D
Toch nog 3 kerken
in bisdom R dam
100 DULDEN
VERKEERSSLACHTOFFERS
VERGETEN VOLKSGROEP
„IK HEB LIEVER EEN
KONINGIN, DAT VIND IK
VEEL VORSTELIJKER"
Wille veen ziet
niets in
spaarbrieven
Het tient je van Klip
Woonwagen-
wet aanvaard
Trage werking
waarborgfonds
WOENSDAG 31 JANUARI 1968
DE T,F,IPSE COURANT
PAGINA 5
voor het ontwerp woonwagenwet, dat
RAKENSTEYNin
afbeeldingen, die
voorkomen in het boek
„Ons Oranje Kind" van
David Wijnbeek, uitgegeven
bij La Riviere en Voorhoeve
te Zwolle. Zo'n inkijkje in
't huis van prinses Beatrix,
die woensdag haar verjaar
dag viert, zal bij menigeen,
zeker, bij de vrouwelijke
v menigeen, de vraagdoen
rijzen, waar nu wél de wieg
zal staan van de kleine
Willem-Alexander. Dat is
ongetwijfeld de zolder, beter
gezegd de zolderverdieping,
want zo zolderachtig als de
aanduiding zolder doet
veronderstellen is die zol
der nu ook weer niet:
achter de vier dakkapellen
onder het koepeldak zijn
evenzovele logeerkamers
met evenzovele badkamers
te vinden, accommodatie
genoeg, ook voor een vor
stelijke baby, om zich thuis
te kunnen voe\en.
Ook drvtUètaü is te vinden'
in het boek van David
Wijnbeek, dat als. onderT
titel heeft meegekregen
„Kaleidoscoop van wiegen
en eeuwen ter gelegenheid
van de blijde komst van
prins Willem-Alexander".
De schrijver heeft zo niet
een encyclopedie dan toch
wél een handboek gemaakt
over de geboorte, met de
pretentie „alles te geven
over Willem-Alexander".
Tot en met „de vervaarlijke
snor van een heer van de
pers of t.v." is alles mmu-
tieus genoteerd. Het Huis
van Oranje is .poor1' 'dé
schrijver een heilig huis en
soms zou men willen, dat
hij wat minder negentiende-
eeuws was in sc'n benadering
van het vorstenhuis, maar
wie daaraan voorbijziet kan
menig amusant en interes
sant detail vinden, ook uit
de historie. Uit 't verleden
en het heden een citaat:
Over Anna Pauiowna, ge
malin van Willem II:
,JIaar hofhouding werd
tot in de kleinste onder-
a tien minutieus geregis
seerd. Zélfs al» zij in de
tuin wandelend een zak
doekje nodig had, vroeg zij
dit eerst aan haar hofdame,
die het dan weer aan de
kamerdienaar vroeg, wélke
laatste zich tot die lakei
richtte. Die droeg een tasje
met een aantal kanten zak
doekjes. Na het gebruik
liet de koningin het vallen,
de hofdame schreed voorbij,
de kamerdienaar eveneens,
de lakei pakte het op". Zo'n
lakei was daarbij dan ge
kleed in groot gala: zwarte
'Ast'eek, blauwe'rok, wit ïéreit
broek, zwarte laklaarzen
met gele kappen én hij ib'hs'
rijk versierd met gouden
snoeren en tressen, passe
menten en knopen.
Citaten uit opstellen van
kinderen bij de geboorte
van Willem-Alexander: „Ik
heb liever een koningin,
omdat ik het veel vorste
lijker vind. Een president
kost veel meer, zoals
Soekarno met al die vrou
wen. En dan de geboorte
van onze kleine prins. Ik
vond het een reuze gezellige
dag. Alleen 's avonds toen
het bekend werd gemaakt
vond ik die man niet erg
enthousiast, dat kwam mis
schien, omdat het langs
menten en knopen".
Jk vind het leuk voor de
prins en de prinses, dat er
een baby is gekomen en
het kindje zélf is ook wél
leuk, maar ik ben zélf niet
zo oranjeachtig. Ik loop
niet graag met een petje op
mijn bol en een stok met een
balletje eraan. Dat is mijn
fhéhiWg en ik weet ëf geen
betere voor. Maar ik vind
ïièt öranjefiüis wet één
mooi huis met een prachtige
tuin".
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Minister Witteveen
(Financiën) heeft zich gisteren in de
Tweede Kamer weinig geestdriftig ge
toond over de suggestie van S.E.R.-voor-
zitter drs. De Pous ter introductie van
spaarbrieven. Bij de behandeling van
de begroting van dr. Witteveens depar
tement hadden verschillende Kamerleden
de mening van de minister gevraagd
over de gedachte van drs. De Pous om
in plaats van belastingverlaging spaar
brieven uit te geven, deels ter bevorde
ring der besparingen deels om geld te
krijgen voor investeringen. De bezwa
ren van minister Witteveen richten zich
met name op de aflossing, die voit zal
moeten plaatsvinden. „Daarover zijn
minister Vondeling en staatssecretaris
Hoefnagels ook gestruikeld toen zij een
spaarbrievenplan hadden. Men ver
schuift de kapitaalmoeilijkheden dan
naar de toekomst".
Twee jongens ter
dood veroordeeld
CHICAGO (Reuter) In Chicago zijn
twee jongens van respectievelijk 18 en
19 jaar ter dood veroordeeld, nadat zij
schuldig waren bevonden aan het doden
van een 14-jarige en een 15-jarige
schooljongen, die geweigerd hadden tot
een jeugdbende toe te treden. De te
rechtstelling van de twee veroordeelden
zal op 18 april op de elektrische stoel
plaatsvinden.
VERKOOP VAN
KATHEDRAAL
VERSCHUIFT
BOUWSTOP
Dit op zichzelf verheugend grote
tal had evenwel een bouwstop voor
tot gevolg. Eind 1967 immers wa
voor 6,7 miljoen gulden geleend tegen
een rente van 6Vs procent gemiddeld.
Men achtte het niet verantwoord nog
meer lasten op zich te nemen en 1968
zou voor het eerst sinds de oprichting
van het bisdom een blanco jaar voc
kerkenbouw zijn geworden, ware
niet dat het kerkbestuur van de kathe
drale kerk uit de opbrengst bij de
koop het bisdom 4,24 miljoen gulden
beschikking had gesteld, waarvan
miljoen gulden als gift. Met een deel
van dit geld kon het bedrag aan
staande leningen tot 3,5 miljoen gulden
worden teruggebracht. Bovendien kon
een miljoen gulden voor de kerkebouw
in 1968 worden bestemd.
Dit gevoegd bij het bedrag dat door
al gebouwde kerken en noodkerken
wordt afgelost (negen ton) en in de
loop van het jaar nog beschikbaar komt
uit de collecte bijzondere noden en ker-
kenbouwzondag (1,2 miljoen gu
maakte het mogelijk om in 1968 toch
nog drie kerken (en een noodkerk) in
aanbouw te nemen. Overigens zijn in
het bisdom nog voor ongeveer dertig
nieuwe kerken terreinen gereserveerd.
Het bedrag van 1,2 miljoen gulden,
te verkrijgen uit de opbrengst van
wekelijkse collecte bijzondere noden
de collecte van komende zondag is ui
teraard een raming. Deze is nagenoeg
gelijkgesteld aan de opbrengst van vorig
jaar (1.210.000 gulden), maar de laat
ste jaren wordt er steeds minder voi
kerkenbouw opgebracht: in 1966
het 1.370.000 gulden en in 1965 nog
1.490.000 gulden. In twee jaar dus
daling van bijna drie ton. Bij het bisdom
wordt als voornaamste reden voor deze
daling een verminderde waardering
het kerkgebouw vermoed, maar
maakt er de kanttekening bij, dat deze
mening vooral te horen is bij me
die al een kerk hebben. De katholieken
die nog op een kerkgebouw wachten
dringen wel degelijk op kerkbouw
Overigens is het teruglopen vai
collectes voor kerkenbouw een lande
lijk en niet alleen katholiek verschijnsel.
Landelijk brachten de kerkenbouwcollec-
tes (inclusief die op kerkexbouwzon-
dag) in 1965 nog ruim acht miljoen gul
den op, in 1967 was de opbrengst ge
daald tot 7,1 miljoen gulden. In de
ven bisdommen moesten dit jaar vol
gens plan 38 kerken worden aanbesteed,
waarmee meer dan 20 miljoen gulden
gemoeid is. Misschien zal dit program
ma evenmin als dat van vorig jaar ge
realiseerd kunnen worden.
Het bouwprogramma 1967 vermeld
de 35 kerken. Het bisdom Rotterdam
moest echter om financiële redenen
bouwstop opleggen en in de bisdom
men Utrecht, Den Bosch en Roermond
werd het bouwprogramma niet gehaald.
Daarentegen besteedde Haarlem 10 ker
ken aan, in plaats van de voorgeni
6. En in plaats van 6 noodkerken die op
de lijst stonden, werden er 14 gebouwd.
Het aantal aanbestede, definitieve ker
ken kwam vorig jaar op 25 en m<
bouw daarvan was 17,6 miljoen gulden
gemoeid. Voor de bouw van de 14 nood
kerken was ruim een miljoen gulden
nodig. In de loop van 1967 kwamen 30
definitieve kerken gereed en aan
eind van dat jaar waren nog 34 kerken
aanbouw. Voor een totaalbedrag
23,4 miljoen gulden
(Van onze.parlem,entair.e redactie) -
DEN HAAG Een meerderheid van
de Eerste Kamer heeft zich gisteren, na
aanvankelijke bezwaren, uitgesproken
(Van een onzer
verslaggevers)
Begaan met het sterk
gedevalueerde lot van het
Engelse volk besloot foto
graaf (in Krimpen aan de
Lek) en boekhandelaar
(in Lekkerkerk) Huibert
Klip begin januari om elke
maand tien gulden van
zijn inkomen te reserveren
voor de Britse bleekneus
jes. Met dat gebaar haalde
hij royaal de Rot
terdamse krantekolom
men en de bandrecorders
van toestormende radio
reporters. „Dat is geen
kunst", geeft Klip achteraf
stralend toe, „zeg maar,
in welke krant je me wilt
hebben en dan zorg ik
wel, dat het voor elkaar
komt. Voor een gek stunt je
zijn jullie immers altijd te
Tegen alle familieklippen
op boksende Huibert
(„mijn ene broer is een
hele grote baggerjongen en
Adri heeft net drie knotsen
van Rijnschepen gekocht")
heeft juist Engeland tot
voorwerp van zijn oever
loze genegenheid gekozen,
omdat hij indertijd op zijn
huwelijksreis in 't hemel
bed van Betty Field in
Yorkshire verzeild is ge
raakt. Het is duidelijk
zichtbaar, dat dit opont
houd hem buitengewoon
bevallen is. „We waren te
arm om te lachen", zegt
hij, „maar toch bracht
Betty ons elke morgen het
ontbijt in een ander ser
vies, Kijk, dat tekent een
volk. Wij lompe Hollanders
zijn alleen maar op geld
uit, wij willen verdienen,
maar de Engelsen kan het
niet schelen. Die zijn
sportief".
Apropos: kent Huibert
nog andere Engelsen dan
Betty Field uit Yorkshire?
Waarachtig wel. Hij heeft
na de oorlog een Engels
meisje leren kennen, dat
royaal haar bed afstond
om hem een lang verbeide
uil te laten knappen.
Daar hoefde ze niet eens
over na te denken. En
voor de rest geen flauwe
kul. Niet wat meneer mis
schien denkt. Zelfs geen
kusje. Engelsen blijven
altijd dame.
Zijn er nog andere erva
ringen met Britten?
Huibert glimlacht. „Nog
niet, maar wat niet is, kan
spoedig komen. Ik ben na
melijk van plan naar
Londen te gaan en Wilson
een kaasje en een fles je
never te geven. Het is
wat afgezaagd, maar ik
kan toch ook niet met een
molentje aankomen. Die
kaas en jenever betaal,ik
uit mijn eigen zak. Néén,
niet van dat maandelijkse
tientje. Ik doe het er ge
woon bovenop. Ik zal Wil
son eens laten zien, wat
een echte Klip is".
Zijn eerste tientje, dat hij
op 18 januari de Noordzee
„Laat ze
maar zien
hoe wij
de was doen
en eten
koken"
over stuurde, is inmiddels
als een boemerang in
Krimpen aan de Lek terug
gekeerd. Verminderd met
vier gulden administratie
kosten: in Engeland wist
men er geen raad mee.
Is Huibert door deze
onverwachte tegenslag
uit het veld geslagen?
Om de donder niet. „Dat
tientje krijgen ze", roept
hij grimmig, „al moet ik
het zelf gaan brengen. Ik
ben er trouwens al mee
naar de Engelse
ambassadeur in Den
Haag geweest, maar die
wist ook niet, wat hij er
mee aan moest, ,,1'm
backing Brittain", zei ik
nog en dat vond hij
prachtig, maar evenzo
goed kon ik mijn tientje
weer mee naar huis
nemen. De portier van de
HUIBERT KLIP:
„Op mij kunnen
ze rékenen."
ambassade wilde me in
het begin niet eens
binnenlaten. Hij dacht,
dat het een flauw geintje
was, maar toen heb ik
hem wel even de waar
heid gezegd. Stel je
voor: Klip niet bij de
ambassadeur. Ik had die
fotograaf toch niet voor
niks meegenomen"?
In het voetspoor van de
drie Britse typistes, die
het initiatief tot de
bijvoeding hebben ge
nomen, dartelt Huibert
Klip nu door de lage
landen. Aanvankelijk bleef
zijn werkterrein beperkt
tot Krimpen aan de Lek en
Lekkerkerk, waar hij
onder meer de schooljeugd
voor zijn privéplannen
mobiliseerde. Ook de
dirigent van het koor
„Soli Deo Gloria" en de
fanfare „Crescendo"
kreeg hij zover, dat deze
een hippe „I'm backing
Brittain" mars toezegde.
Een mooi succesje meenl
Huibert zelfs.
Een relatie in het zuiden
des land heeft inmiddels
beloofd om een miljoen
plakplaatjes te drukken
met het opschrift „ik sta
achter Engeland". Met die
confettiregen wil Klip een
actie op gang brengen om
duizend Engelse gezinnen
naar Nederland te trans-
oorteren. Hij ziet het al
helemaal voor zich: ,',Die
luidjes worden
ondergebracht bij Neder
landse gezinnen. Dan
kunnen ze gelijk zien,
hoe we de was doen en
eten koken. Maar het
hoofddoel blijft, dat ze
even op verhaal komen"
En wat hij ook nog wil
zeggen: eenkennig is hij
niet. „Deze keer is En
geland de sigaar", roept
hij monter, „maar als
straks Duitsland aan de
grond zit, kunnen ze ook
op mij rekenen. Een echte
Klip draait daar zijn hand
niet voor om".
kwam mr. Van der Veen nog met zo
veel voorstellen aanzetten „dat ze de
handen al vol hebben bij de uitvoering
van de helft ervan". Zo propageert de
advocaat een grootscheepse televisiecur
sus voor veilig verkeer, de invoering
van een speciaal rijbewijs voor rij-
instructeurs, meer verkeersonderwijs op
de middelbare scholen, de formatie
van mobiele wegenbouwploegen en de
aanleg van speciale bromfietswégen.
Dit is slechts een greep van wat mr.
Van der Veen de Kamerleden onder de
aandacht bracht, „namens de ver
keersslachtoffers, die nu behoren tot de
vrijwel vergeten groepen in ons volk".
Drie Y.S.-piloten
door Vietnam
vrijgelaten
HANOI (AFP) Het Noordvietname-
se persbureau maakte bekend, dat drie
in Noord-Vietnam vastgehouden Ameri
kaanse piloten zijn vrijgelaten ter gele
genheid van het Vietnamese nieuwjaar.
beoogt de aanpassing van de woonwa
genbevolking aan de gevestigde sa
menleving te bevorderen door de in-
Mr. Th. van der Veen:
Belastingvrije spaarpremie
van 20%voor deelnemers aan
het Premie Spaarplan tot een
maximum van f 100,- per echt
paar of f 50.- per persoon
per jaar.
Spaarvormen (evt te combineren):
effectenbewijzen
levensverzekeringen
spaarkasinschrijvingen
hypotheekaflossingen
spaarbewijzen
garantiekredietaflossingen
Nadere inlichtingen bij Spaarbanken.
Boerenleenbanken, Raiffeisenbanken,
Postkantoren. Banken. Borgstellings
fondsen, Hypotheekbanken, Bouwfond
sen, Spaarkassen, Levensverzekering
maatschappijen. assurantie-tussenper
sonen en de Sociale Verzekeringsbank.
Of Vraag per briefkaart aan Premie
Spaarplan. Postbus 51. Den Haag, vrij
blijvend de brochure over dit nationale
Slechts vertegenwoordigers van de
PSP en de Boerenpartij, evenals de
anti-revolutionair A. A van Eeten, had
den onoverkomelijke bezwaren tegen
het ontwerp.
Aanvankelijk hadden talrijke afge
vaardigden kritiek op het ontwerp ge
oefend.
Minister Klompé (Maatschappelijk
Werk) bestreed dat door de nieuwe wet
mensenrechten zouden worden aange
tast. Het gaat er juist om een bepaal
de bevolkingsgroep kansen te bieden om
door een vrije keuze tot een andere wij-
an wonen te komen. Vooral de
geren moeten kansen krijgen tot scho
en vorming, maar we willen be
slist niet de trekkende bevolking
burgerlijk leefpatroon opleggen, aldus
de minister. Zij beklemtoonde dat 1
die altijd in een woonwagen hebben
gewoond, daarin kunnen blijven. Dit
geldt ook voor mensen die voor hun be
roep op bedrijf op een woonwagen zijn
aangewezen.
nieuwe wet, aldus de minister,
moet worden gezien als een basis
waaruit de opbouw van een nieuw be
leid kan beginnen. Verwerping vai
zou het op gang gekomen proces
tot de aanpassing van de woonwagen
bevolking sterk vertragen, aldus de mi
nister.
Veen in twintig praktijkjaren als advo
caat en procureur. Mr. Van der Veen
it, dat de strafrechtelijke inmen
ging op verkeersgebied verre van ideaal
ti heeft niet de gewoonte dit onder
stoelen of banken te steken. Vandaag
nog heeft hij zijn opvattingen uiteen
kunnen zetten voor de leden
Tweede Kamer, die hem hadden uitge
nodigd bij een openbare hearing het
woord te voeren.
De Delftse advocaat heeft aan die in
vitatie gevolg gegeven en, voorzover de
zeer beperkte tijd het hem toeliet, een
pleidooi gehouden voor een betere aan
pak van allerlei verkeerszaken. Vooral
over het lot van de verkeersslachtof
fers hanteert mr. Van der Veen een aan
tal ideeën, die niet stroken met het hui
dige overheidsbeleid.
Eerst betalen
„De overheid laat een verkeersslacht
offer eerst flink in zijn zak tasten, als
hij de door een ongeval ontstane scha-
'de wil gaan verhalen. De politie laat
hem enkele guldens betalen om te ver
tellen wie hem het ziekenhuis inreed
(de rijkspolitie geeft kosteloos inlich
tingen). Het parket van de officier
Justitie vraagt drie gulden voor het be-
Deze nieuwe Canadese turbinetrein zal worden ingezet op de lijn Montreal—Toronto. De afstand van ruim 600 km.
zal in S/x uur worden afgelegd bij een snélheid van £00 km. per uur. De trein is uitgerust met. 8 Pratt en Witney-
turbomotoren, die élk een vermogen hebben van S.tOO pk.
richt of er al dan niet een rechtzaak
volgt. Voor inzage in het verbaal
de politie wordt dan nogmaals drie gul
den gevorderd Om te weten te komen
op wiens naam een autokenteken staat,
moet de aanvrager weer een gulden be
talen. En dat betaalt men ook aan
rijksdienst voor het wegverkeer als
men wil weten waar een bepaalde
verzekerd is. Als men dan verder nog
wil weten of een autobestuurder s
minderjarig is en of zijn adres
klopt, wil de gemeente weer geld heb
ben", aldus mr. Van der Veen.
De advocaat is ook allerminst
spreken over de werkwijze van
groot aantal parketten, waar in strijd
met het wetboek van strafvordering de
civiele partij niet wordt ingelicht i
strafvervolging tegen de tegenpartij.
Wachten
„Soms zitten slachtoffers maanden af
te wachten met de gedachte, dat zij
wel zullen worden geroepen, maai
(werkelijkheid is dan de zaak allang
behandeld, geseponeerd of door trans
actie afgedaan. Intussen kost het soi
maanden om erachter te komen of,
tja waar een auto of bromfiets verz
kerd is. In de praktijk duren process
over verkeersongevallen bijzonder lang:
getuigen worden soms jaren later ge
hoord, ook in strafzaken".
Bijzonder onbillijk vindt mr. Van der
Veen het, dat een werkgever geen
haalsrecht heeft, als liü het loon heeft
doorbetaald aan een, door de schuld
van een derde, gewonde werknemer.
„De overheid heeft wel heel goed
zichzelf gezorgd door de verhaalswet
ambtenaren, maar waarom laat
de particuliere werkgevers in de steek?
Nu profiteren de schuldigen van de of
fers van die werkgevers".
Misgreep
De heer Van der Veen, en passant
pleitend voor een net van praatpalen,
een goede ambulance-organisatie en
helikopter-reddingsdienst, wil ook ten
strijde tegen de ontduiking van de
torri j tuigenbelasting.
„Het afschaffen van de belasting-
kaart was een misgreep, de fotografi
sche controle is niet voldoende, omdat
het kentekenregister allesbehalve klopt.
De oplossing? Voor iedere auto, rijdend
of stilstaand op de openbare weg of
openbaar terrein, belasting heffen.
Dan wordt tevens het wrakkenprobleem
opgelost en worden de binnensteden be
vrijd van de huidige oudroestverzame-
lingen. Dan komt er ook een miljoenen
bedrag méér in de kas voor de talloze
voorzieningen die broodnodig zijn".
In zijn verdere betoog, door hem als
een soort brochure op schrift gezet,
