Tachtigjarige
oorlog begon niet
bij Heiligerlee
Radio
400 JAAR GELEDEN
Keihard gevecht om contact
met psychotische kinderen
SCHOKKENDE CANADESE FILM
Ook een stukje
opa uit
het vuistje?
programma
PAGINA 2
DE LEIDSE COURANT
MAANDAG 6 MEI 1968
Casablanca-1943,
DE FILM VAN
VANAVOND
De film „Wurendale" die de KRO
vanavond uitzendt (zie elders op deze
pagina) zal meer van de kijkers ver
gen dan het werkstuk dat eraan voor
afgaat, dc film „Casabianca-1943", die
wordt uitgezonden in de roemruch
te KRO-reeks „bioscoopsuccessen van
welleer" (Ned. II 20.30 uur). Er spe
len verscheidene topsterren in mee. zo
als Ingrid Bergman, Humphrey Bogart,
Claude Rains en Peter Lorre.
Regisseur Michael Curtiz heeft in „Ca-
sablanca-1943" handig gebruik gamaakt
van de spelmogelijkheden van deze
sterren en hij is wel zoveel vakman
dat de effecten, die hij zo'n twintig
jaar geleden in zijn film bouwde, nu
nog maar weinig van hun kracht heb
ben verloren. Het verhaal speelt in Ca
sablanca, dat tijdens de tweede wereld
oorlog vol zat met vluchtelingen. Een
van hen, mr. Rick uit Frankrijk heeft
er een hotel geopend. En hij verdient
dan ook behoorlijk aan mensen die op
hun visa wachten om via Lissabon
naar Amerika te kunnen vertrekken.
Maar hoe aan visa te komen? Mr. Rick
krijgt er op een goed moment een paar
in bewaring van een man die door de
Duitse politie wordt gezocht omdat hij
Duitse koeriers vermoord heeft. Kort
daarop ontmoet Rick een oude vrien
din, met haar man. Deze kan als lei
der van een ondergrondse beweging
niet in Casablanca blijven. Rick ver
schaft hen de visa om te vluchten. Als
hij ze aan boord vn het vliegruig heeft,
moet hij een spion die hen achtervolgt,
neerschieten. Rick wordt gearresteerd
maar even later bevrijd door het hoofd
van de Franse politie in Casablanca.
(Van o
e orproepcorrespondent)
HILVERSUM De KRO-televisie zendt vanavond van 22.10 uur tot 0.05 uur op Nederland II de Canadese film j
„Warrendale" uit. Deze film, die door de 38-jarige Allan in opdracht van de Canadian Broadcasting Company
in 1966 werd gemaakt, is zowel door deze CBC alsook door de BBC geweigerd voor vertoning in de huiskamers.
De KRO-televisie past geen restricties toe, zendt de film alleen op een later tijdstip uit. Het is echter niet zo, j
dal de normen voor wat wel en wat niet op de t.v. kan worden vertoond in ons land anders liggen dan in I
Canada en Engeland. De beelden van „Warrendale" zijn ongetwijfeld zeer hard, maar achter het schijnbaar
onménselijke gevecht met kinderen in nood, dat de toeschouwer verbijstert, overdondert en misschien naar de
knop doet grijpen, staat de fysieke en psychische toewijding en liefde voor de kinderen van de behandelende
staf voorop.
Daarom durft de KRO dit schokkend
verhaal van medemenselijkheid over
te brengen. De KRO-televisie vraagt de
kijkers als het ware mee te gaan door
de diepte van de ontluistering van
menselijke waardigheid om de triomf
te kunnen smaken van enkele momen
ten van echt contact, van hersteld ver
trouwen. De KRO laat de kijkers in
eigen verantwoordelijkheid beslissen
de knop van hun toestel na het nor
male programma om te draaien of te
kijken naar deze extra-uitzending, die
wellicht het ergste laat zien, dat ooit
in de huiskamer te zien is geweest.
De filmtitel is ontleend aan een aan
vechtbaar instituut, het „open be
handelingscentrum Warrendale", waar
een therapie voor psychotische kinde
ren wordt toegepast, die in vakkringen
geenszins algemeen aanvaard wordt.
De film pretendeert nergens stelling te
nemen op het terrein van de kinder
psychiatrie, maar regisseur Allan King
en zijn staf geloven wel in de mede
menselijkheid, de grote drijfveer van
de werkers in een van de paviljoens
van dit Canadese instituut. Van deze
medemenselijkheid is de film 'n relaas
en als zodanig een niet te ontlopen
werkelijkheid, want de kinderen
„Warrendale'* bestaan, de afschrik
wekkende scenes bestaan. En zoals r
de afschuwelijke werkelijkheid
Vietnam niet uit de huiskamers kan
weghouden, zo is ook deze werkelijk
heid deel van het leven dat het onze is.
De werkprocedure van „Warrendale"
verliep als volgt: Allan King heeft na
een eerste gesprek met directeur, psy
chiater John Brown en Terry Adler,
hoofd van paviljoen 2 gedurende
maand regelmatig korte bezoeken aan
dit paviljoen gebracht. Daarna kwam
pas de rest van het produktieteam
„Warrendale" binnen. De volgende
tien dagen werden gebruikt om twaalf
kinderen vertrouwd te maken met
regisseur, camera- en geluidsman. Ver
volgens werden drie dagen besteed aan
het plaatsen van enkele noodzakelijke
lampen om met een constante belich
ting op iedere eventualiteit te kunnen
reageren zonder de lampen te behoe
ven te verplaatsen. Ondertussen moch
ten de kinderen met de bandrecorder
en de camera opnamen van elkaar en
de filmploeg maken. Geleidelijk begon
nen de „echte" opnamen en vijf weken
later had Allan King veertig uur be
lichte films.
Peter Moseley, een 38-jarige Brit. die
volgens King ,.cinema-verité"-film zó
snijdt, dat de toeschouwer niet merkt,
dat er in gemonteerd is, maakt er een
honderd minuten durende film van.
Deze rolprent verwekte sensatie. Naast
enthousiasme over de artistieke presta
tie van de makers, rees ernstig bezwaar
tegen de ruwheid van een aantal
scenes, vooral die, waarin de kinderen
gezamenlijk wordt meegedeeld, dat de
geliefde kokkin plotseling is gestorven,
hetgeen een ontzettende uitbarsting tot
gevolg heeft.
De opdrachtgever CBC deelde in april
1967 mee, de film niet op tv te zullen
vertonen op grond van het feit, dat „de
vierletterige woorden in de film een
uitzending onwettig zou doen zijn".
Maar een maand later kreeg Warren
dale twee onderscheidingen op 't film
festival in Cannes.- Weer een maand
later volgde een weigering tot verto
ning op BBC-2, omdat David Atten-
borought de film te aangrijpend (harro
wing) voor een algemeen publiek vond.
In augustus 1967 kreeg Warrendale
die inmiddels met succes in de Cana
dese bioscopen draaide, een eerste prijs
op het filmfestival in Montreal.
Het «iet duidelijk wat de leeuwin
nu precies wil: het vettige petje van
opa of het stukje vlees op de stok.
Scene uit de nieuioe aflevering van
,Ja zusternee zuster", waarvoor
zaterdag in circus Boltini de
opnamen gemaakt zijn. Buurman
Boordevol heeft de leeuwen laten
ontsnappen en opa krijgt daarvan
de schuld.
Leo Derksen schreef met „Genoeg om
jou te laten hangen", gisteravond door
de AVRO op het tweede net gebracht,
zijn tiende spel. Voor een Nederlands
auteur een respectabel aantal. Dat hij
zijn vak kent, toonde nr. 10 duidelijk
aan. Het was een thriller die er zijn j
mocht, ondanks tal van duidelijk-
opgelegde onwaarschijnlijkheden. Of
misschien wel dank zij die onwaar
schijnlijkheden die regisseur Walter
van der Kamp de kans gaven het ge
heel het lichte farce-karakter te geven,
dat deze voorstelling kenmerkte.
Voor Van der Kamp is zo'n thriller,
met een duur aandoend decor, veel
drankjes en vele filmische effecten,
eten en drinken. Een auteur van zo'n
werk, die in zijn handen valt, is al voor
50 procent van succes verzekerd. Met
Van der Kamps fijne heus voor oen
rake bezetting stijgt dat succes boven
dien buitenmate.
De bezetting die Derksens handige
dialogen onderhanden nam, mocht er
zijn. Ton Lensink voorop, onze enige
acteur wiens speelwijze nimmer naar
de planken ruikt, waar hü trouwens
nooit het grandioze succes boekte, dat
hem als tv-speler keer op keer ten
deel valt. Ina van Faassen komt hem
in die typisch tv-stijl héél nabü-
Maxim Hamel was voldoende in toom
gehouden en ook hij is dan een goed
tv-acteur. Het „bijwerk" detoneerde
niet.
Overigens weer een gekke coordinatie-
situatie gisteren. Want „Genoeg om
jou te laten hapgen" viel samen met
op „I" de eerste aflevering van „De
belofte", zodat de kijkers naar het
Nederlandse spel de volgende afleve
ringen van dit toch niet onbelangrijke
stuk alleen maar als iets fragmenta
risch kunnen ondergaan. Zou er nu
echt geen regeling te treffen zijn, waar
bij bijvoorbeeld „I" het recht heeft een
uitzendschema voor de betreffende
avond aan te bieden, waarbij „II" ver
plicht is zich hierbij aan te passen.
Door het geldende ruilsysteem zou
geen enkele omroep daar schade van
lijden en de kijkers zouden erbij ge
baat zijn.
Dit weekeinde werden verzet en be
vrijding herdacht. Tv bracht het er
goed af. Zaterdag waren er de tradi
tionele reportages goede traditie!
en bjj dc NTS een jeugdprogramma
„Kom vanavond met verhalen" dat,
geloven wij, wel de juiste toon trof.
Die avond presenteerde de KRO het
goedsluitende „totaal-programma", dat
bij deze gelegenheden eigenlijk past:
„Incident na dolle dinsdag" was een
onopgeschroefd relaas uit de slotfaze
van de oorlog. Jan Hofmans spel
„Mevrouw Salomon" was gebruiks-tv,
voor de gelegenheid gemaakt maar
voor de gelegenheid goed passend.
Ouderen konden zich herinneren, hoe
levensecht tal van deaails waren
spel was eenvoudig, óók In de bezetting,
maar spelend voor wat men waard was,
kwam men toch heel ver. Een goed
vastgelegd optreden van de Los Ange
les Jubilee Singers vormde een goed
intermezzo na het voortreffelijke „Dich
singe ich Demokratie", programma
Adriaan Morriën en Hans Keiler
Günther Grass, die niet het politieke
heethoofd bleek, die hij soms veronder
steld wordt te zijn, maar een ernstig,
wijs en bezorgd auteur, die zonder
scherpslijperij een genuanceerd
deel gaf over Duitslands recente
leden, heden en toekomst
Bevrijdingsdag werd gisteren vrij pas
send gevierd in Monitor, culminerend
in het gesprek met minister Drees.
Laat op de avond sprak Jaap var
Meekren met schrijver A. den Dool
aard, tijdens de oorlog medewerker
nederland i
(STER-
reclameuitzendingen om
18.55. 19.03. 19.56. 20.16)
NTS:
18.50 uur:
Pipo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kort
CVK-IKOR:
19.06 uur:
Kenmerk
VARA:
19.31 uur:
Dragnet, tv-serie
(kleurentelevisie)
NTS:
20.00 uur:
Journaal
VARA:
20.20 uur
Achter het nieuws,
actualiteitenrubriek
20.50 uur:
Per seconde wijzer,
21^35 uur:
De jonge onderzoekers,
reportage
(kleurentelevisie)
NRU:
20.05—22.30 uur:
Scala Internationaal,
kunstmagazine
23.25—23.55 uur:
Radiorama,
mini-magazine.
NTS:
22.15 uur:
Tweede journaal
22.20 uur:
Sluiting.
nederland ii
(STER-
reclameuitzendingen o
18.55 en 20.16)
NTS:
18.50 uur:
Pipo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kort
KRO:
19.03 uur:
Hello mr. Satchmo,
muziekprogramma
19.53 uur:
Pater Leopold
Verhagen O.S.A.
NTS:
20.00 uur:
Journaal
hilversum ii
NCRV:
20.15—22.15 uur:
Nederlandse Muziek
dagen 1968
22.50—23.30 uur:
Mozart schrijver van
muziek en brieven.
KRO:
20.20 uur:
Driehoek en vierkant,
tekenfilm
(kleurentelevisie)
20.30 uur:
Casablanca, film
NTS:
22.15 uur:
Tweede journaal
22.20 uur:
Warrendale, film
00.05 uur:
Sluiting.
Televisie morgen
rncRt and i
NTS-NOT:
10.20 uur:
Achtergronden van de
bijbel
10.45 uur:
Walter and Connie
11.10 uur:
We gaan op reis
11.35 uur:
Sluiting.
Radionieuwsdienst
HILVERSUM I: 7.00. 8.0".
11.00, 13.00, 16.00, 18.00,
19.30, 22.30, 23.55.
HILVERSUM II
7.30. 8.00, 8.30. 12.30, 18.
22.30, 23.55.
HILVERSUM III
heel uur vanaf 9.0
.00,
Elk
HILVERSUM I (402 m) AVRO: 18.00
Nieuws. 18.16 Radiojournaal. 18.30 De tafel
van (half) zeven, gevarieerd programma.
19.30 Nieuws. 19.35 RVU: Muzikaal Spectrum,
door Klaas A. Postuma. NRU: 20.05 Scala In
ternationaal: kunstkroniek. 22.30 Nieuws. 22.40
Actualiteiten: 22.55 Jazzpresso: jazz
minus 21.00 uur): gesprekke
:omponlsten. 22.15 Literama: radtokrp-
zart. schrijver van muziek en brieve
dracht van fragmenten uit de briei
Stereo: Lichte grammofoonmuzlel
BRUSSEL NED (324 m) 18.00
18.03 Voor de soldaten. 18.28 Paardesportuit-
slagen, 18.30 Protestant-godsdienstige
7.10 Ochtendgymnastiek.
van Radio Oranje en als zodanig vaak
in staat om achter de schermen te
kijken. Den Doolaard is behalve ge
vierd schrijver, óók een gezien houder
van lezingen. Zün in die hoedanigheid
opgedane retorische techniek, hinderde
een paar keer. Maar hij kan goed ver
tellen en hij had heel veel te vertel
len dat het beluisteren méér dan
Vg.
iek. (8.30-8.35
8.50 Morgenwijding. NRU:
Uitgebreide reportages. 9.35 Waterstan-
Prlx Italia: Orh
Muziekdagen 1
erlandse Muziekda-
ianorecital: moderne mu-
jeugd. 17.15 DLxleland-
HILVERSUM II (298 m) NCRV: 7.00
Nieuws. 7.10 Het levende woord. 7.15 Moder
ne orkestmuziek (gr.). 7.30 Nieuws. 7.32 Ac- I
tualitelten. 7.45 Volksmuziek (gr.). 8.00
Nieuws. 8.11 Grammofoonmuziek. 8.14 Ge-
wijde muziek (gr.). 8.30 Nieuws. 8.32 Voor j
(gr.). 9.40 Schoolradio. 10.00 Tlieol. Eterleer- i
gang. 10.35 Stereo: Ned. Muziekdagen 1968: I
Sopraan en fluit: moderne muziek. 11.00 I
Nieuws. 11.02 Voor de zieken. KRO: 12.00
Van twaalf tot twee: gevarieerd programma. 1
(plus minus 12.22 Wij van het land: 12.26 Me- I
_OverheIds-
delandse Antillen. Een serie klankbeelden van
Ravmundo Debrot. Cultuur en ontwikkeling
van Bonaire. 17.10 Voor de kinderen.
HILVERSUM III (240 m en FM-kanalen)
VARA: 9.00 Nieuws. 9.02 NAR: Nederlandse
Artisten Revue op de plaat. 10.00 Nieuws
10.03 Kltnk-klaar, zonder nonsens. (11.00
Nieuws.). 12.00 Nieuws. 12.03 Zorro: program
ma voor tieners. 13.00 Nieuws. 13.03 Ekspres:
Nieuw
gramma (17.00 Nieuws.)
BRUSSEL NED (234 l
plat
buitenlands persoverzicht. 13.00 Nieuws en
nuziekwedstrijd Koningin Elisabeth 1968.
3.30 Tafelmuziek. 14.00 Nieuws. 14.30 School
radio. 15.30 Lichte muziek. 16.00 Nieuws.
.6.03 Beursberichten. 16.09 Programma voor
Een jaartal, dat bij velen na de lagere school van de daar geleerde
vaderlandse geschiedenis blijft hangen, is het jaar 1568, het jaar
waarin de Tachtigjarige Oorlog begon. Hij eindigt mooi afgerond met
de Vrede van Munster in 1648. Men zou er de historici van verdenken,
dat zij de oorlog in 1568 hebben laten beginnen vanwege het
mooie aantal van tachtig jaar Maar wees gerust. De oorlog is inderdaad
in 1568 begonnen, maar niet met de veldslag van Heiligerlee
op 20 mei 1568. De éérste veldslag is op 23 april geleverd in het
plaatsje Dahlem, dat ter hoogte van Roermond ligt, precies over de
grens. Men moest eens aan een psycholoog voorleggen, waarom
Heiligerlee in het gewillige hoofdje van al onze kinderen gehamerd wordt.
Vierhonderd Jaar
geleden begon de
tachtigjarige oorlog.
Men zou verwachten,
dat in dit Jaar
nationale
herdenklngacomités aan
alle kanten zouden
verrijzen. Er heerst een
opvallende rust en
stilte. De herdenking
van de vermaarde
slachtoffers van Al va,
de graven van Egmont
en Horn (niet Hoorn,
maar Horn! b(J
Roermond) heeft alleen
in Horn, dus erg
plaatselijk, enige
beweging gebracht.
herdenkingskabaal eerst
in 1972 zal losbarsten
Op 1 april. Dan zullen
de Geuzen wel in
tegenwoordigheid van
de koningin en alle
ministers nog eena
Den Briel innemen in
een gereconstrueerde
aanval en dat zal
minstens een nationale
postzegel opleveren.
Een krans ln het
Vlaamse Roesselare op
het graf van Lamoraal
van Egmont, een krans
in de mooie hallekerk
van Weert op het graf
van de graaf van Horn,
een krans bij het
monument van Egmont
en Horn te Brussel, dat
sou onze regering
kunnen doen. Maar zo'n
regeringspelgrimage
naar Weert in Limburg,
naar Roesselare in
Vlaanderen en naar het
Brabantse Brussel, het
zou een beetje pijnlijk
het karakter krijgen
van een „uittocht" uit
Holland. Dat kun je
toch niet doen. vindt u
niet?
De tachtigjarige oorlog,
de heldenstrljd voor de
Nederlandse vrijheid,
llgi ln ons aller
lagere-schoolmemorie
gelokaliseerd ln
Den Briel, ln Alkmaar
waar de victorie begon.
In Haarlem, dat
veroverd werd en te
het beleg van Leiden.
De heldenstrljd buiten
de provincies Noord- en
Zuid-Holland, het
turfschip van Breda en
de belegering van
Den Bosch, och, moeten
we dit nu weer
allemaal oprakelen?
Bijvoorbeeld die stad
Maastricht, twee keer
gruwelijk geplunderd en
uitgemoord in 1576 en
1579, meerdere malen
bestormd en toen nog
eens veroverd in 1632
en weer een aanslag in
1638, tachtig jaar lang
frontstad in de volle
zin van het woord, en
nu. na vierhonderd
jaar nog geen
universiteit!
Het hele geval van die
herdenkingen, ja die
hele fraseologie rond
de tachtigjarige oorlog,
het vraagt een
grondige herziening
van het leervak
vaderlandse
geschiedenis, maar
éérst aandacht van de
psychologen.
Het jaar 1568
Wij zullen u de voor.
geschiedenis van de
tachtigjarige oorlog be
sparen en veronder
stellen dat de hoofdzaken
nog hekend zijn. Er
waren overal inoeiiyk-
heden niet de soeverein.
Een gevolg van deze
onnauwkeurigheid Is.
dat wij het verzet
tegen onze eigen
soeverein een soort
opstand tegen Spanje
gingen noemen. In
werkelijkheid was het
een verzet tegen het
plan om de Nederlanden,
de Pays Bas (waar
ook de Waalse
graafschappen
Henegouwen en Namen
bij hoorden en Waals
Brabant) tot een
hechtere centralisatie
te brengen. Elk staatje
had zijn eigen
staatsinrichting, elke
stad eveneens, een
bonte veelheid van
instellingen en rechten,
die de conservatieven
hardnekkig wilden
handhaven, terwijl de
radicalen van die dagen
streefden naar eenheid
en centralisatie.
Alva verscheen ln de
Nederlanden om het
verzet van de
conservatieven
hardhandig en definitief
de kop in te drukken.
BIJ zijn komst weken
allen uit, die „boter op
hun hoofd" hadden. Zij
trokken zich terug in
,de bossen of op zee,
waar zij boegeuzen en
watergeuzen genoemd
werden, maar de
meesten weken uit
naar de naburige staten
waar zij buiten het
bereik van Alva waren.
Prins Willem
Du voornaamste onder
cle vluchtelingen of
bannelingen, de bij
voorbaat aangewezen
leider was prins Willem
dc Zwijger, van het
geslacht der graven
van Nassau en als erf
genaam ook nog prins
van Oranje, het staatje
Orange in Zuld-Frank-
rijk.
Hij bracht een leger op
de boen, riep allen op
om zich onder zijn
vaandel te scharen,
zond gezanten naar de
Nederlandse steden, die
wanneer hy met het
bevrijdingsleger
verscheen, opstand
moesten maken, de
garnizoenen van
Philips wegjagen en de
stadspoorten openen.
Nassau zette voor deze
onderneming alles op
het spel. Het hele
familievermogen ging
uraan.
Het plan
dc campagne van
Willem de Zwijger was
vrfl eenvoudig. Eén
legertje zou oprukken
In de richting van
Groningen, tegelijk zou
een tweede legertje
invallen ln het
hertogdom Gelder,
richting Venlo en
Roermond. De prins
zelf zou met het
hoofdleger door het
huidige Zuid-Limburg
oprukken en ln
Maastricht pver de
Maas gaan, de enige
plaats waar een brug
lag.
Dahlem
Jammer voor de prins
was het contact tussen
die drie legers te
moeilijk, zodat de
driedubbele inval niet
tegelijkertijd plaatshad.
Het eerst kwam het
leger in beweging, dat
aangevoerd werd door
De Villers endoordrong
tot bij Roermond. Van
deze stad teruggedreven
kwam het tot een
veldslag op 23 april
1568 by Dahlem. Het
werd voor de invallers
een nederlaag.
Het deb&cle van het
eerste invalslegertje
werd gevolgd door het
debacle van het leger
dat ln de richting van
Groningen trok. Dit
leger behaalde op de
Spaanse troepen een
overwinning bij
Heiligerlee, de hemel zij
dank! Nu kunnen we
tenminste de
tachtigjarige oorlog
boven de Moerdijk
beginnen. Maar het
succes van Heiligerlee
werd teniet gedaan
door de nederlaag bij
Jemmingen. Toen
heerste ook in het
noorden volslagen stilte
Aller ogen waren op
het zuiden gericht,
waar prina Willem van
Oranje met het grote
leger gereed stond. Hij
rukte op door het
huidige Zuid-Limburg,
veroverde het kasteel
Wlttem en rekende
erop, dat de stad
Maastricht de poorten
zou openen zodat hl)
met zijn leger over de
brug kon. Maar Alva
was niet op zijn hoofd
gevallen. Hij begreep
terstond dat Maastricht
Hollands
stempel
op de
overlevering
de sleutelstad was voor
de inval en de opmars
naar Brussel. Alva
overrompelde
Maastricht, betrok zelf
zijn hoofdkwartier op
Lichtenberg het
kasteel staat er nog!
en wachtte daar de
inval af. Teleurgesteld
zag de prins geen kans
over de rivier te
komen. Maar in zijn
leger, waar de hele
Maaslandse adel in mee
trok, was ook Karei
van Bronkhorst
Batenburg, heer van
Stein, Obblcht en
Papenhoven, en van
hem kreeg de prins
het advies: „Mijn
mensen weten beslist
wel een plek waar we
tóch over de Maas
komen". Dit werd de
beroemde overtocht van
de prins bij Berg aan
de Maas, meestal naar
het nu Belgische dorpje
genoemd: „De overtocht
over de Maas by
Stokkum".
Alva was verbysterd en
zou gezegd hebben:
,,zyn dat dan eenden,
die over de rivier
kunnen vliegen?" De
overtocht had plaats
tydens een onweersnacht.
1 De paarden braken de
sterke stroom met een
touw aan elkaar
gekoppeld en achter de
brede derrières van de
paarden waadde het
voetvolk naar de
overkant. Toen het
daglicht kwam, stond
tienduizend man aan de
overkant.
Derde debacle
Ondanks dit glorieuze
succes strandde de
expeditie toch nog door
de tactiek van Alva,
«lie de klassieke waar
schuwing van Tacitus
ter harte nam: waag
geen veldslag als je niet
zeker bent van de over
winning. Het werd een
heen en weer trekken
totdat de soldij begon
te ontbreken. Het leger
moest ontbonden wor
den en de prins op
nieuw uitwijken naar
het buitenland.
Maar de overtocht over
de Maas werd het
glorieuze begin van de
tachtigjarige oorlog.
Het werd de roem voor
de mannen van het
eerste uur, die van het
begin af erby geweest
waren, de hoogste
onderscheiding: „Die!
Die is nog met de
prins over de Maas
gekomen!"
In het leger
was de dichter van het
Wilhelmus. Vandaar
dat in de vijftien
coupletten van deze
nationale psalm maar
één Nederlandse stad
met name genoemd
wordt: Maastricht!
Als een Prins opgheseten
Met mijner Heyres craclit
Vanden Tyran vermeten
Heb ick den slaeh
verwacht
Die by Maastricht
begraven
Bevreesde myn ghewelt.
Mijn Ruytcrs sachmen
Seer moedlch door dat
velt.
Dr. CHARLES THEWISSEN
Twentse Kabel PooW filmregisseurs
hoopvol gestemd °P straal o'*2*'1
HAAKSBERGEN (ANP) Bij N.V.
Twentache Kabrlfabriek zijn de results- 1
(en over 1967 bijzonder bevredigend ge
weest. zegt het Jaarverslag. De directie
heeft goede verwachtingen voor de toe-
Hoewel de gemiddelde koperprijs ca.
tien procent lager was dan in 1966, wa
ren omzet en winst hoger door een gro-
i tere produktie en afzet der produkten.
i Hel saldo exploitatierekening was 8.17
miljoen gulden v. j. 8,02 miljoen gul
den). Na afschrijvingen en belasting
voorziening resteert een winstsaldo van
i 3,69 miljoen gulden (v. j. 3.58 miljoen
gulden). Voorgesteld wordt een onver-
i anderd dividend van 18 procent. Het be-
j drijf beschikt thans over een uitsteken
de orderportefeuille, die voor verscheide-
I ne maanden werk geeft
WARSCHAU Vrijdag hebben belang
rijke wijzigingen plaats gevonden in de
Poolse filmindustrie Dit werd vandaag
meegedeeld door het officiële Poolse
persbureau PAP.
Volgens het persbureau had Film Pols
ki, de staatsfilmproducent, op een on
langs gehouden vergadering van de par
tijorganisatie voor film, gevraagd om
het ontslag van alle belangrijke regis
seurs, scenarioschrijvers en producen-
Aleksander Ford, die beschouwd wordt
als ..de vader van de Poolse cinemato
grafie". is uit de partij gezet wegens
met de partijdoctrine strijdige houdin
gen.
Volgens PAP werd dc schuld voor
„ernstige tegenslagen in de Poolse film"
veroorzaakt door sommige regisseurs.
IKE TINA TURNER
Koele ontvangst
in Amsterdam
AMSTERDAM Een dubbeltje kan
raar rollen. Vorige week bracht een
razend enthousiast publiek de „Queen of
Soul", Atreha Franklin, een staande ova
tie tijdens haar optreden in het Concert
gebouw te Amsterdam. Hetzelfde pu
bliek bereidde een verpletterende „Ike
and Tina Turner Revue" gisteravond in
hetzelfde gebouw echter ccn vrij koele
ontvangst, hetgeen de veertien musici in
feite niet verdienden. Het waarom kan
in duizenden mogelijkheden gezocht wor
den. Het meest aannemelijke is echter,
dat men overdonderd was door het grote
vakmanschap dat het gezelschap ten
toonspreidde.
Want aan vakmanschap had men gis
teravond echt geen gebrek. Daar is een
Ike Turner-gitarist die Chuck Berry in
de schaduw zet en daordooé de spil van
het negen man sterke soulorkest vormt
Daar zijn de Ikettes vier zangeressen
boordevol talent, die een wervelende
show ten tonele voeren. En tenslotte de
grote „star" van de show: Tina Turner.
Ging Aretha Franklin vorige week nog
„kapot" aan het overweldigende talent
van haar backinggroup, Tina Turner
groeide erdoor tot nog grotere hoogte.
De hele revue is één wild bewegend de
cor, waarvan men na 'n half uur kijken
naar adem hapt. Men kan natuurlijk be
zwaar maken tegen de tijdsduur van de
Ike and Tina Turner Revue: een kleine
veertig minuten. Maar die korte tijd is
kostbaar besteed. Er waren o.m. punt
gave en met soul doordrenkte nummers
als „Sweet soul music", „Respect".
..River deep mountain high", „A love
like yours" en ..Land of thousand dan
ces". Daarnaast brachten de Ikettes nog
enkele heerlijke uitvoeringen van .You
got me humming". „Come see about me".
„Dancing in the street" en hun nieuwste
soloplaat „So fine".
De eer van het voorprogramma ging
naar „Euson and Stax", een Neder
landse soulformatie waarvan Julio B.
Euson de onontbeerlijke kern vormt.
Showtechnisch gezien valt er op zijn be
geleidingsgroep heel wat aan te merken,
maar Euson maakt dat door zijn intri
gerende vertolkingen van o.m. „I've
been loving you too long" en „Amen"
ruimschoots goed. Het vreemde was dat
de top van het voorprogramma al
thans op papier de Rotterdamse
Swinging Soul Machine, het in Amster
dam geheel liet afweten.