IMON VAN BEEK-BARKEEPER
Alex Rosemeyer binnenkort
tachtig jaar
Kroon op leven
van hard werken
B ij n a
m ij n
hele familie
speelt in
Secret
Ceremony"
niet voor deze film. Misschien voor
Achttien juli wordt Alexander Coenraad Rosemeier 80 jaar, reden om
zijn leven van hard werken in de kunst nog eens onder de loupe te
nemen. Dat leven begon in 1888 in Solo (gelegen in het voormalig
Nederlands-lndië), waar zijn vader resident was. Plannen van zijn ouders
om hem te laten studeren vonden geen gewillig oor; Alex Rosemeier
wilde kunstenaar worden.
Toen hij in 1902 naar Nederland ging, kreeg hij les van de oud-leraar
van prinses Wilhelmina (die toen nog koningin was), Frits Jansen. Later
ook nog van Alphons Bayens. Jarenlang heeft hij daarna met de be
gaafde schilders A. J. van Driesten en de inmiddels overleden C. v. d.
Windt samengewerkt.
In 1922 verhuisde de heet Rosemeier naar Noorden waar hij samen
werkte met Weissenbruch en Weismuller, allerbei „rasechte" vertegen
woordigers van de 'Haagse School'. „Weissenbruch was lichamelijk niet
sterk; ik roeide hem altijd als we de plassen bij Nieuwkoop opgingen.
Weissenbruch had een definitie voor het gevoel dat je moet treffen voor
je een penseel aanraakt: Als je buiten komt en je ziet iets moois, dan
moet je dat zó lang op je laten inwerken tot je een opdonder van de
natuur krijgt. Hij was een beetje grof in de mond, zie je.
We zaten daar in Noorden in een soort pension voor schilders, bij
moeder Verzijden. Daar kan ik prachtige verhalen van vertellen! Het
was echt zo'n ouwe bende, een geweldige rommel overal. We zaten
er met een heel stel, Weissenbruch, Weismuller en oök Willem Roelofs
en Kees en Manus Vredenbrug. Nieuwkoop is 'n prachtland om te
wonen en werken!"
MO
OPLEIDING
Rosemeier vindt het wenselijk, dat
de kunst van vroeger evenveel kansen
krijgt als de kunst van nü.
„De oudere kunst is aan de dijk ge
zet. Maar als het oude weg moet,
waarom krijgt werk van Rembrandt of
Frans Hals dan nog steeds alle aan
dacht Bij iédere generatie schilders
zitten toch mensen die voor alle tijden
interessant zijn, alken al als kuituur
verschijnsel.
Een fout vind ik, dat veel jongeren
de goeden niet te na gesproken
zonder opleiding beginnen te schilderen.
Timmerman of metselaar word je toch
tegenwoordig óók niet zonder school
of tenminste scholing. En andere kunst
vormen als schrijven en dichten eisen
toch in ieder geval een grote kennis
van de Nederlandse taal. Waarom zou
-dan voor de schilderkunst opeens géén
opleiding nodig zijn?"
VEEL WAARDERING
Het werk in en om Noorden, en in
dezelfde tijd elders gemaakt, heeft veel
erkenning gevonden. In 1927 en 1928
kreeg de heer Rosemeier koninklijke
subsidie voor zijn werk. Hij werkte
toen veel door het hele land. Be
halve in zijn woonplaats schilderde hij
nog in Amsterdam, Elburg, Harderwijk,
Giethoorn, Thorn (Limburg), Katwijk,
Noordwijk en langs de grote rivieren.
Een studiereis naar Frankrijk leverde
hem deelname aan een expositie te Pa
rijs op.
Ook in Nederland i exposeerde de heer
Rosemeier veelvuldig, o.a. in het Ste
delijk Museum te Amsterdam en in
Kunstzaal Kleykamp ,en de zaal Mes
dag te Den Haag. Wefk van hem werd
onder meer door het rijk en door de
gemeente Leiden aangekocht.
Rosemeier is een vertegenwoordiger
van de „Na-oorlogse School", d.i. de
groep van kunstenaars die afstammen
van wat in kunsttermen de „Haagse
School" heet. Rosemeier is stemheb
bend lid geweest van St.-Lucas en is
nog steeds lid van de Nederlandse
Kunstkring.
ZIJN WERK
Het werk van Rosemeier lééft. De
zon is veelal het symbool dat de glans
aan zijn schilderijen geeft. Niet dat
de zon direkt op het werk te zien is,
maar het vrolijke ervan, de glans die
aan de schilderijen wordt gegeven, is
ontleend aan de buitenlucht. Fris van
tint zijn zijn werken. Rosemeier zelf
stelt, dat de oorzaak daarvan is, dat
hij zijn werk steeds buiten maakt.
(„Nu niet meer. ik heb geen tijd").
„Soms maak ik een schets, als ik niet
verder kan. Een schets is eigenlijk een
soort notitie die je thuis moet uit
werken."
Nieuwkoop In volgen» de heer Rose-
ineler „een prachtig land". Eén gezicht
op Nieuwkoop Alex Rosemeier schil-
derde er veel stout hier afgebeeld.
Over het algemeen schildert Rose
meier landschappen. Af en toe duikt
er een portret op tussen de vele krea-
ties, maar dat is een zeldzaamheid.
Opmerkelijk is in zijn werk de weer
gave van de kleuren, die zeer nauw-
geze is. Het sterkst spreekt dat wel
licht bij de afbeelding van koren
schoven die hij heeft gemaakt. De
schaduwt in ten van 't koren zijn uiterst
natuurgetrouw weergegeven. „Het ver
krijgen van een bepaalde gewenste
kleur is ontzettend moeilijk. Maar bij
koren toch wel het meest."
Van zijn portretten dient genoemd
te worden een bij bellezende vrouw en
een argwanend kijkende veedrijver.
Zij zijn sterk en krachtig opgezet.
Achttien juli viert Alex Rosemeier
zijn 80ste verjaardag. De heer Rose
meier, die in de Burggravenlaan (nr.
139) woont, wil dan liever geen bezoek
ontvangen. „Die drukte en dan vaak
die je helemaal niet kent.
Reinigen in Noordwijk kennen Simon van Beek, barkeeper
an Huis ter Duin, niet. Temeer, omdat hij de laatste tijd veel-
uldig in het nieuws is geweest, toen hij, zijn twee zoons en
anvankelijk ook zijn vrouw een rolletje in „Secret Ceremony"
regen, waarin Liz Taylor, Mia Farrow en Robert Mitchum de
oofdrollen spelen. Maar dat zijn niet de enige belevenissen
ie een barkeeper in een groot hotel meemaakt.
mer heb ik hier ook nooit gezien.
Maar wel Willie Alberti. En Ad van
der Gijn van het Cocktail Trio. Daar
rijd ik altijd paard mee. Paardrijden
Is voor mij een ontzettende relax en
zo denkt Van der Gijn daar ook over!
Deze week was een der zoons van
koning Feisal van Saoedi Arabië hier,
htf was westers gekleed."
De huishoudelijke verhoudingen
liggen wat betreft het privé-leven
van de heer Van Beek uitstekend.
„Mijn vrouw voelt me precies aan.
Ze weet dat ik de hele dag al moet
praten aan de bar. Daarom vraagt
ze me nooit wat ik heb beleefd. Ik
vertel het haar dan wel, soms ver
geet ik het gewoon. Ze had eerst ook
een rolletje in die film, maar dat
ging later niet door: het speelde des
avonds en de kleine jongens hebben
dan al de hele dag gewerkt, aan de
film. De oudste jongen van me is
een andere, dat merk ik nog wel. Ik
denk, dat ik uitgenodigd word voor
de première in december of januari.
Die is in Londen."
VEEL DANK
De dank van de filmgroten aan de
heer Van Beek blijkt uit brieven die
hij ontvangt, onder andere toen kon-
takt met hem werd gezocht om zijn
kinderen filmrolletjes te geven.
Dear Mr. Van Beek,
(vertaald)
Dank u zeer voor uw gastvrijheid
toen ik woensdag bij u thuis kwam.
Uw vrouw kon niet vriendelijker zjjn
en ik was aangenaam verrast Barry
te ontmoeten. Ik heb Mr. Losey de
foto's laten zien (die ik hierbfj te
rugstuur) en h(j kijkt vol verwachting
uit naar het werken met Barry, als
hij in Nederland komt.
Ik hoop u dan te zien in Huis ter
Duin. Met vriendelijke groeten aan u
Met de meeste hoogachting, Yours
Sincerely Pieter Rogers (secretaris
van Joseph Losey).
Waaruit blijken mag, dat een bar
keeper lang geen vervelend beroep
heeft!
een tijdje had gespeeld. Iedereen was
trouwens dol op hem.
Henk van Ulsen zat ook aan de
bar toen Liz met me die scène moest
doen. Losey vond hem een geweldige
ster. Hij heeft me nog gezegd, dat
Van Ulsen misschien nog wel eens de
kans kreeg in een film van hem, als
hij zou willen. Hij was onder de in
druk, hij zei, dat hij meteen had ge
zien dat hij een geweldige artist was.
Ik correspondeer vaak met de Bur
tons. Ik heb nu weer een brief voor
ze klaarliggen, in Amsterdam, want
daar woon ik."
Simon van Beek krijgt wel vaker
grote gasten aan zijn bar. Soraya
heb ik bediend, koning Boudewijn
nog. Ook Johnson, toen die nog vice-
president was. Koning Boudewijn van
België heb ik in een tent bediend.
Hij was in Nederland, toen hij nog
niet getrouwd was. Wij hadden bui
ten een tent waar allerlei herinne
ringen van hem aan Nederland wa
ren tentoongesteld, door Nederlanders
verzameld en bij elkaar gezocht. Hij
ging die zien. Koningin Juliana en
Prins Bernard waren er toen ook bij
en de toenmalige burgemeester van
Noordwfjk, de heer Van Berckel. Het
was toen ontzettend warm. Boude
wijn was ontzettend sympathiek, dat
zijn trouwens de meeste vooraan
staande mensen die je hier ontmoet.
Het is machtig. Soraya heb Ik eens
op haar kamer bediend, het was een
uur of elf. Na elven gaan de drinks
namelijk uit de bar. Ze wilde nog
wat hebben. Op haar kamer heb ik
een half uur met haar gekletst en
met haar moeder, die daar ook was.
Het was ontzettend leuk, ontzettend.
AMBTSGEHEIM
Aan zo'n bar hoor je heel wat. Die
groten willen ook wel eens wat kwijt
en daar is de bar het meest geschikt
voor. In zo'n groot hotel hebben we
eigenlijk een soort ambtsgeheim, net
zoals dokters we mogen niet alles
vertellen wat we horen. Ik was in
Holland bijvoorbeeld een van de eer
sten die hoorden dat president Ken
nedy vermoord was. Het was in de
RAI, waar een Amerikaanse week
was, door Johnson geopend. Johnson
ging daarna meteen terug naar Ame
rika. Er kwam telefoon van het Witte
Huis. Een vriend van Kennedy was
daar hoe heet die ook alweer? Ik
kan z'n naam niet meer zo gauw
herinneren enfin, die moest voor
de telefoon komen. Hij hoorde het
toen. Meteen een grote verslagen
heid in de tent. De festiviteiten wer
den toen allemaal afgelast."
Ook Nederlandse prominenten komen
veel ln Noordwijk en daarbij In Huis
ter Duin. „De hele TV-wereld komt
hier eigenlek, behalve de jongeren
so» ls Boudewijn de Groot, Jan Ore-
Jan
Asselbergs
De eerste elpee van Asselbergs Is
een komplete verrassing In de cabaret
wereld. Goden als Boudewijn de Groot
en Ramses Shaffy wordt naar de kroon
gestoken. Het peil van deze artiesten
wordt nagenoeg bereikt. De muzikale
begeleiding Is zeer goed, daarvoor staat
Bert Palge borg.
Twaalf liedjes over leven, liefde en
andere luchtige zaken worden satirisch
gebracht. Eerste 'n keurig vrouwtje, het
relaas van een meisje dat zich „kleed
de als een etalagepop, wie niet beter
wist die hield het daar ook op." De
begeleiding Is „fiedelend", met als ach
tergrond een triangel.
Leven In blauw is een langzaam num
mer dat door het erop volgende '.adv
Lorelei wordt overvleugeld, dat Is spran
kelend en fris. Begeleiding: drumveger-
tjes. Het lief Provincieplaatsjes la la
Boudewijn de Groot/Lennaert NQgh. De
satire is bijtend en scherp, maar raak.
Carnavalsldylle Idem. Sproetjes op je
neus Is een lied over een meisje
en wat voor meisje. „Je ogen en de
lucht korenbloemblauw"
Meisje van vijftien is een lied dat
alle lllusiea van tieners de bodem In
moet slaan, voor zover' ze volwassen
willen lijken Eenzelfde grondslag heeft
het nummer Vader, moeder, knekelhuls
Dat ageert tegen de protesterende Jeugd
voor zover die niet weet waartegen ze
protesteert „HIJ maakt zich druk over
Vietnam, maar vraag hem niet waar
China ligt".
Zacht en gevoelig zijn de nummers
Alleen de wind en Zomer. Scherper Ie
en stond van 't natuurverschijnsel paf
en sinds die tijd studeerde hij al wat
hij kon
en zonderde zich met zijn boeken af.'
Mei (lied dat reeds In de titel van
de plaat wordt aangekondigd: Van Jou
en mei) heeft een klassieke barokke
begeleiding en is erg fraai. Alle teksten
zijn goed en direkt, zonder huichelach
tigheid en soms tot nadenken stem
mend. Denk dan meteen aan Jan Assel
bergs; je zal nog meer van hem horen
Een verrassing in de hoes een origi
nele litho van Jan, die leraar Is aan een
kunstacademie, enneJe kunt zien
wat het betekentl
Ik ben begonnen in Nederlands-lndië, aan boord van de Maat-
chappij Nederland. Van mijn moeders kant zaten ze in de
otelbusiness. Ik dacht toen bij mezelf: Als ik barman kon
rorden Dat was eigenlijk mijn idee. Toen ik aan boord
wam kon ik eigenlijk nog niks. Toen kreeg ik verkering. Ik
ouwde en ging aan wal werk zoeken. Dat was een jaar of
vaalf geleden - ik ben nu 35. Al vrij spoedig ging ik in Huis
>r Duin werken. Ik had goeie getuigschriften van boord mee.
was aan boord eerst als gewoon barbediende aangesteld,
erdiende toen niet genoeg naar mijn zin - ik moest 's morgens
I vroeg op om kratten flesjes naar boven, het derde dek,
i brengen. Je was dan 's avonds bek-af. Kijk, ik ben niet
enauwd voor een beetje werk, maar dan moet je er ook naar
erdienen. De terugreis wou ik eerst niet mee. Maar toen
eiden ze van de maatschappij dat ik als barchef meemocht.
n daar had ik natuurlijk wel oren naar. Zo kwam ik wat hoger
p. In Huis ter Duin ben ik begonnen als barkeeper, ik was
ulp. Later werd ik barchef, wat ik nu nog ben. Een leuk leven,
i Zomers zit ik in Huis ter Duin, voor de winter zoek ik wat
hders, ook barwerk meestal. Ik wil nu misschien wel eens
oor mezelf beginnen, maar dat zijn nog toekomstplannen.
i hebt dan in het begin geen dure gasten en zeker niet zoals
i Huis ter Duin, dat is enig in Nederland. En die mensen zijn
Itijd erg sympathiek."
Barry van Beek die een rolle tje heeft, in „Secrét Ceremony".
ALL SHEET 51 WEDNESDAY 92th May
rtlst Character
s Elisabeth Taylor Leonora
Robert Mitchum Albert
s Mia Farrow Cenci
aster Barry van Beek Little Boy
BEDUUSD
„Ik wist pas vijf minuten van tevo
ren dat ik een rolletje kreeg. Ik
moest Liz bedienen terwijl ze m de
bar zat. Ze lieten me eerst lezen wat
ik moest zeggen uit het scenario. Liz
werd toen opgemaakt. Nou en toe,
hé! Allerlei lampen werden aange
stoken. Liz baadde in een zee van
licht. Het was toen echt Liz Taylor,
zoals ze in de films is te zien. Ik
was helemaal beduusd, ik was mijn
rol totaal vergeten. Ze zei: Simon,
ben je zenuwachtig? Laten we eerst
een whisky .drinken. Kijk, normaal
zou ik dat denk ik niet hebben ge
had, met een normale vrouw. Maar
zoals ze toen op me af kwam - ge
weldig, het maakte een enorme in
druk op me, zo mooi was ze toen.
Later merk ik dat zelfs de grootste
artisten wel eens fouten maakten en
dat was genoeg voor me om mijn ze
nuwen te vergeten. Ik heb er verder
geen last van gehad. Het ging daar
na prima. Liz zoende me na afloop,
ze vond het uitstekend. Barry werd
ook telkens door haar gekust, als die
gebeurtenissen van en om
Ceremony" voor zover die
Noordwijk hebben afgespeeld
akt Simon niet uitgepraat.
fe moet weten: het was de eerste
ser dat ik een filmrolletje had. Liz
aylor ken lk al lang, nog van de
irige keer toen ze hier in Noordwijk
it voor de verfilming van „A spy
ho came in from the cold", daarin
leelde ook Richard Burton mee. Zij
id nu de regisseur, Joseph Losey,
tent gemaakt op mijn kinderen
tor een rolletje aan het strand. Er
namelijk een scène dat Mia Far-
w aan het strand zit en een jonge-
e bespiedt dat een zandkasteel
iuwt. Een heel gevoelige scène. En
deed het zo geweldig, iedereen
in de filmploeg was enthousiast,
ij staat ook op de scenariolijst."
mon laat een lijst zien waar Barry
i staat, de jongen die het zandkas-
el moet bouwen.
