heb een fijn huis, fijne ouders, Ik ben kern gezond, ook financieel en ik heb een hekel aan uitgaan". Ze slaat haar knieën over elkaar. „Oh, Ja lk ben bijge lovig". Bijgelovig? Ina van Kooten: „Mfln groot moeder heeft me indertijd voorgehouden nooit iets op maandag te gaan ondernemen. Let wel iets nieuws. Enkele jaren geleden souden VOOR DE RACES ALTIJD FERME TIK OP VALHELM we op maandag te Amsterdam een vergadering houden over de 24-uursrit met Ford. Op mijn aandringen hebben de heren het verplaatst naar dinsdag. Voor mfl betekent dit bijgeloof alles. Hoe dat komt weet ik niet. Bekijkt u mijn wagen eens. Een rode kleur. Mijn eerste wagen was rood. mijn tweede ook en mijn derde Glas eveneens. Gek hè. Ik kan je het sterker vertellen. Wan neer ik ga rijden op het circuit moet iemand mij een klapje op mijn valhelm geven. Niet zo hard, maar een ferm tikje. Je bent je zenuwen kwijt en dan kan ik verschrikkelijk racen". Geen beroep Ina van Kooten beschikt over niet zo veel vrije tijd om haar werkterrein te gaan verleggen naar de buitenlandse race circuits. De dagtaak in het bedrijf laat dit niet toe. Hoewel ze wel een licentie In haar be zit heeft om in België, Duits land en Frankrijk te racen. „Je moet het als een hobby beschouwen. Zo gauw mijn hobby een beroep gaat worden moet ik er een nachtje over slapen of lk ermee door zal gaan". Ze ls verschrikkelijk jaloers over de wijze waarop de fabriekscoureurs door de fa- brieksploegen in de watten worden gelegd. „Daar kom jij aan met Je Glasje. Nou. ik geef ze iedere wedstrijd van katoen. In het begin liet lk me nogal eens wegdrukken, maar dat gebeurt me niet meer. Vechtertje Ina van Kooten heeft een veohtersmentalitelt. Ze kan zioh opwinden over het brul lende geweld dat los wordt gelaten op het circuit. Ze zou verdraaid graag ln een sport wagen dit geweld meemaken. In* van Kooien: „Wie geeft me het geld, dertigduizend gulden om zo'n prachtige Alfa Romeo te kopen, de wa gen na te laten kijken, banden te kopen, vorzekcring te be talen. tien procent van de aansch&fwaarde. Iedere wed strijd opnieuw. Dus per wed strijd behoor je drieduizend gulden naar de verzekering te aohulven". De Haarlemse weigerde een uitnodiging van de DAF- fabrieken om deel te nemen aan een rallye. „Drie maanden voor de start zal je toch het circuit moeten verkennen en de wagen uitproberen. Wie vorvangt m(J hier ln de werk plaats? Nee, dat kan niet". Ina van Kooten hangt tussen de wal en het schip. Ze wil bijzonder graag verder ln de autosport, maar de andere kant van de medaille durft ze ook onder de ogen te zien: haar verantwoordelijkheid in het bedrijf. „Echt, Je moet het ais hobby beschouwen. Hoewel ik wel eens twijfel". In de zomermaanden kan het publiek op het circuit van Zandvoort de vrouw in de witte overall met blauwe stre pen ontwaren: Ina van Kooten die, wanneer ze in de wagen stapt, een klap op haar val helm krijgt. En »e raast nooit op maandag in 2 min. 0.6 sec. het circuit af. Ina van Kooten hoopt 't nog heel wat jaartjes vol te houden. (Van j oorrespomtaMf Lucas Kleijn) PARIJS Ieder Jaar worden door bosbranden in Frankrijk duizenden hectaren bos of helde in de as gelegd. De meeste bosbranden komen voor In het zuiden en zuidwesten van Frankrijk, aan de voet van de Pyreneeën, in de Landes bU Mar seille. op Corsica, maar ook ln de buurt van Fontainebleau. De schade is daarom so (root. omdat het een halve eeuw duurt alvorens de verbrande terreinen weer bebost zijn. De schade is eveneens groot voor het toerisme, want 50 miljoen Fransen profiteren van slechts 10 miljoen hectaren bos. te bestrijden is de luchtmacht ingescha keld. Verleden jaar is hiermee een proef genomen door twee groepen van iedere 5 vliegtuigen uit te lenen Deze beide groepen zijn 73 maal uitgerukt en hebben 720.000 liter water uitgestrooid Binnen een bepaalde sector waren er evenveel bosbranden als ln 1966, maar het aantal verbrande hectare was 40 pro cent minder. Zodra een bosbrand wordt gesigna leerd slijgt een helikopter op vuor een eerste verkenning. Aan boord bevindt zich een brandweercommandant die al leen tot taak heeft de omvang van de brand vast te stellen. Neemt de brand in omvang toe dan guan andere helikop ters met brandweerlieden de lucht in. die in de buurt van de brand aan de grond worden feiet. De grootste oorzaak van bosbranden is de onvoorzichtigheid van het publiek. Overal in bosrijke streken staan borden en aanbevelingen om voorzichtig te zijn met vuur. Doch verreweg het grootste deel van het publiek is aan die borden gewend en ziet ze bijna niet meer. Ach teloos steekt de automobilist ln zijn wa gen een sigaret op en gooit de nog brandende lucifer of de rokende sigaret naar buiten. In tijden van droogte veroorzaakt dat maar al te gemakkelijk een bosbrand. Als tweede oorzaak zijn er ook de gees telijk gestoorden die er plezier in heb ben een bos aen te steken, maar hun aantal ls vijfmaal zo klein als dat van de onvoorzichtigen. Ook zijn er de na tuurlijke oorzaken van bosbranden, zoals inslaan van de bliksem, maar dat komt zelden voor. Een van de voornaamste bestrijdings middelen is dat overal toegangswegen worden gemaakt en onderhouden, om tot alle vuurhaarden te kunnen doordringen. Men graaft brede greppels om het vuur ln zijn loop te sluiten en overal worden water-reservoirs aangelegd voor de brandweer. Als regel bestaat de brandweer uit vrijwilligers die door de sirenes van hun dorpen worden gemobiliseerd en dan vertrekken aan boord van tankwa gens die van 300 tot 3500 liter water kunnen vervoeren. Neemt de brand gro te omvang aan, dan worden de Catan- nas ingeschakeld, watervliegtuigen die op zee of op meren kunnen landen en binnen 14 seconden vol zijn. Om het wa ter over de brandhaard uit te storten 4000 liter is 1 enkele seconde vol doende. Maar er zijn deskundigen die het nut van deze vliegtuigen met een waterbombardement in twijfel trekken. Om eventuele bosbranden deze zomer Diefstal in godsvrucht en dankbaarheid (Van onze correspondent) BALKBRUG De beheerder van het hervormd jeugdcentrum in Balkbrug nabij Dedemsvaart, die dinsdagochtend vroeg het lokaal binnenkwam trof daar 'n inbreker aan De man was hem echter net iets te snel af en verdween in het ochtendgloren. Nadien bleek dat hij een collectebus (in het gebouw wordt zondags een kerkdienst ge houden), had geleegd. De inbreker toonde zich overigens een dank baar man. Op de lege collectebus legde hij een psalmboekje open geslagen bij een bladzijde waarop als eerste regel stond „'k Wil u o God mijn dank betalen". Op de bladzijde legde hij ook nog een paar dubbeltjes, ongeveer 1 pro cent van de buit. (Van o z correspondent MAASTRICHT De 77-jarife A. S„ of zoals iedereen haar in Maastricht kent „Netteke", is maandagnacht bijna gewurgd door de 31-jarige Maastrich tenaar H. C. „Netteke" die alch zoals gewoonlijk op een van dc terrasjes had geïnstalleerd om de nacht door te bren gen, zat daar. zoals haar gewoonte is een flink partijtje te schelden. De 31-jarige man, die flink gedronken had, trok zich dat toen hij voorbij liep zo aan dat hij op Netteke toesprong en haar keel dichtkneep. Omdat zich dit afpseelde op een terras je naast het politiebureau, kon de po litie het hulpgeroep horen en direct in grijpen. De politie vond de man terwijl zijn handen Nettekes keel omklemd hielden. Hij werd meegenomen naar het politiebureau. Hij kon zich niets van wat hij gedaan had herinneren, alleen dat Netteke volgens zijn zeggen hem had uitgescholden. Hij zal worden voorgeleid voor de officier van justite. DODEN IN VERKEER HARDENBERG (ANP) Dinsdag morgen is op de rijksweg tussen Zwol le en Hardenberg de 62-jarige N. G. Pol derman uit Amsterdam om het leven ge komen toen hij met zijn auto ln frontale botsing kwam met een truck met opleg ger. De heer Polderman had de file, waarin hij reed, plotseling verlaten om te gaan inhalen. De vier passagiers, die zich in zijn auto bevonden, werden allen gewond en opgenomen in het ziekenhuis in Hardenberg. Van een van hen is de toestand zeer ernstig. r>r> (Van mze correspondent) ZONDERT Liften Is voor vele Nederlanders en buitenlanders nog steeds dé manier om op vakantie te gaan. Nu het hoogtepunt van het rakantieselaoen is aangebroken staan dagelijks honder den mensen met de duimen omhoog en het bordje met de plaats van bestemming erop ben ls deze wij se van vakantie vieren de goedkoopste en de gezelligste. A.N.VV.R. en rijkspolitie zijn er minder gelukkig mee. De rijkspolitie weert de lifters als zijnde „levensgevaarlijk voor het verkeer" zoveel mogelijk van de autosnelwegen en deelt daarbij soms kwistig processen- verbaal uit. De A.N.W.B. waarschuwt haar leden voor de juridische en ver keerstechnische problemen, die zij zich op de hal6 halen, als zij met een lifter ln de auto betrokken raken bU een ver keersongeval. „U loopt het risico, dat u de rest van uw leven financieel ln de moeilijkheden zit", zegt de A.N.W.B. tegen deze automohillsten. De lifters zelf tillen er niet zo zwaar aan. Walter Oetendorf (20) uit Bllthoven en Harm Simons (21) uit Bergen ln leder geval niet. We pikten ze op bij de grens overgang in Wemhout. Ze kwamen net terug van een 14-daags liftbezoek aan Engeland. „Het is on« geweldig bevallen", vertel len ze. „Volgend Jaar gaan we weer, maar dan naar Oost-Europa of Scandi navië, daar gaat het liften nog gemak kelijker dan hier'. Ze gingen naar Engeland om de taal te leren. Of ze moeilijkheden met de politie gehad hebben? „Nee", zeggen ze resoluut. Dat ze niet langs een autosnelweg mogen gaan staan weten ze wel, ze voelen wat dat betreft met de rijkspolitie mee, maar het voor beeld van de andere lifters trouw volgend, omzeilen ze de moeilijkheden door auto snelwegen zoveel mogelijk te mijden en bij opritten te gaan staan. „Voor een bord met de aanduiding „autoweg", dan kunnen zij Je niets maken. Alleen de automobilist, die stopt, loopt het risico, dat hij er bij Is", verkaarden ze. Het is in Nederland, dat hebben ze ook van talloze andere lifters gehoord, erg Is dat anders, daar rijden de automobi listen Lifters zonder meer voorbij. Beigen zijn niet zo happig op vreemden en ze kunnen soms erg vreemd zijn in een auto. In Engeland zijn het alleen zakenlui en vrachtwagenchauffeurs, die lifters meenemen. Dat is Walter en Harm in Engeland opgevallen. Fransen geliefd „Het Is belangrijk", vertellen »e. „te «eggen uit welk land Je komt Ah Neder lander nemen ze je getnakkelffk mee. maar je moet wel eerst het misverstand uit de weg ruimen, dat de taai die je «preekt Duits 1». Al» Duitser word je wel heel beleefd behandeld, maar een üft krijg Je bijna niet. De Fransen «ijn op dit moment helemaal in bij de Britten. Vooral al» ae over de ongeregeldheden ln ParQa kunnen vertellen. We hebbben van We Béiden al, dat liften goedkoop is. Walter en Harm gingen samen met 400,— op zak naar Engeland, ze had den, toen we met hen spraken, nog een gulden of vijftien over. Niet genoeg meer voor een treinkaartje, maar dat lnterres- HODEIDAII (AP) De llevelingsaap van een politieman, die in Hodeidah, Jemen, ter dood was veroordeeld we gens brandstichting, ls in het openbaar door v een vuurpeloton van de politie terechtgesteld, zo heeft het officiële le- gertijdschrift van Jemen gemeld. Tij dens het proces hadden getuigen ver klaard dut de aap in een bamboehut was geklommen, daar een kachel had omgegooid en toen de poten had geno men. De hut was volledig afgebrand. Honderden toeschouwers woonden de executie van de aap bij. Het tijdschrift trok de wettigheid van de terechtstel ling evenwel in twijfel. Voor een execu tie moet volgens de wet de ter dood- vqroordeelde worden gevraagd of hij een laatste wens heeft. Wij betwijfelen of dit wel is gedaan, en als dit wel het geval is geweest vragen we ons af of iemand het antwoord van de aap wel heeft begrepen. seert hen blijkbaar minder. In welke moeilijkheden ze raken als ze in Engeland zonder geld komen te zitten, interesseert ze evenmin. Wie dan leeft die dan zorgt, ls hun devies. A.N.WJ, en rijkspolitie tonen zich fervente tegenstanders van de lifterij. Kapitein K. de Maat, commandant van een Porschegroep, zegt, dat zijn mannen er bijzonder happig op zijn om lifters van dc autosnelwegen te verwijderen. „De Nederlanders gaan ronder pardon op de bon; voor buitenlanders zijn we wat selïAppelijker. De automobilisten krijgen eveneens zonder meer een proces-verbaal voor «toppen «onder noodzaak", verklaart hij. „Lifters Borgen voor zeer gevaarlijke verkeerssituaties. Ze staan te dicht langs de weg. waardoor automobilisten ont wijkende manoeuvres gaan maken. Al» een automobilist stopt op een snelweg en dat gebeurt niet altijd bij een parkeer- strook, is dat ook levensgevaarlijk, om maar niet te apreken over de automobi list, die genoeglijk babbelend met zijn liiterpassagier abrupt de snelweg weer op rijdt. „Eigenlijk is liften niet alleen ge vaarlijk op snelwegen, maar op alle door gaande wegen", aldu» kapitein De Maat. Adjudant. .1, Besselink, commandant van een verkeeregroep, onderschrijft deze kritiek. Hij plaatst, er echter wel de kant tekening bij, dat het liften nog geen ont stellende vormen heelt aangenomen. De aantallen lifters zijn ln de loop der Jaren tot nu toe niet groter geworden, merkt hij op. De A.N.WJ1, heeft een onderzoek naar de UftprakttJken en de gevolgen ervan ingesteld. De resultaten hiervan /.Jjn vastgelegd ln een rapport, waaruit blijkt dat de automobilist de juridische en ver zekeringstechnische gevolgen van het meenemen van lifters schromelijk onder schat. A.N.W.B. en rijkspolitie hopen dan ook dat er steeds minder gelift sol worden. Of Uftilefhebbers bet daarmee eens sijn valt te betwijfelen. DEN HAAG (ANP) In het jaar 1967 bedroeg het aantal onherroepelijke ver oordelingen wegens verkeersmisdrijven in ons land ruim 12.000 tegen 11.500 ln 1966 of rc«p. 97 en 93 per 100.000 Inwo ners. Dit blijkt lilt voorlopige cijfers van het Centraal Bureau voor dc Rtatlstlek. Wegens het onder drankinvloed rijden mei oen motorrijtuig werden 4.000 ver oordelingen onherroepelijk tegen bijna 3.(100 in 1900 12 procent). Voor brom fietsen bleef het cijfer vrijwel constant (1300); voor wielrijders liep het met ruim 100 terug tot 965 10 procent). Het totaalcijfer voor bestuurders van voertuigen, die onder invloed verkeer den was rond 6300 of 5 procent meer dan een Jaar tevoren. Voor doorrijden na een ongeval liep het cijfer met 100 veroordelingen op tot ruim 3.000 3 procent) en voor het be sturen van een motorrijtuig nadat de bevoegdheid is ontzegd met ruim 100 tot rond 850 (15 procent). Het aantal veroordelingen wegen* joy riding liep terug tot rond 950 8 pro cent). (Van i i parlementaire redactie) DEN HAAG Het la niet uitgesloten, dat er maatregelen «uilen worden ge nomen om bet brood aan minlmum- prijscn te binden. De huidige ontwikke ling in sommige «treken van het land heeft althana de ernstige ongerustheid gaande gemaakt van «taatasecretarU Van Son (Ec. Zaken). De bewindsman vraagt zich af, of dergelijke Ingrepen In de prUzentoestsnd ook overwogen moeten worden ten aanslen van b.v. melk en Jenever, welke produkten In een met brood vergelijkbare prijssituatie verke- De heer Van Son heeft van zijn be zorgdheid uiting gegeven tijdens overleg met de vaste Kamercommissie voor de middenstand. Hij vroeg daarin aandacht voor de vele aspecten, die nauw met het prijzenprobieem samenhangen, zoals de werkgelegenheid en het consumenten belang. Ongeacht dc risico's, die het vaststellen van minimumprijzen met zich meebrengt, vond de heer Van Son de huidige toestand kennelijk zo ernstig, dat hij de mogelijkheden van een der gelijke actie uitvoerig besprak. De wet economische mededinging zou voor de situatie op de broodmarkt geen uitkomst bieden, terwijl dc prijzenwet slechts de mogelijkheid tot maximum prijzen opent. De wet op de bedrijfs organisatie knn echter aan de produkl- schappen de bevoegdheid geven prljs- regelend op te treden. Overigens is bij hel brood de situatie nog niet zodanig, dat een te treffen maatregel voor het heli- land zou moeten gelden. Bovendien wil de staatssecretaris zelf een flinke vlngei in de pap houden. HIJ wil het prijsbeleid zoveel mogelijk door de overheid laten bepalen, zonder te tornen aan het veto recht bij conceptverordeningen. De staatssecretaris hield de Kamer commissie voorts voor, dat hij eerst wacht op Initiatieven van het bedrijfs leven. Zo zullen de Nederlandse Bakke rijstichting en het Produktschap zich over de problematiek beraden. De com missie drong bij de heer Van Son op bekwame spoed uan. Men wenst op korte termijn maatregelen „tegen de uitwas sen, zoals deze zich thans voordoen". Helaas heeft de Ned. Bakkerljstleh- ting geen invloed op supermarkten. De heer Van Son heeft besloten om ver tegenwoordigers van consumentenorga nisaties bij het overleg te betrekken. DEN 1IAAG (ANP) Op 66-Jarlge leeftijd Is gisteren overleden de heer J. H. Matls, sinds 1927 directeur-hoofdre dacteur van het Haags Persbureau. Jean Hubert Matla, geboren Hagenaar, studeerde wijsbegeerte, letterkunde en archeologie. Na eerst werkzaam te *Un geweest als bibliothecaris van dc r.-k. openbare leeszaal en bibliotheek te Schie dam. was hij vanaf 1924 verbonden aan ,,'s-Gravenhage in beeld" en „Ford revue" Ook was hij toen medewerker aun de N R.C. In 1927 begon hij de loopbaan, die hij tot aan zijn dood zou blijven vervullen. Grote bekendheid verkreeg hij in dc dag bladwereld door zijn Matla-agenda, die ln 1951 werd bekroond met de legpen ning van Persbelangen. en in 1954 met de wisselbeker van de Nederlandse ver eniging van persbureaus. Van deze ver eniging was hij sinds 1950 voorzitter. Wijlen de heer Matla heeft onder zijn pseudoniem M. van Meerdervoort ver schillende publikatics op zijn naam •taan. De voornaamste daarvan zijn „Het bolwerk van den blinden pionier", dc geechledenia van de katholieke pers in Nederland In de periode 1800—1936. „Waaromen hoe?", een bundel citaten over de pers en „Fabelachtige groei van de Sovjetpers". Ook verschenen artikelen van de hand van de heer Matla ln tal rijke binnen- en buitenlandse bladen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 5