ook pure slav-blues VOOR JOU OOM TOP zaterdagavond 25 mei - zes van de zeven groepen hebben al gespeeld op de in het patronaatsgebouw te oegstgeest georgani seerde beatmarathon. het als eerste op de aankondigings affiches vermelde slav, treedt als laatste op. hun stijl verschilt aanmerkelijk van de voorgaande groepen, zij spelen geen beat geen r en b, maar muziek met veel mogelijkheden tot improvisatie; langzame meeslepende bluesmuziek, daarom ook heb ben zij gevraagd die avond als laatste op te mogen treden, hun stijl past het best bij het wat latere avonduur en de wat oudere jeugd die dan over gebleven is. want daarop gokt de groep, vertelt manager evert van seggelen op de wat oudere jeugd, op de, door hem zelf gedrukte, affiches kondigen zij zich dan ook aan als Chicago folksblues group om duidelijk te laten uitkomen dat niet de r en b van bijv. een rob hoeke en een c en b spelen. volgen an de leden van de band. „Omdat we het fijn vinden, omdat Je er zo heerlijk bij kunt wijzen de redelijk gevulde zalen die SLAV trekt. Financieel springen zU er ook uit als ze eens per maand zelf een avond organiseren in de hockeykantine van Roomburg. vals-slav Bluesgroep SLAV bestaat onder deze naam („Het omgekeerde van vals, dus zuiver") pas sinds vorig jaar september. Enige tyd daar voor had namelijk de beatgroep „De Moenpiepers" („Die naam was uit de lucht gegrepen"), opge houden te bestaan. Twee leden van de Moenpiepers en de mana- op te richten en blues te gaan spelen. Maandenlang repeteerde de groep om zo goed mogelijk i het Pa tronaatsgebouw in Oegstgeest. Sindsdien speelt de groep ongeveer vijf keer per maand; veel op avon den van middelbare scholen. i Blansjaar, 22 jaar, solouil aar; Herman Anea, 19 jaar, basgitaar; Drloskse Daarna, 19 Jaar. pianist en Rinus Schut- ;elen, Rapenburg 8 komende zomer zal slav twee weken in 'n club in het franse stadje sedan gaan spelen, tweede pinksterdag spelen zij in het patro naat gebouw in oegstgeest, aanvang 8 uur. Wie is de baas in het land In 1814 was Willem 1 in ons land gekomen en toen mocht het volk al oen klein beetje mceregeren. Al een jaar later moet de grondwet een beetje veranderd worden, want toen kwam België bij ons land. Er komen weede kamer. In de kam In het land een belangrijke verande ring, omdat de grondwet veranderd wordt. De mensen die genoeg belas ting betalen, de ceususlrekkers, mo gen nu direct de bestuurders van het land, de provincie en de gemeente vroeger dor de koning benoemd werd. wordt nog indirect gekozen door de mensen, die de provincie besturen. Daarna moeten we tot 1877 wach- ring in het kiesrecht komt. Het is dan niet meer nodig om een bepaalde som belasting te betalen om te mo gen kiezen. Mensen die een bepaald bedrag op de bank hebben staan, of een bepaald examen gehaald hebben mogen nu ook kiezen. Toch is het nog niet helemaal eerlijk, want ten slotte mag nog niet iedereen kiezen. Ook dat verandert. Als in 1914 de eerste wereldoorlog is uitgebroken worden alle bestuurders van het land het met elkaar eens en vechten er niet om wie nu wel en wie niet mo gen kiezen, want de veiligheid van het land is nu het belangrijkste. Daar om wordt er ln 1917 een wet aan- ordei dat r De De laatate tyd z|jn er veel groepen die nummers van John Mayall's Bluesbreakcrs in hun repertoire opne men en we hoeven daarvoor niet eens zo ver uit de buurt te gaan. Om maar een paar groepen te noemen die veel Mayallblues brengen: de Leldse groep Page 14 en de opkomende groep Free Spirit uit Hoogmade. Vooral de laatste vyf jaar is de belangstelling voor John MayalTa muziek sterk In de belangstelling gekomen. Maar vooral sinds het laatste half jaar, toen Mayall met zjjn groep een week in ons land was, is het by veel groepen „Mayall wat de klok slaat". John Mayall wordt wel de „vader van de Engelse Bluesbeweging" ge noemd en niet ten onrechte. Zijn In vloeden zijn te horen in de muziek van tlentalle Engelse groepen en, zoals boven reeds vermeld, óók Ne derlandse groepen zijn hevige be wonderaars van Mayall. Hitparade-successen heeft de groep van John Mayall nooit gehad. Het is zuiver een LP-groep. Slechts twee singles werden tot nu toe uitgebracht, tegen ongeveer een tiental LP's. De LP's bereiken altyd de LP-toptien en zodoende hebben de Bluesbreakers veel werk. Hits maken trekt John Mayall helemaal niet; hy Is een fel tegenstander van commercie. De groep is vaak aan „personeels- wijziging" onderhevig. Tal van mu sici met een grote naam begonnen hun carrière bjj de groep van Mayall. Een paar namen: Eric Clapton, Steve Winwood en Jack Bruce. Er wordt wel gesproken van de „Mayall School". John Mayall is een harde leermeester, want hy eist de uiterste inspanning van zijn groepsleden. Te genspraak wordt niet geduld en iedereen dient een goede instelling Harde leerschool voor musici: JOHN MAYALL'S BLUESBREAKERS pline is John Mayall in staat uiterst bekwame musici „af te leveren" aan de muziekwereld. Ondanks het feit dat John Mayall een ijzeren greep heeft op zyn groep, zijn er steeds, wanneer er een plaats open is, velen graag bereid om by de Bluesbrea kers te komen spelei gitarist. Op 12-jarige ieeftyd kreeg bij zyn eerste gitaarlessen. Toen hp op de Kunstacademie zat leerde hy piano spelen, voornamelijk in het boogle-woogie-genre. zyn diensttijd bracht hij door in Korea. In Tokio kocht hy een gitaar waar hy elke vrye minuut op speelde. Deze gitaar gebruikt hij nog steeds, alleen: hy heeft er een 9-snarige van gemaakt. Na zyn diensttyd keerde hij terug naar de Kunstacademie, waarna hy in 1956 zyn eerste bluesgroep for meerde, onder de naam Powerhouse Four. Omdat het in deze jaren de succesperiode was van de Dixleland- muziek (Chris Barber) was de be langstelling voor John Mayall c.s. vrijwel nihil. Het kwartet werd ont bonden en John Mayall ging „in de reclame". Pas in 1961, toen de blues wat meer aandacht begon te krijgen, richtte Mayall een nieuwe groep op. ditmaal onder de naam The Blues Syndicate. De Bluesbreakers dateren van maart 1962. Het duurde nog een jaar voor de groep beroeps kon worden en die periode bracht John Mayall óók door op een reclamebureau. Sinds die tyd is de groep vele malen van be zetting veranderd. Er waren achter eenvolgens vyf sologitaristen, twee basgitarlsten en vyf drummers. Aan- vankciyk als viermansgroep spelend, is de groep enkele maanden geleden uitgebreid tot een zesmansformatie, heeft uiteraard het grootste aandeel in de groep: hij is de leider en speelt piano, orgel, 5-, 6- en 9-snarige gi taar en mondharmonica, terwijl hij ook de meeste vocals voor zijn re kening neemt. Op 21, 22 en 23 juni zullen John Mayall's Bluesbreakers een aantal concerten in Nederland geven. Mayall vindt het fijn, dat zyn mu ziek in Nederland zo'n groot succes is. Hy verkoopt hier ongeveer even veel platen als in het Verenigd Ko ninkrijk (Engeland. Ierland, Schot land). Mayall hoor zijn platen Crusade, A hard road, With Eric Clapton, Raw Blues en Mayall plays Mayall, alsmede So many roads beetje pynlfjk aan, als nijn oude Clapton-platen luister". Maar ook zonder Eric Clapton be- uitstekende instrumentale als „Rubber Duck" (op So many roads) tot stand te kunnen komenI genomen waarin staat, dat alle man nen boven de 23 jaar het kiesrecht krygen. Een paar jaar daarna kry- gen ook alle vrouwen boven de 23 jaar het kiesrecht. Enkele jaren ge leden is de leeftijd die je moet heb ben om te mogen kiezen verlaagd tot Nu denk je misschien, dat iedereen nu heel tevreden is met de manier waarop ons land bestuurd wordt. Dat mensen die niet tevreden zyn, omdal ze vinden dat het by ons nog niet helemaal eeriyk gaat. Hoe komt dat 7 eigen vertegenwoordiger kiezen en de vertegenwoordigers die de meeste stemmen hebben mogen ons land be sturen. Dat is zo. maar het gebeurt wel eens. dat bepaalde vertegenwoor digers niet doen wat de mensen wil len Dat Is natuuriyk niet erg eer lijk. maar omdat de vertegenwoordi gers maar eens In de vier jaar ge- een andere vertegenwoordiger kiezen. Maar dat doen ze niet graag, omdat het in ons land nog altyd de ge woonte is, dat iemand die byv. pro testant is een protestante vertegen woordiger kiest en dat iemand die arbeider is op een vertegenwoordiger nt. Gelukkig is genwoordigers moeten dus gaan op passen met wat ze doen, anders wor den ze niet opnieuw gekozen. En zo moet het natuuriykI EINDE Allee Schuyt vertelt c TADSCHMAHAL Toen keizer Shah Jehan zijn lieve vrouw, Mumtaz Mahal, verloor, besloot hij voor haar een gedenkteken op te richten, dat zó mooi en zó groot was, als men tot nu toe nog nooit gezien had. Het werd een van de prachtigste en duurste bouwwer ken ter wereld, de beroemde Tadsch- mahal in Agra in India. i de liefde. De beroem de Perzische architekt Ustad Isa had de leiding bij de bouw en ontworp en bouw de de bijna 20 meter hoge koepel van sneeuwwit marmer. Franse juweliers versierde het gebouw van binnen met allerlei kostbare stenen. In totaal moet het bouwwerk meer dan 55 miljoen gul den gekost hebben. Tadschmahal is het mooiste voorbeeld van oosterse architek- tuur en vele mensen vinden het 't mooiste gebouw ter wereld. Nellie v. d. Geest, Leiniulden, Marian Bakker, Roelofarendsveen, Bea Könst, Zevenhoven en Anita Bos, Stompwyk stuurden óók een goede oplossing in. Jammer dat ze wat laat kwamen en niet meer mee konden doen. Volgende keer beter! Bovendien stuurde Anja Bos ook nog een verhaaltje in over: MIJN LEVENTJE Ik ben geboren in 1957 en woog 8 pond. Toen ik twee jaar was, heb ik eens glorise gedronken. Gelukkig is het goed afgelopen en was ik gauw beter. Met mijn zevende jaar deed ik mijn eerste H. Communie. Nu ben ik elf jaar. Van de week ben ik nog in de sloot gesprongen. Dat kwam zo: Myn vriendinnetje Lenie, die naast me woont, vroeg: „Zeg, ga jij mee slootje springen?" Nou, dat was goed. Maar toen ik aan de beurt was. sprong ik er midden in. Ik stond tot myn knieën in het water en tot myn enkels in de modder. He lemaal niet leuk hoor. Ik krabbelde er uit en toen op een holletje naar huis. Ik trok toen vlug schone kou sen aan. Gelukkig had mijn moeder niets gemerkt. Ik ga vaak met myn vriendje Jos zwemmen. Dat vind ik fijn. We dui ken dan van de hoge veerplank; we nemen een aanloop en duiken dan het water in. Onder water zwemmen we dan nog een heel stuk door. Van het zwemmen krygen we dorst en Daarna ging ze verder met voor het avondmaal te zorgen. Toen Bobo in bed lag. dacht hy er over na om van dat huiswerk af te komen. Hij dacht en dacht. tot hij opeens dacht aan professor Olleke-Bolleke, een oude olifant. Die zou hem misschien kun nen helpen. Maar hoe zou hij daar komen, zonder dat vader of moeder er iets van zouden merken? Ha! Opeens wist hij het. Hij zal midden in de Vijf kleine muizenkinderen Wonen met hun moeder muis In een hol onder de keuken Van een heel groot prachtig huis. Moedertje is erg verkouden Ligt met keelpijn in haar bed. Mientje muis, het oudste zusje Heeft alvast de tafel klaar gezet. Moeder kon er niet i Doordat ze die verkoudheid kreeg. Piet zegt: het is het beste, dat we naar de mensenkeuken gaan. Ik heb het duidelijk geroken. deren. „Piet, dat is een best idee. Ieder nemen we een mandje of emmertje of bakje mee. In zo'n grote mensenkeuken Staat gewoonlijk nog al wat En we hebben in geen dagen een goed stukje spek gehad. Kom.dan gaan we er op af hoor. Gauw door 't gaatje in de vloer. Moeder zegt: pas op de poes hoo Want die ligt vaak op de loer". Moeder biyft onrustig achter. Zij hoopt dat het goed zal gaan Jammertoch, dat zij niet mee kan. En jammer, dat zq niet op mag Ondertussen gaan de kinderen Heel zacht muisjesstil op pad Want als ze lawaai gaan maken. Komt misschien die nare kat. „Kyk', zegt kleine Piet, „hies is het. Hier is 't gaatje in de vloer. Is i i niet 3 Pietje, Mientje, Mietje, Sloompie, Eén voor één gaan zeer door. Pietje zegt: „ik geloof dat ik spek Ja. ik weet het zeker hoor". Zachtjes sluipen ze weer verder. Heel voorzichtig alle vier Jongens, dat valt toch niet mee hoor. En wat donker is het hier. „Sssst" zegt Plet. „Ik hoorde wat. i he i de i Lekker eten, ik smul er van". En toen werden ze gelukkig Niet opgegeten door de kat. TANTE JO i 12 i gaan. i zachtjes wel mee en een paar appeltjes of een si naasappel. Als we geld by ons heb ben gaan we wat kopen, een qsje of een lollie. Dat is dan ook lekker. In de zomer is een ysje fyn. maar als het koud is, dan is een zakje patats Soms gaan we ook kikkers van gen. Naast het zwembad is een sloot en een put. In die put lopen vaak kikkers. We vangen ze met onze blote handen, nemen ze mee naar het zwembad en gooien ze bij iemand in de nek. Die begint dan natuuriyk te schreeuwen. We vangen alleen grote kikkers, geen kleintjes, daar hebben we niets aan. Toch is dal kikkers vangen wel moeiiyk, want de put is diep en de kikkers springen steeds weg als we ze willen pakken. HET JONGE OLIFANTJE BOBO Eens op een mooie dag kreeg me vrouw Langsnuit een baby-olifantje. Ze was er natuuriyk erg biy mee. Het was een jongetje en ze noemde hem Bobo. Het werd een flink ventje Eerst ging hij naar de kleuterschool voor jonge olifantjes en daarna naar de lagere school. In de tweede klas begon zyn eerste grote a „Mama. waarom moet ik toch Ie de dag dat nare huiswerk maken Moeder Langsnuit hield Bobo op. Hq liep de trap af. I kraakte een tree van de trap. Als pappie tendeur heel zachtjes open en dicht en toen. toen was hy in het bos. Stap-stap, ging het door de stille nacht. Boem-boem-rommeldebom Wat was dat? Daar lag onze Bobo in de diepte te huilen van de pyn. Au! Au! Au! Weet je waarin hy terecht geko men was? In een diepe valkuil, die jagers daar gemaakt hadden om oli fanten te vangen. 's Morgens riep moeder Langsnuit haar Bob voor het ontbijt. Vreemd, ze kreeg geen gehoor. Ze liep naar z'n kamer, maar het bed was leeg. O, o, o. waar zou hy nu weer zitten? Ze liep naar buiten en riep nog eens ahrd: Bobo! Bobo! Nog geen gehoor lichtje op. Iedere olifant heeft reddingsfluit. Bobo ook. Haastig floot hij: rrrrr. rrrrr. Dadeiyk was het hele olifantendorp in rep en roer. Moeder Langsnuit droogde haastig haar tranen. Misschien was het haar lieve Bobo die daar floot. Vader Oli fant ging ook mee. En ja hoor, ze had gelijk. Met vereende krachten werd Bobo uit de kuil gehaald. Later vertelde hy het hele verhaal, maar voortaan maakte hy gehoorzaam zyn Mirjam Blekkingh: VAKANTIE Het is vakantie en Trees er Anne ke hoeven nu niet naar school. „Moeder heeft beloofd dat we naar het zwembad gaan", zegt Trees. „Ja en dan gaat mceder ook mee". Daar roept moeder al: „Trees en Anneke, zoeken jullie, je zwemspul len by elkaar". De kinderen doeu alles in de zwem- tas en moeder gaat naar de auto. Daar komen de kinderen al aan. Ze gaan op de achterbank van de auto zitten en moeder rijdt naar het zwembad. In een paar minuten zijn ze er. Trees en Anneke pakken hun spullen en even later gaan ze naar Moeder staat te kqken als de meisjes met een plons het water induiken. Ze kunnen allebei heel goed zwem men. Als ze er genoeg van hebben, drogen ze zich af en mogen van moe der een ijsje kopen. Ze likken het lek ker op. Dan gaan ze zich weer aan kleden en dan fyn met de auto naar Nu nog boodschappen voor moeder doen. ze mogen zelfs nog iets voor een dub beltje kopen als ze klaar zyn. De volgende dag gaan ze by tante Rietje logeren, die een winkel heeft. Dat vinden ze erg leuk. Ze mogen een week blijven. Ze zyn viei in de winkel. Jammer dat de week zo gauw om is. Het was een fqne va kantie geweest. Nu moeten ze weer naar school en dat is toch ook weer leuk. Een paar tips voor als je van de zomer gaat kamperen Onze tekenaar heeft een tentekamp bezocht en zag daar een heleboel leuke dingen, die je zelf allemaal gemakkelijk kunt maken als je daar zin in hebt: 1. een standaard om je handdoek over te hangen of de was te drogen 2. een papierbak van in de grond geslagen paaltjes 3. een stoel 4. een kandelaar met een windschermpje van een conservenblikje 5. een tafel 6. een windscherm, dat je met stro, twijgen of gedroogd gras winddicht kan maken 7. een eenvoudige wasknijper 8. een standaard om je schoenen op te laten drogen i krukje, gemaakt van een oude koekepan. die omgekeerd op drie t bezem van dennentakken i standaard voor pannen bak om etenswaren in te bewaren i deksel voor deze bak (zie 17) 1 haring voor in noodgevallen. I Tip gaat graag op straal wandelen. II Daar staat een bord; het betekent be schermde spoorwegovergang. III En daar staat nog een verkeersbord. Nu is er een spoorwegovergang zonder spoor bomen. Daar moet je goed uitkijken! IV En dat wil zeggen, dat de weg smaller Tip toch nog

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 10