...maakt u even twaalfduizend gulden over, bij voorbaat onze hartelijke dank AMSTERDAMS CONFECTIECENTRUM: INSTITUUT VOOR MODEVOORSPELLING Kilo's aanvragen om geld of giften in natura bereiken dagelijks het bedrijfsleven ZATERDAG 23 MAART 1968 (Van verslaggevers) AMSTERDAM In aanwezigheid van vertegenwoordigers van alle facetten der Nederlandse textielindustrie zal prins Bernhard woensdag in Amsterdam een wereldprimeur in gebruik stellen: Het Confectiecentrum. Vanaf die dag zullen in de twee torengebouwen (66 en 45 meter hoog) plus de verbindende laagbouw (200 meter lang) alle verkoopactiviteiten van de Nederlandse confectie-industrie gebundeld zijn. De vijfde verdieping van de hoogste toren herbergt bovendien een primeur in een primeur: het internationaal modeologisch instituut, met als geestelijke vader Louis Thiessen, de mode dokter van het Kronermanconcern. Zijn plan, dat over de hele wereld in vakkringen de aandacht trekt, gaat uit van de gedachte, dat mode voorspelbaar is geworden, omdat niet meer, zoals vroeger, de creatieve inval.het beeld aangeeft, maar de weerspiegelirg van het dagelijkse leven, bepaald door de wensen en verlangens van de grote massa. confectiecentrum elkaar als collega's, tweehonderd bij elkaar, waarvan er zestig niet eerder gevestigd waren in Amsterdam. Het is een mentale door braak, die vooralsnog een unicum in Nederland is. Het zijn agenten en im porteurs, inkoopcombinaties, fabrikan ten en ontwerpers. Ze hebben allen voor 100 gulden per gehuurde vierkan te meter moeten deelnemen in het aan delenkapitaal. In ruil daarvoor moeten ze zich onderwerpen aan een strikt huishoudelijk reglement. Het is bijvoor beeld niet toegestaan, via de ramen eigen lichtreclames te voeren, noch mag men wilde dieren mee naar bin nen nemen om die te laten fungeren als suggestieve achtergrond voor een of andere modeshow. Op 1331 palen Volgens Louis Thiessen kan men, bou wend op dit grondbeginsel, prognoses intwikkelen ten aanzien van zowel de deuren alsook de aard en het karak- in stoffen en zelfs van de be- ijning van kledingstukken. Hij wil laarom een internationaal bureau, ver gelijkbaar met een meteorologisch in stituut en dat aan de hand van een eeks momentopnamen bepaalde wet- natigheden opspoort. Hij stelt zich n een groot aantal landen waar- s te benoemen, die maandelijks ragenlijsten invullen en opsturen naar ie centrale in Amsterdam, waar de esearchgroep zal trachten uit de troom van informaties op wetenschap- lelijke wijze de verlangens op het ge- an de mode, die bij het publiek even, te destilleren. ouis Thiessen deelt daarbij de mode laar leeftijd van kinderkleding tieners en twens naar de ..Style Trente", om via de „Bourgeoisie" te- echt te komen bij de „Après-60". Als loofdstromen onderkent hij „progres- >n „behoudend". Dat het Neder- andse initiatief internationaal belang- ttelling trekt, is niet verwonderlijk, ge- het feit, dat de textielindustrie iroduktietechnisch al twee jaar voor- moet werken, wil men de gewenste irtikelen op tijd voor de consument leschikbaar hebben. betonnen accent iet Confectiecentrum in Amsterdam ictekent, behalve een enorm betonnen iccent op de skyline van de stad. een nentale doorbraak. Tot dusver was het dat vrijwel alle confectiefabrikan- langs de grachtengordels hun howrooms hadden, niet alleen de ïoofdstedelijke, maar ook de indus- rieën uit de rest van het land. Amsterdam was het nationale ver- coopcentrum van de confectie. Niet in minst groeide dit zo, omdat in de >ranche de grossiersfunctie vrijwel ontbreekt. Elke fabrikant is wat de af- tetbevordering betreft op zichzelf aan gewezen; zowel voor de binnenlandse narkt als voor de export. Voor de inkopers en detaillisten werd het door de sterke groei van de be drijfstak steeds moeilijker, het hele aanbod in alle sectoren te overzien; de confectie-industrie bestaat nog steeds schijnselen leidde uiteindelijk tot een verlangen naar centralisatie en wel buiten de chaotische verkeersmallemo- len van de Amsterdamse binnenstad. Wat was vervolgens logischer, dan dat men alle vastgeroeste ideeën over „een eigen huis" op de schroothoop deed, compleet met de (meestal onredelijke) angst voor de concurrent....? Aldus vonden de deelnemers in het Een beknopt signalement tenslotte van de industrie die collectief 's werelds eerste confectiecentrum van deze al lure op zijn 1331 palen heeft gezet. Zij staat met een omzet van ruim ander half miljard gulden op de vijfde plaats van de ranglijst, slechts voorbijge streefd door de topscorers metaal nijverheid, voedings- en genotmidde lenindustrie, chemische industrie en textielindustrie. Er zijn 845 bedrijven met in totaal 64.700 werknemers, waar- DEN HAAG „Van alle kanten komen de vragers en de aanbieders, de bet weters en de profiteurs, maar ook de idealisten en werkers, de bouwers aan een betere samenleving. Mensen uit organisaties, verenigingen, stichtingen, instituten en federaties. Wij ontkomen er niet aan, of we het nu prettig vinden of niet. Zij vragen onze aandacht. En we moeten reageren, kleur bekennen. Ook al is die kleur alleen maar het grijs van de prullenmand. Want „neen" zeggen, of zelfs gewoon niet antwoorden, is even goed een daad die niet zal nalaten op de duur effect te hebben." Dit is in een notedop de omschrijving van een probleem, waarmee het bedrijfsleven in Nederland langzamerhand In een professionele worsteling is geraakt. De stroom aanvragen voor fi nanciële steun of bijdragen in natura dreigt in Nederland onstuit baar te worden. De heer A. Braakman, hoofd afdeling Informatie van Unilever N.V. in Rotterdam is de vlechter van deze opmerking. Half Nederland schijnt in zijn vrije tijd bedelaartje te spelen Het bedrijfsleven ls In werkelijkheid geen lief stel filantropen, al hebben reeds tienduizenden niet tevergeefs bij een bedrijf aangeklopt. Het aantal per sonen dat er echter van uitgaat dat het bedrijfsleven goedgeefs is. een reusach tige organisatie van met geld smijtende sinterklazen met een zevendaagse werk week, blijkt ontstellend groot. De giganten onder de Nederlandse in dustrieën hebben zelfs een aparte post voor deze bijdragen op hun begroting. Beslist geen sluitpost. Onder het wat eufemistische hoofd ..subsidie" heeft een bedrijf als Unilever bijvoorbeeld een bedrag staan dat het. miljoen te boven gaat Een bedrag dat in feite wordt ..weggegeven". Unilever krijgt per Jaar circa 900 aan vragen binnen om financiële bijdragen of giften in natura. Bepaalde sigaret- tenfabrieken en bedrijven als Verkade. Albert Heijn. Boldoot, Hero, Heinekeru Shell en Philips (om er een paar te noemen) veel meer dan duizend. Mo gelijke maar vooral onmogelijke en niet sporadisch brutale verzoeken. Behoedzaam Vrijwel alle bedrijven tonen zich zeer behoedzaam als we wat meer willen we ten over hun subsidiebeleid. Met het „geven" zijn uiteraard bedrijfsbelangen gediend, maar bij het afwegen van de belangen van de verschillende aanvra gen speelt een heel penibele kwestie mee: Niemand mag voor het hoofd worden gestoten. Voor een overgrote meerderheid van de bedrijven is het spreekwoord „Laat uw linkerhand niet weten, wat de rechter- doet" dan ook een gulden stelregel. Waar zoal om gevruagd wordt? .Je kunt zoiets geks niet bedenken of er is wel iemand die om een bijdrage komt plei ten. De aanvragen variëren van een kratje pils voor een veertigjarig huwe lijksfeest tot bijstand voor een tehuis voor paarden", zegt een public-rela- tionsman van Heinekens bierbrouwerij en in Amsterdam. Bij Heineken komen gemiddeld vier tot vijf aanvragen per dag binnen. De di rectie daar heeft een commissie gefor meerd die de niet eenvoudige taak heeft maandelijks de vaak geestrijke aanvra gen op hun merites te beschouwen. „We moeten selecteren, selecteren, veel meer dan we feitelijk kunnen. Dit verschijn sel neemt hand over hand toe". Een employé van de Herofabrieken in Breda beaamt dit. „Het wondt een on houdbare stroom verzoeken. Wij erge ren ons nogal eens. Alle mogelijke ver enigingen komen met verzoeken aan dragen. Wanneer ze een nieuwe inte rieurinrichting van een clubgebouw of iets dergelijks vragen hebben ze fabel achtige wensen. Niet te geloven! Nie mand heeft een cent, maar er wordt gerust gevraagd om clubfauteuils, ln plaats van klapstoeltjes". Al naar gelang de intensiteit van de van 40.000 modinettes. De meeste on dernemingen zijn gevestigd in Noord - Holland, gevolgd door Noord-Brabant. Overijssel en Zuid-Holland. Jurk uit de computer De confectie-industrie is nog steeds zeer arbeidsintensief met veel handelin gen, die niet door machines kunnen worden overgenomen. Toch wordt het geenszins uitgesloten geacht, dat in d' toekomst met behulp van computers programma's kunnen worden ontwik keld, die het mogelijk maken, dat ja ponnen en zelfs hele kostuums volauto matisch worden gefabriceerd, van het sn(jden af tot en met het aanzetten van de knopen. Binnen de futuristische be lijning van het congrescentrum wordt bepaald aan dit soort futuristische za ken gedacht. In Amsterdam-West, aan de Sloterplas, torent 's werelds eerste Confectiecentrum hoog uit boven de flats. Tweehonderd fabrikanten, inkoopcombinaties, importeurs, agenten en ontwerpers hebben er a raison van 100 gulden per vier kante meter onderdak gevonden. binnenkomende stroom worden er bij het schiften bepaalde maatstaven aan gelegd. De meeste bedrijven geven leder een Individueel antwoord ln een getypte brief, mits het verzoek niet op een vijf- ""NttHMnnnvanp,, - ("F iiaanpHHnnuann-er 'ï&- nrfllS**'1 niuftmrtli" ifliniPi"1! -»■ Mn BTT ÜM1IMM"- Wh mmmmmki - pi» nnmrr ÜI1MHM! I BBimr N :!-!* 'Iltiiraimnir, Uit tamelijk veel bedri'v ioen zich weinig voor. Tegenover de omvangrüke ontwikkelde zich bovendien et meer genuanceerde vraag van •ument. Dit hele complex de of zesde doorslag stoat of niet voor de concurrent ls bedoeld. Dit laatste ondervinden slgarettenfabrikanten veel vuldig. Brieven zonder fatsoenlijk brief hoofd cr\'er een mistige actie en andere particuliere „bedelpartijen" verdwijnen zonder pardon in de prullenmand. Het thema van de brieven ls vrij een zijdig. Acht van de tien aanvragen zijn voor een of ander goed doel. Ondanks de vaak tragische en verdrietige achter gronden die worden belloht zijn de be drijven genoodzaakt zich voornamelijk te blijven bezighouden met de vraag „welk belang kan voor ons bedrijf met deze aanvraag gemoeid zijn?" Er moet meestal een duidelijk aanwijsbaar ver band zijn tussen de aard van de aan vraag en de geaardheid van het betrok ken bedrijf. Bejaard ene lute die hun Jaarlijks uitstapje maken moeten niet bij een strokartonfabriek aankloppen om verfrissende eau de cologne. Zeker bij de landelijke bedrijven zal men zich afvragen of de aanvragende instantie representatief ls. De grote na tionale verenigingen ter bestrijding van astana. polio, reuma, enz. kunnen op een Jaarlijks terugkerende subsidie re kenen „Maar moeten we huisvrouwen verenigingen. kaartclubs, sportvereni gingen. sociëteiten, ed. die zich hoe spontaan ook plotseling met een eigen fancy-falr. bazaar. kaartavond, tombola gaan bezighouden, iets geven? Met de eindeloze waslijsten voor ogen wordt, dat heel moeilijk", zeggen de directies De criteria liggen bij elk bedrijf andere. Unilever o.m. tracht ook altijd de ur gentie van het voorgedragen doel te meten Sommige organisaties geven wel eens de indruk dat hun enige reden van voortbestaan moet worden gezocht ln het feit dat zij Jaren geleden zijn op gericht. Kritisch De vrijgevigheid van het bedrijfsleven wordt de laatste twee jaar niet alleen kritisch bekeken als gevolg van het steeds wassend? aantal aunvrugen. maar evenzeer door het teruglopen van de conjunctuur Zolang de zaken floreren kan men zioh de luxe van een zekere filantropie wel veroorloven. Munr dat verandert als de conjunctuur inslaat. Een goede ondernemer zul hierdoor ech ter niet ophouden met „geven". Hij kent de ernstige nadelen maar al te goed. Dat het publiek de industrieën veelal onbewust tot het uiterste van hun tolerantie drijft, horen we van de chef6 public relations van twee con currerende sigureltenbedrljven ln Den Hang. Zij vertellen het bijna hlstori ch geworden verhuul van de Invaliden wagentjes. Ooit is op volslagen onbe kende wijze het gerucht opgebloeid dat men voor een x-aantal wikkels van sigarettenmerken een invalidenwagentje zou kunnen krijgen. Onderwijzers be gonnen emiee ZIJ zetten de kinderen nijver aan het sparen. Blijmoedig kwa men zie met een slordige 75.000 wikkels en met de vraag hoeveel wagentjes daar tegenover stonden. Daarna kwamen de wikkels bij honderdduizenden binnen „Domme geruchten", noemt de heer De Boer van Ed. Laurens liet. „Mensen combineren liet. ene gerucht met liet. andere en produceren op een gegeven moment met zo-n grote hardnekkigheid een verhaal dat we er niet onderuit kunnen. Teneinde raad hebben we in het onder havige geval het Prinses Beatrixfonds 10.000 gulden gegeven, waar 20 wagen tjes voor zijn gekocht". Een soortgelijke pijnlijke gescltledenis heeft nidi met blindengeleidehonden voorgedaan. Bokkig gerucht Dit ls één van de meest opmerkelijke verschijnselen geweest rond de veron derstelde goedgeefsheid van t bedrijfs leven. Het bokkige gerucht ls stilaan verdwenen. Toch mogen de dgaretten- fabrieken het twijfelachtige genoegen smaken de meeste belangstelling van de „vragers" te hebben Volgens de lieer De Boer van Ed Laurens komen de aanvragen zelfs bij duizenden per jaar binnen Soms ls er sprake van kilo's per dag Een groot misverstand bij velen is dat zon bedrijf gemakkelijk een paar slof fen sigaretten cadeau kan doen. „Als we één pakje Oaballero schenken, lacht de fiscus het hardst, we hebben liem dan f 1.05 gegeven". Een apart en voor de betrokkenen minder vledend hoofdstuk vormt de studentenwereld. Verschillende weten schappelijke onderzoeken van studenten, waarvoor een flrvancdële bijdrage werd gevraagd, zijn ook voor bepaalde indus trieën dubbel en dwars een gift waard geweest. Maar een peeudo-studierels van een koppeltje studenten uit Am sterdam heeft bij superkruidenier A Heijn toch de deur dicht gedaan Of hij even ao goed wilde zijn f 12.000, over te maken. Bij voorbaat hartelijke dank. „Zoiets gaat ons te ver", zegt men ln Zaandam zeer terecht. De heer Braakman van Unilever drukt het zo uit; „In kringen van het stu dentenleven kent men wel heel weinig sctiroom om plompverloren bij het be drijfsleven het onderste uit de kan te vragen" Unilever kan erover mee praten. Aanbiedingen van knapen recla me te voeren op him auto's als het bedrijf de vakantietrip zou betalen, zijn meer dan eens gedaan. Taai-taai Een groep studenten ls eens heel boos geworden op Verkade. Ter gelegenheid van een feestje wilde men uitzonderlijk grote taaipoppen laten maken. Speciale figuren. Een leuk grapje, maar als Verkade op deze wens was Ingegaan zou dit het bedrijf duizenden guldens hebben gekost, alleen al voor het ver vaardigen van de speciale mallen. Ver kade gaat niet gebukt onder de aan vragen, maar als men er alle artikelen, die ln de loop van een jaar worden gevraagd bij elkaar zou zetten, zou men 'n fraaie "Speciaalzaak kunnen inrichten Bij Hero stelt men het misbruik dat sommige studenten maken van de vrij gevigheid eveneens aan de kaak. „De kosten van Inrichting van nieuwe sozen. alle mogelijke reizen en evenementen moeten moor door het bedrijfsleven worden gedragen. De mensen gaan er wel erg gemakkelijk over denken". Welke vormen dit kan gaan aannemen'1 „Onze uniformen zijn versleten, wilt u nieuwe geven; ons gezelschap kon ln Amerika optreden wanneer u de reis koeten helpt betalen; we zouden nieuwe Instrumenten moeten liebben; we zijn f2000 te kort gekomen bij de organi satie van een evenement; we vragen een sponsornohap. Het lijkt wel dat alleen wij het noodlijdende verenigings leven op de been moeten houden". Tegenhanger* Deze wat negatieve zaken hebben ove rigens voldoende prettige tegenhangers. Onderwijsinstellingen. bejaardenzorg, reclasseringnwerk, Leger des Hells, Rode Kruis, reddlngmaatsohappljen. oharita- tleve instellingen» noem maar op, zijn dankbare objecten am iets aan te ..geven". Schril ln tegenstelling hiermee staat dan weer de In het Nederlandse be drijfsleven berucht geworden klaagbrief van een Haagse mevrouw. Netjes, bijna onderdanig, vroeg zij een bedrijf om een kleine bijdrage ln verband met de vele ontberingen die zij zich moest ge troosten door ziekte van haar man De gemoedsbcspellng was iets te virtuoos En het ging op oplichting lijken toen bU toeval kwum vost te staan dat zij eenzelfde brief aan verschelden* soort gelijke firma's had gezonden Eir werd geen ruchtbaarheid aan deze zaak gegeven. Zoals de meeste bedrij ven ook niet doen met ai het opbou wende werk dat zc verrichten. „Niet voor niets wordt ln het evangelie gewaarschuwd tegen de gevers, die hun g»ede daden op straat laten uitbazui nen Hot K goed dat de llnkeriiand niet weet, wat de rechter- doet", verklaarde de heer Braakman van Unilever Volgens hem mag het bedrijfsleven echter toch wel een klein loftrompetje steken, onder het motto; „Voor de onderneming ais maatschappelijk insti tuut ligt deze zaak andere dan voor het individu. Een gepuste ruchtbaarheid voor bepaalde schenkingen hoeven we niet steeds te schuwen. Het Is voor andere bedrijven een prikkel en voor de samenleving een teken dat liet be drijf „erbij hoort". Wanneer we de oogst van een Jaar bijeen zien. rijst niettemin de vraag of half Nederland ln z'n vrije tijd bedelaartje speelt. In hoeverre het be drijfsleven daaruan zelf schuldig ls? Het staat vut dut elkaar beconcurre rende bedrijven In het verleden zwaar tegen elkaar liebben opgeboden als het om de gunst van een of andere club of instelling ging. PjM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 11