GEDRANG
%s
in Europese binnenzee van vrije tijd
Thira:
X
Pech gehad
VAKANTIENUMMER
PAGINA S
DEN HAAG Juli en de eerste helft van
augustus zullen de geschiedenis ingaan als de
zes toeristische rampweken van 1968. Tot deze
pijnlijke conclusie komt drs. D. J. Engelen,
hoofd reisvoorbereiding van de ANWB, na be
studering van het vakantiebeleid In Nederland
en Duitsland. Door een allerongelukkigst ge
brek aan coördinatie zullen miljoenen Neder
landers en Duitsers dit jaar namelijk tegelij
kertijd in de Europese binnenzee van vrije tijd
duiken. De vaderlandse bouwvakarbeiders
doen dat op 13 juli en ze hopen het bij leven
en welzijn veertien dagen vol te houden; twee
weken eerder hebben de bewoners van het
Duitse Rijnland-Westfalen reeds eensgezind
hun leren werkpetten aan de wilgen gehangen
en zijn ze «ollectief over de grenzen van hun
walmend alchemistenrijk gevlucht. De mees
ten van hen zullen zuidwaarts afzakken, maar
ook Nederland zal zich royaal een Germaanse
indigestie kunnen eten: de schattingen van
verwachte Duitse toeristen schommelen tussen
de zes- en zevenhonderdduizend en die zullen
echt zonder uitzondering met het geweld van
een stoomwals oprukken naar de Noordzeekust
▼oor hun periodiek buitengebeuren.
I Het resultaat: op dit moment zijn in onze bad
plaatsen geen pensionkamers, zomerhuisjes en
bungalows meer te huur. Ook de haastig ver
bouwde kippenhokken en varkensstallen zijn
besproken uitverkocht. Let wel: tot 15 augus
tus, daarna mag u desnoods voor niks uw va
kantie-ei leggen.
„Een onvergeeflijke fout", meent de heer En
gelen, die door zijn milde brilleglazen de con
touren van een landelijke chaos al in perspec
tief heeft. Hij ziet het allemaal reeds vóór
zich: de Reine-Lufthappers, tot aan het mod
dervette embonpoint in de branding, de forten
bouwers en patateters, de drenzende kleuters
en hippende tieners, zij aan zij in de cake
walk van Scheveningen, Noordwijk en Zand-
Privé-gedachte
Heeft hij voor dat levensgroot probleem een
oplossing? Hij zou het wel denken'. Maar hij
waarschuwt wel: „Het is geen ANWB-mening,
maar een privé-gedachte. Volgens mij ligt de
grote fout bij het onderwijs. De vakanties wor
den in een te kleine periode samengebald, het
is een dikke, volgepropte worst. Ik zou willen
pleiten voor een zomerreces van drie maanden
bij het onderwijs. Van half mei bijvoorbeeld
tot half augustus. In die tijd kunnen de leer
lingen dan naar eigen vrije keus zes weken
vakantie opnemen. De resterende tijd gaan ze
gewoon naar school. De consequentie is, dat
de onderwijzers het privilege van maanden
vakantie kwijt raken, maar dat lijkt mij geen
t doodwond. Buiten de onderwijzers is er im-
mers geen enkele groep in onze samenleving,
a die meer dan vier weken vakantie per jaar
heeft. Ik zie niet in, waarom de onderwijzers
op die regel een uitzondering moeten maken".
Drs. Engelen beschouwt de wetenschappelijke
aanpak van het toerisme als een zaak van gro
te urgentie. „Door gebrek aan inzicht en vi
sie", meent hij, „worden er nu jaarlijks miljoe
nen guldens over de balk gesmeten. Het gaat
om miljarden, want het toerisme is een in
dustrie geworden, één van de kurken waarop
de Europese economie drijft. Maar nog altijd
zit er geen fundament onder. Er is te weinig
research, zo goed als geen marktonderzoek.
Men klungelt maar raak, strooit losjes met on
bewezen prognoses in het rond. Het is duide
lijk, dat zoiets zich op de duur zal wreken. Va
kantie is al lang geen gunst meer, geen grapje
voor de enkeling. Het is gewoon een noodzake
lijke levensbehoefte geworden, zoals eten en
slapen. Althans in de welvarende landen, want
in de ontwikkelingslanden kent men het begrip
vakantie niet eens".
Stijgende tekorten
Wat het aandeel van Nederland betreft is hij
gestileerd pessimistisch. In 1960 had ons land
op zijn toeristenbalans nog een batig saldo van
Zes toeristische
rampweken in 1968
19 miljoen; zes jaar later was die winst ver
anderd in een schrikbarend verlies van 366 mil
joen gulden, die de jongens en meisjes van Jan
de Witt al potverterend in het buitenland had
den stukgesmeten. Landen met een positieve
balans zijn op dit moment alleen nog Italië,
Spanje, Zwitserland, Joego-Slavië, Denemarken
en Oostenrijk. De rest van Europa kijkt hik
kend tegen steeds stijgende tekorten op.
Toch gaf 35 procent van de Nederlanders
vorig jaar de voorkeur aan een vakantie in ei
gen land (een percentage, dat dit jaar onder
de invloed van de stralende zomer van 1967
waarschijnlijk zal stijgen tot boven de veertig).
Daarna volgde Duitsland met 8 procent, Italië
met zes, Oostenrijk met vier, Frankrijk met
drie, België en Luxemburg met drie, Spanje en
Portugal ook met drie, Zwitserland en Scan
dinavië met 21/», Joego-Slavië met 1 en Enge
land met een V* procent. De rest altijd nog
32 procent ging vorig jaar niet met vakan
tie. In ronde getallen kwam dit neer op een
uittocht van 3,2 miljoen Nederlanders naar het
buitenland, een volksverhuizing van 5 miljoen
vaderlanders binnen eigen benauwde grenzen
Zon en water
Drs. Engelen verwacht voor de toekomst een
sterk stijgend bezoek aan het buitenland (ook
aan verre landen in Afrika, Amerika) en een
langzame toeneming van het binnenlands toeris
me. Hij zegt: „De Nederlander zoekt zon en
water in zijn vakantie. De rest kan hem min
der schelen. Voor de grote gezinsvakantie is
zijn eigen land daarom minder geschikt. Daar
komt nog bij, dat de logiesaccommodatie in Ne
derland nog steeds onder de maat blijft en dat
het aantal restaurants met betaalbare maal
tijden te klein is. Het is een krankzinnige zaak.
dat Je voor een behoorlijke warme maaltijd
tussen de acht en twaalf gulden moet neertel
len. Daar kan een gezin met drie, vier kinde
ren nooit aan beginnen. Als je hier tegen een
redelijke prijs wilt eten, ben je aangewezen
op de Chinees of de snackbar.
Het is de hoogste tijd, dat daar verandering in
komt. Het kindermenuutje met een knakworst
je, patat, appelmoes en ijs toe, dat nu nog
sporadisch in de Nederlandse restaurants ge
serveerd wordt, moet tussen Roodeschool en
Vaals een volkomen vanzelfsprekende zaak
worden. Het moet mogelijk zijn om voor
tweevijfenzeventig een gezellige kinderschotel
op tafel te brengen en voor pa en ma moet
er een schotel zijn voor pakweg viervijftig of
vijf gulden. Het zou een onvergeeflijke fout
zijn als de Nederlandse hotellerie zich in de
komende tijd niet zou aanpassen aan de gewij
zigde gebruiken in het toerisme. Het vervelen
de is alleen, dat wij Nederlanders zulke enorme
geldwolven zijn. Dat hebben we dan gemeen
met de Zwitsers. Maar die roepen het ten
minste nog openlijk. Wij zeggen niks, maar we
doen het wel".
Jumbo-jets
En dan nog maar een statistiekje voor de toe
ristische spijsvertering. De laden in het bureau
van drs. Engelen liggen er vol mee: deze bij
voorbeeld over de gebruikte vervoermiddelen
in de vakantie van 1967:
auto 65 procent; trein 15 procent; auto-slaap-
trein 0,2 procent; vliegtuig 4 procent; bus 7
procent; bromfiets 4 procent; boot 3 procent;
fiets 2 procent.
De dieptepsychologen, altijd tuk op een nieuw
cijfer, vroegen ook, aan welk vervoermiddel
men de voorkeur zou hebben gegeven, als de
reiskosten geen rol zouden spelen. Prompt
daalde het aandeel van de auto tot 32 procent,
de trein tot 8, de auto-slaaptrein steeg tot 10,
het vliegtuig tot 39 procent, de boot tot zeven.
De rest daalde: bus tot drie, bromfiets tot een
half en fiets eveneens tot een half procent.
Conclusie: vliegtuig en auto-slaaptrein hebben
de grootste toekomstmogelijkheden. (Mits de
tarieven verlaagd worden, wat volgens drs. En-
mmkmmiam
Drs. D. J. Engelen„Nederlanders zijn geldwolven"
gelen zeer wel mogelijk is. „Denk aan de Jum
bo-jets", zegt hij, „die krijgen straks tussen de
300 en 700 zitplaatsen. Op die manier zullen
onze overvolle wegen enigermate ontlast kun
nen worden. Ook de auto-slaaptrein kan bij
stijgende belangstelling economischer en dus
goedkoper gerund worden").
Koekoekswals
Wat de auto betreft: drs. Engelen meent, dat
de huiveringwekkende opmars van dit wel-
vaartsblik alleen gestuit kan worden door een
economische crisis (die hij zo èèn, twee, drie
niet ziet) en door een drastische belastingver
hoging (die hij elk moment verwacht). Daar
enboven zal de geringe aanpassing van het
wegennet aan het voertuigenpark de animo
van automobilisten ook automatisch afkoelen.
Met de molensteen van 366 miljoen gulden te
kort op de vaderlandse toeristenbalans om de
hals blaast drs. Engelen ondertussen zijn partij
mee in de koekoekswals voor vakantie in
eigen land. „Misschien lukt het niet om ze in
de grote vakantie binnen te houden", geeft hij
toe, „maar voor het lange weekend en het
weekje extra is Nederland een goed toeristen-
object. De gemiddelde Nederlander kent zijn
eigen land niet eens. Hij weet alles van Spanje,
hij is er drie, vier keer geweest, maar Drente
kent hij alleen maar van horen zeggen.
Daarom ben ik het volkomen eens met de ac
tie „Er op uit Eigen land is in". In de wes
telijke provincies loopt momenteel de actie
Randstad Eruit en daarmee hebben we in
januari, algemeen erkend als de slechtste
maand voor het toerisme, zo'n 700 speciale
pakketten met kaarten en reductiebonnen ver
kocht.
Zelf gaat drs. Engelen dit jaar eerst met va
kantie naar familie in Nederland en hoopt
daarna nog de wintersport te beoefenen in
Oostenrijk. Hij wel.
EEN MACABER
WERELDWONDER
(Van een onzer verslaggevers
RHODOS: Van Rhodos naar
Thira vaart men, over lauwe
blauwe golven, in minder dan een
dag. In mijn geval kwam dit bin
nen 24 uur neer op een gesprek
met George Vrouchos, wiens
naam ,,de brullende leeuw" bete
kent, en Lucas Pappandreou, die
hier „Vadertje Dries" zou heten.
De eerste snort, 37 vitale jaren
oud, pijlsnel rond in een rode
Mini-M.G. De ander laat zijn door
70 levensjaren geërodeerde lijf
transporteren per trage ezeL
Maar beiden hebben dit gemeen:
de last van autoriteit. Vrouchos is
de burgemeester van Rhodos en
Pappandreou is de pope van
Thira. En gelijk het goede auto
riteiten betaamt, hebben zij zo
hun eigen zorgen.
Het probleem van Vrouchos is: hoe
herbouw ik de kolos? De kopzorg van
Pappandreou luidt: hoe houd ik de zo
nen en dochteren van Thira thuis?
Aangezien deze twee vraagstukken,
die op het eerste gezicht zo weinig met
elkaar te maken hebben, ontsproten
zijn aan dezelfde, letterlijk vulka
nische ondergrond, zet ik ze naast el
kaar. U weet ongetwijfeld, dat de
beeldhouwer Chares in de derde eeuw
voor Christus een geweldig beeld op
richtte van de zonnegod Helios, dat
wijdbeens over de havenmond van
Rhodos torende, 'n fakkel dragend die
diende als voorloper van onze vuurto
ren. Een soort vrijheidsbeeld zogezegd,
maar met veel minder lingerie. Het ge
vaarte. kreeg vermaardheid als „de ko
los van Rhodos" ofwel „een der zeven
wereldwonderen".
De schepelingen die tussen de forse
kuitpartijen door naar de rede steven
den, keken vol ontzag omhoog. „Atte-
lenooie", zouden ze hebben geroepen,
hadden ze Jiddish gekend. Men kan
zich voorstellen, wat deze antiquari
sche geweldenaar in de handen van
een slimme VW-directeur betekend
zou hebben. Hij zou zijn centenaarsge
wicht waard zijn geweest in goud.
„Helaas", zucht burgemeester Vrou
chos, en hij haalt „de natuurlijke histo
rie" van de Romeinse weetal Plinius
uit de boekenkast waaruit hij het droe
vig citeert:
„Maar de kolos van de zon, die op
Rhodos stond en gemaakt werd door
Chares uit Lindos, leerling van boven
genoemde Lysippos was 't meest won
derbaarlijk van al, want hij was ze
ventig armlengten hoog. Wel: machtig
als het beeld was, bleef het niet lan
ger dan 66 jaar overeind, want bij een
aardbeving, die toen plaatsvond, werd
het omvergeworpen. Maar zoals het
daar ligt, is het een indrukwekkend
•n wonderlijk ding om te zien en te
Vrouchos:
,de brullende
leeuw" wil
kolos van
Rhodos
herbouwen
aanschouwen. Want vooreerst zijn de
duimen van de hand en de grote tenen
van de voet zo dik, dat weinig
mannen ze met hun armen kun
nen omarmen. De vingers en tenen
zijn groter dan de meeste beelden in
hun geheel. En zie, daar, waar de le
dematen door de val gebroken zijn, is
een man, die het aanschouwt, geneigd
te denken, dat er diepe gaten en enor
me grotten in de bodem zitten. Want
in deze breuken ontwaart men mon
strueus grote stenen, die de werklieden
bij het vervaardigen van het beeld
kunstmatig erin hebben verankerd, op
dat de kolos verstevigd zou worden,
goed in balans zou blijven en het ge
weld van wind en tegenweer zou kun
nen weerstaan. Twaalf jaar zeggen ze,
heeft Chares eraan gewerkt, voordat
het voltooid was en alleen aan man
uren al kostte het karwei 300 ta
lenten
U ziet het: een oprisping van de vul-
canische bodem waaruit de Griekse ei
landen oprijzen, en 2000 jaar later zit
burgemeester Vrouchos met de gebak
ken peren. Maar niet bij de pakken
neer, o nee. Hij heet niet voor niets
„de brullende leeuw". Hij zegt, terwijl
wij in zijn enorme, schemerige werk
kamer nippen aan de „kafes" de
zwarte Turkse koffie „ik ben de
jongste burgemeester van Griekenland.
Ik voel me aan mijn eer verplicht, de
kolos te herbouwen, maar dan veel ho
ger en in aluminium. Er zijn al plan
nen van de Belgische architect Water-
heyn, die indertijd ook het Atomium
voor de wereldtentoonstelling van
Brussel heeft gebouwd. De kosten ko
men, in uw geld omgerekend, op 3 mil
joen gulden. Dat is een peuleschil, als
je uitrekent, hoe je het beeld kunt ex
ploiteren, restaurants erin met panora
misch uitzicht en zo. Ik zoek een
sponsor. Die mag tien jaar lang de
inkomsten hebben. Dan heeft hij er
dik aan verdiend en gaat de kolos over
aan het stadsbestuur".
De kolos van Rhodos herbouwdin
gang door de hielen, herentoilet in
de linker- en damestoilet in de rechter
grote teen. Eerste vergezicht door de
navel. Exclusief restaurant in de maag
streek. Bars in de oogballen en een
roulette onder de schedelpan. Wie al
les verloren heeft kan zich via de
neusgaten in de Aegeïsche Zee laten
glijden. Dat is de wensdroom van
burgemeester Vrouchos, die aan een
miljoen overnachtingen van toeristen
per jaar op de 28.000 Inwoners van zijn
stad nog lang niet genoeg heeft.
Dezelfde aardschok, die de kolos van
Rhodos in het jaar 222 voor Christus
van zijn arrogante wijdbeensheid stoot
te, moet ook, een dag varen verder
op, in Thira zijn gevoeld, maar pope
Pappandreou jammert er. in tegenstel
ling tot burgemeester Vrouchos niet
over. Zijn zorg is de recente aardschok,
die 52 levens eiste en 40 procent van
de huizen op het eilandje deed instor
ten. Dat heeft veel onrust gezaaid. De
mensen, vooral de jongelui, willen weg.
Als zoethoudertje heeft pope Pappan
dreou een soort kunstnijverheidsschool
gesticht, waar wondermooie stoffen
worden geweven, die de toeristen grif
kopen, zodat er een ongekende wel
vaart is gekomen. Maar als de aarde
weer boos wordt
Dat doet zij nogal eens bij Thira, dat
ook wel Santorijn is geheten.
Thira aandoen, als men, de kolonels
ten spijt, toch zijn vakantie wilt of durft
opsouperen in de Griekse archipel, is
nog steeds „Kalliste" de schoonste
ervaring, die men in het mausoleum
van zijn toeristieke herinneringen kan
bijzetten. Men moet weten dat aan dc
voet van de kraterwand naar 't dorpje,
dat etherisch en wit als 'n vlinder op
de top zit, 'n lift gaat. Een levende lift
wel te verstaan. Een letterlijke ezels
brug want 't zijn honderden en nog
eens honderden ezeltjes, die snelhoevig
zorgen voor 'n transport, dat mensen
benen al gauw te verticaal en te veel
eisend zou zijn. Dat gaat over 'n weg
die ijzingwekkend omhoog zig-zagt.
Men zit als een vlieg tegen de krater-
wand geplakt, slechts door een knie
hoog muurtje gescheiden van de diep
te, waarin de azuren baai bij iedere
curve verder wegzinkt. Je moet er niet
aan denken wat er gebeurt, als je
ezel in zo'n bocht (en het gaat maar
door) even hoepla zegt met de achter
hand. Oeioei, de valde plons. Maar
wie erin slaagt deze eventualiteit over
het hoofd te zien (een paar glazen ouzo,
alvorens „ja" tegen Thira te zeggen,
wil wel eens helpen) die geniet van een
panorama, van een aan alles ontstij
gende sensatie, van een primaire, oer-
authentieke schoonheid, zoals het de
mens slechts zelden in het leven gege
ven is, te ondergaan. Als extra-premie
Rhodos, die hij
wachten boven de „Souvlakia" (stuk
jes vlees aan 't spit met veel knoflook
en uien) en de kruidige samos van
kroegbaas Averof, 'n hartversterker
par excellence en 'n hartelijke man
ook, ondanks z'n uiterlijk van geslaagd
struikrover, alsmede uiteraard de hand-
geweven stoffen van pope Pappandre-
uu's pupillen.
Terug naar Rhodos het uitgangspunt
waar burgemeester Vrouchos brult als
een leeuw omdat Thira, zij het tijde
lijk, boven zijn eiland is. verkoren. Een
merkwaardig oord in zoverre, dat Je
in de lounge van je hotel 16 drachme
voor een eenvoudig pilsje betaalt (een
drachme is twaalf cent), terwijl j<
even later op een terras in de belang
rijkste winkelstraat, Socrates Avenue
met zeven man een enorm feest bouwt
van enkele uren, dat alles bij elkaai
12,50 gulden blijkt te kosten, de geite
kaas, de olijven en de schaduw van' d<
vijgeboom inclusief. Wanneer zal men
eindelijk leren, dat men, om massaal
toerisme te trekken, niet alleen de ko
lonels, maar ook de geldende woeker-
tarieven overboord moet doen? Dierba
re herinneringen: een partij schaak,
zomaar midden in een middeleeuws
straatje, met een man. die een prach
tig handgesmeed schaakspel te koop
aanbood, en mij, toen ik niet op zijn
prijs inging, hoffelijk uitnodigde al
thans zijn tegenstander te willen zijn.
Dat kan allemaal op Rhodos. We kon
den elkaar niet verstaan, maar gingen
na een remisestand die ons beiden be
vredigde, als eeuwige vrienden uit el-
De stranden zijn talrijk, royaal en het
jaar door zonnig, op Rhodos, waar het
in december nog 21 graden kan wor
den, met een watertemperatuur van 17
graden. Aanbeveling verdiend een wan
deling door de enorme Citadel, «lie de
kruisridders hier hebben achtergelaten;
een van de grootste en best bewaarde
ter wereld. Een Acropolis hebben ze
ook, tachtig kilometer verderop in Lin
dos. Je kunt er met ezeltjes tegenop,
maar een wandeling verdient de voor
keur, ten eerste, omdat men dan de
■.taalkaart van culturen, die er hebben
gebloeid en zijn ondergegaan meer op
/.'n gemak kan bestuderen en ten twee
de, omdat de maaltijden, die ze je er
onder 'n pergola van wijnranken voor
zetten, lichaamsbeweging meer dan
noodzakelijk maken.
Een prachtige weg dwars d«ior en over
de Pyreneeën. I»e motor ïoemt tevre
den, de haarspelden worden met clan
genomen. Maar plotseling begint de
wagen te hobbelen, 'n lekke band. Hoe
verwisselt u een band op een stelle
helling? Hoe iet u een ventilatorriem
strakker, wannneer deie in diezelfde
bergen slipt, waardoor de koelwater-
temperatuur onrustbarend oploopt?
Mede om dese problemen en nog vele
anderen, die zich tijdens lange en
kortere vakantletochten voor kunnen
doen. het koele hoofd te bieden, orga
niseert de ANWB in de maanden april
en mei 1968 nog een aantal vierweke
lijkse cursussen Pech Onderweg, die
in 26 plaatsen in ons land als het wa
re als een doorlopende voorstelling
worden gehouden. Aangezien men bij
deze cursussen gebonden is aan een
maximum aantal deelnemers van 2.'»
dit In verband met het feit, dat
iedereen In de gelegenheid moet wor
den gesteld om voldoende praktijker
varing op te doen zijn er nog
slechts 'n beperkt aantal plaatsen
voor de komende cursussen beschik
baar. De avonden beginnen om 20.00
uur, dc lesduur is 2 tot 2'J uur. Het
cursusgeld bedraagt voor leden van
de ANWB 20 gulden, voor niet leden
27.50 gulden. Opgaven bij elk ANWB-
kantoor.
Pech gehad (bis)
De ANWB neemt in april en mei ook
een proef met een nieuwe cursus ge
titeld „Praktijkavonden Pech Onder
weg". De cursussen duren twee avon
den en worden gericht op een bepaald
automerk en type. Er wordt begonnen
in Apeldoorn (Ford Taunuf 12 en 15
M). Daarna volgen onder meer Bre
da (VW-kever), Den Haag (Daffodil
33 en Opel Kadett) en Maastricht
(Fiat 600).
Een zaak van gewicht
De vraag welk gewicht een auto kan
torsen laat zich niet ièn, twee, drie
beantwoorden. Er Is wel een algeme
ne regel: 75 kilo per inzittende en 50
kilo bagage. In totaal dus biJ een 4-
persoons-auto 350 kilo. Sommige
auto's kunnen echter meer, andere
minder verdragen. De ANWB beschikt
over deze gegevens: het hoofdkantoor
in Den Haag (telefoon 814381weet
er alles van.
Aan-rijding zonder
af te gaan
U verzoekt de politie te komen:
A. wanneer onenigheid dreigt of be
staat over de schuldvraag.
B. Wanneer de schade hoger Is dan
f 1000.-. De minister van Justitie heeft
indertijd bepaald, dat vanaf 1 Januari
1967 slechts onder bepaalde voorwaar
den proces-verbaal door de politie
wordt opgemaakt in aanrijdingszaken.
Hiertoe behoren niet de aanrijdingen,
waar alleen materiële schade ont
staat tot een bedrag van f 1000.- en-
of licht lichamelijk letsel. Door het
ontbreken van een proces-verbaal in
deze gevallen valt de bewijsmogelljk-
hcid weg voor wat betreft de toe
dracht van de aanrijding. Hiervoor
zullen de betrokkenen dus zelf moeten
zorgen. De moeilijkheden, die daar
door kunnen ontstaan, heeft de ANWB
opgelost door middel van een boekje
met aanrljdlngsformulleren. Het aan-
rljdlngsformuller vervangt overigens
niet het schadeformulier van de ver
zekeringsmaatschappij.
Ik verzeker je
Voor een klein bedrag, niet meer dan
een fractie van de totale reiskosten,
kan een verzekering worden gesloten
voor ongeval of ziekte. Daarnaast zijn
er nog een reisbagage- kampeeruitrus
ting- en reisdocumentenverzekering,
cameraverzekering en een annule
ringskostenverzekering.
U staat er „gekeurd" op
De meest uitgebreide technokeuring
van de ANWB is de grote onderhouds-
keuring, die 160 punten van uw auto
doorlicht. Kosten 40 gulden, bij twee
onderhoudsbeurten per jaar 65 gulden
in totaal. Wanneer u ook de waarde
van uw auto op dat moment wilt we
ten, betaalt u 10 gulden extra.
Dan is er de aankoopkeuring, speciaal
gericht op de aspirantkoper van een
tweedehandsaut". Kosten 40 gulden
De derde mogelijkheid is de veilig
heidskeuring, waarbij uw auto uitslui
tend onderzocht wordt op de onderde
len, die in feite bepalen, of de wagen
veilig of niet veilig is. U krijgt daar
bij ren reparatieadiHes. Kreten tO
gulden.
Speurdienst
Wanneer u krijgt te maken met een
hardnekkige storing In uw wagen, die
moeilijk gelokaliseerd kan worden,
kunt u ook naar één van de 14
ANWB-technostations (Amsterdam.
Arnhem. Breda, Den Haag, Eindho
ven. Enschede, Groningen, Haarlem,
Heerlen, l.eeuwaren, Maastricht. Rot
terdam. Utrecht en Zwolle). Tarief
is 10 gulden per half uur or gedeelte
hiervan.
Expertisedienst
De expertisedienst kunt u inschake
len, wanneer er sprake is van een ge
schil waarbij arbitrage van een onaf
hankelijke derde een oplossing moge
lijk maakt Omdat de tijdsduur van
een expertise- sterk verschilt kunnen
de kosten 20 gulden tot 75 gulden
bedragen.
i-tr