MEEST FANTASTISCHE IJSHOCKEY Ir. Hans Hopster (70): rugnummers noteer de radio bij ZATERDAG 6 JANUARI 1988 NOOIT SPIJT GEHAD VAN FUSIE RKF-KNVB Een New York Ranger is tot het doel van Toronto doorgedrongen. Daarvoor moet wel even een speler omvergekegeld worden. Alsof brontosaurussen vechten om de hegemonie Combinatie van vrij worstelen en catch as catch can (Van onze sportredactie) DEN BOSCH. Er was geen plaats om te vergaderen in 't hotel Terminus in Utrecht. De big bosses van de Konink lijke Nederlandse Voetbalbond moesten genoegen nemen met een hotelkamer als vergader ruimte. Gedeeltelijk op stoelen gezeten, gedeeltelijk op het bed, formuleerden Coler. Kie lt oom, Wolff, Libregts, Zon en Martens hun eisen. Er moest en er zou betaald voetbal ko men. Tegenstanders en offi ciële vertegenwoordigers van het bondsbestuur op deze bij eenkomst waren de secretaris- penningmeester Lo Brunt en de voorzitter ir. H. F. Hopster. Dat was in 1954. Inmiddels heeft Nederland dus al der tien jaar betaald voetbal. Lo Brunt, de zozeer gewaar deerde secr.-penningmeester van de KNVB, is overleden, Coler ls voorzitter van de sec tie betaald voetbal, Kieboom trad af als voorzitter van Feijenoord en ir. H. F. Hop ster is nu voorzitter van de afdeling Brabant van de KNVB. Ir. Hans Hopster werd vorige week zeventig jaar. Tientallen jaren, met daarin zeer opwin dende en voor het Nederland se voetbal zeer belangrijke gebeurtenissen, liggen achter hem. Hopster is de man van de fusies, van de samenvoe ging van de KNVB met Egi- dius Joostens Nederlandse Be roepsvoetbalbond zowel als van het samengaan van de Rooms-Katholieke Federatie (RKF) met de KNVB Op aanraden van prof. Van Poelje van het ministerie van O. K. en W. besloten KNVB en RKF in augustus 1940 sa men te gaan. Ir. Hopster vertelt met een glimlach van de eerste moei lijke uren. „Ik werd vice- voorzitter van de KNVB. Ka- rel Lotsy, de grote Lotsy, was voorzitter. Er werden harde noten gekraakt. De eerste ver gaderingen vergeet ik nooit meer. Lotsy en ik botsten, keer op keer. Later sleten de scherpe kantjes zelfs zover af dat we de beste vrienden wer- Eigen inbreng „Lotsy heeft dan ook gezegd, dat ik hem moest opvolgen als voorzitter van de KNVB. Ik heb nooit spijt gehad van die fusie van de RKF met de KNVB. Het was destijds nood zakelijk omdat (Van onze correspondent Hans Citroen) NEW YORK De N.V. New York Rangers (kantoor Madison Square Garden 307 West 49th Street) verbergt achter het nuchtere adres een professioneel ijshockeyteam, negentien man sterk, de jongste 22 jaar, de oudste 35. Met de teams van Boston, Chicago, Toronto, Detroit en Montreal speelt New York in de east division. De west division, gloednieuw dit jaar, bestaat uit Philadelphia, Los Angeles, Minnesota, Pittsburgh, St.-Louis en Oakland. De east en west divison staan afzonderlijk in de competitiestand geboekt, maar de teams van beide divisies spelen wel tegen elkaar en vele malen. In totaal spelen de teams vierenzeventig wedstrijden en het is dus duidelijk, dat zij elkaar meer dan tweemaal ontmoeten. In de beide divisies, die dus Ameri kaanse en Canadese teams omvatten, speelt volgens mijn informatie één Amerikaan. De rest bestaat uit Cana dezen. De wedstrijd New York tegen Montreal is een wedstrijd van landge noten, evenals de wedstrijd New York tegen Detroit, die ik mocht bijwonen. Landgenoten; maar laat men daar geen voorbarige conclusies uit trekken want de heren slingeren elkaar als ra ketten over de baan en als ooit de kreet „Bloed aan de paal" juist is, dan wel hier waar het meest fantasti sche ijshockey dat men zich kan voor stellen, gevat ls in een vrolijke combi natie van vrij worstelen en catch as De toeschouwer, die in Europa wat ijshockeywedstrijden gezien heeft, durft de eerste tien minuten ternau wernood te kijken. De heren gaan in onvoorstelbare snelheid over de baan, slingeren elkaar met doffe klappen te- Vergeleken met Amerika staat ons ijshockey op een heel laag pitje gen de omheining, overtreden alle re gelen, die de bestuurderen in Europa naarstig hebben opgesteld, wisselen om de anderhalf i twee minuten en blijven in diezelfde waanzinnige vaart gedurende driemaal twintig minuten rammen en beuken. Men denkt als Europeaan, dat het of ferdier wordt geslacht, de grote tove naar ieder moment op het ijs kan ko men, een nieuwe zondvloed staat te gebeuren of brontosaurussen vechten om de hegemonie. Men denkt onjuist. Er is gewoon een ijshockeywedstrijd aan de gang. Na tien minuten blijkt, dat het toer nooi vrij worstelen-met-snelheid-tus- ■en-vijftig-en-honderd-kllometer toch wel aan bepaalde regels gebonden moet zijn, want af en toe slingert een van de scheidsrechters een razende brontosaurus op de bon en die mag dan voor twee minuten in een door twee stoere agenten bewaakte ruimte gaan kijken hoe hier power-play wordt gespeeld. Een enkele maal loopt alles uit de hand en dan gaan de handschoenen uit en storten enige snelheidsmonstdrs zich in een vuistgevecht, dat uiterst ernstig wordt gestraft met vijf minu ten afzondering. De drie gestreepte heren, die arbitre- ren en dat voortreffelijker doen dan ooit vertoond in Europa, blijven vol komen buiten schot en heersen met ab solute macht. Andere regels IJshockey in Europa bij de wereld kampioenschappen is, vergeleken met dat in Amerika, een vriendelijk, bijna stilstaand spel in de geest van: beetje tempo verhogen, rushje maken, uitkij ken naar wie ik de puck nu eens zal spelen, aanleggen voor een slap shot- je, duwtje geven tegen balustrade, rus tig op adem komen en weer eens gaan kijken of er een nieuwe aanval te be denken is. Vergelijkingsmateriaal is er niet, want nog nooit heeft een Europees team te gen een van de profteams uit Amerika gespeeld. In de eerste plaats zou dat niet kunnen omdat de regels anders zijn. Het Europees team „In Euro pa spelen ze ijshockey met hun neus op het ijs", zei een insider mij zou na zeer korte tijd gewoon fysiek van het ijs geveegd worden. Én dan pra ten wij niet over schaatstechniek, snel heid en sticktechniek, want dat moet men zien om het te kunnen geloven. „Och", zegt Phil Goyette, een van de 1940 nog da mogelijkheid be stond een volledig eigen be stuur te formeren, zonder spionnen bedoel ik. De RKF had een geheel eigen inbreng: de opleidingen, de ideële doel stellingen, niet alleen rooms- katholieke maar ook meer al gemene als opvoeding van de jeugd. De KNVB was meer voetbaltechnisch georiënteerd" Hopster is opgeleid door de jezuïeten in Rotterdam. „Ta melijk streng, dogmatisch ook. Toch ben ik, geloof ik, nooit star katholiek geweest. Bij voorbeeld, ik was leraar wis kunde aan het r.-k. lyceum aan de Rotterdamse Beukels- dijk. Ik kreeg het verzoek van de bisschop om naast Leoni- das, op dat moment dè katho lieke vereniging van Rotter dam maar naar de mening van de bisschop niet fijn ge noeg, een andere katholieke club op te richten. Dat heb ik gedaan. Het werd Aeolus. Ik werd er voorzitter van. Toen protesteerde ik fel tegen het verplicht stellen van het lid maatschap van de in voetbal geïnteresseerde leerlingen van het lyceum. Zij mochten geen lid zijn van Leonldas. De rec tor voerde zijn ideeën zelfs zo ver door dat hij in conflict kwam met een voorzitter van VOC, wiens zoon wilde hij toegelaten worden op de h.b.s. lid moest worden van Aeolus. De jongen kwam na tuurlijk niet op school. Ik vond het ook overdreven". Hopster bezet in het bestuur van de KNVB op het ogenblik nog een kwaliteitszetel van de NKS (Nederlandse Katholieke Sportfederatie). Een van de twee zetels in het hoofdbe stuur waarop de RKF door de fu6ie recht kreeg. „De NKS", zegt ir. Hopster, „is een over blijfsel uit de oude tijd, af- Soms denk ik wel eens: de K van NKS eraf? komstig uit het „rijke room- sche leven", dat zich be schermde tegen de taaie roole rakkers. Een organisatie even wel die veel en nuttig werk doet. Soms denk ik echter wel eens, zou het niet beter zijn als de NKS zichzelf van de K van katholiek ontdeed. De federatie zou dan haar vele initiatieven, zoals werkmap pen en de tweede weg in de sport, kunnen voortzetten. Ik geloof dat ze zonder die K. een groter bereik zou hebben". Zeventigjarige ir. Hop ster, gepensioneerd direc teur van de rijks-h.b.s. te 's-Hertogenbosch, geeft nog les. „Op het semi narie in Beekvliet, open voor zowel jongens als meisjes. De jezuïeten die mij opleidden, zouden in' Beekvliet hun ogen heb ben uitgekeken". Ir. Hopster (reehts) was ook de man van de samenvoeging van de KNVB met do Neder landse Beroepsvoctbalbond van Egidius Joosten (links). Dertien jaar geleden stak Joosten in augustus de vlam ln de vredessigaar. grote sterren, een Johan Cruyff van de New York Rangers: „Wij hebben ons leven lang niets .anders gedaan en wij zijn in goede fys'ieke conditie. Wij trainen ongeveer anderhalf of twee uur per dag en spelen drie of vier wedstrijden per week. Het betekent werkelijk niets en ijshockey is nu een maal geen spel voor brave of voorzich tige jongens". „Akkoord", zegigen wij. „Akkoord, maar in Europa zijn het ook geen voorzichtige, brave jongens en de Ca nadezen in Europa weten er toch ook wel raad mee". „De Canadezen dn Europa? Och kom nou. Dat zijn toch slechte amateurs, die op een gemakkelijke manier wat willen verdienen". Verdiensten Enig vergelijkingsmateriaal tussen het Europese en Amerikaanse ijshockey is er misschien toch, als men met mij het volgende verhaal van een sport verslaggever, die naast mij op de perstribune zat, voor lief wil nemen. Hij speelde met zijn collegeteam er wordt druk geijshockeyd op en tus sen de colleges tegen het nationale team van Zwitserland. De uitslag was 6—6. Maar wat zegt dat collegeteam? Is dat iets in de geest van: het natio- bale voetbalelftal van Amerika speel de 66 tegen V.U.C. of tegen Holland Sport? Een doodenkele keer komt een college-ijshockeyer wel eens in een profteam, maar dat is dan een Cana dees, die aangetrokken is door zijn col lege om ijshockey te spelen. Krankzinnige bedragen verdienen de ijshockeyers niet. Zij spelen voor 15 20 duizend dollar per jaar, aangevuld met de gebruikelijke premies voor doelpunten en het voorkomen van doel punten. De nummers 1 en 2 aan het einde van het seizoen spelen nog een aantal wedstrijden om de Stanley Cup en dat betekent natuurlijk ook nog de nodige extra-inkomsten. Geen tanden Er zijn nogal wat ongelukken, maar er zijn zeer weinig ernstige ongeluk ken. Dat is bijna niet te geloven als men ziet met welk een niets ontzien de hardheid er wordt gespeeld. Tot nu toe zag ik toch maar één 9peler met een helm en bij navraag bleek mij, dat hij eens een vrij ernstige schedel- verwonding had opgelopen. De doel- verdedigers spelen lang niet allemaal met een masker. Ed Glacomtn, het fenomeen in het doel van de Rangers, zij'n er om gezien te worden (Van onze sportredactie liEN HAAG Op veel velden In het betaalde voet bal heerst elke zondagmiddag nogal wat verwarring omdat de mededeling via luidsprekers aangaande op stellingen en rugnummers slechts gedeeltelijk over eenkomt met de werkelijkheid. Dat is jammer, want de betalende toeschouwers hebben recht op duidelij ke Informatie en men kan hun, vooral vandaag de dag, niet genoeg service bieden. De clubs ln de be taalde sector zijn verplicht de spelers van duidelijke rugnuraers te voorzien, maar die duidelijkheid laat dikwijls te wensen over, vooral als de cijfer op gestreepte shirts zijn aangebracht. Hoewel het buitenland ons al vele jaren voor wat besloot men bij de invoering van het betaalde v.oet bal ook in Nederland de clubs te verplichten de spe Iers van het eerste elftal een rugnummer te geven Sommige clubs geven de rugnummers op de „oude manier", andere volgen de meer moderne methode Een doodgewone kwestie van service is het voor dui lelijke rugnummers te zorgen, maar daaraan man keert nog wel het een en ander. Vaak worden te klei ne rugnummers op gestreepte shirts gebruikt. Bij effen shirts is dat euvel minder kwalijk. Aan de thans heersende wanorde zou voor goed een einde gemaakt kunnen worden, indien de spelers bij de aanvang van het seizoen een vast rugnummer krijgen, dat dus voor de gehele competitie geldt In de eindronde van het toernooi om de wereldbeker tn Londen heeft men diie methode toegepast. Voor de miljoenen televisiekijkers had men geen betere op lossing kunnen bedenken. Men wist meiteen wie de betreffende apelers en Invallers waren. Zo moet het ook, want het publiek heeft recht op duidelijkheid. De betalende bezoekers dienen te we ten welke „acteurs" optreden, Is verwachten daar om duidelijke rugnummers. de beste doelverdediger van 1966-1967 en hard op weg de beste van dit sei zoen te worden, draagt geen masker en heeft een vrijwel ongeschonden ge zicht. Maar tanden van zichzelf heeft geen enkele Ijshockeyer meer. Harry Howell, de beste verdediger van het vorige seizoen, ook een Ran- gersspeler, is 34 jaar en speelt aJ veertien jaar in de profcompetitie. Hij ziet er ook niet direct uit als een man die ernstig onder zijn sport heeft gele den, maar hij ziet er bepaald wel uit als een man waarmee men geen ruzie moet zoeken. De spelers kunnen op ieder moment, waarop het de club goeddunkt, ver kocht worden en zij kunnen dan ook onmiddellijk voor de andere club gaan Redelijke kans De Rangers zijn bezig om de Tsjech Nedomansky naar New York te lok ken en de vraag op de lippen van de ingewijden was: „Wat denk je van Ne- domansky's mogelijkheden in dit ijs hockey?" Het antwoord: „Als ik Ne domansky was, zou ik wel uitkijken. En als hij dan toch zo nodig moest, De MAARSCHALK is terug De „maarschalk" die Brazilië naan twee wereldtitels voetbal heeft geleid, ls terug. Dit feit alleen al heeft de Bra zilianen optimistisch gemaakt voor de wereldkampioenschappen van 1970 in Mexico, hoewel Brazilië zelfs nog geen voorwedstrijden heeft gespeeld. Paulo Machada de Carvalho „de maarschalk der overwinningen", zoals men hem graag noemt had de leiding van de ploegen die tn 1958 en 1962 de wereldtitel veroverden ln Zweden en Chili. H(j zou ook de afvaardiging van 1966 in Engeland geleid hebben, maar ln een geschil met de hoogste voetbalbestuurders bedankte hij voor de eer. De hoofdschuldige van de Bra ziliaanse deceptie ln Engeland was, naar veler opvatting, de technische commissie. De tv-magnaat uit Sao Paulo ls nu opnieuw benoemd tot leider van de nationale ploeg. Toen Carvalho zjjn functie aanvaardde, was zijn kort commentaar: „Ik heb geen tijd te verliezen". Hij zou snel een keuze maken voor de voorronde voor het wereldkampioenschap. Carvalho heeft de gebroeders Aimore en Zeze Morelra aangewezen als resp. coach en supervisor. Almore ls trainer geweest van de ploeg die de wereld titel ln 1962 won. Carvalho heeft ook talentscouts benoemd die het land af reizen. Carvalho ls ook de man die In 1958 de toen zeventienjarige Edson Aran- tes do Nasclmento In het Braziliaanse ••lftal zette. Met deze Pelé won h(j toen de wereldtitel. zou ik hem adviseren: ga nog een jaar beter leren schaatsen, probeor nog iets te doen aan Je sticktechniek en ga in een of ander Canadees woud proberen om grote bomen met de hand te ontwortelen. Als dat allemaal lukt, heb je een redelijke kans r>m de eerste wedstrijden te overleven". In de subway naar huls zei icmundi „Het ijshockey van tegenwoordig ie niks meer. De Jongens durven elknar geen body check meer te geven. Dat was wel unders in de tijd toen Bobby Huil nog jong was". Ja ja, ook het ijshoekeyleven te be trekkelijk. TOTO WEDSTRIJDEN GVAV—-ADO Go AheadFortuna '54 Telstar—NAC FeijenoordN EC VolendamSparta DWSXerxes DIIC SittardiaPSV MVV—FC Twente Holl. Sport—FC Den Bosch Willem II—AZ '67 ZFCVeendai Helmond SportGraafschap EERSTE DIVISIE Heracles—SVV RCHSC Camhuur EindhovenBlauw Wit i contrasterend. FC VVV—DFC Vitesse—Vclox Vole wijekersKI ink wijk RBCHaarlem TWTEDE DIVISIE Hermes DVS— NOAD Zwolse BoysRods JC EDOHilversum Wsgeningensc Drente De BaronieExcelsior HeerenveenFortuna VI. Gooiland—AGOVV LlmburgiaPEC

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 11