„Ja ik wil!'
Prachtige Hamletversie
„ROSENCRANTZ EN
GUILDENSTERN
ZIJN DOOD'
TELEVISIE VANAVOND
Kloris i
wil ie
een stuk
kaas
uit het
vuistje
Verzorgde voorstelling van NRT
Musical bij De Nieuwe Komedie
„The Fantastickseen vrolijke dolle boel
PAGINA 2
DE LEIDSE COURANT
DINSDAG 2 JANUARI 1968
Paul Stoppard, een 30-jarige Engelse toneel
schrijver, heeft met „Rosencrantz and Guilden-
stern are dead" een van de grootste successen
van de laatste tijd geschreven. Het idee is niet
nieuw (twee bijfiguren uit een oud stuk, in dit
geval „Hamlet" van Shakespeare, hoofdpersoon
maken van een nieuw), maar Stoppard heeft met
intelligentie, kennis van zaken, bravoure, gemak
en theatertalent een stuk van grote klasse tot
Wim van Rooij
en Kees Coolen
bravourerollen in
raadselachtig
blijspel
Stoppards stuk staat ergens tussen
„Hamlet" en „Wachten op Godot" van
Beckett. Twee mensen die wachten en
hun tijd vullen met spelletjes, beuzela
rijen, redeneringen en gemopper, zoals
de twee zwervers ln „Wachten op Go-
dot". Ook hier twee mensen die wachten
op iets wat niet komt en die er niet op
uit gaan om 't zeil te ontdekken. De epi
sodes met de hovelingen uit Hamlet zijn
voor het tweetal duistere, onbegrijpelij
ke zaken, waar zij met de beste wil van
de wereld geen touw aan kunnen vast
knopen. Zij praten en praten, zich niet
bewust van de dreiging, die hen boven
het hoofd hangt: de brief aan de koning
van Engeland, die Hamlet heeft geruild
voor een brief waarin hun eigen dood
vonnis staat.
Het probleem voor de Nederlandse op-
voeripg van dit stuk, en voor elke
opvoering bulten Engeland ligt in de
kennis van „Hamlet". Shakespeare is
voor ons publiek niet een schrijver, van
wie wij het bekendste stuk zo door en
door kennen, dat vrijwel elke scene, el
ke zin, die eruit geciteerd wordt, her
kend wordt. Stoppard speculeert daarop
door bepaalde taferelen uit de „Ham-
de scene tussen Ophelia en Hamlet, die
eindigt met Hamiets woorden: „Ga ln
een klooster", wordt bijvoort>eedd even
aangeduid doordat men begin en «nd
van he<t gesprek op de achtergrond
van 't toneel ziet plaatsvinden. Hamlet,
Ophelia, de koning en de koningin zdjn
le Has
De dialogen tussen Rosei
Gulldenstern zijn adembenei
inhoud zowel als van vorm. De angst
voor het leven cn de wereld van bcldei
op verschillende wijze ervaren
krijgen een heel concrete en ondubbel
zinnige vorm ln de gesprekken, waarin
de een de ander vragen stelt. De twee
figuren zijn onderling verschillend: Ro-
Innelljker. Im-
i herinneringen,
totaal niet, zelfs zijn eigen naam vormt
voor hem een probleem. Heet hij Rosen
crantz of heet hij Gulldenstern? Gull
denstern is veel verstandelijker, over
weegt veel meer, probeert achter de din
gen te komen.
Adembenemend
Behalve deze twee tragi-komische fi
guren, die zo'n allure hebben gekregen
in Stoppards stuk, zijn uit de „Haamlet"
vooral de spelers opnieuw belicht. Al
leen met de Eerste Spoler, de leider van
een schmlere-troepje dat van het kwaad
van slechte voorstellingen gezonken Is
tot het erger van pornografische shows,
spreekt het tweetal. In die conversatie
wordt het probleem van de dood, dat in
de loop van het stuk steeds scherper
wordt gesteld, op allerlei manieren be
licht, in alle nuances van vrolijk tot ern
stig.
De dialoog
Gulldenstern is
niek van de Engelse vanléténui
stand gebracht. Het biedt een drietal acteurs
gelegenheid tot meer dan overrompelend spel en
bovendien stelt Stoppard het publiek voor een
reeks van raadsels, die in een spitse komediestijl
tot nadenken dwingen. De Haagse Comedie heeft
dit prachtige stuk op nieuwjaarsdag in première
gebracht; twee jongere acteurs, die zich steeds
meer gaan onderscheiden in het tableau van het
gezelschap, vervulden de grote rollen van Ro-
sencrantz en Guildenstern, de lieden die in het
gezelschap van Hamlet verkeren, zonder dat hun
iets duidelijk is van de tragedie die zich in hun
onmiddellijke nabijheid afspeelt.
Als
het
prograi
jeugdigei
(ADVERTENT! bi)
VOEDZAAM MAK^
voor oudejoars-
ussen een soort lnstulfprogramma,
vaarbij bekende artiesten louter leuke
Hogen zouden doen óf een complete
thowavond ln de sfeer van circuszaag-
tel en show(js. Dit Is Immers de enige
tvond ln het Jaar waar ook heel veel
laat opblijven. Het is
oliebol en appelflap die
weinig ernst verdraagt en waartyj
men doorlopend erop bedacht moet z(jn
dat ook de jonge kjjkers aan hun trefa-
Welnu, h<
gisteren getoond, Door de VARA met
muslcallerlge „Partijen door
de KRO met een Pisteaflevering die
bij het 10-jarig bestaan klonk als een
klok en met Holiday on Ice. de show
die weliswaar enorm verliest bij tv-
weergave, maar die tóch een ktjkeve-
nement van belang blijft, ook zonder
kleur en zonder ruimtewerking. Maar
gisteren was het nieuwjaar, traditio
neel een avond van vroeg naar bed
gaan na de traditionele naóhtbrakerij
daags tevoren.
Op oudjaar had de VPRO „dienst" op
I. Hy bracht „Carnaval der dieren" in
een uitvoering die we op elke andere
avond van een parelend karakter heb
ben gevonden; een warm getekend por-
■chtpaar Mouljjn in Netty
nfelds
dat óók op elke
avond beier gevallen zou zijn
kronlekerlge Oude Draaidoos -
fllrudoden van 1067.AM«gta
het...." heel serieus: v
de oliebollen. Op h»
Blokkerstaartje
i „Zo Is
Ferdlnandusse-
tar wat traditio-
Kees Coolen (linke)' ale Roeencrantm
en Wim van Rooi) (rechte) ale
Quildenstern, hoofdfiguren in
Stoppards toneeletuk, dat van de
Haagse Comedie een uitetekende
vertolking kreeg. Op de achtergrond
Leo de Hartog ale Hamiets oom
Claudius en Annie de Lange ais
Hamlets moeder.
die men „cross-talk" noemt. Korte zin
netjes, die meestal op elkaar botsen, ter
wijl elk apart vrij weinig betekenis
heeft, maar die, in een snel .tempo ach
ter elkaar uitgesproken, heel veelzeg
gend worden. Stoppard heeft deze dialo
gen, de ruggegraat van zijn stuk, een
heel sterke ritmiek gegeven.
Vertaling
De Nederlandse tekst ls van Bert
Voeten, die alle nuances van het stuk
op een heel knappe manier heeft over
gebracht. Er is één teleurstelling ln
zijrj vertaling: het feit dat hij zijn ei
gen knappe versie van Hamlet
heeft gebruikt. De Hamletepisodes in dit
stuk zijn zowel door gebeurtenissen als
door taal onbegrijpelijk voor Rosen
crantz en Gulldenstern. In de Engelse
versie steken de directheid en de begrij
pelijkheid van Stoppards teksten nogal
af tegen de duisterheid en retoriek
de Shakespeariaanse. In de dialoog
i wordt dat trouwens nog eens gezegd ook.
Wat had er meer voor de hand gelegen
het kiezen van de oude Burgersdljk
lages
de 1
van stof ontdane Voetentekst?
In zijn regie heeft Steenbergen het te
kort aan kennis over de „Hamlet" bij
ons publiek geprobeerd te ondervangen
door de Hamletscenes in een verouder
de melodramatische stijl te laten spelen.
Prachtige kostuums van Has Noordhoek
Hegt benadrukken de onwezenlijkheid
deze taferelen, die ln deze voorstel
ling door Rosencrantz en Gulldenstern
stuk heen vol te houden, zodat er enkele
flinke kortsluitingen ontstaan in de con-
tlnutleit en de logica van de voorstel
ling. Steenbergen heeft de twee hoofdrol
spelers in een bijna onderkoelde emotie
hun rollen laten spelen, met een schitte
rend effect. In één langdurige understa
tement voltrekt zich de tragische ge
schiedenis. met alle komische momen
ten erin. Misschien ls het daardoor dat
lang niet alle mogelijkheden
éne, die toch voor het grijpen
het
Weinigzeggende decors van Hep van
Delft en goed gedoseerde choreografi
sche oplossingen van Albert Mol bepaal
den mede het uiterlijk van de voorstel
ling waarin Wim van Rooij en Kees
Coolen excelleerden. ZIJ maakten uit
stekend gebruik van alle mogelijkheden
die Stoppards tekst biedt: allerlei kome
diantentrucjes, in een schitterende reel
samengevoegd. Met enorme bravoi
werkten zU zich door elke scene heen
met steeds nieuwe, verrassende spelele-
Wlm
Ro°U
•elde
zich
goed gedoseerd!
verbetenheid. Kees Coolen bewoog
uitstekend In het tragl-komlsche,
in zijn rol en tekst Is geschreven,
voortreffelijke wijze gerealiseerd.
5 met
gens slaagt hij erin deze rascomediant
met alle trucs ook maar enigszins ge
stalte te geven. Vooral omdat het stuk
door deze zwakke rol nogal ontwricht
wordt, moet men deze missers betreu
ren. In kleinere rollen valt Guus Hoes
bijzonder op, als de jongen Alfred, die
bij het spelerstroepje hoort; Jaap Wie-
ringa speelt Hamlet in een verouderde
stijl volgens de regie-opvatting
Marijke Mérckens, Leo de Hartogh, An-
ny de Lange en Gijsbert Tersteeg spe
len de andere bijrollen.
„Rosencrantz en Gulldenstern are
dead" is een bijzonder knap en verma
kelijk stuk met allerlei dubbele bodems,
waarin men van uitstekend spel kan ge
nieten van twee leden van de Haagse
Comedie die steeds meer opvallen. Een
stuk om niet aan voorbij te gaan. Het
nieuwjaarspubliek reageerde met een
groot applaus. In een korte nieuwjaars
toespraak na afloop stelde Paul Steen
bergen twee zaken aan de orde: de to
neelplannen en het naderend afscheid
van burgemeester Kolfschoten. Daarna
zong men gezamenlijk het Wilhelmus.
De VPRO produceerde ook het dure
NTS-programma „Die goeie oude tijd",
amusement van een halve eeuw terug
waarbij men te vaak kon zien, dat
amusement toen óók niet alles was. De
„Hoogtepunten 1967" die ons ln de
„kleine uurtjes" van 1968 werden ge
boden waren als geheel veel aardiger.
Za'terdag bewees de TROS dat een
nilnlomroep het moeilik heeft. „Ver
kerk over Verkerk" was nog geslaagd,
al miste het de „menselijke" uitdieping
ervan. Een mens is maar een m
die Netty Rosenfeld daags erop
Coen Moulijn bereikte. Een avon
de Karei Doorman" viel uiteen ln een
veel te lange en ongelooflijk weinig
zeggende documentair gedeelte
showprogramma da'., op een enkel
onderdeel na. van een ontstellende en
onbegrijpelijke platvloersheid
Onbegrijpelijk, want de man
tekendï was Karei Prior. Die begon
bij de NCRV, die hem met lede ogei
sementsprogramma's; tot
(STER-
lameuitzendlngen
55, 19.03, 19.56
20.16 uur)
NTS:
18.50 uur:
Pipo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kor
NCRV:
9.06 uur:
Twien, tenerprogr.
Vijanden, eenakter
21.40 uur:
Europa: onderwijs
KRO:
20.0020.50 uur:
Stereoconcert door
Omroeporkest
23.00—23.30 uur:
Context, magazine
Radioprogramma
NVSH:
22.30 uur:
Sextant
NTS:
22.40 uur:
Tweede journaal
22.45 uur:
De bezetting XVII
23.45 uur:
Sluiting
NEDERLAND II:
18.50 uur:
Pipo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kort
19.03 uur:
Afrika, documenta:
(kleurentelevisie)
AVRO:
20.00—20.40 uui
Hou je aan
literair spel
NRU:
22.55—23.55 uui
Signaal, muzi
20.00 uur:
Journaal
20.20 uur:
Afrika, documentaire
kleurentelevisie)
Tweede journaal
23.00 uur:
Sluiting
T.V. morgen
Vrij, kinderprogr.
Voor de oudere r
Radionieuwsdienst
HILVERSUM I:
7.00, 7.30, 8.00, 8.30,
Sphinx,
Deze dag VARA 8.00 Nieuws. 8.
de dag. 8.20 Ochtendpost. 8.30
ten thuis. 8.35 Ochtendpost,
jen Mozart. 9.40 Plaatjes
,'SivHiï
met lede ogen zag
AVRO. waar hij goed werk deed tot...
Nu zit hij bij de TROS. H(j schijnt er
al die lede ogen te betreuren en heeft
daarom alle ervaring opgedaan bij
NCRV, VARA en AVRO aan zijn laars
gelapt en ls kennelijk geheel blanco
herbegonnen. De TROS kan over een
Jaar of tien een goede man aan hem
krijgen. Als er dan nog een TROS ls
tenminste
Vg.
Speelse rollen van
Annet
Nieuwenhuyzen
en Eric Schneider
musical „Ja, Ik Wil!" van Tom Jones en
Harvey Schmidt, die gisteravond in
première Is gegaan b(j het Nieuw Rot
terdams Toneel, in samenwerking met
Paul Kjjzer. Een Amerikaanse musical,
gedaan door Nederlanders, die bijzonder
ver kwamen, zodat hun voorstelling een
vergelijking met het Broadway-orlgineel
wel niet volledig, maar toch ruim vol
doende kan doorstaan. Tegen de zeventig
procent en dat ls heel veel.
Zoals men weet is „Ja, Ik Wil!" ge
baseerd op „Het Hemelbed" van Jan de
Hartog. Het goede van het stuk ls be
houden en de zwakste elementen zijn
verdwenen. Feilloos zijn de bewerkers
erin geslaagd de zaken, die het stuk zo'n
charme geven, te benadrukken ln hun
musical: de sfeer van lichte melancholie
e pijn, veroorzaakt door het onver
biddelijk voortgaan van de tijd. De won
derlijke mengeling van humor en lichte
tragiek in het huwelijksleven van Robert
en Agnes, dat door de jaren heen wordt
uitgebeeld, heeft aanleiding gegeven tot
een musical ,die het Nederlandse publiek
ongetwijfeld zeer zal aanspreken.
De sentimentaliteit, die het Broadway-
origineel naar Nederlandse begrippen tot
op zekere hoogte bezit, is in de Rotter
damse voorstelling vergezeld van „knip
ogen" naar het publiek, zodat de al te
grote gevoeligheden gerelativeerd zijn.
Ook in andere opzichten zijn aanpassin
gen aan onze smaak en onze gevoelens
gemaakt. In grote lijnen ls de Rotter
damse enscenering gelijk aan de Ameri
kaanse, maar Greter heeft toch veel toe
gevoegd. Gebleven is de opzet van het
draadloos bestuurde hemelbed, dat af-en-
aan kan rijden; de aanglijdende decors
en dergelijke zaken. Cor Hezemans heeft
in deze opzet nieuwe decors ontworpen,
die wat kaal en steriel zijn uitgevallen.
Zijn kostuums, vooral die van Annet
Nieuwenhuyzen zijn verder ook tamelijk
zwak: een rommeltje van stijlen en
modes van de verschillende tijdvakken
waarin het stuk ls geplaatst.
Jammer genoeg heeft men in details
HvvzaaoA
Dick Gregory
de Amerikaanse techniek, die voor zo'n
musical nodig is, nog niet onder de knie.
s, in de voorstelling, die ik zag,
nog enkele mankementen, die
:en wat lange onderbreking gaven
•kledingen bijvoorbeeld). Maar men
beslist zorg voor dragen, dat deze
mankementen zo snel mogelijk zijn ver
holpen.
Wat ernstiger is (en wat ook een gevolg
a gebrek aan musicaltechniek genoemd
ig worden) is het feit, dat de voorstel
ling geen eenheid is geworden: het ls
verbrokkeld geheel van speelscenes
liedjes, waa
t duidelijk H
bleem heeft Greter kennelijk nog
helemaal niet kunnen oplossen: de over
gang naar een liedje is nergens vanzelf
sprekend, natuurlijk.
Wat iedereen gehoopt heeft blijkt te
zijn gelukt: Eric Schneider cn Annet
Nieuwenhuyzen zijn in staat deze gewel
dige opgaven te vervullen. Liedjes en
dansnummers brengen zij reeds nu met
iets wat op een redelijke routine op dit
gebied lijkt. Annet Nieuwenhuyzen heeft
een formidabel shownummer, „Dolle
Agnes", waarin zij variété van hoge
klasse brengt, als een soort vermenging
Jasperina de Jong en Adèle i
lendas
Eric Schneider herini
Stopt
vasten
CHICAGO (AP) De negerkomiek.
Dick Gregory, heeft gisteren een vasten
van 40 dagen beëindigd, die hij hield als
protest tegen de oorlog ln Vietnam.
Gregory, die bekendgemaakt heeft dat
hij zich kandidaat zal laten stellen voor
het presidentschap, was oorspronkelijk
van plan te vasten van Thanksglvingsday
(23 nov.) tot Kerstmis, maar verlengde
dit later tot nieuwjaar omdat sommige
andere godsdiensten dan een vredesfeest
vieren.
Gregory zei, dat zijn gewicht van 71,1
kg afgenomen is tot 47,2 kg. „Maar lk
voel me best", zei hij. Tijdens zijn vas
ten handhaafde hij een volledig program
ma van lezingen, concerten en spreek
beurten ln 26 steden.
Het zal voor degenen, die ln New York
„The Fantasticks" hebben leren kennen,
moeilijk geweest ziln. afgelopen zaterdag
avond In het Paviljoentheater, waar de
Nieuwe Komedie deze musical in Neder
landse première bracht, iets te herkennen
van hun eerste ervaring. In z(jn benade
ring van het stuk had Berend Boudewijn
(In samenwerking met Nlcolaas Wijnberg
en Henk van Dijk, die zich medeverant
woordelijk stellen voor de voorstelling)
veel meer gekozen voor effecten en
dwaasbeden dan de Amerikanen.
Op d'e manier is de Nieuwe Komedie
met ei dolle, vrolijke show gekomen,
die een vond van geweldig amusement
oplevert. Met projecties, goocheltrucs,
lichteffee n, dwaza kostuums en uiterst
komische pelmomenten ls deze musical
opgesierd. Het verhaal van de buur
jongen en het buurmeisje, dit verliefd
werden op elkaar, omdat zij van hun
pa's niets met elkaar te maken mogen
hebben, ls geplaatst tegen een heerlijke
achtergrond van bewegingen, kleuren en
effecten.
Het verhaal wordt gebracht als een
toneelstuk: komedianten, die op een
binnenplaatsje hun stuk komen spelen.
ZIJ brengen hun attributen op het toneel,
verkleden zich en laten het stuk begin
nen. Een toneelmeester geeft de juiste
rekwisieten op het Juiste moment, brengt
een muur het toneel op en geeft de
vaders hun jasjes.
Heel dol wordt het als er een verlopen
acteur verschijnt, die ingehuurd wordt
om een verkrachting te ensceneren, be
steld door de vaders, die de kinderen
door een helfdhnftig gevecht snel tot
elkaar willen brengen. Een dwaze scene
volgt, waarin de acteur zichzelf aanprijst
en op belegen successen roemt.
In de tweede helft van de musical
blijkt, hoe het plan van de ouders is
mislukt. De jongen en het meisje gaan
toch uit elkaar, maar na een symbolisch
uitgebeelde „tocht door het volle leven",
ontmoeten ze elkaar toch weer voor een
definitief geluk.
In het fraai uitgevoerde programma
blad (tegelijk het affiche) haalt Berend
Boudewijn woorden aan van tekstschrij
ver Jones. „Hoe eenvoudiger je iets op
zet, hoe meer effect het heeft". En „Het
spektakelelement is vaak al te groot in
shows en musicals Ingewikkelde de
cors, veel lichteffecten, oogverblindende
kostuums en dergelijke". Wat de feite
lijke betekenis van deze woorden is.
I heeft Berend Boudewijn getuige zijn
voorstelling niet voldoende beseft. „The
Fantasticks" is een musical om zonder
één enkel decorstuk gespeeld te worden,
zonder al die pakjes en verkledingen, die
deze voorstelling heeft, zonder al die
l projet
die
spektakel-
Er is natuurlijk volop te beleven aan
de voorstelling van de Nieuwe Komedie,
maar één van de belangrijkste elementen
uit het origineel: de sterke, romantische
liefde tussen twee jonge mensen, die
eerlijk en zuiver gespeeld moet worden,
verdwijnt in het dolle spektakel, dat op
het toneel te zien is.
In een nogal vrije bewerking vun
Erica van Dijk, die vaak heel spitsvondig
ls en waarin de poëzie gehandhaafd
bleef, spelen zes acteurs en één actrice.
Henk van Dijk heeft de muzikale leiding
over het geheelln overeenstemming met
de opzet van deze voorstelling is zijn
combootje uitgebreid met slagwerk en
bas. De zangstemmen van de meeste
acteurs van de Nieuwe Komedie blijken
niet zodanig, dat alle liedjes feilloos
komen, ook al niet nu Henk van Dijk
het de zangers niet bepaald gemakkelijk
heeft gemaakt ln de eLsen die hij op
muzikaal gebied stelt Lex Schoorel
Het spelni'
der Donk doen niet voor hem
komische zangnummers.
iu van de voorstelling
gemeen heel goed. Cor
ft de verteller moeten
spelen als een soort goochelaar, met
gevulde hoge hoed en al, een wat
eigenaardige opvatting van de rol, die
moeilijkheden oplevert, wanneer de ver
teller een rol krijgt in het stuk. Henk
Votel doet wat oorspronkelijk twee
rollen waren: de zwijgende toneelknecht
en de tweede acteur. Hij doet het ge
weldig, met een knappe timing en een
groot gevoel voor humor. Zijn sterf scene
als Cyrano ls voorbeeldig. Maar hij is
verloren, wanneer hij aan het eind de
muur moet bouwen: daar wordt hij
opeens verondersteld te zwijgen, zonder
dat daar enige aanleiding toe
De grote acteursscene van John Soer
had niet die uitwerking, die
kunnen verwachten. Niemand schijnt
Soer duidelijk te hebben uitgelegd,
hij nu in het stuk voor een functie had.
Het was toch al moeilijk voor hem,
omdat de bewerkster zich hier wel heel
veel vrijheden tegenover het origineel
had veroorloofd. Het geweldige moment
als Gijsbrecht van Aemstel (in het ori
gineel Julius Caesar) was er wel, maar
veel meer gebeurde er niet.
Mary Wagenaar en Lex Schoorel
speelden de geliefden in een soms aan
vechtbare opvatting en Joop van der
Frans Koppers waren bijzon-
als de wederzljd
Vooral Frans Koppers toonde
weldlge komische kracht,
Ondanks enkele bezwaren tegen de
vrijheid waarmee de Nieuwe Komedie
te werk ls gegaan, mag men „The Fan
tasticks"
zijn lied „Mijn dochter
trouwt straks", dat hjj prachtig speelt en
zingt. Samen zijn ze groots in het muziek-
„Als de kinderen trouwen", na
Zij zijn het die de musical erdoor
slepen, op een bijzonder enthousiaste en
tekelijke wijze. Ondanks een ver
taling, die zowel ln teksten als in dialoog,
banaal is en de poëzie van het
igineel gewoon geweld aandoet; on
danks een muzikale begeleiding van Cor
Lemaire, die (in de voorstelling die lk
zag) wel eens te wensen overliet. I»wen-
dien ondanks het te grote accent, dat op
illen de loop
brugjes over het orkest, afgezet met
oranje lichtjes zijn voor deze musical
:n zeer ongelukkige oplossing.
Voorlopig zal „Ja, Ik Wil!" te zien zijn
in Rotterdam; later zal het Amsterdamse
Carré er voor enkele maanden mee
gevuld zijn. Dat is althans te hopen voor
Eric Schneider en Annet Nieuwenhuyzen,
die op zo'n prachtige manier zijn ont
wikkeld tot musicalacteurs van grote
kwaliteit.
pie Nooy, is op tournee met een reekx
afscheidsvoorstellingen van Rooi Sien,
het stuk dat begin december zijn
1250ste voorstelling beleefde. Op vrij-
