Aanval van Roodenburg kon overmacht niet uitbuiten Groot (niet bij selectie): „Ze willen $lvan Ajacieden niets meer weten" UVS vond de goede richting één keer EBOH KON ZICH LANG WINNAAR WANEN Maar een volle bak lijkt toch verzekerd „Hé, hé/' dacht Moulijn toen uit zijn voorzet eindelijk werd gescoord TRADITIE 00K NU WEER GEHANDHAAFD: SNELLE TEGENG0AL SPORTBIJLAGE VAN „OE LEIOSE COURANT" MAANDAG 20 NOVEMBER 1967 (Van onze sportredactie) DEN HAAG De vijf Ajacieden, die na het bekendworden van de aan hun clubgenoot Piet Keizer opgelegde straf spontaan be sloten niet de voor afgelopen woensdag uit geschreven centrale training in Zeist bij te wonen, kregen al spoedig berouw van hun onbezonnen daad. Zij schreven ijlings een brief naar de KNVB waarin zij hun spijt be tuigden. Dat werd weliswaar op prijs gesteld, maar de secretaris-penningmeester van de KNVB, de heer H. A. Burgwal, legde toch namens het bondsbestuur een verklaring af, waarin de Ajacieden Muller, Cruyff, Suur- bier, Nuninga en Swart werden uitgeschakeld voor een plaats in het Nederlands elftal dat op 29 november in Rotterdam tegen Rusland speelt. Van dit besluit werd bondscoach Kessler zaterdag ook op de hoogte gesteld. De gekwelde Kessler zag daardoor zijn selectiegroep ineengeschrompeld met zes man, want behalve het vijftal kan hij uiteraard ook niet beschikken over Keizer. Gisteren zat Kessler op de tribune bij ADOSparta. Hij had zijn waarnemers bij andere wedstrijden verzocht ook terdege uit te kijken. De tijd dringt en het buiten spel zetten van zes man is een ingreep die een wond achterlaat, die niet zo snel heelt. Gisteravond had Kessler zijn zes vervangers gevonden. Aan de se lectiegroep voegde hij toe de PSV'er Peter Kemper, Henk Wery van DOS, Theo Pahl- platz van FC Twente, Miel Pijs van Sparta, Piet Romeijn van Feijenoord en Lambert Maassen van ADO. In totaal heeft hij dus zestien spelers om zijn elftal te formeren, want van de vorige centrale training bleven over Pim Doesburg (PSV), Jan van Beveren (Sparta), Hans Eijkenbroek (Sparta), Rinus Israel, Wim Jansen en Coen Moulijn (allen Feijenoord), Willy van der Kuijlen (PSV), Henk Warnas (Go Ahead), Piet de Zoete en Henk Houwaart (beiden ADO). De altijd op timistische Kessler zei zelfs, dat hij in grote lijnen het elftal tegen Rusland in gedachten al heeft samengesteld. Hij wilde het echter nog niet bekendmaken, omdat een speler uit vorm kan raken of geblesseerd kan worden. In (dezelfde) gedachten zal hq echter en dat zal hij evenmin bekendmaken de KNVB danken voor het feit, dat hij een fantasie elftal tegen Rusland in het veld moet sturen, waarbij hij als enige troost heeft, dat Rusland zijn grootste cracks niet zendt. Intussen is ook gebleken dat het met het spelersarsenaal in Nederland droevig is gesteld. Als er zes uitvallen toegegeven dat het veel is wordt het meteen een heidense toer om een acceptabel team te formeren. ADO-manager Hartmann achtte de keus van Maassen niet zo verrassend om dat er groot gebrek is aan spitsspelers. Men had er weer een met Kieinjan, maar die viel af door een gebroken been. „Kessler zal moeten roeien met de riemen die hij nog heeft", aldus Hartmann, die refereerde aan het eerste optreden van Theo Timmermans, in 1949 tegen Frank rijk in Rotterdam. Timmermans was toen ook geen pertinente uitblinker maar hij scoorde toch driemaal en was de held van de wedstrijd. „Dat kan met Maassen ook het geval zijn. Het kan natuurlijk ook faliekant aflopen", aldus Eddy Hart mann, „want voetbal blijft een vreemd spel en er kunnen allerlei dingen gebeu. ren die je helemaal niet verwacht." Georg Kessler kan erover mee praten. Bondscoach Kessler had de keus uit tweeëntwintig spelers voor aanvulling van zijn selectie. Hij deed een forse greep in de troepen van A.D.O. en Sparta. Behalve Maassen (links) selecteerde hij de naast hem staande Eijkenbroek, Henk Houwaart vierde van links) en de niet op de foto aanwezigen Piet de Zoete, doelman Van Beveren en Miel Pijs. Naast nummer 2 Langhorst, Charly Bosveld, die voor de scheidsrechter een niet gewaardeerd applausje over had en prompt in het beruchte boekje werd geschreven. De draad van de competitie, die twee weken geleden zo glorieus af brak (8-1 tegen CVV) is gisteren door de blauwwitten weer opgenomen in Dordrecht tegen EBOH. Een davenrend succes is het niet geworden, want op de vette, ongelijke terrein van de Dordtenaren speelde UVS niet een van zijn beste wedstrijden, zodat het duidelijk is, dat er al met al geen hartverwarmende vertoning werd opgevoerd in de klam me, koude damp. Het werd een 11 gelijkspel. Voor EBOH stellig een verdienstelijk resultaat, maar voor UVS toch een povere uitkomst, omdat van begin tot eind het betere spel werd getoond door de Leide- naren. UVS bouwde redelijk goed op, doch de aanval liet het her haaldelijk afweten en scoorde slechts eenmaal, hoewel de kansen, zowel voor als na de rust, in menigte geboden werden door de niet bepaald sterk spelende roodzwarten. de eerste helft, enkele ogenblikken voor het rustsignaal, maar scheids rechter Aan de Wiel liet de vreugde van EBOH slechts van korte duur zijn omdat hij W. van Stokrom, de maker, buitenspel had zien staan voor hij bediend werd van een verrassende pass. Ook in de tweede helft domineerde UVS. maar nadat Désar tweemaal de bal over de lat had gewerkt, sloeg EBOH na een kwartier verrassend toe. Het leek er allemaal niet zo drei gend uit te zien, toen rechtsbuiten Busink door Van der Kaay en Leget in de hoek gedreven, de bal schuin en dwars over het veld in de richting van linksbuiten Van Pelt joeg. De afstand was respectabel, maar Van Pelt waagde het er op: een ver en effektvol schot naar de verste hoek. Met een boog om de verbouwereerde Sloos heen. die er op gerekend moet hebben, dat de bal naast zou gaan. EBOH legde het accent voornamelijk op de (slecht geplaatste) lange trap: „Weg is weg en we zien wel wat er van komt". Niet fraai, maar de Dord tenaren behaalden er toch het resul taat mee wat zij beoogden, want UVS bleef één keer uitgezonderd weg en doelman Sloos moest vele malen handelend optreden, omdat de achter hoede van de blauwwitten toch nog ?loeg het projectiel in. de nodige moeite bleek te hebben met EBOH kon 7ich lang winnaar van d< verrassende uitvallen. <i» wedstrijd wanen, want Desar bleet naast en over koppen, terwijl van te grote afstand doelman Zajc, die geen Kessler heeft dan wel zestien spelers maar na afloop van ADOSparta moest hij toch wel verklaren nog niet zeker te weten wie hij als buitenste verdedigers, als rechtermiddenspeler, als middenvoor en als rechtsbuiten moest opstellen. Hij wilde Pronk en Henk Groot niet kiezen omdat zij pas zijn hersteld van vrij ern stige blessure. Het middenvoorprobleem werd in het Zuiderpark wellicht opge lost. Er waren er twee, van wie Madsen (Sparta), als zijnde een Deen, afviel. Er liep echter ook Lambert Maassen. „Dan neem ik die erbij", moet Kessler hebben gedacht. Het probleem van een aanvals leider was in feite pas opgelost toen Cruyff weer beschikbaar was na zijn schorsing wegens zijn optreden in de in terland tegen Tsjecho-Slowakije. Cruyff is er niet bij ditmaal en Kessler moest weer gaan piekeren. Hij had een greep in de topscorerslijst kunnen doen. Daar op staan na Kindvall en Cruyff spelers als Venncker (NEC), Van Dijk (Twente)' Geels (Feijenoord), Hanegem (Xerxes/ DHC), Nlehaus (Go Ahead), Heijermans Voor de rust had het eigenlijk al 20 moeten staan voor UVS, maar het goede schot en het gevoel voor de goede richting bleken ook gisteren weer afwezig. In de dertiende minuut kreeg Leo Holl bijvoorbeeld 'n prach tige vrije schietkans, maar hij knalde recht in de armen van doelman Zajc. De goede richting kreeg ook Désar herhaaldelijk niet in zijn kopballen en schoten, want de Dordtse keeper behoefde in vergelijking tot het over wicht van UVS slechts zelden in actie te komen. De ruimte buiten het hout werk scheen een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit te oefenen Gescoord werd er overigens wel inde te pakken. al te zekere indruk maakte, op de proef bleef stellen. Het geluk was echter met de thuisclub, toen Teske van de zijlijn een kogel inzond en de onderkant van de lat redding bracht. Met nog dertien minuten te spelen kreeg UVS eindelijk wat het verdien de: de gelijkmaker. Teske zond een hoge voorzet naar het hoofd van Leo Holl, Zajc aarzelde met uitlopen en UVS was een punt rijker. EBOH een illusie armer, hoewel in de slotfase rechtsbuiten Busink met enkele harde schoten nog de overwinning probeer- DEN HAAG Nn Spanje (5—0 tegen Polen) hebben ook titelhouder Groot- Brittannië (41) tegen Jeogo-Slagii Tsjecho-Slowakije en Zweden zich gi plaatst voor de eindronde van het toe nooi om de Koning Gustaafbeker. Ttj< cho-Slowakije won in Kopenhagen ve rassend met 32 van Denemarken e EERSTE KLASSE B Neptunu» UVS Roodenburg CW Unitas Papendrecht Overmaas De Mus8chen EBOH GSV VUC 15—8 9—9 15—16 13—11 13—9 10—12 11—14 8—13 9—14 3—11 (Sparta). Hij nam Lambert Maassen, die redelijk geplaatst staat en Wery, die te gen het totaal van Maassen aanleunt. Wij hebben ervaring Hij nam niet Geels als rechtsbuiten, noch Venneker als aanvalsleider. Hij ging voorbij aan Groot die hoog geno teerd staat. Henk Groot was er helemaal niet over te spreken dat hij wegens die blessuren nog niet in aanmerking kwam. Hij zei: „Ton Pronk en ik zouden toch zeker In aanmerking moeten komen. Wij hebben interlandervaring. Maar het zit er dik in dat men van Ajacieden niets meer wil weten". Een vrij emotionele uitspraak en zijn mening wordt dan ook niet gedeeld door andere Ajacieden, van wie Nuninga als excuus aanvoerde: „Het was een soort wilde staking en dat is al. tijd fout. Ik begrijp hoe de KNVB erover denkt maar y/e zijn als werknemers op gekomen voor Keizer omdat we zijn straf onbillijk vinden. Het viel ons, eerlijk ge zegd, tegen dat niet meer spelers de cen trale training niet hebben bezocht. De straf van Keizer betreft alle betaalde voetballers en we zijn allemaal collega's". Wat Suurbier beaamde. Muller, de laat ste tijd aanvoerder van het Oranjeteam „vond het niet leuk" en Swart bekende „graag in he Nederlandse elftal te willen spelen". Het zal niet zo zijn tegen Rus land. De interland wordt overigens door het feit dat Nederland verzwakt moet uitkomen hoe goed de vervangers ook mogen spelen en Rusland ook sterk verzwakt uitkomt, wel gedegra deerd, hoewel de krachtmeting er inte ressanter door kan worden. Volop Rotterdammers Dat het Feijenoordstadion vol zal zijn, mag stellig worden verwacht. Het ziet er naar uit dat Kessler volop Rotterdam mers in zijn team zal opstellen en dat wil er wel in bij de Maasstedelingen. Jan van Beveren volgens Kessler zelf nog niet rijp zal waarschijnlijk toch de voor keur krijgen boven Doesburg, die giste ren niet bijster save was. Dat Kessler dan zijn eigen woorden logenstraft, moet maar op de koop toe worden genomen. Hij zal ook geen andere uitweg meer zien. Uit uitlatingen van de bondscoach en de keus van de „aanvulling" mag wor den aangenomen dat hij de achterste vier als volgt formeert: Romeijn, Israel, Eijkenbroek, Kemper. Op het middenveld maken De Zoete en Pijs de beste kans maar Warnas is ook nog achter de hand. Vier man resteren nog, de aanval. Op links zijn Jansen en Moulijn vrijwel een zekere keus. Henk Wery speelde gisteren met DOS tegen FC Twente een opvallen de partij als rechtsbuiten en Pahlplatz speelde bij Twente een goede eerste helft. Dat is weliswaar de helft te weinig maar (Van onze sportredactie) ROTTERDAM Hoe kwetsbaar de aanval van Feijenoord wel U, bleek zondagI middag tegen MVV. Van de eerste tot de laatste minuut waa de RotterdamsI ploeg te vinden in het doelgebied van de Maastrichtenaar», die een er-| barmelljk stukje eredivisie lieten zien aan de 48.000 toeschouwers. Mcnl vraagt zich in stilte af wat die grote belangstelling wel had verwacht vanl dit treffen. Misschien een lawine doelpunten. Van Feijenoord dan. Dat het Limburgse voetbal in de misère zit en wel heel diep. bewee» weer eens MVV, Maar aan de andere kant demonstreerde FeUenoord. dat ln dit partijtje een zijdig voetbal van aanvallen en verdedigen de rol van de aanvaller ver vulde, hoe magertjes de voorste linie Is zonder de aanwezigheid van schutter Ovc Kindvall. De Zweed heeft hinder van zijn rug (ui geruime tijd) en had van manager Brox vrijaf gekregen. Tegen MVV zou het zonder hem ook best gaan, werd kennelijk geredeneerd. En dat was ook zo, in het veld tenminste. Maar zodra de bal in de richting van het Limburgse doel moest worden gedirigeerd, het meteen mis. Voor een briljant voetballende Coen Moulijn, die zijn direct® tegenstanders zo tureluurs draaide, dat zij de rappe Feijenoorder alleen kon den stuiten door hem van de ene valpartij in de andere te laten tuimelen, was het op den duur wel om moedeloos te worden op welke wijze zijn kostelijke voorzetten werden verknoeid. Eindelijk, na bijna een half uur, kon Moulijn „Hè hè in zichzelf mompelen toen een lage voorzet door Jansen langs de beste man van MW, doelman Körver, werd geschoten. Daar bleef het bij in de eerste helft. Pieters Graafland had in die 45 minuten zegge en schrij' één Limburgs schot moeten stoppen, van Hoenen. Na de pauze kreeg hij niemendal meer te doen. Want in het tweede bedrijf was niet alleen de val van Feijenoord niet meer van de Limburgse speelhelft weg te slaan, r zwierven ook de Rotterdamse verdedigers, die door het gewriemel in hun voorhoede wat kregelig waren geworden, voor het doel van MW. Daar werd maar in het wilde weg geknald, terwijl Feijenoord dat ook op het doel van MW deed. Vandaar dat het heel lang bij 10 bleef. Na een half uur werd Coen Moulijn zo gepakt door back Toennaer, dat de milde arbiter Bom wel een strafschop moest geven. „Vooruit dan maar" dacht Guus Haak en kogelde enorm hard de bal van de witte stip. naastl Een minuut later ging MW toch definitief door de knieën op een kopbal van Geels, en een minuut het afscheid van de arena joeg de Joego-Slaag Samardzlc de bal hoog en hard langs Körver; 3—0. Het was de enige maal dat men tot de ontdekking kwam dat de duurgekochte Samardzlc ook ln hel veld was! (Van onze sportredactie) Op het ln nevel gehulde sportcomplex op Lelden-Noord waar Roodenburg en Overmaas hun competitie-duel onder een druilerige regen uitvochten leek het gistermiddag on danks alles bijzonder aangenaam te zullen worden. Maar toen Roodenburg na 85 minuten spelen In de eerste helft de gelijkmaker wist te scoren en de snel opgelopen achter stand, traditiegetrouw ln deze competitie, wist te nivelleren, veranderde het spel beeld plotseling. De wedstrijd, die tot dan toe twee gelijkwaardige ploegen te zien had gegeven, kreeg een eenzijdig karakter. De thuisclub nam het heft In handen, wist zich vele goede kansen te scheppen, maar faalde helaas in de afwerking, zodat de Rotterdammers weer een punt aan hun totaal konden toevoegen. De Maasstadbewoners, die na een matig competltiebegin, waarin zrj drie achtereenvolgende nederlagen te incasseren kregen, maar zich daarna knap herstelden door evenzovele malen hun tegenstanders de volle winst af te snoepen, wa ren vast van plan deze zegetocht voort te zetten. Daarin le ken zij aanvankelijk ook te zullen slagen. In de zevende minuut schoot halfspeler Kerkhof de bal ver naar voren waar Gerrie Noordzij zich scherp had opgesteld. Twee blauw zwarte verdedigers, t.w. Gerard Dubbeldeman en Cor Pen- nenburg, schoten toe. maar op het kritieke moment aarzel den zij beiden. Wilden zij elkaar de eer laten en waren zy bevreesd voor het veroorzaken van een penalty wanneer zy tegeiyk zouden aanvallen? De snelle Rotterdammer wachte het antwoord niet af en tussen zyn belagers schoof hy het leder langs de al evenzeer welfeldende Mattle Kee- reweer in het doel en dat betekende 01. Daarme was echter het Rotterdamse vuur uitgedoofd. Overmaas werd op eigen helft teruggedrongen en zou zich slechts beperken tot uitvallen, die gevaariyk hadden kun nen worden wanneer meer aanvallers zich ln de voorste linie hadden opgesteld. Nu waren het meestal A. v. d. Most en G. Noordzij die het de Leldse achterhoede lastig moesten maken. Roodenburg nam dus het Initiatief ln handen, waar- by vooral Sam den Os en Koos van Weerlee het tempo dic teerden. Laatstgenoemde haalde verscheidene malen de woe de van de Overmaas-supporters op zyn hals, maar ln de meeste gevallen was toch van opzet geen sprake. Ook niet toen Sam den Os wat hard doorliep toen doelman Jaspers de bal niet klemvast had en de Leldse aanvalsleider deze doorschoot. Door een van de verdedigers kon worden ge ruimd, doch de Overmaas-keeper bleef enige minuten liggen. Het been van Den Os had hem boven het oog geraakt en had een flinke wond veroorzaakt. Gepleisterd kon hy echter de atryd hervatten. Dat de wedstryd beslist sportlef verlo pen la, bleek wel toen bij de scheldsrechtersbal van arbiter M. Broers, de Roodenburg-voorwaart sen zich afzydlg hiel den. TEAMWORK Vyftien minuten duurde het toen eer Roodenburg op ge lijke voet kwam met Overmaas. E)en geöllede combinatie waarbij byna alle voorhoedespelers betrokken waren ln de 30ste minuut leverde de verdiende treffer op. Op link» ontving Sam den Os de bal. Met een handige beweging mis leidde hy v. Hoen en daarna schoof hy de bal naar Kees van Leeuwen, die op zyn beurt A. Hcymans met een hakballetje bediende. Een pasje naar de vrijstaande André Ooyendyk en met een beheerst schot was het 11. Helaas zou dit een uitzondering hiyven, want hoewel de Leldcnaren Overmaas lange tyd In hun greep hielden, wisten zy zleh weinig scoringskansen te scheppen, die dan nog januneriyk om zeep werden gebracht. Voor de wedstryd van volgende week tegen UVS zal uit een ander vaatje getapt moeten worden inian heeft blei

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 9