Wallij Tax ook VOOR jou LEIDSE 10 KEYSTONES 6e )f kRantentuin na zes jaar weer geknipt tacJh^iZm tnakea oaWi óituaticb die uae fieM-eti meegemaakt leidse top caweApandentie f T< „Het is een vreemd gehoor wan neer je je in zes jaar niet hebt laten knippen. Ik vertrouwde die kapper niet die mij toen onder handen had. Ik wantrouwde hem, ofschoon hij goed bekend stond. Ik ben erg geschrokken. Je bent bang dat je je image kwijt bent. Angst dat de tieners er afwij zend tegenover zuilen staan". Dat de jongeren wel voorstan ders zijn van het nieuwe kapsel van Wally Tax, alias Wladimir Tax (zijn moeder is van oor sprong een Russische), werd za terdagmiddag weer bewezen toen de zanger zijn gezicht liet zien in een der Leidse platen zaken waar hij zijn nieuwste single, „I won't feel alone", per soonlijk aan de kopers en koop sters overhandigde en daarbij in een etui een lok van zijn af geknipte haar aan toevoegde. In de weelde van zijn haar laten de len. zodat het assortiment langzaam maar zeker slinkt. Hoewel dergelijke „acties" ongetwijfeld bedragen tot vergroting van zijn populariteit vindt hU dat niet rampzalig: „Het is wel zo dat m|jn plaat nu overal beter loopt. Maar overigens vind Ik het maar vervelend. Zaterdag vond ik het wel aardig". Hoe vind je je kap sel? „Wel leuk. Ik heb liever langer haar. maar nogmaals, commercieel is het beter dat ik nu dit haar heb. Vooral in Frankrijk en Engeland zijn ze daar nogal kieskeurig in!" Het is van groot belang dat Wally Tax ook in deze landen naam gaat krijgen. „Het levert meer geld op. We zijn van plan om nog dit jaar een speel film te gaan maken. Wanneer we ge noeg geld bij elkaar hebben tenmin- nario, dat ik zelf geschreven heb, is byna af. Er komen allemaal vreem de, gekke dingen in voor. Een lach film dus. Allemaal situaties, die \vy zelf meegemaakt hebben. Zoals het gooien van taarten tydens feestjes. We zyn met ons volkswagenbusje eens een sloot ingereden en na een optreden in Apeldoorn moesten we vluchten over de daken. Dat komt er er een boekje bij met tekenin) karikaturen, waarby ik zelf wi haaltjes schryf". Wanneer Wally Tax praat over „wij" dan bedoelt hij zichzelf en zijn „Outsiders", die nog altijd aan de zijde van Wally te vinden zijn. Wan neer Wally zich niet aan een solo waagt dan wordt hy begeleid door Frank Beek. bassist; Buzz aan de drums en Ron Splinter, sologitaar. Een film dus rond deze jongens. De titel is nog onbekend, evenmin als die van het nummer, dat de Outsiders speciaal in Engeland zullen uitbren gen. E'V ur voor zyn aankomst hadden tieners reeds post gevat en toen hun idool verscheen werd hij be dolven onder het enthousiasme waar mee hy door de Leldenaars werd be groet. Nog juist wist onze fotograaf hem te vereeuwigen, alvorens de Am sterdammer definitief aan het oog onttrokken werd door de krioelende ONTSNAPPING OVER HET DAK TAARTEN GOOIEN MET VOLKSWAGEN IN DE SLOOT Moody Blues. 3. Little bird Tielman Brothers. 4. Tin soldier Small Faces. 5. Baby come back 6. Hello goodbye 7. She's a rainbow- Rolling Stones. 8. Unchained melody David Garrick. 9. Bend me, shape me American Breed. 10. Walk away Renée Four Tops. ■llllllllll De eerste plaat van de Leidse band „The Keystones" is op de markt gebracht. Hij telt de nummers „Faded Flowers" (bedrade bloemen) en „Psychedelic prayer" (psy chedelisch gebed). „Faded Flowers" en „Psychedelic prayer" xijn nummers van hoog psychedelic ge halte. Vooral de elektronische geluiden doen het erg goed. Hier en daar moet nog wat in hun stijl bijgeschaafd worden, maar de band biedt goede perspektieven voor de Leiderbeat in de toekomst. De Keystones zijn allang geen onbekenden meer In de Nederbeatwereld, alhoewel ze niet erg vaak in Leiden zelf optreden. Meestal zitten ze In Zeeland (Kapelle aan de IJssel, Vlissingen, Middelburg, etc.), maar ook b.v. in Friesland (Drachten, Balk, Rijs waar ze eens last hadden met de politie vanwege een te opgetogen zaal en Leeuwarden). Ze spelen jazz, R&B en gaan, binnenkort ook soul doen. Daarvoor zijn ze al aan het repeteren met drie Suri naamse zangers. De groep wordt voor die gelegenheid uitgebreid tot zeven man. Samenstelling De samenstelling is als volgt: organist/so logitarist, Jan Nederlof; slaggitaar, Leo Beuk; basgitaar, Pierre Laroque; drums. Hans Tegelaan. Op de plaat wordt niet gezongen, wél gebeurt dit tijdens de op tredens. De aanbieding van platenmaat schappij Dureco is gebeurd naar aanlei ding van een bandje dat de producer ervan te horen kreeg. Misschien gaat de groep binnenkort weer eens in Leiden optreden en wel op de Leidato. OPLOSSING VORIGE OPGAVE Er werd gevraagd minstens 15 woordjes te maken van de letters voorkomend in het woord televisie. Er kwamen oplossingen binnen met 50 en meer woordjes. Dat was mooi! Maar met het oog op de kleintjes 3 jaar heb ik het getal 15 r by j hij moet het boek komen halen. De volgende kinderen hebben meegedaan: Brenda v. d. Zwet, Roe- lofarendsveen; Hanneke Gieske, Leiden; Astrid Regensburg, Oegst- geest; Gonnie en Ria Baak, Sassen- heim; Perrie Kempen, Hazerswou- de; Sjaak van Werkhoven, Voor hout; Margareth Kuipers, Roelof- arendsveen; Adrie van Diemen, Nieuwkoop; Agatha Plasmeyer, Ha- zerswoude; Simon Vroonhof, Voor hout; Joke Straathof, Zoeterwoude; Nellie v. d. Geest, Leimuiden; Greet Steenbergen, Leiden; Jolanda Smoo- renburg, Langeraar; Nellie Kerk vliet, Roelof arendsveen; Ada van Schie, Warmond; Irma Straathof, Rijpwetering; Alex Senne, Leimui den; Ria v. d. Boog, Katwijk; Mar griet Bavelaar, Leiden; Joan v. d. Vlagt, Sassenheim; Annie Egberts, Ter Aar; Marian Bakker, Roelof- arendsveen; Hans Kallenberg, An- nemarieke Wingelaar, Tilda Bizzo- ni, Leontien Zwetsloot, Marlies Bos man, Henriëtte Bakker, Robert Overaiii, Anita Vorst, Mirjam Blek- kingh, Mary Eyck, Han van Scha- gen, Leonneke de Hey, Jolanda Philippo, Monique v. d. Westen, Roosje van Krimpen, Ton Luyks, Margriet Bavelaar, Ellen v. Beek, Johnny Hoogervorst, Marianne Am sterdam, Marjolein Beyersbergen; Dorien Lamboo, Rieneke Barendse, Rietje Devilee, Johan Sanders, Ro bert Jordens, Desiree Wernars, An toinette Kallenberg, Jan Beugels- dijk, Ingrid Broeders, Yvonne Wis se, Irma Groia. NIEUWE OPGAVE Wat willen deze kinderen worden? Kees: seraglnezwsa Henk: heroudkboe Agnes: tesinfoelet Rita: oeibnr Oplossingen sturen aan: Tante Jo van de Krantentuin, Leidse Cou rant, Papengraeht, Leiden. Een mooi boek wordt verloot. het water en zag allerlei vreemde dingen, die ze later vertelde aan de kleine zusjes. Toen de kleinste zeemeermin vijftien jaar werd, mocht ze ook opduiken. Wat zag Een groot schip met drie masten. Er stond een jongen op die boot. Het begon te stormen, het schip brak in tweeën en de jongen zonk in de diepte vlak bij de jongste zeemeermin. Ze zwom met hem naar het paleis en daar werd hy goed verzorgd. Toen de jongen zijn ogen open deed vroeg hij naar zijn moeder. De zeemeerminnen brach ten hem samen naar het strand. Daar liep iedereennog steeds te zoeken naar de jonge prins, want dat was de jongen. De Koning was heel blij dat zyn zoon gered was. De prins hoorde dat de kleine zee meermin hem gered had. Met een sterke boot ging de prins op zoek naar de zeemeermin. Hij vond haar en een poosje later trouwden ze. Ze leefden nog lang en gelukkig. Marianne Amsterdam: Annie wil niet naar school Om naar school te gaan Op een dag zei meester Daan: „Je komt elke dag te laat Nu wordt ik nog eens kwaad" Een dag later zei haar moe: „Wil je niet naar school toe? Maar je moet toch leren Als je al die keren Niet naar school toe gaat Word je heus geen goede maat Ga maar gauw myn kleine meid Ook al heb je weer geen tyd Speel nou niet meer met de kat Want die is o zo nat". „Nee moe ik heb geen zin Toe mag ik er in?" „Je bent nog veel te klein Om van school af te zyn." 'Iirjam Blekkingh: De kaboutertjes Er was eens een klein, piep-klein kaboutertje, Draaineus heete hy. Hij was zó klein, dat je hem niet kon zien. Hy woonde met zyn va der, moeder, broertjes en zusjes in een kabouterhuisje. Op een dag ging Draaineus met zijn broertje Lopertje naar het bos. Toen ze een eindje gelopen hadden, zag Draai neus iets zwarts in een kuil liggen. „Wat zou dat zyn?" vroeg Draai- „Ik weet het niet. Laten we eens gaan kijken." Samen liepen ze naar de kuil. Ze groeven met hun kleine handjes de kuil open en wat lag daar? Een toverstafje! „O, ik zal proberen een paar to verspreuken te maken," riep Loper tje. Hij bedacht zich even en riep: „Hoselie, oppela boem!" en ineens was Lopertje verdwenen. „O, riep Draaineus, „nu moet ik een toverspreuk verzinnen om Lo pertje terug te krijgen en hij riep: „Aleens-jenen boem". Hij zwaaide met het toverstafje en opeens was Lopertje er weer. „We gaan weer toveren," zei Draineus, „ik wil een masker. Hier heb jij het stafje." „Wat moet ik zeggen?" zei Lo- „O, zeg maar een paar gekke woordje". Lopertje dacht even na, zwaaide met 't stafje en toen: „Otela-abanda- boem." Opeens had Draaineus een kroon op zyn hoofd. „Ach nee, zó'n ding wil ik niet hebben. Kan je hem niet wegto- „Ik zal het proberen," zei Lo- l daar had Draaineus een masker op zyn gezicht. Na een poosje wilde hy het masker weer wegtoveren, maar ze konden geen enkele spreuk vinden. „Willen we de kuil nog eens die per graven?" Samen graaiden ze de kuil ver der open en daar riep Draaineus: „Ik voel wat." Hij haalde met zijn kleine handjes een boekje naar „O, een toverboek", riepen ze alle twee tegelyk. „Hè, hè, eindelijk een toverboek. „Kom we moeten naar huis," riep Lopertje. „We gaan alles aan vader en moeder laten zien." Wat waren ze allemaal bly. Ze konden nu toveren wat ze maar wilden. Jolanda Philippo: Het jongetje dat het duimen niet af kon leren In Vriemeltjesdam woonde een jongetje dat alqd maar duimde. Zijn vader had al een keer gezegd: „Josje, Josje, wanneer zal je het duimen eens afleren". „Dat weet ik niet vader." Op een avond zei vader tegen moeder: „Straks als Josje vast slaapt, zal ik een doekje met mos terd en zout om zijn duim binden dan zal hy het duimen wel afleren." Toen vader en moeder naar bed gingen, namen ze mosterd, zout en een lapje mee. Josje sliep als een roos met zijn duim in z'n mond. Voorzichtig bonden ze het doekje om zyn duim. Josje merkte niets, maar toen hy 's morgens wakker werd, nam hy dadelijk zijn duim. „Bah! wat vies!" riep hij. Een paar dagen likte hij er niet aan, maar toen begon het weer van voren af aan. Foei! Josje was al tien jaar. Dag kinders. Volgende week weer VeTANTE JO en NEEF TOM taiiinnn Welle Land? DE DRIE OP VAKANTIE andere boten. Deze keerden sloegen op de vlucht. De helicop- taire had ze echter zo ingehaald en haalde nog een keer dezelfde grap uit. Zo zaten de boten opgesloten u' if De kinderen vertellen De kleine zeemeermin de hofzt konden wel drie honderd jaar oud worden. Als ze vyftien jaar waren mochten ze bo ven het water kijken en dat was een grote gebeurtenis. Dan zwom de jarige over het oppervlak van de «i was de enige mogelijkheid, omdat de politie inmiddels was aan gekomen hielp dat ook niet veel. Zo kon de hele bende dus worden ingerekend. De jongens lieten de boot achter, want doordat 't vuur nog niet uit was konden ze niet ver der en gingen met de politie mee naar Trier. Daar aangekomen werden ze ont vangen door de commissaris, die hen namens de Franse en Duitse politie en Interpol bedankte. Daar na werden ze naar een hotel ge bracht, waar ze een beetje op ver haal konden komen. Ze waren nu helemaal opgelucht en natuurlijk erg bly, dat het hele avontuur zo goed was afgelopen. De inspecteur, die bij hen op de boot was geweest vanaf Parijs, was weer vertrokken. Ons drietal praatte nog een tydje na en ging toen naar bed; maar niet voordat ze in bad geweest wa- De volgende ochtend werden ze vrij laat wakker. Toen ze beneden kwamen om te ontbijten lag er by de receptie een brief van de com missaris van Trier voor de jongens. Hy vroeg ze, of ze in de loop van de middag nog even langs wilden komen op het bureau. Ze hadden dus nog een hele tyd om zich te vermaken. Eerst belden ze echter hun ouders op, zodat die zich niet meer ongerust hoefden te maken. Maar daarna gingen ze de stad in.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 10