FEDOR
DEN HERTOG
i
LEEN PFROMMER,
jongste trainer van schaatskernploeg
noteer
bij de radio
Springbokkies brengen tegenbezoek
ZATERDAG 18 MEI 1W8
De ongelofelijke come-back
van
AMSTERDAM Op 17 augustus 1967 zag het
ernaar uit, dat de KNWU een talentvolle ama
teurrenner had verloren. Fedor den Hertog, de
toen 21-jarige coureur uit Ermelo, botste die
donderdagmiddag tijdens een koers in België
frontaal tegen een vrachtauto en werd levensge
vaarlijk gewond. Hij kreeg een zware shock, liep
een grote vleeswond van oor tot strottehoofd op,
brak het linker middenhandsbeentje, had een
diepe vleeswond achter de knie en een gebroken
kaakbeen. Anderhalve week lag hij in een zieken
huis in Luik. In levensgevaar. „Van die eerste
dagen herinner ik me niets meer." Drie weken
was hij onder behandeling van KNWU-arts dokter
Visser uit Rotterdam. Daarna nog een maand
rust thuis. Fedor den Hertog ging langzaam
vooruit, maar weinigen gaven nog iets voor zijn
wielercarrière. Fedor den Hertog zelf helemaal
niet. Bijna negen maanden na het ongeluk zege
vierde Fedor den Hertog in het Circuit des Mines.
In de zware tiendaagse etappewedstrijd in Frank
rijk reed hij naar de eerste plaats in een sterk
bezet rermersveld en maakte hij een ongelooflijke
come-back.
In de woning van ploegleider Herman
Krott aan de Nassaukade In Amster
dam: „Na 1 mijn militaire diensttijd
werk ik bjj Krott en woon bij de fa
milie in", zegt Fedor den Hertog. „Het
begint langzaam maar zeker tot mij
door te dringen dat het waar is. De
mondelii^e felicitaties bewijzen het.
Geen moment heb ik eraan gedacht
dat ik in Frankrijk zou winnen. Ik
ben er heen gegaan om te trainen. Ik
fiets weer om gezond te worden. Aan
overwinningen dacht ik en denk ik
nog niet. Ik probeerde zoveel moge
lijk voorin te rijden, want dat is mijn
gewoente. Het lukte aardig. In de
vijfde etappe merkte ik dat het kon.
Mijn ploeggenoten Tabak, Frijters -
op dat moment ledder in het klasse
ment en Jansen raakten betrokken
bij een valpartij. Ik kwam er ook niet
zonder kleerscheuren af. Mijn voor
wiel sloeg dubbel en ik liep een bloed
uitstorting op, maar ik kon gelukkig
doorgian. Ik kon de achterstand op
de koplopers ongedaan maken en ein
digde in het eerste groepje. Gelijk be
hoorde ik tot de grote kanshebbers.
Toen ik daarna de achtste etappe won
wist ik dat het erin zat. De leiderstrui
heb ik daarna niet meer hoeven af
A'/-
te «aan".
Allemaal te mooi
Herman Krott, 38 jaar en reeds 9 jaar
ploegleider van de Amstelploeg. zat
na afloop van die laatste etappe hui
lend in zijn wagen. „Zijn" Fedor den
Hertog, door velen afgeschreven, had
bewezen over de juiste mentaliteit te
beschikken. De wielerwereld stond
versteld. Adri Zwartepoorte„Dit is
een openbaring". KNWU-coach Joop
Middellnk: „Ik wist dat het erin zat".
Fedor den Hertog, rustig, weloverwo
gen sprekend: „Laten wij niet te voor
barig zijn. Ik ben nog steeds niet de
oude. Men moet zich hier niet blind op
staren. Ik weet dat ik weer enorm
hard kan fietsen, dat wel, maar ik voel
nog wel pijn als ik in de koers zit.
Dat is niet het ergste. Het enige dat ik
van het ongeluk heb overgehouden is
het slechte gezichtsvermogen. Als Ik
recht voor mij uitkijk, zie ik alles goed
tot me
door te
dringen
dat ik
weer kan
maar zo gauw ik naar links kijk, zie
ik alles dubbel. Dat is een handicap.
Maar daar kan ik mij wel overheen
zetten. Het ergste is dat ik moreel nog
niet sterk genoeg ben. Ik ben mijn
zelfvertrouwen kwijt. Ik ben bang dat
dit alles weer snel voorbij zal gaan,
dat dit een roes is waaruit ik over
enige maanden ontwaak. Ik geloof nog
steeds niet in mijn come-back. Het is
voor mij allemaal nog te mooi om
waar te zijn".
Grote waagstuk
Na het ongeluk, toen Den Hertog
enigszins hersteld was. kroop hij weer
op de racefiets. Niet om weer te
werken aan een carrière als renner
maar gewoon om „de oude" te wor
den. „Ik voelde dat ik door het wiel
rennen mijn gezondheid terug kon
krijgen". Dagelijks reed hij weer kilo
meters, eerst alleen naar Haarlem en
Zandvoort, maar al gauw zo'n honderd
kilometer per dag. Het ging goed. De
pijn bleef, maar hij fietste weer hard
Na enige weken wintersportvakantie
met Herman Krott in Tsjecho-Slowa-
juichcn op de fiets
kjje „Heerlijk skiën, man, wat ben
ik daar van opgeknapt" begon Den
Hertog weer plannen te maken. Zijn
grote waagstuk werd de Ronde van
Friesland. Middelink had hem daar
vóór al gevraagd mee te gaan naar
het Circuit des Mines.
„Eerst wil ik kijken hoe ik de Ronde
van Friesland rijdt. Gaat het goed,
dan ga ik mee". Het ging uitstekend.
Den Hertog zat steeds voorin het pe-
leton. Hij zat ook in het kopgroepje
van negen man, dat de prijzen ver
deelde. Hij eindigde op de negende
plaats „dat viel me tegen" en
de heren van de KNWU waren enthou
siast. Na de zege in het Circuit des
Mines is dit enthousiasme uiteraard
nog toegenomen.
In de selectie
Fedor den Hertog staat weer in het
middelpunt van de belangstelling. Hij
is opgenomen in de selectie voor de
Olympische Spelen in Mexico Deel
neming aan de Ronde van de Toekomst
bleek nog te zwaar. De renners voor de
Begeleiding
beter verzorgd
bloemen zoals hier tijdens de natio-
olymplsche selectie zullen drie toppen
moeten bereiken. De eerste top in juni
(Ronde van de Toekomst), de tweede
bij de nationale kampioenschappen in
augustus, de definitieve in oktober bij
de Olympische Spelen. Fedor den Her
tog: „ik wil natuurlijk dolgraag naar
Mexico, dat is logisch, maar ik ben
voorzichtig. Ik wil niets forceren. Als
ik mjj moreel net zo voel ais nu. ga ik
Herman Krott denkt er net zo over:
„Successen vind ik prachtig, maar de
persoon Fedor den Hertog gaat bjj mij
voor". Coach Joop Middelink heeft
daar begrip voor Rustig afwachten
en wellicht pas bij de nationale kam
pioenschappen naar de top komen.
Dat is nog vroeg.
De toekomst biedt in ieder geval
weer perspectieven voor Den
Hertog. Jan Derksen heeft hem
graag op de baan, maar zelf rijdt
hij liever op de weg. Daar ligt
volgens hem zijn toekomst.
(Van onze sportredactie)
IJDEN Li'en l'frommvr rond begin
vorige maand een welwillende techni-
nlsche commissie van de KNSB tcgeu-
over zich. In een gesprek over een even
tuele aanvaarding van de leiding ovor
de schaatskernploeg stelde de 32-jarige
sportofficier van de KMA In Breda zijn
voorwaarden, die alle werden aan
vaard. „Zelfs «Ie financiële", voegt hij
er lachend aan toe De uit Harderwijk
afkomstige kapitein kreeg van sijn
directe superieuren alle medewerking en
begon te leven met de gedachte dat
sportlef Nederland zich wel zal afvra
gen wat hij er als schaatstralner van
terecht zal brengen. Hl) is er niet bang
voor ...De eerste confrontatie met de
nationale scbuatatop Is me ronduit mee
gevallen. Ik heb gezellig met de jongens
zitten praten". Over twee jaar zal de
eerste balans worden opgemaakt. Dan
hebben KNSB en Leen Pfrommer ge
legenheid het voorlopig voor vier Jaar
geldende contract te verbreken.
Op de tribunes van het sportpark ln
Uden waar de KMA-cadetten zich voor
bereiden op een internationale militaire
sportontmoeling. vertelt Leen Pfrom
mer zijn verhaal. Hij gaat vrijwel voor
bij aan de jaren die vooraf gingen aan
zijn debuut, ln 1965 als gewestelijk
schaatstrainer van Drente en Gronin
gen Jaren waarin hij als schaatsen
rijder enthousiast geworden voor deze
sport, door zijn vriendin Iet Louwen,
die nu zijn vrouw is in de kernploeg
zat. De financiële consequenties die toen
echter voor uitzending van hem en nog
enige andere „mindere goden" golden,
hebben hem doen afschrikken en
Pfrommer 500 meter in 47.5 op Ne
derlands natuui ijs kwam nooit in de
internationale belangstelling.
Drentse school
Maar Leen Pfrommer had van schaa' -
sen een hobby gemaakt en na het. be
halen van zijn m.o.-akte lichamelijke
opvoeding in 1965 kwamen uit de
Drentse school van Pfrommer de
schaatstalenten naar voren: Jan de
Vries. Harry Koops. Jan Bols Harm
Kuipers („Let. op deze naam", zegt.
Pfrommer» en de jeugdschaatser Jan
Werner Pol, Leen Pfrommer heeft ln die
twee seizoenen veel ervaring opgedaan
als trainer- „Na het vertrek van Hulske6
behoorde Ik ook tot de kandidaten. Ik
ben blij dat lk toen niet gevraagd ben".
Leen Pfrommer ging als leider van een
B-ploeg mee naar o a. Inzel en Madon
na di Campiglio. met rijders als Karei
te Winkel en Arle Ertks, die nu tot de
kernploeg behoren De andere kern
ploegleden kent hij nog niet maar dat
zal niet lang meer duren. Behalve de
weinige zaterdagpn dat zijn werk hem
dit niet toestaat, zal Leen Pfrommer
steeds bij de conditietrainingen op het
CIOS aanwezig zijn En volgende week
komt Kees Verkerk op visite In Et ten-
Leur waar Pfrommer sinds enige weken
Eigen ideeën
Leen Pfrommer vat zijn taak serieus op
En wat de technische aspecten betreft.
Leen Pfrommer is een goede vriend van
Anton Huiskes „Ik beschouw hem niet
als mijn leermeester, maar wel luister lk
naar zijn opvattingen en lk pas deze
toe voor zover ik denk ze te kunnen ge
bruiken".
Eigen Ideeën heeft hij over de trai
ning „Het wielrennen zie ik als een
goede voorbereiding op het schaatspn.
Tegen de combinatie wielrennen en
schaatsenrijden heb ik geen bezwaar.
Jan Bols bijvoorbeeld mag tot half juli
volop blijven fietsen. Daarna moet hij
SPORTOFFICIER
TREKT EIGEN
LIJN IN
TRAININGS-
PROGRAM
aan de CIOS-trainingen gaan deelnemen
waarbij het hem echter niet verboden
wordt nog wat criteria en dergelijke te
rijden" Leen Pfrommer ontkent niet
dat zijn opvattingen op dit punt afwij
ken van die van oonditietrainer Ben
Holleboom. „Je moet voor eikaars stand
punt begrip opbrengen Van Hollebooms
ervaringen profiteer lk op mijn beurt
Leen Pfrommer zal een eigen lijn trek
ken in zijn programma „Ik begin met
een gelijk trainingsschema voor alle rij
ders. Zodra lk de jongens en hun capa
citeiten beter ken zullen de schema's
worden aangepast Zo moet lk met Ard
Schenk bijvoorbeeld tot een oplossing
komen over zijn langere afstanden,
waarop hij sterker moet kunnen wor
den".
Discipline
Zal de discipline ln de ploeg niet groter
worden nu een beroepsmilitair aan het
h«x»ld staat? Leen Pfmmmer. drie ster
ren op zijn uniform, ontkent dat „Ech
te discipline ln de stijl van geef nrht en
hou je mond bestaat niet meer. Er moet
een samenspel zijn De jongens mogen
best af en toe een feestje hebben, daar
houd ik ook van. Maar als ze dingen
gaan doen die hun prestatievermogen
verkleinen, dan kan lk dal «Is sportman
niet verteren en dan mag Ik dat met
de hele Nederlandse schaatswereld achter
me niet dulden".
Een deel van de problemen uit het laat
ste seizoen Is met dit onderwerp annge
roerd. De begeleiding van de ploeg zal
dit Jaar beter verzorgd zijn. „Gedurende
het trainingskamp ben ik alleen omdat
de ploegleider naast me voor het orgu
nisatorlsche werk financieel niet haal
baar bleek. Maar veertien dagen voor
de Europese kampioenschappen is die
ploegleider er wel. En met hem komen
de dokter en de masseur'. Ook over het
tere onderwerp van de selectie heeft
Leen Pfrommer een mening: „Met de
selectie voor de kernploegtralning heb Ik
me als newcomer niet Ingelaten- Dat
leek me een zaak voor de technische
commissie". Maar de Nederlandse kam
pioenschappen worden zeer belangrijk
Er zijn acht kernpk>egleden en er gaan
er zeven naar het truinlngskamp. Daar
na volgen de grote internationale wed
strijden Leen Pfrommer draagt, zo Is
afgesproken, vijf rijders voor aan de
technische commissie voor de Europw-
en wereldkampioenschappen De Jong
ste bondstralner die de KNSB ooit heeft
gehad voor zijn kernploeg. Is zeer ge
decldeerd
Niet gemakkelijk
De technische commissie zal dan met
zeer goede motleven moeten komen «m
mijn voorstel geheel of ten dele te kun
nen wijzigen Ik ben wel »»let zoals An
ton Huiskes die dan zijn functie op het
spel zet. maar lk ben toch ook weer niet
gemakkelijk".
Hoe waar dit laatste ls. heeft Leen
Pfrommer vorig jaar reeds bewas en na
de Nederlandse kampioenschappen- Met
de derde plaats van Bols verwachtten
Bols en Leen Pfrommer toen dat uitzen
ding naar Noorwegen veilig was gesteld
Een t c -lid ontkende dit. tegenover
Pfrommer. die daarop onmiddellijk de
pers inschakelde en sprak van een
schande dnt de t c ztjn belofte schond
Enige uren later stond de uitzending-vaat
van Jan Bols. het talent, opgeleid en
begeleid door Leen Pfrommer. de nieuwe
trainer van de kernploeg
(Van onze zioemmedewerker)
DEN HAAG. Het avontuur blüft
altijd trekken, ook voor twee Zuid-
afrikaanse meisjes. Enige maanden
geleden begonnen Janna Schuil en
Louise van der Ven uit Boksburg.
25 km van Johannesburg, aan een trip
door Europa, die twee jaar zal duren.
De twee kortgerokte „Springbokkies"
zijn voor ons nationale waterpoloteam
geen onbekenden. Zij fungeerden als
gastvrouw-gids-chauffeuse voor „die
Ilollanse waterpolospan" toen dat in
Zuid-Afrika speelde. Eén van de twee
Janna heeft nog een andere
binding met de zwemsport. Tot voor
kort behoorde zij tot de zwemtop in
Zuid-Afrika. Ze vertoeven momenteel
in Nederland, in Den Haag.
Janna Schuil begon al vroeg met
zwemmen. Nauwelijks vier jaar oud
kon zij het hoofd proestend en spette
rend ai boven wa' ?r houden. Zij ver
telt: 'at is in Z-»id-Afrika geen uit
zondering. Zodra de kinderen op school
komen, leren ze zwemmen. Dan zijn
ze net vijf jaar". Een voor Nederlandse
begrippen ongekende situatie. „De
situatie ligt in Zuid-Afrika wel wat
gemakkelijker dan hier. Iedere school
heeft bij ons zijn eigen (openlucht)
zwembad. Omdat de regering het
jeugdzwemmen sterk aanmoedigt,
wordt er ook veel aandacht aan ge
schonken. Zo heeft iedere school een
uitgebreide zwemcompetitie. Daarin
komen ukkies van zes, zeven jaar aan
de start. De groteren hebben bovendien
ontmoetingen met ploegen van andere
scholen en er zijn ook wedstrijden
tussen scholierenteams van verschil
lende provincies".
Janna, vrolijk gezicht met lange blonde
haren, is drie jaar lid geweest van de
ploeg van Transvaal. Zij heeft op de
nominatie gestaan voor een plaats in
een scholierenteam, dat een trip dooi
Engeland zou maken. Drie weken vóói
de selectiewedstrijden gooide een onge
lukje met de fiets echter roet in het
eten. Ze zwom nog wel mee, maar had
zoveel last van een wond aan haai
knie, dat zij een meisje, dat zij steeds
had terslagen, voor moest laten gaan
en die ging toen naar Engeland. Dat
ongelukje maakte ook een einde aan
haar zwemcarrière. Ze kreeg last
haar knie als ze haar beste i
de 4 x 50 meter wisselslag, zwom.
Daarop was ze tot de beste drie van
Zuid-Afrika doorgedrongen. Ook op de
100 meter vrije slag kon ze als aspi
rant, getuige haar 1.08,0, aardig mee
komen.
Dol op trainen
Nooit heeft ze spijt gehad van haar
inspanningen, ook niet van het vele
trainen. „Ik was dol op trainen. Iedere
morgen liep om half zes de wekker
af en ging ik naar het zwembad voor
de training. Na schooltijd kwam daar
nog eens een kleine twee uur bij en
in de vakantietijd trainden we zelfs
driemaal per dag. We hadden het
ZODRA DE KINDEREN
IN ZUID-AFRIKA
OP SCHOOL KOMEN,
LEREN ZE ZWEMMEN
zwembad voor ons zelf. In Zuid-Afrika
heeft vrijwel iedere school, maar ook
iedere zwemclub een eigen zwembad
Bovendien hebben veel mensen bij hun
huis een eigen zwembad(jc). De echte
zwembaden zijn voor de wedstrijdsport
Daarvan wordt dan ook een intensief
gebruik gemaakt. Mijn club, de North
Eastern, één van de topclubs van Zuid-
Afrika. had bijvoorbeeld behalve dc
dagelijkse trainingen ook nog drie
avonden in de week wedstrijden. Op
de dinsdagavonden waren er altijd
onderlinge wedstrijden. Daar kon je
dan punten verdienen en degene met
het hoogste aantal punten werd aan
het eind van het seizoen we zwem
men van oktober tot april club
kampioen in zijn leeftijdsgroep. We
ir een half jaar, alleen
Afrika vrijwel geen overdekte baden.
Ik ken er maar één, in Johannesburg,
cn dat heeft niet eens wedstrijd
afmetingen".
Zilver poetsen
„Maar om terug te komen op dat wed
strijdprogramma. Op vrijdagavond
hadden we zwemcompetitie, net zoals
in Nederland de polocompetitie. Iedere
keer zwom je tegen twee andere ver
enigingen. Aan het eind van het seizoen
kon je dan ook promoveren of degra
deren. Er waren drie klassen: eerste,
tweede en derde. Wij zaten in de eerste
klasse. De zaterdagavond was gereser
veerd voor de open wedstrijden. Elke
zaterdag was er één wedstrijd en
iedereen kon daarvoor inschrijven. De
organiserende vereniging was vrij zijn
programma te bepalen en daarbij
speelde men dan vaak de eigen „ster
ren" in de kaart. Op die wedstrijden
kon je dan bekers en dergelijke win-
Dat Janna Schuil daarbij van (wate
rige) wanten wist, bewijst haar prijzen-
totaal. Liefst 85 bekers en bekertjes
15 medailles, 5 standaards en 5 schilden
zwom ze bij elkaar.
„Die schilden zijn van de keren dal
ik kampioen van de provincie Trans
vaal ben geworden. Van de rest zit
het grootste deel in een doos, onderin
mijn vaders kast Alleen de mooisli
staan in huis, anders zouden we hele
maal tureluurs worden van het zilvei
Dat kan kloppen, want bij de beker
lawine van Janna komen nog de 65
bekers, die een jonger zusje won. Alles
bij elkaar een zilvervoorraad waarvoor
zelfs Piet Hein ontzag zou krijgen.
Weekends
Janna Schuil had. voor onze begrippen
jngekende faciliteiten bij haar club
.Voor de selectiegroep organiseert onze
vereniging ook speciale weekends. Er
wordt zaterdags een wedstrijd gezwom
men en de rest van het weekend heei -
lijk geluierd. Die vakantieweekends
zijn enorm populair en een prima
stimulans voor de jonge zwemmers
Alleen als je hard traint, kun je goede
prestaties leveren en daardoor lid van
de selectiegroep worden. Dan lag het
lui(er)lekkerland voor je open. Maar
dat kon alleen zomers. In de winter
deden we alleen conditieoefeningen.
Dan ging de lol er wel eens een beetje
af. Vooral de topsporters hebben na
tuurlijk hinder van zo'n half zwem-
jaar. Ann Fairly en Kathreen Muir
verhuizen dan ook gewoon voor een
half jaar naar Johannesburg. Daar
kunnen ze 's winters trainen. Maar ik
geloof zeker dat dit gaat veranderen.
De kinderen leren op steeds jeugdiger
leeftijd zwemmen en als we bij willen
blijven, zullen er overdekte baden
moeten komen".
Geld voor Mexico
„Of het moeilijk is om „bij te blijven
voor ons. als vrij geïsoleerd land? Dat
valt wel mee Onze trainers gaan
regelmatig in het buitenland neuzen
Er komen ook regelmatig topsporters
naar ons toe. Ze worden op onze
kosten uitgenodigd Dat gaan we ook
doen met het geld dat voor Mexico
was uitgetrokken, nu onze ploeg Is
geweigerd. Don Schollundcr is bijvoor
beeld bij ons geweest, de Australiërs
waren op bezoek en eind vorig jaar
het Nederlandse waterpoloteam".
Wat de meisjes na hun verblijf in
Nederland gaan doen, weten ze nog
niet „Ach. we zien wel. We blijven
tot juni en daarna zien we wel verdei
De Zuidafrikanen rijn van nature lui
en laten de dingen op zijn beloop
Maar bedenk wel: als er gewerkt moet
worden, gebeurt het ook goed".
TOTOWEDSTRIJDEN
Volendam—MVV
FejjenoordFC' Twente
DOS—P8V
Telstar—Xerxes, DHC
Go AheadSparta
ADO—NEC
Fortuna '54Ajax
GVAVNAC
VVV—RBC
RC11Haarlem
Heracles—ElinkwUk
Helmond SportLimburgia
Veendamllermrs DVS
TWEEDE DIVISIE
De Baronie—llrrrenvreii
W'ageningenGooiland
ZFC—PEC
EDO—AGOVV
Zwolse Boy*Eorluna I
NOADExceUior
Roda JC8C' Drente
HilversumDe Graafteha,
