ook
EGBERT DOUWE
-WAAUW!-
VOOR
JOU
Zweedse HEP STARS
„Door Eigen Opzet'
in gouden
BEDSTEE
de krantentuin
In de afgelopen Waauw" van de KRO-
lelevlsle kon beatmlnnend Nederland
voor het eerst kennis maken met een
groep, die in Zweden al to'n twee
Jaar de hitlijsten aanvoert. De Hep
Stars, dat ls de naam, bestaat uit
sanger Sven Hedlund, organist Ben
ny Anderson, sologitarist Jan Frisk,
bassist Lennart Hegland en drummer
Chrlster Petterson. De groep werd ln
1965 opgericht en sou de snelste en
grootste carrière maken in de Zweed
se popgeschiedenis. Tot nu toe ijjn
er In het vaderland meer platen ver
kocht dan Beatles en Rolling Stones
samen, hetgeen toch wel iets zegt
over het compositietalent.
Degenen, die door deze keiharde fei
ten nog niet overtuigd zijn, zullen ge
garandeerd door de muzikale knieën
gaan bij het beluisteren van de single
„Sunny girl" een knappe compo
sitie met een verrukkelijke klave
cimbelpartij of de eerste elpee, die
kortweg In de handel gebracht werd
als „The Hep Stars". Duidelijk blijkt
hier het belang van organist Benny
Anderson, die zorg droeg voor Impo
nerende nummers als „Consolation",
„Lady lady", „Isn't it easy to say",
„Wedding" en „Sound of eve". Stuk
voor stuk songs, die de eenvoud zel
ve zijn maar juist daardoor meer aan
spreken dan de moeilijke werkjes
waarmee Engelse groepen ons tegen
woordig trachten te overrompelen.
Natuurlijk loopt men met dit genre
het gevaar, dat het ls opgebouwd uit
oude Invloeden. Tussen de noten door
loopt bij voorbeeld duidelijk de ÏU".
die de Amerikaanse Turtles en nu
ook de Lemmon Pipers eind 1965
nog nastreefden. Vandaar ook, dat
wij er niet volledig van overtuigd
zijn, dat de Hep Stars hier te lande
zullen doorstoten, ondanks het we
zenlijke talent dat de jongens bezit
ten. Wellicht zjjn we In de toekomst
ln staat de Hep Stars op de Neder
landse podia aan het werk te zien.
Stefan Schroder de man die Ihw
doende ls een Nederlandse vestlgii
van het bekende Zweedse label
Records" op poten te zetten In Ar
sterdam heeft reeds contact opg>
nomen met een aantal zaaleigenaan
„We zitten alleen tot over onze or*
ln het werk op dit ogenblik", verb
de zanger Sven Hedlund desgevraap
„In Zweden kim je namelijk alleen tT
de zomer optreden, omdat 's winte
de wegen vrijwel onbegaanbaar xjj
van de vele sneeuw. Vandaar oo|
dat wy pas tegen oktober-novemtm
onze handen vrij hebben voor h.
aanvaarden van lucratieve aanlij.
dingen uit het buitenland. Misschl*
komen we tegen die tijd ook door
derland".
Tot slot kunnen wij van de He I
Stars nog vermelden, dat de KR(
televisie binnen zeer korte tijd ee
half uur durend programma aan i
jongens zal wijden.
Willem van Kooten noemde hem vo
rige week in Loosdrecht „het vreemd
ste Idool van deze tyd". Geen wonder:
Egbert Douwe kan niet zingen, heeft
tot voor kort als Rob Out voor een
microfoon alleen platen aan elkaar
gedraaid en is nu in één keer tot
nationale tienerster gebombardeerd
door de Koelewijn-compositie „Kom
uit de bedstee, m'n liefste". De platen-
jongens van Phonogram zijn door de
sceptische waarschuwingen als zou
Rob's succes van zeer korte duur zijn
en brachten vorige week met veel
bombari Egbert's eerste elpee ln de
handel. Uiteraard in de hoop, dat de
Nederlandse Jeugd met de bedstee
ln gedachten een oogje dicht wil knij
pen voor de technische onvolkomen
heden, zowel op vocaal als op mu-
zlektechnlsch vlak.
Ernstige grap
Rob Out vindt het zelf nog steeds
een geweldige grap, maar stelt wel,
dat als de bedstee een flop was ge
worden een bewering, die producer
Peter Koelewijn geheel niet kan de
len, omdat hfl bij voorbaat reds over
tuigd was van een doorslaand suc
ces niemand had geweten, dat Rob
Out en Egbert Douwe één en dezelfde
persoon waren. Toen echter het suc
ces onvermijdelijk vast stond, werd
de ernstige grap, grappige ernst. Ge
volg: binnen de korste keren een el
pee, met overigens maar vier (van de
twaalf) nieuwe nummers. De oude
liedjes naast de overbekende bedstee
zjjn o.a. „Kom van het dak af"
het nummer waarmee Koelewijn zelf
het pad der lichte muze effende voor
zijn rockers „Ik heb geen zin om
op te staan" en „Beessies" een
shlttig nummer waarmee ons aller
Ronnie van de Ronnies die overi
gens nu in de clinch ligt met zijn
voormalige inspirator Peter Koele
wijn vorig jaar furore maakte.
Van de schaarse nieuwe verwacht
Rob Out veel van „Mama, oh mama",
dat binnenkort op single uitkomt.
Het is misschien wel leuk om te ver
melden, dat de moederstem gezongen
wordt door niemand minder dan
Gonnie van het Theaterbureau Paul
Acket.
Voor de overige koortjes moet Je het
in Rotterdam gaan zoeken, want die
worden gelevérd door o.a. Yvonne
Paay en Joke Bruys. „Zelf kan ik
allerminst zingen", zegt Rob Out
desgevraagd. „Dat bleek wel toen
we tot grote wanhoop van Peter vier
opnamedagen nodig hadden in plaats
van de geplande twee. Hoe het dan
toch komt dat iemand die niet kan
zingen de hoogste plaats op de hit
parade haalt? Wel, Je moet gewoon
iets in je stem hebben dat de men
sen aanspreekt. Dat ze dan ook ver
tellen, dat mijn collega's bij Veronica
de plaat tot hit gebombardeerd heb-
o ^rootste kolder, die ik ooit
gehoord heb. Een hit ls er nu een
maal en hij kan nooit tot zodanig
verheven worden. We kunnen een
nummer honderd ker per dag draaien,
maar als het er niet inzit dan komt
het er ook niet uit. De plaats van de
disc-Jockey wordt enorm overdreven".
Waarvan bij deze acte.
2 jaar modern
1 jaar spéciale
Al twee jaar lang handhaaft D.E.O. zich in de klasse van de R.K.
Besloten clubs. De kantine is het veel te kleine doch sfeervolle
Honk aan de Rooseveltstraat. De Modern en Spéciale besturen
organiseren hier ieder apart om de drie weken een dans- en ont
moetingsavond voor de leden, welke druk bezocht worden.
23 april jl. was het feest voor de D.E.O.-leden en het -bestuur. Voor
de organisatie hadden de beide besturen zich weer verenigd om
zo gezamenlijk de festiviteiten te kunnen organiseren.
de Resounds o.l.v. \V. Sierat het huls
orkest geworden waarnaast ook nog
verder optraden o.a. Clean 5, the
Why uit Delft en Sun Set uit Amster-
Het Honk was op 23 april 's avonds
geopend voor elk DEO-lid om zo
maar eens door de week naar DEO te
gaan om zodoende het 2-jarig be-
Mtaansfeeat mee te vieren. De op
komst van de leden was ver boven
de verwachtingen van het bestuur,
wat voor hen dus een leuk succes was.
De muziek voor die avond was in de
bekwame handen gelegd van het
disco-duo „De Discoturners", welke
de leden op een prettige moderne en
speciale manier heeft beziggehou-
Het grote feest moest echter nog
komen. „De voetbalwedstrijd van het
Jaar", zo werd voor de DEO-leden de
voetbalwedstrijd tegen „De Roskam"
aangekondigd. Deze sportieve ont
moeting tussen twee besloten clubs
uit het Honk vond plaats op het
veld van de Leldse Jeugd Actie aan
de Voorschoterweg en leverde winst
op voor „De Roskam". Ondanks ver
lies werd er 'h avonds toch feest ge
vierd door DEO, ter afsluiting van
de feestelijkheden.
DEO deed \v»or het eerst van sleli
spreken op 23 april 1966 toen de
eerste dansavond plaatsvond. Zonder
een enkele cent werd begonnen terw(jl
ook de bestuursleden nog toegang
moesten betalen. In september d.a.v
wilde men van de open Instuif af en
werd begonnen oni er een besloten
club van te maken. De kaartverkoop
hoefde toen ook niet meer een
week van te voren 's zondags na de
missen In het Ontmoetingscentrum
gehouden worden. Inmiddels waren
Een uitzondering op de beatmu-
ziek vormde het programma t.g.v.
het eenjarig bestaansfeest, gepresen
teerd door de cabaretgroep Lekrea.
Doch wederom ook beat bij de eerste
Leidse jongerenmis, die toen door
DEO werd georganiseerd m.m.v. The
Butts. Inmiddels had het bestuur met
Kerstmis ook al een kerstspel helpen
voorbereiden voor de Antonlusparo-
chie.
Na afloop van het vorige seizoen
splitste DEO zich in DEO-Modern
en DEO-Spéciale. Modern ging met
het programma verder op de oude
en bekende wijze en bracht een keur
van Leidse bands op het kleine po
dium, zoals The World Splendours
en The Runaways.
Grote successen boekte DEO-Spé
ciale dit seizoen met het o.a. het
carnavalsbal m.m.v. de boerenblaas-
kapel „De Feestneuzen" en ook met
Daniella and the Fellows.
In plaats van beatmuxiek legde
PEO-Spéclale zich toe op Zuidame-
rikaanse- (Rltnilco Especial), Dixie
land- (Baker Street Jazz Band) en
liawalaanae en Country Westero-
muzlek (Cascade). Daarnaast viel
er veel cabaret te beluisteren (Groep
66, ('abachant en L'almon-ré o.a.).
I)e Surlnamso dag m.m.v. dr. G. J.
van Wengen en Guyana (Amster
dam
show (Boutique „La Rose", Ver
hulst en Contessa) waren dé grote
succeasen van DEO-Spéciale in dit
ten einde lopende seizoen. DEO-.Mo
dern heeft nog één avond voor de
boeg en wel met Daniella and the
Fellows (25 mei a.s.) en DEO-Spé-
clale op 8 juni a.s. m.m.v. The Baker
Street Jazz Band.
De leden van DEO zijn lid van Mo
dern en Speciale. DEO-Speciale
staat o.l.v. Jos Jasper. Bestuur DEO-
Modern: Greet de Groot, Bart v. d.
Voort. Wim van Schalk, Simon
Strijk. Herman Wallaart en Gerard
Verhoef. Bestuur DEO-Spéciale
Carly Baak. Ria Biyieve, Jan Hogen-
boom, Gerard de Jong, Martin Vis
ser en Jos Jasper.
Belde besturen moeten rekening ei*
verantwoording afleggen aan de
Jeugdraad van de St.-Antonlusparo-
chis o.l.v. de heer Wiemer.
Allee Schuyt, Leiden: Allee vertelde
dat haar moeder ziek is en veel moet
rusten. Daarom is Allee nu bij een
tante in Leiden. Ze pioest hier na
tuurlijk naar school en omdat ze in
de derde klas zit kwam ze in de
derde klas van Juffrouw De Leeuw
te zitten. Daar heeft ze nu een ver
haaltje over geschreven en jullie zul
len dan zien. dat ze het daar heel
leuk vindt. En weten jullie wat ook
zo fijn is? Dat de zieke moeder van
Allee ook dit verhaaltje leest.
ZIEK
M(jn moeder ls ziek en daarom ben
ik by mijn tante. Daar heb ik het
erg leuk. Ik ga vaak fietsen met Mi
chel. Dan gaan we naar de Vijf Mei
laan. We gaan daar ook spelen. We
moeten op tijd thuis zijn en dan
vraag ik aan een meneer hoe laat het
is. (Zul je nooit met vreemde mene
ren mee gaan, Allee? Dit zegt tante
Jo er even tussen). We gaan dan
naar huis om te eten. Daarna mogen
we Pipo de Clown zien en dan vlug
naar bed.
De tweede dag bracht tante me naar
school en naar de klas. Alle kinderen
keken naar my. Ik kreeg een plaats.
Mijn tante ging weg en ik ging met
de klas taal doen. Onder het speel
kwartier ging ik met de meisjes
springen. Opeens gingen de school
deuren open en wat jammer, het
speelkwartier was afgelopen. Om 12
uur ging de school uit. Het was een
leuke ochtend. Toen ik thuis kwam
vertelde ik tante, dat ik al twee
vriendinnetjes had, ze heten Leonneke
en Margriet en zitten naast mij. Na
het eten ging ik nog even met Mi
chel spelen en toen was het weer tijd
voor school. Tante bracht me met de
auto naar school, maar toen we er
kwamen zaten alle kinderen al te le
zen. Tante ging even mee de klas in
en toen vertelde de Juffrouw dat de
school om half twee begon en wij
dachten om kwart voor twee. Ik ging
maar gauw leren.
Anita Beerman, Noord wijk
Heeft het volgende verhaaltje zelf
verzonnen. Dat heb je aardig be
dacht Anita!
DE KABOlTER IN DE FLES
Hein woonde in een huis midden
in het bos. Zijn vader was boswach
ter. Het was een warme zomerse dag.
Zijn mama was in de keuken bezig.
„Mama mag ik wat in het bos spe
len?" vroeg Hein. Al was Heintje al
leen. altijd was er wat te beleven in
het bos. „Goed Hein. maar wel om
half zeven thuis". „Dag mam. tot
straks". Hein ging paddestoelen zoe
ken. Terwijl hij zo aan het zoeken
was. hoorde hij een heel fijn stemme
tje. dat riep: „Help. haal me er uit".
Hein zag niets, alleen gras. bomen
en een fles, die weggegooid was. HIJ
raapte de fles op, maarer zat
iets In. Wat zag hij daar? ln de fles
zat een kabouter. Hoe kan dat nou
Hein was verbaasd, hij dacht: be
staan de kabouters echt? Het moest
wel, want hij zag het met eigen ogen
„Hoe kom je hierin hoe heetje°"
vroeg Hein. „Ik heet kabouter Weg-
lopertje, omdat ik altyd wegloop. Een
boze hekt heeft me gevangen ge
nomen. Ze heeft me eerst kleiner ge
toverd, in de fles gedaan en toen
weer groter getoverd, zodat Ik er
niet meer uit kan. Daarna heeft ze
me in het bos gegooid, zodat ik van
honger en dorst zou sterven. Maar nu
heb jij me gevonden, misschien wil je
me wel helpen?" zei het kaboutertje.
„Maar natuurlijk", zei Hein „we
zullen samen bedenken hoe dat moet".
„Ik moet eerst weer klein geto
verd worden en die spreuk staat in
het toverboek van de heks". „Weet
je waar die heks woont?" „Ja. pak
me maar op, dan wijs ik wel de weg".
Samen hadden ze het huisje gauw ge
vonden. Het deurtje stond open, de
heks was er niet en het toverboek
lag op de tafel. Nu was alles heel
eenvoudig. Ze vonden de spreuk. Weg-
lopertje werd eerst klein, sprong uit
de fles en toen toverde Hein hem weer
groot. Wat was Weglopertje blij. „Zal
ik je even bij de kabouterkoning bren
gen" zei hij. Heintje vond dat fijn.
Wat was het mooi in kabouterstad
en in het paleis. Heintje had er nu
een nieuw vriendje bij gekregen. De
koning vond goed, dat ze iedere dag
samen speelden. Toen moest Heintje
vlug naar huis want hij had mama
beloofd half zeven thuis te zijn.
Kleneke Barendse.
HET BETOVERDE BOS
Heel stil was het in het heksen-
bos, maar als je goed luisterde, hoor
de je in de verte een vreselijk gekrijs.
Dat was de lach van de heks Knize-
rina. Je bent ln het heksenbos be
land, eigenlijk heet het 't betoverde
bos, want wanneer Je in dat bos komt,
begint alles te leven. De bomen be
ginnen te buigen, te lachen en te
praten. Het mos gaat in kleine hoop
jes dansen en de grond begint te wip
pen. Bij elke stap die je doet, vlieg
je wel een meter hoog de lucht in. Je
snapt natuurlijk wel, dat niemand
in dat bos durfde en dat vonden de
heksen maar wat goed. Ze konden
geen pottekljkers gebruiken. Sommi
ge nieuwsgierige mensen gingen in
een vliegtuig om de heksen te beglu
ren. Dat lukte echter niet want in
de lucht hingen heel sterke netten.
De heksen gingen vaak op elfentocht,
dan gingen ze de elfjes zoeken. Je
denkt natuurlijk, wat moeten de hek
sen by die elfjes? Nu. die elfjes wil
den ze gebruiken voor het huishou
den. Op een mooie zonnige dag ging
een elfenprinsesje alleen vliegen ze
vloog heel hoog, maar kwam toch in
een net terecht. Ze begon heel erg te
schreeuwen en kon gelukkig nog op
tijd gered worden.
To
Jan en Piet liepen langs de sloot
Ze wilden een grote hut gaan bouwen
Ze kwamen bij de boerderij. Jan vroeg
aan de boer „mag ik met Piet een
hut bouwen achter de stal"? „Heb
ben jullie dan hout?" vroeg de boer.
„Nee boer, maar dat vinden we wel",
„ik weet wel iets", zei Jan, „mogen
we ln het hooi een hut bouwen?"
„Nou vooruil dan maar". Jan kroop
gelijk al in het hooi. Plet nam ook al
een duik in het hooi. Ze kropen naar
boven en maakten hele grote gangen
in het hooi. Ze maakten ook een gro
te deur van hooi. De torenklok sloeg
6 uur en ze moesten naar huis, maar
ze praten eerst nog af, om de vol
gende dag terug te komen. Maar wat
zagen ze daarwel honderd kik
kers. Ze liep' n vlug naar huls en
haalden een emmer met een dek
sel. Daar deden ze de kikkers ln en
namen ze mee naar huis. Moeder
vond ze maar wat eng, maar van va
der mochten ze de kleine kikkers wel
houden. Dat vonden de jongens leuk.
Zo hadden ze een fyne zaterdagmid
dag. De jongens gingen nog naar de
boer terug, om hem met een hand
te bedanken voor de hooihut.
Wie wil er eens een verhaaltje ma
ken over: Myn leventje? Je vertelt
iets over Je leventje thuis, op school,
by het spelen, onder de vakantie en
de Jongens zouden er fyn een avon
tuur van kunnen maken, 't Hoeft
heus niet allemaal echt gebeurd te
zijn. Verzin maar wat!
Wie is de baas
in het land?
Was de macht van de koning in
het begin van de negentieende eeuw
nog heel erg groot, in de jaren rond
1868 verliest hy bijna al zijn macht,
omdat hy niet meer tegen de verte
genwoordigers van het volk op kan.
Hoe het komt dat de koning zyn
macht niet meer kon handhaven zal
ik nu vertellen.
In 1866 benoemde de koning een
aantal ministers die conservatief wa
ren en dus geen veranderingen wil
den. De vertegenwoordigers van het
volk waren niet conservatief, zy wil
den juist nieuwe dingen. Je kunt dus
digers en de ministers ruzie kregen.
En als er ruzie is, dan het land niet
begrypen, dat de volksvertegenwoor-
bestuurd worden. Wat moest de ko
ning nu doen? Er waren twee mo
gelijkheden. Hij kon de ministers
ontslaan en nieuwe aanstellen die
geen ruzie maakten met de volks
vertegenwoordigers. Ook kon hy de
volksvertegenwoordigers naar huis
sturen en nieuwe laten kiezen. De
koning deed het laatste; maar de
nieuwe volksvertegenwoordigers kre
gen ook weer ruzie met de ministers
De koning moest nu dus weer kie
zen en weer koos hij voor de ministers
en stuurde de volksvertegenwoordi
gers naar huls. Er werden toen dus
weer nieuwe verkiezingen uitgeschre
ven. maar het hielp allemaal niets, de
zelfde mensen werden weer gekozen
en uiteindelijk stuurde de koning de
ministers naar huis. Sinds die dag is
het zo, dat de ministers alleen nog
maar kunnen regeren, als de verte
genwoordigers van de mensen het
met ze eens zijn. Wat de koning be
treft heeft deze sindsdien geen grote
macht meer. Hij kan niet meer zelf
regeren, want dat wordt door de mi
nisters gedaan. De ministers kan hij
niet meer zelf benoemen, want de
volksvertegenwoordigers moeten het
goedvinden. De koning (of koningin)
heeft nu alleen nog maar een repre
sentatieve taak. Dat wil zeggen, dat
de koning het land als land vertegen
woordigt als er iets belangrijks in ons
land gebeurt. Als er b.v. een brug of
ziekenhuis geopend moet worden, dan
wordt dat door de koning (koningin)
gedaan, of door zijn vertegenwoordi
gers in het land, dat zyn de commis
saris van de koningin en de burge
meester.
Nu zeg je misschien, dat het alle
maal erg makkeiyk is. Eerst was de
koning de baas, daarna werden de
mensen zelf de baas. Maar dat is niet
zo. De mensen werden wel de baas,
maar zo gemakkeiyk ging dat niet,
want ln het begin mochten niet alle
mensen een vertegenwoordiger kie
zen. De volgende keer zullen we eens
kyken, wat je moest zyn, hebben of
'oen om te mogen kiezen.
De geschiedenis van de parachute
De grote kunstenaar Leonardo da Vinei heeft al ln 1495 geprobeerd een!
parachute te maken. Hy noemde zyn uitvinding „tentdak", zyn uitvinding
werd pas 100 Jaar later geprobeerd. De Italiaanse arts Fausto VeranzioA
waagde de sprong van een toren en landde zachtjes op de aarde.
In 1797 sprong de Franse ballon-vlieger André Garnerin boven Parys uijE
zyn ballon. In de daaropvolgende Jaren kwam het parachute-springen uijB
een ballon ln de mode en werd daarmee een soort volksvermaak.
Tussen de beide wereldoorlogen werd de parachute verder ontwlkkelrl
Onder andere probeerde de Amerikaan Thomas Baldwin vlak voor <lt
eerste wereldoorlog een parachute met een klein gat in het midden. Nu kor
de lucht ontsnappen en verliep de val rustiger en geiykmatiger. Nu wordt
de parachute voor vele dingen gebruikt. Zonder de parachute had de ruimt?
vaart zich b.v. nooit kunnen ontwikkelen. In de V.S. gebruikte de brandweer
parachuten om speciaal getrainde brandweerlieden boven bosbranden ne?i
te laten.
In de toekomst zAl de parachute niet meer aan driden hangen, maar met
de punt naar onderen zachtjes naar de grond zweven. De parachute zal dar
als een diep bord zachtjes naar de aarde vliegen met b.v. soldaten er.
materiaal.
Het probleem van de sleutel
Verander de volgorde van de plaatjes, zodat Je het verhaaltje over1
mynheer Meyer en zyn sleutel kunt volgen.
a - 9 :v - s 'o - - 2 :g - z a - :oNissoTdoj
