TOEKOMSTIGE HERDER ZIT OP ONDERWATERSCOOTER talent alleen is niet voldoende DE LEIDSE COURANT DONDERDAG 29 FEBRUARI 1' dergelijke decompressletank moet de duiker verblijventotdat het stikstojpeil in zijn lichaam In kielzog van kapitein Nemo (Van e verslaggevers) AMSTERDAM In het begin van de zeventiger jaren zal de eerste mens op de maan staan, aan het einde van een „ruimtebrug", die 384.000 kilo meter lang is. Maar het zal dan nog lang niet zo ver zijn, dat diezelfde mens kan rondwandelen op een kilometer diepte onder het zee-oppervlak. Die prestatie wordt eerst tegen 1980 tegemoet gezien en nog dieper zal men de volgende decennia niet komen. Misschien moeten we wachten tot het jaar 2000, voordat de mens onbeperkte bewegingsvrijheid kan ge nieten op een diepte van twee kilometer. En daarmee is de koek op. Wel kan men met duiktoestellen veel dieper komen, maar men zal ze niet kunnen verlaten. Het lichaam is niet opgewassen tegen de druk. ten, waar hij moet opereren, heerst een temperatuur van slechts 4 graden boven nul. Het verkilde lichaam werkt traag, kan nauwelijks nuttig werk doen of zelfs maar zijn duikersuitrusting be handelen. En ook het denkvermogen wordt aangetast. Dat kan fataal zijn voor de duiker, die van de ene seconde op de andere ann onverwachte gevaren kan worden blootgesteld. Tot nu toe behielp men zich met wollen ondergoed en nylon onderpakken. Nu echter zijn er op eens men kan ze zien op de exposi tie van Loos elektrisch verwarmde duikerpakken, die werken volgens het systeem van de elektrische deken, en duikerpakken, die op temperatuur ge houden worden door warm water, dat van boven komt. Curieuze tegenstellingastronauten enteren nu al ruimteschepen alsof het technisch kinderspel was. Maar een wrak, dat ligt op 50 meter diepte, kan niet geborgen worden, omdat duikers daar aangekomen, nauwelijks nog de kracht en de concentratie kunnen op brengen, die nodig is om een schoen veter te strikken. De mens is een hoog vlieger, geen diepganger. Toch gaat het op dit moment sneller dan ooit in de ruim 2000 jaar oude historie van het duiken het geval was. Tot voor kort was een afdaling tot 60 meter de absolute grens. Onlangs echter hebben duikers van de Shell de 200 meter overschreden. Deze ontwik keling gaat niet aan Nederland voor bij. 1968 is het jaar, waarin de exploi tatie van het continentale plat wordt aangepakt. Daar komt veel duikwerk aan te pas. voor het onderhoud van de poten der booreilanden bijvoorbeeld en het controleren of repareren van allerlei leidingen en aansluitingen. De arbeidsinspectie heeft dit ingezien. Bij gebrek a;in wettelijke voorschriften (we modderen niet de caissonwet uit 1903) heeft die instantie een grondige publikatie het licht doen zien, getiteld: ..Aanwijzigingen voor het veilig dui- De N.V. Loos en co in Amsterdam (grootste fabrikant in Nederland van duikapparatuur, leverancier van de marine, en van grote bergingsmaat schappijen) is al even alert. Momen teel heeft Nederland een 75 beroeps duikers, een 158 beroepskikvorsman- nen en enkele duizenden amateurs, die de onderwatersport beoefenen. Die aan tallen zullen sterk groeien, daarom heeft het bedrijf onder de noemer „Veilig duiken" een expositie ingericht, waarvoor grote belangstelling bestaat, met name ook van de kant van de politie- en brandweerkorpsen van veel steden. Geld op tafel Het is met het duiken als met allerlei andere zaken. Pas nu het. bedrijfsleven er, in verband met de olie-exploratie, belangstelling voor krijgt, komt het geld op tafel, dat nodig is voor een wetenschappelijke opzet. De vorderin gen zijn meteen enorm. Kou is een grote vijand van de duiker. Op de diep- Zuurstofgevaar Een andere enorme verbetering is de toepassing van een zuurstof-helium- mengsel in plaats van klassieke lucht ti^dpmhalingsmedium. Bij gebruik i idfcht kurmen slechts Heer weinig duikers dieper dan 60 meter afdalen en 90 meter is de absolute grens. Dit komt omdat de duiker, die in diep water lucht ademt, last krijgt van vergiftigingsverschijnselen, veroorzaakt door de verzadiging van stikstof van zijn lichaam. Hij kan zich slecht con troleren. Hij vindt het moeilijk zich dingen voor te stellen. Hij is soms niet in staat zich te herinneren, wat h|j moet doen of wat hij al gedaan heeft. Zijn reflexen en reacties zijn ver traagd. Zjjn waarnemingen worden on nauwkeurig en hij gaat verkeerde be sluiten nerhen. Hij vergeet niet alleen z|jn werk, maar ook zijn veiligheid. Het zuurstof-heliummengsel mist dit gevaarlijke euvel. Men kan érmee dui ken tot 200 meter en dieper, zonder dat het de verdovende uitwerking van de „stikstofnarcos" kr|jgt. Dit komt, omdat helium een zogenaamd inert gas is, dat zich nergens mee bindt. Een vluchtig gas ook, gemakkelijk in te ademen. Gewone lucht zou op grotere diepten dan 100 meter als stroop in de luchtpijp zijn. Een nadeel is de prijs. Amerika is het enige land ter wereld met natuurlijke heliumbronnen en is daarom zeer zuinig met het gas. Des ondanks houden deze proeven r|jke toe komstbeloften in. „Het geeft niet hoe duur 't duiken is", zeggen ze bij Loos. „Een booreiland, dat een dag stil ligt, kost zulke kapitalen, dat de duikkos- ten daarbij vergeleken een bagatel zijn". Tijd onder water meer geld De expositie toont ook de jongste ont wikkelingen op dit gebied van de onderwatertelevisie. Een belangrijk aspect voor Nederland, omdat het zicht in onze wateren zelden groter is dan 5 meter. De camera ziet scherper, di recter en objectiever dan het mense lijke oog, dat altijd tot afdwalen ge neigd is, zeker onder riskante, onze kere omstandigheden. Men kan er over lange perioden het gedrag van de vis sen of de gesteldheid van de zeebodem mee bestuderen. Men kan er instru menten en waterbewegingen mee af lezen. Men kan er kademuren en sluis deuren, schepen en dokken mee inspec teren. De camera's kunnen zeer mobiel worden gemaakt door ze te monteren op onderwaterscooter?. De expositie bij Loos toont zo'n vehikel, waarmee ook duikers, die haast hebben (t|jd is Elektrisch verwarmde duikerpakken onder water meer geld dan waar ook) straks hun nut zullen kunnen doen. Interessante perspectieven opent het „advanced diving system IV" afge kort „ADS IV) een vinding van Esso, speciaal ontwikkeld voor duiker werkzaamheden in de Noordzee. Het is een onderwaterdecompressiekamer, waarin de druk en de temperatuur ge lijk blijven aan die van boven, nadat hij aan een kabel is neergelaten. Het belangrijke voordeel is, dat de tijd, die de duiker na zijn werk in een decom- pressietank moet doorbrengen tenein de de stikstofverzadlging kwijt te ra ken, en die soms wel 24 uren kan du ren (de expositie in Amsterdam toont zo'n door Loos gebouwde tank) aan zienlijk kan worden bekort. Bij een proef met de „ADS IV" kreeg een duiker opdracht twee voorwerpen op de zeebodem op te sporen en met een lijn aan elkaar te verbinden. Hij daalde af in de decompressiekamer. waarin de normale druk heerste, gaf telefonische aanwijzingen naar boven, hoe de cabine tijdens de speurtocht moest worden gedirigeerd. Pas nadat hij de twee voorwerpen gevonden had, werd de ruimte op onderwaterdruk gebracht en zwom hij naar buiten om de lijn vast te maken. Voor hetzelfde karwei zouden bij de klassieke methode zeker negen afdelingen nodig z|jn ge weest met evenveel periodes voor de compressie. De „ADS IV) kan gebruikt worden bij windkracht 6 en een zee gang van vier meter. Op het ogenblik zou geen duiker er b|j zulk ruw weer aan denken naar beneden te gaan. Expedities Onderwaterexpedities naar grote diep ten zijn niets bijzonders meer. Al in 1954 drongen twee Franse marineoffi cieren tussen Dakar en de Kaapver- discheeilanden met hun diepzeeduik- toestel tot 4050 meter door. De Deense Galatheaexpeditie heeft organismen gevangen op een diepte van tien kilo meter. Maar een mens, die zich vrij door de schemering van de diepzee kan voortbewegen en er kan werken zonder andere bescherming dan zijn duikers- pak dat is een hoofdstuk apart een hoofdstuk bovendien, waaraan nog pas de eerste zinnen geschreven zijn. „Het werk staat nog in zijn kinder schoenen", zeggen ze bij Loos. „Hoe een mens, die lange tijd op grote diep ten verblijft, zich gedraagt, ic nog volmaakt onbekend". Het is nochtanr een vraag, die meer en meer zal gaan klemmen. Kapitein Nemo van de Nautilus dat beroem de geesteskind van de profeet Jules Vernes rookte sigaren van zeewier, bevoorraadde zijn provisiekast met vis en zeeplanten en zag kans oesters er toe te brengen, reusachtige parels te produceren. Wat toen een dwaze fan tasie leek, komt dichter en dichter b|j de werkelijkheid. De ontginning van de onmetelijke rijkdommen der oceanen wordt als een eis van de eerste orde gezien. Visseiikunde Men denkt serieus aan het aanleggen van grote kudden vissen, die bewaakt worden door herders imet duikerpak ken aan. Er wordt geëxperimenteerd met onderwaterhuizen. Aan de kust zal men in de toekomst lange rijen van plastic „worstvellen" gevuld met ladingen olie, erts en andere produkten kunnen zien, die naar beneden zinken, op sleeptouw genomen door snelle on derzeeërs met atoomaandrijving. Er zullen misschien onderwaterliften ko men, die de diepte induiken op weg naar mijnen, tuinen en hotels voor sportvissers op de zeebodem. In dit licht bezien is de plotselinge stroom- versnelilng, waarfn de duik techniek is gekomen, een zaak van ongemeen be lang. Het elektrisch duikerpak, dat toerkt volgens het principe 1 dekenbetekent egn enorme vooruitgang, want kou is een de duiker. Hij weet het vooraf, alleen de besten worden inkoper van herenkostuums bij CiA. Vijf jaar harde training in theorie en praktijk zijn noodzakelijk. Waarom? Het herenkostuum van nu stelt hoge eisen aan pasvorm, stofkwaliteit en binnenwerk. Het vereist gedetailleerde kennis van stoffen, modellen, maten en produktiemethoden. Het vraagt feeling voor mode en de markt. Vijf jaar intensieve voorbereiding, eerst dan mag hij zich C A inkoper noemen, wantC k A eist vakkennis op topniveau. Hij bewijst het, iedere dag opnieuw. U merkt het steeds weer bij C&A.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 12