LOSBOL CLAS THUNBERG ATTRACTIE VAN EERSTE WERD GROTE WINTERSPELEN BOBSLEEËN: FANCLUB ARD SCHENK Postzegels van enorme fanmail Kees Verkerk voor blindengeleidehonden ZATERDAG S FEBRUARI 1968 Intieme première in Chamonix 1924; bonte ijsshow in Grenoble 1968 DEN HAAG Olympisch jaar 1968. Van 6 tot en met 18 februari organiseert Frankrijk de tiende Olympische Winterspelen. Het is een opvallend brokje olympische historie, dat Frankrijk ook vierendertig jaar geleden de eer te beurt viel de première van het olym pische winterfestijn te verzorgen, toen van 24 januari tot 4 februari in Chamonix. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad eer het zover was. Onmiddellijk na afloop van de eerste wereldoorlog waren er al stemmen op gegaan om ook de winterspelen in het olym pisch schema te betrekken. In 1921 werd de knoop doorgehakt op de zitting van het Inter nationaal Olympisch Comité in Lausanne. Een belangrijke zitting, want in de eerste plaats werd Parijs aangewezen om de achtste Olym pische Spelen (1924) te organiseren. Het was de wens van de stichter der moderne spelen, Pierre baron De Coubertin, geweest dat op de dertigste verjaardag van de Olympische Spelen zijn geboortestad Parijs weer eens het olympisch centrum zou zijn. De hoge heren van het Internationaal Olympisch Comité dachten er niet aan deze wens langs zich heen te laten gaan. Belangrijker nog was het besluit de basis te leggen voor een nieuw internationaal sport- feest, de Olympische Winterspelen. Bij wijze van proef werd, zoals officieel genoteerd staat, het organisatie comité in Parijs het recht gegeven in Chamonix de Winterspelen ten doop te houden, onder bescherheer- schap van, uiteraard, het Internationaal Olympisch Comité. Chamonix werd dus een olympische testbank. Overleven tenminste zo belangrijk als winnen angstwekkende strijd om medailles DEN I1AAG Sensationeel, spectaculair en angstaanjagend. Deze drie kwalifi caties z(jn van toepassing op een sport die in ons land vrijwel geen bekendheid geniet: bobsleeën. Een lange IQit van ernstige ongevallen beklemtoont het gevaar dat aan deze vermetele sport is verbonden. Toch hebben zelfs ongelukken met fatale afloop nauwelijks afbreuk gedaan aan de populariteit van het „bobben". Integendeel, de belangstelling van de zijde der deelnemers is voor de komende Olympische Spelen bijzonder groot. Dan zullen de deelnemers weer met een snelheid, die vaak de 150 kilometer benadert, langs de steile ijswanden naar beneden suizen. De twee- en vierpersoons bobben zullen in hun angstwekkende strijd om de medailles als variant op de olympische gedachte gebruiken: „Hier Is niet het winnen belangrijk. het lei Met eerzucht en training nationale sportheld De bedoeling was dan ook dat het olympische probeersel in de luxueuze Franse wintersportplaats niet de offi ciële betiteling „Olympische Winter spelen" zou krijgen. De heren van het I.O.C. wilden eerst de kat eens goed uit de boom kijken. Mocht het-niet slagen, dan was er nog geen man over boord. Tegen alle verwachtingen in men was aanvankelijk verre \an opti mistisch gestemd werd Chamonix een olympisch klapstuk, zo zelfs dat' in 1925 op de jaarvergadering van het I.O.C. in Lissabon eenstemmig aan de spelen van Chamonix de naam van „De eerste winterspelen" werd gekop peld. Na de première in 1924 mag Frankrijk na een dikke veertig jaar weer de winterspelen op stapel zetten. In ver gelijking met 1924 zal er natuurlijk een enorm verschil zijn. In die tijd was men nog zuinig, werd er ai.gstig ge let op elk dubbeltje c.q. franc. Tegen woordig is de mentaliteit zo, dat er niet op een ton meer wordt gekeken om van het hele festijn toch maar zo'n briljant mogelijke olympische show te maken. Dat alles in feite tegen de be doelingen van de brave baron De Cou bertin in, die er nooit en te nimmer aan heeft gedacht van zijn creatie een olympische showbusiness te maken. Het is er dan toch van gekomen en dat is ietwat spijtig, omdat daarmee het ware karakter van de spelen danig is aangetast. Men zegt niet voor niemen dal. dat met Helsinki 1952 het tijdperk van de ware Olympische Spelen werd afgesloten. Daarna heeft in de ver grotende trap het showelement vat ge kregen op het grootste en mooiste sportevenement In de vier jaren, een gevolg van hoogconjunctuur, een ge volg ook van een geheel andere men taliteit van het mensdom. De Olympische Winterspelen In Gre noble moéten een doorslaand succes worden. Maar zij zullen tevens een bonte ijsshow te zien geven, die zijn weerga in de historie der winterspe len nog niet heeft gehad. Of daarmee het sportieve gedeelte zoveel beter, om rijden en hardrijden. Bij het kunstrij den kwam het olympische goud terecht bij de Zweed Gillis Grafstrom en bij de Oostenrijkse Szabo-Plank. De No ren, meesters op de ski, eisten vier gouden plakken op; de jonge Thorleif Haug was zelfs een drievoudige gou den winnaar. Canada had bitter wei nig moeite om het ijshockeytoernool te winnen met beginnelingen als Ame rika en Engeland. Noorwegen behaalde overigens de grootste olympische buit, Finland werd tweede, Amerika derde en daarna volgden Engeland, Oosten rijk. Zweden. Zwitserland. Duitsland. Clas Thunberg, die zich op zijn ziek bed „bekeerde" en slaagde in het doel dat hij verbeten nastreefde. te overtroeven. De lijst van lauweren van Clas Thunberg is haast ongeloof waardig: vijfmaal wereldkampioen, viermaal Europees kampioen, viermaal olympisch goud, eenmaal zilver en een maal brons. Het mag er wezen. Clas Thunberg, thans een fikse zeventiger, werd na het wereld kampioenschap in 1935 te Oslo schaatsprof in Amerika. Dat kon toen ook aljan lutz Gelijk bij het autoracen extra-aantrekkingskracht op de deelnemers uit te oefenen. In alle winter- sportlanden geniet het bobsleeën een toenemen de populariteit. Er be staat een internatio nale bobsleebond (de fé- dératlon Internationale de bobsleigh et de tobog ganing waarvan een tiental landen lid zijn. Deze bond organiseert talrijke Internationale wedstrijden en ook de Europese kampioen schappen staan onder haar supervisie. Bij de laatste kampioenschap pen had men de pech dat niet het gehele program ma afgewerkt kon wor den wegens de overvloe dige sneeuwval. Bij de strijd om de Europese ti tel tweemansbob werden de Duitsers Wolfgang Zimmerer en Peter Ut- zenschneider gemakkelijk Europees kampioen om dat men uit veiligheids overwegingen do wed strijden niet kon vervol gen. Met stuk touw Tal van voorschriften en reglementen zijn erop ge richt om het alom aan wezige gevaar zoveel mo gelijk in te dammen. Sinds in 1884 twee En gelse toeristen in een houten slede van de hel lingen naar beneden gle den en daarmee de kiem legden voor de bobslee - sport, is er enorm veel veranderd. Toen werden simpelweg twee sleden aan elkaar gebonden met een stuk touw waarbij de voorste man stuurde ter wijl do achterste man de snelheid (met de voeten op de grond) moest con troleren. Nu moeten de sleden en de bemannin gen zich volgens de regle menten van de Inter nationale bond gedra gen tijdens de Internatio nale wedstrijden. Een vlerinansbob dient bij voorbeeld een totale leng te te hebben van 380 cm, een spoorbreedte van 67 cm, dikte van het sle dehout van tenminste 10 mm, terwijl het gewicht 165 kg moet zyn. Het ge wicht van de vier mannen mag de 400 kg niet over schrijden terwijl bij de t.\veepersoons het maxi male gewicht 200 kg mag bedragen. Dit ls geen eenvoudige opgave, want ln dit ge wicht zijn begrepen es sentiële onderdelen van de uitrusting, zoals de helm, llchaamsbescher- mlngen voor borst en schouders, een onbreek bare sneeuw- en stof bril, extra-gevoerde hand schoenen, dikke rubber zolen en aangepaste kle dij. ZIJ moeten zich voor elke wedstrijd laten verzekeren en de mini mum leeftijd voor derge- het duidelijk te zeggen," interessanter Canada. België, Tsjccho-Slowakije en zal zijn dan bij de glanzende intieme première in de twintiger jaren, valt te betwijfelen. Nederland niet Vier takken van sport stonden op het programma van de eerste Olympische Winterspelen: ijshockey, skiën, kunst- heeft de meeste leden in Limburg en Zeeland (Van onze sportredactie) ANNA PAULOWNA Jazeker, Ard Schenk kan rekenen op de steun van ai z|jn mede-gemeentenaren in het uitgestrekte Anna Paulowna en ook de gemeenschap van Wieringerwaard ziet in hem een idool. Maar een sup portersclub kent Ard Schenk niet. Dat mag merkwaardig klinken als men ziet hoe snel de toch al grote belang stelling voor de schaatssport in Noord- Holland is gegroeid na de successen van Schenk en hoe'juist zijn presta ties voor een goed deel oorzaak zijn geweest van het ontstaan van de Stichting Schaatssport in Oudesluis. De populariteit van de rijder uit An na Paulowna mag dan met het woord sympathie beter tot zijn recht komen, de aanhang van Ard Schenk heeft zich verenigd in „Fanclub Aid Schenk", waarvan de leiding nog juist binnen de grenzen van Noord- Holland is gezeteld: Marjan Beyer, Ohmstraat 38, Hilversum Als wij zeggen dat zij dol op hem is, bedoelen wij eigenlijk dat zij gek van hem is. Ze weet alles van hem en ze houdt zijn vorderingen, op welk ge bied dan ook, nauwkeurig bij in het „clubblad" dat om de vijf zes we ken verschijnt. Ard Schenk 't blijkt duidelijk uit de ledenlijst van zijn fanclub is „in" bij jonge meisjes. „Ja. de jon gens staan er eigenlijk wat zielig lus sen", mijmert Marjan boven de lijst die zo'n slordige 450 namen bevat. Marjan Beyer is voorzitter, secreta ris en penningmeester tegelijk. Dat schijnt voor een fanclub niets bijzon ders te zijn. En toch vraagt die func tie nog wel wat, want alle leden dra gen per jaar trouw 5 gulden af en dat betekent dat een bedrag van 2.250 gulden ln de kas van de fanclub vloeit. Paspoort Wat er met dat geld gebeurt? We gaan naar wedstrijden toe. Nou ja, voor Oslo, Grenoble en Gothenburg is er niet voldoende geld, maar alle wed strijden ln Nederland bezoeken we ze ker. En de leden krijgen behalve het clubblad ook nog een foto met hand tekening van Ard". Die ene handtekening is blijkbaar voor de fans niet voldoende, want sinds kort beschikken de leden over Marjan Beyer: dagelijks bestuur een „fanclubpaspoort" dat voorrang geeft als Ard z'n „handtekeningentob) sessies" houdt. Marjan voegt er trots aan toe: „Hij heeft zich er prima aan gehouden, de laatste keer". Noorse meisjes Marjan Beyer, 18 jaar, assistente op de giro-afdeling van een spaarbank in Hilversum is in september 1966 be gonnen met de fanclub. „Een meisje uit Enschede wilde een klein clubje oprichten, zoals ze ln een damesblad vermeldde. Maar ja, de belangstelling liep enorm op en dat kind was pas vijftien jaar. Ze kon het allemaal niet aan en toen heb ik het maar overge nomen". De belangstellenden meld den zich uit het hele land. Friesland en merkwaardigerwijs Limburg en Zeeland tellen nu de meeste le den in de fanclub, die ook nog drie lub Ard Schenk. lijst heeft Het wordt een drukke tijd voor Mar jan, want de fanclub stuurt vóór elke belangrijke wedstrijd een aanmoedi gingstelegram en voor zover daar toe reden is na de wedstrijd een gelukstelegram. Regelmatig laat Ard Schenk in brieven naar zijn centraal georganiseerde fans van zich horen en in het clubblad kunnen zij er kennis De fanclub hoopt binnenkort bijeen komsten te beleggen in het gehele land om „bepaalde zaken te bespre ken", zoals Marjan het uitdrukt. En verder? „Enige leden worden bij loting aangewezen om op kosten van de club naar bepaalde huldigingen te gaan". En met Marjan hopen de fans dat er dit seizoen nog iets te huldigen valt Bevroren voeten De grote attractie bij de olympische winterpremière was de Finse hardrij der Clas Thunberg, witmaar van het goud op de 1500 meter (2.24.8) en 5000 meter (8.30) en van net zilver op de 500 meter (43.4). Clas Thunberg, die een boek over zijn carrière al3 hard rijder heeft geschreven, getiteld: „Ge heel alleen tegen de Noren", was een atleet met een enorme wilskracht In zijn jeugd was hij een jongeman, die „trijntje en wijntje" niet links liet lig gen. Na een lustig feestje was hij in een zware vriesnacht de weg kwijt ge raakt en had daarvan een paar be vroren voeten overgehouden. Hij werd eraan geopereerd maar als pijnlijke herinnering aan de nachtelijke zwerf tocht bleef hij aan zijn voeten een paar vorstbulten behouden, waarvan hij later, toen hij weergaloze triomfen vierde als hardrijder, zeer veel last heeft gehad. Eer het zover was, had Thunberg nog het nodige met zichzelf te doen. Hij liep een ernstige influenza op, besloot op zijn ziekbed anders te gaan leven en schafte op slag en stoot nicotine en alcohol af. Toen hij weer op de benen stond, werd hij hardrijder op de schaats. Aanvankelijk werd in de Finse schaatswereld hartelijk om de losbol Thunberg gelachen. Daardoor werd hij juist extra geprikkeld. Lijst van lauweren Zijn techniek was niet best, maar hij trainde dat de stukken eraf vlogen. Daarbij werd hij gevoed door een enorme eerzucht. Hij zou en moest een nationale sportheld worden, zoals voor hem een Oscar Mathisen. En hij slaagde. De afstand waarop hij zich het beste thuis voelde, was de 1500 me ier, maar hij is er toch nooit in ge slaagd het wereldrecord van Mathisen op die afstand (2.17.4 in 1914 te Davos) f Teamwork moet perfect zijn. de finish komen HJke wedstrijden Is >e*- tien Jaar. De baan, waarop tijdens de Olympische Winter spelen om het eremetaal zal worden gestreden, la door de speciale bouw constructie bijzonder vei lig, zowel voor de deelne mers als het publiek. De bochten van het circuit worden gevormd door een stenen muur die op som mige plaatsen zelfs 4,5 meter hoog ls. Daar bo venop ts nog een houten schutting gemonteerd zo. dat het uit-de-bocht-vlie- gen geen al te ernstige gevolgen met aloh sal brengen. Concentratie Het gevaarlijkste van elke baan zijn ongetwij feld de scherpe bochten (ongeveer acht) die meestal ook de aanlei ding zijn van ernstige ongevallen. Juist ln deze bochten la het voor de stuurman zaak om alle concentratie op to bren gen, want één verkeerde beweging aan het rad kan fataal zijn. Ook de remmer heeft een zeer verantwoordelijke taak. Hij dient de remhandel gelijkmatig aan te trek ken wanneer hy dat nood zakelijk acht. Ontbreekt er Iets aan het teamwork In de bobslee, dan vliegt de gehele ploeg uit de haan en la het aan het team van doktoren by elke Internationale wed strijd doen ten minste zes artsen dienst om de „schade" zoveel mogelijk to herstellen. Af en toe BIJ de vlerpersoonabob neemt de stuurman vóór ln de gestroomlijnde sleds plaats terwijl de remmer meestal als derde ln de slede zit. Men start op een hoge annlooproute. De andere twee teamle- Maximaal gewicht 100 kg per man (inclusief uitrusting) den lopen dan langs de slede en springen erin wanneer het gevaarte enige snelheid heeft ge kregen. Het publiek krijgt overigens niet zo veel van deza spectacu laire strijd te zien. Slecht* af en toe ziet men de vier helmen van de coureurs boven de wltts sneeuw- rand uitsteken om dan met een tomeloze vaart van 75 tot 150 kilometer ln de ourvebaan naar be neden te flitsen. Bij de vlerpersoonabob zi)n de Duitsers favoriet voor het olympisch goud. Zij worden echter op ds voet gevolgd door ds Amerikanen en Zwitsers, die In Grenoble voor een verrassing kunnen zor gen. BIJ de tweemansbob ben Is de strijd geheel open. De Italianen wor den als de grootste favo rieten beschouwd maar ook uit Amerika schijnt een uitstekende afvaardi ging naar Grenoble t« komen. HERMAN VAN BERGEN <Van onze sportredactie, PUTTEKSHOEK Corretje Groeneveld, secre taris van de „Supportersclub Kees Verkerk" en van de wereldkampioen persoonlijk, kijkt ver legen als hij verslag moet doen van zijn werk zaamheden die vader Verkerk (roepnaam: Pleun) hoog aanslaat. „Zonder Corretje", zegt Pleun, „zou de supportersclub het niet kunnen." Corretje loert met een lichte blos op de wangen na zoveel lof naar de punten van zijn schoenen, alsof hij verwacht dat die er ieder moment zullen afvallen. Twintig jaar is Corretje en hij werkt, met honderden dorpsgenoten, in de plaatselijke suikerfabriek, het geboortehuls van de „Supportersclub Kees Verkerk". Zijn vr(je tijd offert hij glimlachend op aan de werkzaamheden, die hij In het belang van Kees Verkerk vrijwillig op zich nam. Voornaamste bezigheid: het sorteren en beantwoorden van de honderden brieven, die wekelijks naar „café Verkerk. Puttershoek" verstuurd worden. Corretje heeft er al drieduizend verwerkt dit schaatsseizoen en het ziet ernaar uit, dat hy een record gaat breken. „Vorig jaar", aldus Corretje. „waren het er vierduizend. Dat aantal zal volgens mij nu overtroffen worden, want de plek reacties op de Olympische Spelen en wereldkampioenschap - moet nog komen". Alle brief- en kaartschryvers krygen van Corretje - handelend namens Kees een antwoord. De dankbetuiging voor stimulerende woorden, goede raad of een eenvoudige groet bestaat uit een fraaie zwartwitfoto (die de supportersclub twaalf cent kost) en een gedrukt kaartje waarop Kees zyn erkentelijkheid voor de moeite en belangstelling uitspreekt. Corretje sorteert alle zendingen. Briefkaarten by briefkaarten, verzoeken om advies by elkaar en zo gaat Corretje maar door. In rustige ogenblikken werkt Kees Verkerk zich door de stapels heen; thuis, in het café vnn zyn vader of tfjdens reizen en verbiyven in het buitenland. De fanmail wordt voor een groot deel beheerst door correspondentie uit Scandinavië (één op de tien, heeft Corretje berekend) en die post wil Kees altijd bovenop de hoop hebben „Hy leest ze allemaal", weet Corretje. Als dat Corretje Groeneveld onmisbare rechterhand van supportersclub gebeurd Is. gaat de hele zaak In 'n grote prullenmand „Want", zegt Corretje, „je kunt toch niet alle» gaan bewaren. De opvallendste brieven wel natuuriyk. Die houden we apart. De rest wordt vernietigd". Enveloppen niet. Dlo houdt Corretje secuur byeen voor kruidenier Cees dc Geus, die blind Is en met de postzegel» waardevol werk kan doen by de opleiding van geleidehonden. Suikerfabriek De kosten, verbonden aan het beantwoorden van de post. draagt de supportersclub, bijna zeshonderd leden sterk. Men stelt xlch tot doel, zoals Iedere organisatie van dit soort, de .sportman financiële steun te geven In bijzondere gevallen. Kees Verkerk kreeg van zijn trouwe aanhangers dlo vorig Jaar na de wereldkampioenschappen verenigd werden ln de supportersclub - een set filmmateriaal ter waarde van drie mille, z(Jnde de contributie van ongeveer zeshonderd fans, die een dubbultje per week betalen. „Toen we begonnen", signaleert Corretje, „hadden we tweehonderd leden. Byna allemaal mensen van de suikerfabriek, want daar werkten Aard van Kleef en Henk Hartman, die op het Idee kwamen een supportersclub voor Kees te stichten. Nu zitten onze leden ln alle delen van het land Twee keer per Jaar komen de fans bijeen: eenmaal voor de jaarvergadering, die voor het grootste deel bestaat uit 't financieel verslag van penningmeester Henk Hartman, en een keer voor een grote balavond. Daarnaast zien de leden elkaar natuuriyk regelmatig by de wedstryden. ook in het buitenland. Maar ln Grenoble zal Kees Verkerk het zonder veel supporters moeten doen. „Du trip 1» te duur", vindt Pleun Verkerk, die de supportersclub geld en werk bespaart door zelf ook een en ander aan public relations voor zyn zoon ta doen. Pleun Verkerk liet w^ndtegels maken en transfers oftewel „opplakplaatjes". Daarnaast la h(J ■»p een joviale en royale manier ambassadeur voor de schaatssport in het algemeen. HIJ gaat op eigen initiatief buitenlandse schaatsers van vliegvelden halen en geeft hun, ais dat nodig ls. onderdak in zyn huls.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 13