GEDRANG %s in Europese binnenzee van vrije tijd Thira: X Pech gehad VAKANTIENUMMER PAGINA S DEN HAAG Juli en de eerste helft van augustus zullen de geschiedenis ingaan als de zes toeristische rampweken van 1968. Tot deze pijnlijke conclusie komt drs. D. J. Engelen, hoofd reisvoorbereiding van de ANWB, na be studering van het vakantiebeleid In Nederland en Duitsland. Door een allerongelukkigst ge brek aan coördinatie zullen miljoenen Neder landers en Duitsers dit jaar namelijk tegelij kertijd in de Europese binnenzee van vrije tijd duiken. De vaderlandse bouwvakarbeiders doen dat op 13 juli en ze hopen het bij leven en welzijn veertien dagen vol te houden; twee weken eerder hebben de bewoners van het Duitse Rijnland-Westfalen reeds eensgezind hun leren werkpetten aan de wilgen gehangen en zijn ze «ollectief over de grenzen van hun walmend alchemistenrijk gevlucht. De mees ten van hen zullen zuidwaarts afzakken, maar ook Nederland zal zich royaal een Germaanse indigestie kunnen eten: de schattingen van verwachte Duitse toeristen schommelen tussen de zes- en zevenhonderdduizend en die zullen echt zonder uitzondering met het geweld van een stoomwals oprukken naar de Noordzeekust ▼oor hun periodiek buitengebeuren. I Het resultaat: op dit moment zijn in onze bad plaatsen geen pensionkamers, zomerhuisjes en bungalows meer te huur. Ook de haastig ver bouwde kippenhokken en varkensstallen zijn besproken uitverkocht. Let wel: tot 15 augus tus, daarna mag u desnoods voor niks uw va kantie-ei leggen. „Een onvergeeflijke fout", meent de heer En gelen, die door zijn milde brilleglazen de con touren van een landelijke chaos al in perspec tief heeft. Hij ziet het allemaal reeds vóór zich: de Reine-Lufthappers, tot aan het mod dervette embonpoint in de branding, de forten bouwers en patateters, de drenzende kleuters en hippende tieners, zij aan zij in de cake walk van Scheveningen, Noordwijk en Zand- Privé-gedachte Heeft hij voor dat levensgroot probleem een oplossing? Hij zou het wel denken'. Maar hij waarschuwt wel: „Het is geen ANWB-mening, maar een privé-gedachte. Volgens mij ligt de grote fout bij het onderwijs. De vakanties wor den in een te kleine periode samengebald, het is een dikke, volgepropte worst. Ik zou willen pleiten voor een zomerreces van drie maanden bij het onderwijs. Van half mei bijvoorbeeld tot half augustus. In die tijd kunnen de leer lingen dan naar eigen vrije keus zes weken vakantie opnemen. De resterende tijd gaan ze gewoon naar school. De consequentie is, dat de onderwijzers het privilege van maanden vakantie kwijt raken, maar dat lijkt mij geen t doodwond. Buiten de onderwijzers is er im- mers geen enkele groep in onze samenleving, a die meer dan vier weken vakantie per jaar heeft. Ik zie niet in, waarom de onderwijzers op die regel een uitzondering moeten maken". Drs. Engelen beschouwt de wetenschappelijke aanpak van het toerisme als een zaak van gro te urgentie. „Door gebrek aan inzicht en vi sie", meent hij, „worden er nu jaarlijks miljoe nen guldens over de balk gesmeten. Het gaat om miljarden, want het toerisme is een in dustrie geworden, één van de kurken waarop de Europese economie drijft. Maar nog altijd zit er geen fundament onder. Er is te weinig research, zo goed als geen marktonderzoek. Men klungelt maar raak, strooit losjes met on bewezen prognoses in het rond. Het is duide lijk, dat zoiets zich op de duur zal wreken. Va kantie is al lang geen gunst meer, geen grapje voor de enkeling. Het is gewoon een noodzake lijke levensbehoefte geworden, zoals eten en slapen. Althans in de welvarende landen, want in de ontwikkelingslanden kent men het begrip vakantie niet eens". Stijgende tekorten Wat het aandeel van Nederland betreft is hij gestileerd pessimistisch. In 1960 had ons land op zijn toeristenbalans nog een batig saldo van Zes toeristische rampweken in 1968 19 miljoen; zes jaar later was die winst ver anderd in een schrikbarend verlies van 366 mil joen gulden, die de jongens en meisjes van Jan de Witt al potverterend in het buitenland had den stukgesmeten. Landen met een positieve balans zijn op dit moment alleen nog Italië, Spanje, Zwitserland, Joego-Slavië, Denemarken en Oostenrijk. De rest van Europa kijkt hik kend tegen steeds stijgende tekorten op. Toch gaf 35 procent van de Nederlanders vorig jaar de voorkeur aan een vakantie in ei gen land (een percentage, dat dit jaar onder de invloed van de stralende zomer van 1967 waarschijnlijk zal stijgen tot boven de veertig). Daarna volgde Duitsland met 8 procent, Italië met zes, Oostenrijk met vier, Frankrijk met drie, België en Luxemburg met drie, Spanje en Portugal ook met drie, Zwitserland en Scan dinavië met 21/», Joego-Slavië met 1 en Enge land met een V* procent. De rest altijd nog 32 procent ging vorig jaar niet met vakan tie. In ronde getallen kwam dit neer op een uittocht van 3,2 miljoen Nederlanders naar het buitenland, een volksverhuizing van 5 miljoen vaderlanders binnen eigen benauwde grenzen Zon en water Drs. Engelen verwacht voor de toekomst een sterk stijgend bezoek aan het buitenland (ook aan verre landen in Afrika, Amerika) en een langzame toeneming van het binnenlands toeris me. Hij zegt: „De Nederlander zoekt zon en water in zijn vakantie. De rest kan hem min der schelen. Voor de grote gezinsvakantie is zijn eigen land daarom minder geschikt. Daar komt nog bij, dat de logiesaccommodatie in Ne derland nog steeds onder de maat blijft en dat het aantal restaurants met betaalbare maal tijden te klein is. Het is een krankzinnige zaak. dat Je voor een behoorlijke warme maaltijd tussen de acht en twaalf gulden moet neertel len. Daar kan een gezin met drie, vier kinde ren nooit aan beginnen. Als je hier tegen een redelijke prijs wilt eten, ben je aangewezen op de Chinees of de snackbar. Het is de hoogste tijd, dat daar verandering in komt. Het kindermenuutje met een knakworst je, patat, appelmoes en ijs toe, dat nu nog sporadisch in de Nederlandse restaurants ge serveerd wordt, moet tussen Roodeschool en Vaals een volkomen vanzelfsprekende zaak worden. Het moet mogelijk zijn om voor tweevijfenzeventig een gezellige kinderschotel op tafel te brengen en voor pa en ma moet er een schotel zijn voor pakweg viervijftig of vijf gulden. Het zou een onvergeeflijke fout zijn als de Nederlandse hotellerie zich in de komende tijd niet zou aanpassen aan de gewij zigde gebruiken in het toerisme. Het vervelen de is alleen, dat wij Nederlanders zulke enorme geldwolven zijn. Dat hebben we dan gemeen met de Zwitsers. Maar die roepen het ten minste nog openlijk. Wij zeggen niks, maar we doen het wel". Jumbo-jets En dan nog maar een statistiekje voor de toe ristische spijsvertering. De laden in het bureau van drs. Engelen liggen er vol mee: deze bij voorbeeld over de gebruikte vervoermiddelen in de vakantie van 1967: auto 65 procent; trein 15 procent; auto-slaap- trein 0,2 procent; vliegtuig 4 procent; bus 7 procent; bromfiets 4 procent; boot 3 procent; fiets 2 procent. De dieptepsychologen, altijd tuk op een nieuw cijfer, vroegen ook, aan welk vervoermiddel men de voorkeur zou hebben gegeven, als de reiskosten geen rol zouden spelen. Prompt daalde het aandeel van de auto tot 32 procent, de trein tot 8, de auto-slaaptrein steeg tot 10, het vliegtuig tot 39 procent, de boot tot zeven. De rest daalde: bus tot drie, bromfiets tot een half en fiets eveneens tot een half procent. Conclusie: vliegtuig en auto-slaaptrein hebben de grootste toekomstmogelijkheden. (Mits de tarieven verlaagd worden, wat volgens drs. En- mmkmmiam Drs. D. J. Engelen„Nederlanders zijn geldwolven" gelen zeer wel mogelijk is. „Denk aan de Jum bo-jets", zegt hij, „die krijgen straks tussen de 300 en 700 zitplaatsen. Op die manier zullen onze overvolle wegen enigermate ontlast kun nen worden. Ook de auto-slaaptrein kan bij stijgende belangstelling economischer en dus goedkoper gerund worden"). Koekoekswals Wat de auto betreft: drs. Engelen meent, dat de huiveringwekkende opmars van dit wel- vaartsblik alleen gestuit kan worden door een economische crisis (die hij zo èèn, twee, drie niet ziet) en door een drastische belastingver hoging (die hij elk moment verwacht). Daar enboven zal de geringe aanpassing van het wegennet aan het voertuigenpark de animo van automobilisten ook automatisch afkoelen. Met de molensteen van 366 miljoen gulden te kort op de vaderlandse toeristenbalans om de hals blaast drs. Engelen ondertussen zijn partij mee in de koekoekswals voor vakantie in eigen land. „Misschien lukt het niet om ze in de grote vakantie binnen te houden", geeft hij toe, „maar voor het lange weekend en het weekje extra is Nederland een goed toeristen- object. De gemiddelde Nederlander kent zijn eigen land niet eens. Hij weet alles van Spanje, hij is er drie, vier keer geweest, maar Drente kent hij alleen maar van horen zeggen. Daarom ben ik het volkomen eens met de ac tie „Er op uit Eigen land is in". In de wes telijke provincies loopt momenteel de actie Randstad Eruit en daarmee hebben we in januari, algemeen erkend als de slechtste maand voor het toerisme, zo'n 700 speciale pakketten met kaarten en reductiebonnen ver kocht. Zelf gaat drs. Engelen dit jaar eerst met va kantie naar familie in Nederland en hoopt daarna nog de wintersport te beoefenen in Oostenrijk. Hij wel. EEN MACABER WERELDWONDER (Van een onzer verslaggevers RHODOS: Van Rhodos naar Thira vaart men, over lauwe blauwe golven, in minder dan een dag. In mijn geval kwam dit bin nen 24 uur neer op een gesprek met George Vrouchos, wiens naam ,,de brullende leeuw" bete kent, en Lucas Pappandreou, die hier „Vadertje Dries" zou heten. De eerste snort, 37 vitale jaren oud, pijlsnel rond in een rode Mini-M.G. De ander laat zijn door 70 levensjaren geërodeerde lijf transporteren per trage ezeL Maar beiden hebben dit gemeen: de last van autoriteit. Vrouchos is de burgemeester van Rhodos en Pappandreou is de pope van Thira. En gelijk het goede auto riteiten betaamt, hebben zij zo hun eigen zorgen. Het probleem van Vrouchos is: hoe herbouw ik de kolos? De kopzorg van Pappandreou luidt: hoe houd ik de zo nen en dochteren van Thira thuis? Aangezien deze twee vraagstukken, die op het eerste gezicht zo weinig met elkaar te maken hebben, ontsproten zijn aan dezelfde, letterlijk vulka nische ondergrond, zet ik ze naast el kaar. U weet ongetwijfeld, dat de beeldhouwer Chares in de derde eeuw voor Christus een geweldig beeld op richtte van de zonnegod Helios, dat wijdbeens over de havenmond van Rhodos torende, 'n fakkel dragend die diende als voorloper van onze vuurto ren. Een soort vrijheidsbeeld zogezegd, maar met veel minder lingerie. Het ge vaarte. kreeg vermaardheid als „de ko los van Rhodos" ofwel „een der zeven wereldwonderen". De schepelingen die tussen de forse kuitpartijen door naar de rede steven den, keken vol ontzag omhoog. „Atte- lenooie", zouden ze hebben geroepen, hadden ze Jiddish gekend. Men kan zich voorstellen, wat deze antiquari sche geweldenaar in de handen van een slimme VW-directeur betekend zou hebben. Hij zou zijn centenaarsge wicht waard zijn geweest in goud. „Helaas", zucht burgemeester Vrou chos, en hij haalt „de natuurlijke histo rie" van de Romeinse weetal Plinius uit de boekenkast waaruit hij het droe vig citeert: „Maar de kolos van de zon, die op Rhodos stond en gemaakt werd door Chares uit Lindos, leerling van boven genoemde Lysippos was 't meest won derbaarlijk van al, want hij was ze ventig armlengten hoog. Wel: machtig als het beeld was, bleef het niet lan ger dan 66 jaar overeind, want bij een aardbeving, die toen plaatsvond, werd het omvergeworpen. Maar zoals het daar ligt, is het een indrukwekkend •n wonderlijk ding om te zien en te Vrouchos: ,de brullende leeuw" wil kolos van Rhodos herbouwen aanschouwen. Want vooreerst zijn de duimen van de hand en de grote tenen van de voet zo dik, dat weinig mannen ze met hun armen kun nen omarmen. De vingers en tenen zijn groter dan de meeste beelden in hun geheel. En zie, daar, waar de le dematen door de val gebroken zijn, is een man, die het aanschouwt, geneigd te denken, dat er diepe gaten en enor me grotten in de bodem zitten. Want in deze breuken ontwaart men mon strueus grote stenen, die de werklieden bij het vervaardigen van het beeld kunstmatig erin hebben verankerd, op dat de kolos verstevigd zou worden, goed in balans zou blijven en het ge weld van wind en tegenweer zou kun nen weerstaan. Twaalf jaar zeggen ze, heeft Chares eraan gewerkt, voordat het voltooid was en alleen aan man uren al kostte het karwei 300 ta lenten U ziet het: een oprisping van de vul- canische bodem waaruit de Griekse ei landen oprijzen, en 2000 jaar later zit burgemeester Vrouchos met de gebak ken peren. Maar niet bij de pakken neer, o nee. Hij heet niet voor niets „de brullende leeuw". Hij zegt, terwijl wij in zijn enorme, schemerige werk kamer nippen aan de „kafes" de zwarte Turkse koffie „ik ben de jongste burgemeester van Griekenland. Ik voel me aan mijn eer verplicht, de kolos te herbouwen, maar dan veel ho ger en in aluminium. Er zijn al plan nen van de Belgische architect Water- heyn, die indertijd ook het Atomium voor de wereldtentoonstelling van Brussel heeft gebouwd. De kosten ko men, in uw geld omgerekend, op 3 mil joen gulden. Dat is een peuleschil, als je uitrekent, hoe je het beeld kunt ex ploiteren, restaurants erin met panora misch uitzicht en zo. Ik zoek een sponsor. Die mag tien jaar lang de inkomsten hebben. Dan heeft hij er dik aan verdiend en gaat de kolos over aan het stadsbestuur". De kolos van Rhodos herbouwdin gang door de hielen, herentoilet in de linker- en damestoilet in de rechter grote teen. Eerste vergezicht door de navel. Exclusief restaurant in de maag streek. Bars in de oogballen en een roulette onder de schedelpan. Wie al les verloren heeft kan zich via de neusgaten in de Aegeïsche Zee laten glijden. Dat is de wensdroom van burgemeester Vrouchos, die aan een miljoen overnachtingen van toeristen per jaar op de 28.000 Inwoners van zijn stad nog lang niet genoeg heeft. Dezelfde aardschok, die de kolos van Rhodos in het jaar 222 voor Christus van zijn arrogante wijdbeensheid stoot te, moet ook, een dag varen verder op, in Thira zijn gevoeld, maar pope Pappandreou jammert er. in tegenstel ling tot burgemeester Vrouchos niet over. Zijn zorg is de recente aardschok, die 52 levens eiste en 40 procent van de huizen op het eilandje deed instor ten. Dat heeft veel onrust gezaaid. De mensen, vooral de jongelui, willen weg. Als zoethoudertje heeft pope Pappan dreou een soort kunstnijverheidsschool gesticht, waar wondermooie stoffen worden geweven, die de toeristen grif kopen, zodat er een ongekende wel vaart is gekomen. Maar als de aarde weer boos wordt Dat doet zij nogal eens bij Thira, dat ook wel Santorijn is geheten. Thira aandoen, als men, de kolonels ten spijt, toch zijn vakantie wilt of durft opsouperen in de Griekse archipel, is nog steeds „Kalliste" de schoonste ervaring, die men in het mausoleum van zijn toeristieke herinneringen kan bijzetten. Men moet weten dat aan dc voet van de kraterwand naar 't dorpje, dat etherisch en wit als 'n vlinder op de top zit, 'n lift gaat. Een levende lift wel te verstaan. Een letterlijke ezels brug want 't zijn honderden en nog eens honderden ezeltjes, die snelhoevig zorgen voor 'n transport, dat mensen benen al gauw te verticaal en te veel eisend zou zijn. Dat gaat over 'n weg die ijzingwekkend omhoog zig-zagt. Men zit als een vlieg tegen de krater- wand geplakt, slechts door een knie hoog muurtje gescheiden van de diep te, waarin de azuren baai bij iedere curve verder wegzinkt. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt, als je ezel in zo'n bocht (en het gaat maar door) even hoepla zegt met de achter hand. Oeioei, de valde plons. Maar wie erin slaagt deze eventualiteit over het hoofd te zien (een paar glazen ouzo, alvorens „ja" tegen Thira te zeggen, wil wel eens helpen) die geniet van een panorama, van een aan alles ontstij gende sensatie, van een primaire, oer- authentieke schoonheid, zoals het de mens slechts zelden in het leven gege ven is, te ondergaan. Als extra-premie Rhodos, die hij wachten boven de „Souvlakia" (stuk jes vlees aan 't spit met veel knoflook en uien) en de kruidige samos van kroegbaas Averof, 'n hartversterker par excellence en 'n hartelijke man ook, ondanks z'n uiterlijk van geslaagd struikrover, alsmede uiteraard de hand- geweven stoffen van pope Pappandre- uu's pupillen. Terug naar Rhodos het uitgangspunt waar burgemeester Vrouchos brult als een leeuw omdat Thira, zij het tijde lijk, boven zijn eiland is. verkoren. Een merkwaardig oord in zoverre, dat Je in de lounge van je hotel 16 drachme voor een eenvoudig pilsje betaalt (een drachme is twaalf cent), terwijl j< even later op een terras in de belang rijkste winkelstraat, Socrates Avenue met zeven man een enorm feest bouwt van enkele uren, dat alles bij elkaai 12,50 gulden blijkt te kosten, de geite kaas, de olijven en de schaduw van' d< vijgeboom inclusief. Wanneer zal men eindelijk leren, dat men, om massaal toerisme te trekken, niet alleen de ko lonels, maar ook de geldende woeker- tarieven overboord moet doen? Dierba re herinneringen: een partij schaak, zomaar midden in een middeleeuws straatje, met een man. die een prach tig handgesmeed schaakspel te koop aanbood, en mij, toen ik niet op zijn prijs inging, hoffelijk uitnodigde al thans zijn tegenstander te willen zijn. Dat kan allemaal op Rhodos. We kon den elkaar niet verstaan, maar gingen na een remisestand die ons beiden be vredigde, als eeuwige vrienden uit el- De stranden zijn talrijk, royaal en het jaar door zonnig, op Rhodos, waar het in december nog 21 graden kan wor den, met een watertemperatuur van 17 graden. Aanbeveling verdiend een wan deling door de enorme Citadel, «lie de kruisridders hier hebben achtergelaten; een van de grootste en best bewaarde ter wereld. Een Acropolis hebben ze ook, tachtig kilometer verderop in Lin dos. Je kunt er met ezeltjes tegenop, maar een wandeling verdient de voor keur, ten eerste, omdat men dan de ■.taalkaart van culturen, die er hebben gebloeid en zijn ondergegaan meer op /.'n gemak kan bestuderen en ten twee de, omdat de maaltijden, die ze je er onder 'n pergola van wijnranken voor zetten, lichaamsbeweging meer dan noodzakelijk maken. Een prachtige weg dwars d«ior en over de Pyreneeën. I»e motor ïoemt tevre den, de haarspelden worden met clan genomen. Maar plotseling begint de wagen te hobbelen, 'n lekke band. Hoe verwisselt u een band op een stelle helling? Hoe iet u een ventilatorriem strakker, wannneer deie in diezelfde bergen slipt, waardoor de koelwater- temperatuur onrustbarend oploopt? Mede om dese problemen en nog vele anderen, die zich tijdens lange en kortere vakantletochten voor kunnen doen. het koele hoofd te bieden, orga niseert de ANWB in de maanden april en mei 1968 nog een aantal vierweke lijkse cursussen Pech Onderweg, die in 26 plaatsen in ons land als het wa re als een doorlopende voorstelling worden gehouden. Aangezien men bij deze cursussen gebonden is aan een maximum aantal deelnemers van 2.'» dit In verband met het feit, dat iedereen In de gelegenheid moet wor den gesteld om voldoende praktijker varing op te doen zijn er nog slechts 'n beperkt aantal plaatsen voor de komende cursussen beschik baar. De avonden beginnen om 20.00 uur, dc lesduur is 2 tot 2'J uur. Het cursusgeld bedraagt voor leden van de ANWB 20 gulden, voor niet leden 27.50 gulden. Opgaven bij elk ANWB- kantoor. Pech gehad (bis) De ANWB neemt in april en mei ook een proef met een nieuwe cursus ge titeld „Praktijkavonden Pech Onder weg". De cursussen duren twee avon den en worden gericht op een bepaald automerk en type. Er wordt begonnen in Apeldoorn (Ford Taunuf 12 en 15 M). Daarna volgen onder meer Bre da (VW-kever), Den Haag (Daffodil 33 en Opel Kadett) en Maastricht (Fiat 600). Een zaak van gewicht De vraag welk gewicht een auto kan torsen laat zich niet ièn, twee, drie beantwoorden. Er Is wel een algeme ne regel: 75 kilo per inzittende en 50 kilo bagage. In totaal dus biJ een 4- persoons-auto 350 kilo. Sommige auto's kunnen echter meer, andere minder verdragen. De ANWB beschikt over deze gegevens: het hoofdkantoor in Den Haag (telefoon 814381weet er alles van. Aan-rijding zonder af te gaan U verzoekt de politie te komen: A. wanneer onenigheid dreigt of be staat over de schuldvraag. B. Wanneer de schade hoger Is dan f 1000.-. De minister van Justitie heeft indertijd bepaald, dat vanaf 1 Januari 1967 slechts onder bepaalde voorwaar den proces-verbaal door de politie wordt opgemaakt in aanrijdingszaken. Hiertoe behoren niet de aanrijdingen, waar alleen materiële schade ont staat tot een bedrag van f 1000.- en- of licht lichamelijk letsel. Door het ontbreken van een proces-verbaal in deze gevallen valt de bewijsmogelljk- hcid weg voor wat betreft de toe dracht van de aanrijding. Hiervoor zullen de betrokkenen dus zelf moeten zorgen. De moeilijkheden, die daar door kunnen ontstaan, heeft de ANWB opgelost door middel van een boekje met aanrljdlngsformulleren. Het aan- rljdlngsformuller vervangt overigens niet het schadeformulier van de ver zekeringsmaatschappij. Ik verzeker je Voor een klein bedrag, niet meer dan een fractie van de totale reiskosten, kan een verzekering worden gesloten voor ongeval of ziekte. Daarnaast zijn er nog een reisbagage- kampeeruitrus ting- en reisdocumentenverzekering, cameraverzekering en een annule ringskostenverzekering. U staat er „gekeurd" op De meest uitgebreide technokeuring van de ANWB is de grote onderhouds- keuring, die 160 punten van uw auto doorlicht. Kosten 40 gulden, bij twee onderhoudsbeurten per jaar 65 gulden in totaal. Wanneer u ook de waarde van uw auto op dat moment wilt we ten, betaalt u 10 gulden extra. Dan is er de aankoopkeuring, speciaal gericht op de aspirantkoper van een tweedehandsaut". Kosten 40 gulden De derde mogelijkheid is de veilig heidskeuring, waarbij uw auto uitslui tend onderzocht wordt op de onderde len, die in feite bepalen, of de wagen veilig of niet veilig is. U krijgt daar bij ren reparatieadiHes. Kreten tO gulden. Speurdienst Wanneer u krijgt te maken met een hardnekkige storing In uw wagen, die moeilijk gelokaliseerd kan worden, kunt u ook naar één van de 14 ANWB-technostations (Amsterdam. Arnhem. Breda, Den Haag, Eindho ven. Enschede, Groningen, Haarlem, Heerlen, l.eeuwaren, Maastricht. Rot terdam. Utrecht en Zwolle). Tarief is 10 gulden per half uur or gedeelte hiervan. Expertisedienst De expertisedienst kunt u inschake len, wanneer er sprake is van een ge schil waarbij arbitrage van een onaf hankelijke derde een oplossing moge lijk maakt Omdat de tijdsduur van een expertise- sterk verschilt kunnen de kosten 20 gulden tot 75 gulden bedragen. i-tr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 15