TOT 5 DECEMBER
H
BANKSTELLEN
jft
Burgeroorlog
in Nigeria
loopt ten einde
Regering
in Lagos
zoekt
verzoener
INTERCOMMUNIE
NIET ALTIJD
AF TE KEUREN
3
Herv. Synode reageert scherp
op „open brief' verontrusten
IBO'S IN BIAFRA
VREZEN MASSAMOORD
498.-
Duizend man
op vergadering
van E.M.S.
Loonsverhoging
wegenwachten
van 9 proc.
Gelukwensen
voor de Gaulle
Even
uitblazen
AMBT GEHEEL
OPENGESTELD
VOOR VROUW
DONDERDAG 23 NOVEMBER 1967
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
De bijna vijf maanden durende burgeroorlog in Nigeria begint langzamer
hand aan een eind te geraken. Intussen is het vooralsnog vrijwel onmogelijk
een balans op te maken van de verliezen aan mensenlevens en de schade
aan have en goed in de deelstaat Oost-Nigeria, dat door de rebellen tot de
onafhankelijke staat Biafra werd uitgeroepen. De strjjd duurt nog voort,
maar ontaard steeds meer in een fanatieke guerilla; een bittere strijd is
het geworden om het behoud van een volk, een strijd ook uit angst voor
een massamöord onder de Oostnigeriaanse Ibo's.
Nigeria verkreeg in 1960 zijn onafhan
kelijkheid en gold tijdens de eerste zes
jar daarna als een model van een demo
cratische staat in Afrika, die op even
wichtige wijze in ontwikkeling was en
economisch gunstig was bedoeld. Opper
vlakkig gezien scheen het tot januari
1966, dat dit experiment werkelijk zou
gelukken, want een experiment was het.
De federale republiek van Nigeria lm-
I, is met zijn ongeveer 51 miljoen
ners niet alleen de grootste natie
in Afrika met het hoogste inwonertal,
maar is ook het bontst geschakeerd, het
land wordt betwond door meer dan 68
kleinere en grotere stammen, terwijl er
bovendien talrijke talen en dialecten wor
den gesproken.
Op 15 januari 1966 vond onverwachts
een militaire coupe plaats en kwam de
overigens nogal aanvechtbare een
heid van dit grote land ernstig in ge
vaar Vrjf maanden later greep het leger
de tweede maal in en ging er voor
de tweede keer in een half jaar een
golf van politieke moorden en arrestaties
door het land. Wat in de zes jaar sinds
het verkrijgen van de onafhankelijkheid
werd opgebouwd aan democratische
warden en tradities, werd op zijn minst
ernstig bedreigd Militairen gingen poli
tieke beslissingen nemen. Geen enkele
democratie kan dit lang verdragen op
straffe van verwijning of verwording tot
«en sdhijndemocratie. De kern van de
moeilijkheden ligt in het tot dusverre
telen van de democratie om de kloof
tussen de lbo- en Hausavolken te over-
geheel andere ontwikkeling doorge
maakt. Zending en missie zjjn er sinds
de eeuwwisseling bijzonder actief ge
weest en gepaard met hun natuurlijke
intelligentie leverde deze stam relatief
de meeste leidende functionarissen, die
overal in de federatie bepaalde sleutel
posities hadden veroverd. Ook ln de han
del zijn de Ibo's gewiekst. Bovendien
was Oost-Nlgerla begiftigd met wie na
tuurlijke rijkdommen, zoals aardolie, die
de laatste jaren steeds meer economisch
belang kreeg, niet alleen voor Oost-Nl-
geria maar ook voor de gehele federatie.
De Hausa's en ln mindere mate de
Pulani's die voornamelijk in Noord-Ni
geria wonachtig zijn, zijn ln economisch
opzicht sterft achter gebleven. Het le
venspatroon van deze beide laatste vol
keren wordt nog sterk bepaald door een
islamitisch gerichte feodale samenleving,
die uiteraard bijzonder behoudzuchtig is.
De moeilijkheden werden bovendien ge
accentueerd doordat de structuur va
federatie die Nigeria tot een eenheid
moest smeden, niet voldoende uitgeba
lanceerd was. De deelstaat Noord-Nige-
ria besloeg 80 procent van het Nigeri-
aanse grondgebied, en dat niet alleen
maar herbergde bovendien meer dan de
helft van de totale bevolking van de ge
hele federatie. Hierdoor domineerde het
noorden in het parlement en de federale
regering in Lagos. De Ibo's minder
talrijk maar relatief machtiger zagen
het een en ander met lede ogen. In de
praktijk blijken zij niet van elke arro
gantie ontbloot te zijn en zij zfln daar
om bepaald niet populair bfl de rest van
de bevolking in Nigeria.
Tot 1966 waren de Nigeriaanse politici
tn staat om op het scherp van de snede
te manoeuvreren, steeds geneigd om via
een reeks van copromdssen met een bijna
optimistische vanzelfsprekendheid de te
genstellingen te elimineren. Aanvankelijk
zag het er dan ook naar uit dat geen
ertkele groep belang had bij het uiteen
vallen van de federatie. Toch is het be
stel door de etnische tegenstellingen
steeds lableler geworden. Ook al doordat
de bestaande politieke partijen zich
steeds meer identificeerden met de ver
schillende stambelangen.
De verkiezingen in West-Nigeria in
oktober 1965 eindigden met schandalen
en bloedige onlusten en luidden het voor-
spel in op de omwenteling van 15 janu
ari 1966. Het leger, dat tot dan toe neu-
(ADVERTENTIE)
Bisdom Haarlem over Venhuizen
Lectuurbakken
TIM BUECTTAFEL
«M* 25.—
vu 5 TOT 10% KORTING
BERGMEUBELS
IM om Wnd
kw, 182,50
BLOEMBAKKEN
EETHOEK-
STOELEN
SEKS" 33,90
traal was gebleven, greep ln, maar werd
met dit ingrijpen gelijk verdeeld door
de stammentegenstellingen die ook de
politieke partijen hadden gekenmerkt.
De Januaricoup werd geleid door 100 of
ficieren, die de federale premier Tafawa
Belewa en de premiers van de deelsta
ten West- en Noord-Nlgeria, respectie
velijk Chief Akintola en Sir Ahmadu
Bello, lieten vermoorden. Een militaire
regering onder leiding van de generaal
Agulyi-Ironsi, een lbo, kwam aan de
macht. Ironsi wenste het federale sys
teem af te schaffen en kondigde de vor
ming van een eenheidsstaat aan. Veel
tijd heeft hij echter niet gekregen, want
reeds eind juli werd een tweede om
wenteling uitgevoerd maar nu onder
leiding van Hausa-officleren met als
resultaat de verdwijning van Ironsi en
het aan de macht brengen van kolonel
Yakubu Gowon, een man uit het noor
den die evenwel een christelijke opvoe
ding heeft gekregen.
Heksenjacht
Erkend moet «orden dat het nieuwe
regime onder leiding van Gowon zich
ernstig bezon op de toekomst van het
land. In het noorden echter brak een
ware heksenjacht uit tegen de Ibo's, die
vele slachtoffers eiste. Een grote exodus
van Ibo's uit het noorden naar hun stam
land ln Oost-NIgeria was er het gevolg
van en In Oost-Nigeria nam men re
vanche tegen de daar verblijvende
Hausa's. De militaire gouverneur van
Oost-Nigeria, Odumegwu Ojukwu, wei
gerde van toen af met de federale rege
ring in Lagos samen te werken en stel
de zelfs een geleidelijke afscheiding van
de deelstaat voor. in de daarop volgende
maanden is er veel heen en weer gepraat
tussen Ojukwu en Lagos maar de sfeer
wordt wel het best getekend door het
fedt, dat Ojukwu weigerde zich naar La-
go» te begeven, domweg, omdat hü be
vreesd was voor zijn persoonlijke veilig
heid. De standpunten werden over en
weer steeds scherper. Een jaar geleden
verklaarde Gowon reeds dat hy, indien
nodig, de federale met geweld zou hand-
Aanvankelijk lag het geschil tussen
de deelstaat Oost-Nigeria en de federale
regering in Lagos vooral op het vlak van
de vormgeving van een nieuwe constitu
tie. Later echter gingen ook economi
sche motieven een steeds belangrijker
rol spelen ln het geschil. Een geschil,
dat tenslotte om uitroeping van een
onafhankelijke republiek Biafra baarde
onder leiding van Odumegwu Ojukwu.
De centrale regering van Lagos had in
eerste Instantie voorgesteld Nigeria in
twaalf deelstaten te verdelen in plaats
van de vier die de federatie vormde.
Oost-Nigeria zou in drie verschillende
staten uiteenvallen.
Gedurende vijf maanden is er strijd
gevoerd, hard en wreed, zoals dit vaak
in Afrika gebeurt. Aanvankelijk leek het
dat Biafra zou winnen, dat de federatie
uiteen zou vallen, maar het getij keerde.
De federale regering ontving hulp uit het
buitenland, er waren blanke huurlingen
in dienst genomen (waaronder Zuid
afrikanen), maar ook aan de zjjde
Biafra zijn huurlingen Ingezet. Enige
tijd geleden heeft de federale regering
hulp ln de vorm van materieel, zoals
vliegtuigen en technici uit Oost-Europa
Egypte) ontvangen. Sindsdien is
Biafra aan de verliezende kant. Hoewel
de strijd momenteel nog wordt voort
gezet en vooral van Ibozijde met hard
nekkigheid, maar ook met de moed der
wanhoop, kan men toch stellen, dat de
federale regering tenslotte als overwin
naar uit de strijd zal komen.
Daarna echter zal een oplossing gevon
den moeten worden. Die oplossing is
natuurlijk niet te vinden in een massa
moord, een soort genodigde, maar het
zal de taak zyn van de machthebbers in
Lagos een beleid van verzoening te
voeren, voorwaar geen gemakkeelijke
taak.
Er is evenwel een figuur, die wordt
genoemd als middelaar en verzoener:
namelijk ar. Azikiwe, die van 19601963
gouverneur van Nigeria was en van
19631966 nadat Nigeria republiek
was geworden president. Na de om
wenteling in Januari 1966 verdween hij
bijna geruisloos van het toneel. Op dat
tijdstip verbleef hij „toevallig" in Londen.
Hij behoort tot de stam der Ibo's en het
is opvallend dat hij reeds in het begin het
conflict een neutrale positie innam. Ten
einde iedere schijn van partijkeuze te
vermijden verdween hij al spoedig met
onbekende bestemming uit zijn land. Het
zou wel eens kunnen zijn dat Gowon
een beroep zal doen op de diensten van
Nigeria's vroegere president. Ook Go-
ADVERTENTIE
Snoep
verstandig
eet 'n appel
BANKSTEL „BRISTOL",
Met losse uit- en ruffkusseos, bekleed met
DUKARAL, SLECHTS
AMSTERDAM, (A.N.P.). Circa 1000
aandeelhouders van de Exploitatie Maat
schappij Scheveningen NV. (E.M.S.i
hebben vandaag hun aandelen getlepo-
neerd om ln het Kurhaus aan de jaar- j
vergadering van de E M S. te kunnen i
deelnemen. Ditmaal is de belangstelling
weliswaar aanzienlijk minder dan op de
jaarvergadering van 18 november 1966,
maar de vergelijking gaat mank. omdal
de heer R. Zwolsman de 2261 aandeel
houders toen in de gelegenheid stelde in
het Scheveningse Circustheater bij Wim
Kan en Corry Vonk uit te hullen en
opnieuw te beginnen.
UTRECHT (ANP) De salarissen var
de wegenwachten worden met terug
werkende kracht tot 1 juli 1967 ver
hoogd met negen procent. BU dc onder
handelingen tussen de vakbonden en d<
A.N.W.B., die enkele maanden hebben
geduurd, zijn nog enkele andere verbe
teringen overeengekomen.
Zo is de wekelijkse arbeidsuur vast
gesteld op 45 uur, terwijl in het nieuwe
contract ook duidelijk is vastgelegd, dat
de wegenwacht behalve op 26 vrije za
terdagen en 26 vrije zondagen recht
heeft op 26 andere dagen, zodat ook
voor hem de vijfdaagse werkweek wordt
gerealiseerd.
De eerste regeling arbeidsvoorwaar
den voor wegenwachten en verkeers-
wachten werd op 1 januari van kracht
en liep af op 30 juni 1967. De nieuwe,
verbeterde regeling, heeft eveneens een
geldigheidsduur van anderhalf jaar. On
der deze regeling vallen in totaal een
kleine 400 wegenwachten en verkeers-
wachten.
ADVERTENTIE
Snoep
verstandig
eet 'n appel
Een rij wachtende Hausa's bi) een
stembureau in Sokoto, Noord-
Nigeria,
ion persoonlijk is stellig geen voor
stander van geweldpleging en v
gaande wraak na de overwinning.
Tijdens de laatste conferentie va
organisatie van Afrikaanse eenheid in
de Kongolese hoofdstad, Kinshasa heb
ben ook enige Afrikaanse landen hun
goede diensten aangeboden teneinde
spoedig tot altthans een stopzetting van
de vijandelijkheden te komen.
Het is voor Nigeria in alle opzichten
te hopen dat het einde van de vijandelijk
heden binnenkort een feit zullen zijn
heden op korte termijn zal plaatsvinden,
want het is begrijpelijk dat een land
als Nigeria, dat volop in ontwikkeling
is. maar waar de economie tenslotte nog
uiterst zwak ls. zich de weelde vai
burgeroorlog in geen enkel opzicht kan
veroorloven.
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM De beide vicarissen van
I het bisdom Haarlem, dr. II. Kuipers en
j dr. R- Koper O.F.M., hebben een verkla-
I ring uitgegeven, waarin zU zeggen be
grip te hebben voor de gezamenlijke
eucharistieviering, die onlangs door
pastoor II. G. Kwakman en dominee J.
Lugtighcid in Venhuizen werd gehouden.
7.11 menen deze verklaring schuldig te
zijn aan de parochianen van Venhuizen,
aan de geestelijkheid en aan allen, die
vla de publiciteitsmlddelcn bU het geval
werden betrokken.
Het la een feit, aldus de verklaring,
dat de officieel kerkelijke groei naar
oetyimene te traag verloopt. „Het is
daarom begrijpelijk, dat men plaatselijk
zoekt naar nieuwe wegen tot oecumene,
die vooruitlopen op dit trage verloop en
dit zwakke verlangen". Gesteld wordt,
dat het experiment Venhulzen in strijd
is met de kerkelijke bepalingen. Wie al
dus handelt moet zijn optreden kunnen
verantwoorden. „Niemand is gediend
met onverantwoorde initiatieven. Maar
ook niemand mag denken, dat hij reeds
volledig verantwoord is, Indien hij niets
anders doet dan zich houden aan ker
kelijke bepalingen. Er ls een dimensie
ln het menselijk geweten, die dieper
reikt dan de algemeen kerkelijke uit
spraak reiken kan of wil".
De vicarissen zeggen vervolgens, dat
de kwestie van de al of niet geoorloofd
heid der intercommunie dogmatisch
geenszins duidelijk is. Bovendien heeft
de zaak een pastoraal aspect, waarmee
rekening dient te worden gehouden. „Er
zijn situaties denkbaar", aldus de ver
klaring, „waarin het bijna onmogelijk
wordt, voortdurend te leven in het hun
kerend besef van de komende eenheid,
als daarvan niet soms iets zou blijken in
het teken dat de Heer hiertoe gesteld
heeft. In zulke situaties zal men de
ruimte voor afzonderlijke personen
groepen moeten durven laten voorgaan
op de officieel kerkelijke (on)mogelijk.
heden".
de intercommunie kunnen leiden. „Nooit
mag zij een vlotte oplossing zijn voor
onbevredigde oecumenische gevoelens,
waarbij aan zwaarwegende pastoraal-
theologische bezwaren te zeer wordt
voorbijgegaan". De verklaring noemt dan
een aantal gevallen op, waarin inter
communie moet worden afgewezen.
De verklaring besluit met te zeggen,
dat bovengenoemde overwegingen slechts
ln uitzonderingsgevallen tot verantwoor-
Generaal-majoor Ironsi, die bij da eerste staatsgreep de macht In Lagos overnam.
MEVROUW
Geen aanbouwmeubel
t*ET zal langzamerhand iedereen dvi-
II lelijk zijn dat vrouwen boven een be
paalde leeftijd zakelijk gezien niet in
teressant zijn. Waarom anders draperen
de vela advertenties al wat tij aan t«
prijzen hebben rond berkenranko, slan
ke hippe Twiggv lijfjes, gslardeerd met
Julia Christie, vol Julia Christ ia en
hier an daar nog wat Julia Andrews.
doch een heel klein beetje maar. Julia
Andrewe is 33 jaar doch onconventione
le, uitdagend zelfbewuste Julie Chris
tie telt er pas 38. Ook al ee» behoorlijke
leeftijd denkt u. Maar die see Jaar ver
schil tonen nu net aan hoe het meisje
as en hoe het meisje nw te of toil rijn..
Je kunt met 33 gemakkelijk een ge
vestigds zakenvrouw zijn >1 een stevigs
echtgenote met een man die 's avonds
bij de t.v. in slaap sukkelt en met een
kind aan de borst, een op schoot en nog
een paar die over ja schouders meekij
ken in het voorleesboek. Met 38 kun ja
ook al een heel eind komen in deze
richting van statusverwerving. Maar het
reclameioeze* negeert een dergelijke
kiemkracht van de moderne jongs
Het tekent en fotografeert meisjes,
lieve prille meisjes, of het nu gaat om
'n mini-rok. een coltrui, een mantelkos
tuum met bontkraag, een jarretellegor-
deltje, stevige corselet met balijnen dan
teel een beschaafde tricotjapon, ver
krijgbaar in de maten veertig tot en
met achtenveertig.
Zenuwstillende middelen echter en
vermageringstabletten krijgen per aan
beveling een vignetje mee van een ou
der verlept vrouwelijk exemplaar dat
duidelijk een vermoeid rakende echtge
noot, en batterij nakomelingen als idem
zoveel thee en naaikransjrs of liefda
dige doelen naloopt en die kennelijk
nooit gehoord heeft van schoonheidsspe
cialistes en haarverf mogelijkheden.
nrATUURLIJK weet Iedere adverteer-
ls der drommels goed dat niet alle vrou
wen boven Julie Christie-niveau ontmoe
digd en oud zijn, grijs, uitgezakt, sloof,
lelijk en a-modieus, maar dis moeten
zich meer richten naar de tudeners, die
immers de dienst uitmaken.
Juist met behulp van die kleursham
poo, dat huppelige Jarretellegordeltjo.
de coltrui in net die geraffineerde mo-
detint, of het mantelpakje met Marj/
Quants begeestering voelen die dertigers
en daarboven zich jong, vitaal, pleei»
rig, hip voor mijn part.
Het is beslist onelegant van da recla*
me zich alleen voor wasmiddelen en
celstoflulers tot deze grote groep consu
menten te richten.
Ja, maar de massa, Ie dan het argu
ment, wl) trekken de grootste gemene
deler en op het ogenblik i* het de Jeugd
die de mode maakt. Dit zou inhouden
dat er toch ook nog jeugdige boven-
twieners zijn, die niet afzijdig willen
blijven en die zich zelfs opperbest thuis-
voelen in deze tijd, zich uit lijfsbehoud
aan de voeten moet werpen van «en
couturier.
Die modelleert haar heus wat een
adembenemend pantalanpak om het 15-
jarige lijf.
Die weet zelfs haar een mini-jurk met
bijpassende ma Hot in ds schoenen te
schuiven, waaraan niemand aanstoot
kan nemen, omdat model en vooral cou
pe geheel op de draagster zijn afge
stemd. Want ddt is ds grote vergissing
van de hedendaagss confectie, die de
beatjurk van de dochter met wat centi
meters verlengt en verbreedt en hem
dan aan de moeder presenteert. Maar
een vrouw is geen aanbouwmeubel met
als basis het lichaam van een tiener,
ds hemel niet pesten, roals een wesp?"
PARIJS (AFP) President De Gaulle
is gisteren 77 jaar geworden. Overeen
komstig zijn wens werd er in het Elysèe,
de ambtswoning van het staatshoofd,
geen aandacht aan het feit besteed. Het
was voor de jarige een normale werk
dag, In de ochtend zal hij de minlster-
j raad voor, 's middags werkte hij in zijn
J studeervertrek en 's avonds onderhield
hij zich achtereenvolgens met de voor-
naamste leden van zijn burgerlijke en
militaire huis.
Wel waren er de gebruikelijke geluk
wensen van buitenlandse staatshoofden
en regeringsleiders, onder wie koningin
I Elizabeth van Engeland, bondskanse-
I Ier Kiesinger van de Bondsrepubliek,
SYDNEY De Australische tennis- Keizer Halle Selassie van Ethiopië, pnns
crack John Newcombe heeft zich van- j Rainier van Monaco en van Jean Rey,
morgen een uur voordat hy in de kwart- ld« voorzitter ran de Europe* commts-
finales van het enkelspel van het toer- s,e
nooi om de tennistttels van Nieuw Zuid
Wales in het White City Park te Sydney
moest aantreden tegen zijn landgenoot
Barry Phillips-Moore, wegens een ern
stige schouderblessure teruggetrokken.
Het is zeer twijfelachtig of de Wimble-
donkampioen volgende maand het
Australische team zal completeren dat
tn Brisbane In de Challenge Round de
De* Cup O
John Newcombe
trok zich terug
(ADVERTENTIE)
Snoep
verstandig
eet 'n appel
(Van een onzer verslaggevers)
DRIEBERGEN De Nederlands her
vormde synode, in najaarsvergadering
bijeen, heeft zich mei verontwaardi
ging. maar (och ook met begrip gekeerd
tegen een open brief, die door 24 predi
kanten aan alle predikanten, ouderlin
gen, diakenen en gemeenteleden van de
Nederlands Hervormde Kerk is geson-
den. De 24 predikanten spreken de be
schuldiging uit. „dat wat zij geestelijk
trachten op te bouwen en bij een te ver
gaderen als gemeente, door nieuwe me
thodieken vanuit de sociologie en psy
chologle, door machtige publiciteitsme
dia als pers en radio, door tal van sy
nodale geschriften, door vormingscentra
en dergelijke ondermijnd wordt". Hun
protest van „Kerk en wereld". DU In-
vitciten van „Kerk en wereld". Dit in
stituut zou zich teveel op het apostolaat
richten en te weinig op het pastoraat.
De aanhangers van de nienwe richting
worden „bastaarden van hun eigen tra
ditie" genoemd.
De grote meerderheid ven de synode
noemde deze brief onaanvaardbaar. „Zij
doet mij denken aan het lied: Give rrie
thart old time religion, zei Iemand.
Een enkeling slechts was het met de
brief eens: „Tegenwoordig kan maar
alles in de Kerk", zo werd gezegd. „God-
I dank zijn er nog mensen, die durven
I zeggen: Tot hier toe en niet verder".
Vrij algemeen was de overtuiging, dat
er aan de basis van de Kerk een onge
rustheid en geprikkeldheid bestaat, die
niet mag worden onderschat. Zijn de
vernieuwers hier niet zelf schuld aan,
zo weid gevraagd? Hebben zij de ge
meenteleden niet uitgedaagd? Is de af
stand tussen de avant-garde en de mas
sa der gelovigen niet te groot gewor-
Ondanks alle begrip voor de eerlijke
bedoeling der briefschrijvers, werd de
toon en de strekking van de brief
scherp veroordeeld. Zij werd onder
andeie gekwalificeerd als een ongenuan
ceerd, verward stuk, waarin enkele goe
de dingen staan temidden van een hele
boel verwerpelijke uitspraken. Met na
me de aanval op „Kerk en wereld" en
op een onlangs verschenen boek van dr.
A. Th. van Leeuwen werd van de hand
gewezen. Velen vreesden, dat de oude
richtingstegenstellingen ln de Neder
lands Hervormde Kerk erdoor zouden
worden verscherpt en dat er ln de ge
meentes grote verwarring «ou worden
geetlebt
De voorzitter van de synode, dr. G.
de Ru, zei aan het slot van het debat
dat de brief bij hem in slechte aarde
was gevallen. De schrijvers hebben het
over een rechte prediking, die in de
Herv. Kerk moet worden gevoerd, ter
wijl bij deze heterogeen samengestelde
groep daar nog wel verschil van mening
over zal bestaan. Dan ls het bijzonder
hoogmoedig, in een brief aan alle her
vormde predikanten en andere ambts
dragers te zeggen, hoe het zou moeten.
De praeses van de synode concludeer
de dat ln een antwoordbrief onomwon
den de standpunten namens de synode
moesten worden geformuleerd. De syno
de ging met dit voorstel akkoord en bo-
sloot een commissie met het opstellen
van de antwoordbrief te belasten.
Ter synode werd ook uitvoerig gedis
puteerd over de toelating van de vrouw
tot het ambt. Deze toelating ls reeds in
1958 een feit geworden, alleen werden
er toen nog een aantal beperkingen ge
maakt. De vraag die nu aan de orde
was, luidde of men deze belemmerin
gen uit de weg zou ruimen. Besloten
werd, dat dit inderdaod zou gebeuren.
Alleen werd bepaald, dat de vrouwe
lijke predikant die een huwelijk aan
gaat van het ambt ontheven zal wor
den; dat zij dan wel elders beroepen
kan wordenj en dat niemand verplicht
kan worden zijn kind door een vrouwe
lijke predikant te laten dopen.
