Tachtigjarige oorlog begon niet bij Heiligerlee Radio 400 JAAR GELEDEN Keihard gevecht om contact met psychotische kinderen SCHOKKENDE CANADESE FILM Ook een stukje opa uit het vuistje? programma PAGINA 2 DE LEIDSE COURANT MAANDAG 6 MEI 1968 Casablanca-1943, DE FILM VAN VANAVOND De film „Wurendale" die de KRO vanavond uitzendt (zie elders op deze pagina) zal meer van de kijkers ver gen dan het werkstuk dat eraan voor afgaat, dc film „Casabianca-1943", die wordt uitgezonden in de roemruch te KRO-reeks „bioscoopsuccessen van welleer" (Ned. II 20.30 uur). Er spe len verscheidene topsterren in mee. zo als Ingrid Bergman, Humphrey Bogart, Claude Rains en Peter Lorre. Regisseur Michael Curtiz heeft in „Ca- sablanca-1943" handig gebruik gamaakt van de spelmogelijkheden van deze sterren en hij is wel zoveel vakman dat de effecten, die hij zo'n twintig jaar geleden in zijn film bouwde, nu nog maar weinig van hun kracht heb ben verloren. Het verhaal speelt in Ca sablanca, dat tijdens de tweede wereld oorlog vol zat met vluchtelingen. Een van hen, mr. Rick uit Frankrijk heeft er een hotel geopend. En hij verdient dan ook behoorlijk aan mensen die op hun visa wachten om via Lissabon naar Amerika te kunnen vertrekken. Maar hoe aan visa te komen? Mr. Rick krijgt er op een goed moment een paar in bewaring van een man die door de Duitse politie wordt gezocht omdat hij Duitse koeriers vermoord heeft. Kort daarop ontmoet Rick een oude vrien din, met haar man. Deze kan als lei der van een ondergrondse beweging niet in Casablanca blijven. Rick ver schaft hen de visa om te vluchten. Als hij ze aan boord vn het vliegruig heeft, moet hij een spion die hen achtervolgt, neerschieten. Rick wordt gearresteerd maar even later bevrijd door het hoofd van de Franse politie in Casablanca. (Van o e orproepcorrespondent) HILVERSUM De KRO-televisie zendt vanavond van 22.10 uur tot 0.05 uur op Nederland II de Canadese film j „Warrendale" uit. Deze film, die door de 38-jarige Allan in opdracht van de Canadian Broadcasting Company in 1966 werd gemaakt, is zowel door deze CBC alsook door de BBC geweigerd voor vertoning in de huiskamers. De KRO-televisie past geen restricties toe, zendt de film alleen op een later tijdstip uit. Het is echter niet zo, j dal de normen voor wat wel en wat niet op de t.v. kan worden vertoond in ons land anders liggen dan in I Canada en Engeland. De beelden van „Warrendale" zijn ongetwijfeld zeer hard, maar achter het schijnbaar onménselijke gevecht met kinderen in nood, dat de toeschouwer verbijstert, overdondert en misschien naar de knop doet grijpen, staat de fysieke en psychische toewijding en liefde voor de kinderen van de behandelende staf voorop. Daarom durft de KRO dit schokkend verhaal van medemenselijkheid over te brengen. De KRO-televisie vraagt de kijkers als het ware mee te gaan door de diepte van de ontluistering van menselijke waardigheid om de triomf te kunnen smaken van enkele momen ten van echt contact, van hersteld ver trouwen. De KRO laat de kijkers in eigen verantwoordelijkheid beslissen de knop van hun toestel na het nor male programma om te draaien of te kijken naar deze extra-uitzending, die wellicht het ergste laat zien, dat ooit in de huiskamer te zien is geweest. De filmtitel is ontleend aan een aan vechtbaar instituut, het „open be handelingscentrum Warrendale", waar een therapie voor psychotische kinde ren wordt toegepast, die in vakkringen geenszins algemeen aanvaard wordt. De film pretendeert nergens stelling te nemen op het terrein van de kinder psychiatrie, maar regisseur Allan King en zijn staf geloven wel in de mede menselijkheid, de grote drijfveer van de werkers in een van de paviljoens van dit Canadese instituut. Van deze medemenselijkheid is de film 'n relaas en als zodanig een niet te ontlopen werkelijkheid, want de kinderen „Warrendale'* bestaan, de afschrik wekkende scenes bestaan. En zoals r de afschuwelijke werkelijkheid Vietnam niet uit de huiskamers kan weghouden, zo is ook deze werkelijk heid deel van het leven dat het onze is. De werkprocedure van „Warrendale" verliep als volgt: Allan King heeft na een eerste gesprek met directeur, psy chiater John Brown en Terry Adler, hoofd van paviljoen 2 gedurende maand regelmatig korte bezoeken aan dit paviljoen gebracht. Daarna kwam pas de rest van het produktieteam „Warrendale" binnen. De volgende tien dagen werden gebruikt om twaalf kinderen vertrouwd te maken met regisseur, camera- en geluidsman. Ver volgens werden drie dagen besteed aan het plaatsen van enkele noodzakelijke lampen om met een constante belich ting op iedere eventualiteit te kunnen reageren zonder de lampen te behoe ven te verplaatsen. Ondertussen moch ten de kinderen met de bandrecorder en de camera opnamen van elkaar en de filmploeg maken. Geleidelijk begon nen de „echte" opnamen en vijf weken later had Allan King veertig uur be lichte films. Peter Moseley, een 38-jarige Brit. die volgens King ,.cinema-verité"-film zó snijdt, dat de toeschouwer niet merkt, dat er in gemonteerd is, maakt er een honderd minuten durende film van. Deze rolprent verwekte sensatie. Naast enthousiasme over de artistieke presta tie van de makers, rees ernstig bezwaar tegen de ruwheid van een aantal scenes, vooral die, waarin de kinderen gezamenlijk wordt meegedeeld, dat de geliefde kokkin plotseling is gestorven, hetgeen een ontzettende uitbarsting tot gevolg heeft. De opdrachtgever CBC deelde in april 1967 mee, de film niet op tv te zullen vertonen op grond van het feit, dat „de vierletterige woorden in de film een uitzending onwettig zou doen zijn". Maar een maand later kreeg Warren dale twee onderscheidingen op 't film festival in Cannes.- Weer een maand later volgde een weigering tot verto ning op BBC-2, omdat David Atten- borought de film te aangrijpend (harro wing) voor een algemeen publiek vond. In augustus 1967 kreeg Warrendale die inmiddels met succes in de Cana dese bioscopen draaide, een eerste prijs op het filmfestival in Montreal. Het «iet duidelijk wat de leeuwin nu precies wil: het vettige petje van opa of het stukje vlees op de stok. Scene uit de nieuioe aflevering van ,Ja zusternee zuster", waarvoor zaterdag in circus Boltini de opnamen gemaakt zijn. Buurman Boordevol heeft de leeuwen laten ontsnappen en opa krijgt daarvan de schuld. Leo Derksen schreef met „Genoeg om jou te laten hangen", gisteravond door de AVRO op het tweede net gebracht, zijn tiende spel. Voor een Nederlands auteur een respectabel aantal. Dat hij zijn vak kent, toonde nr. 10 duidelijk aan. Het was een thriller die er zijn j mocht, ondanks tal van duidelijk- opgelegde onwaarschijnlijkheden. Of misschien wel dank zij die onwaar schijnlijkheden die regisseur Walter van der Kamp de kans gaven het ge heel het lichte farce-karakter te geven, dat deze voorstelling kenmerkte. Voor Van der Kamp is zo'n thriller, met een duur aandoend decor, veel drankjes en vele filmische effecten, eten en drinken. Een auteur van zo'n werk, die in zijn handen valt, is al voor 50 procent van succes verzekerd. Met Van der Kamps fijne heus voor oen rake bezetting stijgt dat succes boven dien buitenmate. De bezetting die Derksens handige dialogen onderhanden nam, mocht er zijn. Ton Lensink voorop, onze enige acteur wiens speelwijze nimmer naar de planken ruikt, waar hü trouwens nooit het grandioze succes boekte, dat hem als tv-speler keer op keer ten deel valt. Ina van Faassen komt hem in die typisch tv-stijl héél nabü- Maxim Hamel was voldoende in toom gehouden en ook hij is dan een goed tv-acteur. Het „bijwerk" detoneerde niet. Overigens weer een gekke coordinatie- situatie gisteren. Want „Genoeg om jou te laten hapgen" viel samen met op „I" de eerste aflevering van „De belofte", zodat de kijkers naar het Nederlandse spel de volgende afleve ringen van dit toch niet onbelangrijke stuk alleen maar als iets fragmenta risch kunnen ondergaan. Zou er nu echt geen regeling te treffen zijn, waar bij bijvoorbeeld „I" het recht heeft een uitzendschema voor de betreffende avond aan te bieden, waarbij „II" ver plicht is zich hierbij aan te passen. Door het geldende ruilsysteem zou geen enkele omroep daar schade van lijden en de kijkers zouden erbij ge baat zijn. Dit weekeinde werden verzet en be vrijding herdacht. Tv bracht het er goed af. Zaterdag waren er de tradi tionele reportages goede traditie! en bjj dc NTS een jeugdprogramma „Kom vanavond met verhalen" dat, geloven wij, wel de juiste toon trof. Die avond presenteerde de KRO het goedsluitende „totaal-programma", dat bij deze gelegenheden eigenlijk past: „Incident na dolle dinsdag" was een onopgeschroefd relaas uit de slotfaze van de oorlog. Jan Hofmans spel „Mevrouw Salomon" was gebruiks-tv, voor de gelegenheid gemaakt maar voor de gelegenheid goed passend. Ouderen konden zich herinneren, hoe levensecht tal van deaails waren spel was eenvoudig, óók In de bezetting, maar spelend voor wat men waard was, kwam men toch heel ver. Een goed vastgelegd optreden van de Los Ange les Jubilee Singers vormde een goed intermezzo na het voortreffelijke „Dich singe ich Demokratie", programma Adriaan Morriën en Hans Keiler Günther Grass, die niet het politieke heethoofd bleek, die hij soms veronder steld wordt te zijn, maar een ernstig, wijs en bezorgd auteur, die zonder scherpslijperij een genuanceerd deel gaf over Duitslands recente leden, heden en toekomst Bevrijdingsdag werd gisteren vrij pas send gevierd in Monitor, culminerend in het gesprek met minister Drees. Laat op de avond sprak Jaap var Meekren met schrijver A. den Dool aard, tijdens de oorlog medewerker nederland i (STER- reclameuitzendingen om 18.55. 19.03. 19.56. 20.16) NTS: 18.50 uur: Pipo de clown 19.00 uur: Nieuws in het kort CVK-IKOR: 19.06 uur: Kenmerk VARA: 19.31 uur: Dragnet, tv-serie (kleurentelevisie) NTS: 20.00 uur: Journaal VARA: 20.20 uur Achter het nieuws, actualiteitenrubriek 20.50 uur: Per seconde wijzer, 21^35 uur: De jonge onderzoekers, reportage (kleurentelevisie) NRU: 20.05—22.30 uur: Scala Internationaal, kunstmagazine 23.25—23.55 uur: Radiorama, mini-magazine. NTS: 22.15 uur: Tweede journaal 22.20 uur: Sluiting. nederland ii (STER- reclameuitzendingen o 18.55 en 20.16) NTS: 18.50 uur: Pipo de clown 19.00 uur: Nieuws in het kort KRO: 19.03 uur: Hello mr. Satchmo, muziekprogramma 19.53 uur: Pater Leopold Verhagen O.S.A. NTS: 20.00 uur: Journaal hilversum ii NCRV: 20.15—22.15 uur: Nederlandse Muziek dagen 1968 22.50—23.30 uur: Mozart schrijver van muziek en brieven. KRO: 20.20 uur: Driehoek en vierkant, tekenfilm (kleurentelevisie) 20.30 uur: Casablanca, film NTS: 22.15 uur: Tweede journaal 22.20 uur: Warrendale, film 00.05 uur: Sluiting. Televisie morgen rncRt and i NTS-NOT: 10.20 uur: Achtergronden van de bijbel 10.45 uur: Walter and Connie 11.10 uur: We gaan op reis 11.35 uur: Sluiting. Radionieuwsdienst HILVERSUM I: 7.00. 8.0". 11.00, 13.00, 16.00, 18.00, 19.30, 22.30, 23.55. HILVERSUM II 7.30. 8.00, 8.30. 12.30, 18. 22.30, 23.55. HILVERSUM III heel uur vanaf 9.0 .00, Elk HILVERSUM I (402 m) AVRO: 18.00 Nieuws. 18.16 Radiojournaal. 18.30 De tafel van (half) zeven, gevarieerd programma. 19.30 Nieuws. 19.35 RVU: Muzikaal Spectrum, door Klaas A. Postuma. NRU: 20.05 Scala In ternationaal: kunstkroniek. 22.30 Nieuws. 22.40 Actualiteiten: 22.55 Jazzpresso: jazz minus 21.00 uur): gesprekke :omponlsten. 22.15 Literama: radtokrp- zart. schrijver van muziek en brieve dracht van fragmenten uit de briei Stereo: Lichte grammofoonmuzlel BRUSSEL NED (324 m) 18.00 18.03 Voor de soldaten. 18.28 Paardesportuit- slagen, 18.30 Protestant-godsdienstige 7.10 Ochtendgymnastiek. van Radio Oranje en als zodanig vaak in staat om achter de schermen te kijken. Den Doolaard is behalve ge vierd schrijver, óók een gezien houder van lezingen. Zün in die hoedanigheid opgedane retorische techniek, hinderde een paar keer. Maar hij kan goed ver tellen en hij had heel veel te vertel len dat het beluisteren méér dan Vg. iek. (8.30-8.35 8.50 Morgenwijding. NRU: Uitgebreide reportages. 9.35 Waterstan- Prlx Italia: Orh Muziekdagen 1 erlandse Muziekda- ianorecital: moderne mu- jeugd. 17.15 DLxleland- HILVERSUM II (298 m) NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Het levende woord. 7.15 Moder ne orkestmuziek (gr.). 7.30 Nieuws. 7.32 Ac- I tualitelten. 7.45 Volksmuziek (gr.). 8.00 Nieuws. 8.11 Grammofoonmuziek. 8.14 Ge- wijde muziek (gr.). 8.30 Nieuws. 8.32 Voor j (gr.). 9.40 Schoolradio. 10.00 Tlieol. Eterleer- i gang. 10.35 Stereo: Ned. Muziekdagen 1968: I Sopraan en fluit: moderne muziek. 11.00 I Nieuws. 11.02 Voor de zieken. KRO: 12.00 Van twaalf tot twee: gevarieerd programma. 1 (plus minus 12.22 Wij van het land: 12.26 Me- I _OverheIds- delandse Antillen. Een serie klankbeelden van Ravmundo Debrot. Cultuur en ontwikkeling van Bonaire. 17.10 Voor de kinderen. HILVERSUM III (240 m en FM-kanalen) VARA: 9.00 Nieuws. 9.02 NAR: Nederlandse Artisten Revue op de plaat. 10.00 Nieuws 10.03 Kltnk-klaar, zonder nonsens. (11.00 Nieuws.). 12.00 Nieuws. 12.03 Zorro: program ma voor tieners. 13.00 Nieuws. 13.03 Ekspres: Nieuw gramma (17.00 Nieuws.) BRUSSEL NED (234 l plat buitenlands persoverzicht. 13.00 Nieuws en nuziekwedstrijd Koningin Elisabeth 1968. 3.30 Tafelmuziek. 14.00 Nieuws. 14.30 School radio. 15.30 Lichte muziek. 16.00 Nieuws. .6.03 Beursberichten. 16.09 Programma voor Een jaartal, dat bij velen na de lagere school van de daar geleerde vaderlandse geschiedenis blijft hangen, is het jaar 1568, het jaar waarin de Tachtigjarige Oorlog begon. Hij eindigt mooi afgerond met de Vrede van Munster in 1648. Men zou er de historici van verdenken, dat zij de oorlog in 1568 hebben laten beginnen vanwege het mooie aantal van tachtig jaar Maar wees gerust. De oorlog is inderdaad in 1568 begonnen, maar niet met de veldslag van Heiligerlee op 20 mei 1568. De éérste veldslag is op 23 april geleverd in het plaatsje Dahlem, dat ter hoogte van Roermond ligt, precies over de grens. Men moest eens aan een psycholoog voorleggen, waarom Heiligerlee in het gewillige hoofdje van al onze kinderen gehamerd wordt. Vierhonderd Jaar geleden begon de tachtigjarige oorlog. Men zou verwachten, dat in dit Jaar nationale herdenklngacomités aan alle kanten zouden verrijzen. Er heerst een opvallende rust en stilte. De herdenking van de vermaarde slachtoffers van Al va, de graven van Egmont en Horn (niet Hoorn, maar Horn! b(J Roermond) heeft alleen in Horn, dus erg plaatselijk, enige beweging gebracht. herdenkingskabaal eerst in 1972 zal losbarsten Op 1 april. Dan zullen de Geuzen wel in tegenwoordigheid van de koningin en alle ministers nog eena Den Briel innemen in een gereconstrueerde aanval en dat zal minstens een nationale postzegel opleveren. Een krans ln het Vlaamse Roesselare op het graf van Lamoraal van Egmont, een krans in de mooie hallekerk van Weert op het graf van de graaf van Horn, een krans bij het monument van Egmont en Horn te Brussel, dat sou onze regering kunnen doen. Maar zo'n regeringspelgrimage naar Weert in Limburg, naar Roesselare in Vlaanderen en naar het Brabantse Brussel, het zou een beetje pijnlijk het karakter krijgen van een „uittocht" uit Holland. Dat kun je toch niet doen. vindt u niet? De tachtigjarige oorlog, de heldenstrljd voor de Nederlandse vrijheid, llgi ln ons aller lagere-schoolmemorie gelokaliseerd ln Den Briel, ln Alkmaar waar de victorie begon. In Haarlem, dat veroverd werd en te het beleg van Leiden. De heldenstrljd buiten de provincies Noord- en Zuid-Holland, het turfschip van Breda en de belegering van Den Bosch, och, moeten we dit nu weer allemaal oprakelen? Bijvoorbeeld die stad Maastricht, twee keer gruwelijk geplunderd en uitgemoord in 1576 en 1579, meerdere malen bestormd en toen nog eens veroverd in 1632 en weer een aanslag in 1638, tachtig jaar lang frontstad in de volle zin van het woord, en nu. na vierhonderd jaar nog geen universiteit! Het hele geval van die herdenkingen, ja die hele fraseologie rond de tachtigjarige oorlog, het vraagt een grondige herziening van het leervak vaderlandse geschiedenis, maar éérst aandacht van de psychologen. Het jaar 1568 Wij zullen u de voor. geschiedenis van de tachtigjarige oorlog be sparen en veronder stellen dat de hoofdzaken nog hekend zijn. Er waren overal inoeiiyk- heden niet de soeverein. Een gevolg van deze onnauwkeurigheid Is. dat wij het verzet tegen onze eigen soeverein een soort opstand tegen Spanje gingen noemen. In werkelijkheid was het een verzet tegen het plan om de Nederlanden, de Pays Bas (waar ook de Waalse graafschappen Henegouwen en Namen bij hoorden en Waals Brabant) tot een hechtere centralisatie te brengen. Elk staatje had zijn eigen staatsinrichting, elke stad eveneens, een bonte veelheid van instellingen en rechten, die de conservatieven hardnekkig wilden handhaven, terwijl de radicalen van die dagen streefden naar eenheid en centralisatie. Alva verscheen ln de Nederlanden om het verzet van de conservatieven hardhandig en definitief de kop in te drukken. BIJ zijn komst weken allen uit, die „boter op hun hoofd" hadden. Zij trokken zich terug in ,de bossen of op zee, waar zij boegeuzen en watergeuzen genoemd werden, maar de meesten weken uit naar de naburige staten waar zij buiten het bereik van Alva waren. Prins Willem Du voornaamste onder cle vluchtelingen of bannelingen, de bij voorbaat aangewezen leider was prins Willem dc Zwijger, van het geslacht der graven van Nassau en als erf genaam ook nog prins van Oranje, het staatje Orange in Zuld-Frank- rijk. Hij bracht een leger op de boen, riep allen op om zich onder zijn vaandel te scharen, zond gezanten naar de Nederlandse steden, die wanneer hy met het bevrijdingsleger verscheen, opstand moesten maken, de garnizoenen van Philips wegjagen en de stadspoorten openen. Nassau zette voor deze onderneming alles op het spel. Het hele familievermogen ging uraan. Het plan dc campagne van Willem de Zwijger was vrfl eenvoudig. Eén legertje zou oprukken In de richting van Groningen, tegelijk zou een tweede legertje invallen ln het hertogdom Gelder, richting Venlo en Roermond. De prins zelf zou met het hoofdleger door het huidige Zuid-Limburg oprukken en ln Maastricht pver de Maas gaan, de enige plaats waar een brug lag. Dahlem Jammer voor de prins was het contact tussen die drie legers te moeilijk, zodat de driedubbele inval niet tegelijkertijd plaatshad. Het eerst kwam het leger in beweging, dat aangevoerd werd door De Villers endoordrong tot bij Roermond. Van deze stad teruggedreven kwam het tot een veldslag op 23 april 1568 by Dahlem. Het werd voor de invallers een nederlaag. Het deb&cle van het eerste invalslegertje werd gevolgd door het debacle van het leger dat ln de richting van Groningen trok. Dit leger behaalde op de Spaanse troepen een overwinning bij Heiligerlee, de hemel zij dank! Nu kunnen we tenminste de tachtigjarige oorlog boven de Moerdijk beginnen. Maar het succes van Heiligerlee werd teniet gedaan door de nederlaag bij Jemmingen. Toen heerste ook in het noorden volslagen stilte Aller ogen waren op het zuiden gericht, waar prina Willem van Oranje met het grote leger gereed stond. Hij rukte op door het huidige Zuid-Limburg, veroverde het kasteel Wlttem en rekende erop, dat de stad Maastricht de poorten zou openen zodat hl) met zijn leger over de brug kon. Maar Alva was niet op zijn hoofd gevallen. Hij begreep terstond dat Maastricht Hollands stempel op de overlevering de sleutelstad was voor de inval en de opmars naar Brussel. Alva overrompelde Maastricht, betrok zelf zijn hoofdkwartier op Lichtenberg het kasteel staat er nog! en wachtte daar de inval af. Teleurgesteld zag de prins geen kans over de rivier te komen. Maar in zijn leger, waar de hele Maaslandse adel in mee trok, was ook Karei van Bronkhorst Batenburg, heer van Stein, Obblcht en Papenhoven, en van hem kreeg de prins het advies: „Mijn mensen weten beslist wel een plek waar we tóch over de Maas komen". Dit werd de beroemde overtocht van de prins bij Berg aan de Maas, meestal naar het nu Belgische dorpje genoemd: „De overtocht over de Maas by Stokkum". Alva was verbysterd en zou gezegd hebben: ,,zyn dat dan eenden, die over de rivier kunnen vliegen?" De overtocht had plaats tydens een onweersnacht. 1 De paarden braken de sterke stroom met een touw aan elkaar gekoppeld en achter de brede derrières van de paarden waadde het voetvolk naar de overkant. Toen het daglicht kwam, stond tienduizend man aan de overkant. Derde debacle Ondanks dit glorieuze succes strandde de expeditie toch nog door de tactiek van Alva, «lie de klassieke waar schuwing van Tacitus ter harte nam: waag geen veldslag als je niet zeker bent van de over winning. Het werd een heen en weer trekken totdat de soldij begon te ontbreken. Het leger moest ontbonden wor den en de prins op nieuw uitwijken naar het buitenland. Maar de overtocht over de Maas werd het glorieuze begin van de tachtigjarige oorlog. Het werd de roem voor de mannen van het eerste uur, die van het begin af erby geweest waren, de hoogste onderscheiding: „Die! Die is nog met de prins over de Maas gekomen!" In het leger was de dichter van het Wilhelmus. Vandaar dat in de vijftien coupletten van deze nationale psalm maar één Nederlandse stad met name genoemd wordt: Maastricht! Als een Prins opgheseten Met mijner Heyres craclit Vanden Tyran vermeten Heb ick den slaeh verwacht Die by Maastricht begraven Bevreesde myn ghewelt. Mijn Ruytcrs sachmen Seer moedlch door dat velt. Dr. CHARLES THEWISSEN Twentse Kabel PooW filmregisseurs hoopvol gestemd °P straal o'*2*'1 HAAKSBERGEN (ANP) Bij N.V. Twentache Kabrlfabriek zijn de results- 1 (en over 1967 bijzonder bevredigend ge weest. zegt het Jaarverslag. De directie heeft goede verwachtingen voor de toe- Hoewel de gemiddelde koperprijs ca. tien procent lager was dan in 1966, wa ren omzet en winst hoger door een gro- i tere produktie en afzet der produkten. i Hel saldo exploitatierekening was 8.17 miljoen gulden v. j. 8,02 miljoen gul den). Na afschrijvingen en belasting voorziening resteert een winstsaldo van i 3,69 miljoen gulden (v. j. 3.58 miljoen gulden). Voorgesteld wordt een onver- i anderd dividend van 18 procent. Het be- j drijf beschikt thans over een uitsteken de orderportefeuille, die voor verscheide- I ne maanden werk geeft WARSCHAU Vrijdag hebben belang rijke wijzigingen plaats gevonden in de Poolse filmindustrie Dit werd vandaag meegedeeld door het officiële Poolse persbureau PAP. Volgens het persbureau had Film Pols ki, de staatsfilmproducent, op een on langs gehouden vergadering van de par tijorganisatie voor film, gevraagd om het ontslag van alle belangrijke regis seurs, scenarioschrijvers en producen- Aleksander Ford, die beschouwd wordt als ..de vader van de Poolse cinemato grafie". is uit de partij gezet wegens met de partijdoctrine strijdige houdin gen. Volgens PAP werd dc schuld voor „ernstige tegenslagen in de Poolse film" veroorzaakt door sommige regisseurs. IKE TINA TURNER Koele ontvangst in Amsterdam AMSTERDAM Een dubbeltje kan raar rollen. Vorige week bracht een razend enthousiast publiek de „Queen of Soul", Atreha Franklin, een staande ova tie tijdens haar optreden in het Concert gebouw te Amsterdam. Hetzelfde pu bliek bereidde een verpletterende „Ike and Tina Turner Revue" gisteravond in hetzelfde gebouw echter ccn vrij koele ontvangst, hetgeen de veertien musici in feite niet verdienden. Het waarom kan in duizenden mogelijkheden gezocht wor den. Het meest aannemelijke is echter, dat men overdonderd was door het grote vakmanschap dat het gezelschap ten toonspreidde. Want aan vakmanschap had men gis teravond echt geen gebrek. Daar is een Ike Turner-gitarist die Chuck Berry in de schaduw zet en daordooé de spil van het negen man sterke soulorkest vormt Daar zijn de Ikettes vier zangeressen boordevol talent, die een wervelende show ten tonele voeren. En tenslotte de grote „star" van de show: Tina Turner. Ging Aretha Franklin vorige week nog „kapot" aan het overweldigende talent van haar backinggroup, Tina Turner groeide erdoor tot nog grotere hoogte. De hele revue is één wild bewegend de cor, waarvan men na 'n half uur kijken naar adem hapt. Men kan natuurlijk be zwaar maken tegen de tijdsduur van de Ike and Tina Turner Revue: een kleine veertig minuten. Maar die korte tijd is kostbaar besteed. Er waren o.m. punt gave en met soul doordrenkte nummers als „Sweet soul music", „Respect". ..River deep mountain high", „A love like yours" en ..Land of thousand dan ces". Daarnaast brachten de Ikettes nog enkele heerlijke uitvoeringen van .You got me humming". „Come see about me". „Dancing in the street" en hun nieuwste soloplaat „So fine". De eer van het voorprogramma ging naar „Euson and Stax", een Neder landse soulformatie waarvan Julio B. Euson de onontbeerlijke kern vormt. Showtechnisch gezien valt er op zijn be geleidingsgroep heel wat aan te merken, maar Euson maakt dat door zijn intri gerende vertolkingen van o.m. „I've been loving you too long" en „Amen" ruimschoots goed. Het vreemde was dat de top van het voorprogramma al thans op papier de Rotterdamse Swinging Soul Machine, het in Amster dam geheel liet afweten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 2