mt HET ZIT WEL GOED BROEK ik heb een camelia op mijn hoed; I Makarskariviera: Total look met eeuwige plooi ZON, ZEE EN ALTIJD ZOMER VAKANTIENUMMER Een slechte garderobe drukt de pret Zes weken vakantie, dat is royaal! De meesten moeten het met minder doen en vinden veer tien dagen al een geschenk uit de hemel. Die veertien dagen zijn dan ook zo uitzonderlijk dat ze, op een weegschaal gelegd, precies hetzelfde gewicht hebben als de rest van het jaar. Neem nou de garderobe! Wat ik koop of apart houd en mee neem op vakantie, is lang niet altijd en dikwijls helemaal niet te gebruiken op één van de 340 andere dagen. Maar ik móét en zél ze hebben, de touw- schoenen, het speelpak, het strand- ensemble. Waarom heb ik geen „boodschappen- garderobe"? Boodschappen doe ik wél het hele jaar door. Tijdens het bood schappen doen kom ik massa's kennis sen tegen, mijn modieuze image wordt tijdens die bezigheden gevormd. In het oord, waar ik met vakantie heentrek, kent mij geen levende ziel. Niemand weet of mijn spullen zojuist gekocht dan wel van verleden jaar zijn. Het interesseert ook niemand. Mocht mijn uitrusting pover zijn, dan ben ik daardoor zelfs menslievend: ik stel anderen die nou ook geen Mary Quant zijn, gerust. En ik heb een func tie als onontbeerlijke negatieve tegen stelling tegen de positief beeldschonen. Toch streef ik ernaar voor mijn modi euze uitmonstering het cijfer „ruim voldoende" te krijgen, ook al blijft die goedkeuring beperkt tot het vakantie oord en heb ik er in mijn dagelijks leven niet het minste nut meer van. Zo is nu eenmaal (voor velen althans) vakantie: een slechte garderobe drukt de pret èn de napret een goede krikt het zelfvertrouwen op dat nodig is om boven de sleur te worden uitge- Veroveren of consolideren De jonge wezentjes gaan op vakantie om te veroveren. Of om de verovering die ze alreeds gemaakt hebben, te boeien, te blijven boeien temidden van een menigte volmaakt mooie schepsels. Wel, met dit doel voor ogen, is een koffer met compleet nieuwe, speelse en verleidelijke kleren verantwoord, 7«lfs al zou de vakantie maar één dag Maar indien de verovering al gedu rende enige tijd wettelijk bezegeld is, dan hoeven de kleren niet allemaal splinternieuw en hip-hopsasa te zijn. Nu is er talent nodig om een enkele aankoop te doen waarmee de spijker op de kop wordt geslagen met een slag die hém doet zeggen (of denken, want hij wordt wat kariger met zijn lof): ze ziet er verdomd leuk uit. De slag Koffer vol strandensembles speelpakken touwschoenen badlakens en nimfensluiers ...en wat denkt u van een CARDIGAN op een BERMUDAPAK? heeft dan geen fataal gat in het vakan tiebudget geslagen. Hoe staat het met haar die wij de „rijpe vrouw" noemen (van 40 naar boven toe)? Haar soort vormt een bijzonder grote en financieel belang rijke groep, hoeft niet meer te ver overen en het boeien moet allang haar tweede natuur zijn geworden. Soms denkt zij, dat een welhaast ver loren zaak heroverd kan worden door een bliksemactie op modieus terrein. Mochten de moeilijkheden op dit vlak liggen, dan doet zij er beter aan haar boodschappengarderobe te herzien, haar huisjurk en pantoffels te ver nieuwen en haar slobberpeignoir af te danken. Meestal schuilt de ellende dieper en is het een kwestie waarop het ernstige woord past van een schoonheidschirurg, die zei: ik heb nog nooit meegemaakt dat een ontspoord huwelijk weer in het gareel kwam door een schoonheidsoperatie van de De jonge wezentjes Het jonge, schone schepsel gaat op vakantie. Er móét water in de buurt zijn, anders kan zij haar ware schoonheid niet tonen. De schoonheid waarvan B^rtus Aafjes, in navolging van een Egyp tische blinde harpenaar van zoveel duizend jaar geleden, dichtte: O, God, liefje, Ik dompel me zo graag onder water, Baad me zo graag voor je ogen, Om je mijn schoonheid te tonen Onder mijn kleed van lijnwaad, Van zeer fijn koninklijk lijnwaad, Als dat nat en bespat is. Voor haar het badpak of de bikini, nat en bespat, of droog. Aangezien het voor de modemakers moeilijk wordt nog variaties in het tweedelige pak te bedenken, zjen we weer meer ééndelige pakken. Dat mooie baadstertje wisselt het pak af met strandensembles, badlakens en nimfensluiers; het zal haar steeds boeiender maken' want ook bedekken is zeer verleidelijk, dat wist de Egyp tische met haar lijnwaad ook al. Dit seizoen zijn bermuda-shorts be palend voor de speelpakken: smalle broekjes met knielange pijpjes waar voor jé mooie benen en een mooie achterkant moet hebben. Ook minirokken, voorbestemd om in te spelen, maar geadopteerd om in te leven en te werken, eisen slanke benen; broekrokken zijn heel wat vriendelijker voor de draagster. Over de rok in het algemeen, en de korte in het bijzonder, zegt de psycholoog Franz Kiener in zijn studie „Kleidung, Mode und Mensch": de korte rok kan erotisch prikkelen. Shorts mogen nog zo kort of hoog opgesneden zijn, zij hebben niet zo'n opwindende uitwerking als een kort rokje. Men hoeft Kiener niet gelezen te heb ben om te weten dat de minirok sexy is, zowel met mooie als met lelijke benen. Maar wie behalve sexy óók mooi wil zijn moet bij minirokken spitse knietjes, slanke dijbenen en soepele bewegingen kunnen laten zien. Het jonge wezen kleedt zich een enkele keer ook helemaal aan, bijvoorbeeld op vakantieavonden. Een zijden im- primé jurk met plooien is momenteel wel het einde; maar de mouwloze licht gegeerde, witte, zwarte of gekleurde effen jurk mag er ook wezen en heeft het voordeel afwisselend gemaakt te kunnen worden met accessoires: nieuw zijn de sjaals, driehoekig gevouwen, de punt aan de voorkant, de knoop in de nek; en de lange mousselinen, op één schouder gestrikt of omgeslagen en op de rug afhangend, of geknoopt om het hoofd met wappereinden aan de achterkant. Bij het effen jurkje de hele lange cardigan (bijna een uitgezakt vest!) dat ook geweldig is op een bermuda- pak. Of het korte jasje van vrolijk gebloemde stof, door Dior uit 1930 opgediept en door Nederlandse coutu riers overgenomen (een modesnufje dat alle vrouwen van alle leeftijden flat teert!). De anderen Mary Quant heeft gezegd dat in de toekomst de vrouw geen kleren meer zal dragen, ze zal slechts beschilderd zijn. Mary is 30. Over 10 jaar praat ze wel anders. Een zwempak dient om in te zwem men. Een grote groep vrouwen gebruikt massa's andere leuke kleren om in rond te lopen en dat is heel verstan dig, niet in het minst ten opzichte van de esthetische gevoelens van de mede- Voor bermuda's moet je eruit zien alsof je hoogstens 30 bent; voor broek rokken mag je ouder zijn, maar je hoort er wel netjes mee te zitten. Bloeses, jurken en avondkleding zónder mouwen zijn er elke zomer bij hopen. Maar déze zomer is de lange mouw hoogst modieus en wordt grif gemaakt voor de beeldigste meisjes. Er is dus geen excuus voor te dikke, te dunne of flabberarmen om onbedekt te blij ven. Denk eens aan een overhemd mouw van doorschijnende mousseline! Allemaal Op het hoofd de alpinopet, rood of wit of blauw; de genoemde lange sjaals, maar ook de weergekeerde bandeau van mooie zijden imprimé (gedrapeerd over een stijve onderlaag, blijft hij uitstekend in model). Het is heel ge kleed (o.a. volgens onze couturier Dick Holthaus) een reep stof van dezelfde imprimé om het middel van dat effen jurkje te draperen. Schoenen, en liever nog de voeten, spelen een grote rol in de vakantie. Er zijn schattige sandaaltjes te krijgen, maar ze lopen alleen gemakkelijk op dikke tapijten want ze bestaan uit louter zool en veterdunne bandjes. Kijk dus maar uit naar charmante instappers met touwzolen, moderne veterschoenen en sandalettes voor Jonkies en alle anderen dragen een camelia, meestal een witte; hij is ge stoken tegen de baret, piept uit een zakje of is neergefladderd op een man chetje. De camelia is het insigne dat duidelijk zegt: heerlijk, wij zijn uit vandaag! A. Mac Gillavry VfiPTt.ieT} delt>n ïmnr WO Veertien delen voor de total look, om zo te zeggen genoeg voor een hele vakantie en passend op elk uur van dag en nacht. De total look biedt bovendien het puzzelspel: Hoeveel verschillende com binaties kan ik maken?" (Triumph International). AMSTERDAM- De Europese esport van Levi Strauss en Co., met een omzet van 280 miljoen dollar per jaar, de grootste producent van werk- en vrijetijdskleding in de Verenigde Staten, steeg vorig jaar met tweeënzestig procent vergeleken met 1966. Een bewijs hoezeer de vrijetijdskleding op ons continent in opmars is. Tot de nieuwste Levimodellen, die in liet voorjaar en vroóge zomer in twaalf Europese landen, waaronder Nederland, verkrijgbaar zijn, behoort de corduroy Sta-Prestpantalou van tweeënvijftig procent codel polyester en achtenveertig procent katoen. De Europese primeur beleefde deze van een messcherpe vouw voorziene, plooivaste pantalon tijdens de in Amsterdam gehouden jaarlijkse herenmodebeurs- presentatie van vrijetijdskleding. In ons land zal binnen kort één van dc twee modellen, die momenteel in Amerika furore nuikcn. op de markt icordrn gebracht en wel een model met schuine heupzakken zonder jukstuk. De kleuren zijn antilope, whiskey, navy en loden. De winkelprijs zal 89,50 gaan bedragen, terwijl de plooivastheid van de scherpe uouu' door de fabrikant wordt gegarandeerd. Het materiaal laat zich zowel met de hand als in de machine reinigen. Voor beide methoden geldt echter het gebruik van handwarm sop. Na het spoelen dient men de pantalon te laten uitdruipen, dus niet wringen of centrifugeren. Op deze wijze behandeld, zo luidt het wasvoorschrift, behoeft er geen strijkbout aan te pas te komen, terwijl de pantalon er toch als „pas geperst" uitziet. Met ontembHre energie heeft Joego-Slavlë tien jaar ge leden de verbetering van zyn deplorabel wegennet aangepakt. Een van de zichtbare resultaten la de Adrlaweg, die als een zwar te slang langs de zee kron kelt, door rotsen kruipt, stjjgt en daalt en pas in Montenegro aan het einde van zijn Latijn is. Wie over deze weg zuidwaarts koerst krijgt een reeks van pitto reske dorpen en steden als toegift: het rovershol SenJ, terrasgewijs tegen de ber gen geplakt, Zadar, dat tot 1945 een Italiaanse enclave van de Dalniatische kust was, Sibenlk, dat alleen be reikbaar is per veerboot over de Krka, Trogir, waar in elke vorm van verkeer onmogelijk Is, Spilt, de be langrijkste havenplaats van Dalmatië, met zijn eeuwen oud ruïnepaleis van Dlocle- tianus, en dan na honderden stoffige kilometer* het uit eindelijk reisdoel: de Ma- karskarlvlëra. DAGBOEK UIT HET PARADIJS WOENSDAG Aan de Makarska- riviéro, die van Brela tot Mala Douba loopt, worden de hotels met de haas tige mokerslag van de welvaart uit de grond gestampt. Dorpen, die vijf Jaar- geleden nog volledig geïsoleerd lagen, worden plotseling overspoeld met. men sen in kakelbonte hemden, die met rubberen zwemvliezen te water gaan. En de vissers, die uit gewoonte altijd naar zee keken, omdat alleen van die kant vreemd volk kon komen, moeten nu de invasie van bussen en privé- wagens ook in hun nauwe straten to lereren. De hotels in Joego-Slavië zijn alle staatse igendommen en ook planning en nieuwbouw ressorteren onder een apart ministerie in Belgrado. Het zichtbaar gevolg is. dat niemand zich in de Joego slavische hotelsector echt druk maakt. Vergelijkingen met de Zwitserse. Duit se en Nederlandse hotellerie vallen dan ook onherroepelijk in het nadeel van Joego-Slavië uit. Vele nieuwe hot«l6 dragen ongegeneerd de sporen van de haastige spoed: wasbakken zijn half van de muur gevallen, deuren klemmen, liften zijn buiten gebruik en kranen geven in ontroerende eensgezindheid hetzelfde lauwe water. Maar de zon schijnt en dan wil je wel gauw ver geten. De nieuwe hotels in Joego-Slavië zijn modem, zoals nieuwe hotels overal in de wereld. Functionele kleuren, kale ruimten, veel glas. De oude hotels, ge bouwd in een voorbije, feodale tijd. dragen de sporen van verval. De mtike-up is verdrietig doorgelopen en in het statig masker van weleer zijn barsten gesprongen. De service is be scheiden. welwillend en volgens de maatstaven van groot gastheerschap enigszins onder de maat. De obers wil len wel. maar de meesten spreken al leen hun landstaal en wet ze aan \Teemde talen in hun buidel hebben, heeft het effect van een natte vuurpijl. DONDERDAG (Vanmorgen een Nederlander ontmoet, die zojuist te ruggekeerd was van een tocht naar Serajewo. Onderweg had hij een rond trekkende zigeunertroep aangetroffen, die net bezig was een bruiloft op poten te zetten „Het was zo'n kleurig tafe reel", zei hij. „dat ik spontaan mijn camera pakte en mijn auto aan de kant. zotte. Om het ijs te breken wenk te lk de oudste zigeuner en hield hem een pakje sigaretten voor. Wat daarna gebeurde. ging zo bliksemsnel, dat het me volkomen verraste Hij floot tussen zijn tanden door en op hetzelfde mo ment werd mijn auto van alle kanten besprongen en geplunderd. Sigaretten, kaarten, een pluid. alles wat in de auto stond of lag. werd naar bulten gezogen, nlsol er een wervelstorm woedde Toen ik nu een kwartier eindelijk kans zag weg te rijden, was lk alles kwijt."). Igrane: een naam. die sinds vanmid dag als koppige, bloedrr-de wijn ln ÓM lichaam spookt. Het kleine vissersdorp lag tot voor kort ongennakbaar achter een keten van grijze bergen, maar de weg. de onvemiijdelijke, heeft ook ln dit veilig Isolement het breekijzer gezet Gelukkig loopt de weg hoog langs het dorp en de meeste auto's schieten er als maanprojeotlelen voorbij. De kerk het marktplein met de geurende mest hoop en de huizen, die als gestolde lava tot vlakbij de haven liggen, zijn tot nog toe vrijwel onberoerd gebleven. In éen van de donkere huizen woont de oude, gerimpelde Parun met z(jn i en onzichtbare dochters. Op het erf loopt zijn moeder kirrend achter vUf broodmagere kippen aan Haar liohaara ln de dikke, zwarte Japon is De wijn klokt in de Bukara op de eeuwige vriendschap - PROOST - knoestig vraagteken omgebo gen Parun heeft het tevoren al gezegd Hij vindt het een eer om de Nederlunderr in zijn huls te ontvangen en voor hen heeft hij de kostbare ruimte in ge reedheid gebracht. Het ls de donkere kelder, waarin hij de versgevangen vis bewaart, de vaten olijfolie en de wijn, die hij uit de minuscule druiven heeft geperst. Rondom een houten blok staan twee stoelen en zes boomstronken De zonen en de moeder maken het donker decor compleet. Een lach, een mand met haastig afgebroken stokbrood Het feest kan beginnen. Parun rekt zich en tilt behoedzaam een prsut. een donker bruine ham, van de zoldering, die hij als een zuigeling tegen zijn borst kleimt Dan pakt hij een mos en snijdt de eerste plak af. Op de plank liggen even later de plak ken ham. dikgesneden. druipend van het vet. In dc glazen, gebarsten schaal de ml ad a kapula, de uitjes, die via de huig de tranen udt de ogen persen Panui opent een deur van een oud' buffet, dat ln de hoek staat en pakt. er een' houten nap uit.. Hij haalt de bukara niet vaak te voorschijn; dit familiestuk, dat van vadei op zoon wordt overgedragen, is alleen voor de vrienden van het huls. de mensen, met wie je uit dezelfde beker rode wijn wil drinken. Met één klap slaat hij nu de houten stop uil het wijnvat en gulzig klokt een brede stroom In de bukara Hij neeqit de eergte slok. downs gód i>u de bukara door. van de één nuar de ander, handen grijpen, tillen dc nap naar de mond en schuiven hem dan weer door. Er zijn ook surdlentjes. die als leestekens tussen twee stukken stokbrood worden geperst. De zoons hebben hun longen vol gezogen en be ginnen te /Jngen. Van de heuvel Min jan Altijd Marjan. Vun het geluk, dat echte vriendschap brengt Parun vult ln, zelfs de moeder draagt donker bus- send haar steentje bij. De bukara onderhoudt Intussen een vBste dienst tussen gasten en wtjnvai Buiten klimt de zon hoger ln de hemel, de hitte danst tussen de witte gevels VRIJDAG (De Mokarskurlvlera ln Joego-Slavië is een van de aantrekke lijkste toeristenoorden in Europa. De zee is op dit punt magnifiek: glashel der water, een milde golfslag. Men heeft de keuze uit goede hotels In alle categorieën. In Brela, dat een zand strand heeft, zijn enkele jaren geleden enige luxe hotels ln gebruik genomen In Tuoepl staat het formidabele hotel J ad ran. te midden vun wijngaarden en olijfbomen. Extra-at tractie: dineren op het strand en dansen bij de branding In de andere dorpen, die ln dit droom gebied van toeristendirecteur Moreno liggen, zijn de laatste twee Jaren nok vele hotels gebouwd, die hypermodern zyn en alle komfort bieden1 Mala Dubu vormt de zuidelijke grens van de Makorskarivleru. Hel ls een klein vissersdorp, weggefrommeld ln een diepe, donkerblauwe baai. ln liet enige grote huis woont de stokoude Ingenieur Porie Nupala. die na een werkzaam leven schuifelend ls terug gekeerd naar de plaats waar bij tach tig jaar geleden geboren werd Er ls in die tijd veel veranderd In Mala Dubu Vroeger werd een verdwaalde toerist meegenomen naar het huls van burge meester Ivan Ivlcevic, maar sinds kort beeft zelfs dit dorp een heUB wit hotel, dat volkomen detoneert by do rost van deze stenen speldeknop. Die rest. dat zijn negen loodgrijze hulzen, een lief lijk kerkhof op een heuveltop en eert kleine wildernis voor algemeen gebruik Bij de aanlegsteiger heeft Ivlcevic het geschenk voor zijn Nederlandse gasten op een keukentafel gelegd. Twee enor me glimmende vissen, die zijn vrouw vanmorgen gevangen heeft op zee. De glazige ogen staren de bewonderaar* hautain aan. kinderen hebben groene blaadjes rondom dit stilleyen gestrooid Voordat er gegeten wordt, stelt de bur gemeester tins eerst voor aan zijn In gezetenen. We gaan van deur tot deur van tuin naar tuin. waar de wijnflessen al geopend zijn. Op de eeuwige vriend schap Proost. De vissen zijn inmiddels verhuisd naar de tuin vun de burgemeester, waar de kiokk.iul.l.T ,-n tl,, rirk:ruièn op em hooiolvuur de tmaall|jd met in dringende geuren reliëf geven. De schroei lucht waalt loom tussen de hul zen door. de hJtte trilt op het dek van de boot Als we terugkomen worden de vissen plechtig de tuin binnengedragen: acit- tor dc hekken kUki de «oltalllfe be volking van Maia Duba ernstig en be wonderend toe. Even tevoren hebben we de burge- nieesier verteld, dat wij Juist op deze dag llen Jaar getrouwd zijn Ogen schijnlijk heeft hij ons op dat. moment alleen de hund geschud en uun de borst gedrukt, maar In feite'heeft bij veel meer gedaan: als de vis verdeeld ls en de gla/rn worden geheven, komen de kinderen In jy*n ordeloze processie naar ons toe. Ze dragen handenvol bloemen, die /r haastig hebben geplukt ln de tuinen en langs de graven op het kerk hof. Rode klaprozen, witte en purperen vlolieren, minuscule rozen, onder de zon verbleekt tot babyroze Ze maken een reverence, leggen de bloemen op tafel neer en laclicn. De burgemeester klupt telkens ln zijn hunden Zijn ge taand gezicht strualt De boot is een bloemengoiidcl, als we nu uren weer wegvaren. Langs de wal- i taan de mamm, vrouwen ea kind éren van Ma la Douba Ze zwaaien en zingen Vaarwel vriend en neem ons hart mee terug naar je verre land. Steunend ploegt de boot door de gol- venakker. het water spat schuimend omhoog. Wil blijven zwaaien, totdat het dorp nog slecht* een groene streep aan de horizon ls. Vaarwel Mula Doubu. Lang vnor Ve netië zullen de bloemen verwelkt zyn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 21