Christen in Praag gelooft in nieuwe dageraad i Lonen zijn zo vrij als minister wil GERUISLOZE OPSTAND VAN DE BRAVE SCHWEYKS (I LERCARO 'NAM DEEL AAN KINDERCARNA VAL Voorjaarsoogst aan CAO-overeenkomsten Dubcek waarschuwt tegen anarchisme Bisschop Tomasek: enorme achterstand in te halen Achtergrond gedwongen ontslag 29 verdachten uitroeiing van Indianen Kwartier korter werken en 4,5 pet zit er voor iedereen wel in. VRLJDAG 12 APRIL 1968 DE LEIDSE COURANT PRAAG De Praagse lente heeft de eerste toeristen al gelokt. Op het Hradcaniplein, aan de andere kant van de Moldau, staan lege bussen uit Oostenrijk, West-Duitsland en zelfs uit Joego slavië. De chauffeurs spelen verbroedering en wisselen sigaretten uit. De passagiers zijn niet minder eensgezind de brede poort van ,,De Burcht", het Hradcin, binnengetrokken, voorbij de twee starre wachtposten, die meer gelijkenis met de Londense Horse Guards vertonen dan met de Tsjechische Schweyk. PRAAG (Reuter-AFP) De Tajecho- Slowaakse partijleider. Alexander Dub- I eek, heeft gewaarschuwd voor anarchie in Tsjecho-Slowakije. DU wordt door I waarnemers opgevat als een aanwijzing. dat hij probeert het tempo van de Ube- ralisatie in sUn land te vertragen. In een vraaggesprek met het commu nistische partijorgaan Rude Pravo, heeft Dubcek de vrees in linkse intellectuele kringen voor stopzetting van het demo cratiseringsproces „ongegrond" ge noemd. Maar anderzijds, aldus de Tsjecho-Slowaakse partijleider, zou men met voorzichtigheid en bedachtzaam verder moeten gaan, zonder hysterie en in overeenstemming met de beginselen van de socialistische ethiek. Wanneer men democratie beschouwde als een mogelijkheid voor een ieder zich met al les te bemoeien en maar te doen wat men het beste vindt, was dat hetzelfde als anarchie te willen. Dat had niets te maken met democratie. Waarnemers menen, dat Dubcek, die de strijd om de macht in de partij heeft gewonnen, progressieven in de regering heeft gebracht en een actieprogram voor democratisatie heeft gelanceerd, de si tuatie thans wil beheersen. Als reden hiervoor wordt gedacht aan afkeuring van de zijde van de Sovjet-Unie en be zorgdheid van de kant van Tsjecho-Slo- wakije's socialistische buurlanden als mede aan de spanning, die de recente wijzigingen in het centrale comité der partij hebben veroorzaakt. JKe F lal Zelfs de meest uitgelaten toerist wordt bij het passeren van de poort een beetje stil. De gids vertelt dat in het Hradcin de president van het land woont, nu niet meer Novotny, de oude stalinist, maar ex-generaal Svoboda, wiens naam zoveel als „vrijheid" betekent. Een pas sender naam had de nieuwe president niet kunnen hebben. Midden op het Burchtplein staat de St.- Vituskathedraal met twee hoge torens. Iedere ochtend om half zeven komt een in het paars geklede man voorbij de wachtposten van het Hradcin. Hij loopt voorbij het presidentiële paleis, langs de vertrekken waar het centraal comité van de partij regelmatig vergadert, de sacristie van de kathedraal binnen. Sinds enkele weken wordt hij door de bewoners van „De Burcht" gegroet, want bisschop Frantisek Tomasek wordt sedert de nieuwe koers ingezet is, niet meer als de leider van een groep uit gestotenen beschouwd. Het is in Tsjecho-Slowakije geen schande meer om christen te zijn. Verleden tijd Het bisschoppelijk paleis ligt op dertig meter van het Hradcin. De wachtka mer van monseigneur is vol: een pries ter uit Bohemen die twee dagen gele- e gevangenis is ontslagen, twee gé'estelyken uit Praag die verslag komen brengen over de mogelijkheden voor .godsdienstonderwijs, een journalist van het Italiaanse weekblad Oggi en een sluk of zes Tsjechische katholieken die weer een bezoek aan de bisschop dur ven te wagen. We hebben voor half elf een afspraak gemaakt, maar 't is kwart over twaalf wanneer we het studeer vertrek van monseigneur Tomasek mo gen betreden. Bisschop Tomasek zou zichzelf geen moedig man willen noemen. In het (Westerse) buitenland is hij in het ver leden zelfs als een „bijzonder zwakke figuur" afgeschilderd. Men heeft ook wel erger over hem beweerd. Het enige wat Frantisek Tomasek gedaan heeft is, dat hij gebleven is, dat hij als een goede herder zijn kudde niet heeft ver laten en dat hij een lege plaats (van kardinaal Beran) heeft opgevuld. „Ondanks alles wat wij hier hebben meegemaakt, ben ik er nu van over tuigd, dat de communisten het eerlijk men^p", zegt de bisschop. Het gesprek wordt al direct onderbroken door de telefoon. De verbinding schijnt slecht te zijn, want monseigneur praat heel luid. Aan de wanden van zijn studeer kamer hangen mansgrote schilderijen van Tsjechische bisschoppen uit lang vervlogen jaren, van Paus Pius XII en van Paus Paulus. Van Paus Joannes steekt slechts een kleine foto in brief kaartformaat in de lijst van een groot schilderij. Het telefoongesprek is afgelopen. Mgr. Tomasek heeft geen vragen nodig. De afgelopen weken heeft hij al 23 jour nalisten ontvangen. De bisschop zegt: „We zijn nu met de regering aan het onderhandelen. Tot voor enkele weken waren We een zwij gende Kerk, nu kunnen we met eisen komen, rechtvaardige eisen voor gelijk berechtiging". Verstandige leiding Mgr. Tomasek weet dat men in het regeringsbureau voor kerkelijke zaken net zo denkt als hij. Twee weken gele den is de communistische grootinquisi teur Karei Ilruza afgezet. HU is de gro te kerkvervolger geweest, de man die priesters ofwel in de gevangenis liet zetten ofwel verbood om hun ambt uit te oefenen. Zelfs nu nog werken onge veer vUftienlionderd priesters als arbei ders in fabrieken. De val van Hruza is overigens niet aan de christenen te danken. Daarvoor is hun positie nog te zwak. Het waren de marxistische professoren aan de filo sofische faculteit van de Praagse Ka- relsuniversiteit die aan de regering een ultimatum hebben gesteld. „Binnen 48 uur moet Hruza aftreden en moet mevr dr. Erika Kadlecova benoemd worden" Het duurde maar 24 uur voordat het secretariaat voor kerkelijke zaken on der andere leiding stond. Onder verstandige leiding, want di Kadlecova moge dan al marxiste zijn. «j heeft ook een diepgaande studie ge maakt van de katholieke en protes tantse theologie. Iets wat bij de Tsje cho-Slowaakse communistische intellec tuelen de laatste jaren tot de goede toon behoort. Bovendien heeft dr. Kad lecova reeds enkele malen deelgenomen aan de zogenaamde dialooggesprekken tussen christenen en marxisten uit Oost en West. Sinds het concilie is er heel veel ver anderd in de mentaliteit van Rome. Men heeft daar nu ingezien dat kapita lisme en socialisme voor een christen beide aanvaardbaar kunnen zijn. Wij, vanuit onze ervaring sprekend, zijn dan waarschijnlijk toch meer tot het socia lisme geneigd, omdat dit aan ons recht vaardigheidsgevoel appelleert. Aan het echte socialisme dan wel te verstaan. Niet wat men er hier de laatste 20 jaar van gemaakt heeft. Maar wat mensen als Dubcek nu willen". Bisschop Tomasek wil zich echter prin cipieel niet over politiek uitlaten. „De hogere geestelijkheid in Oost-Europa heeft zich daar veel te veel mee bezig gehouden in het verleden. Tijdens de oorlog was de president van de nazi- Vazalstaat Slowakije een priester. Vol gens mij was de kerkvervolging in Slo wakije daarom zo hevig. De haat tegen de geestelijkheid was te begrijpen, al kan men dit ook niet goedpraten". Nog steeds straf In 1956 was kardinaal Mindszenty de revolutionaire held van Hongarije en kardinaal Wyszynski naast Gomoelka de sterke man van Polen. Vindt mgr. Tomasek dat juist? „Ik wil geen oor deel vellen over hen. Hongarije en Po len verkeren nu nog in een andere situatie dan wij. Maar politiek en reli gie mogen nooit een worden, althans niet in Tsjecho-Slowakije. Misschien is dat wel de fout geweest van de Tsjechi sche katholieken. Maar we zijn er al te hard voor gestraft". Ondanks de soepele koers werkt die straf nog steeds door. De bisschop van Praag weet, dat slechts de helft van de parochies van zijn diocees een pries ter heeft. Van de honderdduizend schoolkinderen in Praag behoren er vijftigduizend tot de rooms-katholieke Kerk. Maar slechts vierhonderd kinde ren volgen godsdienstonderricht, omdat de ouders daarvoor nog steeds speciale formulieren moeten invullen en onder tekenen. Zij voelen zich getekenden. „Maar ik ben ervan overtuigd dat dit over een paar maanden afgelopen is. Ook al heeft de Kerk in Tsjecho-Slo- Lente in Tsjecho-Slowakije. Terwijl de natuur zijn vrijheid herovert een beeld van de burcht van Praag met de kathedraal. den tussen ons christelijk geloof en de socialistische leer. Wanneer de ontwik keling in de richting gaat die zij nu is ingeslagen, zal het ons niet zo erg moei lijk vallen, maar het vergt toch tijd". Schweyk grijnst De protestanten in Tsjecho-Slowakije zijn er beter aan toe. Ook voor de com munistische machtsovername hebben zij onder druk geleefd, maar toen was het een katholieke druk. Bisschop Toma sek geeft dat toe. „Nu wij allemaal weer meer vrijheid krijgen zal de oecumene ook meer kan sen krijgen. En dat niet alleen. Ook de dialoog tussen marxisten en christe nen, of, als u wilt, tussen Oost en West, begint nu pas enige zin te krijgen". Er zUn onderhandelingen met bet Va- ticaan in voorbereiding, zo verzekert de bisschop. DaarbU zal onder meer onder handeld moeten worden over de bezet ting van twaalf vacante bisschopszetels. „Maar van de andere kant houd ik mün hart vast, wanneer ik aan die onder handelingen denkt. Ik weet dat er in het Vaticaan tal van mensen zUn die eerlUk willen onderhandelen, de Paus voorop. De terughoudende reacties van het officiële Vaticaanse dagblad Osser- vatore Romano beangstigen me echter. Vrijwel alle andere kranten uit het Westen die ik onder ogen krügt, schre ven positief over wat er hier momen teel gebeurt. Alleen de Osscrvatore zwijgt. Ik meen, dat dit niet goed is". Er is een uur voorbij. Het gesprek is afgelopen. Bisschop Tomasek geeft als aandenken een prentbriefkaart van het beroemde Jezuskindje van Praag. Als de wachtkamerdeur weer open gaat veert de priester die twee dagen gele den uit de gevangenis ontslagen is, op. Na zes jaar kan hij weer met zijn bis schop spreken. Tegenover het bisschoppelijk paleis staan de twee wachtposten nog steeds star voor zich uit te staren. Nee, er is geen gelijkenis met Schweyk. Maar tussen de toeristenbussen loopt 'n non netje met een boodschappentas. Zij wordt door een paar Tsjechen op een bankje toegeknikt. En zij weet dat over enkele dagen weer een novice in haar klooster zal worden opgenomen. Dat was een maand geleden nog niet mo gelijk. Ergens op een toren van het Hradcin grijnst een Schweyk. ROME (KNP) De vrijheid van han delen. die de Paus heeft verworven zo wel wat betreft de bisschoppen als de curie, kan alleen maar leiden tot onte vredenheid. wanneer die vrijheid van handelen lijkt op eigenmachtig beslis sen. Het ontslag van kardinaal Lercaro als aartsbisschop van Bologna is hier van het bewijs. Aldus Desmond O'Gra- dv in het Engelse katholieke weekblad „The Tablet", dat vorige week reeds sprak van wantrouwen in de wereld over de wijze waarop kardinaal Lerca ro „eigener beweging" in februari j.I. zijn ontslag als aartsbisschop aanbood. Dit wantrouwen blijkt zo zegt het weekblad maar al te zeer gefundeerd Het heengaan van de in de Kerk zeer geziene kardinaal Lercaro van Bologna wekte in februari groot opzien. Neder landse studentenmoderators vroegen bijvoorbeeld kardinaal Alfrink om een onderzoek in te stellen. Een soortgelijk verzoek is nu ook gedaan tijdens de „week voor de priesters" in Italië. Daar heeft men de curie verzocht de juist heid te bevestigen van een rapport, dat gedeeltelijk gepubliceerd is in het recht se weekblad II Borghese en dat aan de grondslag zou hebben gelegen aan het ontslag van kardinaal Lercaro. In bovengenoemde rapport wordt van kardinaal Lercaro gezegd, dat hij niet competent moet worden geacht zijn aartbsisdom te besturen. Onder de be schuldigingen prijken zaken als Lerca- ro's deelneming aan een kindercarnaval en het feit, dat zijn secretaris verkleed aan dit kinderfeest had deelgenomen. Desmond O 'Crady geeft een nauw keurig verslag van het bezoek dat mgr. Ernesto Civardi, secretaris van de Congregatie van het Consistorie, op 27 januari van dit jaar aan Bologna bracht. Ofschoon hij geen afspraak had gemaakt wilde hij de kardinaal onmid dellijk spreken. Kardinaal Lercaro ont- ving hem en vroeg wat hij kon doen voor zijn bezoeker. Deze deelde hem mee. dat hij ais aartsbisschop diende heen te gaan. Kardinaal Lercaro vroeg daarop of dit bevel van de Paus kwam of van de curie. Mgr. Civardi haalde toen een brief van kardinaal Lercaro uit zijn portefeuille, waarin de kardi naal in 1952 aan de toenmalige Paus Pius XII had geschreven bij zijn benoe ming tot aartsbisschop van Bologna, dat „de Paus zich steeds vrij moest voelen om zonder aanzien voor zijn persoon hem het diocees weer af te nemen". Kardinaal Lercaro vroeg wanneer hij moest verdwijnen. Het antwoord was, dat dit zo spoedig mogelijk diende te gebeuren. De kardinaal vroeg 14 dagen respijt en kreeg dat, maar onder condi tie dat hij voor 12 februari niemand er een woord van mocht vertellen. Op die dag publiceerde de Osservato- re Romano een brief, ondertekend door kardinaallstaatssecretaris Cicognani, waarin werd gezegd, dat de Paus wel willend hud beschikt op Lercaro's spon tane beslissing als aartsbisschop heen te gaan. Maur diezelfde dag preekte kardinaal Lercaro ter afscheid in zijn kathedraal en zei onder meer: „Bijna 16 jaar geleden zei de Paus tegen mij: kom, en ik kwam.. Nu zegt hij: ga, en ik ga; en ik gehoorzaam in vrede en in blijdschap". The Tablet merkt op, dat het Vaticaan blijkbaar de noodzaak van een gezamenlijk communiqué ver geten had. dat het feit had kunnen ver doezelen, dat de kardinaal Lercaro niet vrijwillig heenging, maar, ontslagen Ir. VAN DIS (S.G.P.): Bevrijding 6 mei herdenken DEN HAAG (ANP) Ir. C. N. van Dis. Tweede-Kamerlid voor de S.G.P., heeft minister-president De Jong schrif telijk verzocht te bevorderen, dat de viering van de herdenking der bevrij ding dit jaar van 5 naar 6 mei wordt verschoven. De heer Van Dis heeft dit verzoek gedaan omdat 5 mei op een zondag valt en uit de overweging, dat bij een na- tionele feestdag bepaalde groeperingen of een bepaalde groepering door de re gering niet in een positie behoren/ be hoort te worden gebracht, die hen er om godsdienstige redenen toe noopt hun medewerking aan de viering te ont houden. •ehouder uit De koe, die Aalten is geschonken aan de actie Kom over de brug", is met de m.s. ,£alon" van de K.N.8.M. naar Paramaribo vertrokken. Het dier krijgt een nieuwe woonplaats bij een fcinderfe/iuis. RIO DE JANEIRO (AFP) In de zaak van de massamoord op Indianen in Brazilië, waarover enkele weken ge leden ontstellende bijzonderheden be kend werden, zijn 29 van de 134 voor naamste verdachten officieel in staat van beschuldiging gesteld. Allen behoor den tot de inmiddels opgeheven „dienst voor de bescherming van lndiunen", die direct of indirect de dood van tiendui zenden bewoners van het Amazonege bied op zijn geweten zou hebben. Ge sproken is van bombardementen en op zettelijke besmetting met ziektekiemen. Onder de beklaagden bevinden zich twee hoge officieren: generaal Moacyr Ri- beiro Coelho en majoor Luis Vinhas Neves. voormalig hoofd van de bewus te dienst. Het misdrijf „rassenmoord" wordt in de akte van beschuldiging slechts indi rect vermeld. Generaal Coelho wordt ten laste gelegd, „door misdadige nalatig heid" massamoord op Indianen door „fa- zenderos" (landeigenaars) mogelijk te hebben gemaakt. De aanklacht behelst verder tal van andere delicten, zoals toelating van buitenlandse missionaris sen tot verboden gebieden en overbren ging van de Inhoud van geheime leger- documenten aan missionarissen. Frantisek Tomasek, bisschop wokijc niet officieel haar standpunt ten aanzien van de huidige situatie bepaald, de autoriteiten weten hoe wij denken". Weg uit isolement De katholieken in Tsjecho-Slowakije hebben twintig jaar lang in een isole ment geleefd. Problemen als geboor- lenregeling vormen voor hen 'n taboe. Over moderne theologische stromingen hebben zij nauwelijks iets gehoord. Toch zijn wij erg dankbaar voor de boeken die wij de afgelopen jaren uit het Westen hebben gekregen. Daardoor hebben wij tenminste op een verre af stand kunnen volgen wat er in de Kerk aan de hand is. Maar wij hebben heel veel in te halen. En liet zal jaren duren voordat wij bij zijn". Teilhard de Chardin is voor de katho lieken in Tsjecho-Slowakije een volko men vreemd begrip. De marxistische intellectuelen kennen echter al zijn werken en zij zijn er zelfs enthousiast over. Het zal voor de katholieken niet gemakkelijk zijn om zich te meten met de communistische intellectuelen, ook al zal het een concurrentie in \Tijheid worden. Bisschop Tomasek heeft voorlopig ech ter andere zorgen. „Wat in West-Euro pa gebeurt, zijn toch eigenlijk luxe problemen. Wij moeten eerst onze vrij heid herwinnen, wij moeten met ons zelf in het reine zien te komen, wij Socialistische basis Mgr. Tomasek staat met beide benen op de grond. „We zullen natuurlijk loyale staatsburgers moeten zijn, dat wil zeggen dat we de socialistische basis zullen moeten aanvaarden". Kan dat niet tot moeilijkheden met 't .Vaticaan lelden? „Ik geloof hal niet, moeten jpobareo een ^ntheee te vin-eobter In de Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG TerwUl degenen, die met de Nederlandse loonpolitiek te maken hebben, nog de wonden likken, die de minister heeft veroorzaakt door zUn ingrijpen in de bouw-C.A.O., gaat men in alle bedrijfstakken en hier en daar ook indivi duele ondernemingen onverdroten voort met het afsluiten van arbeidsovereenkomsten. Er gaat bUna geen dag voorbij of er vcrschUnen berichten over nieuwe akkoorden, ook wel overigens over het stuk lopen van onderhandelingen. Op loongebicd is in Nederlund het voorjaar de oogsttqd. Het lUkt erop, dat de voornaamste elementen van die voornaamste elementen van die oogst zün: een loonsverhoging van 4.5 proeent en een kwartier korter werken per dag. voorzover men de werk- tijd al niet had teruggebracht van 45 op 43 i uur per week. Alsof er geen vrUere loonpolitiek is en alsof bet afgesprokrii werk is. Na Roolvinks schrappen in de bouw-C.A.O is al de opmerking gemaakt, dat hij de vrije(re) loon politiek ter aarde heeft besteld. Die uitspraak gaat echter veel te ver. Wat betekent het begrip vrije loonpolitiek in feite? Dat er op centraal niveau geen afspraken meer zouden worden ge maakt over wat maximaal mogelijk zou zijn in nieuwe contracten. Iedere onderhandelaar zou vrij zijn te vragen en te geven wat goed wordt geacht, maar uiteindelijk is er dan de minister van Sociale Zaken, die kan zeggen: dit is te dol, hierdoor komt de economie in gevaar, dit moet worden voorkomen. Vandaar dat het resultaat van CAO-onderhandelingen niet meteen mag worden uitgevoerd, maar enkele weken moet blijven lig gen om de minister gelegenheid te geven, bezwa ren kenbaar te maken. Absolute vrijheid in de betekenis van: doe maar, is er dus .niet. Inzoverre zal men dan ook het ingrijpen van minister Rool- vink in de bouw-C.A.O. en enkele daarmee ver wante C-A-O.'s niet kunnen veroordelen. Wat men de bewindsman echter kwalijk neemt is van het schrappen In de bouw-C.A.O. toch een aantal normen heeft geïntroduceerd door econo mische hypotheses van het centraal planbureau tot norm te verheffen. „Werktijdverkorting met meer dan een kwartier per dag in de jaren 196R en 1969 tezamen sin ik niet toe", zo heeft hij laten weten. „Als de huidige loonkostenstijging niet wezenlijk vermindert, zal Ik ingrijpen", heeft hij gezegd. „De regering zal in 1969 al zo'n aanslag ben voor andere C'.A.O.'s en dus voor 's lands economie, is geen argument, aldus nog steeds de vakbeweging. Als anderen gaan „meelopen" zonder dal de be drijfstak het kan opbrengen, moet men die „mee lopers" aanpakken. Elke C.A.O. moet afzonderlijk worden bekeken en afwijzing ervan moet zijn rechtvaardiging vinden in dat contract zelf. Door- i plaats daè hfl tm gelegenheid loonruimte, dat men nu van die oet blijven", zo luidde een andere uitspraak, overigens zonder dat er stukken op tafel liggen, waaruit die overheidsaanslag duidelijk blijkt Zelfs aan werkgeverskant noemt men deze uitspraken een „minder fraai draadje in het ioontapijt". Niet iiigrijpeu Aan de kant van de vakbeweging vindt uien bo vendien. dat er geen reden was, om in de bouw- C.A.O. in te grUpen. Het is nog nooit voorgeko men. dat ondernemers instemmen met loonkosten stijgingen, die onbetaslbssr zijn in onderneming of bedrijfstak, zo zegt men daar. Wat de minister dus uitsluitend had moeten doen, was nagaan of de bouwbedrUfstak kon dragen wat afgesproken werd. Het argument, dat de ongetwijfeld forse loonkostenstijging kt de bouw gevolgen ken heb uerking op undeie contracten is geen rcchtvaai- digingsgrond. Het daarna verbieden van een half uur w. i ktijdv. i korting L»ij een paar kleine be drijfjes met een handjevol werknemers kan men nergens plaatsen in het licht van het beschermen van de nationale economie. Dit kan slechts een psychologische en geen rationele handeling zijn gemeest. Niemand zou kunnen begrijpen, waarom de minister de ene CAO. (de bouw) wel en een andere niet zou afremmen wat betreft het korter werken, ook al is die „ander" in het grote geheel nauwelijks van enige betekenis. De resultaten van de diverse onderhandelingen liggen vrij dicht bij elkaar. Dit volgt uit een soort afspraak, ln het loonpolitieke spel Interne coördinatie genoemd. Met name de werkgevers organisaties hebben onderling wel zo'n beetje af gesproken, tot hoever men zal gaan bij contracis- herzieningen, aonder dat dit overigens beoron wetten waren. De onderhandelaars aan vakbonds zijde hebben die interne coördinatie wezenlijk be merkt. Hier en daar is intussen de indruk ont staan, dat gezien de ingreep op de bouw-C.A.O. de Philips-C.A.O., waarin o m, het terugschui ven vun de werkweek naar 42'a uur in begrepen, ook wel geen genade zal vinden bij de minister. Dit is echter, los van een overige beoordeling, op zichzelf niet juist Bij Philips gaat men Immers de verdere verkorting van do arbeidstijd met een kwartier per dag pas medio 1970 invoeren, maar er moest nu reeds over worden besloten, omdat het Philipscontract een periode van drie jaar be slaat. Minister Roolvink hoeft Juist gezegd, dat in 1968 en 1969 de arbeidstijdverkorting niet vorder mug gaan dan van 45 naar 43uur en dat go- beurt bij Philips. Brokken Intussen zit men in hei liouw brdrUf nog met de brokken. In de eerste plaats dort zich daar de interessante juridische vraag voor. ot er op dit moment een nieuwe C.A.O. voor het houwbedrU' beslaat. Er ia een filosofie volgens welke er wel een contract bestaat, omdat dr minister slechts enkele bepalingen schrapte. Een andere redene ring ia. dat een C.A.O. een heel pakket voorzie ningen inhoudt en dat uit dat geheel niet enkele elementen gelicht kunnen worden. Dan komt allea op losse schroeven te ataan. De praktijk is evenwel, dat de bouw dc nieuwe lonen al lang uitbetaalt. De partijen bij dc C.A.O. zullen nu spoedig opnieuw rond de tafel plaau nemen om na te gaan, hoe het pakket zou moeten worden herzien. Voordat men een nieuwe over eenkomst zal aangaan, zal men nog eens bij mi nister Roolvink op bezoek gaan om te peilen, wat in zijn ogen wel genade kan vinden. Dat moet er voor de minister dan even tussendoor geschieden, want nieuwe contracten stromen bij hein binnen, zodat hij heel wat te doen heeft in het kader van de vri>ere loonpolitiek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 5