Ik zou het verschrikkelijk vinden
als Nederland een dopingwet krijgt
Na treffer van Amancio waren
Engelsen niet meer te stuiten
„K.N.W.U.-DOKTER" P. VAN DIJK OP
DE SCHEIDSLIJN TUSSEN 65 EN 66
Rebellen van
Engelse federatie
schonken tennis
wereld open
toernooien
„TWEEDE IK"
LOKT JONGE PROF
NAAR (TE)
ZWARE KOERSEN
OOK IN MADRID EEN ZEGE (24)
Sir Alf Ramsey
had geheim wapen
DONDERDAG 9 MEI 1968
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 11
DEN HAAG Vredig kan
wielerpraeses dr. P. van Dijk
morgen zijn zesenzestigste
levensjaar ingaan nu de
machtige sponsors hun door
zichtige demarrages schijnen
te hebben gestaakt en aan
het omvangrijke doping-
vraagstuk door de invoering
van rigoureuze controles
geen hoofdstukken zijn toe
gevoegd. Orthopedisch arts
P(iet) van Dijk, „hoogwaar
digheidsbekleder" in Neêr-
lands bij tijd en wijle veel
bekritiseerde bond, accep
teert de mijlpaal in zijn leven
gelaten, alsof hij er nauwe
lijks vrede mee kan hebben
de etherlucht van operatie
zalen, de gekwetste knieën
van zijn talrijke patiënten
en zijn praktijkadres te moe
ten missen. Maar dr. Van
Dijk is optimist. Depressies,
die lange tijd vanuit alle
windstreken van fietsend
Nederland richting Nieuwe
Uitleg trokken, worden met
luchtige handgebaren weg
gewuifd als zijnde niet aan
wezig. „Wij hebben geen
problemen en wanneer er
sporen van zijn, wordt de
hele kwestie geweldig over
trokken".
Waren er dan geen moeilijk
heden met de samenstelling
van een Tour de France-
ploeg? Was de houding van
de K.N.W.U. in recente
dopingskwesties dan niet
labiel? Was er dan geen
controverse tussen Pellenaars
en de K.N.W.U., geen ge
wroet achter extra-sportieve
schermen? Was er dan in het
geheel geen stremming in het
beleid toen daar eensklaps
een tweede Tour de France-
ploeg ter sprake kwam?
„Felix Lévltan en Jacques Goddet had
den vanuit Parijs laten weten dat we.
wanneer wij daar prijs op stelden, evenals
Frankrijk, Spanje en Italië met een twee
de ploeg konden inschrijven. Daar werd
echter de restrictie aan verbonden dat wij
(de KNWU) die ploeg zelf aouden moeten
financieren. Wij juichen dat idee toe.
maar het grote probleem was dat wij geen
geld hadden voor een tweede ploeg. De
sportcommissie en het hoofdbestuur wa
ren unaniem van mening dat een even
tuele tweede ploeg moest worden samen
gesteld uit jonge renners, die echter geen
Tourervaring zouden hebben. Een logisch
gevolg van ons gebrek aan kapitaal, waar
uit dat team zou moeten worden gefinan
cierd. was dat de sponsors zich voor de
zaak gingen interesseren- De ploegleiders
wilden uiteraard met een zo sterk moge
lijke ploeg naar Frankrijk, maar de sterke
coureurs maken (natuurlijk deel uit van
de nationale A-ploeg. Wij hebben de zaak
uitgepraat. Moeilijkheden zijn er perti
nent niet geweest.
Alwetende wijsgeren
En Harry Steevens en Rini Wagtmans?"
Daar weten wij niets van. Ze zijn door
ons ingedeeld op grond van hun kwali
teiten. Wat hun taak zal zijn in de A-
ploeg is ook ons nog niet bekend. Daar
praten we met de rennere en met de ploeg-
l leider een paar weken voor de Tour over.
Vanneer Steevens en Wagtmans weten
I te vertellen dat zij als knecht van Jan
I Janssen over Frankrijks wegen moeten
fietsen, dan hebben zij dat van die al
wetende wijsgeren die in ieder geval meer
schijnen te weten dan wij. De nationale
ploeg zal zo sterk mogelijk worden ge
maakt en de omstandigheden zullen op
de gang van zaken een grote invloed
hebbenu".
Zijn trots, voorzitter te zijn van de
enige wielerbond In Europa waar de do
pingcontrole streng ter hand wordt ge
nomen, streelt hem. Dat het gebruik van
stimulantia daardoor danig binnen de
perken wordt gehouden, is zijn heilige
overtuiging. Enige maanden geleden zag
een fraai werkstuk van dr. J. L. de Jong
ste het levenslicht. Een jaar lang had de
arts van de NSF het klemmende vraag
stuk aan een Intensief onderzoek onder
worpen Belangrijkste vraag in zijn om
vangrijk rapport: ..Moet het gebruik van
doping in Nederland door de overheid
worden verboden" Het rapport viel on
geveer samen met de tragische dood van
Tom Simpson en volgens dr. Van Dijk
zijn deze twee facetten er debet aan, dat
de meeste coureurs ervoor terugdeinzen.
Dwaas idee
„De jongens moeten ontdekken dat ze
ook zonder stimulerende middelen over
winningen kunnen behalen. Misschien dat
ze dan eens van het dwaze idee afstappen
dat doping hen meer kracht geeft: Wat
doping doet, is het verleggen van de ver-
Dyk: geen problemen
moeidheidsgrens. Markante successen zal
niet één renner ermee behalen. Ik zou het
verschrikkelijk vinden als Nederland een
dopingwet zou krijgen- Dan krijg je toe
standen als in België waar de rijkswacht
jacht op overtrederè maakt, alsof het erge
delinquenten zijn. Ik heb meegemaakt
dat een renner achtervolgd werd door de
politie. Toen ze hem eindelijk vonden,
sloten ze hem in. Dat ls het niet. hé-
Doping moet met vreemzame middelen
worden bestreden. Ik geloof dat wij hier
een heel eind op de goede weg zijn".
Doping en medische begeleiding voor
zowel professionals als amateurs liggen in
eikaars verlengde. Arts Van Dijk. voor
zitter van de medische commissie zegt er
over: „Er zijn renners die him eigen dok
ter kiezen. Dat is hun goed recht, want
de artsenkeuze is vrij. Zo'n dokter denkt
zich dan wel het een en ander te kun
nen permitteren. Schrijft hij een renner,
die onder zijn behandeling staat een
middeltje voor waarvan hij denkt dat het
goed is voor zi n jongen maar dat bij
op de zwarte lijst staat, dan gaat zo'n
knaap voor de bijl. De dokter gaat echter
vrijuit. Anders ls het wanneer een ren
ner in een selectiegroep is opgenomen.
Dan valt hij automatisch onder controle
van een KNWU-arts. Volgens mij zit de
wortel van alle kwaad in het onvoorstel
baar aantal koersen dat vooral de profs
rijden. Geld lokt een jonge prof naar
zware koersen. Zijn lichaamsconditie laat
het eigenlijk niet toe, maar zijn tweede ik
de geldwolf In bijna iedere prof. heeft de
overmacht. Deze renners krijgen dan snel
de neiging te „slikken". Voor de controle
moet je echter niet dezelfde artsen nemen
die ook begeleiders van een selectieploeg
kunnen zijn. .Renners zien „doplngcon-
troleurs" vaak als hun grootste vijand,
terwijl zij dikwijls aan zo'n begeleidend
dokter heel hun ziel bloot leggen".
In fantasie
Heeft de KNWt' ook geen moeilijk
heden met Kees Pellenaars gehad? „Neen.
we hebben hem maar wat laten sukkelen-
Die man Is al zijn moeizaam verworven
macht kwijt. Die wil hij terugkrijgen. De
grote fout bij hem is dat hij de moeilijk
heden gaat zoeken. Hij heeft vaak tegen
over mij op de stoel gezeten en kwam dan
met problemen die er helemaal niet
Ja. alleen in zijn fantasie. Pellenaars
ls net als ik, bezeten van wielrennen Dan
is scheiden moeilijk. Met de ploegleiders
van de extra-sportieve merken onderhou
den wij overigens bijzonder prettige rela
ties. Scheve verhoudingen zijn er nimmer
geweest".
Toch vindt dr. Van Dijk Ihet Jammer dat
er soms te Jonge profs zijn. „Jonge Jon
gens die nauwelijks hun sporen als wiel
renner hebben verdiend, staren zich blind
op de bergen geld die het dragen van een
naam van een of andere firma hun kan
opleveren. Het is begrijpelijk. Stuk voor
stuk zijn het gewone volksjongens die geld
best kunnen gebruiken Enerzijds stimu
leert Tiet fiun prestaties bij grote belang
rijke koersen waar altijd wel een scout
op talentenjacht is. anderztfds kan het
voor zo'n jonge, onervaren ion aap een
grote desillusie worden Dat talentvolle
renners naar buitenlandse merken gaan.
vind ik persoonlijk niet erg. Afwisseling
is goed. Ik betreur het alleen, dat de over
heid ons geen toestemming kan geven
meerdaagse wedstrijden te organiseren De
mensen willen hun idolen niet alleen in
criteria zien".
Baan in trek
Op de weigering van de overheid ba
seert dr Van Dijk zijn mening: „Over
dertig Jaar is heel de constellatie van het
wielrennen veranderd. Het verkeer zal het
wegrennen doen inkrimpen en het aantal
baanrenners doen toenemen Baanwed-
strijden zijn toch al erg in trek. Dat heb
ik bij de zesdaagse van Rotterdam gemerkt.
Vroeger ging alles naar de baan en viel
er op de weg bijna niets te beleven, nu zit
alles op de weg. Maar de tijd zal terug
komen dat wegwedstrijden 6chaars zullen
wdroen".
Mexico niet
in bokstoernooi
ZEIST De Mexicaanse boksploeg zal
niet deelnemen aan het internationale
vijfdaagse toernooi van de Nederlandse
boksbond. Wegens interne moeilijkhe
den, zoals werd bericht, heeft Mexico
zich teruggetrokken.
MADRID Na een grandioze treffer van Amancio
was de halve finale van het toernooi om de Europese
beker voor landenploegen voor Engeland in groot
gevaar. De Britten, met de zege van 10 in Londen
als ruggesteun, hadden de verdedigende tactiek
gekozen. Amancio, Spanjes gevaarlijkste man. had
Bobby Moore ais permanente bewaker bU zich
gekregen. Toch wist hij eenmaal te ontsnappen, drie
minuten na de rust. Toen gooide Engeland alles op
de aanval. Martin Peters scoorde zeven minuten
nadat Spanje de leiding had genomen de gelUkmaker
en toen waren de Britten niet meer te stuiten. Tien
minuten voor het einde bracht Norman Hunter de
Engelsen op 21, de totaalscore op 3—1. De halve
finales waren bereikt.
Sir Alf Ramsey, de Engelse coach, had een surprise
in petto. Linksbuiten Norman Hunter fungeerde in
teruggetrokken positie als extra-verdediger. Op het
kletsnatte veld het had tot een uur voor de wed
strijd geregend bejubelden tweeduizend Engelse
supporters onder de 120.000 kijkers in het Bernabeu-
stadion die versterkte defensie. Knappe jongens die
de voorsprong van 10, in Londen behaald, uit
handen van de Engelsen zouden krijgen. Maar Spanje
was doordrongen van de noodzaak om uitsluitend
op de aanval te spelen. Dat gebeurde dan ook en
Engeland werd in de verdediging gedrongen. Pirri
bonkte twee keer achtereen door de verdediging
maar werd ook tweemaal ten val gebracht. De vrije
schoppen leverden wel gevaarvolle situaties maar
geen treffers op.
Engeland moest zich beperken tot uitvallen, die even
wel niet van gevaar waren ontbloot. Bobby Charlton
was enige malen dicht bij een doelpunt maar Sadurni
in het Spaanse doel en de „nieuwelingen"-defensie
Saez-Gallego-Zoco-Canos weerden zich knap.
Drie minuten na de rust kwam Spanje op 10.
Slimme Gento gaf op het middenveld een pass naar
de „opgestoomde" Gallego, die Amancio in kansrijke
positie bracht De technisch geweldige Amancio ont
deed zich in een machtige rush van Moore, om
speelde een volgende Engelse verdediger en vervol
gens doelman Bonetti en scoorde: 10.
Engeland speelde koel verder, geïnspireerd door het
ondanks het doelpunt sterke spel van de ver
dediging, "m ging in de aanval. Een hoekschop leidde
de gelijkmaker in, zeven minuten nadat Spanje had
gescoord. Alan Ball bracht de bal hoog voor het
Spaanse doel en Martin Peters kopte zuiver in: 11
Van dat moment af bestormd* Engeland de Spaanse
veste onophoudelijk. De ploeg wenste zekerheid, en
die kwam tien minuten voor tijd. Norman Hunter
was naar voren gecommandeerd. Uit een verre pass
van verdediger Newton met Brian Labone de uit
blinker in de defensie ontving Ball het leer.
Uit zijn lage voorzet werd de bal door Hunt met
een leep tikje in de richting van Hunter gespeeld, die
van twaalf meter onhoudbaar inschoot.
In de laatste minuut was het voor Spanje een hope
loze zaak de totale achterstand van 31 nog in te
lopen. Engeland had bereikt wal velen voor on
mogelijk hielden: een zege in Madrid.
Duitsland gelijk
De gisteravond voor 10.000 toeschouwers in Cardiff
gespeelde wedstrijd tussen Wales en West-Duitsland
is geëindigd in een gelijkspel: 11, welke stand bü
de rust was bereikt. De doelpunten werden gemaakt
door Overath en Davies.
Slechts de eerste twintig minuten kon de jonge Duitse
ploeg zonder Beckenbauer, die met Bayern Mün-
chen tegen AC Milan speelde, topscorer Löhr en
Schulz overtuigen. Overath opende in de twaalde
minuut de score maar veertien minuten later, toen
het offensief van de Duitsers was geluwd, stond het
weer gelijk. Ron Davies bracht met een kopbal de
stand in evenwicht De geblesseerde doelman Wolter
werd ln de 26ste minuut vervangen door Bernard
en Overath moost in de tweede helft plaats maken
voor Netzer.
j (Van onze sportredactie)
DEN HAAG Na zeven jaar tevergeefs voorstellen ter tafel van de Internationale Tennis
Federatie te hebben gebracht inzake afschaffing van de scheiding tussen professionals en
amateurs, was het geduld van de Engelsen op. Zij besloten zelf te doen wat zij juist achtten:
slechten van de muur tussen amateurisme en professionalisme. „Want", zo zei men in Enge
land, „het Is zo langzamerhand duidelijk dat topamateurs astronomische bedragen onder de
tafel ontvangen. Het is eveneens zonneklaar dat de sport in een kwaad daglicht wordt gesteld
door het geknoei met reiskosten. Het amateurisme is schijnamateurisme geworden en daardoor
is de schijnheiligheid gekomen. Schaf het amateurisme af en de schijnheiligheid is verdwenen".
Open tennis zou reeds lang een voldon
gen feit zijn geweest, ware het niet
dat in 1960 tijdens de eerste vergade
ring van de Internationale Federatie,
de Luxemburgse afgevaardigde, juist
tijdens de stemming, plotseling weg
moest. Honderd vierendertig stemmen
pleitten voor de opheffing, vijfenze
ventig tegen.
Het besluit van de Britten om zelf
rechter te spelen was de bekende lont
in het kruitvat. Giorgi di Stefani, voor
zitter van de Internationale Tennis
Federatie en aanvoerder van het Ita
liaanse Davis-Cupteam hoorde van de
wilde plannen en haastte zich naar
Londen om Engeland voor de gevol
gen van de actie te waarschuwen. Het
hielp niet. Er waren te veel voorstan
ders voor open tennis en op de twee
de en wellicht de belangrijkste
plaats, beseften de Britten dat open
tennis de sport als kijkspel veel aan
trekkelijker zou maken en bij het pu
bliek meer in de belangstelling zou ko
men te staan.
De Britse „tennisvaderen" hadden
hun besluit vrijwel unaniem genomen,
zelfs zonder ruggespraak te houden
met de leden-spelers. Alle hoofdfiguren
van de meest opwindende vergadering
uit de geschiedenis van de LTA waren
in enige uren van eerbiedwaardige re
genten in rebellenleiders veranderd:
Carl Aarvold (president), Eaton Grif
fith (de man met de meeste invloed en
zesmaal voorzitter van de ILTF), Ted
Ivory (oud-voorzitter), Derek Penman
(de man van de reglementen) en Ba
sil Ray (bestuurslid van de Lawn Ten
nis Association en tevens secretaris
van de Internationale Federatie).
Tactische manoeuvre
Twee maanden later, op 14 december
1967, schaarde de algemene ledenver
gadering zich eensgezind achter het
bestuur. Van de ruim driehonderd
afgevaardigden stemden er slechts
vijf tegen. Het besluit de Engelse toer
nooien open te stellen voor profs, se-
mi-profs (geregistreerden) en ama
teurs zou echter pas ten uitvoer wor
den gebracht op 22 april 1968, een bij
zonder tactische manoeuvre omdat
ervan overtuigd was dat Enge
land op die manier tijd en voorstan
ders zou winnen. Bovendien zou op 21
april een bestuursvergadering van de
ILTF plaats vinden, waar men alsnog
tot overeenstemming dacht, en hoopte,
te komen. Oorspronkelijk had die ver
gadering tot doel het bespreken van
het rapport, dat een commissie be
staande uit de heren Di Stefani (Ita
lië),' Geelhand (België), Barnett (Aus-
tralië) en Borotra (Frankrijk) zou uit
brengen voor het aanpassen van de
reglementen. Al deze heren stonden
op betrekkelijk goede voet met de
Britten en de algemene verwachting
was, dat zij aan het voorstel van de
Engelsen voor een groot gedeelte te
gemoet zouden komen.
Zelfde Engeland
NA ZEVEN
JAAR
GEZWICHT
VOOR
OVERMACHT
Het bleef vooralsnog echter onduide
lijk waarom Groot-Brittannië, na
jaren kibbelen zich plotseling niet
meer in toom kon houden en de bom
deed barsten. De tegenstand op de
vergadering van de Internationale Fe
deratie. hadden de flegmatieke Britten
dan ook te danken aan hun ietwat
vreemde houding in de beginjaren. In
die periode werden de eerste maatre
gelen genomen tegen het „onder tafel
betalen", tegen de topamateurs, die
zodanig met hun declaraties knoeiden
dat zij het veelvoudige ontvingen van
de werkelijk door hen gemaakte kos
ten; tegen de tennissers die, zodra zij
hun onkosten geïnd hadden, onmid
dellijk naar het volgende evenement
stormden. De Federatie riep een com
missie in het leven; de ..European
Pool", die toezicht hield over de ver
schillende toernooien verdeelde spelers
en tevens de betaling in het oog hield.
Het systeem bleek drie jaar redelijk
te functioneren en had het misbruik
waarschijnlijk binnen de perken kun
nen houden als Engeland het werk niet
stelselmatig had gesaboteerd, hetzelf
de Engeland, dat later als zedepredi
ker zou optreden.
Verzoeningsgebaar
Het antwoord op de ingreep van Enge
land bleef niet lang pit. D| Stefani.
voorzitter van de Internationale Fede
ratie en lid van 't Internationaal Olym
pisch Comité, sprak vanuit Italië de
banvloek uit over de Britten, daartoe
gemachtigd door het bestuur. In
gangsdatum van de schorsing: 22
april, de dag dus waarop Engeland
het open tennis zou invoeren.
Schorsing zou betekenen, dat Britse
BILLIE JEAN KING-MOFFIT:
„Aah. ik ipfl ook open toernooien", en ee kreeg haar t
vooretandere.
Tonny Roche.
spelers in het buitenland geen em
plooi zouden kunnen vinden. Maar ook
dat de buitenlanders niet op Wimble
don zouden kunnen spelen. Dl Stefani
zag zijn fout in en een dag later krab
belde hij al terug. Het verzoeningsge
baar: „Er zou te praten zijn". Dl Ste
fani bevond zich duidelijk In een pre
caire situatie. Als voorzitter van de
speciale commissie, die op 21 april bij
een was gekomen, diende hij de Brit
ten tegemoet te komen. En als lid van
het IOC zou hij, evenals zijn grijze
baas, A very Brundage, een voorvech
ter moeten xijn voor het ware ama
teurisme.
Er waren mensen, die dch hardnekkig
verzetten tegen open tennis, omdat zij
nog het hoog gekoesterde ideaal had
den: de tennissport eens op het olym
pisch programma te kunnen knijpen.
Voor vele landen was het open tennis
een vraagteken. Ten onrechte, want
het lag in het geheel niet in de bedoe
ling de amateurs van Wimbledon te
weren. De categorieën profs, semi-
profs en amateurs behoefden Olympi
sche aspiraties niet in de weg te staan
Tennis is als olympische sport erkend,
maar niet als zodanig ln het program
ma opgenomen. Avery Brundage heeft
wel eens beloften in die richting ge-
Zweden de eerste
De revolutie was in volle gang. Vele
negatieve reacties volgden op het be
sluit van Engeland, maar langzamer
hand kregen de adhesiebetuigingen de
overhand Vooral de spelers bleken
sympathiek tegenover het Engelse
principe te staan en verscheidene lan
den boden hulp. Zweden als eerste. Er
zouden reglementair zestig stemmen
nodig zijn om een buitengewone ver
gadering (de eerste in de geschiedenis
van de ILTF) bijeen te roepen.
Dat leverde opnieuw moeilijkheden
op, want plotseling kwam de kwestie
van de stemverdeling weer ter spra
ke. De grote tennislanden Amerika,
Australië, Frankrijk en Engeland heb
ben elk twaalf stemmen. Andere lan
den, waaronder Nederland, zeven,
weer andere vijf terwijl er ook landen
zijn zonder stemrecht. Toonaangeven
de landen als Spanje en Brazilië heb
ben slechts een geringe invloed, ande
re tv veel. De eerste steun kreeg En
geland van Zweden en Nederland. Dat
waren bij de twaalf stemmen van En
geland de zeven van ons land en de
vijf van de Zweden België. Finland en
Canada volgden weldra. Het wachten
was op de „grote landen". Australië
sloot zich aan met een meerderheid
van stemmen. Amerika besliste net
omgekeerd. Het aantal stemmen, no
dig om een vergadering bijeen te roe
pen, was er echter want Duitsland.
Zwitserland en Zuid-Afrlka kozen ook
de zijde van de initiatiefnemers,
Rapport
Datum van de vergadering: 30 maart
1968 in Parijs. Onmiddellijk werd een
aantal afgevaardigden uitgenodigd
om een opiniepeiling te houden. Hoe
stond het met de Britse kansen? Het
stemmentotaal van de ILTF ls 289 en
toen de balans werd opgemaakt, kwam
men tot de verbijsterende ontdekking,
dat het Britse plan geen kans zou m.«-
ken: 184 bleken tegen. 64 waren
voor de opheffing, de rest onthield
zich van stemming Dat zou het einde
betekenen van de relaties tussen
de Britten en de Internationale Fede
ratie. Het rapport waarvoor de heren
Dl Stefani, Geelhand, Borotra en Bar
nett op 21 april bij elkaar waren geko
men, was Inmiddels uitgebracht en
merkwaardigerwijs kwam het de Brit
ten op vele punten tegemoet
Het begrip amateur zou gehandhaafd
blijven In de reglementen van de Inter-
Dj.; nationale Tennis Frderatie; er zouden
P kampioenschappen komen. speciaal
B- voor amateurs: de nationsle bonden
kregen het recht zelf de status van hun
H spelers en speelsters te bepslen: er
•S» zou een beperkt asntsl open toernooi-
B en komen die goedkeuring behoefden
vsn de ILTF. Dus toch open tennis,
na alle bezwaren en tegenwerking. De
menaln de ander, ,LTr W11 „verm.eht
swIchL
