Fraude bij rallye
van Monte Carlo
Brandpunt-Buitenspel
anders dan andere
Ank van der Moer speelt soloi n
gevarieerd Nederlands program
Regisseur
ontbrak
TWEE RUSSEN:
Concertge bouw
orkest op z'n best
Theodorakis
in vrijheid
PAGINA 2
DE LEIDSE COURANT
MAANDAG 29 JANUARI 196»
„The big sleep"
De film van
vanavond
Hoewel Daniel Hammett over het al
gemeen beschouwd wordt als de grote
grondlegger van de Amerikaanse
„hard boiled" detectiveschóol, is Ray-
ond Chandler wel de meest bekende
leerling. In een kwart eeuw tijd schreef
hij een aantal korte verhalen en slechts
zes romans, alle met particulier detec
tive Philip Marlowe als de centrale
figuur.
Vier van deze romans werden verfilmd
„The little sister" staat op het
produktieprogramma van Metro-Gold-
wyn Mayer voor 1968 telkens met
een andere acteur dan Marlowe. Dick
Powell, Robert Montgommery en
George Montgommery speelden hem,
maar veruit de beste vertolking kwam
van Humphrey Bogart in „The big
sleep" onder regie van Howart Hawks.
Een miljonair met twee wispelturige
dochter roept Marlowes hulp in, omdat
hij wordt gechanteerd. Herhaaldelijk
moet de detective in de loop van het
zeer gecompliceerde verhaal de wulpse
jongste dochter uit de moeilijkheden
halen. Er vallen heel wat doden eer
dat het mysterie rond een vermiste
gangster is opgelost, zoveel zelfs, dat
Hawks tijdens de opnamen de tel
kwijtraakte en ijlings Chandler in New
York moest opbellen om te vragen of
slachtoffer nummer zeven doodgescho
ten werd dan wel zelfmoord pleegde.
„The big sleep" is typerend voor de
„whodunit" een populaire uitdruk
king voor detectivestory uit het
begin van de jaren veertig met flit
sende vaak geestige dialogen. Bogarts
antwoord op de vraag aan hét begin:
„Hoe drinkt u uw whiskyy"? „Uit een
glas" is zelfs klassiek geworden.
„The big sleep" doet bij een weerzien
verouderd aan, maar gètuigt nog steeds
van Hawks grote vakmanschap.Wie
zich naar een kwart eeuw terug wil
verplaatsen, zal er nog veel plezier
aan beleven, mede omdat naast Bogart
ook Lauren BacaU en Eliska Cook
junior er belangrijke rollen spelen.
(Nederland II 20.45 uur).
Isja Rossican
overleden
HILVERSUM (ANP) Hoewel zijn
gezondheidstoestand de laatste tijd tè
wensen overliet is zaterdagnacht in
Hilversum toch nog vrij plotseling
overleden Isja Rossican, pianist cn
muziekregisseur bij de Nederlandse
Radio Unie.
De heer Rossican, bij vele vooroorlog
se radioluisteraars bekend uit de tijd
dat hij als painist met violist Eddy
Walis samenwerkte in het VARA-en
semble „Esmeralda", is 62 jaar oud
geworden.
Isja Rossican, die in Wilna in Rus
land werd geboren, kwam in 1932 via
Duitsland naar Nederland. Zijn eerste
opleiding kreeg hij in Wilna, waarna
hij in Berlijn bij Leonid Kreutzner zijn
piano-opleiding voltooide.. Hij heeft tal
van bekende kunstenaars, onder wie
de altzangeres Kathleen terrier, bege
leid. In zijn Nederlandse radiotij d'heeft
hij ook veel samengewerkt met de
violist Paul Godwin.
Declaratie van
zeventig mille
(Van o
nroepcorrespondent)
HILVERSUM. De eerste uitzending
van het nieuwe programma „Brand
punt-buitenspel" van de KRO-televisie
heeft al meteen veel stof doen op
waaien. In een filmreportage van free
lance-journalist Hans Zoet werden de
rallye-experts Maarten v. Wamelen en
Fred van der Vlugt beschuldigd van
verwisseling van twee Simca's in de
rallye van Monte Carlo in 1964. Het
Simcateam bestond toen uit de equipes
Rob Slotemaker-Vonhof en Gorris-Van
Marken.
De privérijder Oscar Rosenblatt ver
telde, dat men bij Mantua twee Simca's
met opgevoerde motoren had klaarge
zet, om een lang en zwaar traject met
grötèsnelheid te kunnen rijden. Een
„en ander zou de ploeg aanzienlijke tijd
winst hebben opgeleverd als de wagens
niet door ijsvorming zoude.i zijn uit
geschakeld. De twee wagens waren
volkomen identiek aan die waarmee de
ploeg de rallye tot dan toe had gereden:
de motornummers waren gelijk en zelfs
de zegels waren met een speciale tang
nagemaakt. Dit alles was door de heren
Van der Vlugt en Van Wamelen „ge
regeld", aldus de reportage van Hans
Sonja Barend
presentatrice
van „Fenklub''
(Van c
respondent)
HILVERSUM. Sonja Barend, die als
tv-presentatrice van „Yin-Yang" slechts
korte vreugde van haar taak mocht
beleven, omdat dit VARA-programma
na enkele uitzendingen is verdwenen,
gaat nu „Fenklup" presenteren.
De ex-NTS-omroepster zal deze taak
met ingang van de volgende uitzen
ding van „Fenklup" op 10 februari
gaan vervullen, omdat haar voorgang
ster, Yvonne van Zuiden, als zodanig
afscheid neemt.
Sonja Barend is na haar middelbare
schoolopleiding enkele jaren werk
zaam geweest als beroepskeuze-advi-
seuze. Bij de NTS werkte zij eerst als
script-giri'b'ij de cursus voor aanstaan
de regisseurs in het opleidingscentrum
Santbergen te Hilversum. Sonja volgde
zelf ook deze cursus en verrichtte voor
'de NTS ook omroepsterswerk.
dit „karwei" een declaratie van
70.000 gulden bij zijn directie hebben
ingediend.
Van het bureau Autovisie-publiciteit
kregen de rallyerijders 'n brief, onder
tekend door de heren Van Wamelen en
Van der Vlugt. Daarin werden zij ge
waarschuwd dat zij met hun opgevoer
de motoren de andere rijders niet te
snel mochten passeren en dat zij even
min snel moesten optrekken.
De heren Gorris en Van Wamelen
werden voor de filmcamera geïnter
viewd. De heer. Gorris kon dit verhaal
niet ontkennen, ook al gaf hij niet toe
dat er fraude was gepleegd. De heer
Van der Vlugt deed. alsof zijn neus
bloedde en had zelfs nog nimmer van
het plaatsje Mantua gehoord.
In Hilversum is men thans benieuwd
naar de reacties van de Simca-impor-
teur.
De heren Van der Vlugt en Van Wa
melen waren vandaag niet voor com
mentaar bereikbaar, omdat zij nog in
Monte Carlo vertoeven, waar de heer
Van Wamelen voor de TROS 'n rallye
reportage maakt.
Ter verduidelijking zij gemeld, dat
Hans Zoet zijn filminterviews maakte
vóórdat de rallye 1968 van start ging
en dit programma eind vorige week
aan de Brandpuntredactie aanbood.
HOEPLA-AFFAIRE
YPRO-bestuur
achter directie
(Vanc
nroepcorrespondent)
HILVERSUM Het algemeen bestuur
van de VPRO is zaterdag onder leiding
van de waarnemend voorzitter dr. K.
Roessingh bijeengekomen. Naar aan
leiding van de gebeurtenissen van de
laatste weken met betrekking tot de
Hoepla-affaire wenste het bestuur zich
nader te laten informeren.
Uiteraard werd ook kennisgenomen
van de op beeldband vastgelegde in
houd van het niet-uitgezonden Hoepla
programma. Hoewel ook in het AVRO-
bestuur de meningen verdeeld waren
over deze kwestie, schaarde men zich
toch duidelijk achter het besluit van di
recteur Mulder, om zowel het Hoepla-
programma te schrappen als de ver
bindingen met de makers daarvan te
verbreken.
Zaterdag a.s.komt het algemeen be
stuur opnieuw bijeen om na intensiëf
óverleg met de directie en piogfam-
mastaf een nieuwe beleidslijn voor de
toekomst te bespreken.
Brandpunt Buitenspel, de nieuwe
sportrubriek van KRO-t.v., die er za
terdag voor het eerst uitging, leek
in zijn opzet werkelijk een nieuwe
sportrubriek te zijn. Anders dus dan
wat we plichtmatig en meestal ook
wel vakkundig op ons scherm voor
geschoteld plegen te krijgen. Dat
nieuwe: a. experimenteel ingrijpen in
de sport zelf; b. van buitenaf en met
wat ironie het licht werpen op wat
zónder die ironie misstanden in de
sport zou worden genoemd.
De rubriek beviel ons wel. Zeker ge
zien in het licht van het feit, dat ze
met zo'n nieuwe opzet pas na een paar
afleveringen helemaal goed kan draai
en. Het voetbalexperiment slaagde
nóch speltechnisch, nóch visueel. Maar
de „onthullingen" over dopende wiel
renners en knoeiende rallyerijders
zorgden voor de pikanterie. En de voor
lopige analyse van „Oslo" mocht er
„Oslo" heeft trouwens toch heel wat
kijkuren gevuld. Bob Spaak deed het
als commentator weer prima; met tel
kens directe informatie over tijdver-
gelijkingen e.d. En waar Eurovisie
ons beelde onthield werden we direct
of later op de avond toch goed geïn
formeerd. Oók vanuit Helsinki waar
de schaatsende dames het zo uitne
mend deden. Binnen een paar uur
zagen we dat gefilmd en wel in NTS-
Sport en dat was technisch een knap
pe prestatie.
Voor het overige een routineweekein-
de met veel goeds. In „Ja zuster, nee
zuster", de beste strip van onze 'tv
bijvoorbeeld. De VARA blijft het een
„kinderprogramma" noemen. Ditmaal
was er zelfs een kinderrol, maar ook
een heleboel grapjes (de geldnood
tekstjes onder meer) waar juist kin
deren de lol niet van zullen inzien.
We zullen maar denken dat zolang er
nonnen in volwassen-zendtijd in onze
programma's rondvliegen, de groten
óók wel recht hebben op een prima
programma in kinderzendtijd.
Rudi Carrell vloog zaterdag niet
hoog, maar zijn show was als geheel
gezellig en met heel veel van die
kleine grapjes die toch eigenlijk zijn
grootste kracht zijn. Bovendien was
er het beste apenummer in opgeno
men dat we ooit zagen. „La religieux",
de Franse film naar een heel ver
ouderde Diderot, was onderwerp van
Achter het Nieuws. Om die film is
nogal schandaal verwekt. De VARA
toonde fragmenten en liet het woord
aan een viertal zusters augustinessen,
die heel nuchter met acht benen op
de grond reageerden en daarmee, ge
loven wij, niet helemaal handelden,
zoals Achter het Nieuws gehoopt had.
De AVRO-routine van zondag: zuster,
voetjes van de vloer, Bertrille, Cor-
ry Brokken, een showprogramma dat
met een enorme zorg omgeven wordt,
waardoor Corry er tot de grote ster
wordt gemaakt, die zij niet helemaal
is, maar waar zij naar Nederland
se begrippen toch heel dicht bij-
Röfht'. Pierre Janssen en Leen Timp
grepen heel gelukkig in de grote kunst
van Edgar Degas.'
Tenslotte één uitzending buiten alle
routine om: Woonplaats van vier mil-
ADVERTENTIE)'
caballero
joen. Dit NCRV-;
van Hillo, gisteren op het tweede net,
over het vernietigingskamp Auschwitz
benaderde dit gruwelijke onderwerp
op een haast schuchtere wijze. Maar
wel beklemmend-effectief vonden wij.
Want al doen wij, mensen van 1
het niet meer op Auschwitzschaal,
sen dat ze minder zijn dan wij, ze
sluiten en ze doden. Zolang dat, door
gaat moeten films als „Woonplaats'
van vier miljoen" op tv vertoond
genomen
Vg.
Vijf eigentijdse Nederlandse auteurs
hebben de basis geleverd voor het so
lo-programma van Ank van der Moer
dat „Vrouwen" heet: Jan Staal, Alain
Teister, Jacques Firmin Vogelaar, Al-
bert Mol en Andreas Burnier. Vijf boei
ende vrouwenportretten, die zeer uit
eenlopend zijn, zowel wat betreft de be
nadering van de auteurs als de moge
lijkheden die hun tekst biedt voor de
vertolkster. Bij de officiële premiere
dit weekend in Diligentia, stelde Ank
van der Moer er prijs op de aanwezige
auteurs ook in het applaus te betrekken.
Door de opbouw van het programma
(die zeer evenwichtig is) komt het ac
cent vari de avond te liggen op het eni
ge programma-onderdeel na de pauze:
„Een Tevreden Lach" van Andreas
Bui-nier, een sterk suggestief brok be
kentenisliteratuur van hoog literair ge
halte, tegelijk strak in zijn eenvoud en
logische benadering en aangrijpend in
diepe menselijkheid. Een verhaal over
een reeks ervaringen van een jonge,
lesbische vrouw, die tracht te ontsnap
pen aan de tekorten die het leven haar
biedt.
Ook door de eenvoudige prestatie die
Ank van der Moer van dit fragment
geeft, maakt Andreas Burniers tekst
grote indruk. In tegenstelling tot het ge
deelte voor de pauze, doet mevrouw
PVan der Moer in dit geval geen poging
om tot spel te komen. Met sobere aan
duidingen en als enige rekwisieten een
stoel en een sigaret, kwam het verhaal
op een treffende wijze naar voren. Er
waren overigens wel bepaalde zwakhe
den die door een goed regisseur waar
schijnlijk vermeden hadden kunnen wor
den. Maar zo iemand was er kennelijk
niet aan te pas gekomen.
Het ontbreken van een spelleider deed
zich heel sterk gelden in het gedeelte
voor de pauze. Daar waren drie éénak-
ters en één cabaretnummer, die alle
op een of andere manier in het water
vielen. Jan Staals spitse nummer (het-
origineelste van de avond) „Boeken-
gal" met een fraaie typering van een
dichteres-met-kater na het boekenbal
(vol dubbele bodems) kreeg een uit
beelding zonder ironie, zodat de kwali
teit van de tekst niet tot uiting kwam.
Alain Teisters verhaal van een recht
zinnige boerenvrouw op de Veluwe die
haar kind laat sterven, omdat het niet
ingeënt mag worden, was te veel blijven
steken in een aanklacht tegen de be
krompenheid aldaar. Het veel interes
santere punt, juist in het kader van dit
solotoneel (de vereenzaming van een
mens, door al te starre opvattingen)
kwam noch ln tekst noch in spel vol
doende tot zijn recht. De monoloog van
[Vogelaar van een oude vrouw had door
regie misschien sterk kunnen zijn. Het I In „Een tevreden lach" van Andreas
nieuwe avontuur van Blonde Greet, ge- Burnier.
noteerd door Albert Mol, met commen
taar op „Virginia Woolf" en de ster- ren dan voorkomen en de pech die de
iren uit dat stuk, viel bij het publiek première beheerste, eveneens. Hoe dan
zeer in de smc.uk, hoewel de benadering ook, het programma biedt een boeiende
tamelijk oppervlakkig was. ontmoeting met vijf schrijvers, waar-
De vijf schrijvers hadden een regis- voor men Ank van der Moer dankbaar
seur verdiend en een grondiger voorbe- mag zijn.
reiding. De vele tekstmoeilijkheden wa-
Kirill Kondrasjin, superieur dirigent
Grigorie Sokolov, wonderbaarlijk pianist
Voor het eerst trad de Russische pianist Grigorii Sokolov, die in 1966 op
17-jarige leeftijd winnaar van de prijs van het Tsaikovskiconcours te
Moskou werd, in ons land op. Zaterdagavond konden we in de Scheveningse
Kurzaal, waar hij met het Concertgebouworkest onder leiding van Kirill
Kondrasjin in Saint-Saëns' tweede concert in g klein (op. 22, 1868) solieerde,
kennis met hem maken.
artiest
wonderkind! die omtrent deze muziek
van de Franse meester ons alles vertel
de, wat ervan te vertellen isdie de lief
de voor een Bacli, in het begin opklim
mend, volledig aan ons doorgaf, met
kracht en sierlijkheid tevens, die in het
tweede deel de poëzie in het allegro
scherzando levend, geheel tot haar recht
deed komen; die in het slot een mozar-
tiaanse charme bracht, waardoor we be
seften, dat Saint-Saëns zo gepresenteerd,
zich als een waarachtig meester doet
kennen.
Hoe dit alles te bereiken...? Met een
wonderbare muzikale intuïtie: dat valt
niet te ontkennen. Doch ook door middel
van een pianistiek, een ambachtelijk
Daarvan waren wij getuige. En
thousiast orkest, dat hem nog uren
het podium had willen vasthouden...
verschillig welke muziek!
Deel van een avond, waarin het Con
certgebouworkest eveneens geëxcelleerd
heeft. Zulks onder leiding van een diri
gent, de Rus Kirill, die weer eens alge
meen, bekende werken bleek te hebben
behandeld, alsof het premières golden:
we bedoelen hier de Ouverture Coriolai
(1807) en de Vierde Symfonie in Be:
ATHENE (AP) De Griekse com
ponist Milcis Theodorakis is zaterdag
ontslagen uit de Averoffgevangenis nog
uit hoofde van de kerstamnestie van
de Griekse junta.
Theodorakis werd in een- donkerblau
we auto van de geheime politie wegge
reden. Een half uur later was hij thuis.
Hij legde een verklaring af, dat hij
zich voortaan alleen zou bezig houden
mét zijn muziek en zijn gezin.
groot (1808) van Ludwig von Beethoven.
Gloednieuw: zo klonken deze beide
werken, hoorbaar op een uiterst con
sciëntieuze wijze voorbereid. Waarbij op
elk onderdeel der partituur volledig acht
geslagen bleek, ook alle klankverhoudin
gen uiterst nauwkeurig waren afgewo
gen.
Zonder dat de eindimpressie in de zaal
er echter ene was, dat de dirigent met
de partituur peuterig had omgesprongen:
het leek eerder, dat hij best nog enkele
ochtenden door had willen repeteren...!
Een dirigent het uitmuntend spelende
Concertgebouworkest echt waardig.
Met een werk van zijn landgenoot Ro-
dion Sjtsjedrin „Ozornje Tsjastoesjki",
van 1962 daterend, besloot hij zijn bij
zonder weldadig optreden.
Werk „uit" deze tijd: niet „van" deze
tijd: maar het uiterst aandachtige pu
bliek heeft er met interesse naar geluis
terd. Het was dan ook heel amusant.
B. R.
Voorzitter Mijnbeambteni:
„Heilloze
broederstrijd
binnen KVP"
(Van onze correspondent)
HEERLEN De voorzitter van de ka
tholieke vereniging van mijnbeambten,
de heer Anton Hubben, heeft zaterdag
morgen tijdens de algemene vergade
ring van zün bond in Heerlen de huidige
strubbelingen binnen de KVP gekwalifi
ceerd als: „Een heilloze broederstrijd om
prioriteit van ideëen en zich toeëigenen
van predikaten cn het ontzeggen van
politieke en sociale bewogenheid aan en
De heer Hubben vindt, dat de vakbe
weging in dit alles „het hoofd koel moet
houden". „De vakbeweging in dit
houden". „De vakbeweging moet er zeker
niet aan meewerken, dat een meerder
heid door een minderheid wordt gerin
geloord", daarmee kennelijk doelend op
de activiteiten van de KVP-radicalen.
NEDERLAND I
(STER-
reclameuitzendingen
18.55, 19.03, 19.56
20.16 uur).
NTS:
18.50 uur:
Pipo de clown.
19.00
zee, film
NTS:
22.15 uur:
Tweede journaal
NEDERLAND II
(STER-
Nieuws in het kort reclameuitzendingen
CVK'IKOR:
19.06 uur:
Kenmerk
TROS:
19.32 uur:
RinTinTin,
NTS:
Hengeveld over Henge-
veld, gesprek
21.35 uur:
Het verhaal van de
HILVERSUM I
NCRV:
21.05—22.15 uur:
A child of our time,
oratorium.
23.30—23.55:
Vers in het gehoor,
amusementsprogram-
Radioprogramma
5 uur)
NTS:
18.50 uur:
Pipo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kort
VARA:
19.03 uur:
Coronation Street,
tv-serie
Journaal
VARA:
20.20 uur:
Achter het nieuws,
HILVERSUM II
NRU:
Gambia van alpha en
23?£S.55:a
Radiorama, mini-
magazine
actualiteitenrubriek
The big sleep, film
NTS:
22.15 uur:
Televisie morgen
Schrijversportretten
10.45 uur:
Walter and Connie
RADIONIEUWSDIENST
HILVERSUM I:
7.00, 7.30, 8.00, 8.30, 12.30,
18.30, 22.30, 23.55
HILVERSUM II:
7.00, 8.00, 11.00, 13.00,
16.00, 18.00, 19.30, 22.30.
23.55
HILVERSUM III:
Elk heel uur vanaf 9.00
diojournaal.
pel der Koninklijke Marine. 1_._.
gen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Uitzending
voor de landbouw Overheidsvoorlichting.
Sportrevue.
journaal. NRU: 13.
licht. 14.30 Prix It
spin, cantate
15.45 Inleiding
ÏSkSïS
Jeugd. 17.15 D:
grammofoonmuziek
pres: gevarieerd platenprog^amma. (14.0
platenprogramma.
'r 12.55 SBuhenla
Popmuziek via
Radio Yaticana
VATICAANSTAD, (Rtr.). Radio-
Vaticana heeft zaterdagavond voor het
eerst in zijn 37-jarig bestaan pop
muziek ten gehore gebracht.
Het programma was bedoeld om „ver
scheidene geestelijke waarden van onze
tijd të belichten". De luisteraars hoor
den onder meer de Amerikaanse folk-
zanger Bob Dylan.
