Drie schoten tegen houtwerk scheelden
de millimeters die AJAX zo nodig had
Cruyff kreeg
eenmans zaak
te leiden
Trainer
van Real:
„Cruyff
speler van
topklasse
Wankele basis voor
de return in Madrid
Blessure
van Swart
woog zwaar
„A-JAX, PAK-ZE-MAAR
DONDERDAG 21 SEPTEMBER 1967
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7/
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM. Met een tevreden
uitdrukking op het gelaat drukte Don
Santiago Bernabeu in de kleedkamer
van Real Madrid vele handen. Terwijl
bü zichtbaar genoot van een onver
valste havana gaf de „grand old
man" van de Koninklijke uit Madrid
lijn visie op de voor zijn club zo
gunstig verlopen wedstrijd. „Voor ons
uitstekend resultaat. Real wordt
het Real van weleer, de top-
ploeg van Europa. Ajax is een uit
stekend elftal, een grande équipe,
maar ik geloof dat wij de volgende
ronde bereiken. Na de wedstrijd van
'ond moet dat mogelijk zijn".
Zeer tevreden was ook Miguel Munoz,
de kundige trainer van de Spatmse
kampioensploeg. „Ajax is een zeer
groot elftal. Daarom is het resultaat'
voor ons zo gunstig. Cruyff is een
groot speler, van Europese topklasse.
Ik zou hem graag in mijn ploeg
hebben, maar we mogen in Spanje
geen buitenlanders meer aantrekken.
Het gelijke spel geeft de verhouding
goed weer. Onze ploeg moet de vol
gende ronde kunnen halen, al blijft
Ajax in Madrid een uiterst gevaar
lijke tegenstander".
Dit laatste zeiden ook Zocco en Pirri,
de twee internationals en gisteren
behorend tot de uitblinkers van Real.
Beiden toonden ontzag voor de Am
sterdamse ploeg en roemden in het
bijzonder Cruyff. „Een fantastische
aanvalsleider; de Ajaxspelers waren
vooral bij kopballen erg goed", zei
Pirri, de maker van het Spaanse
doelpunt, „maar in Madrid zijn we
moeilijk te verslaan en daarom ben
ik optimistisch voor de 11e oktober".
Twee mannetjes
De stemming in de kleedkamer van
Ajax was van minder vreugdevolle
aard dan bjj Real. De teleurstelling
was duidelijk van de gezichten af te
lezen. Alle Ajacieden hadden ge
rekend op een kleine zege. Dat het
lover kwam werd in de eerste
„Je kunt het je tegen een ploeg als
Real niet permitteren met tien man
te spelen", zei Johan Cruyff. „Ik had
constant twee mannetjes bij me staan.
een ander ervan kan profiteren
dat niet zo erg, maar doordat
Sjakie op halve kracht speelde, niet.
Desondanks ben ik van mening, dat
veel pech hadden. Met een beetje
geluk had ik minstens nog twee doel
punten gemaakt. Aan de andere kant
moet ik toegeven, dat ons doelpunt,
ondanks het effect dat ik de bal had
meegegeven, een cadeautje van de
keeper was". Ten aanzien van Ajax'
kansen in Madrid was Cruyff niet
pessimistisch. „Die gasten zijn natuur
lijk uitstekende voetballers, maar
m zouden wij daar. niet iets
goeds kunnen presteren?"
Meer ruimte
Rinus Michels, de trainer van Ajax,
eet het uitblijven van succes even-
?ns aan Swarts gedeeltelijk uitval
len. „Na rust heb ik Suurbier naar
gestuurd, maar die kan natuur
lijk als rechtsbuiten niet wat Sjaak
an". Voor Real had Michels veel
'aardering. „Een knap elftal, dat het
-2-4-systeem perfect speelde. Toen
de Spanjaarden in de aanval waren
Jleef niemand hangen. Het verband
ussen de linies was uitstekend
Amancio hn Zocco waren voor mij
ie beste spelers bij Real".
Ofschoon de verwachte zege niet werd
behaald heeft Michels toch nog wel 1
vertrouwen in de returnwedstrUd in
Madrid. „Ik weet. dat het erg moei-
ordt, maar in Madrid moet Real i
aanvallen. Misschien dat dan de1
teherpe bewaking iets minder wordt
j meer ruimte krijgen".
Eén van de spelers, die toch wel
ontent was, was Ton Pronk, die een 1
uitstekende wedstrijd speelde. „Het
Bing lekker, ik ben op het ogenblik
och goed in vorm. Real is overigens i
knappe ploeg. Zocco en Amancio 1
Waren voor mij de besten. Reken er
echter op dat de Spanjaarden in
Madrid met ons nog lang niet klaart
:ijn". t
^'iet nodig;
vlaas Nuninga, de man van het schot
«gen de paal en het afgekeurde doel -
>unt, de man ook die vlak voor rust
contactlens verloor, maar dat niet
'Is verontschuldiging voor het missen t
zijn fraaie kans aanvoerde, zei:<
•Jammer, dat Bennie Muller met zijn
aan de bal kwam, het was
'dentaal niet nodig geweest. Ik had
)em anders zo ook wel gekregen", i
H er de kansen voor Ajax in Madrid
«loot Nuninga tenslotte alleszeggend: J
Real is een beste ploeg, een ploeg,
i:e het dit jaar in de Europa Cup*
»og heel ver kan brengen".
(Van onee sportredactie)
AMSTERDAM Het Ajax-Ajax-met-handgeklap
daverde van de tribunes met het geluid van een
orgel „met alle kleppen open" in een lege
kathedraal. Het zwol aan en werd vermengd
met de knallen van vuurwerk toen de favoriete
equipe, geheel in het blauw, het stadion betrad.
Dat was het moment waarop de tienduizenden
nog het volle geloof bezaten in het grote won
der, dat „hun" Ajax de „koninklijke" uit Madrid
zes Europacups in de kast en nog eens
twee finales zonder cup op een zodanige
achterstand zou zetten, dat er op 11 oktober
in Madrid een „Verschrikkelijke slag" om de
tweede ronde zou moéten ontstaan. Dat geloof
ebde weg naarmate de wedstrijd vorderde. In
hun teleurstelling spraken sommigen van een
slechte wedstrijd en dan doelden zij voorname
lijk op Ajax, van welke ploeg meer was ver
wacht. De deceptie was groter dan de werke
lijkheid, want Ajax had niet slecht gevoetbald.
Ajax had een prestatie geleverd, die met een
dikke voldoende gehonoreerd kan worden. Men
was in een stemming, somberder dan verant
woord, doodeenvoudig voorbijgegaan aan het
feit dat er een tegenstander van grote klasse
uit Spanje was gekomen. Real Madrid, gelou
terd in de heetste wedstrijden die op de aard
bol worden gespeeld, had zich het karwei in
Amsterdam bepaald niet voorgesteld als een
waarbij op zekere winst kon worden gerekend.
De ploeg heeft de volle kwaliteit moeten inzet
ten en die kwaliteit was nu eenmaal groter dan
het Ajax van gisteravond kon opbrengen. De
Amsterdamse formatie heeft vele perioden ge
heel op de Spaanse helft geopereerd. Real
Madrid moest zich geheel inzetten om moeilijke
situaties het hoofd te bieden. Op dat tot de helft
gedecimeerde veld kreeg Ajax kansen. Drie
maal Cruyff, Nuninga en Suurbier kwam
de bal tegen paal en lat. En men kan ernaar
gissen wat Real Madrid had gedaan had
moeten doen als er drie doelpunten meer
waren ontstaan. Dan had de formatie van
Miguel Munoz hoogstwaarschijnlijk gedaan wat
ook gebeurde nadat Ajax de leiding had geno
men. Dan had Real Madrid gedaan wat op eigen
bodem als devies zal gelden: het tempo verho
gen, minder laconiek omspringen met kansen
Grosso, Velasquez en de druk onderhou
den die Ajax ditmaal Real kon opleggen. Er mag
worden gesteld dat het gelijkspel van Ajax een
knap stuk werk is geweest, maar het biedt niet
voldoende waarborgen om met gerechtvaar
digd optimisme de returnwedstrijd tegemoet te
zien. Een knap stuk werk, ondanks het feit dat
dit Ajax, in het bezit van een voorhoede van
klasse, in feite afhankelijk was van één man,
Johan Cruyff. Real Madrids big boss, Miguel
Munoz, had de Ajacieden zien spelen. Dat was
te merken. Er werd een consequente mandek
king toegepast. Cruyff had De Felipe als een
schaduw bij zich, Keizer stuitte onherroepelijk
op Calpe en Swart stond constant oog in oog
met Sanchis. Alleen Cruyff bezat grootmees
terskwaliteit om van De Felipe een gekweld
man te maken. Keizer had in de eerste tien mi
nuten te veel duels met Calpe moeten uitvech
ten en als verliezer het hoofd moeten buigen,
waardoor zijn inspiratie werd geblust. Als het
met Keizer lukt, men weet het, speelt hij een
„hemelse" partij. Zit het tegen, dan is het vol
komen mis. Jacques Swart werd na dertien
minuten grotendeels uitgeschakeld na een bot
sing met doelman Junquera. Hij kon zich niet
meer ten volle geven en moest na de rust zelfs
van plaats wisselen met Suurbier. De gevrees
de aanval van Ajax was teruggebracht tot die
ene, tot Johan Cruyff, die na de rust te veel
moest gaan „halen" om kansen te kunnen krij
gen. En toch ontstonden die ook toen nog. De
erkend sterke defensie van Real was niet on
neembaar, wel uiterst moeilijk te doorbreken.
Een Ajaxaanval in grootst mogelijke vorm had
daarvan kunnen profiteren. Een aanval, die dat
niet was, kwam niettemin tot driemaal een schot
tegen paal en lat, een van de oorzaken dat Ajax
niet in staat is geweest deze wedstrijd af te
sluiten met gegronde hoop op een goed totaal
resultaat. Er moet worden gevreesd dat op 11
oktober de beslissing zal vallen ten gunste van
Real Madrid, dat al eens tegen een Nederlandse
ploeg ongunstiger heeft gestaan: twee jaar ge
leden toen Feijenoord thuis met 21 won en
in Madrid kans- en roemloos met 50 verloor.
AMSTERDAM Dat Is geen prettig vooruitzicht. De teleurstelling van de trouwe
fans van Ajax werd mede daardoor gevoed. Men geloofde ook op de tribunes niet
meer in de tweede ronde. Ajax vocht wel voor een nog beter resultaat, maar deed
dat op den duur met de moed der wanhoop, met de „gehaaste tred" van de ploeg
die de aansluiting dreigt te missen. Wellicht moet ook het gebaar van Bennie
Muller daartoe worden gerekend, toen .Ajax nog eenmaal, voor het laatst, uithaalde,
Wim Suurbier tegen de lat schoot en Nuninga de bal achter de na een zeer onzeker
begin allengs beter geworden maar geen Betancourt of Araqulstain doelman
Junquera deponeerde. Even tevoren had Muller „in een reflex", zoals hij later
verklaard de bal met de hand geraakt. Dat had scheidsrechter Finney gezien.
De- treffer werd afgekeurd. Geen van de Ajaxspelers sputterde tegen.
Het was echter een bewijs te meer, dat
voor de defensie van Real de druk toch
zeer zwaar woog. Een druk, die vooral
voor de rost constant door Ajax werd
uitgeoefend. Liverpool (vorig jaar) stond
als voorbeeld: meteen de grote slag slaan.
Dat leek ook gisteravond te lukken. De
Felipe, verdediger van groot formaat,
ontmoette in Cruyff een aanvaller van
nog meer allure. Zelfs met de rug naar
hem toe. zette Cruyff zijn wel zeer
directe tegenstander nog op het verkeerde
been. Johan CruyiEf stelde Henk Groot
in staat met een omhaal de eerste kans
te wagen, maar Junquera was erbij.
Zonder enige vrees, zonder ook maar in
het minst te zijn geïntimideerd, stoomde
Ajax door. Sjaak Swart kogelde uit een
vrij schop keihard tegen de .muur" en
Cruyff, steeds zwervend, vuurde van
rechts.
Er brak voor Ajax het moment aan,
dat een stempel zou drukken op de
wedstrijd, speciaal op de aanvalskracht
de ploeg. Swart had zich door de
defensie geslingerd en was gestuit op de
uitlopende Junquera. die de bal niet
onder controle kon krijgen. Terwijl Swart
pijnlijk getroffen op de grond lag. richtte
Cruyff de van Junquera tenigstuitende
o scherp in de hoek. dat hij via de
paal naast het doel sprong. Sjaak Swart
was ven dit moment af n;et meer volledig
„de elfde man".
Losgewrikt
Maar intusen was gebleken, dat Ajax
was opgewassen tegen de defensie van
Real, die vooral door toedoen van Cruyff
was losgewrikt. Groot en Muller droegen
ijverig materiaal aan op het middenveld,
waar Velasquez en de voor Perez (ziek
geworden van het Nederlandse klimaat)
ingevallen Zuzunequi tegen de ijver en
de hardnekkigheid van het Amsterdamse
tweetal nauwelijks opkonden.
Direct gevolg daarvan was. dat Real
niet tot aanvallen van enig formaat
kwam en Bals eerst na een kwartier het
eerste schot, van Zuzunequi, te verwerken
kreeg. Real was in een positie gema
noeuvreerd. die de Spanjaarden niet zo
lekker zat Er werd wel eens wat fors
ingegrepen, maar Real speelde zeker niet
grol De ploeg kreeg zelfs driemaal zo
veel vrije schoppen toegewezen als Ajax
(18 voor Real, 6 voor Ajax). Bennie
Muller vooral liet zich wel eens te zeer
door zijn temperament meeslepen. Daar
van kan Amancio getuigen, die tegen
het einde een keer enorm moest spurten
om de inet uitgestoken handen achter
hem dravende Muller te ontlopen. Ook
de befaamde Spaanse komedie werd
slechts endge malen opgevoerd. Men had
het al gauw gezien: daar trapte de heer
Fin-ney niet in. Hij had enige kleine
ongeregeldheden nuchter en flegmatiek
opgelost, en toen was het afgelopen.
De Felipe had misschien wel ergens in
het achterhoofd een represaille tegen
die duivetee wervelwind Cruyff. maar hij
kreeg eenvoudig geen gelegenheid, want
Cruyff was hem te glad af. Ook na.zeven
tien minuten.
Groot kopte In de richting van het
doel, Sanchis kopte terug, precies voor
de voeten van Cruyff. die meteen schoot.
Junquera had de bal bijna vast zijn
lichaam xat er echter niet achter
maar het gladde ding, dat door Cruyff
altijd een dot effect wordt meegegeven,
draalde uiti zijn handen en hij kon het
pas meester worden achter ds doellijn
41
De Felipe nam wraak op Suurbier
met Pronk en Vasovic een heohte de
fensielinie vormend, waarin Hulshoff met
zijn duidelijk mindere technische kwa
liteiten zich/m^t moeite staande hield
die naar voren stormde om een wonder
mooie pass van Cruyff te bereiken. Pedro
de Felipe Cortes voluit kreeg er
een stevige reprimande voor. Hoe moeilijk
het voor de „koninklijke" werd toonde
ook Zocco, als „laatste man" in de ver
dediging, toen hij als uiterste redmiddel
een snoeksprong maakte naar de benen
van (weer) Cruyff, die echter de ver
snelling al had opgezet en hem uit han
den bleef.
was inmiddels nog een schot van
Spaanse zijde gevallen: van Pirri, na
half uur. Deze Pirri zou het „doelpunt
een sluipmoordenaar" maken. Daar
uit bleek tot welk een groot spel een Real
in nood ift staat is. Real achtte het aan
zijn stand verplicht gelijk te maken. Dat
gebeurde dan ook. De grotere kwaliteit
de ploegwerd er tevens mee ge
demonstreerd. Vanuit de verdediging ging
de bal van man tot man. feilloos tot op
de millimeter. Er hoefde geen stap te
veel gezet te worden. Eb' was geen in
grijpen mogelijk op de combinatie waaruit
Pirri als laatste pion te voorschijn kwam,
en in kansrijke schdetpo6itie. Zijn
kogel was voor Bals niet te keren (1—l).
had Real zich geheel en al laten
zien. Toen viel het weer terug in de rol
waarin de ploeg zich thuis voelt: de uit
wedstrijd alleen maar zo volbrengen, dut
er thuis kan worden afgerekend. Het
tweede, ware gezicht wordt voor Madrid
bewaard.
Toen Swart na de rust op de rechts-
achterplaats van Suurbier was gezet,
moest dat als een dubbele verzwakking
worden gezien. Swart ls geen defensie
speler. Suurbier geen pure buitenman.
Keizer liet zich nog eenmaal zien met
een verre pass. die De Felipe verleidde
tot een kopbal naar zijn doelman, die
er zowaar alle moeite mee had. Een verre
pass. van de eigen helft af. Plet Keizer
had geen lust meer in duels met Oalpe.
Er werden nog steeds aanvallen onder
nomen, maar er was vóór onvoldoende
mankracht. Johan Cruyff moest te veel
achterblijven en kon -* weinig ln de
spits opereren. Hij keek hulpeloos rond
als hij de bal had. Wie was er te be
reiken? Hij moest zelf voor het „voer"
zorgen en vond dan geen consument.
Real bleef loeren op de onachtzaam
heid ln de Amsterdamse defensie, op
het moment dat men zich zou vergalop
peren ln de steed6 groter wordende haast
om dat veldoverwicht dan toch om te
zetten in kbinkende munt. Vasovic was
de man die zich vergiste, en onmiddellijk
was Grosso erbij, wiens schot de ver
voor zijn doel staande Bals versloeg, maar
de bal wipte vla de lat over. Daar was
ook Ajax goed weggekomen. Ajax, dat
noodgedwongen van de aanval de een
manszaak-Cruyff moest maken. Ajax. dat
tot aanvallen maar zonder de grote
druk van voor de rust bleef komen,
i maar tevens terdege moest opletten, dat
Real niet weer zo n onstuitbare aanval
zou opzetten. Dat gebeurde toch en
Bueno, die de tweede Gcnto moet worden,
maar met individualistisch spel dacht
dat hij het al was. zette ditmaal wel voor
na een wonderschone combinatie, waar
uit Pirri net naast schoot.
Het waren slechts schaarse momenten,
dat Real zich volledig ontplooide, maar
zij gaven de strijd een (nog) levendiger
aanzien dan ln de eerste helft, toen het
spelpeil daarentegen hoger lag. Ajax. in
de zucht tot een hogere score, en Real,
wakend dat er geen treffer meer bij zou
komen, botsten. De Felipe greep naar de
„forse afweer" tegen Cruyff. Muller liep
grijpend en graaiend achter Amancio
aan. die toch nog voorzette, waarna
Qrosso met een onbegrijpelijke noncha-
lance de bal een klein tikje gaf, zodat
Bals kon Ingrijpen. En toch mag nauwe
lijks worden aangenomen, dat Real be
wust op een zodanig resultaat mikt. dat
de thuiswedstrijd des te aantrekkelijker
ls. De ploeg loopt tussen gisteravond en
over drie weken Immers risico's. En ook
trainer Munoz vreest de blessure. Maar
hij heeft ln elk geval Gento achter de
hand. die er zeker bij zal zijn op 11
oktober Wellicht moet Junquera dan
zijn plaats, die hij niet kon waarmaken,
ook afstaan. Perez z,al er eveneens bij
zijn
Het onzekere spef van Junquera drukte
zichtbaar op de verdedigers, die zich
tegen het einde Nuninga lieten ontglippen,
wiens schot tegen de linkerpaal den
derde. Daar stond het even onbegrijpe
lijke falen van Velasquez tegenover, die
als Grosso te grote nonchalance ten
toon spreidde, waardoor de uitgelopen
Bals redding kon brengen. Het schot van
Suurbier dat de lat schampte, waarna
Muller hands maakte alvorens Nuninga
raak schoot, had Ajax toch nog meer
hoop kunnen geven
Men moet liHaas aannemen, dat de rol j
van Ajax ln dit toernooi om de Europa
Cup sneller tot 'n eind zal komen dan men
heeft gehoopt. Maar de Amsterdammers j
weten, dut er met fanatiek aanvallen
Iets te bereiken valt Zij kunnen boven- j
dien vrijuit spelen ln Madrid. Vrijer uog i
dan vorig Jaar tegen Liverpool, toen er 1
toch nog voor gewaakt moest worden. I
dat de grote voorsprong niet alsnog ver- I
loren zqu gaan Ajax kan rlsloo's nemen.
De stijl van Johan Cruyff
verraadt een heel grote klasse.
Van die klasse heeft Ajax het
gisteren moeten hebben, want
Cruyff was de enige, die aan
vallend een vuist kon maken. Het
doelpunt dat Ajax na een
kwartier een l-o-voor sprong
bezorgde - kwam dan ook van
Cruyff, die ondanks de
wanhopigs pogingen van De Felipe
doelman Junquera niet een
effectvol, maar niet onhoudbaar
schot passeerde. Henk O root
flinks) kjjkt tos.
die gisteravond na oe rust te weinig
werden genomen. Er waren te veel perio
den. dat Cruyff de grote eenzame was.
terwijl er een complete aanval had moe
ten staan.
Ajax bleef zitten met de voldoening
dat tegen topploeg Real een fraai
resultaat werd bereikt, maar teven*
'met de wetenschap, dat een gelijk
spel een zeer wankele basis is voor
de tweede wedstrijd. Het kan ook
nog wijzen op de dosis onfortuin met
schoten tegen lat en paal. Het
scheelde de millimeters die Ajax zo
broodnodig had.
99
J (Van onze sportredactie
AMSTERDAM. Voor de
voetballiefhebbers heeft de
naam Real Madrid nog altijd
een magische klank. Ofschoon
- de i
i die
Al presteerde Piet Keizer dan niet al te
was hij een meester. Na hef doelpunt
duidelijk de bal met de hand beroerde,
Madrid een leve$ut*ge discussie- Helaas,
•eel met zijn voeten, in het debatteren
tiait Klaas Nuninga. waarbij Muller
ontstond er voor het doel ran Real
Keieer kon da bal ar «lel m praten.
denken het te kunnen weten
zich al jarenlang beijveren
in alle toonaarden te verhalen
over het verval van de Ko
ninklijke Madrilcensc. heeft
het Ajax helemaal geen
moeite gekost het Olympisch
Stadion vol te krUgen. Zelfs
de fors vrrh&ogdc entree
prijzen vormden voor de echte
liel hebbers geen beletsel.
Sterker nog. ook nadat de
televisieuitzending van bet
„duel van het jaar" reeds
definitief was. werden op de
zwarte markt nog behoorlijke
bedragen voor plaatskaartcn
gevraagd en ontvangen. De
aantrekkingskracht van Real
is nog altijd groot.
De gelukkigen die een entree
bewijs konden bemachtigen
kwamen met honderden tege
lijk het stadion binnen. Reeds
enkele uren voor de wetfetrijd
dromden os somen voo» de
poorten van Amsterdams'
grootste sport arena en ln de
straten ln de onmiddellijke
nabijheid vun de olympische
kuip stonden de auto's reeds
rijen dik geparkeerd Om
streeks half vier moest dc Am
sterdamse politie reeds de
eerste parkeerbonnen uitdelen
De toeschouwers waren reeds
vroeg naar Amsterdam geko
men om het een en ander van
de sfeer te proeven rond het
geweldige spektakel
Zelfverzekerde Amsterdummei-
muakten er geen geheim vun.
dut de Ajacieden hun grote
favorieten zijn. Luidruchtige
Spanjaarden, vanuit Madrid
overgekomen. Realfans en In
Nederland woonachtige gastar
beiders. gaven met allerlei bij
na onverstaanbare kreten hun
voorliefde te kennen voor Real
Vierhonderd politiemannen
waren er in en om het stadion
om de orde te bewaren, terwijl
ijverige supposten hun best
deden alles tn goede banen te
lelden. Zij konden echter niet
voorkomen, dat een geweldige
vuurpijl, kort voor de wedstrijd
afgestoken, op «en van dr
staantrlbunes bijna een paniek
veroorzaakte toen deze uiteen
spatte. Te vroeg uiteenspatte
Ondertussen gaf het muziek
korps op de hel verlichte gras
mat een flonkerende demon
stratie en zorgde voor een
extra-feestelijk tintje rond het
gebeuren dat ook in de huls-
kamers intense belangstelling
genoot
i de sfeer In bel
ladlui
AJu»
dc wedstrijd een aan
nam. liet duel tussen
de parel van de Neder
landse hoofdstad, en Real, de
koninklijke uil de Spaanse
metropool, was daarom voor
rlen reeds voor het eerste
fluitsignaal van de Britse
scheidsrechter Finney een suc-
Maar eer deoe de tweeëntwintig
spelers de grasmat opstuur»!»-
was er veel gebeurd. Het
muziekkorps een beter heen
komen gezocht toen een hevige
regenbui zich boven de „kuip"
ent 1 ai
extra-glad maakte Vele mimi
ten nadat Ajax zich aan het
publiek had voorgesteld en ln
nog geen dertig seconden
voor honderden guldens aan
vuurwerk de lucht werd Inge
schotea werd ook dc eerste
sponning afgenomen van de
vele accu's die verbonden wa
ren met twee-, drie- en vler-
tonige hoorns
In de kuip zat zelfs een man
die een geweldig Ingenieus
apparaat had meegebracht. De
(milderden scheepshoorns en
mlnn bij iQb pick-up
ln het niet Bij dr komst vun
Ajax en later bij de mee t
>pectarulalre momenten zoals
bij dat verrassende eerste
doelpunt van Cruyff kwam het
apparaat ln werking: „Ajax.
pak ze maar, Ajax. pok «e
maar', galmde door het sta
dion. Op Real had de man het
niet zo gemunt, getuige de
andere kant van de plaat die
reedz bij de binnenkomst van
de Spanjaarden voor 66.000
voetbalenthousiasten ten doop
werd gehouden Een niet te
verstane maar afgrijselijk
klinkende kreet
t
