HOOG BOVEN ALLEN UIT TROONDE DE
SUPERATLEET FRED ANTON MAIER
De weg terug is altijd moeilijk
Kees Verkerk tweemaal meedogenloos teruggewezen
Tijd dringt
voor duidelijk
standpunt
Verkerk naar
Puttershoek
in plaats
van Japan
Jan Bols kon zijn
geluk niet op
MAANDAG 26 FEBRUARI 1968
SPORTBIJLAGE VAN „DE LEIDSE COURANT"
Kees Verkerk: geen buiging
GÖTEBORG. De
K.N.S.B. heeft gister
avond de toestemming,
die Kees Verkerk had
om vandaag naar Japan
te gaan om deel te
nemen aan wedstrijden
in Tokio, ingetrokken.
Het bestuur van de
K.N.S.B. heeft deze
maatregel genomen in
verband met uitlatingen
die Verkerk zaterdag
avond heelt gedaan in
een televisieuitzending
van Brandpunt. In deze
uitzending heeft Verkerk
de wens uitgesproken
dat Wim de Graaff heen
gaat als coach cn Anton
Huiskes in deze functie
terugkomt.
De K.N.S.B. heeft zijn
rijders enige tijd geleden
op de hoogte gebracht
van het feit dat kwesties,
beleidszaken betreffende,
met het bestuuè moeten
worden opgenomen, eer
zU in de openbaarheid
worden gebracht. Het
bestuur van de K.N.S.B.
zal zich nog over verdere
stappen in deze kwestie
beraden.
>Vim de Graaff. die met
Verkerk de reis naar
Japan zou meemaken en
zich daarvoor gisteren
nog verschillende in
entingen heeft laten
geven, heeft in verband
met de uitlatingen van
Verkerk van de reis afge-
(Van een speciale verslaggever
GOTENBURG „Maier-Magne Maier-Magne."
Duizenden Noren, die hun favorieten tot in het
Ullevistadion waren gevolgd, schreeuwden hun
kelen schor- Fred Anton Maier wereldkampioen en
Magne Thomassen tweede. Wat konden de Noren
nog meer wensen Na de 1500 meter was het
duidelijk geworden, dat de titel naar Noorwegen
zou gaan. Alleen een wonder kon Nederland nog
het kampioenschap bezorgen. De 29-jarige Fred
Anton Maier slaagde er dit seizoen in de beide
internationale kampioenschappen te behalen en
bovendien goud en zilver te veroveren bij de
Winterspelen in Grenoble. Met zijn prestatie
Europees en wereldkampioen in één seizoen
evenaarde hij Kees Verkerk, die dat vorig jaar
presteerde. Tweemaal tijdens de gigantische strijd
in Gotenburg ontmoetten Maier en Verkerk elkaar
in een direct duel. Beide keren was de Noor sterker,
maar vooral het verschil op de 10.000 meter was
opmerkelijk: in het eerste paar van de tien kilo
meter keek de man uit Tönsberg Verkerk in de
rug: 15.26.8 tegen 15.55.9.
De enige rijder, die Maier nog van de titel kon afhouden,
was Magne Thomassen. Hij zou 15.41.5 moeten rijden
om wereldkampioen te worden. In het tweede paar
DEN HAAG. Mejuffrouw dr. M. A. M. Klompé,
minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk
Werk, heeft gisteren een telegram naar de Nederlandse
schaatsploeg in Göteborg gestuurd met de volgende
inhoud: „Heb deze keer extra meegeleefd. Stop. Wens
hele ploeg en in het bijzonder Ard Schenk van harte
geluk met knappe prestaties.
ontmoette hij Jan Bols. Als een terriër beet Thomassen
zich vast aan de Nederlander. Tot enige ronden voor
het einde was het nog niet zeker wie op het hoogste
trapje van het ereplatform de huldiging mocht onder
gaan. Toen verzwakte Thomassen. Doodop sleepte hij
zich voort, maar hij had de macht niet meer om Maier
te bedreigen. Hij kwam 2,5 seconden te kort: 15.55.0.
Nog rijdt Kees Verkerk op de vijf kilometer dicht bij Fred Anton Maier. Het verschil zou groter worden en op
de tien kilometer wees de sterke wereldkampioen de ex-titelhouder resoluut terug. Er ivas geen twijfel mogelijk:
Maier, reeds uitziende naar de titel, was onbetwist de grootmeester.
Jan Bols werd uitstekende tweede op deze afstand in
15.42.5.
Zaterdag was de oranjeformatie goed begonnen. Vooral
Ard Schenk „draaide" als vanouds. Met een derde plaats
op de sprint (41.2) en een persoonlijk record op de 5000
meter (7.36.0, goed voor de zesde plaats) sloot Schenk
de eerste dag af met een voorsprong in het voorlopige
klassement. De Japanner Keiichi Suzuki was alleen
naar Gotenburg gekomen om de 500 meter te winnen.
Dat deed hij dan ook prompt. Geblesseerd en wel kwam
hij tot de acceptabele tijd van 40.3 sec., maar daarna
liet hij het in de titelstrijd afweten. Maier behaalde al
grote winst op de 5000 meter, die hij winnend afsloot
met 7.25.0 vóór Verkerk (7.30.9) en Bols (7.32.1).
Hoog niveau
NEDERLAAG
KWAM NIET
ONVERWACHT
GOTEBORG. Fred Anton
Maier heeft het schaatsseizoen
1968 tot het zijne gemaakt. De
sympathieke Noor met zijn scherp
getekend gezicht, die er tevoren
nooit in was geslaagd een inter
nationale titel te behalen, zette
gisteren in het Ullevistadion van
Göteborg de kroon op zijn werk
en... op het hoofd.
Twee jaar was Kees Verkerk alleen
heerser in het rijk van koning Thiall
In Oslo echter moest hij zijn Europese
titel overdragen aan Fred Anton Maier
en op neutraal terrein veroverde de
Noor op de Puttershoekei ook de wereld
titel. Met Maier plaatste Magne Tho
massen zich vóór de Nederlandse ver
tegenwoordiging, ditmaal aangevoerd
door Ard Schenk als derde man op het
erepodium met in zijn spoor Kees Ver
kerk en Jan Bols, respectievelijk op de
vierde en vijfde plaats.
Stil legioen
Ondanks de nederlaag toch geen ge
deprimeerde stemming in de Neder
landse ploeg. Juist omdat de Noren
onder aanvoering van Maier en Tho
massen al eerder van hun grote kracht
hadden doen blijken en de Nederlandse
suprematie in feite al hadden gebroken,
kwam in Göteborg de nederlaag niet als
een geheel onverwachte verrassing, De
teleurstelling was meer te zoeken bij
het steeds stiller wordende legioen, dal
naar Göteborg was gekomen om een
wereldkampioenschap te vieren.
Een echec was het voor Nederland
dan ook allerminst met drie man onder
de eerste vijf. De hoogste eer ging dit
maal echter voorbij en daarmee is
Nederland de laatste jaren verwend ge
weest. De weg terug Is altijd moeilijk...
Groot kampioen
Fred Anton Maier heeft een gouden
De eerste rit op de 5000 meter, tussen de Canadees
Enock en Eduard Matusevitsj tweede in het Europese
kampioenschap in Oslo en nu zelfs niet bij de laatste
zestien hield een nieuwe teleurstelling voor de Russen
in. Met 7.48.4 mochten zij geen hoge verwachtingen
koesteren. De stellingen werden verschoven. De strijd op
hoog niveau begon toen Schenk en Thomassen aan de
start kwamen, twee titelpretendenten met goede pa
pieren op zak. Het werd het eerste verlies voor Schenk.
Ofschoon hij erin slaagde het gat, dat na 1500 meter
viel, aanvankelijk te dichten en ook een tweede keer
nog terugkwam, werd hij toch met twee volle seconden
verslagen.
Opmars
Op deze afstand zette ook Maler zijn opmars in. Mee
dogenloos maakte hij titelhouder Kees Verkerk tot zijn
slachtoffer. Met een snelle start poogde Verkerk zijn
tegenstander te intimideren. De eerste duizend meter
had hij het initiatief, maar hij zag zijn opzet om Maier
zijn tempo op te dringen en daarmee diens tegenstand
te breken mislukken. Maier kon dit tempo volgen, zij
het op korte afstand. Toen hij na 3000 meter de aanval
inzette en een ronde van 35 sec. „draaide", doofde bij
Kees Verkerk de vlam.
De hoop, dat hij in de laatste ronden nog zou terug
komen, bleek ijdel. Met een marge van ruim vijf se
conden ging Maier (7.25.0) door de finish.
Kees Verkerk had een harde les gehad en moet
toen reeds hebben beseft, dat niet hij maar Fred
Anton Maier de meeste aanspraken op de titel 1968
kon doen gelden.
Verheugend voor Nederland was de 7.32.1, waarmee de
sterke Jan Bols zich naar de derde plaats reed Hij
toonde zich na afloop van het toernooi zeer tevreden
„Je moet niet vergeten, dat dit mijn eerste seizoen is
op het internationale vlak en dan meteen al vijfde bij
het wereldkampioenschapBols kon zijn geluk
Titanenstrijd
draad geweven in dit wereldkampioen
schap, dat tot de mooiste van de laatste
jaren behoort. In de beslissende race
op de tienduizend meter, de eerste op
de slotafstand, moest hij een tijd op de
chronometers brengen, die voor de con
currentie, met voorop Ard Schenk en
Magne Thomassen, niet te verbeteren
was, maar ook niet te benaderen. Maier
kent zijn mogelijkheden. Hij paart een
fabelachtige techniek aan een geweldige
inzet, factoren, die hem vooral op de
lange afstanden tot een alom gevreesde
tegenstander en een groot kampioen
hebben gemaakt. Hij mikte hoog: het
wereldrecord. Hij zou er met 15.26,8
slechts 6,5 sec. van verwijderd blijven.
Maier degradeerde Kees Verkerk in
zijn persoonlijke duels tot een figurant.
Zijn meesterschap en zijn superioriteit
over de onttroonde wereldkampioen, die
in deze „rit van de waarheid", die een
kopie was van de 5000 meter daags te
voren, zijn kroon verloor, kon niemand
meer in twijfel trekken. Maier had met
zijn 15.26,8 een monument opgetrokken,
dat slechts ontzag inboezemde.
Ook de Noren hadden nog een verrassing in petto
Björn Tveter, die met 7.36.0 een met Ard Schenk
gedeelde achtste plaats bereikte en na twee afstanden
zelfs op gelijke hoogte stond met Maier. Met drie Noren
en twee Nederlanders bij de eerste vijf werd de zaterdag
afgesloten. In het grote spel telden Jonny Höglin (6e).
Valeri Kaplan (7e) en al die anderen, bij wie rijders met
een grote staat van dienst, eigenlijk al niet meer mee
Zou de 1500 meter, in zo menig toernooi in het verleden
de sleutelafstand, het antwoord geven op de vele vragen,
die in dit kampioenschap waren gerezen? Thomassen
en Schenk joegen elkaar in een titanenstrijd, die pas
op de streep werd beslist, naar tijden van resp 2.07.1 en
2.07.2, die geen der anderen ook maar kon benaderen.
HIT zei Kees Verkerk na het toernooi om de wereld
titel: „Ik ben er met mijn hoofd niet bij; ik rijd
niet geconcentreerd." Dat heeft iedereen kunnen
merken. De reden zei Verkerk niet, maar die ligt
voor de hand. Hij was Europees kampioen, hij had de
wereldtitel. Het enige dat ontbrak was goud op de
Olympische Spelen. Daarnaar heeft hij gestreefd,
wat zijn goed recht is. Hij heeft er Oslo voor laten
lopen en toen WJ zijn doel had bereikt en in Goten
burg Fred Anton Maler te sterk voor hem bleek
(zaterdag al), was de veer kapot die de atleet ge
spannen moet houden. Meteen werd een aanval
ondernomen op trainer Wim de Graaff, die het t
trouwen maar niet kan winnen. Maar niet de rijders
bepalen wie hun trainer moet zijn. Dat doet de
KNSB. Zij kunnen het met de beslissing oneens zijn,
maar zij hebben dan wel de plicht er naar beste
kunnen naar te streven, dat hun trainer niet „de
mist ingaat". Zo niet, dan moeten zij zich niet onder
zijn leiding scharen, met alle gevolgen van dien. De
zeker ten opzichte van De Graaff onjuiste en zelfs
beledigende uitlating heeft de KNSB (eindelijk)
streng gestraft. Verkerk mag niet naar Japan. De
KNSB heeft de tanden laten zien, maar helaas te
laat. Van de schaatsbondbestuurders moet thans ook
worden verlangd, dat zij zich zeer duidelijk uit
spreken betreffende trainer Wim de Graaff, die
langzamerhand ln een onmogelijke positie is ge
manoeuvreerd. Of hij blijft en dan dient de KNSB
de schaatsers zeer duidelijk te maken dat hij en
zij het voor het zeggen hebben. Of De Graaff i
dwijnt en dan zal een ander en dat wordt dan
zeker niet Huiskes, zoals enige schaatsers willen
dwingen moeten worden aangezocht. De tijd
dringt om een beslissing te nemen, een duidelijk
standpunt te bepalen.
Tveter handhaafde zich in het voorste gelid met 2.08.0.
Verkerk kwam uit op 2.08.2. „Op dat moment wist ik,
dat ik mijn titel kwijt was, want de winst van 0
conde op Fred Anton was te weinig."
Wat Verkerk uitsprak, moet toen ook voor de anderen
reeds zonneklaar zijn geweest. De kloof die zü hadden
moeten slaan om Maier op de tien kilometer geen kans
meer te geven, was te smal gebleven. Gestart in de
eerste rit, met Jan Bols, kwam Maier tot een tij<
2.08.4. Zijn achterstand op Schenk was daarmee ge- j
groeid tot 0,8 punt, voor de tien kilometer zestien i
conden, maar voor een stayer van zijn klasse geen
onoverkomelijke barrière. En dat heeft Fred Anton
Maier duidelijk aangetoond.
Na drie afstanden stond Schenk nog bovenaan. Hij had
zegge en schrijve 0.067 punt voorsprong op Thomassen.
Maier, die toen nog vijfde stond, reed op de 10.000
meter alles of niets. Het werd alles. Zijn tijd van 15.26.8
kon door niemand benaderd worden. Jan Bols kwam
er met zijn 15.42.4 nog het dichtst bij. Hij zou er
eens Kaplan, Höglin en Tveter mee voorbijstreven in
de algemene rangschikking en daardoor oprukken naai
de zeer eervolle vijfde plaats.
Ook Schenk niet
Hoe bijzonder scherp de tijd van Maier stond, bleek
eveneens in de derde rit, waarin Per Willy Guttormsen
en de olympische kampioen op de 10.000 meter, de Zweed
Jonny Höglin uitkwamen, twee stayers pur sang. Ruim
twintig seconden bleven zij ervan verwijderd. Zou Ard
Schenk, wiens beste tijd 15.49.3 (Europese kampioen
schap in Oslo) bedraagt, kunnen volbrengen wat
anderen te veel was gebleken? Op een schema
15.40.0 vertrok Schenk, maar in de eerste ronde reeds
moet hij hebben ingezien dat dit slechts overmoed i
Elke ronde verloor hij meer op Maier. Halverwege de
rit kon Maier zich al wereldkampioen noemen. Twintig
seconden had Schenk op dat moment al aan de Noor
verloren. Ver bleef Ard Schenk ook nog verwijderd t
de tijd van Thomassen, die daardoor de tweede plaats
bezet hield. Met zeer gering verschil bleef Schenk nog
juist Verkerk voor: 0.023 punt
Er eindigden dus toch nog drie Nederlanders bij de
eerste vijf: Schenk, Verkerk en Bols. Voor Nottet was
er niet meer dan een dertiende plaats weggelegd Hier
aan was vooral zijn tijd op de 1500 meter schuld. Met
2.13.0 eindigde hij op de mijl als negentiende. Arie
Eriks debuteerde redelijk. Op de 5000 meter kwam hij
vier plaatsen te kort voor eindklassering bij de beste
Ard Schenk was ditmaal de Nederlandse vlagge-
c^rager geweest met Kees Verkerk en Jan Bols als
paranimfen. Maar hoog boven allen uit troonde I
de superatleet in het elitegezelschap: Fred Anton
Maier. (Voor uitslagen zie andere pagina).!
