Georgie pame
eorgie Tame
BEaTfeStIJn
K.
groots
Amerika's snelst
verkopende
„Underground"
groep sensatie
„blue cheers"
We Wandelen door Leiden
OPLOSSING VORIGE
OPGAVE
Het boodschappen lijst je zag er zo
uit:
een pond suiker, een pak beschuit,
een pak havermout, een pot honing,
een grote ontbijtkoek, een fles sla
olie, een doosje schoencréme,
een potje pindakaas, een pakje va
nillesuiker.
José Bontje. Westeinde 65, R.A.veen,
heeft het boekje gewonnen.
NIEUWE OPGAVE
Schrijf eens een antwoord op het
volgend briefje
(De jongens schrijven aan een
vriend)
Lieve Mieke
Over tien dagen wordt oma tachtig
jaar. We geven dan een feestje.
Kom je dan ook? Als je schrijft met
welke trein je komt,
zal ik zorgen dat ik aan het station
ben. Nog liever zou ik hebben, dat
je vrijdagavond kwam,
dan zou je mee kunnen helpen aan
de versiering.
Schrijf in elk geval gauw terug en
vergeet niet de groeten te doen
aan je vader en moeder.
.ie vriendinnetje Joke.
Het antwoord moet ook in briefvorm
zijn. Mieke schrijft
met welke trein ze komt. Tot haar
spijt kan ze vrijdagavond niet
komen, dan heeft ze zwemles (of
iets anders).
Wel wil ze graag 's zondags blijven.
Ze hoort dan nog wel of dat kan.
Ik verloot twee boeken.
Eén voor de meisjes en één voor de
jongens.
Els v. d. Voorn, Hoogmade vertelt
HENK IN DE TUIN
Henk is zes jaar. Het is een echte
leuke jongen. Hij heeft een
grappig blond kopje en blauwe ogen.
Het is mooi weer,
bijna geen wind. Henk speelt buiten.
Hij voert zand in zijn kruiwagen.
Daar komt vader ook naar de tuin.
Hij heeft koolplantjes in zijn hand.
Henk laat zijn wagen in de steek
en loopt vader achterna
,.Mag ik helpen?" vraagt hij. Vader
lacht: „Jij mag gieten".
Dat vindt Henk een leuk werkje.
Vader zet de plantjes in de grond
Henk giet.
Zijn tongetje steekt uit de mond
„De plantjes drinken", zegt vader
Daar moet Henk even over
nadenken. „Maar ik zie geen
mondje", zegt Henk.
„De plantjes drinken onder de
grond zegt vader. Henk zet de
gieter weg. Hij gaat met zijn hoofd
op de grond liggen.
„Ze slurpen niet", zegt Henk
O, o, wat moet vader lachen. Die
Henk toch!
JOLANDA PHILIPPO
PLAATJES KIJKEN
Alice vond het helemaal niet leuk
om zo rustig bij haar zus te zitten.
Ze werd er gewoon ongeduldig van.
Een paar maal had ze al
in het boek gebladerd, maar ze vond
er niets aan.
Er stonden geen plaatjes in en Alice
vond plaatjes altijd zo prettig..
Ze kon zich niet voorstellen hoe
iemand een boek zonder plaatjes
mooi kon vinden.
De zus van Alice keek op. Zij zag het
teleurgestelde gezichtje
van het meisje. Lachend sloeg ze
haar arm om haar en vroeg: „Wil ik
je een verhaaltje voorlezen?"
Maar Alice trok haar neusje op en
antwoordde:
„Er staan toch geen plaatjes bij.
„ik hou niet van verhalen zonder
plaatjes. Dat weet je toch wel."
De grote zus zat even na te denken
„Weet je wal je doen moet? Ik ver-
lel een verhaaltje en jij tekent er
een plaatje bij. Je moet het zelf be
denken."
Dat was werkelijk nog niet zo mal.
.Ja, dat zou Alice doen.
Zus begon te vertellen en zij krab
belde een paar tekeningen.
Zo ging de tijd vlug voorbij en was.
het zo bedtijd.
sprookje 1
ASSEPOESTER
Er woonde in een land, hier ver
vandaan, een lief meisje. Haar moe
der was dood.
Ze had nu alleen nog maar een
Ftg. C: EEN TIP VOOR OP
HET TENTENKAMP.
vader, die vaak met haar speelde.
Op een keer ging haar vader trou
wen met een vrouw die twee
dochters had.
„Zo kindje, nu heb je zusjes die
voortaan met je spelen en een moe
der die je 's avonds lekker toedekt,"
zei haar vader.
Maar dat was niet zo.
Ze moest van haar stiefmoeder hard
werken. Ze moest iedere dag de as
uit het vuur halen
en als ze dan vuil was, lachten de
zussen haar uit:
„Ha, ha, je bent onze assepoes."
Dan huilde het meisje van verdriet.
Op een dag kwam er een grote brief.
Er stond in,
dat alle jonge meisjes op een bal
mochten komen omdat de prins een
bruid moest zoeken.
„Mag ik ook mee?" vroeg assapoes.
„Zeker jij, met je vuile kleren,"
zei de stiefmoeder en ze gooide een
paar linten in de as,
„hier als je de vuile vlekken uit de
linten gehaald hebt, dan mag je mee
naar het bal
Assepoester ging naar buiten en
vroeg aan het lieve vogeltje of zij
de vlekken uit het lint konden halen.
De vogeltjes pikten alles schoon
en Assepoester trok haar mooie
Oom Top
2. Oh, daar staat een politieagent, wat n
3. In naam der wet! Blijf staan, Tip
Zie je dat bord niet?
Er komt een gevaarlijke bocht;
hier moet je heel langzaam gaan!
baljapon aan.
„De stiefzussen zagen hoe mooi
Assepoester er uit zag en ze werden
zo kwaad,
dat ze de mooie jurk scheurden.
O, wat had het meisje verdriet. De
zussen gingen weg
en zij was alleen en huilde
„Wat is er?" vroeg opeens een
vriendelijke stem. „Ik kan niet naar
het bal met die gescheurde jurk."
Het vrouwtje gaf haar een
pompoen, die opeens veranderde in
Met haar toverstokje toverde het
vrouwtje een prachtige baljurk.
Assepoes stapte in de koets en reed
naar het bal.
„Maar om 12 uur moet je naar huis"
had het tovervrouwtje gezegd.
Onze Assepoes was de mooiste op
het bal
De prins danste de hele avond met
Om klokslag 12 uur, rende Assepoes
weg. Op de trap verloor ze haar
glazen muiltje.
De prins pakte het op.
„Wie was toch dat meisje?" vroeg
hij aan iedereen.
maar niemand wist het.
„Daar kom ik wel achter," zei de
prins en hij stuurde de volgende dag
zijn lakei met het glazen muiltje.
naar het dorp, waar alle meisjes
mochten passen.
Alleen Assepoester paste het muiltje
en zij werd de bruid van de prins.
DE
UNDEREN
VERTELLEN WEER
DE SNEEUWPOP
Het is midden in de morgen.
Alle kinderen uit de kleuterklas
zitten van papier een sneeuwpop te
maken.
Daar zit ook Margootje.
Ze zegt: „Juf ik ben klaar." Buiten
begint het te sneeuwen.
Margootje ziet het en roept:
„Het sneeuwt" Alle kinderen kijken
naar buiten. De juffrouw zegt:
„Als het nu maar blijft liggen,
dan kunnen jullie fijn sleeën."
Om 11 uur komt moeder Margootje
met de slee halen.
's Middags gaat ze met een
vriendinnetje achter in de tuin een
sneeuwpop maken.
Als de pop klaar is, haalt
Margootje vaders nieuwe hoed en
zet die op het hoofd van de
sneeuwpop.
Later gaan ze op de straat een
glijbaan maken. O, wat hebben ze
plezier.
Ieder op de beurt glijden ze onderuit,
maar ze staan weer lachead op en
beginnen opnieuw. Dat blijft zo door
gaan tot ze moeder hor3n roepen:
„Margootje kom eten". Wat smaakt
het eten vandaag lekker! Ze mag na
het eten nog even met de pop spelen
en dan naar bed. Margootje sliep die
nacht als een roos. Ze hoorde hele
maal niet, dat het buiten begon te
waaien en te regenen. Ze dacht ook
helemaal niet aan de sneeuwpop, die
nu stond te smelten en alsmaar kleiner
werd. En ze dacht ook helemaal niet
aan vaders nieuwe hoed, diï gedeukt
en vuil in een grote plas lag.
De volgende morgen, toen Margoot
je alweer op school zoa.t vond moeder
de natte, vuil geworden hoed. Ge
lukkig dat de stomerij hem Dog goed
kon opknappen.
Margriet Bavelaar:
IN SPEELLAND
Een beertje uit speelgoedland ging
even wandelen. Hij wandelde langs
een speelgoedboerderij, langs een
poppenschool en een poppenkerk.
Wat verder wandelde hij langs een
school en een kerk voor beren.
Waarom kwamen de beren niet in
de school voor de poppen? Nou, dat
is gemakkelijk te raden. Op de pop
penschool spreken ze de poppentaal en
de beren op school de berentaai.
Het beertje wandelde langs nog
veel meer. Hij ging zelfs langs het stad
huis en langs het station. Eindelijk
liep h(j langs een groot water en kwarn
by een boerdery. Daar zag hy tussen de
struikjes een mooie pop. Hy ging
dadelijk naar haar toe en wat zag
hy daar? Het popje huilde. Hy zag
dat het popje vastgebonden zat. Arm
popje! Hij maakte haar vlug los en
vroeg waar ze woonde.
„Ik heb helemaal geen huisje. Ik
zwerf altyd rond".
„O, wat zielig!" zei het beertje. „Wil
je by my wonen? Ik ben ook illeen".
Ja, dat wou de pop graag. Ze leefden
nog lang en gelukkig.
DAG ALLEMAAL!
De begin maart opgerichte
Public Spirit Soos organiseert op
woensdag 26 juni a.s. een
beatfestijn met niemand minder
dan
ROB HOEKE.
Enne verdere medewerking
van de bopjazz-band John P. M.
Quartet, de beat- en soulgroep
Page 14, het Trio Bob de Water
(dixieland). In de koffiekamer van
De Burcht (de grote bands
spelen in de grote zaal van
dezelfde)
worden soul-platen gedraaid.
De aanvang is om negen uur en
het feest gaat door tot 's nachts
3 uur. De kaarten zijn
verkrijgbaar op de avonden, op
de scholen (de soos is gevormd
uit middelbare scholieren) en bij
Hans Versteeg, De Sitterlaan 84
te Leiden.
De soos is niet kommercieel
opgezet, alle baten blijven in de
kas, voor een eventueel grootser
optreden.
Deze avond is de slotavond van
het eerste seizoen. Het volgend
seizoen zal op dezelfde wijze
worden doorgegaan.
Ga er eens kijken I
GET
THAT
FEELING
WAT AAN GEEN VERZAMELING
MAG ONTBREKEN IS „GET THAT
FEELING" VAN JIMI HENDRIX EN
CURTIS KNIGHT. DEZE LP, DIE
IN DE ZOMER VAN 1967 IN DE
VERENIGDE STATEN WERD OP
GENOMEN EN WAAROVER INMID
DELS AL VEEL TE DOEN IS GE
WEEST, LAAT JIMI HENDRIX
HOREN ZOALS HIJ NOG OP GEEN
ANDERE PLAAT DAN DE UIT
DEZE LANGSPELER GETROKKEN
SINGLE „HUSH NOW" TE HOREN
IS GEWEEST.
UNIEKE OPNAMEN!
WWW^
Georgie Fame heeft een derde
gezicht, zoals bovenstaande titel
reeds doet vermoeden. Dat derde
gezicht wordt getoond op ene
elpee, met een BIG BAND.
Nieuw voor Georgie Zijn stem is
aangepast: een Frank
Sinatra-achtig geluid, waardoor
tevens wordt bewezen dat Fame
op een ander, ouder publiek
mikt. We wisten al van Bonnie
Clyde, dat tevens op de plaat
is te horen.
Goeie nummers: Someone to
watch over me; Bullets Laverne;
Mellow Yellow (van Donovan),
juist, maar in een arrangement
van Tubby Hayes. Andere
arrangementen zijn, behalve van
Tubby, van Harry South en
Derek Wadsworth
Het orkest dat meespeelt bestaat
uit 18 personen. De ballade van
B C (bonnie en klaait) wordt
door andere mensen begeleid,
t.w. 10 man, waar tevens
gitaristen meedoen.
3rd face is een uitbreiding van
The two faces of Georgie Fame.
Het geeft de Blues. Sinatra-blues
zou men kunnen aanvoeren, maar
die is wel vlot gebracht, op de
populaire toer, voor een groter
publiek, ook voor jou.
De nieuwste sensatie op Under-
ground-gebied komt uit San Francisco.
Het is het trio Blue Cheer, bestaande
uit Paul Whaley. Leigh Stepncrj
en Dickie Peterson. Deze drie 20-Jarige
jongens presteerden het om van hun
eerste LP „Vlncebus Eruptum der
tigduizend exemplaren in bestelling
te hebben voordat de plaat uit was.
Blue Cheer maakte naam doornat
zy verschrikkelijk hard speelt. Dat
is geen wonder, want hun Installatie
bestaat uit maar liefst zes Marshall-
kasten en dan nog eens vierentwintig
speakers! Deze gehele uitrusting ver
tegenwoordigt een waarde van zo'n
75.000 gulden.
De muziek van Blue Cheer is als
dynamiet, zegt hun producer Abe
Kash. Manager van Blue Cheer zegt:
„Het ïyken de Heli's Angels wel (film
met Jane Fonda: De wilde Eogtlen).
Alleen heeft Blue Cheer geen motor
fietsen, zy hebben hun instrumen
ten".
Blue Cheer heeft het !n de kortst
mogeiyke tyd gepresteerd om de
Underground-scene aan de Ameri
kaanse westkust te overdonderen
met een „sound" die men daar tot dus
verre niet voor mogeiyk hield. In de
l'nderground-pers kreeg Blue Cheer
de naam „New Power Trio". Djze
voorbeelden mogen en indruk geven
van wat Blue Cheer moet zyn. „Het
is dynamiet. Ze spelen zoals ze pra
ten. Noem het kracht, feeling, wat Je
maar wilt. Het Is puur dynamiet
De drie Blue Cheer-jongens bewo-
wonen een groot huis dat zeven ka
mers telt. Ze leven voor muziek en
zijn er altyd wel mee bezig. Zelf. of
kijken naar andere groepen. Paul
Whaley zegt: „We spelen zó hard dat
onze muziek door ons hele lichaam
dringt. Wanneer Je muziek kunt vóelen
is het ook gemakkeiyker te onder
gaan".
Sinds het eerste optreden van de
l)il In Blue Cheer, het Amerikaans-
„New Power Trio" dat bestaat uit
(v.l.n.r.) Dickie Peterson (basgitaar)
Leigh Stephens (sologitaar) en
Paul Whaley (drnma).
groep, eind vorig jaar. heeft zy een
groot succes gehad by de tieners aan
de West Coast van de VS. Hun toen
uitgebrachte single Summertime
Blues" stond in minder dan geen tijd
in de Amerikaanse Top-tien en,
zoals gemeld, bereikte hun eerste LP
een voorverkoop van niet minder dan
dertigduizend exemplaren.
Ook in Europa voorspellen de pia-
tenmaatschappijen van Blue Cheer
de groep een grote toekomst. „Sum
mertime Blues" is ook in ons land narci
op weg naar de top-tien en de andere
landen van Europa biyven niet achter.
fig. a BEROEMDE ZEEROVERS
Kapitein Bartelomeus Roberts was een tamelijk ongewone piraat.
Eerst was hy officier in het Britse leger. Hy was biykbaar
niet tevreden, want hy besloot op zekere dag zeerover te worden.
Al gauw was hy de schrik van de Atlantische Oceaan,
van Nova Scota tot Brazilië en van de Westindlsche eilanden
tot de westkust van Afrika was hy berucht. Het lukte
deze goede man, die oorspronkeiyk uit Wales kwam,
in vier jaar 400 schepen te overvallen een record onder de
zeerovers. Hy was bekend om de strenge discipline aan boord;
hyzelf dronk en gokte niet. Iedere zondag verzamelde hy
de bemanning op het dek én las hen dan voor uit de by bel.
In 1721 wilde hij zyn geluk aan de Guineese kust in West-Afrika
proberen. Hy verstopte zyn schip, de „Royal Fortune",
vlak by een klein eiland, maar zyn slachtoffers ontdekten hen
en gaven hem niet de kans te ontsnappen.
Roberts sneuvelde in het gevecht en zijn bemanning
gaf hem hullend een zeemansgraf, voordat ze zich overgaven.
'VWWVN
De vorige keer hebben we gezien, hoe de mensen in vroeger eeuwen
burchten bouwden en ook muren om de stad te verdedigen.
Dit keer zullen we eens kyken, wat er in de stad nog voor byzondere dingen
zyn uit vroeger tyden.
Vroeger was Leiden een van de belangrykste steden in Holland.
Omstreeks 1640 woonden er meer dan 100.000 mensen en dat was.
zeker in die tyd, een heel groot aantal. Een van de belangrijkste gebouwen
die er nog over zyn uit die tyd, is de Pieterskerk. Deze kerk heeft vroeger
een toren gehad, die nog hoger was als de toren van de Utrechtse dom,
wat de hoogste toren van ons land is. Maar kort nadat de toren af was
is hij ingestort. Je kunt nog precies zien waar hy vroeger gestaan heeft,
op het Pieterskerkpleln. Ook de kerk zelf is de moeite waard om te bekyken.
Vroeger werden de mensen in de kerk begraven. De graftombes
zyn er nog steeds. De oudste dateert van 1474.
Vlak by de Pieterskerk is een hofje, waar vroeger de mensen die naar Amerika
gingen hebben gewoond. De eerste Amerikaanse kolonisten, die met de
Mayflower naar Amerika zijn gegaan, hebben daar gewoond.
In 1807 werd Leiden door een grote ramp getroffen. In het Rapenburg
by de Langebrug ontplofte een schip, dat geladen was met 37.000 pond buskruit.
Tot in Friesland werd de ontploffing gehoord. En een groot gedeelte
van het Rapenburg was veranderd in een grote rokende puinhoop.
Je kunt ook nu nog precies zien. waar het gebeurd is. Als je door het
Van der Werffpark loopt, zie je in de kade aan de overkant een grote steen.
Op deze steen staat, dat op die plek het kruitschip ontplofte.
Er zijn natuuriyk nog veel meer byzondere dingen in Lelden te zien,
zoals de universiteit (dat was vroeger een klooster), de Lodewijkskerk
(dit was vroeger de saaihal, de plaats waar de saaiwol verkocht werd)
en het stadhuis. Maar als je goed oplet als je door de stad wandelt
kun je zelf ook nog heel wat leuke plekjes ontdekken. Je kan b.v. opeens
een klein poortje zien tussen twee huizen in. Heel vaak kun je, als je er in gaat,
opeens op een hofje staan met een oude pomp in het midden.
Maar als je genoeg hebt van het bekyken van onze stad,
dan moet je eens naar een van de musea gaan, die er in onze stad zyn.
Nu moet je niet denken, dat een museum een groot gebouw is
waa,r Je heel stil moet zyn en waar alleen maar oude schilderyen hangen.
Die musea zyn er ook wel, de Lakenhal byvoorbeeld, maar vooral
het Museum van Oudheden op het Rapenburg ls heel leuk.
Als je samen gaat met je vader of moeder, kun Je er voor een dubbeltje In.
Wat er te zien ls? Allemaal dingen die de geleerden gevonden hebben
in dé grond. Vooral oude voorwerpen uit de tyd dat de Romeinen
nog Tn ons land waren en dingen uit Egypte, zoals byvoorbeeld mummies.
Als je dat niet zo leuk vindt is er nog een ander museum,
wat vooral de jongens wel heel leuk zullen vinden, het Legermuseum.
Dat staat aan de Pesthuislaan. Voor 15 cent mag Je erin en dan kun je
alle wapens die vroeger gebruikt zyn, zien.