De Tour van de fietsende computers
GELDERMANS: „DAT IS MET
VIER MANNETJES BEREIKT"
NA VEDETTE JANSSEN EEN GRAUWE
TRADITIONEEL BOLWERK, DAT TOUR
MIDDENMOOT
IS, WANKELDE
Wielercarrière van Janssen
aaneenschakeling successen
Historische
dag voor
Nederlandse
wielersport
TOEN WIST IK ZEKER
,Dit
dag
Jan Janssen:
is de mooiste
uit mijn loopbaan
„IK BID U
MIJNE HEREN,
HET IS AL
'N KWARTIER"
CHU telegrafeert
Tourwinnaar
Nederlandse
prijzenpot bijna
40.000 gulden
Pelforth stopt
activiteiten
MAANDAG 22 JULI 1961
Van onze speciale verslaat/ever)
PARIJS. In het stadion van Vincennes eindigde tenslotte deze
gedenkwaardige Ronde van Frankrijk. De Tour van Jan Janssen,
de Tour ook van de frontale aanval tegen de doping. Een Ronde,
rijk aan favorieten, waarin Poppe, Vandenberghe, Pintens, Gan-
darias en Schiavon een hoofdrol konden spelen, waarin Neder
land de bittere ervaring opdeed dat er na de vedette Janssent
slechts een grauwe middelmoot rest, waarin de tweespalt in de
Franse A-ploeg en de val van Poulidor van beslissende betekenis
waren, waarin eveneens het traditionele bolwerk, dat de Tour is,
wankelde en men de formule ter discussie stelde.
.„Pappa, Uc vind het hardstihke leuk voor je". Dat vinden wij ook> Karin.
Van onze speciale verslaggever)
PARIJS In de „Porte Jaune", het
exclusieve restaurant idyllisch gelegen
in het Bois de Vincennes, bekende ook
Ab Geldermans zijn twijfels. „Eén dag
geloofde ik niet meer in de overwinning
ran Jan. Dat was toen Pingeon twaalf
minuten voorsprong nam. Toen zat ik in
mijn auto en zei tot mezelf: het is ge
daan, Jan. Je hebt verloren". Het was
de enige keer dat de Nederlandse ploeg
leider zijn overigens rotsvaste ver
trouwen in zijn kopman verloor.
Geldermans, die zich voor het eerst
na een maand gestoken had in een keu
rig, maar wat verkreukeld kostuum, zelf
ooit een van de vedetten in de Tour
(in 1961 twaalfde, in 1962 vijfde in het
eindklassement) vergeleek Janssen met
zichzelf. „Jan is completer. Ik kon ook
goed afzien, sterven op de fiets. Maar
Jan heeft dat nog meer. Ik kon niet
sprinten, Jan wel. Jan gaat ook beter
omhoog in de cols. Een klasse beter".
Of Janssen moeilijke dagen had ge
had? Geldermans: „Heel moeilijke. Bij
voorbeeld die dag over de Aubisque en
de Tourmalet. Toen lag hij 's avonds
doodmoe in zijn kamer en op dat mo
ment hoorde hij dat zijn ploegmaten had
den opgegeven. Het was een zware slag
voor hem". De blonde Jeanine Anquetll
(de vijfvoudige Tourwinnaar kwam Jans
sen feliciteren) passeerde: „Onze geluk
wensen, dit is een dag die ook ons ple
zier doet. Hij heeft het verdiend".
Geldermans: „Weet je wat ik nu zo
bewonder in een grote jongen als Altig,
Anquetil en Janssen? Ze lijden meer dan
de mindere goden. Ik heb in deze Tour
veel met Janssen moeten praten, en hem
moed moeten inspreken. Ik heb het zelf
ook moeilijk gehad. Toen we naar de
Tour gingen dacht ik dat het met deze
ploeg wel zou lukken. Maar ze is tegen
gevallen. Vianen mag dan voor de pers,
radio en televisie, goed gereden hebben,
voor mij heeft hij dat niet gedaan. Hij
was geen goede ploegmaat. Ja, hij kon
alleen op het eind van een wedstrijd rij
den, dan zeg ik: akkoord, maar dan moet
hij ook minstens twee ritten kunnen win
nen. Dat heeft hij niet gedaan".
Grote foto
Iemand kwam een exemplaar van
France Soir brengen. Een extra-editie die
met een oplage van een miljoen in Parijs
op straat was gebracht. Er stond een
grote foto van Jan op de voorpagina. En
een grote kop schreeuwde: „Janssen win
naar". Geldermans: „Dat hebben we met
vier mannetjes bereikt. We hebben nie
mand in de slag gehad, dat kon niet.
Er waren te veel kanshebbers". Zijn
eigen toekomst? „Ja, ik denk op dit mo
ment enkel aan mijn vrouw die in het
ziekenhuis ligt. Ik wil zo vlug mogelijk
naar huis. Maar ik wil toch wel beken
nen dat mijn ideaal is ooit een eigen
Ploeg te hebben. Of dat lukt?".
Emotioneel
Geldermans en Janssen waren in het
stadion van Vincennes in eikaars armen
gevallen. Ze huilden beiden. Geldermans:
..Jan zei: je hebt het geweldig gedaan
Ik kon er niets aan doen dat ik huilde,
je zult het misschien kinderachtig vin
den, maar zo ben ik nu eenmaal. Toen ik
zelf nog fietste en ik tijdens een trai
ning wel eens dacht aan een wedstrijd
die ik gewonnen had, huilde ik soms ook.
Ik ben nu eenmaal emotioneel. Straks
als ik thuis kom en mijn vrouw zie huil
ik weer. Dat weet ik nu al. Ik heb sterk
rr
PARIJS „Mooier dan welke dag uit mijn wielerloopbaan. Meer dan een
wereldkampioenschap. Jongens (tot Den Hartog, Dolman, Beugels, ploegleider
Geldermans, soigneur C'ollard en mecanicien Hulshof), bedankt." Jan Janssen,
de eerste Nederlandse winnaar van de Ronde van Frankrijk, kon slechts in
korte zinnetjes spreken. H(j moest, hij wilde even zijn tranen terugdringen,
maar hü kon het niet. Hij liet zich even gaan, net zoals ploegleider Ab Gelder
mans. Mochten zij misschien? Was niet het grootste Nederlandse wielersucces
bewerkstelligd door een man, die in de zwaarste etappewedstrijd, de Tour de
France, maar drie helpers had? Drie toeverlaten, terwijl de andere kandidaten
voor de overwinning, Herman van Springel en Ferdi Bracke nog reden in een
equipe van negen man. Onder deze omstandigheden winnen kan alleen een
heel grote, een Jan Janssen.
Jan Janssen wist zich sterk voor deze Tour, maar ook hü heeft zijn moeilijke
dagen gehad. In de rit naar St.-Gaudens. na de rit in Sallancbes, waar hij vier
Jaar geleden zijn andere grote succes, zijn wereldkampioenschap, behaalde. Hij
had opgezien tegen de tijdrit. Met tegenwind vijfenvijftig kilometer. De weten
schap te moeten winnen van Van Springel, de druk te voelen. Maar weinig te
mogen verliezen op Roger Pingeon en Ferdi Bracke. „Maar mijn angst voor de
tijdrit was verdwenen, toen ik het parcours had gezien. Ik wist zeker, dat ik
niet meer verslagen kon worden. Dit was mijn traject, veel bochten, moeilijke
soms. Als je goed stuurt kun je daarop winnen."
Onmiddellijk na de eerste helft van de laatste etappe was Jan Janssen met
ploegleider Geldermans de route gaan verkennen. Bijna het gehele traject
hebben zij afgelegd in de auto. „Je weet wat je kunt in zo'n tijdrit, maar je
voelt dat je meer kunt als er een trui op het spel staat. Dat geldt natuurlijk
ook voor de anderen, maar als je er zo dicht bij bent, gaat het nog beter. Ikben
gelukkig, dolgelukkig. Ik heb als Nederlander gewonnen met maar drie man.
dat is toch geweldig. Geloof mU. ik voel mij honderd procent Nederlander, maar
ik blijf in Frankrijk fietsen. Ik heb het goed hier, ik ben populair."
met Jan meegeleefd. De laatste 20 kilo
meter van de tijdrit heb ik hem wel
licht naar de overwinning geschreeuwd.
Ik had geen stem meer toen wij de wie
lerbaan bereikten".
Is Janssen een moeilijke jongen? Gel
dermans: „Hij is wel eens wat hard voor
zijn ploegmakkers. Niet alle vedetten zijn
zo. Hij mag graag mopperen als iets niet
naar zijn zin loopt. Hij zegt ook wel eens
iets te veel. Een moeilijke jongen? Nee".
Merci, merci
Janssen kwam terug van de ontvangst
op het stadhuis. Men had hem ook nog
naar de studio van de Franse televisie
gebracht. Met vrouw en kind. Toen hij
in de „Porte Jaune" aankwam applau-
diseerden alle gasten. Jan lachte. „Merci,
merci", zei hij. Hij nam zijn plaats in aan
tafel, omringd door de Nederlandse ren
ners, de sportcommissieleden van de
K.N.W.U., de vrouwen van de coureurs,
Jacques Anquetil. zijn vrouw en dochter
en enige journalisten. Er werden hem
woorden van lof toegezwaaid. Jan stond
op en dankte zijn ploegleider en allen
vooral hetgeen zij gedaan hadden in deze
Tour voor hem, die hem de grootste zege
uit zijn carrière bracht, tenslotte kwam
er champagne op tafel. Er werd ge
klonken.
Het mocht voor een keer op
deze historische dag van de Neder
landse wielersport.
Men mag aannemen, dat het
een zuivere Tour was, zonder
doping. Slechts twee renners
werden betrapt, de jongste van
de Ronde Samyn en de oudste,
Stablinski. Er zijn daarnaast
renners geweest die op de een
of andere dag het risico ge
nomen hebben en die door de
mazen van het controlenet ge
glipt zijn. Maar in het algemeen
werkten de controles toch pre
ventief. Ze hadden echter grote
invloed op het wedstrijdverloop.
In deze overgangsfaze waren
vooral de oudere renners on
zeker. Ze schuwden de aanval,
bang voor de ineenstorting op
de dag erna, die niet meer kon
worden opgevangen door stimu
lantia.
Grote aanvallen bleven daardoor uit.
Slechts Roger Pingeon brak twee keer
door die barrière van vrees, maar be
kocht ook twee keer zijn inspanningen
met levensgrote inzinkingen. Het werd
aldus een Ronde voor de j-ekenaars, de
fietsende computers. Een ronde voor
slimme renners die zuinig rijdend schuil
gingen in het peleton, die hoogte- noch
laagtepunten kenden, maar niettemin
slechts reinig tijdverlies leden en stapje
voor stapje klommen in het klassement.
Eenmaal, in de etappe naar Aurillac door
de lasiige Auvergne, bundelden de favo
rieten de krachten samen voor de genade
slag aan de Franse nationalen. Maar ook
dat was groepswerk, niet de vermetele
poging van de enkeling. Eenmaal, in de
afdaling van de Col de la Colombiere, in
de laatste Alpenrit, had ook Jan Janssen
een aanval gepland. Lucien Aimar zou als
springplank dienen. De slimme Aimar, in
dat soort vluchtpogingen de absolute
meester in de rijdende peletons aller lan
den, sloop onverwacht uit het zicht. Maar
hij wachtte tevergeefs op Janssen. Hij
kwam niet. ook Janssen verkoos ten
slotte het rekenwerk, het secondenspel
in de tijdrit.
Noodgedwongen
Noodgedwongen, moest men vaststel
len. Wat zou er immers gebeurd zijn als
Janssen, met nog slechts drie ploegmak
kers om zich heen, toen de gele trui ge
pakt had? De Belgen en de Italianen
zouden hem hebben afgeslacht. Genade
loos, met de kracht die hun nog vrij
complete ploegen konden opbrengen.
Janssen zocht tevergeefs steun bij ande
ren. 'Iet was een Tour zonder merken-
strijd.
Even leek de BIC-groep zich achter
Janssen tc scharen, maar toen de dag
naderde waarop Wolfshohl en Aimar
potentiële winnaars werden, toen Pel-
forth bleef aarzelen in zijn beslissing
zijn fabrieksploeg op te heffen, toen lie
ten de mannen van BIC Janssen vallen
in de weinig beschuttende kring vai
eigen, door gebrek aan mankracht,
zwakte ploeg. In dat licht moet men
de opmerking van Janssen, op de
laatste dag van de Ronde, zien: „Als ik
deze Tour win heb ik dat met drie r
sen gepresteerd".
Met dat al, met het rekenwerk, had
menigeen geen vrede. Ook Jacques God-
det niet, die zag dal nu de dope eruit
was de demarrages niet meer met die
vroegere lelheid werden doorgezet, de
aanvalsdrift uit het peleton was gevloeid
de nivellering met beklemmende
macht zijn intrede had gedaan. Goddet
wierp op dat moment de vraag op: „Moe
ten wij de formule van de Tour niet wij
zigen? Moeten wij niet het voorbeeld van
de zesdagen volgen, die ook dood waren
maar die nieuw leven werd ingeblazen
met dagelijkse klassementssprinten en
dat soort dingen?" Zeker, men kon de
nivellering ook zoeken in de afwezigheid
van Merckx, Motta en Adorni. Maar
daarin school toch niet de oplossing. Felix
Lévitan had kunnen toegeven aan de eis
van Merckx die ondanks de invloed
van zijn Italiaanse fabrieksstal Faema,
tenslotte toch voor een astronomisch
groot bedrag had willen starten. Maar
Lévitan hield zich aan zijn principe, hij
betaalde niet. Hij kocht daarmee de nivel
lering in zijn Ronde.
Die is gevaarlijk in deze tijd van wel
vaart, waarin de Tour eigenlijk steeds
minder past. Er waren tekenen die daar
op wezen. Op momenten van zwakte en
teleurstelling spraken Dolman: „Ik ga
een andere baan zoeken" en Godefroot:
„Dit werk is niet menselijk meer". Woor
den die duidelijk maken, dat de Tour in
strijd is met de ontwikkeling van deze
tijd waarin het leven steeds gemakke
lijker wordt en de welvaart toeneemt.
Den Hartog: „Ik heb gemerkt dat sinds
de dag waarop ik zoveel geld had dat
ik comfortabel kon leven, mijn ambitie
als renner minder werd".
Karakter
De renners die kunnen sterven op de
fiets worden schaarser. Daarom moet
men zo'n grote bewondering hebben voor
Jan Janssen, 28, de enige van de oudere
garde, die in deze Ronde zonder doping
voorin bleef strijden, die ook nu het ka
rakter toonde waaraan zovele jongeren
mank gaan. Janssen stierf bijna op zijn
fiets. In de rit over de Aubisque en de
Tourmalet waar hij in St.-Gaudens ge
ruime tijd niet in staat was te spreken,
in de rit naar de Cordon waar hij bij
aankomst van zijn fiets viel. Dat is Jan,
eigenaar van een wil en standvastigheid,
die ongelooflijk groot zijn. Hij was het
ook die Van der Vleuten na zijn opgave
in de eerste etappe de raad gaf: „Zoek
een ander beroep, je kunt niet lijden",
toabtl-he
Uniek
Dc Tour was opnieuw een commer
cieel succes. Langs de meer dan 4600 km
lange roufe straalde de karavaan een be
langstelling en sympathie tegemoet als
nooit tevoren. Maar toch wankelde het
bolwerk nog op de voorlaatste dag toen
ene André Poppe uit Sint-Niklaas een
half uur lang in de gele trui reed. In een
felrood geschilderde auto van l'Equipe
grepen Goddet en Lévitan verbijsterd
naar hv.n hoofd. Bespaar het ons, Poppe
als winnaar, het zou een commerciële
catastrofe worden. Er gebeurde daarop
iets dat in de historie van de Tour uniek
te noemen is. Jacques Goddet, de man
die en dat is groots gezien in zijn
padvindersuitrusting als een levende le
gende door Frankrijk toert, reed naar
voren, liet zijn auto op de weg keren,
ging rechtop staan en stak, toen het pele
ton voorbij kwam, zijn armen omhoog.
,,Ik bid u, mijne heren, het verschil is
al bijna een kwartier", riep hij. De
smeekbede van Goddet vond gehoor in
het peleton, Jan Janssen ging n aar
Pingeon: ..Dat kunnen wij toch niet doen,
Roger?", zei hg. Pingeon knikte. Daarop
gingen de Nederlanders aan de kop van
de groep rijden, de Fransen volgden. Zo
werd de Tour waarschnijlijk gered voor
een winnaar als Poppe.
Martelaar
Maar dit alles was toch maar mogelijk
in deze Ronde, waarin men aanvankelijk
had geloofd In de immer ongelukkige
Poulidor, de martelaar van de wieler
sport, in de Italiaan Schiavon, die ver
loor omdat hij geen col durft af te rijden
en in een lastige bocht met een voet over
de grond schuift, in Bitossi, die op de
Aubisque weer eens moeilijkheden had
met zijn hart. Zelfs Vandenberghe had.
toen hij ook na de Pyreneeën de gele trui
nog om zijn schouders had, de twijfels
POLITIEKE PRIMEUR
HAARLEM De Christelijk His
torische Unie heeft gisteravond
voor 'n sportieve primeur gezorgd.
Als eerste politieke partij in Ne
derland heeft de C.H.IL Jan Jans
sen telegrafisch gelukgewenst met
zt)n overwinning.
De secretaris van de C.H.U., dr. H.
A. Schuring, zond een telegram
van de volgende inhoud. „Wens u
nameiao de C.H.U. geluk met uw
overwinning in de Tour de France
Uw inzet en afzien zijn indrukwek
kend geweest. Moge uw overwin
ning in deze schone Tour alle Ne
derlandse wielrenners inspireren".
Ook de commissaris van de ko
ningin in de provincie Noord-Bra
bant, dr. C. N. M. Kortmann,
stuurde een telegram naar dc
Tourwinnaar waarin hij deze com
plementeerde.
geweldig lesje in tijdrijden
doen rijzen. Het kon allemaal. Het was
uiterst merkwaardig bijvoorbeeld, dat
bij de valpartijnen de renners vrijwel
steeds op hun gezicht vielen. Volgens
Walter Godefroot was dat niet zo vreemd.
In een openhartige bui vertelde de Belg:
„Als je doping gebruikt, heb je, ook al
ben je vermoeid, altijd nog een reflex.
Je strekt je handen uit. Maar nu ben je
versuft van de inspanning en je valt op
je gezicht". Was dit het waarop Poulidor,
Bracke. Vandenberghe, Van Vrekom en
Weckx allen met het hoofd op de straat
stenen bonkten? Het is mogelijk.
Climax
Na ac teleurstelling om de fietsende
computers groeide de Rondo, die on
danks het niet opnemen van de zwaarste
Alpencols toch niet minder moeilijk was
dan in voorgaande' jaren, in de laatste
week n ii\r een geweldjge climax, die ten
slotte alles weer goed maakte. Op de
voorlaatste dag niet weten wie or wint,
dat was een ideale toestand. Die onzeker
heid stuwde de belangstelling, de emo
ties, de hoop en de vrees naar ongekende
hoogten. Toppen waarop dc Tour. zelfs
In deze tijd van welvaart en gemak,
zelfs in deze moeilijke overgangsfaze in
de strijd tegen de stimulantia, levensvat
baar bleek te zijn.
Dankbaar sloten gisteravond
lévitan en Goddet in Vincennes
Jan Janssen in hun armen. „Hij
siert onze Tour", fluisterde God
det.
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG De wieler
carrière van Jan Janssen is
een aaneenschakeling van
successen. Triomfen van een
groot kampioen, die bij tijd
en wijle uit het bemelluik
worden gedropt. Reeds als
nieuweling, amateur en onaf
hankelijke trad Janssen op de
voorgrond. Zijn erelijst aJa
professional (in dienst van
het Franse merk Pelforth -
Sauvage Lejeune) Is nog in
drukwekkender. In zqn eerste
Tour de France, in 1962 toon
de hij zijn sprinterscapacitei
ten door de achtste etappe te
winnen.
Een zware vai schakelde hem
daarna van verdere deel- geroepen
neming uit. Zijn tweede Jaar jaar.
als prof begon veelbelovend.
1965
Peter
In de JmenHBHIH
(ParijsNice) veroverde hij
In de derde etappe de leiders
trui en behield die tot Nice.
In de Ronde van Frankrijk
van dat Jaar won hij twee
etappes, en nam voor de
eerste maal de groene trui
(leider van het puntenklasse
ment) mee naar Ossendnecht.
Zijn allergrootste triomf be
haalde Janssen echter hl SaJ-
lanches, waai- hij Raymond
Poulidor en Vittorio Adorni
terug verwees en wereldkam
pioen werd. Dit droeg er toe
bij dat Jan Janssen werd ult-
Post en Klaus Bugduhl de
Zesdaagse van Antwerpen,
kwam als winnaar van het
puntenklassement uit de Om
loop Provencaal, Tour de
France en Dauphlne Llbéré.
won ritten in ParijsNice, de
Ronde van Nederland.
Ook in 1966 werd Jan Janssen
gekozen tot de renner van
het jaar. Grootste successen
in dat jaar: winnaar van de
Brabantse Pijl, Bordeaux-
Parijs, tweede m de eindklas
sering van dat jkar: de Tour
de France (zonder etappe-
In 1967: eerste in Nice-
Genua, eerste in Parijs—Rou-
baix, eerste in de Grote Prijs
van Triomouille, winnaar van
de Ronde van Spanje, groene-
truidrager in de Tour de
France, winnaar van Parijs
Luxemburg, winnaar van het
klassement Super Prestige.
Met een banddikte verslagen
door Eddv Merckx in de strijd
om het wereldkampioenschap
ln Heerlen.
In 1968: winnaar van de
Tour de Franca.
Jan gelukkig: Cora
(Van een speciale verslaggever)
i'ARIJS Op de dag. dat Arle den
Hartog een onverwachte zesde plaats
veroverde in de slotrit tegen het horlo
ge in de Tour. heeft Jan Janssen het Ne
derlandse prijzenbedrag een geweldige
injectie gegeven.
Aan het totaal veroverde bedrag van
de ploeg tot aan de tijdrit, ruim 22.000
francs, voegde Janssen gisteren 29.000
francs toe. namelijk 20.000 als winnaar
van de ronde. 8.000 als tweede in het
klassement van dc combinatie (plaat
sing in het algemeen-, het punten- en
hot bergklussement), 1000 als winnaar
van de tijdrit. Met de tweede plaats
ln het halve-dagploegcnklassement van
de tijdrit en de verdienste van Den
Hartog bracht dit het Nederlandse totaal
op de laatste dag naai bijna 52.000
francs, iets minder dan 40.000 gulden.
De drie Nederlanders, die de moed heb
ben kunnen opbrengen om de Tour met
Janssen uit te rijden, weten dat zij dat
niet voor niets gedaan hebben.
JANSSEN NAAR WILLEM II?
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS Pelforth, de fabrieksgroep
van Jan Janssen, stopt definitief met
zijn activiteiten in de wielersport. De
partners van Pelforth, Sauvage en Le
jeune, gaan wel door. Zij vormen het ko
mende seizoen met een benzinemaat
schappij een nieuwe ploeg. Maar Jan
Janssen zal niet daar bij blijven. Hij zal
voor Btc of voor Willem II gaan rijden.
Gisteravond zei de ploegleider van Wil
lem II, Ton Vissers! „WIJ maken een
heel goede kans dat Jan volgend Jaar
eindelijk voor een Nederlandse ploeg
rijdt".
