We leven hier met
op de rand van de
zijn allen
vulkaan"
Bij Hoek van Holland
wachten 100 schepen;
Schiphol potdicht
Hoogvliet met blindheid geslagen
WILSON SLUIT 25
LABOURLEDEN UIT
Schip op Waal
gezonken
35.000 NEDERLANDERS
ZITTEN FRONTLOGE IN
EEN CHEMISCHE HEL
Kosygin naar
New Delhi
Wilson naar
Moskou
MAANDAG 22 JANUARI 1968
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
MIST VERLAMT VERKEER
SCHIPHOL (ANP) Wat zelden
'roorkomt. was vanochtend op Schiphol
iet geval: er waren bijna geen vlieg
tuigen meer. Sinds zondagochtend waren
er wegens het slechte zich geen toestel
len meer binnengekomen, terwijl er In
totaal wel 25 waren vertrokken. Er ston
den ln de hangars voor revisie een 5-tal
toestellen van de KLM, Martinair en
Transavia en geheel verscholen ln de
mist bleven op het uitgestrekte platform
ln totaal nog 7 machines over. Het
kwam er op neer, dat zich van de uit
44 mach iris s bestaande KLM-vloot 39 toe
stellen in het buitenland bevonden, van
de 10 van Martinair 6, terwijl Transavia,
binnenlandse luchtvaartmaatschap
pen NLM en tot Mot de Indonesische
Garuda ieder over nog 1 toestel op
Schiphol beschikten.
Om 11 uur vanochtend was er nog
Iweinig uitzicht op enige verbetering. Het
licht bedroeg 90 meter, veel te weinig
te landen en ook onvoldoende om op
te stijgen.
Niet alleen de luchtvaart, maar ook
al het andere verkeer werd dit weekeind
zeer ernstig door de mist verstoord. Toen
Schiphol potdciht kwam te zitten, nam
de N. S. luchtreizigers voor Frankrijk en
Duitsland over. Ook gingen extra-dien
sten naar Scandinavië. Het treinverkeer
bleef, ook in het zeer mistige westen,
normaal op tijd rijden.
De loodsdiensten van Hoek van Hol-
nd en Vlissingen werden gestaakt. De
Harwichboot heeft ln de nacht van zater
dag op zondag midden op de Noordzee
enige tijd voor anker gelegen. Op de
wegen in het westen van het land
varieerde het zicht tussen 25 en 100 m
Als gevolg hiervan deden zich verschei
dene aanrijdingen voor.
Het scheepvaartverkeer in Europoort
werd vrijwel geheel stilgelegd. Op de
Waterweg was het zich slechts 10 m.
Voor de kust van Hoek van Holland
lagen vanmorgen honderd schepen te
wachten tot zij mochten binnenkomen.
Verscehidene boten lagen er al 24 uur.
„Het is een gekkenhuis", zo schilderde
men vanmorgen de situatie in de haven
af. Voordat er schepen mochten binnen
komen. werd eerst het uitgaande verkeer
geregeld.
Ook de Westerscheide zat verstopt.
Hier gingen 30 schepen voor anker. Men
noemde daar het zicht zo gering als nog
nimmer was voorgekomen. Op de grote
wegen rond Den Haag was het zicht
meestal 50 meter.
Verscheidene scheepsbotsingen deden
zich voor. Het Westduitse kustvaartuig
Katja vernielde In de Rotterdamse Waal
haven een deel van een aanlegstegier.
Het Noorse vrachtschip Brabant liep
in het Nauw van Bath aan de grond.
Het Ghanese motorschip Prariver
kwam voor Zandvoort in aanvaring met
het Griekse schip Nissos Serif os. Vanuit
Scheveningen voer de reddingboot Ber
nard van Leer en vanuit IJmuiden de
sleepboten Titan en Maasbank uit. Het
Ghanese schip maakte water en het
Griekse schip had een ingedeukte voor
steven.
In het Friese Gat kwam het Griekse
schip Elpis in moeilijkheden. Omdat
water de machinekamer binnenstroomde,
Hoogvliet zit al jaren frontloge op
de rand van de chemische vulkaan.
„Je went eraan", zeggen de bewo
ners, „je kunt toch niet je hele
leven met dc zenuwen lopen".
Op de Waal kwam het schip Nettie
uit Terneuzen in botsing met de Duitse
Neckarstrand. Het Nederlandse schip
zonk binnen drie minuten. De drie op
varenden werden gered.
(Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM De reus van Botlek ligt
weer bedrieglijk ontspannen aan de oever
van de Nieuwe Waterweg. Het leed is ge
leden, de slangen zijn opgerold, de brand
weerlieden ingerukt. We Shell overcome is
alleen nog een tophit voor de front
pagina's. Achter de kilometers lange hek
ken rookt de grootste raffinaderij ter
wereld op deze zondagmiddag als vanouds
tevreden een fabriekspijpje en blaast hij
tussen de tanks en retorten witte stoom
af, waardoor het lijkt alsof hij in 'n gebied
vol actieve geisers terecht is gekomen.
Hoog boven hem in de dichte mist flakkert
een oranje vlam: een verdwaald olympisch
vuur, dat geen mens hem meer durft te
misgunnen, sinds hij het wereldrecord
uitslaande brand met vliegende start via
groot machtsvertoon scherper heeft ge
steld.
Zaterdagmorgen om half vijf is het be
gonnen: eerst een donkere roffel van en
kele seconden, daarna een knal, die dui
zenden ruiten in Vlaardingen en Hoog
vliet uit de sponningen blies en muren
van hun fundamenten wrikte. „Het was
een krankzinning moment", zegt de heer
P. v. d. Brun, „de dekens werden van
ons bed gezogen en de stukken glas za
ten boven mijn hoofd in de muur. Ik
rende meteen naar boven, waar onze
dochter van 14 maanden slaapt. Ze lag
met open ogen tussen de scherven, ze
had zelf geen schrammetje, maar de
wieg zat vol met glas. Ik heb er een hal
ve vuilnisbak uitgehoosd. Toen ik weer
beneden kwam, zag Ik pas, wat er ge
beurd was. De ruit van mijn televisie
toestel was verdwenen, de stoelen wa
ren omver gekegeld. De staande sche
merlamp hebben we pas uren later in
de gemeenschappelijke tuin teruggevon
den. Mijn vrouw was weer in bed ge
kropen en lag onder de dekens te gillen.
Die dacht, dat het kind dood was. Ik
heb haar uit bed gesleurd en samen
zijn we gaan redderen. Het licht hoefde
Uitbreiding van
Nederlandse hulp
aan Indonesië
DEN HAAG (ANP) De Nederland-
ambassadeur in Djakarta beeft de
Indonesische regering op de hoogte ge
steld van het besluit van de Nederland-
regering over verdere hulp aan Indo
nesië. Deze komt nu 25,2 miljoen gulden
te bedragen.
De hulp zal beschikbaar worden ge
steld voor de financiering van importen
Nederland onder het bestaande bo-
nus-exportsvsteem, zo deelt de minister
voor Ontwikkelingshulp mee. Van deze
25,2 miljoen gulden is reeds een bedrag
van 7,2 miljoen gulden in de vorm van
«n zachte lening beschikbaar gesteld,
die in 25 jaar zal worden terugbetaald,
inclusief een vrijwaringsperiode van ze
ven jaar, waarin geen terugbetaling
van kapitaal zal worden verlangd. De
rentevoet bedraagt 3 pet. per jaar.
Aan deze lening, waarover in dec. '67
een overeenkomst werd gesloten, ls nu
toegevoegd een gift van 18 miljoen gul
den, waardoor de totale Nederlandse
hulp op 25,2 miljoen gulden komt.
Dit bedrag maakt deel uit van de tota-
'e bijdrage van Nederland in de hulp
>an Indonesië in 1968 en wordt ver-
•ohaft als interimhulp. De overige hulp
v»n Nederland zal in de loop van dit
iaar worden verstrekt
Geen steun aan
economische
Een houthandelaar in Hoogvliet, die met vooruitziende blik het woord
„BOARD" op z(jn gevel had laten aanbrengen, bleek zaterdag zelf z(jn grootste
afnemer te zyn. Z(jn hele voorraad exposeerde h(j voor z(jn etalages.
liet aan te steken, want die vuur-
was meer dan voldoende. Het leek
waalf uur 's middags".
maatregelen
LONDEN (AP) De leiders van de
parlementaire Labourfractie in het La
gerhuis hebben besloten om 25 parle
mentsleden uit te sluiten, omdat zij zich
van stemmen hebben onthouden over de
bezuinigingsvoorstellen van premier Wii-
Deze stap is officieel aangekondigd
door John Silkin, leider van de fractie,
na overleg met Wilson. Een van de re
bellen, Reginald Paget van de rechter
vleugel, had het aftreden van Wilson ge
ëist.
De uitsluiting betekent dat de rebellen
niet meer tot de Labourfractie behoren
en aan de beraadslagingen van de frac
tie niet meer mogen deelnemen, waar
door ^ij dus geen rol meer kunnen spe
len in de besluitvorming.
Deze gang van zaken onderstreept
zijn verzwakt gezag over zijn aanhan
gers te herstellen. Van tijd tot tijd zijn
ook vroeger individuele parlementsleden
zelfs kleine groepen, uilgesloten, maar
zelden of nooit is dit met een zo grote
groep gebeurd. Het wordt waarschijn
lijk geacht, dat de meeste rebellen t»
eniger tijd weer kunnen terugkeren, mits
zij de verzekering geven van grotere
trouw aan de eigen regering. Maar zelfs
als zij deze terugkeer enige tijd op zich
laat wachten, verkeert Wilson niet in on
middellijk gevaar bij de belangrijke
stemmingen in het Lagerhuis van de ko
mende maanden.
Wilsons
NEW DELHI (AFP) Premier Ko
sygin van de Sovjet-Unie gaat deze
week naar New Delhi, waar hij donder
dag wordt verwacht. President Tito van
Joeg-Slavië zal er dan ook zijn. Waar
schijnlijk zullen Kosygin, Tito en pre
mier Gandhi van India dan van ge
dachten wisselen over het Vietnamese
conflict en de positie van Cambodja waar
Tito op het ogenblik verblijft.
LONDEN (Reuter) De Britse
premier Wilson is vanochtend per vlieg
tuig naar Moskou vertrokken voor een
driedaags bezoek. IIcl Russische par
tijblad Pravda uitte maandag de hoop
dat het bezoek, het derde van Wilson
aan Moskou sinds hij in 1964 premier
werd. zal leiden tot „nutige samenwer
king in het belang van de Europese
veiligheid en de wereldvrede".
De afgelopen twee dagen hebben zo
wel de Pravda als het regeringsblad
Izvestia veel kritiek geleverd op de
binnen- en buitanlandse politiek van de
regering-Wilson. De vermelding van
„De Europese veiligheid" in de Prav
da wordt gezien als een nieuwe aanwij
zing dat de meeste belangstelling van
de Russchlsche leiders bij het komende
overleg naar dat onderwerp uitgaat.
Diplomatieke kringen menen dat Wil
son meer geïnteresseerd is in het pol
sen van het Kremlin over ondérwerpen
als de oorlog in Vietnam, de positie
van Cambodja, het Midden-Oosten en
bilaterale kwesties.
Chemische vulkaan
Sinds vijf jaar zit deze Amsterdam
mer met zijn gezin frontloge op de rand
van de chemische vulkaan. Zijn woning
ligt op de vijfde etage van een uitge
woond flatgebouw, dat hemelsbreed nog
geen kilometer van de miljoenen liters
olie en kerosine verwijderd is. Tussen
de tanks en zijn leunstoel ligt alleen
een verwaarloosde groenstrook, die bij
een ramp van enige omvang geen enkele
bescherming biedt.
„Je went eraan"l zegt hij somber,
„je weet drommels goed, dat je de hel
naast je deur hebt, maar voor het ge
mak vergeet je het, want je kunt toch
niet de hele dag met de zenuwen lopen.
Elke nacht hoor je zo'n twee. drie keer
de sirenes van de bedrijfsbrandweer
van de Shell. Daar kun je vergif op in
nemen, want die rotzooi brandt al. als
je ernaar kijkt. Die jongens zelf wor
den er niet warm of koud onder, ze zet
ten gewoon hun helm op en blussen zo'n
vuurtje. Ik hoor het van mijn buren, al
lemaal Shelimensen, die om de haver
klap met een helm op langs mijn raam
rennen. Dan denk je alleen: „Het is
weer zover". En je slaapt weer verder.
ln het begin heb ik wel gedacht:!
„Waarom hebben ze die huizen zo dicht
bij de raffinaderij gebouwd? We barsten
hier in dit land van de voorschriften en
je zou dus mogen verwachten, dat de
overheid „ho" riep. wanneer de een of
andore gek een stad wil bouwen op een
vulkaan. Later ga je denken: „ze zul
len het heus wel hebben bekrken. Hel
zal wel goed zitten".
En dan krijg je die brand bij Pakhuis-
meesteren. Een eind van je bed, maar
uit mijn huiskamer kon ik de vlammen
toch zien. Je begint te piekeren, je
denkt: „Misschien kloppen die bereke
ningen van vroeger niet meer". Als je
's avonds naar bed gaat, kijk je naar de
raffinaderij. Vlammen en rook, 't ouwe
alledaagse beeld. Het is 'n fantastisch
gezicht, eerlijk is eerlijk. Je ziet 'n stad
van enkel staal. Schoorstenen, buizen,
ketels. De pest is alleen, dat je het op
eens niet meer vertrouwt. Ik hoor dat
ook van mijn buurman, die zat in de
nachtploeg, toen de brand uitbrak. Het
is een nuchtere vent, een ijzeren Hein,
want anders doe je dat werk niet. Ik
ging nog liever stempelen dan me aan
te melden bij de Shell, maar hij vindt
er niks bijzonders aan. Op het moment
van de ontploffing was hij in het ketel
huis bezig. Hij zag de muren schuren en
gelijk is hij van een vier meter hoge
stellage naar beneden gesprongen en
weggerend. Hij heeft verrekte korte be
nen, maar waarschijnlijk heeft hij toen
het wereldrecord hardlopen verbeterd.
In nog geen twintig minuten was ie
thuis".
Smakeloze sateliet
Piet van der Brun is een van de 35.000
bevoorrechte Nederlanders, die zijn ver
bannen naar Hoogvliet, een smakeloze
satelliet in de alchemistenwijk van Rot
terdam. De straten zijn er kaarsrecht,
de huizen van 'n huiveringwekkende een
tonigheid. „Hoogvliet", zegt een verbit
terd caféhouder, „is een grote stede-
bouwkundige vergissing. Vraag het de
mensen, die hier wonen. Ze hebben er
graag wat voor over om uit dit bagno
te ontsnappen. Het is een steenklomp
zonder glimlach".
Zaterdagmorgen zorgt de Shelltornado
nog voor een extra-depressie in deze de
solate woonwoestijn; als een dief in de
nacht overvalt hij de slapende bewoners
en blaast hij het glas uit hun ramen. In
één seconde sneuvelen veertigduizend
ruiten en worden tientallen muren als
kaarten door elkaar geschud. De zwaar
ste klap krijgen de huizen op de west
punt en in de Johannapolder, die funge
ren als eerste buffers voor de op drift
geraakte lucht. De bewoners, die zich
het ene moment nog veilig waanden
achter hun gevels, kamperen één secon
de later in de openlucht. Schilderijen,
spiegels, lampekappen en verder huis
raad zijn in een mui naar buiten gezo
gen en liggen nu in de vóórtuintjes.
Hoogvliet is opeens één grote rommel
markt met de wind als hoogst biedende.
In zijn slaapkamer aan de Digna Jo-
hannaweg 438 is de 12-jarige Chris
Slootweg na de eerste klap met een
snoekduik onder zijn dekens gevlucht.
De gordijnen zijn door de rondvliegende
scherven gemutileerd en hangen als or
deloze franje voor het blote raam. „Ik
begon te gillen", herinnert hij zich,
„maar mijn vader gaf me gelijk een
dreun. Het was één grote chaos. De he
mel was bloedrood, ik dacht in het be
gin zelfs, dat ik me verslapen had en
dat het allang licht was. In het hele
huis stond niks meer op zijn plaats.
Overal lagen scherven, stukken gordijn
en repen behang. We zijn tot 's middags
vier uur bezig geweest om de rommel
op te ruimen. We hebben alleen al vier
vuilnisbakken met glas uit de kamers
geschept".
Chris Slootweg (Ik hoor net, dat de
muren van mijn school gescheurd zijn
en dat we een week vrij hebben") wil
zijn mening over Hoogvliet ook graag
kwijt: „Het is een schande", zegt hij
met overslaande stem, „we leven hier
met zijn allen op de rang van een vul
kaan. Er behoeft maar iets te gebeuren
en we worden in de lucht geblazen. Ze
moeten nou langzamerhand eens maat-
klaa
aagmuur
Het kantoor van de Stichting voor
de volkshuisvesting Hoogvliet aan de
Sorongstraat 31 is in de uren na de
ramp de klaagmuur, waar de duizenden
radelozen kunnen uithuilen. Hier orga
niseert administrateur J. J. Koeken ook
de snelle invasie van meer dan 30.000
ton board, waarmee de ramen van
Hoogvliet met blindheid zullen worden
geslagen. De plaatselijke timmerwinkel,
die' met vooruitziende blik het woord
„board" op zijn gevel heeft laten aan
brengen, blijkt helaas zelf zijn grootste
afnemer te zijn en heeft zijn comple
te voorraad voor zijn etalages gespij
kerd. Daarom zoekt Koeken steun bij
andere firma's in de randstad, die spon
taan hun vrachtwagens in de richting
van Botlek dirigeren. Tegelijkertijd
Met dertigduizend ton board z(jn zaterdag de ramen in Hoogvliet met blindheid
geslagen. VrUwiUlgcrs van gemeentewerken in Rotterdam en particuliere
ondernemers hadden de duizenden hulzen in deze zwaarst getroffen woon
gemeenschap nog voor de avond weer wind- en regendiebt.
wordt contact opgenomen met glasfa
brieken in Nederland en België, die be
loven om 10.000 vierkante meter glas
vóór de avond in Hoogvliet af te leve-
Doe het zelf
In de vale ochtendschemering komt
de hulpverlening snel op gang: Hoog
vliet lijkt aangestoken door een doe-het-
zelfkoorts, die ook notoire linkshandigen
verbeten naar hamer en nijptang doet
grijpen. Overal ziet men mannen en
vrouwen met board voor de kop, in elke
straat krijgen gehavende gevels een
noodverband van klapperend plastic,
planken en stukken karton.
Op het Arubaplein, waar stafleden van
de Shell een kneuterige woongemeen
schap bezet houden, ontfermen arbei
ders van de firma Dijkhuizen zich over
de villa van de familie Vaissier, die
vrijdagavond naar 'n vakantieboerderij
tje in Ruurlo is getrokken en nog on
wetend is van het feit, dat hun huis in
een grote puinhoop is veranderd. Dijk
huizen zelf heeft ook zijn portie ellende
al binnen: „Na die klap ben lk meteen
naar de kamer van de kinderen gerend,
maar de deur zat klem. Ik heb hem
eerst moeten trappen, voordat ik naar
binnen kon. Mijn zoon had een glas
scherf in zijn been. De avond tevoren
had hij aan mijn vrouw gevraagd, of hij
andersom mocht slapen, omdat hij last
had van de tocht. Voor hetzelfde geld
haf hij dat glas dus in zijn hoofd kunnen
hebben. Ik moet er niet aan denken".
Op het Arubaplein is geen huis zonder
glasscheuren uit de kortstondige strijd
gekomen, het lijkt opeens een verzj
ling onbewoonbaar verklaarde villa's die
gelaten op de bulldozer wachten. De
materiële wonden zijn met kunst en
vliegwerk verbonden door de vrouwen,
hun mannen hebben na de eerste klap
plichtsgetrouw hun witte helmen opge-
z.ct en 7,ijn naar de raffinaderij gesneld.
Ze werken bij de Shell en hebben
strenge consignes, waarbij hun eigen on
gerief nauwelijks meetelt. De Shell heeft
ook in hun privéleven het onverbiddelij
ke, laatste woord.
Tepen vieren komen de eersten pas
terug, ongeschoren, vuil. Ze staan op
straat en vertellen over hun afdaling in
ADVERTENTIE
MAANDAG 22 JANUARI 1968
583ste STAATSLOTERIJ
EERSTE KLASSE
f. 5 zijn gevallen op nummers eindigende op: 2
f. 50 zijn gevallen op nummers eindigende op: 406
f. 100 zijn gevallen op nummers eindigende op: 099
f. 200 zijn gevallen op nummers eindigende op: 956
f. 400 zijn gevallen op nummers eindigende op: 423
f 1000 zijn gevallen op nummers eindigende op: 7169
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 081484
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 058682*
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 031988
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 013538
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 012565
Een prijs van f. 5000 is gevallen op het nummer: 04d660
De prijs van f. 20000 is gevallen op het nummer: 072769
Let wel: Op dit nummer zijn twee prijzen gevallen.
de loeiende hel. Ze hebben de auto's ge
zien, die door de luchtdruk gemangeld
zijn, ze hebben tonnen schuim op da
vuurzee gegooid en zijn ondertussen
gaan twijfelen aan de mededelingen, dat
een dergelijke ramp maar eens in da
100 jaar voorkomt. ,,Het ia ongeloof
lijk", zegt één van hun, ,,wat zo'n ont
ploffing veroorzaakt. Ik heb een bestel
wagen gezien, waarvan het dak een me
ter hoger is geworden. Hij was niet
meer vierkant, maar driehoekig. Een
krankzinnig gezicht. Het ia onbegrijpe
lijk, dat er maar twee doden zijn'.
Op dat moment stokken de gesprek-
ken voor een geluldswagen, die gerust
stellende echo'8 tegen de gevels werpt.
„Maandag beginnen de enquêteurs met
hun werk. De schade zal worden ver
goed. Mensen, die nog geen board heb
ben. kunnen het alsnog halen bij de
Volkshuis vesting".
Aan de andere kant van het plein
kruipt een vuilniswagen over de trot
toirs; de ophalers hebben vanmiddag
alleen belangstelling voor glas.
Levensgevaarlijk
In de Soringstroat 31 ls nu ook de mi
nister van Volkshuisvesting aangeko
men. Hij heeft een snelle rondgang
door Hoogvliet gemaakt en stelt spon
taan ambtenaren van zijn ministerie
ter beschikking. In ruil daarvoor krijgt
hij een kop sterke koffie van stichtings
directeur W. J. Kok.
Is de heer Kok van mening dat Hoog
vliet langzamerhand gebrandmerkt kan
worden als een levensgevaarlijke woon
gemeenschap?
De heer Kok glimlacht (hij heeft dc
supervisie over 6500 wonlngwethutzen in
Hoogvliet, waarvan er op deze rampza
lige zaterdag 3500 zijn beschadigd).
„Ach," zegt hij schouderophalend, „in
het verkeer sterven elk jaar 3000 men
sen. Hier zijn tot nu toe twee doden. Ik
bedoel maar".
Wat bedoelt de heer Kok precies?
„Nou", zegt de heer Kok, „er is toch
niemand, die gaat beweren dat geen
mens meer aan het verkeer mag dcel-
Het is natuurlijk een mening. Wat
zegt zijn administrateur ervan? Ook do
heer Koeken glimlacht. „Ik heb in Schie
dam gewoond", zegt hij, „vlak naast een
kruitschip dat ln dc lucht vloog. Ik be
doel maar".
Wat bedoelt de heer Koeken precies?
„Nou", zegt filx it Kurken, „we le
ven hier ln de Randstad Holland constant
te midden van het gevaar. Daar kom Je
niet onderuit Misschien gebeurt er de
komende vijftig Jaar niets meer in
Hoogvliet. Dat kan toch"
Hij kijkt hoopvol de kring rond. Er ls
geen speld tussen te krijgen
Het kan.
In de belendende kamer komt het be
richt door. dat de 270 bejaardenwonin-
gen vóór de avond weer glasdlcht zullen
zijn. „De rest volgt In do ko nende we
ken", zegt de heer Kok. „dat glus vormt
overigens niet ons grootste probleem.
Wij zijn banger voor de muren, dlc ont
zet zijn. Ik weet wel zeker, dat een aan
tal onherstelbaar beschadigd Is".
Vijfhonderd meter westwaarts kijkt
mevrouw v. d. Brun, naar de oranjo
vlam, die als een vlag in de mist hangt.
„Voor mij hoeft het niet meer", zegt
ze gretig, „lk ga hier liever vandaag
nog weg dan morgen".
Haar zijn inmiddels de Shellen
van de ogen gevallen.
