Ina
van Kooten
Franse luchtmacht
wordt ingezet
tegen bosbranden
Lifter:
„Alleen de automobilist loopt risico
RACET IN AUTO'S
UIT PUUR PLEZIER
Vrouwen
kunnen
keihard
vechten
Jaarlijks gaan
vele kilometers
bos verloren
Maastrichtse
Netteke bijna
gewurgd
Door rood licht
en te snel
Rijkspolitie en ANWB zien grote gevaren
Schade voor
rekening
bestuurder
EXECUTIE
VAN AAP
IN JEMEN
4000
dronken
rijders
in 1967
Mogelijk
maatregel
minimum
prijzen
voor brood
J. H. Matla
overleden
WOENSDAG 24 JUII1968
DB LEIDSE COURANT
(Van een onaer redacteuren
HAARLEM De 37-jarige Ina van Kooten. dochter van de
vooroorlogse motorrenner J. J van Kooten, rookt stevig Engelse
sigaretten met de snelheid van een Idnd dat snoepjes in de
mond steekt en toch verkondigt ie dat je als autocoureur op je
uithoudingsvermogen moet letten. Een typische karaktertrek van
deze ongehuwde, hleper-slanke en oharmane Haarlemse die als
enige vrouw in Nederland de autorensport beoefent en wel
voornamelijk op het bochtige circuit van Zandvoort. Pure lief
hebberij brengt Ina van Kooten ertoe zich tussen de brullende
motoren te begeven en haar krachten te meten met tijd en
snelheid in een opgevoerde Glas, type 1304 TS, een wagen uit
de showroom van haar vader.
In het hartje van de Bavostad,
aan het Houtplein, zit Ina van
Kooten in haar kantoortje na
te genieten van het koffle-
halfuurtje met haar monteurs.
De Haarlemse geeft leiding
aan een team monteurs in de
werkplaat® van haar vader.
Ondanks die functie is haar
de met olie en vet besmeurde
overall vreemd: ze kruipt nooit
onder de wagen. „Dat is geen
werk voor een vrouw". Haar
leiding in de werkplaats wordt
wonderwel bijzonder geappre
cieerd door de jonge en reeds
ver gevorderde monteurs.
Ina van Kooten. cheffin werk
plaats en autocoureur in de
tourklasse 1300 cc.:
..Ik zou nog eens verdraaid
gTaag in een Alfa Romeo
willen rijden. Maar welke fa
briek wil nu een vrouw achter
het stuur". Ze glimlacht wat.
Eigenlijk verwacht ze een ge
fundeerd antwoord van haar
bezoeker, maar, goed van de
tongriem gesneden als ze is,
zegt ze: „Er zou eigenlijk een
damesklasse moeten worden
Ingesteld In de autosport.
Vrouwen kunnen keihard
vechten. Ja, keihard", zegt ze.
Nuchter
Ze behoort zelf niet tot het
slag dat coüte que coüte tot de
bejubelde top van de autosport
moet èn zal behoren. Ina van
Kooten is wat dat betreft een
nuchtere dame, die haar voor
liefde voor de techniek wel
prettig vindt, er ook plezierig
gebruik van maakt, haar
hobby van top tot teen beleeft,
maar daarmee is het ook af
gelopen. „Ik vind het heerlijk
telkens weer tegen dat geweld
van die mannen te boksen. Be
jubeld worden laat me koud.
Het Is weil alsof er een ijs
koude doek in je gezicht wordt
geslingerd, wanneer je maan
dag na een rit op Zandvoort.
waar je als zesde bent geëin
digd, de jonge monteurs tegen
je vertellen, dat ze eens graag
op dat brelstoeltje in die Glas
zouden willen zitten. W&firom
vraag je dan. Och, zeggen ze,
ik zou er wat meer uit slepen.
in haar kantoor
Alsof liet xo gemakkelijk is
op dat bochtige circuit". Ina
van Kooten kan die kritiek
begrijpen. „Ik weet wat ik wil.
En de jongens bedoelen het
niet zo slecht".
Haar krachtmeting met de
voortr&cende klok ls haar van
jongsaf aan met de paplepel
ingegoten. Vader Van Kooten
was in de Jaren 19201930
een befaamd motorrenner. Ais
kind huppelde Ina van Kooten
al tussen de loeiende motoren
van haar vader, ze groeide op
met de techniek.
Zegt Ina van Kooten: „Papa
vond het wel fijn toen ik stie
kem met een oude wagen ging
racen. De motor was trouwens
voor mij ook een fijn ding. Het
ging in het begin wat piete
peuterig. Stiekem rijden want
vader mocht het niet zien. Het
einde van het liedje was, dat
papa er nooit op tegen zou zijn
geweest indien ik had ge
vraagd ook het vak te leren.
Nu is hij mijn beste vriend en
helper op het circuit. Mijn
trainer Bert Jonker uit Amers
foort leert me heel veel. Ik
rijd in. de zomer zo'n acht wed
strijden. Niet veel. Het is mijn
hobby".
Toen Ina van Kooten een
teenager was, wilde ze archi
tect worden of doctor. „Leek
me enig. Ik nam balletlessen.
Balletjuffrouw ls niets voor Je,
zeiden ze tegen me. Nu zit ik
hier als cheffin werkplaats
koffie te drinken. Ik leid een
fijn leven. We hebben een fijne
zaak (Bia beheert samen met
haar zusje en haar zwager het
autobedrijf, tevens agent van
Glas). Ik heb een fijn huis,
fijne ouders, Ik ben kern
gezond, ook financieel en ik
heb een hekel aan uitgaan".
Ze slaat haar knieën over
elkaar. „Oh, Ja lk ben bijge
lovig".
Bijgelovig?
Ina van Kooten: „Mfln groot
moeder heeft me indertijd
voorgehouden nooit iets op
maandag te gaan ondernemen.
Let wel iets nieuws.
Enkele jaren geleden souden
VOOR
DE RACES
ALTIJD
FERME TIK OP
VALHELM
we op maandag te Amsterdam
een vergadering houden over
de 24-uursrit met Ford. Op
mijn aandringen hebben de
heren het verplaatst naar
dinsdag. Voor mfl betekent dit
bijgeloof alles. Hoe dat komt
weet ik niet. Bekijkt u mijn
wagen eens. Een rode kleur.
Mijn eerste wagen was rood.
mijn tweede ook en mijn derde
Glas eveneens. Gek hè. Ik kan
je het sterker vertellen. Wan
neer ik ga rijden op het circuit
moet iemand mij een klapje op
mijn valhelm geven. Niet zo
hard, maar een ferm tikje. Je
bent je zenuwen kwijt en dan
kan ik verschrikkelijk racen".
Geen beroep
Ina van Kooten beschikt over
niet zo veel vrije tijd om haar
werkterrein te gaan verleggen
naar de buitenlandse race
circuits. De dagtaak in het
bedrijf laat dit niet toe. Hoewel
ze wel een licentie In haar be
zit heeft om in België, Duits
land en Frankrijk te racen.
„Je moet het als een hobby
beschouwen. Zo gauw mijn
hobby een beroep gaat worden
moet ik er een nachtje over
slapen of lk ermee door zal
gaan".
Ze ls verschrikkelijk jaloers
over de wijze waarop de
fabriekscoureurs door de fa-
brieksploegen in de watten
worden gelegd. „Daar kom jij
aan met Je Glasje. Nou. ik
geef ze iedere wedstrijd van
katoen. In het begin liet lk
me nogal eens wegdrukken,
maar dat gebeurt me niet
meer.
Vechtertje
Ina van Kooten heeft een
veohtersmentalitelt. Ze kan
zioh opwinden over het brul
lende geweld dat los wordt
gelaten op het circuit. Ze zou
verdraaid graag ln een sport
wagen dit geweld meemaken.
In* van Kooien: „Wie geeft
me het geld, dertigduizend
gulden om zo'n prachtige
Alfa Romeo te kopen, de wa
gen na te laten kijken, banden
te kopen, vorzekcring te be
talen. tien procent van de
aansch&fwaarde. Iedere wed
strijd opnieuw. Dus per wed
strijd behoor je drieduizend
gulden naar de verzekering te
aohulven".
De Haarlemse weigerde een
uitnodiging van de DAF-
fabrieken om deel te nemen
aan een rallye. „Drie maanden
voor de start zal je toch het
circuit moeten verkennen en
de wagen uitproberen. Wie
vorvangt m(J hier ln de werk
plaats? Nee, dat kan niet".
Ina van Kooten hangt tussen
de wal en het schip. Ze wil
bijzonder graag verder ln de
autosport, maar de andere
kant van de medaille durft ze
ook onder de ogen te zien:
haar verantwoordelijkheid in
het bedrijf. „Echt, Je moet het
ais hobby beschouwen. Hoewel
ik wel eens twijfel".
In de zomermaanden kan het
publiek op het circuit van
Zandvoort de vrouw in de
witte overall met blauwe stre
pen ontwaren: Ina van Kooten
die, wanneer ze in de wagen
stapt, een klap op haar val
helm krijgt. En »e raast nooit
op maandag in 2 min. 0.6 sec.
het circuit af. Ina van Kooten
hoopt 't nog heel wat jaartjes
vol te houden.
(Van
j oorrespomtaMf Lucas Kleijn)
PARIJS Ieder Jaar worden door bosbranden in Frankrijk duizenden hectaren
bos of helde in de as gelegd. De meeste bosbranden komen voor In het zuiden en
zuidwesten van Frankrijk, aan de voet van de Pyreneeën, in de Landes bU Mar
seille. op Corsica, maar ook ln de buurt van Fontainebleau. De schade is daarom
so (root. omdat het een halve eeuw duurt alvorens de verbrande terreinen weer
bebost zijn. De schade is eveneens groot voor het toerisme, want 50 miljoen
Fransen profiteren van slechts 10 miljoen hectaren bos.
te bestrijden is de luchtmacht ingescha
keld. Verleden jaar is hiermee een
proef genomen door twee groepen van
iedere 5 vliegtuigen uit te lenen Deze
beide groepen zijn 73 maal uitgerukt en
hebben 720.000 liter water uitgestrooid
Binnen een bepaalde sector waren er
evenveel bosbranden als ln 1966, maar
het aantal verbrande hectare was 40 pro
cent minder.
Zodra een bosbrand wordt gesigna
leerd slijgt een helikopter op vuor een
eerste verkenning. Aan boord bevindt
zich een brandweercommandant die al
leen tot taak heeft de omvang van de
brand vast te stellen. Neemt de brand
in omvang toe dan guan andere helikop
ters met brandweerlieden de lucht in.
die in de buurt van de brand aan de
grond worden feiet.
De grootste oorzaak van bosbranden
is de onvoorzichtigheid van het publiek.
Overal in bosrijke streken staan borden
en aanbevelingen om voorzichtig te zijn
met vuur. Doch verreweg het grootste
deel van het publiek is aan die borden
gewend en ziet ze bijna niet meer. Ach
teloos steekt de automobilist ln zijn wa
gen een sigaret op en gooit de nog
brandende lucifer of de rokende sigaret
naar buiten.
In tijden van droogte veroorzaakt dat
maar al te gemakkelijk een bosbrand.
Als tweede oorzaak zijn er ook de gees
telijk gestoorden die er plezier in heb
ben een bos aen te steken, maar hun
aantal ls vijfmaal zo klein als dat van
de onvoorzichtigen. Ook zijn er de na
tuurlijke oorzaken van bosbranden, zoals
inslaan van de bliksem, maar dat komt
zelden voor.
Een van de voornaamste bestrijdings
middelen is dat overal toegangswegen
worden gemaakt en onderhouden, om tot
alle vuurhaarden te kunnen doordringen.
Men graaft brede greppels om het vuur
ln zijn loop te sluiten en overal worden
water-reservoirs aangelegd voor de
brandweer.
Als regel bestaat de brandweer uit
vrijwilligers die door de sirenes van
hun dorpen worden gemobiliseerd en
dan vertrekken aan boord van tankwa
gens die van 300 tot 3500 liter water
kunnen vervoeren. Neemt de brand gro
te omvang aan, dan worden de Catan-
nas ingeschakeld, watervliegtuigen die
op zee of op meren kunnen landen en
binnen 14 seconden vol zijn. Om het wa
ter over de brandhaard uit te storten
4000 liter is 1 enkele seconde vol
doende. Maar er zijn deskundigen die
het nut van deze vliegtuigen met een
waterbombardement in twijfel trekken.
Om eventuele bosbranden deze zomer
Diefstal in
godsvrucht en
dankbaarheid
(Van onze correspondent)
BALKBRUG De beheerder van
het hervormd jeugdcentrum in
Balkbrug nabij Dedemsvaart, die
dinsdagochtend vroeg het lokaal
binnenkwam trof daar 'n inbreker
aan De man was hem echter net
iets te snel af en verdween in het
ochtendgloren. Nadien bleek dat hij
een collectebus (in het gebouw
wordt zondags een kerkdienst ge
houden), had geleegd. De inbreker
toonde zich overigens een dank
baar man. Op de lege collectebus
legde hij een psalmboekje open
geslagen bij een bladzijde waarop
als eerste regel stond „'k Wil u
o God mijn dank betalen". Op de
bladzijde legde hij ook nog een
paar dubbeltjes, ongeveer 1 pro
cent van de buit.
(Van o
z correspondent
MAASTRICHT De 77-jarife A. S„
of zoals iedereen haar in Maastricht
kent „Netteke", is maandagnacht bijna
gewurgd door de 31-jarige Maastrich
tenaar H. C. „Netteke" die alch zoals
gewoonlijk op een van dc terrasjes had
geïnstalleerd om de nacht door te bren
gen, zat daar. zoals haar gewoonte is
een flink partijtje te schelden.
De 31-jarige man, die flink gedronken
had, trok zich dat toen hij voorbij
liep zo aan dat hij op Netteke
toesprong en haar keel dichtkneep.
Omdat zich dit afpseelde op een terras
je naast het politiebureau, kon de po
litie het hulpgeroep horen en direct in
grijpen. De politie vond de man terwijl
zijn handen Nettekes keel omklemd
hielden. Hij werd meegenomen naar het
politiebureau. Hij kon zich niets van wat
hij gedaan had herinneren, alleen dat
Netteke volgens zijn zeggen hem had
uitgescholden. Hij zal worden voorgeleid
voor de officier van justite.
DODEN IN VERKEER
HARDENBERG (ANP) Dinsdag
morgen is op de rijksweg tussen Zwol
le en Hardenberg de 62-jarige N. G. Pol
derman uit Amsterdam om het leven ge
komen toen hij met zijn auto ln frontale
botsing kwam met een truck met opleg
ger. De heer Polderman had de file,
waarin hij reed, plotseling verlaten om
te gaan inhalen. De vier passagiers, die
zich in zijn auto bevonden, werden allen
gewond en opgenomen in het ziekenhuis
in Hardenberg. Van een van hen is de
toestand zeer ernstig.
r>r>
(Van
mze correspondent)
ZONDERT Liften Is voor vele
Nederlanders en buitenlanders nog steeds
dé manier om op vakantie te gaan. Nu
het hoogtepunt van het rakantieselaoen
is aangebroken staan dagelijks honder
den mensen met de duimen omhoog en
het bordje met de plaats van bestemming
erop
ben ls deze wij se van vakantie vieren de
goedkoopste en de gezelligste. A.N.VV.R.
en rijkspolitie zijn er minder gelukkig mee.
De rijkspolitie weert de lifters als
zijnde „levensgevaarlijk voor het verkeer"
zoveel mogelijk van de autosnelwegen en
deelt daarbij soms kwistig processen-
verbaal uit. De A.N.W.B. waarschuwt
haar leden voor de juridische en ver
keerstechnische problemen, die zij zich
op de hal6 halen, als zij met een lifter
ln de auto betrokken raken bU een ver
keersongeval. „U loopt het risico, dat u
de rest van uw leven financieel ln de
moeilijkheden zit", zegt de A.N.W.B.
tegen deze automohillsten.
De lifters zelf tillen er niet zo zwaar
aan. Walter Oetendorf (20) uit Bllthoven
en Harm Simons (21) uit Bergen ln leder
geval niet. We pikten ze op bij de grens
overgang in Wemhout. Ze kwamen net
terug van een 14-daags liftbezoek aan
Engeland.
„Het is on« geweldig bevallen", vertel
len ze. „Volgend Jaar gaan we weer,
maar dan naar Oost-Europa of Scandi
navië, daar gaat het liften nog gemak
kelijker dan hier'. Ze gingen naar
Engeland om de taal te leren. Of ze
moeilijkheden met de politie gehad
hebben?
„Nee", zeggen ze resoluut. Dat ze niet
langs een autosnelweg mogen gaan staan
weten ze wel, ze voelen wat dat betreft
met de rijkspolitie mee, maar het voor
beeld van de andere lifters trouw volgend,
omzeilen ze de moeilijkheden door auto
snelwegen zoveel mogelijk te mijden en
bij opritten te gaan staan. „Voor een
bord met de aanduiding „autoweg", dan
kunnen zij Je niets maken. Alleen
de automobilist, die stopt, loopt het risico,
dat hij er bij Is", verkaarden ze.
Het is in Nederland, dat hebben ze ook
van talloze andere lifters gehoord, erg
Is dat anders, daar rijden de automobi
listen Lifters zonder meer voorbij. Beigen
zijn niet zo happig op vreemden en
ze kunnen soms erg vreemd zijn in
een auto. In Engeland zijn het alleen
zakenlui en vrachtwagenchauffeurs, die
lifters meenemen. Dat is Walter en
Harm in Engeland opgevallen.
Fransen geliefd
„Het Is belangrijk", vertellen »e. „te
«eggen uit welk land Je komt Ah Neder
lander nemen ze je getnakkelffk mee.
maar je moet wel eerst het misverstand
uit de weg ruimen, dat de taai die je
«preekt Duits 1». Al» Duitser word je wel
heel beleefd behandeld, maar een üft
krijg Je bijna niet. De Fransen «ijn op
dit moment helemaal in bij de Britten.
Vooral al» ae over de ongeregeldheden ln
ParQa kunnen vertellen. We hebbben van
We Béiden al, dat liften goedkoop is.
Walter en Harm gingen samen met
400,— op zak naar Engeland, ze had
den, toen we met hen spraken, nog een
gulden of vijftien over. Niet genoeg meer
voor een treinkaartje, maar dat lnterres-
HODEIDAII (AP) De llevelingsaap
van een politieman, die in Hodeidah,
Jemen, ter dood was veroordeeld we
gens brandstichting, ls in het openbaar
door v een vuurpeloton van de politie
terechtgesteld, zo heeft het officiële le-
gertijdschrift van Jemen gemeld. Tij
dens het proces hadden getuigen ver
klaard dut de aap in een bamboehut
was geklommen, daar een kachel had
omgegooid en toen de poten had geno
men. De hut was volledig afgebrand.
Honderden toeschouwers woonden de
executie van de aap bij. Het tijdschrift
trok de wettigheid van de terechtstel
ling evenwel in twijfel. Voor een execu
tie moet volgens de wet de ter dood-
vqroordeelde worden gevraagd of hij
een laatste wens heeft. Wij betwijfelen
of dit wel is gedaan, en als dit wel
het geval is geweest vragen we ons af
of iemand het antwoord van de aap
wel heeft begrepen.
seert hen blijkbaar minder. In welke
moeilijkheden ze raken als ze in
Engeland zonder geld komen te zitten,
interesseert ze evenmin. Wie dan leeft
die dan zorgt, ls hun devies.
A.N.WJ, en rijkspolitie tonen zich
fervente tegenstanders van de lifterij.
Kapitein K. de Maat, commandant van
een Porschegroep, zegt, dat zijn mannen
er bijzonder happig op zijn om lifters
van dc autosnelwegen te verwijderen. „De
Nederlanders gaan ronder pardon op de
bon; voor buitenlanders zijn we wat
selïAppelijker. De automobilisten krijgen
eveneens zonder meer een proces-verbaal
voor «toppen «onder noodzaak", verklaart
hij. „Lifters Borgen voor zeer gevaarlijke
verkeerssituaties. Ze staan te dicht langs
de weg. waardoor automobilisten ont
wijkende manoeuvres gaan maken. Al»
een automobilist stopt op een snelweg en
dat gebeurt niet altijd bij een parkeer-
strook, is dat ook levensgevaarlijk, om
maar niet te apreken over de automobi
list, die genoeglijk babbelend met zijn
liiterpassagier abrupt de snelweg weer op
rijdt. „Eigenlijk is liften niet alleen ge
vaarlijk op snelwegen, maar op alle door
gaande wegen", aldu» kapitein De Maat.
Adjudant. .1, Besselink, commandant
van een verkeeregroep, onderschrijft deze
kritiek. Hij plaatst, er echter wel de kant
tekening bij, dat het liften nog geen ont
stellende vormen heelt aangenomen. De
aantallen lifters zijn ln de loop der Jaren
tot nu toe niet groter geworden, merkt
hij op.
De A.N.WJ1, heeft een onderzoek naar
de UftprakttJken en de gevolgen ervan
ingesteld. De resultaten hiervan /.Jjn
vastgelegd ln een rapport, waaruit blijkt
dat de automobilist de juridische en ver
zekeringstechnische gevolgen van het
meenemen van lifters schromelijk onder
schat. A.N.W.B. en rijkspolitie hopen
dan ook dat er steeds minder gelift sol
worden. Of Uftilefhebbers bet daarmee
eens sijn valt te betwijfelen.
DEN HAAG (ANP) In het jaar 1967
bedroeg het aantal onherroepelijke ver
oordelingen wegens verkeersmisdrijven
in ons land ruim 12.000 tegen 11.500 ln
1966 of rc«p. 97 en 93 per 100.000 Inwo
ners. Dit blijkt lilt voorlopige cijfers van
het Centraal Bureau voor dc Rtatlstlek.
Wegens het onder drankinvloed rijden
mei oen motorrijtuig werden 4.000 ver
oordelingen onherroepelijk tegen bijna
3.(100 in 1900 12 procent). Voor brom
fietsen bleef het cijfer vrijwel constant
(1300); voor wielrijders liep het met
ruim 100 terug tot 965 10 procent).
Het totaalcijfer voor bestuurders van
voertuigen, die onder invloed verkeer
den was rond 6300 of 5 procent meer dan
een Jaar tevoren.
Voor doorrijden na een ongeval liep
het cijfer met 100 veroordelingen op tot
ruim 3.000 3 procent) en voor het be
sturen van een motorrijtuig nadat de
bevoegdheid is ontzegd met ruim 100
tot rond 850 (15 procent).
Het aantal veroordelingen wegen* joy
riding liep terug tot rond 950 8 pro
cent).
(Van i
i parlementaire redactie)
DEN HAAG Het la niet uitgesloten,
dat er maatregelen «uilen worden ge
nomen om bet brood aan minlmum-
prijscn te binden. De huidige ontwikke
ling in sommige «treken van het land
heeft althana de ernstige ongerustheid
gaande gemaakt van «taatasecretarU Van
Son (Ec. Zaken). De bewindsman vraagt
zich af, of dergelijke Ingrepen In de
prUzentoestsnd ook overwogen moeten
worden ten aanslen van b.v. melk en
Jenever, welke produkten In een met
brood vergelijkbare prijssituatie verke-
De heer Van Son heeft van zijn be
zorgdheid uiting gegeven tijdens overleg
met de vaste Kamercommissie voor de
middenstand. Hij vroeg daarin aandacht
voor de vele aspecten, die nauw met het
prijzenprobieem samenhangen, zoals de
werkgelegenheid en het consumenten
belang. Ongeacht dc risico's, die het
vaststellen van minimumprijzen met zich
meebrengt, vond de heer Van Son de
huidige toestand kennelijk zo ernstig,
dat hij de mogelijkheden van een der
gelijke actie uitvoerig besprak.
De wet economische mededinging zou
voor de situatie op de broodmarkt geen
uitkomst bieden, terwijl dc prijzenwet
slechts de mogelijkheid tot maximum
prijzen opent. De wet op de bedrijfs
organisatie knn echter aan de produkl-
schappen de bevoegdheid geven prljs-
regelend op te treden. Overigens is bij hel
brood de situatie nog niet zodanig, dat
een te treffen maatregel voor het heli-
land zou moeten gelden. Bovendien wil
de staatssecretaris zelf een flinke vlngei
in de pap houden. HIJ wil het prijsbeleid
zoveel mogelijk door de overheid laten
bepalen, zonder te tornen aan het veto
recht bij conceptverordeningen.
De staatssecretaris hield de Kamer
commissie voorts voor, dat hij eerst
wacht op Initiatieven van het bedrijfs
leven. Zo zullen de Nederlandse Bakke
rijstichting en het Produktschap zich
over de problematiek beraden. De com
missie drong bij de heer Van Son op
bekwame spoed uan. Men wenst op korte
termijn maatregelen „tegen de uitwas
sen, zoals deze zich thans voordoen".
Helaas heeft de Ned. Bakkerljstleh-
ting geen invloed op supermarkten. De
heer Van Son heeft besloten om ver
tegenwoordigers van consumentenorga
nisaties bij het overleg te betrekken.
DEN 1IAAG (ANP) Op 66-Jarlge
leeftijd Is gisteren overleden de heer J.
H. Matls, sinds 1927 directeur-hoofdre
dacteur van het Haags Persbureau.
Jean Hubert Matla, geboren Hagenaar,
studeerde wijsbegeerte, letterkunde en
archeologie. Na eerst werkzaam te *Un
geweest als bibliothecaris van dc r.-k.
openbare leeszaal en bibliotheek te Schie
dam. was hij vanaf 1924 verbonden aan
,,'s-Gravenhage in beeld" en „Ford
revue" Ook was hij toen medewerker
aun de N R.C.
In 1927 begon hij de loopbaan, die hij
tot aan zijn dood zou blijven vervullen.
Grote bekendheid verkreeg hij in dc dag
bladwereld door zijn Matla-agenda, die
ln 1951 werd bekroond met de legpen
ning van Persbelangen. en in 1954 met
de wisselbeker van de Nederlandse ver
eniging van persbureaus. Van deze ver
eniging was hij sinds 1950 voorzitter.
Wijlen de heer Matla heeft onder zijn
pseudoniem M. van Meerdervoort ver
schillende publikatics op zijn naam
•taan. De voornaamste daarvan zijn „Het
bolwerk van den blinden pionier", dc
geechledenia van de katholieke pers in
Nederland In de periode 1800—1936.
„Waaromen hoe?", een bundel citaten
over de pers en „Fabelachtige groei van
de Sovjetpers". Ook verschenen artikelen
van de hand van de heer Matla ln tal
rijke binnen- en buitenlandse bladen.