De
ongekroonde
KONING
van het
zesdagen-
rijk
TOCH GAAN ZE ELKE WEEK WEER HET VELD OP
RIK VAN STEENBERGEN: „PETER POST PAKT MIJN RECORD, DAT IS ZEKER'
„Heb ik de kracht
om tijdig
te stoppen?"
m i kv'
Scheidsrechters
hebben het
na een
wedstrijd vaak
nog moeilijker
bij
noteer
de radio
(Va
mze sportredactie)
AMSTELVEEN Zesdagenkoning Peter
Post was die avond in een van die stem
mingen waarin men wel eens komt als
buiten in de koude herfstavond een felle
wind mistslierten over de velden jaagt
en het binnenshuis bij een knappend
haardvuur behaaglijk warm is. Post lag
ontspannen op de bank, de zwartleren
kussens gemakkelijk geschikt en zijn
hoofd steunend op een elleboog. Hij droeg
geen schoenen en zijn das zat los. Binnen
handbereik rinkelde af en toe de witte
telefoon en uit de luidspreker van de
platenspeler klonk de stein van favoriete
zanger Frank Sinatra. In de keuken
neuriede lieftallige Loek Post het melodietje mee. Ze zette koffie. Peter
Post genoot van deze avond, een zeldzaamheid in het leven van een
zesdagenkoning die, jachtend van de ene hoofdstad naar de andere, zijn
fortuin en zijn roem moet verdienen.
ZATERDAG 25 NOVEMBER 1967
Hup Jan Janssen
In die stemming beleende hij angst te
hebben voor straks, voor het ogenblik
dat hij niet meer zal kunnen fietsen,
dat hij niet langer zal heersen over
de fietsende artiesten, die elke win
ter honderdduizenden naar de pistes
van Milaan, Kopenhagen, Berlijn,
Frankfort, Londen, Amsterdam, Ant
werpen, Gent en Zürich lokken. Want
fietsen is alles voor Peter Post. Het
heeft hem van eenvoudige Amster
damse jongen naar een zekere wel
stand getild. Nog woont hij, zes hoog,
in een smaakvpl ingerichte flpt waar-
Hij heeft veertig zesdaagsen gewon
nen, evenveel als de befaamde Belg
Rik van Steenbergen, die tot dan toe
alleen op de troon zat. Dat bracht de
naam Post weer eens volop in de pu
bliciteit. Daarbij steekt de wijze waar
op zijn eigen omgeving reageert schril
af. Met een licht verwijt in zijn stem
zegt Post: „Je merkt hier niets. Ik
kan door Amsterdam dwalen zonder
dat men mij herkent. Maar dat kon ik
niet in Antwerpen of Brussel. Daar
Post wordt daardoor gemarkeerd, zeggen ze: „Hé, daar heb je Peter
Hij werd het slachtoffer van talrijke Post". Maar als ik hier train, roepen
en ernstige valpartijen, kreeg been- ze: „Pijnenburg in de bocht", of ..Hup
breuken, hoofdwonden, alles wat een Jan Janssen". Ik had natuurlijk al
wielrenner kan overkomen. Maar tel- lang in Brabant of Limburg kunnen
over de Boeings, de Jets en de Cara-
velles van Schiphol scheren. Maar
aan de rand van Amstelveen, dat zo
sterk getekend wordt door de strakke
lijnen van de moderne flats, nadert
een nieuwe bungalow zijn voltooiing,
als symbool van hetgeen men berei
ken kan met een onverzettelijke wil,
met vallen en opstaan. De carrière
gaan wonen. Daar waarderen ze een
wielrenner. Maar weet je wat het ls,
ik ben zo gek op Amsterdam, hele
maal gek. Loek trouwens ook. We
hebben hier vijf jaar op een vergun
ning voor het bouwen van de bungalow
moeten wachten. In die tijd konden
we meer dan eens een fijn huis in het
Gooi krijgen. Ik zou het geaccepteerd
hebben, maar dan had Amsterdam in
het Gooi moeten liggen. Ik kan niet
zonder Amsterdam. Aan de ene kant
is het maar goed dat de mensen hier
zo zijn. Het is toch wel eens fijn er
gens te zijn waar ze je met rust la
ten. Als ik in het zuiden woonde, had
je dat niet. Loek zou de hele dag
aan de deur foto's moeten uitdelen".
Rijden, rijden, rijden
Drie mannen hebben in het leven van
zesdagenkoning Peter Post een grote
rol gespeeld: Gerrit Schulte, de meer
voudige wereldkampioen op de weg.
Rik van Looy en de Zwitser Fritz
Pfenninger. Met Schulte won hij drie
zesdaagsen, met Van Looy negen en
Pfenninger achttien. In zijn luxueu
ze villa herinnerde zich Rik van
Looy: „Hij wilde altijd maar rij
den, rijden en nog eens rijden; 's mor
gens, 's middags en 's avonds. Dat zie
je tegenwoordig niet meer. In die tijd
zei ik tegen hem: „Peter, je moet ook
op de weg fietsen, dan krijg je nog
meer naam en geld. Na lange aan
drang heeft hij het gedaan. Ik vond het
een beetje mijn verdienste, dat hij
ook op de weg tot zeer goede presta
ties is gekomen. Ik heb hem tenslotte
overgehaald het te doen".
Gerrit Schulte was net terug van de
jacht. Aan zijn laarzen kleefden half-
gerotte herfstbladeren. „Post? Ik heb
hem opgepikt en weggeschopt. Maar
daar wordt tegenwoordig veel te veel
over geschreven. Je moet voor mij
niet alleen schrijven: veertig overwin
ningen is fantastisch, maar haal in
deze tijd nog eens zes ploegen bij el
kaar. die drie uur lang ploegkoers
kunnen rijden. Dan weten de kenners
genoeg. En de niet-kenners denken
toch dat wij vroeger niet hebben kun
nen fietsen. Neem nou Rik van Steen
bergen. Die won in onze tijd. tussen
1948 en 1952, 5 zesdaagsen. Maar na
1955 won hij er 35. Hij heeft in onze
tijd zelfs 'n jaar gehad dat hij er niet
een won. Daarom vind ik het toch niet
zo geweldig, deze prestatie. Maar
waar maak ik me nog druk om? Ik
jaag en vis op z'n tijd en ik hoop dat
Post het later ook zo krijgt. Ik hoop
dat hij als hij 52 is, nog net zo gezond
is als ik. Dat is toch nog meer waard
dan veertig overwinningen".
Ga naar huis
„Vroeger woonde ik in zijn straat in
Amsterdam. Nou ja, goed kende ik
hem niet als klein jochie. Weet je
waarom? Die van Post mochten nooit
op straat. Die waren een beetje an
ders, want hun vader was de slager
waar wij ons vlees haalden en die ver
diende meer centen. Hij ging op de
katholieke school en ik op de normale.
Zo ging dat bij ons in die volksbuurt
Later is hij bij me gekomen en ik heb
hem meegenomen naar de Zesdaagse
van Gent. zijn debuut. Na afloop zei
ik: „Jongen, ga naar huis, want je
kunt het niet". Ik heb hem toen laten
vallen". Ik had toen in Gent net zo
goed tegen een soigneur kunnen zeg
gen: „Geef die jongen doping". Dan
had hij wel een geslaagd debuut ge
maakt. Maar ik zei tegen Post: „Jon
gen, ga naar huis en leer fietsen op
een kop thee en een koekje". Die
grondslag heeft hij toch maar van mij
gekregen. En nou wordt er alsmaar
geschreven, dat ik gezegd heb dat die
iongen nooit een renner zou worden.
Dat is niet waar. Ik was het niet die
hem toen afdankte, maar het wdren
de directeuren. Die zeiden tegen mij:
„Gerrit, wat maak je me nou? Jij
kunt komen, maar die jongen, daar
hebben we niks aan". Maar waarom
vertel ik dat nou weer allemaal. Post
moet dat zelf vertellen. Hij moet zeg
gen: „Toen ik 26 jaar was. kon ik er
nog niet veel van. Ja, dat moet hij
zeggen. Kijk, als ik dat nou weer alle-
Angst van rusteloze jager
op roem en fortuin:
maal zeg, dan denken de mensen
weer: Gerrit is jaloers. Maar dat is
niet zo. Ik ben veel te blij dat Peter
het goed heeft, dat hij goed verdient
en ik hoop dat hij nog veel meer ver
dient en dat hij de centen maar goed
bij elkaar houdt".
Geen tweederangs
Thuis, op de bank, vertelt Peter Post:
„Ze zeggen wel dat ik keihard ben.
maar ik ben een eenmanszaak. Mag
ik misschien op menselijke wijze pro
beren zoveel mogelijk geld bij elkaar
te krijgen? Ik train ook elke dag
ervoor, elke dag. Nu ook in de winter,
tachtig kilometer. Alleen als het re
gent ga ik niet Ik heb een ontzettende
hekel aan regen. Dan train ik liever
op de home-trainer".
Een ding houdt hem bijzonder bezig.
„Ik vraag me af of ik de kracht heb
tijdig te stoppen. Ik heb om me heen
gekeken en ik heb grote renners mee
gemaakt, die zeiden: Als ik niet meer
tot de besten behoor, stop ik meteen.
En toch bleven ze nog twee of drie
jaar fietsen. Dat zou ik verschrikke
lijk vinden, een tweederangsrenner
te zijn. Maar weet je wat ons, oude
ren, op de fiets houdt? Er zijn niet
veel jonge coureurs, die nog echt hard
willen werken. Als in een zesdaagse
een jacht voorbij is, zijn ze allemaal
even blij. Ze nemen het gemakkelijker
op. De hele maatschappij is gemakke
lijker geworden. Misschien is dat ook
wel prettig, want het leven is ook zo
kort. Je moet ook kunnen genieten".
Eigenaardig
Post zal in het zesdagenrijk alleen
heerser worden, de onbetwiste koning
die meer won dan wie ook. Het zal
niet lang meer duren of hij heeft zijn
eenenveertigste zege binnen. Misschien
in Zürich of, en dat zou het mooist
(Van onze sportredactie
DEN HAAG Goed beschouwd is
Nederland nog een gunstige uitzonde
ring. In diverse andere landen zijn
scheidsrechters bü voetbalwedstrijden
hun leven nauwelijks meer zeker. In
het recente verleden werd de scheids
rechter bü OostenrükGriekenland
met een bierfles het ziekenhuis in
geslagen: in Turkü'e dreigde het publiek
de scheidsrechter dood te trappen; in
Millwall kon de politie de scheids
rechter pas uit de handen van een
woedende menigte bevrijden toen de
man al bewusteloos op de grond lag; in
Willemstad moest een scheidsrechter
ernstig gewond naar het ziekenhuis
worden gebracht. Dan mogen in Neder
land de scheidsrechters in het gunstig
ste geval worden uitgefloten en uitge
scholden, zü mogen in het ongunstig
ste geval door een menigte worden om
ringd en gemolesteerd maar er is er
tot nu toe nog geen in het ziekenhuis
terecht gekomen.
Niettemin loopt de zaak de voetbal
grootmachten bedenkelijk uit handen.
Er worden misstanden gesignaleerd en
er wordt niets ondernomen. Als scheids
rechter Van Ravens na de wedstrijd
SittardiaFeijenoord commentaar geeft
en zegt. dat hij thuis vrouw en kinderen
heeft en dat hij graag heelhuids van
het veld wil komen, wordt hij door de
K.N.V.B. op de vingers getikt. De man
moet zich dus maar op het hoofd laten
slaan en stilzwijgend toestaan dat hij
naar velden wordt gezonden waar de
langzamerhand onontbeerlijk geworden
(stevige) afrastering ontbreekt en het
publiek op hem zijn woede kan koelen.
Moet het verwonderlijk worden ge
noemd dat de scheidsrechters de angst
enigszins om het hart slaat, vooral als
zij de walgelijke taferelen vernemen
die zich in andere landen afspelen.
Enige van de bekendste Nederlandse
scheidsrechters hebben hun visie ge
geven omtrent hetgeen tegenwoordig op
onze velden gebeurt en wat daartegen
kan worden ondernomen.
Wim Schalks (Leiden), procuratiehou
der bij een uitgeversmaatschappij, zei:
„Het is tegenwoordig vaak moeilijk. Een
kwalijke zaak vind ik het als voet
ballers vanaf de tribunes aangemoedigd
worden met woorden als: „Trap hem
dood" en „Schop hem open Dat hoor
je als scheidsrechter op het veld regel
matig. Zo'n voetballer wordt dan be
ïnvloed, vooral ook omdat hij dikwijls
gespannen op het veld komt. Het gaat
met sommige clubs niet zo best, ze heb
ben geldzorgen. De spelers worden de
hele week op die ene wedstrijd voor
bereid, vaak door personen die zelf on
der spanning staan en dan krijg je
zondags explosies. Ik vind het een taak
van de pers het publiek te kalmeren.
Daarmee bereik je veel meer dan met
hoge hekken. Als ik me soms te midden
van een woedende massa bevind, denk
ik alleen: Je staat hier om 22 voet
ballers recht te doen. Dan denk ik ner
gens anders aan. Natuurlijk doet het je
wat als de mensen zo tekeer gaan Wie
zegt van niet, liegt.
Als ik zondags van huis ga, ben ik
altijd ervan overtuigd dat ik het goed
zal doen en dat ik het zo eerlyk moge-
lük zal doen.
Angst heb ik niet. Wij, scheidsrechters,
zün altüd een büzonder slag mensen
geweest. Vroeger zeiden ze altijd tegen
mij: Je moet wel gek zün om scheids
rechter te worden, er zün er immers
altüd die vinden dat je het niet goed
doet. Tegenwoordig denk ik wel eens:
Joh, je bent ook gek dat je dit doet.
LOU VAN RAVENS Ik zeg niets
„Maar ik ben net als alle scheids
rechters: ik doe het toch en daarom
zün wij eigenlgk gek. Mijn vrouw is
wel eens een keer bang. Laatst had ze
via de radio gehoord dat er moeilyk-
heden waren bij Twente. Ik had daar
Pahlplatz van het veld moeten ver
wijzen en ik had Van Dyk een officiële
waarschuwing moeten geven. Nu was
ik niet in de gelegenheid naar huis
te bellen dat alles oké was. Dus zat
mijn vrouw in de zorgen. Ze was blü
dat ze me tenslotte gezond en wel zag
verschijnen".
„Of wy in vergelijking met voetballers
te weinig verdienen.' Ach we krijgen
80 gulden en onze reiskosten vergoed.
Dat is in vergelijking met voetballers
niet zoveel. Maar als ik morgen geen
cent meer kreeg, floot ik nog".
Herdershonden
A. Bom (Den Haag), gemeenteambte
naar: „Ze moeten meer met herders
honden rondom het veld lopen. Dat is
een goede manier om mensen van het
veld te houden. En dan zie ik het liefst
dat mensen in burger met zo'n hond
lopen, want u weet hoe men tegen
woordig ou een uniform reageert".
„Als je langs elk veld hoge hekken
maakt, brengt dat ook al weer zoveel
onkosten voor de clubs mee. Ik heb
wel eens het gevoel: Waarom doe je
het eigenlijk? Dat bekruipt me vooral
als ik een wedstrijd van een topclub
legen een mindere club moet fluiten
„Tegenwoordig is het zo. als een echte
topclub niet van een mindere club kan
winnen, gaat die moeilük doen. Als we
die affaires zoals in Engeland en Tur
kije ook hier krijgen, stop ik er liever
mee. Gelukkig is mijn vrouw niet zo
voetbalminded dat ze alle ontwikke
lingen precies volgt. Ze heeft dan ook
nooit iets gezegd. Ik zou wel graag wat
meer voor een wedstrijd ontvangen, een
bedrag van 150 gulden vind ik redelijk.
Zondag had ik FeijenoordMVV en
dan zitten er 60.000 mensen in het
stadion. De spelers verdienen behoor
lijk en lk mag voor 80 gulden het veld
in gaan".
Hoog hek
Piet Roomer (Rotterdam): „Ik zie als
enige oplossing dat er een hoog hek om
de velden komt. Een scheidsrechter
zün, in Amsterdam. Dan zal de grote
Rik van Steenbergen voor Immer
naar het tweede plan zijn verwezen,
want hij fietst al een jaar niet meer.
Hij brengt zijn dagen door met vogels
vangen, kaarten, stukjes schrijven
voor een sportblad, vissen en praten
over vroeger. In zijn droomvilla In het
Antwerpse stelt hij nuchter vast:
„Post zal dat record pakken, dat is
heel zeker. Maar ik vind het heel
eigenaardig, dat hij het me moet af
pakken. Ik zie hem nog met Gerrit
Schulte op de baan komen. Wij dach
ten toen allemaal: dat wordt niks, die
is niet hard genoeg. Toen heeft Gerrit
hem vernederd en Post ging naar
Amerika, een paar kleine zesdaagsen
rijden. Toen hij terugkwam, was hij
een andere coureur. Ik kon mijn ogen
niet geloven. Hij werd steeds sterker.
Ik ben ervan overtuigd, dat hij mij dat
record afpakt. Peler kan nog zeker
drie .Jaar aan de top blijven. Maar
hij heeft wel geluk dat de nieuwe lor-
Imatie Merckx-Sercu niet de hele win
ter op de baan rijdt, anders zou hij
het met Pfenninger heel moeilük krij
gen".
Op de bank met de zwartlederen
kussens grinnikt Peter Post. Eigen-
fiilïm lijk meer tot zichzelf zegt hij: „Als
ik maar gezond blijf, dan hou ik
ze er wel onder".
A. AALBRECIIT nog niet met angi
die weel dal de mensen hem niet zo
vlug kunnen bereiken, voelt zich zeker
der en dat komt zün optreden ten goede.
HÜ staat dan mentaal veel sterker".
„Ik ben in Griekenland geweest. Daar
heeft een scheidsrechter niets te ver
tellen als het publiek verkeerd wil. Dat
komt dan zonder meer het veld op. Ik
heb eigenlijk nog nooit aan myn vrouw
gevraagd óf ze bang is als ik op zondag
een wedstrijd fluit. Laten we eerlijk
wezen: In Holland gebeurt het toch
slechts incidenteel als een scheids
rechter bedreigd wordt. Al moet ik
zeggen dat het de laatste tijd al ver
schillende keren gebeurd ls dat een
collega In moeilijkheden kwam. Ik weel
dat scheidsrechters onder elkaar zeggen
Al moesten we het voor niets doen,
dan floten we nog. Maar 150 gulden
zou ik ,wel een meer redelijke vergoe
ding vinden".
Afrastering
A. Aalbrecht (Hoek van Holland),
ambtenaar op het mlnlaterie van Bln-
„Als er tegenwoordig een doelpunt
wordt gemaakt, komen de mensen met
honderden het terrein op en als er
daarbij één kwaadwillende is heb je al
moeilijkheden. Ik ga nog niet met angst
van huis, maar dat kan nog komen.
Mijn vrouw luistert meestal niet naar
dc radio, dus die weet ook niet of ik
moeilijkheden heb gehad bü een wed
strijd
Hek en tunnel
Lou van Ravens (Schiedam), vertegen
woordiger bü een bierbrouwerij: „Het
spüt me. ik mag niets meer zeggen. De
K.N.V.B. heeft rnjj een brief geschreven
waarin staat dat ik niets meer tegen
dc pers mag zeggen".
„Wal wilde u vragen? Suggesties voor
een betere beveiliging? Mijn antwoord
is: Heel hoge hekken en een tunnel om
het veld te verlaten. Dan wordt het voor
ons misschien wat veiliger. Maar nu
/eg ik niets meer, ik wil niet door de
bond geschorst worden".
TOTOWEDSTRIJDEN
TOTO 22
SittardiaDWS
MVVVolendam
FC TwenteFeijenoord
PSV—DOS
XerxesDHC—Telstar
SpartaGo Ahead
NEC—ADO
AjaxFortuna '54
PEC—Wageningen
AGOVVHelmond Sport
Fortuna VI.—ZFC
SC Drente—Zwolse Boys
Ilcrmes DVS—Hilversum
TOTO 23
RBO—De VolewUckcrs
Willem II—Vitesse
Ellnkw Uk—Eindhoven
VcloxRCH
DFC—Heraclrs
HVC—FC Den Bosch
Blauw Wit—SVV
Iloll. Sport—SC Cambuur
De Graafschap— NOAD
Alkmaar /.aanstr.VVV
Excelsior—EDO
LlmburgiaDe Baronie
Gooilandllecrcnveen
EREDIVISIE
NAC—GVAV
TWEEDE DIVISIE
Veendam—Roda JC
